#امام_حسین_ع_مناجات_محرمی #حضرت_عباس_ع_مدح_و_شهادت این جهان غیر از سرای آزمایش نیست، نیست شعر من تیغی بُرنده‌ست و گزارش نیست، نیست غیر تیر و تیغ و نیزه بر سر احقاق حق زیر و رو کردم ولی راهِ گشایش نیست، نیست دست رد بر سینه‌ی هرچه امان نامه زنم تشنه‌ی جام بلا دنبال سازش نیست، نیست کربلا باید کفن پوشید و از دنیا برید عرصه‌ی کرب و بلا جای نمایش نیست، نیست به قتال فاطمیون بی جهت صف بسته‌اند شیعیان را واهمه از تیر و ترکش نیست، نیست می‌شود روزی شهادت‌نامه‌ام امضا شود؟ در مفاتیح دلم جز این نیایش نیست، نیست ساقی کرببلا یعنی ابوالفضل و جز او مستحق این همه مدح و ستایش نیست، نیست تا کلیمی‌ها به بزم روضه امشب دعوت‌اند خوب و بد را هم نیازی به گزینش نیست، نیست دست بر دامان آقای کریم خود زدم دست خالی خدمت باب الحوائج آمدم عاشقان با گریه‌ی نم نم صدایش می‌کنند زائرانش در حرم، هر دم صدایش می‌کنند مرد و زن، پیر و جوان امشب دخیل محضرش با توجه عالم و آدم صدایش می‌کنند او طبیبِ دردِ بی درمانِ خلقِ عالم است دردمندان، حضرت مرهم صدایش می‌کنند کاشف الکرب الحسین است و گرفتاران شهر در هجوم درد و رنج و غم صدایش می‌کنند دسته دسته سینه‌زن‌هایش به روضه آمدند نه فقط ما، ارمنی‌ها هم صدایش می‌کنند ساقی ابن ساقی است و در سقایت شهره است سلسبیل و کوثر و زمزم صدایش می‌کنند چون لباس رزم پوشد حیدر کرببلاست اهل خیمه صاحب پرچم صدایش می‌کنند ساکنان آسمان‌ها یک صدا همراه با حیدر و پیغمبر اکرم صدایش می‌کنند هم نفس با فاطمه، هم ناله با ام البنین هاجر و آسیه و مریم صدایش می‌کنند در نبود او خواتین حرم آشفته‌اند کودکانِ غرقِ در ماتم صدایش می‌کنند در میان خیمه زینب، بر روی مرکب حسین رو به سوی علقمه با هم صدایش می‌کنند با "اخا ادرک اخا" کرببلا آتش گرفت خیمه گویا پیش چشم بچه‌ها آتش گرفت چه غریبانه برادر را برادر جمع کرد پاره پاره، پاره پاره، پاره پیکر جمع کرد در نگاه سرد نخلستان به تنهایی حسین با دلی غمدیده و با دیده‌ی تر جمع کرد بازوی آزرده‌اش، پهلوی نیزه خورده‌اش هر دو را از منظر چشمان مادر جمع کرد پیش چشم بچه‌های چشم بر راه عمو خیمه‌ی عباس را همراه خواهر جمع کرد حرمله از برکت چشمش هزاران نقره و... کیسه‌های مملوی از درّ و گوهر جمع کرد دست ناپاکی که سقا را به خاک و خون کشید در غروب کربلا خلخال و معجر جمع کرد بی عمو کلی گره خورده‌ست در کار رباب مشکْ پاره پاره شد، ای وای بیچاره رباب ✍ #علیرضا_خاکساری

#حضرت_عباس_ع_مدح_و_شهادت هرکسی رفت به‌دنبال تو راهش وا شد هرکسی بوسه به پای تو نزد رسوا شد آب محتاج لب توست؛ نه تو محتاجش! لب خشکیده‌ی تو داغ دل دریا شد پسر چهارم زهرایی و ابن الزهرا بودنت مایه‌ی امید بنی الزهرا شد... جا رویِ چشمِ ترِ مهدیِ زهرا دارد آن عریضه که به دستان شما امضا شد بخدا مثل تو در بین برادرها نیست بخدا داشتنت حسرت خواهر ها شد اهل حاجت همه‌ی سال به کس رو نزدند صبر کردند همه تا #شب_تاسوعا شد تا قیامت جلوی هیچ کسی خم نشود قد هرکس جلوی پرچم سبزت تا شد من ندادم به سکینه قسمت! می‌ترسم یک نفر داد قسم در حرمت غوغا شد تو از اول حسنی بودی و دیدند همه چقدر تیر براین پیکر زخمت جا شد ✍ #سیدپوریا_هاشمی

