eitaa logo
پاسخ شبهات و پرسش ها - متن
291 دنبال‌کننده
60 عکس
39 ویدیو
9 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
پرسش : آیا نامه نوشتن به فرشته ها و حاجت خواستن از آنها در اسلام توصیه شده است؟ آیا اسم های عجیب و مبهمی که برای برخی از فرشتگان بیان می شود در قرآن آمده است؟ پاسخ : فرشته ها قطعا وجود دارند و باید به وجود آنها ایمان داشته باشیم اما توسل به آنها در اسلام توصیه نشده و مطالبی که اخیرا برای ترویج «توسل به فرشتگان» در فضای مجازی منتشر می شود مبنای اسلامی و قرآنی ندارد و چه بسا به تدریج به «شرک» و «پرستش فرشتگان» و در نهایت به «شیطان پرستی» و «انحرافات عقیدتی و رفتاری بزرگ» بینجامد. فرشتگان، مأموران خدا برای اداره جهان هستند و صرفا از خدا دستور می گیرند. هریک از آنها مأموریت مشخص خود را دارد و دقیقا مطابق دستورات خداوند کار می کند. آنان اختیار و استقلالی از خود ندارند و دلیلی نداریم که مأموریت آنان گوش دادن به درخواستهای انسان ها باشد بنابراین توسل یا التماس به فرشته ها برای برآورده شدن حاجت، یک شیوه غیراسلامی است. برای برآورده شدن حاجات باید از خدا بخواهیم تا او به فرشته هایش و به همه کائنات دستور بدهد تا در جهت موفقیت ما تغییراتی ایجاد کنند. ضمنا طبق آیه 7 سوره غافر (مومن) ، هرکس براستی مومن باشد فرشتگان به صورت خودکار برای بخشودگی او دعا می کنند (هرچند آن فرد هیچگاه به هیچ فرشته ای متوسل نشده باشد) بنابراین نیازی به توسل به آنها نیست. در قرآن به صورت کلی به وجود فرشته ها اشاره شده ولی تنها از جبرئیل و میکائیل نام برده شده است. همچنین برخی از مفسران معتقدند « الروح » که در سوره قدر ذکر شده بزرگترین فرشته الهی است. برخی نیز « روح القدس » و « الروح الامین » را نامهای دیگر « جبرئیل » می دانند. اما اسمهای عجیب و غریبی که در برخی از کتابها برای فرشته ها ذکر می شود سند معتبری ندارد مگر اینکه اثبات شود در حدیثی با سند صحیح در یک کتاب معتبر و شناخته شده آمده است. کتابهایی که اخیرا مردم را به سمت « پرستش فرشتگان » به عنوان راهی برای « تقرب به خدا » یا « دستیابی به موفقیت » سوق می دهند مخلوطی از سلایق و تصورات و تخیلات شخصی و باورهای غیراسلامی هستند. اعتماد به این مطالب، ممکن است افراد را دچار اختلالات فکری، انحرافات رفتاری و حتی بیماری های روانی کند. عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇 https://eitaa.com/pasokhvoice https://eitaa.com/pasokhtext https://eitaa.com/shenakhtehadis عضویت در کانال واتساپ:👇 https://chat.whatsapp.com/GfZf94HCmww2MjL26GUfF9
پرسش: اخیرا در فضای مجازی گفته می شود اگر کلمه «اِن شاء الله» را به صورت سرهم بنویسیم معنای کفرآمیز دارد مثلا اگر به صورت «ایشاالله» بنویسیم یعنی «خدا را به خاک سپردیم» و اگر به صورت «انشاءالله» بنویسیم یعنی «ما خدا را ایجاد کرده ایم». آیا این مطلب صحت دارد؟ پاسخ: نگارش استاندارد «ان شا الله» در زبان عربی به صورت «إن شاء الله» است ولی در فارسی به صورتهای زیر هم نوشته می شود که همگی بی اشکال هستند و هیچیک از آنها معنای کفرآمیز نمی دهد: ان شا الله ان شاء الله انشاء الله همچنین در محاوره عامیانه فارسی گاهی به صورت «ایشاالله» تلفظ می شود که آن هم اشکال معنایی و شرعی ندارد. در واقع هیچکدام از نگارش‌ها و تلفظ‌های بالا حاوی معنای غلط یا کفرآمیزی نیستند زیرا «معنای واژه همان چیزی است که گوینده و شنوندگان درباره آن توافق و تفاهم دارند». کلمه «ان شاء الله» را به هریک از شکل‌های بالا بنویسیم یا بخوانیم هم گویندگان و هم شنوندگان می دانند که منظور از آن، «اگر خدا بخواهد» است و نه چیز دیگری. نکته تکمیلی: درباره «إنشاءالله» اگر کسی بگوید «إنشاء» به معنای «ایجاد کردن» است باز هم پاسخ اینست که: اولا گوینده و شنونده چنین برداشتی نمی کند. ثانیا اگر «اِنشاء» در اینجا به معنای «ایجاد» گرفته شود باز هم لزوما ترجمه اش این نیست که «ما خدا را ایجاد کرده ایم» یا «خدا به وسیله شخص دیگری ایجاد شده است» بلکه می تواند اشاره به این باشد که «خداوند، همه چیز را ایجاد کرده است» یعنی «همه چیز، إنشاءالله(آفریده ی خدا) هستند». در واقع لزومی ندارد وانمود شود مصدر «إنشاء» که به «الله» اضافه شده و ترکیب اضافی(مضاف و مضاف الیه) ساخته، لزوما از سنخ اضافه ی مصدر به مفعول است بلکه می تواند اضافه مصدر به فاعلش باشد. در هرحال بهتر است که «ان شا الله» را جدا بنویسیم ولی لزمی ندارد دچار وسواس شویم و سایر شیوه های نگارشی و محاوره ای را به کفر ارتباط بدهیم یا نامشروع بدانیم. جالب اینست که حتی برخی از مراجع بزرگ معاصر نیز -احتمالا برای سرعت در نوشتن- عبارت «إنشاالله» را سرهم مینویسند که قطعا اگر معنای کفرآمیزی داشت اینگونه نمی نوشتند. عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇 https://eitaa.com/pasokhvoice https://eitaa.com/pasokhtext https://eitaa.com/shenakhtehadis عضویت در کانال واتساپ:👇 https://chat.whatsapp.com/GfZf94HCmww2MjL26GUfF9