#حضرت_عباس_ع_مدح_و_شهادت دو دست تو ستون خیمه‌ی عرش برین باشد دو دست تو همان دست خدا در آستین باشد شفاعت قدر یک جرعه عطش نوشیده از دستت دخیل شاهپرهایت پَرِ روح الامین باشد به روی شانه‌ی کعبه تو رفتی خطبه‌ای خواندی بخوان! نهج البلاغه از لبِ تو دلنشین باشد بخوان که کعبه هم دور سر معصوم می‌گردد یکی از حاجیانش آسمانِ هفتمین باشد بخوان در گوش حاجی‌ها که طوف خانه‌ی کعبه طواف بر قدمگاه امیرالمومنین باشد همانگونه که حیدر پیشمرگ مصطفی بوده فدایی حسین او یل ام البنین باشد ببین که چادر مادر شبستانش مهیای نزول آیه های والقمر از روی زین باشد تو که پیشانی‌ات ایوان آیینه‌ست، پس باید زلال روشنایی، جاری از زخم جبین باشد ** کجایی ماه پاره؟! تا ببینی که پس از داغت تن خورشید زیر چکمه‌ی شمر لعین باشد خداوند ادب! در پایکوبیِ چهل تا نعل نگاه رمل‌های گرم از تو شرمگین باشد ✍ حجت‌الاسلام #محسن_حنیفی

#حضرت_عباس_ع_مدح_و_شهادت این ریشه‌ی عشق است؛ از دل کندنی نیست بالاتر از فهم است؛ پس فهمیدنی نیست هرکس دلش گیر است یکجایی به هرحال من که دلم این روزها ام البنینی‌ست با اینکه اصلاً زاده‌ی ام البنین است آشفته‌تر از فاطمه امشب زنی نیست این خانواده کلهم نور‌اند، يک نور پس بچه‌ی این پنج تن که ناتنی نیست در شهر ما نامش به روی ارمنی‌هاست هرچند این باب الحوائج ارمنی نیست ما با فرات کربلایش قهر کردیم چون بعد او این آب‌ها که خوردنی نیست ** تیری که به مشکش زدید عباس را کشت دیگر نیازی به عمود آهنی نیست سروده گروه ادبی #یا_مظلوم

#حضرت_عباس_ع_شهادت #زبان_حال_حضرت_زینب_س #امان_نامه وَ رَفَعَ ذِکْرَکَ فِی عِلِّیِّینَ... روضه از زبان مبارک حضرت زینب(س) ای که نامت پناهِ عِلّیین پاشو از جا سپاهِ عِلّیین پاشو ای ماه، جلوه‌ی شب باش پاشو از جا، کفیل زینب باش پاشو تا سایه‌ی سرم باشی تا نگهبانِ معجرم باشی خواهرت آمده نگاهش کن تکیه بر چادرِ سیاهش کن آه... ای کُشته‌ی امان نامه سر فرو بردی از چه در جامه؟! زانویت را چرا بغل کردی؟! تو که بر قول خود عمل کردی خاطرت جمع، مردِ با احساس هیچ کس باورش نشد، عباس پاشو دلگرمی دلِ همه باش قوّتِ قلب آل فاطمه باش ماه من، بر رخت نقاب بزن حرز انداز زود، بر گردن کوفیان، چشمْ شور و نامردند تیرهای سه شعبه آوردند چشم‌هایت چقدر زیبایند بازوانت مرا تسلایند من همین‌گونه هم پریشانم تو نباشی دگر چه می‌دانم... ... شاید از گریه غرقِ غم بشوم شاید اصلاً اسیر هم بشوم شاید اصلاً سرم شکسته شود دست من با طناب بسته شود شاید از روی تل نگاه کنم گریه، بالای قتلگاه کنم چه کنم گر حسین تنها شد؟! چه کنم قتلگاه غوغا شد؟! شاید اصلا مرا زمین بزنند کعب نی بر منِ حزین بزنند پاسبانِ نمازم، ای عباس! تو نباشی چه سازم، ای عباس؟! ✍ #محمدجواد_شیرازی

#حضرت_عباس_ع_مدح رو کرده هر آیینه به آیین اباالفضل هر کس که مسلمان شده با دین اباالفضل از جانب خورشید به من مرحمتی شد چون گوش سپردم به فرامین اباالفضل لب‌تشنگی آل عبا چیز کمی نیست از منظر چشمان جهان‌بین اباالفضل ای کودک شش‌ماهه که در لحظه‌ی رفتن لبخند تو شد مایه‌ی تسکین اباالفضل شرمندگی از اهل حرم هست پدیدار از حالت پیشانی پُرچین اباالفضل زیباتر از این چیست که در معرکه‌ی عشق زهرا برسد بر سر بالین اباالفضل هستیم گدایانِ درِ خانه‌ی عباس هستیم به عالم همه مسکین اباالفضل او باعث و بانی شده تا شعر بگویم دریای معانی شده تا شعر بگویم ✍ #احمد_علوی

#حضرت_عباس_ع_شهادت تا تو بودی خیمه‌ها آرام بود دشمنم در کربلا ناکام بود تا تو بودی من پناهی داشتم با وجود تو سپاهی داشتم تا تو بودی خیمه‌ها پاینده بود اصغر ششماهه‌ی من زنده بود تا تو بودی خیمه‌ها غارت نشد گوشوار بچه‌ها غارت نشد تا تو بودی دست زینب باز بود بودنت بهر حرم اعجاز بود تا تو بودی چهره‌ها نیلی نبود دست‌ها آماده‌ی سیلی نبود تا که مشکت پاره و بی آب شد دشمنت در خنده و شاداب شد پهنه‌ی پیشانی‌ات در هم شکست خیمه‌ات مثل حسین از پا نشست ای که تو دست خدائی داشتی هستی‌ات را بر زمین بگذاشتی ای که زینب خواهرت گردیده است فاطمه دور سرت گردیده است آنکه طاق ابروانت را شکست بعد تو بر سینه‌ی یارت نشست بعد تو دشمن هیاهو می‌کند وحشیانه بر حرم رو می‌کند ✍ مرحوم #حبیب_الله_چایچیان

بسم الله الرحمن الرحیم #عاشورا گذاشت پا به‌دهان رکاب باگریه حرم به بدرقه‌اش ریخت آب باگریه برای غربت ارباب در دل تاریخ نوشته‌اند هزاران کتاب باگریه میان روضه‌ی گودال، مادر ارباب به صورتش زده بااضطراب، باگریه هزار و نهصد و پنجاه و چند مصراع است؟ که زخم‌های تنش شد جواب باگریه کنار علقمه شد سرخ صورتش از شرم به یاد ماه حرم آفتاب باگریه به یاد دست علی، دور دست اهل حرم چقدر خورده گره هر طناب باگریه چنان به پای سر او گریستند همه که شد به کوفه‌وشام انقلاب باگریه نشست بر دل هر باغبان غمش، دیدم گرفت از گل چشمش گلاب باگریه چه‌حکمتی‌ست دراین اشک روضه‌های‌حسین که شد تمام گناهان ثواب باگریه خداکند وسط روضه‌ها، برای فرج دعایمان بشود مستجاب باگریه... #سجاد_روانمرد @navaye_asheghaan