پرسش: آیا واقعا پیامبر (ص) فرمودند «هر کس پایان ماه صفر را به من اطلاع دهد، اهل بهشت است»؟ آیا اینکه بعضی‌ها در شب اول ربیع الاول بر در هفت مسجد می‌روند و پایان ماه صفر را به رسول الله (ص) تبریک می‌گویند ریشه در احادیث دارد یا یک آداب سلیقه ای است؟ پاسخ: چنین حدیثی درباره پایان ماه صفر یا آغاز ربیع نداریم و اینگونه آداب، خودساخته و سلیقه‌ای است. البته روایت دیگری درباره بهشتی بودنِ ابوذر (ره) داریم که در شرایط کاملاً خاصی، عبارت « ... فَمَن بَشَّرَنی بخروج آذار فَلَهُ الجَنَّة ...»(هرکس خروج ماه آذار را به من بشارت دهد اهل بهشت است) در آن آمده و برخی همین حدیث را به اشتباه فهمیده، لفظ و معنای این روایت را تقطیع و تحریف کرده، بر ماه صفر تطبیق نموده‌اند. محتوای حدیث مورد نظر اینست که پیامبر (ص) با اصحاب خود در مسجد بودند و متوجه شدند که ابوذر تا لحظاتی بعد به مسجد وارد خواهد شد بنابراین فرمودند: "اولین کسی که اکنون بر ما وارد می‌شود، اهل بهشت است" برخی از اصحاب بهدمحض اینکه این سخن را شنیدند، از مسجد بیرون رفتند تا زودتر وارد شوند و این فضیلت را به نامِ خود تمام کنند! پیامبر(ص) متوجه خروج این افراد شدند و به بقیه اصحاب که نزد ایشان مانده بودند فرمودند: از میان کسانی که اکنون وارد مسجد می‌شوند، هریک که پایان ماه آذار (از ماه‌های رومی) را به من مژده بدهد، اهل بهشت است. وقتی ابوذر و سایر اصحاب وارد شدند پیامبر (ص) از آنان پرسید: در کدام ‌یک از ماه‌های رومی هستیم؟ ابوذر گفت: یا رسول الله! ماه آذار به پایان رسیده است. پیامبر (ص) فرمودند: "من این را می‌دانستم اما (این صحنه‌سازی را انجام دادم زیرا ) دوست داشتم قومِ من بدانند که تو اهل بهشت هستی ..." (1) گرچه همین روایت نیز از نظر سندی جای بررسی دارد ولی به هرحال هیچ نامی از ماه ربيع یا صفر در آن نیست زیرا ماه آذار یکی از ماه‌های رومی و معادل ماه مارس در تقویم میلادی به شمار می‌آید و ربطی به ماه صفر ندارد. در هرحال، علت بهشتی شدنِ ابوذر این نبود که ماههای رومی را می‌دانست و بشارتِ پایان ماه مارس(آذار) را به پیامبر (ص) داد بلکه علتش صداقت ابوذر در اندیشه، گفتار و عملکرد بود. ————— (1) صدوق، علل الشرایع، ج 1، صص: 175-176 و معانی الاخبار، ص 205 عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇 @pasokhvoice @pasokhtext @shenakhtehadis عضویت در کانال واتساپ:👇 https://chat.whatsapp.com/GfZf94HCmww2MjL26GUfF9
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
نظر این بانوی غربی درباره اسلام و حجاب چیست؟ عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇 @pasokhvoice @pasokhtext @shenakhtehadis عضویت در کانال واتساپ:👇 https://chat.whatsapp.com/GfZf94HCmww2MjL26GUfF9
ابلیس چگونه وارد بهشت شد؟ پرسش: با توجه به اینکه وقتی شیطان به آدم سجده نکرد، خدا او را از بهشت بیرون کرد و او را رجیم و رانده شده نامید پس چگونه دوباره وارد بهشت شد و آدم و حوا را فریب داد تا از میوه درخت ممنوعه بخورند؟ پاسخ: 1 – در هیچیک از آیاتی که از «رانده شدن» و «رجيم بودنِ شیطان» سخن می گویند نیامده که «از بهشت رانده شد» یا «ممنوع الورود به بهشت گردید» بلکه «رجیم بودن» معنای دیگری دارد زیرا قرآن، خودداری ابلیس از سجود در مقابل آدم را در «مرحله قبل از سکونت آدم در بهشت» بیان فرموده است. در این مورد بنگرید به سوره بقره؛ آیات 34 و 35 و سوره اعراف آیات 18 و 19 2 – شيطان قبلا در صف فرشتگان به عبادت مشغول بود و در آن محل والا و آسمانی از رحمت و لطف خاص خدا که شامل حال فرشته های عابد می شد بهره می برد اما هنگامی که نافرمانی کرد از آن مقام والا رانده و از رحمت خدا دور شد و «رجیم» گردید. پیام این ماجرا اینست که محفل پاکان و فرشتگان، جای متکبران، خودستایان و خودخواهان نیست و چنین افرادی از جایگاه قُرب و رضایت و رحمت الهی نزول و سقوط می‌کنند. در این مورد به آیات زیر توجه کنید: «قَالَ فَاهبِط مِنهَا فَمَا يَكُونُ لَكَ أَن تَتَكَبَّرَ فيهَا فَاخرُج إِنَّكَ مِنَ الصَّاغِرينَ»( سوره اعراف: آیه 13) ترجمه: {خداوند به ابلیس} گفت: «از آن (مقام و مرتبه‌ در آسمان در محفل فرشتگان) فرود آی! تو حقّ نداری در آن (عبادتگاه آسمانی) تکبّر کنی! بیرون رو، که تو از افراد پست و حقیر هستی! «قَالَ اخرُج مِنهَا مَذءُومًا مَّدحُورًا»(سوره اعراف: آیه 18) ترجمه: فرمود: با ننگ و عار و خواری، از آن (مقام و محفل والا) بیرون شو! «قَالَ فَاخرُج مِنهَا فَإِنَّكَ رَجيمٌ» (سوره حِجر : آیه 34 و سوره ص : آیه 77) ترجمه: {خداوند} فرمود: «از صفوف آنها [= فرشتگان‌] بیرون رو، که (از درگاه ما) رانده ‌شده ‌ای! نکته مهم در آیات بالا اینست که ضمیر «ـها» در «مِنها» به «الملائکه» یا «صفوف الملائكه» یا «مرتبة الملائکه» یا «منزلة الملائكة» برمی گردد بنابراین اگر داستان آدم و ابلیس را در قرآن مطالعه کنیم تعارض و ناسازگاری در آن وجود ندارد اما اگر بخواهیم به داستانهای عامیانه و شفاهی یا به روایات اسرائیلیات که ریشه در کتب تحریف شده یهود دارند تکیه کنیم دچار تناقض خواهیم شد. بر فرض اگر کسی اصرار بورزد که «شیطان از بهشت اخراج شده بود» در پاسخ می‌توان گفت: وسوسه شیطان ممکن است گاهی از راه دور نیز اثرگذار باشد. عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇 https://eitaa.com/pasokhtext @pasokhvoice @pasokhtext @shenakhtehadis عضویت در کانال واتساپ:👇 https://chat.whatsapp.com/GfZf94HCmww2MjL26GUfF9
پاسخ به مخالفان اسلام و پیامبر (ص) – بخش سوم پرسش: در سال‌های اخیر ویدیویی از یک سخنران مسیحی بر ضد تاریخ 1400 ساله اسلام منتشر شده که در آن گفته می‌شود: «یهودی‌ها و مسیحی‌ها در حکومت محمد به ذِمّی یعنی شهروندان درجه دوم تبدیل شدند که فقط با پرداخت جِزیه اجازه زنده ماندن و شانس کشته نشدن داشتند. یهودیها و مسیحی‌ها آزادی مذهبی نداشتند و نمی‌توانستند برای مراسم مذهبی در کنار یکدیگر جمع شوند.» پاسخ این ادعاها چیست؟ پاسخ: 1 - این ادعا درباره سیره پیامبر (ص)، با مستندات تاریخی سازگاری ندارد. مسیحیان و یهودیان در زمان پیامبر (ص) به عنوان دو گروهِ اقلیت دینی دارای حقوق شهروندی شناخته می‌شدند و نه تنها در عمل به مناسک دینی و عبادی خود آزادی داشتند بلکه در صورت پرداخت جزیه ، تأمین امنیت آنان بر عهده حکومت اسلامی قرار می‌گرفت. 2 - پرداخت جزیه که مبلغش بیش از زکاتِ مسلمانان بود، دستکم دو فلسفه داشت: نخست اینکه در هنگام جنگ و دفاع از امنیت کشور اسلامی، شرکت در جهاد بر یکایک مردان مسلمان واجب است اما بر اقلیت های دینی واجب نبود و به آنان اختیار داده می‌شد به جای «سرباز دادن برای مشارکت در جنگ»، «جزیه» بپردازند(تقریبا معادل خرید خدمت سربازی در عصر حاضر). آنان به صِرف اینکه جزیه می دادند از شرکت در جنگ، معاف می‌شدند و تأمین امنیتشان بر عهده سربازان مسلمان قرار می‌گرفت. دوم اینکه عدالت اقتضا می‌کرد همانگونه که شهروندان مسلمان، به حکومت مرکزی «زکات» می‌دادند، شهروندان مسیحی و یهودی نیز مبلغی به عنوان «جزیه» بدهند زیرا از زکات، معاف بودند. 