#روضه_امام_حسین ( علیه السلام ) #شعر_شب_عاشورا #استاد_سازگار کربلا بود و شب عاشور بود صحبت از ایثار و عشق و شور بود لیلۀ از خویش گردیدن جدا لیله‌ی پرواز کردن تا خدا جان عالم ، بین هفتاد و دو تن ریخت از یاقوت لب دُرّ سخن کای شما پیش از ولادت ، یار من ! لاله‌های گُلبنِ ایثار من! ای یم خونین «لا»، منهاجتان زخمتان، بال و پر معراجتان قلبتان آمادۀ شمشیرها چشمتان، چشم‌انتظار تیرها راهیان وادی «قالوا بلی» ماهیان تشنۀ دریای «لا» این جماعت ، تشنه‌ی خون منند با شما نه ، جمله با من دشمنند هر که یار یوسف زهرا شود طعمۀ گرگان این صحرا شود من به کام مرگ پا بگْذاشتم بیعتم را از شما برداشتم عهد من با دوست ، عهد دیگر است ترک هستی ، ترک جان ، ترک سر است گر دو صد بار از تنم گیرند پوست دوست دارم ، هرچه دارد دوست، دوست دوست جسمم را پسندد روی خاک دوست خواهد پیکرم را چاک‌چاک دوست خواهد تا در او فانی شوم با هزاران زخم ، قربانی شوم دوست از من ، ذبح اصغر خواسته پیکر صد چاکِ اکبر خواسته ... دوست خواهد سنگ‌بارانم کنند شمع جمعِ نیزه‌دارانم کنند دوست از من خواسته تا از قفا سر دهم در زیر شمشیر جفا دوست خواهد تا سرِ بازارها اهل بیتم را رسد آزارها این شب تاریک ، این راه دراز این طریق کوفه ، این خطّ حجاز این شما و این رهِ دل‌خواهتان دوستان ! دست خدا هم‌راهتان از سخن تا گشت آن مولا خموش خون انصار خدا آمد به جوش حبّذا ، هفتاد و دو دل‌باخته جان خود را وقف جانان ساخته هر یک از آن جمعِ هفتاد و دو مرد پیش هفتاد و دو ملّت بود، فرد حضرت عبّاس ، شیر شیر حق دست حق، بازوی حق، شمشیر حق جعفر و عثمان و عون بی‌بدیل دسته‌گل‌هایِ گلستان عقیل مسلم بنِ عوسجه ، نافع، بریر عابس و ضرغامه ، یحیی و زهیر شعله در کانون دل شد دادشان مانْد در بغض گلو ، فریادشان بود تار و پودشان را این ندا کای به خاکت ، عالَم و آدم ، فدا ! بی‌تو ماندن تا ابد ، شرمندگی است با تو جان دادن ، تمام زندگی‌ است بی‌تو شادی ، کوه ماتم می‌شود با تو زخم تیغ ، مَرهم می‌شود دامن وصل تو ، آغوش خداست هر که شد بی‌تو ، فراموش خداست تشنگی با تو بِه از آب بقاست آب ، بی‌تو آتشِ خشم خداست ما تو را در بحر خون ، تنها نهیم ؟ ما تو را در موج دشمن ، وانهیم ؟ جسم ما سالم ، تن تو چاک‌چاک ؟ رأس ما بر تن ، سر تو روی خاک ؟ ما کنار بحر و تو در موج خون ؟ ما سلامت ، زخم تو از حد ، فزون ؟ ما به بستر ، تو در آغوش تراب ؟ ما به سایه، تو میان آفتاب ؟ یاد دارم این سخن را از زهیر آن که در تاریخ خون ، یادش به خیر ! گفت : ای جان‌ها بلاگردان تو ! هستِ هستی‌آفرین قربان تو ! گر هزاران بار از شمشیر تیز گردد اعضای زهیرت ، ریز ریز پاره‌های پیکرم سوزد به نار باد خاکم را بَرَد در کوهسار باز باد آرد به هم خاکسترم جمع گردد ، عضوعضوِ پیکرم بار دیگر روح آید در تنم با تو هرگز عهد خود را نشکنم عضوعضوم بازگوید یا حسین با حسینم با حسینم با حسین #شاعر_استاد_سازگار

#مدح_امام_حسین #نوحه_امام_حسین ( علیه السلام ) #حاج_حسن_شالبافان به اِذن و مدد خالق یکتا به اِذن نبیَ الله به اذن علی عالی اعلی به اذن همه ی عشق ، خداوند حیا حضرت زهرا به اذن حسن ، آقای کریمان دو دنیا (به اذن و مدد خون خدا صاحب دل ها ) و با رخصت از مرد علمدار حرم حضرت سقا (و اقیانوس غم و درد و بلا زینب کبری ) اگر غرق غم و ماتم و دردید اگر مثل خزان خسته و زردید اگر از درِ خورشید جدا مانده و سردید اگر هر چه مفاتیح نوشته ست به لب زمزمه کردید (بدانید) نگردید نگردید دوای غمتان غیر غبار حرمِ کرب و بلا نیست بر مشامم میرسد ...

#نوحه_امام_حسین ( علیه السلام ) #دستگاه_همایون #گوشه_شوشتری1397 #کربلایی_سید_علی_حسینی اَللَّهُمَّ أَحْيِنِي حَيَاتَ اَهْلَ بَيْت اَللَّهُمَّ أَمِتْنِي مَمَاتَ اَهْلَ بَيْت تَوَفَّنِي عَلَى مِلَّتِهِمْ وَحْشُرنِي فِي زُمْرَتِهِمْ وَلاَ تُفَرِّقْ بَیْنِی وَ بَيْنَ مُحَمَّد وَلاَ تُفَرِّقْ بَیْنِی وَ بَیْنَ الْحِیدَر وَلاَ تُفَرِّقْ بَیْنِی وَ بَیْنَ الزَّهْرا وَلاَ تُفَرِّقْ بَیْنِی وَ بَیْنَ الْحَسَن اَللَّهُمَّ لاَ تُفَرِّقْ بَیْنِی وَ بَیْنَ الْحُسَین ( حسین جانم ، حسین جانم حسین جان ) تکرار سرم خاک ، کف پای حسین است دلم مجنون ، صحرای حسین است بود پرونده ام چون برگ گل پاک در این پرونده امضای حسیناست ( حسین جانم حسین جانم حسین جان ) تکرار شعر فارسی : #شاعر_استاد_سازگار