3 - کلمه «ذِمّی» يا «اهل ذِمّه» به معنای «شهروند درجه دوم» نیست بلکه هم‌خانواده با کلمه «ذِمّة» به معنای «عُهده، تعهد، مسؤولیت و پیمان» است و «اهل ذمه» یعنی «کسانی که مسلمانان نیستند ولی پیمان همزیستی با مسلمانان دارند و حکومت اسلامی متعهد به حمایت از جان، مال، ناموس و آزادی دینی آنان است». در واقع وقتی در جامعه اسلامی لقب «ذمی» به یهود و نصارا داده می‌شود مقصود اینست که حفاظت از حقوق شهروندی و امنیت آنان، مسؤولیتی «بر ذمه مسلمانان» یعنی «بر عهده جامعه اسلامی» است و اگر این وظیفه ادا نشود مسلمانان، «مشغول الذمه»(مدیون) خواهند بود. با همین نگاه اسلامی بود که وقتی شماری از سپاهیان معاویه، خلخال از پای یک زن ذمّی(مسیحی یا یهودی) بیرون آوردند و بدون اینکه دستگیر و مجازات شوند از صحنه گریختند، وقتی خبر به امیرالمومنین علی(ع) رسید، ایشان فرمودند: «فَلَو أنَّ امْرَأً مُسلِماً ماتَ مِن بَعدِ هذا أسَفاً ما كانَ بِهِ مَلوماً بَلْ کَانَ بِهِ عِنْدِی جَدِیراً»(اگر مردی مسلمان (پس از شنیدن این ماجرا) از شدت تأسف بمیرد، نباید سرزنش شود بلکه از نظر من (دِق کردن در چنین حالتی) سزاوار و بجاست»(کلینی، الکافی، ج 5، ص 5 و نهج البلاغه، خطبه 27 با موضوع جهاد) 4 – سختگیری پیامبر (ص) درباره اقلیتهای دینی منحصر به گروهی از آنان بود که دست به توطئه، پیمان شکنی و شورش مسلحانه بر ضد حکومت اسلامی زده بودند. آیه ای که می گوید «اهل کتاب باید در حالی که فرودست یا ذلیل ... بقیه در لینک زیر: http://pasokhha57.blogfa.com/post/24 عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇 https://eitaa.com/pasokhtext @pasokhvoice @pasokhtext @shenakhtehadis عضویت در کانال واتساپ:👇 https://chat.whatsapp.com/GfZf94HCmww2MjL26GUfF9
✖️سخنان جالب در مورد اگر دیدید موسیقی بر محتوا غلبه دارد، گوش نکنید. متن کامل: yun.ir/hfp2bg منبع: کانال روشنگری عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇 https://eitaa.com/pasokhtext @pasokhvoice @pasokhtext @shenakhtehadis عضویت در کانال واتساپ:👇 https://chat.whatsapp.com/GfZf94HCmww2MjL26GUfF9
پخش تصاویر جعلی‼️ 🔹بعد از اهلبیت عليهم السلام، رفته اند سراغ امام خمینی (ره)‼️ منبع: کانال تحلیل سیاسی عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇 https://eitaa.com/pasokhtext @pasokhvoice @pasokhtext @shenakhtehadis عضویت در کانال واتساپ:👇 https://chat.whatsapp.com/GfZf94HCmww2MjL26GUfF9
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸تفاوت جوامع و در قواعد گشایش در اقتصاد و معیشت🔸 🌧 اینکه قرآن می‌فرماید: «ٱسۡتَغۡفِرُواْ رَبَّكُمۡ ثُمَّ تُوبُوٓاْ إِلَيۡهِ يُرۡسِلِ ٱلسَّمَآءَ عَلَيۡكُم مِّدۡرَارٗا» [یکی از مصادیقش] احیای امر به معروف و نهی از منکر است. این احیاء به ما باران می‌دهد: «يُرۡسِلِ ٱلسَّمَآءَ عَلَيۡكُم مِّدۡرَارٗا». قرآن می‌گوید خدا بارانش را برای شما گذاشته است. بله، آنهایی که اصلاً خدا را قبول ندارند باران برایشان می‌بارد، اما ما وقتی گفتیم «خدایا تو را قبول داریم»، همه چیزهایمان می‌افتد توی گرو! لذا خدا سند می‌گیرد نسبت به ادعای ما. اگر ما ادعایمان را پس بگیریم، او هم باران می‌دهد؛ اما چه دادنی؟ چه فایده ای دارد؟! 🌧 قرآن می‌فرماید: «فَلَمَّا نَسُواْ مَا ذُكِّرُواْ بِهِۦ فَتَحۡنَا عَلَيۡهِمۡ أَبۡوَٰبَ كُلِّ شَيۡءٍ»: وقتی تذکرات ما را فراموش کردند خدا هم می‌گوید ما همۀ درها را به رویشان باز می‌کنیم: «فَتَحۡنَا عَلَيۡهِمۡ أَبۡوَٰبَ كُلِّ شَيۡءٍ». بعد می‌فرماید: «حَتَّىٰٓ إِذَا فَرِحُواْ بِمَآ أُوتُوٓاْ أَخَذۡنَٰهُم بَغۡتَةٗ». گیر آنها، در است. اصل انسانیت آنها ضایع می‌شود و تبدیل به یک موجود دنیایی و غیراخروی می‌شوند. خدا هم مثل جانواران ولشان می‌کنند: «يَأۡكُلُواْ وَ يَتَمَتَّعُواْ وَ يُلۡهِهِمُ ٱلۡأَمَلُ فَسَوۡفَ يَعۡلَمُونَ». اما آن کسانی که خدا به حال خودشان واگذارشان نکرده است، بارانشان را گرو می‌کشد، گرو امر به معروف و نهی از منکر است. گرو زکات است، گرو اصلاح پول است. عضویت کانال در ایتا @haerishirazi @pasokhtext
پرسش: پاسخ مطلب زیر که یک فعال رسانه ای نشر کرده، چیست؟👇 "خانه های حجاز، جز پارچه ای حائل، اساساً در نداشتند چه رسد به درِ چوبی که آتش بگیرد و مسمار داشته باشد و شکسته شود و ... امام علی (ع) نیز به خلفا مشورت داده و تحت فرمانشان به جهاد می رفت" پاسخ: مطلب بالا درباره صدر اسلام و عصر خلفا، دچار اغراق و اشکال است زیرا برآیند شواهد و مستندات روایی و تاریخی، ما را به نکات زیر می رساند:👇 1- هیچ سند معتبر تاریخی نداریم که امیرالمؤمنین علی(علیه السلام) تحت فرمان هیچیک از خلفا به جنگ رفته باشند. حتی خود خلفا هم تمایلی نداشتند ایشان از پایتخت (مدینه) خارج شود زیرا می خواستند تحرکات سیاسی و اجتماعی ایشان را از نزدیک، زیر نظر داشته باشند. 2- خلفا مکررا در مسایل مختلف دینی و سیاسی از امام علی(ع) سؤال می کردند زیرا همگان می دانستند که هیچیک از صحابه از نظر علم، تقوا و درایت، قابل مقایسه با امیرالمؤمنین(ع) نیستند. امام(ع) نیز به پرسشهای خلفا پاسخ می داد و هرگاه از او مشورت میخواستند، خیرخواهانه نظر و نصیحت خود را نقدیم می فرمود و از اشتباهات، نهی می کرد تا شریک در خطاها نباشد. 3- کلمه «باب» در زبان عربی لزوما به معنای «درِ چوبی و سنگین» نبوده بلکه به هرگونه «وروردی»، خواه دارای حائلی از جنس پارچه یا لیف خرما باشد یا دارای دربِ چوبی باشد یا نباشد، «باب» گفته می شد. در قدیم، درهای چوبی و سنگین، معمولا مربوط به دارالاماره(مقر حکومت)، قلعه ها(مثل خیبر) و اتاقهایی بوده که محل نگهداری اموال بودند و بسیاری از خانه های عادی، صرفا دری از جنس لیف خرما داشتند و فاقد قفل و چفت و بست بودند و برای گشودنشان تلاش چندانی نیاز نبوده است. اساسا وضعیت جغرافیا و پوشش گیاهی حجاز با ایران تفاوت داشت و چوب مناسب و کافی برای ساخت در برای عموم خانه های حجاز، به وفور یافت نمی شد اما لیف خرما فراوان بود. بنابراین گرچه ثروتمندان که خانه های مجلل داشتند میتوانستند درهای محکمی از چوب برای حفاظت از اموال خود بسازند اما این مربوط به عموم مردم عربستان که زندگی معمولی داشتند نبوده است. گاهی نیز فقط یک اتاق در خانه (مثلا یک انبار یا بالاخانه) که برای حفاظت از اموال اختصاص داده شده بود، دارای در چوبی و قفل بوده است. درباره روایاتی که حاوی فعل «اَغلَقَ» یا «فَتَحَ» هستند نیز باید دانست که همیشه به معنای «قفل کردن یا گشودنِ قفلِ در با کلید» نیست بلکه گاهی نیز به معنای بستن در بدون قفل کردن است. بنابراین درهای چوبی، محکم و سنگین، مربوط به خانه های محقر و ساده ی عموم مردم نبوده است. 4- اصل هجوم به خانه فاطمه(س) و اینکه مهاجمان، آتش آوردند، تهدید به سوزاندن خانه کردند، بدون اجازه وارد خانه شدند، مولا علی (ع) را با وضع توهین آمیزی بردند و فاطمه (س) به مهاجمان اعتراض کرده، احتجاج فرمودند، قطعی و غیر قابل تشکیک است زیرا با تواتر نقل شده است. طبق برخی نقلها، حضرت زهرا(س) گریه و شیون سر دادند و فرمودند:«آیا میخواهید فرزندانم را یتیم کنید؟!» و این بیاناتِ پر سوز و گداز، موجب گریه حاضران شد. با اینهمه برخی از جزئیات که در برخی روضه ها بیان می شود با سند معتبر نرسیده و متخصصان، در مورد ردّ یا تأییدِ «برخی از جزئیات»، اختلاف نظر دارند. به عنوان نمونه روضه مسمار (اصابت میخِ در به سینه حضرت زهرا سلام الله علیها) سندی در کتب محدثان و مورخان متقدم شیعه و سنی ندارد و حدسیّات و تصورات ذهن خلّاق برخی از افراد در صدسال اخیر است. حتی کتاب «مؤتمر علماء بغداد» که اشاره ای به روضه مسمار کرده نیز تألیف یکی از فضلای عرب در قرن اخیر است و به غلط به نام «مقاتل بن عطیه»(از علمای قرن شش هجری) نشر شده و این از سبک و ادبیات امروزیِ کتاب هویداست. روایات کتب شیعه که بحث شهادت را مطرح میکنند، اموری غیر از مسمار را به عنوان علت شهادت آورده اند. 5- رابطه مولا علی(ع) با خلفا دستکم دارای دو مرحله بوده است: در یک برهه دستگاه خلافت شیوه رویارویی با اهل بیت(ع) را در پیش گرفت که اوج آن، ماجرای متواتر و غیرقابلِ تردیدِ هجوم به خانه فاطمه سلام الله علیهاست ولی پس از حدود ششماه، مرحله آتش بس و همزیستی شروع می شود که امام علي(ع) از احقاق حق در آن شرایط نومید شده بودند، زمزمه ارتداد قبایل و شورش های تجزیه طلبانه از گوشه و کنار کشور اسلامی به گوش می رسید و خلیفه نیز این دفعه از باب آشتی وارد شد و در این مرحله، امام علی(ع) برای دفع افسد و حفظ مصلحت مهمتر (امنیت، تمامیت ارضی و وحدت اسلامی) تقاضای خلیفه برای بیعت را پذیرفتند و از آن پس در نمازجمعه خلیفه حاضر می شدند و هرجا لازم بود به حاکمان مشورت می دادند یا انتقاد و نصیحت می کردند. کانالها در ایتا و تلگرام👇 @pasokhvoice @pasokhtext @shenakhtehadis کانال واتساپ: https://chat.whatsapp.com/GfZf94HCmww2MjL26GUfF9
قرآن از همه جهت قطعی است و روایات در همه ابعاد ظنی اند | زمام امر دین را باید به امر قطعی سپرد نه امر ظنی ✍🏻آیت الله جوادی آملی(حفظه الله تعالی)- تفسیر تسنیم- ج1/ 77-78 💠 روايات از سه بعد ظنى (غير قطعى ) است: 🔻 سند و اصل صدور؛ زيرا خبر متواتر و يا خبر واحد محفوف به قراين قطع آور بسيار نادر است. 🔻 جهت صدور؛ از آن رو كه احتمال تقيه در روايات وجود دارد. 🔻 دلالت؛ زيرا پشتوانه دلالت آن بر محتوا اصول عقلائيه همانند اصالت اطلاق، اصالت عموم، اصالت عدم تقييد و اصالت عدم تخصيص و اصالت عدم قرينه و مانند آن است. 💠 اما قرآن كريم در بيشتر اين ابعاد قطعى است؛ زيرا: 🔻 از نظر سند، اسنادش به خداى سبحان قطعى است و در كلام الله بودن آن هيچ شكى نيست. 🔻 از نظر جهت صدور نيز آسيب پذير نيست؛ زيرا خداى سبحان در بيان حقايق تقيه نمى كند و تقيه در قرآن اصلا راه ندارد. در نتيجه، قرآن هم در اصل صدور و هم از لحاظ جهت صدور قطعى است. 🔻 اما از نظر دلالت گر چه آيات قرآن همانند روايات به نظر مى رسد، ليكن چون از احتمال دس و تحريف از يك سو و احتمال سهو و نسيان و خطا در فهم و عصيان در ابلاغ و املا از سوى ديگر مصون است و از طرفى عهده دار تبيين خطوط كلى دين است، نه فروع جزئى آن. از اين رو پس از ارجاع متشابهات به محكمات و حمل مطلقها بر مقيدها و عمومها بر خصوصها و بازگرداندن ظواهر به نصوص يا اظهرها و جمع بندى آيات و مطالب، امرى يقينى يا به مثابه يقينى است. 🎯 بنابراين، قرآن كريم پايگاه قطعى يا اطمينان بخش دين است و زمام دين بايد به امرى قطعى سپرده شود، نه ظنى. کانالها در ایتا و تلگرام👇 @pasokhvoice @pasokhtext @shenakhtehadis کانال واتساپ: https://chat.whatsapp.com/GfZf94HCmww2MjL26GUfF9