#امام_حسین_ع_گودال_قتلگاه تو نخوردی آب، دریا سوخت، دریا حیف شد گونه‌ات را بوسه زد شن‌های صحرا حیف شد سجده کردی، ای امام بی جماعت بین خون لشکرت کو که نمازت شد فرادی... حیف شد خوش قد و بالا، عصایِ روزِ پیری داشتی اکبرت که رفت افتادی تو از پا، حیف شد با چه حساسیتی موی تو را شانه زدم دست شمر افتاد آن گیسوی زیبا حیف شد رفت از گودی به قصد آب آوردن هلال آب را آورد، دیر آورد اما، حیف شد پای هر سوزن که زد زهرا برایت اشک ریخت ماند زیر پای لشگر اشک زهرا، حیف شد لااقل پیراهنت را در نمی‌آورد کاش زحمت دستان زهرا مادر ما حیف شد محض برپا کردن آن خیمه‌ها زحمت کشید زحمت عباس با این سوختن‌ها حیف شد ✍ سروده گروه ادبی #یا_مظلوم

#امام_حسین_ع_گودال_قتلگاه سرش آمد بلایی از همه نوع دید چشمش جفایی از همه نوع  از لبش نذر دستگیری ما رفت بالا دعایی از همه نوع ته گودالِ قتلگاهش خواند زیر لب ربنایی از همه نوع درد زخمش نه، بلکه او را کشت درد بی اعتنایی از همه نوع قاتل حجت خدا شده بود لشگر بی حیایی ازهمه نوع روی مرکب از این و آن می‌خورد ضربه‌هایی نهایی از همه نوع داشت خولیِ بی حیا مثلِ حرمله اشتهایی از همه نوع نیزه‌داری حریص می‌انداخت نیزه‌ی بی هوایی ازهمه نوع زیر هر نعل تجربه بکنند دنده‌ها جابجایی از همه نوع جهت قتل صبرش آوردند دشمنان حربه‌هایی از همه نوع می‌شمارم یکی یکی همه را می‌کِشم بین روضه فاطمه را همه جا بود صحبت شمشیر صحبت از فرط کثرت شمشیر همه بالاتفاق می‌گفتند بعد نیزه است نوبت شمشیر دوستان را همه خبر کردند دشنه آمد به دعوت شمشیر جه بگوییم از چکاچک آن؟ گریه دارد حکایت شمشیر کار دست تن ضعیفش داد کینه‌ی بی نهایت شمشیر وسط دشت ریخت برگ و برش گل زهرا به ضربت شمشیر در تنی تکه تکه پیدا بود شدت هر اصابت شمشیر وقت تقطیع، استخوان‌هایش شده اسباب زحمت شمشیر زخم هایش همه دهن وا کرد بعد کلی لجاجت شمشیر نیت استلام رویش داشت آه از قصد قربت شمشیر به همین ضربه‌ها بسنده نشد کم به اشک حسین خنده نشد هرکسی داشت بین دامان، سنگ این چنین جمع شد هزاران، سنگ همه را کرده بود در خیمه سخت دلواپس و پریشان، سنگ  بغض حیدر بهانه‌ای شده بود تا بگیرد دوباره تاوان، سنگ چقدر مثل نیزه جولان داد دم مغرب میان میدان، سنگ به بزرگ قبیله رحم نکرد ذره‌ای هم نداشت وجدان، سنگ وسط کشمکش چه می‌بارید بر سر او شبیه باران سنگ دردش از تیر تیز کمتر نیست مثل تیری سه شعبه سوزان، سنگ دهنش را هدف گرفتند آه تا اصابت کند به دندان سنگ لحظات گرسنگی می‌خورد عوض چند لقمه‌ی نان سنگ تا همان لحظه‌های آخر زد بوسه‌ها بر لبان عطشان سنگ ذره‌ای هم خطا اگر رفته می‌کند شهر شام جبران سنگ طلب سک‌ ی دوچندان کرد آن که انداخته دوچندان سنگ وای از ضربت به پیشانی سر او را شکست یک آن سنگ بهتر آن است تا بگویم که خورده بر آیه‌های قرآن سنگ سنگبارانِ او تمام نشد سوره‌ی فجر احترام نشد وقت گشت و گذار تیر و کمان سخت باشد مهار تیر و کمان چه بگویم که بی خبر باشید؟ ازقرار و مدار تیر و کمان عصر روز دهم به چشم آمد جرأت بی شمار تیر و کمان هرکه طوری خودی نشان می‌داد حرمله پای کار تیر و کمان باز آمد به قصد آزارِ پدر شیرخواره، تیر و کمان رفت بالا همین که دشداشه  شد "سپیدی" شکارِ تیر و کمان مثل مسمار داغ اینجاهم سینه را کرد پاره تیر و کمان هیچ کس مثل او نخواهد شد تا قیامت دچار تیر و کمان بر دل اهل خیمه داغ گذاشت تا که آمد دوباره تیر و کمان کم می‌آمد اگر که تیر آن وقت کعب نی بود یار تیر و کمان حرمله قصد داشت آخر کار سازد از گاهواره تیر و کمان چشم بر راه نوبت خویش‌اند تیغ‌های کنار تیر و کمان در بگو و بخند زخم زدند باز هم آمدند زخم زدند وای از لحظه‌ی فرود عمود از قیام و سپس قعود عمود بی گمان بندگی شیطان است حاصل چندتا سجود عمود بچه‌های امام دل‌نگران ترس دارند از وجود عمود غرق خون کرد کاکل او را صاحب بزدل و حسود عمود تار و پود حسین ریخت بهم از زمختی تار و پود عمود سر آقای ما چه آورده رفت و برگشت دیر و زود عمود زخم فرق حسین پس از چیست ؟ بین میدان اگر نبوده عمود با هرآنچه که شد زدند او را لگد آزرده کرد پهلو را باعث هرچه دردسر چکمه دارد از هر نظر خطر چکمه دشمنانش امان نمی‌دادند نیزه می‌خورد پشت سر چکمه گاه می‌خورد روی لب‌هایش گاه می‌خورد بر کمر چکمه آمد از راه ناسزا هم گفت تا زند زخم بر جگر چکمه به کسی چکمه‌های خود را داد که از او خورد بیشتر چکمه اینکه میراث مادرش زهراست پهلویش می‌خورد اگر چکمه پای سنگین گریز روضه‌ی ماست گریه دارد از این نظر چکمه نذر کردند تا که پرت کنند سوی جسمش چهل نفر چکمه وقت گودال رفتنش زینب چقدر دید دور و بر چکمه در غیاب سنان می‌آمد چوب پیرمردی به صورتش زد چوب شرم دارم ز گفتن خنجر ... این روضه ادامه دارد... ✍ #علیرضا_خاکساری