نهج البلاغه منبعی فرهنگی نه فقهی🔸 ✍️نفیسه مرادی t.me/female_Interpretation 🔹نهج البلاغه مجموعه ای از خطبه‌ها، نامه‌ها و حکمت‌های منسوب به امام علی علیه السلام می‌باشد که توسط سید رضی جمع آوری شده است. با این که مجموعه ای از روایات است، اما هرگز در زمره منابع روایی شیعه جهت استخراج احکام فقهی قرار نگرفته است. هم به این دلیل که تمام محتوا مرسل است، یعنی بدون ذکر نام راویان نگاشته شده، هم به این علت که مقدار کمی از مسائل فقهی در آن بیان شده است. به قول آیت الله مکارم شیرازی «تنها بخش کوچکى از نهج البلاغه است که از احکام فرعیّه تعبّدیّه سخن مى گوید». 🔹هر چند نهج البلاغه در امور فقهی و احکام شرعی کاربرد ندارد، اما کتابی فرهنگ ساز است و محتوای آن می‌تواند بر فرهنگ جامعه اثرگذار باشد، به طوری‌ که نقش آفرینی فرهنگی نهج البلاغه بعد از انقلاب اسلامی پر رنگ‌تر نیز شده است. از این رو بزرگانی چون آیت الله مکارم‌شیرازی بر «قرار گرفتن نهج البلاغه در متن زندگی» تاکید دارند و چون پای مسائل فقهی در میان نیست، بررسی سندی را منتفی دانسته و بیان می‌کنند: «همان گونه که نوشته هاى فلاسفه بزرگ و علماى علوم مختلف و حتّى اشعار نغز شعراى نامى و مانند آن بدون نیاز به سلسله سند مقبول است، درباره محتواى نهج البلاغه نیز به همین دلیل و به طریق اولى مشکلى نداریم». 🔹با این حال ایشان بر این موضوع اذعان دارند که «اکثریت قریب به اتفاق مطالب نهج البلاغه مستدل و یا در خور استدلال هاى منطقى است و نیازى به سلسله اسناد به عنوان مباحث تعبدى وجود ندارد» و این یعنی اینکه برخی موارد وجود دارد که سلسله سندشان مخدوش است. 🔹شاید صرفا بررسی سندی روایاتی که در استنباط‌های فقهی کاربرد دارند، ضروری باشد، اما از آنجایی که جامعه برای اسلامی کردن خود، سعی می‌کند تا هر چه بیشتر عامل به روایات معصومین علیهم السلام باشد، یقینا روایاتی که با فرهنگ عمومی جامعه سر و کار دارند نیز باید از نظر صحت و سلامت مورد بررسی دقیق قرار گیرند، مانند روایات پیرامون زنان. 🔹از سوی دیگر اعتبار سنجی بخشی از محتوای نهج البلاغه به معنای طرد تمام محتوای آن نیست. چرا که وجود روایات ضعیف در منابع روایی متقدم و متاخر نیز باعث تضعیف جایگاه آن‌ها نشده است. 🔹از این رو اعتبارسنجی عباراتی با محتوای زنان در نهج البلاغه، علاوه بر اینکه جایگاه نهج البلاغه را تنزل نمی بخشد، بلکه در صورت اثبات عدم صحت برخی موارد، باعث برطرف شدن بسیاری از شبهات از دامن دین و امیرالمؤمنین علی علیه السلام نیز می‌شود. 🔹خطبه ٨٠ نهج البلاغه یکی از آن مواردی است که با آنکه کاربرد فقهی ندارد، اما در برخی تفاسیر به کار رفته است. به عنوان نمونه آیت الله طیب در تفسیر اطیب البیان از عبارات این خطبه برای اثبات ناقص العقلی زنان و برتری مردان بر ایشان استفاده نموده است. و این در حالی است که تفاسیر نیز خود فرهنگ سازند. 🔹در ٨ جلسه درس‌گفتار «تصویر زن در نهج البلاغه» با بررسی خطبه ٨٠ نهج البلاغه به صورتی علمی و روشمند نشان داده شده که این عبارات از امیرالمؤمنین علی علیه السلام نیست و یقینا اثبات عدم صحت خطبه ٨٠، هیچ خللی در جایگاه و اعتبار مضامین بلند نهج البلاغه ایجاد نخواهد کرد. منبع: کانال تلگرامی خانم نفیسه مرادی(پژوهشگر علوم اسلامی) https://t.me/female_Interpretation/844
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
زن در احادیث سخنان منقول از امام علی علیه السلام درباره زن که در نهج البلاغه آمده چقدر سندیت دارد؟ آیا « غیرت زن درباره تعدد زوجات و تجدید فراش شوهر » کفر است ؟ صوت 13 دقیقه ای (علیه السلام) عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇 @pasokhvoice @pasokhtext @shenakhtehadis عضویت در کانال واتساپ👇 https://chat.whatsapp.com/JsgIpTf31whGSs80EWSDwh
پرسش: از برخی عرفا نقل شده که آیت الله خامنه ای(حفظه الله) پرچم انقلاب را به امام زمان (عج) خواهند داد و انقلاب ایران به حکومت امام زمان(عج) متصل خواهد شد. آیا این درست است؟ پاسخ خلاصه: این پیشگویی ها نه تنها اعتبار شرعی ندارد بلکه نقل و ترویج آن‌ها بر خلاف روایات منقول از اهل بیت (ع) است و در درازمدت، خطرات متنوعی برای جامعه شیعی دارد. توضیحات بسیار مهم: 1 - باید دانست که طبق حدیث ثقلین، باید درباره مسایل دینی فقط پیرو قرآن و اهل بیت (ع) باشیم نه پیرو عارفان یا صوفیانی که در اثر ریاضت یا تمرکز ذهنی یا خودهیپنوتیزم و ... به مکاشفاتِ رحمانی یا توهمات شیطانی مبتلا شده، مطالب درست و نادرستی به صورت آمیخته به هم به دلهایشان الهام و بر زبانشان جاری می شود. عرفا و صوفیه هرچند که دانا و زاهد و عابد و بزرگ باشند باز هم معصوم نیستند و حتی اگر برخی از پیشگویی هایشان درست باشد برخی دیگر، قطعا نادرست است و اعتماد بیش از حد به این افراد، نارواست اما اگر آن دسته از سخنانشان که به روشنی با عقل و قرآن و احادیث اهل بیت(ع) سازگاری دارد باید پیروی شود زیرا عاقلانه، حکیمانه و توصیه های اخلاقی مطابق با شریعت اسلامی است. 2 - در احادیث منقول از معصومین (ع) مکرراً از تعیین زمان برای قیام قائم آل محمد(عجل الله فرجه) نهی شده و این شامل «تعیین زمانِ تقریبی» نیز می شود. از پیامبر اکرم(ص) نقل شده که وقتی از ایشان درباره قیام قائم (عج) پرسش شد فرمودند: مَثَلُهُ مَثَلُ السَّاعَةِ لا يُجَلِّيها لِوَقتِها إِلَّا هُوَ ثَقُلَت فِي السَّماواتِ وَ الأَرضِ لا تَأتِيكُم‏ إِلَّا بَغتَةً ترجمه: (ماجرای قیام قائم آل محمدص) همانندِ هنگامه‌ ی قیامت است که هیچکس جز او (خدا) آن را در زمان معینش آشكار نمى‌گرداند، در آسمانها و زمین، سنگین (و بسیار پر اهمیت) است؛ و جز به صورت ناگهانی، به سراغ شما نمی‌آید!»(صدوق، عیون اخبار الرضا علیه السلام، ج 2، ص 266) همچنین از امام صادق(ع) نقل شده که فرمودند: كَذَبَ الوَقَّاتُونَ إِنَّا أَهلُ بَيتٍ لَا نُوَقِّتُ ترجمه: کسانی که وقتِ(ظهور مهدی عج) را معین کنند دروغ می گویند. ما خاندانی هستیم که زمانِ (قیام قائم عج) را تعیین نمی کنیم(کلینی، الكافي - چاپ المکتبة الإسلامية، ج‏1، ص: 368 ) 3 - پیشگویی ها و مکاشفات درباره نزدیک بودنِ زمانِ ظهور، همگی نوعی توقیت(تعیین وقت برای ظهور) به شمار می‌آیند و ناشی از اشتیاقِ فراوان یا عجله برخی از علما و متدینان است. مقصود از توقیت این نیست که سال و ماه و روز دقیق ظهور را تعیین کنیم بلکه ظاهرا حتی اگر بگوییم امام زمان (عج) طی 30 سالِ آینده یا در زمانِ حیاتِ ما یا در زمانِ حکومتِ فلان شخصیت عالیقدر قيام خواهند کرد، همین نیز نوعی توقیت و بر خلاف توصیه روایات معصومان (ع) است و چه بسا همین شتابزدگی موجب بداء و تأخیر در ظهور گردد زیرا در حدیثی نقل شده که امام صادق(ع) فرمودند: أَبَى اللَّهُ إِلَّا أَن يُخَالِفَ وَقتَ المُوَقِّتِين‏ ترجمه: خداوند عمداً بر خلافِ پیشگوییِ پیشگویی کنندگان (درباره ظهور قائم آل محمد عج) عمل می‌کند. در حدیث دیگری نقل شده که فرمودند: إِنَّمَا هَلَكَ النَّاسُ مِنِ استِعجَالِهِم لِهَذَا الأَمرِ إِنَّ اللَّهَ لَا يَعجَلُ لِعَجَلَةِ العِبَاد ترجمه: قطعا آنچه موجب هلاکت مردم (و بیانِ سخنان ناروا و اقدامات نادرست) می شود عجله ای است که برای این امر (قیام قائم عج) دارند. به راستی خداوند به خاطر شتابزدگیِ بندگانش دچار عجله (درباره ظهور) نمی شود. در حدیث دیگری نقل شده که فرمودند: كَذَبَ الوَقَّاتُونَ وَ هَلَكَ المُستَعجِلُونَ وَ نَجَا المُسَلِّمُون‏ ترجمه: کسانی که وقتِ (ظهور مهدي عج) را تعیین و پیش بینی می کنند دروغ می گویند و کسانی که دچار عجله و شتابزدگی شوند (به سخنان و اقداماتی روی می آورند که) هلاک (نابود یا گمراه) می شوند و کسانی که تسلیمِ (تقدیر الهی درباره زمان و شرایط ظهور) باشند (و به اقدامات و سخنان عجولانه روی نیاورند) نجات خواهند یافت. منابع دیگر برای احادیث بالا: 1 - کلینی، الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏1، صفحات: 368 و 369 - بَابُ كَرَاهِيَةِ التَّوقِيت‏. 2 - نعمانی، الغيبة، صفحه 288 تا 296 3 - صدوق، کمال الدین، ج 2، صفحات 372 و 373 عضویت در کانالها در ایتا و تلگرام👇 @pasokhvoice @pasokhtext @shenakhtehadis عضویت در کانال:👇 https://chat.whatsapp.com/Bey1d0OTb0SEA6CVUpVMs0
خطر جن یا همزاد ؟ پرسش: آیا درست است که هر انسان دارای یک همزاد از میان جنّ و پری است و باید خطرِ آن را دفع کرد تا مشکلات در زندگی انسان رخ ندهد؟ پاسخ خلاصه: جنّ واقعیت دارد ولی اغلب مطالبی که درباره «همزاد» گفته می شود قابل اعتماد نیست و صرفاً ادعاهای ثابت نشده است. پاسخ تفصیلی: جنّ ها در اصل، نامرئی و ناپیدا هستند و در حالت عادی، هیچ خطری برای ما ندارند زیرا در یک بُعدِ دیگر از این جهان زندگی می کنند و خداوند بین ما و جنّی‌ها مانع و حِفاظ قرار داده به نحوی که گویی در قفس هستند و تماس مستقیمی با ما ندارند. جنّی‌ها دستکم دو دسته اند: نیکوکار و بدکار. جنی‌های بدکار تنها کاری که در حالت عادی می توانند بکنند وسوسه کردن انسان به کارهای منفی است مثل وسوسه ابلیس و سایر جن‌هایی که به هر یک از آنها شیطان می گوییم. وسوسه جن: هرکس غیرمعصوم باشد ممکن است تا حدی تحت تأثیر وسوسه شیاطینِ جنّی قرار گیرد همانطور که تحت تاثیر وسوسه انسانهای شرور و شیطان‌صفت قرار می گیریم. طبعاً شیاطین، ما را تشویق به بدی، خشم بیجا، دروغ، بدبینی، نومیدی، اندوه بیهوده، تنبلی و بیکاری و افراط در خواب و خوراک و ... می کنند تا به تدریج دچار گناهان کبیره (مخصوصا کفر و زیر پا گذاشتنِ حق الناس) شویم. راه نجات از وسوسه های شیطانی اینست که به جای عمل به وسوسه ها، به توصیه های دینی عمل کنیم و با قرآن، نماز و یاد خدا اُنس پیدا کنیم و مواظب باشیم که چه چیزهایی به ذهن ما خطور میکند؛ فکرهای خوبی که به ذهنمان می‌رسد الهامات فرشتگان یا ندای فطرت پاک انسان است و باید آنها را تقویت کنیم و ایده‌های خوب را هر چه زودتر وب ا جدّیّت به مرحله اجرا در بیاوریم ولی هنگامی که فکر یا تصمیم بدی به ذهنمان می‌آید بگوییم: «پناه بر خدا از شیطان» یا صلوات بفرستیم یا بسم الله یا استغفرالله یا لا اله الا الله و سایر اذکار را بر زبان جاری کنیم. دخالت جن در زندگی مادی انسان: اما اینکه شیطان بتواند زندگی ما را از نظر مادی نیز به هم بریزد مثلا شیر آب خانه بی‌دلیل باز شود یا شیشه ها بی دلیل بشکنند یا صداهای ترسناک از خانه شنیده شود و ... مربوط به موارد خاص و بسیار نادر است و عمومیت ندارد. این مواردِ نادر و عجیب باید بررسی شود که اصلا چرا رخ داده است؟ یعنی چه کاری انجام شده که روزنه‌ای برای ورود جن از دنیای خودش به دنیای مادیِ ما ایجاد کرده است؟ آیا دنبال علوم غریبه و سحر و جادو و طلسم و ... رفته ایم که همین موجب باز شدنِ قفسِ جنی ها و وارد شدنِ آنها به زندگی مادی ما شده؟ آیا دچار شرک شده ایم؟ آیا بر گناهان کبیره اصرار کرده ایم که جنّ وارد زندگی ما شده؟ آیا مرتکب ریاضتهای غیرشرعی به شیوه مرتاضها و صوفیان شده ایم که جنّیهای شیطان‌صفت را به چشم می‌بینیم یا تحت تاثیر فریب‌ها و خباثت‌های آنها قرار گرفته‌ایم؟ کسی که جن در زندگی دنیایی او وارد شده باید سعی کند اولاً ریشه‌یابی کند و زمینه های ورود جن به زندگی اش را از بین ببرد. ثانیا برخی کارها و ذکرها و دعاها را انجام دهد مثل: 1 - قربانی کردن برای کسب رضایت الهی و توزیع گوشت میان فقرا 2 - هر روز 5 بار آیت الکرسی(فقط آیه 255 سوره بقره) را بخوانند 3 - خواندن سوره های فلق و ناس هر روز و هر شب 4 - نگهداری یک قرآن در خانه که هر روز مقداری(حداقل 7 آیه) از آن بخوانیم 5 - حمل قرآن کوچک به همراه خود مثلا در کیفمان بگذاریم و گاهی چند ایه از آن بخوانیم 6 - آیه «یا معشرالجن ...»(آیه 33 سوره رحمن) را چهل بار بر آب بخوانند و آن را در چهارگوشه منزل بریزند. هشدار: برای دفع خطر جن یا طلسم و جادو نباید به سراغ دعانویسها رفت مگر اینکه فرد مؤمن و معتمدی باشد که فقط دعاهای بامحتوا می‌نویسد که از قرآن و احادیث، الهام گرفته شده‌اند. اما از دعاهایی که به زبان عبری(یهودی) یا با خط نامفهوم نوشته شده‌اند دوری کنید زیرا ممکن است حاوی مطالب کفرآمیز و شیطانی باشد و انسان را از چاله به چاه بیندازد. عضویت در کانالها در ایتا و تلگرام👇 @pasokhvoice @pasokhtext @shenakhtehadis عضویت در کانال:👇 https://chat.whatsapp.com/Bey1d0OTb0SEA6CVUpVMs0