دیگر از خواهرم مخوان ای وای چه کشیده است از اسارت شام من و عباس و مادرم عمری‌است گریه کردیم از جسارت شام ** قرن‌ها می‌شود امامِ زمان گریه است از مصیبت زینب خون به‌جای سرشک می‌ریزد صبح و شب از اسارت زینب ✍ #حسن_لطفی

#امام_حسین_ع_روز_عاشورا گذاشت پا به‌دهانِ رکاب، باگریه حرم به بدرقه‌اش ریخت آب باگریه برای غربت ارباب در دل تاریخ نوشته‌اند هزاران کتاب باگریه میان روضه‌ی گودال، مادر ارباب به صورتش زده بااضطراب، باگریه هزار و نهصد و پنجاه و چند مصراع است؟ که زخم‌های تنش شد جواب باگریه کنار علقمه شد سرخ صورتش از شرم به یاد ماه حرم آفتاب باگریه به یاد دست علی، دور دست اهل حرم چقدر خورده گره هر طناب باگریه چنان به پای سر او گریستند همه که شد به کوفه‌وشام انقلاب باگریه نشست بر دل هر باغبان غمش، دیدم گرفت از گل چشمش گلاب باگریه چه‌ حکمتی‌ست دراین اشک روضه‌های‌ حسین که شد تمام گناهان ثواب، باگریه خداکند وسط روضه‌ها، برای فرج دعایمان بشود مستجاب باگریه... ✍ #سجاد_روانمرد