💠سوال : سلام وقت بخیر شبهه ای که در مورد امام موسی کاظم علیه السلام مطرح هستش این که: ایشون اکثر عمر شریفشان رو زندان بوده اند پس چگونه این تعداد فرزند داشته اند و در حال حاضر این تعداد امامزاده منتسب به امام موسی کاظم علیه السلام وجود دارد؟ ✅پاسخ :سلام علیکم تا ۴ نسل ( پسر و دختر ،، نوه،، نتیجه و نبیره ) امامزاده محسوب شده اند. منظور از امامزاده فقط نسل اول نیست. بعلاوه همه , اولاد یک امام نیستند. کانال مشکات در ایتا.............👇 https://eitaa.com/meshkat_ahlebeit کانال مشکات در تلگرام👇 https://t.me/mousavizanjany
پرسش: در کتاب «روزگار رهایی»، روایتی نقل شده که می‌گوید در زمان حکومت قائم آل محمد (عج) ، عقرب ها و مارها بی خطر خواهند شد تا جایی که کودکان هم بدون هراس و نگرانی، با آن‌ها بازی می‌کنند. آیا این روایت، معتبر است؟ پاسخ: این روایت را نباید با قاطعیت به عنوان «حدیث معتبر» به معصومان(علیهم السلام) نسبت داد زیرا: 1 - کتاب «روزگار رهایی» ترجمه یک کتاب عربی به نام «یوم الخلاص»(تألیف یک نویسنده معاصر لبنانی به نام کامل سلیمان) است که انبوهی از روایات معتبر و نامعتبر درباره مهدویت و آخرالزمان را جمع آوری و دسته بندی کرده اما تضمین و تعهدی نداده که تمام مطالبش بی استثنا درست و قابل اتکا باشد. 2 – این ادعا که در حکومت قائم(عج)، مارها و عقرب‌ها بی‌خطر می‌شوند و کودکان با آنها بازی می‌کنند در کتب معتبر و قدیمی حدیث شیعه یافت نمی‌شود و از روایاتی که در برخی از کتب درجه دوم در قرنهای اخیر همچون «الزام الناصب» ذکر شده و سند متصل و صحیحی ندارد الهام گرفته شده است(حائری یزدی، الزام الناصب، ج 1، صص: 423-424 و ج 2، ص 247) 3 – فلسفه قیام مهدی(عج)، همان فلسفه مجاهدت‌های چندهزارساله ی پیامبران(ع) و امامان(ع) یعنی گسترش یکتاپرستی و برپایی حکومت عدل در سراسر جهان است. همانگونه که مأموریت پیامبر اکرم(ص)، تغییر قوانین تکوینی و طبیعیِ نبود، امام مهدی(عج) نیز برای تربیت و هدایت انسان‌ها و ساماندهی جامعه آرمانی بشری تلاش خواهد کرد و قرار نیست ویژگی‌های طبیعی حیوانات را تغییر دهد. اینکه مأموریت انبیا تربیت و هدایت بشر است، یک اصل کلی است که از قرآن فهمیده می‌شود و اگر چند روایت با سند ضعیف بر خلاف این اصل قرآنی در کتابهای غیرمعصومان یافت شود، چنین روایاتی قابل اعتماد نیستند. 4 – بر فرض حتی اگر چنین روایتی از معصومان(ع) صادر شده باشد لزوماً معنای ظاهریِ آن مورد نظر نیست بلکه باید آن را به نحو معقولی تفسیر و تأویل کرد مثلا بگوییم: عقرب و مار در اینجا نمادِ انسان‌های موذی، و کودکان، نماد انسان‌های ضعیف و بی دفاع هستند و منظور اینست که حکمرانیِ فراگیر و عادلانه ی مهدی(علیه السلام) موجب خواهد شد افراد و طبقات قوی نتوانند آسیبی به اقشار ضعیف برسانند. عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇 @pasokhvoice @pasokhtext @shenakhtehadis عضویت در کانال واتساپ👇 https://chat.whatsapp.com/KXT1MbWtDTJ10clN97hAt2
حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
آیا تماس نزدیک با سگها موجب بیماری می شود؟ عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇 @pasokhvoice @pasokhtext @shenakhtehadis عضویت در کانال واتساپ👇 https://chat.whatsapp.com/KXT1MbWtDTJ10clN97hAt2
🔴 روزه‌داری یا کمک به فقرا؟ میگن آقا مگه روزه نمیگیری که حال فقرا رو درک کنی؟ با نخوردن تو هیچ گرسنه‌ای سیر نمیشه. الکی به خودت زحمت نده. برو عملی به یاد فقرا باش 🔻نکته اولی که تو این سوالات وشبهات باید بهش توجه کرد اینه که پیش‌فرض اکثر این سوالات و شبهات اصلا غلطه. یعنی ما بخاطر درک حال فقرا روزه نمیگیریم. شاید یکی از نتایج روزه گرفتن درک حال فقرا باشه. اما دلیل اصلی روزه گرفتن این نیست. 🔻وقتی این پیش‌فرض غلط درباره روزه رو قبول بکنیم که روزه برای درک حال فقراس، اون موقع کلی شبهه دیگه هم بوجود میاد، مثلا میگن فقرا نون و غذا ندارن بخورن، آب که می‌تونن بخورن. پس میشه آب خورد. یا روزه برای قدیماس که اکثر مردم هیچی نداشتن بخورن، الان که وضعیت بهتر شده دیگه روزه باید برداشته بشه. و از این قبیل حرف‌ها 🔻حالا چرا باید روزه بگیریم؟ به‌همون دلیلی که باید نماز بخونیم، خمس بدیم، زکات بدیم، حج بریم و واجبات دیگه‌ رو انجام بدیم. چون مسلمونیم و دینمون اسلامه، دین اسلام یه سری قانون و مقررات داره که توسط خداوند تبارک و تعالی که خالقمون هست وضع شده و گفته باید این کارارو انجام بدی. ماهم باید انجام بدیم، تمام. خدا کجا گفته؟ تو قرآن، سوره بقره آیه183 (ای کسانی که ایمان آوردید، روزه بر شما واجب شده همونطور که بر پیشینیان شما واجب شده بود، شاید باتقوا شوید) 🔻تو این آیه نه بحث فقرا اومده، نه چیز دیگه. گفته خدا واجب کرده. اگرم بخوایم دلیلی برای روزه گرفتن بیاریم، و فلسفه روزه رو بیان کنیم همون چیزی که تو آیه گفته رو باید مطرح کنیم. یعنی باتقوا شدن. حریم الهی رو مراقبت کردن. کنترل نفس پیداکردن. که بحث مفصلی میطلبه از اساتید اخلاق | عضوشوید 👇 http://eitaa.com/joinchat/443940864Cf192df24f0
🛑دو سگ صورت صاحب خود را در خانه دریدند 🔺ژاکلین دوراند چهار ماه پیش، بعد از حمله‌ی دو سگش، چندین روز به کما رفت و حالا بعد چند عمل به این شکل در آمده! واقعا یک عده چطور جرات میکنند که با سگ هم بستر شده و با خیال راحت بخوابند؟! کانال افسران