#امام_حسین_ع_گودال_قتلگاه #امام_حسین_ع_شهادت برای دلخوشی نوکران این درگاه دروغ روضه بخوانم دروغ، بسم الله دروغ روضه بخوانیم شمر آبش داد سنان رسید؛ ولی با ادب جوابش داد دروغ روضه بخوانیم دست و پا نزده حسین، فاطمه را تشنه لب صدا نزده دروغ روضه بخوانیم زیر و رو نشده نخورده نیزه به او، نحر از گلو نشده دروغ روضه بخوانیم سر بریده نشد محاسنش به روی خاک‌ها کشیده نشد دروغ روضه بخوانیم سر جدا نشده تنش سه روز روی خاک‌ها رها نشده دروغ روضه بخوانیم پیرهن دارد که گفته است که عریان شده؟ کفن دارد دروغ روضه بخوانیم غصه او را کشت نه ساربان آمد، نه بریده شد انگشت دروغ روضه بخوانیم حرف بد نزدند شبیه فاطمه اصلاً به او لگد نزدند دروغ روضه بخوانم علم نیفتاده نگاه شمر به سمت حرم نیفتاده دروغ روضه بخوانم برای نوکرها نرفت دست حرامی به سمت معجرها دروغ روضه بخوانم سری نیفتاده ز ناقه نیمه‌ى شب دختری نیفتاده دروغ روضه بخو‌ان این دروغ‌ها خوب است نه اينكه دندان، آنچه شكسته شد چوب است ✍ #محسن_عرب_خالقی

#امام_حسین_ع_روز_عاشورا گذاشت پا به‌دهانِ رکاب، باگریه حرم به بدرقه‌اش ریخت آب باگریه برای غربت ارباب در دل تاریخ نوشته‌اند هزاران کتاب باگریه میان روضه‌ی گودال، مادر ارباب به صورتش زده بااضطراب، باگریه هزار و نهصد و پنجاه و چند مصراع است؟ که زخم‌های تنش شد جواب باگریه کنار علقمه شد سرخ صورتش از شرم به یاد ماه حرم آفتاب باگریه به یاد دست علی، دور دست اهل حرم چقدر خورده گره هر طناب باگریه چنان به پای سر او گریستند همه که شد به کوفه‌وشام انقلاب باگریه نشست بر دل هر باغبان غمش، دیدم گرفت از گل چشمش گلاب باگریه چه‌ حکمتی‌ست دراین اشک روضه‌های‌ حسین که شد تمام گناهان ثواب، باگریه خداکند وسط روضه‌ها، برای فرج دعایمان بشود مستجاب باگریه... ✍ #سجاد_روانمرد

#امام_حسین_ع_گودال_قتلگاه روضه خوانِ ناب و خیلِ سینه‌زن حاضر کنید یک حسینیه برایِ حالِ من حاضر کنید زینتِ دوشِ نبی افتاده بینِ قتلگاه نیزه را بد می‌زنند و لطمه‌زن حاضر کنید پاره کردند عاقبت آن یادگارِ کهنه را تا بسوزد عالمی، داغِ کهن حاضر کنید با نوک شمشیرِ زهرآلوده کَندند از تنش پیرهن رفته به غارت! پیرهن حاضر کنید پشتِ هم، از جای جای پیکرش خون می‌چکد مرهمی فوراً برای زخمِ تن حاضر کنید مرهمِ زخمِ تنش اشکِ مدام است و سریع- گریه‌کُن‌هایی برایِ این بدن حاضر کنید تا بر این جسم ِ به خون آغشته برگردد نفس از مدینه! مُشتی از خاکِ وطن حاضر کنید زودتر تابوتِ اربابِ مرا کنجِ بقیع نیمه شب، آهسته، با ذکرِ حسن حاضر کنید جسم عریانِ حسینش را نبیند غرقِ خون مادرش دارد می آید! یک کفن حاضر کنید! ✍ #مرضیه_عاطفی

#حضرت_اباالفضل_شور السلام علیک یا اباالفضل بهترین عموی دنیا اباالفضل حک شده رو قلب ما اباالفضل یا اباالفضل یا اباالفضل عباس نامدار که شاهان روزگار از خاک کوی او طلب آبرو کنند بی دست ماند و داد خدا دست خود به او آنان که منکرند بگو روبرو کنند سید و سالاری    بهترین سرداری عالمی شد مبهوت از این علمداری یک تنه مثل شیر  اومدی بی شمشیر به همه ثابت کردی پسر کراری ای جانم اباالفضل السلام علیک یا اباالفضل ای علمدار و سقا اباالفضل یا ساقی العطاشی اباالفضل.  یا اباالفضل یا اباالفضل معنای واقعی برادر فقط تویی سقای اهلبیت پیمبر فقط تویی گفتند کل خیر بُوَد بر در حسین سوگند میخوریم که آن در فقط تویی با وفا اباالفضل.    دلربا اباالفضل یاکفیل زینب الحورا اباالفضل به فدایت آقا.      که اباعبدالله فرموده بنفسی انت یا اباالفضل ای جانم اباالفضل .... السلام علیک یا اباالفضل  المثنای مولا ابوالفضل کربلا کردی غوغا اباالفضل   یا اباالفضل یا اباالفضل یک شیر و یک سپاه عجب محشری شده با نیزه هم حریف دو صد لشکری شده پیغام کربلا به نجف برد جبرئیل با مرتضی ببین پسرت حیدری شده علقمه است یا خیبر   به، به این جنگاور شد بلند نعره‌ی الفرار لشکر این یل شیر افکن.  به سپاه دشمن می‌زنه و می‌خونه انا ابن الحیدر ای جانم اباالفضل... ┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈

🔺سبک شعر بالا ┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈

#حضرت_اباالفضل_شور قدم میزنه به مصاف عدو خاک صفین میشه زیر و رو داره میجنگه و با علی نمیزنه مو رجز پسر فاتح خیبرم یک نفر نه یک لشکرم کی میتونه بده تشخیص منو با پدرم یا ابوفاضل 2 قمر بنی هاشم زره به تن کرده حیدر همراه خودش حیدر آورده همه میگن که این خط و این نشون دشمنش یقین به خونه برنمیگرده جان ابوفاضل پهلوان ابوفاضل شیر در بیشه ی شیران ابوفاضل جان ابوفاضل قهرمان ابوفاضل شیر سرخ عربستان ابوفاضل جَنَم، ارثِ اولاده حیدره قمرش فوقِ محشره از تقابل با ابالفضل عدو در حذره قَسَم، میخوره به وقار علی دستشم که ذوالفقاره علی دوباره اومده میدون یادگار علی یا ابوفاضل 2 لشکر و زیر نظر گرفته هوشیاره جنگ تن به تن باهاش معلومه دشواره پشتِ هر نخلی چن نفر شدن مخفی همه میگن پسره حیدره کراره جان ابوفاضل بی کران ابوفاضل ای وزیر شه خوبان ابوفاضل جان ابوفاضل جاوِدان ابوفاضل حمله کرده مثه طوفان ابوفاضل یا ابوفاضل.... خبر، اومده بجنگه باز قمر نقشه هاشون شده بی اثر با نگاهش همه ی لشکر میشه زیر و زبر جگر، داره و توو چشماش غضبه پسر قتالُ العربه از غرورش و غیرتش معلومه با نصبه یا ابوفاضل 2 قمر بنی هاشم زُلزلتِ الارض رجزش زلزله و تیغشِ پس لرزه هر چه قدر هم که حریف تیر و سپر داره سر شو به باد میده فقط تو یک لحظه یار ابوفاضل ،علمدار ابوفاضل وارث احمدِ مختار ابوفاضل یار ابوفاضل ،فداکار ابوفاضل کربلا، سید و سالار ابوفاضل #محمد_اسداللهی #میلاد_فریدنیا ┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈

🔺سبک شعر بالا ┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈

#حضرت_اباالفضل_زمزمه بلندشو داداش رفتن همه؛ تو لااقل کنار من باش تو رو  رو خاک نمیدیدم هیچ موقع ای‌کاش بلندشو داداش چشم انتظارن بچه‌ها، ستون خیمه! دارن عمو عمو میگن بیرون خیمه خیمه‌ها رو ریختی به هم بلند شو از جا بدون تو منم دیگه (میفتم از پا) ۳ ماه مُنیرم دست منو بگیر پاشو!!! بریم امیرم دستی نداری توو بدن برات بمیرم ماه‌ مُنیرم خیر نبینن سَرْوِ منو از ریشه کندن به اشک تو، به قدّ من دارن می‌خندن میخوام تو رو بغل کنم امّا نمی‌شه این همه تیر از بدنت (جدا نمی‌شه) ۳ می بینی عباس مادرت اینجا اگه نیست مادرم اینجاس هنوز روی تنش رَدِ روضه‌ها پیداس می بینی عباس حسین فداش بشه قدش هنوز کمونه از بعد کوچه دیگه چشماش رنگ خونه ما دلمون صاف نمیشه با قنفذ پست دستش که بالا نمیاد (کار مغیره است) ۳ #عبدالله_باقری ┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈

🔺سبک شعر بالا ┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