نکاتی درباره اصطلاح قرآنی «حفظ فرج» پرسش: 1 – معنای «وَ الَّذِينَ هُم لِفُرُوجِهِم حَافِظُونَ»(سوره مؤمنون؛ آیه 5 و سوره معارج؛ آیه 29) چیست؟ 2 - گاهی درباره معنای کلمه «فَرج» گفته می‌شود اینکه در سوره نور در عبارت « وَ يَحفَظُوا فُرُوجَهُم» به جای کلمه «فَرْج»(مفرد) از کلمه «فروج» که جمع است، استفاده شده نشان می‌دهد مقصود از «فَرج» همه شکاف‌ها، چاک‌ها و گوشه‌های بدن است مثلا شامل زیربغل و چاک بین سینه‌ها نیز می‌شود. آیا این استدلال درست است؟ پاسخ: 1 - تعبیر «حفظ فرج» یک اصطلاح قرآنی به معنای «پرهیز از فحشاء(آمیزش نامشروع جنسی)» است ولی به نظر می‌رسد در سوره نور به معنای «پوشاندنِ عورت {از نگاه نامحرم}» باشد زیرا در وسطِ بحثِ «خودداری از نگاه حرام و رعایت پوشش» آمده است. بنابراین مقصود از «لِفُرُوجِهِم حَافِظُونَ» در سوره‌های مؤمنون و معارج، اینست که «مؤمنان، پاکدامن هستند و خود را از آلودگی فحشاء(زنا و همجنسبازی) محافظت می‌کنند» اما منظور از «یحفظوا فروجهم» در سوره نور اینست که «مؤمن باید عورت خود را – نه تنها از آمیزش نامشروع بلکه حتی – از نگاه دیگران حفاظت کند و بپوشاند». در این مورد، حدیث مشهوری از امام صادق(ع) نقل می‌شود با این مضمون که تعبیر «حفظ فرج» در همه جای قرآن به معنای «خودداری از زنا» آمده به جز آیات سوره نور که در آنجا به معنای «پوشاندنِ عورت {از نگاه دیگران}» است(1) همچنین نقل شده که امیرالمؤمنین علی(ع)، عبارت «يَحفَظُوا فُرُوجَهُم» در سوره نور را به معنای «حرام بودنِ نگاه به عورتِ دیگران» دانستند(2) 2 – کلمه «فَرْج» گرچه از نظر ریشه لغوی با «فُرجَة» به معنای هرگونه شکاف، حُفره، دره و ... هم‌خانواده است اما وقتی صحبت از «فرج انسان» باشد دقیقاً به معنای «عورت»(شرمگاه و عضو جنسی) است و بر آلت تناسلی مرد و زن به صورت یکسان اطلاق می‍شود. به سایر شکاف‌های بدن انسان مثل شکاف میانِ انگشتان و چاکِ میان سینه‌ها و ... «فُرجَة»(با ضم فاء) گفته می‌شود که نباید با «فَرج» اشتباه شود(3). ضمنا در عربی به زیر بغل، «اِبط» و به شکاف میان سینه‌ها «بَهْوُ الصَّدر» می‌گویند نه فَرج(4). 3 - علت اینکه در آیات قرآن به جای «فَرج»(مفرد) از «فروج»(جمع) استفاده می‌شود این نیست که هر انسان دارای «چندین فَرج» است و شامل زیربغل و ... نیز هست بلکه بخاطر اینست که مخاطبِ این آیات، جمع هستند نه یک فرد خاص. به عبارت دیگر، وقتی رویِ سخن با جمعی از مردم باشد انتظار می‌رود از تعبیر جمع استفاده شود زیرا اگر هر یک از آنان دارای یک «فرج» باشد، مجموعِ آنان دارای «فُروج»(چندین فرج) خواهند بود. برای روشن شدن مطلب مجددا به متن قرآن رجوع کنید که در آغازِ آیات، درباره «مؤمنین»(جمع) و مؤمنات(جمع) صحبت شده است: قُل لِلمُؤمِنِينَ يَغُضُّوا مِن أَبصَارِهِم و َيَحفَظُوا فُرُوجَهُم ذَٰلِكَ أَزكَىٰ لَهُم إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِمَا يَصنَعُونَ (سوره نور؛ آیه 30) ترجمه: به مردان باایمان بگو که نگاه‌های خود را کوتاه کنند و عورت‌های خود را (از نگاه دیگران) نگاه دارند؛ این برای آنان پاکیزه‌تر است. به‌راستی خدا به آنچه می‌کنند بسی آگاه است. وَ قُل لِلمُؤمِنَاتِ يَغضُضنَ مِن أَبصَارِهِنَّ وَ يَحفَظنَ فُرُوجَهُنَّ وَلَا يُبدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنهَا ... (سوره نور؛ آیه 31) ترجمه: به زنان باایمان بگو که نگاه‌های خود را کوتاه کنند و عورت‌های خود را (از نگاه دیگران) نگاه دارند، ... منابع: (1) کلینی، الكافي (چاپ الإسلامية)؛ ج ‏2، ص: 36 و صدوق، من لا يحضره الفقيه؛ ج ‏1، ص: 114 و تفسير القمي؛ ج ‏2، ص: 101 (2) صدوق، من لا يحضره الفقيه ؛ ج‏2، ص: 627 (3) ابن منظور، لسان العرب، ج 2، ص: 341 (4) ابن منظور، لسان العرب، ج 14، ص: 98 عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇 @pasokhvoice @pasokhtext @shenakhtehadis عضویت در کانال واتساپ👇 https://chat.whatsapp.com/KXT1MbWtDTJ10clN97hAt2
شب قدر و علت پنهان بودن آن اگر شب قدر اهمیت کم نظیری دارد و قرآن در آن نازل شده پس چرا مسلمانها نمی دانند که دقیقا کدام شب است؟ پاسخ: مسلمانها خواه سنی یا شیعه طبق احادیث مشهوری که وجود دارد یقین دارند که شب قدر یکی از شبهای دهه آخر ماه مبارک رمضان است. از این رو شبهای دهه آخر را بزرگ می شمارند و بیش از گذشته به عبادت می پردازند. طبق برخی از روایات غسل کردن در همه شبهای دهه آخر ماه رمضان و دستکم در شبهای احیاء مستحب است و بهتر است هنگام غروب و قبل از نماز مغرب انجام شود. (کلینی، الکافی، - چاپ اسلامیه- ج4، ص153) در روایات اهل بیت (ع) بر بیداری و عبادت در شبهای 21 و 23 ماه رمضان تاکید بسیاری شده و بیان شده که شب قدر یکی از اینهاست. وقتی اصحاب با اصرار از پیامبر (ص) یا اهل بیت (ع) می پرسیدند که دقیقا کدام شب است معمولا آن بزرگواران با این استدلال که احیای این دو شب کار سختی نیست از جواب دقیق طفره می رفتند تا مردم، هر دو شب را عبادت بپردازند و بهره معنوی بیشتری ببرند. (کلینی، الکافی، - چاپ اسلامیه- ج4، ص156) نقل شده که در یکی از موارد خاص و استثنائی که فردی اصرار کرد که من نمی توانم هر دو شب را تا صبح بیدار بمانم و عبادت کنم ، معصوم (ع) بیان فرمودند که شب قدر همان شب بیست و سوم است.( شیخ طوسی، تهذیب الأحکام، ج4 ، ص330 و شیخ صدوق، فضائل الأشهر الثلاثة، ص104) در روایت دیگری با سند معتبر از امام صادق(ع) نقل شده که «تعیین تقدیرات در شب نوزدهم ، و تایید (اولیه) در شب بیست و یکم و اجراء (تایید نهایی و آغاز اجرای آن) در شب بیست و سوم است. ( التَّقْدِیرُ فِی لَیلَةِ تِسْعَ عَشْرَةَ وَ الْإِبْرَامُ فِی لَیلَةِ إِحْدَى وَ عِشْرِینَ وَ الْإِمْضَاءُ فِی لَیلَةِ ثَلَاثٍ وَ عِشْرِینَ ) (کلینی، الکافی، - چاپ اسلامیه- ج4، ص159) بنابراین دعا و عبادت در هر یک از این شبها در تعیین تقدیرات انسان اثر دارد. چه بسا در شب نوزدهم تقدیراتی برای انسان مقرر شده باشد که با دعا و زاری به درگاه خدا در شب های بعد « تبدیل به احسن » گردد یا بخاطر گناه و غفلت در شب های بعد، دستخوش تغییر منفی گردد. نکته دیگر اینست که نباید تصور شود که این تقدیرات برای خدای متعال الزام آور و غیر قابل تغییرند. در روایتی آمده که خداوند اگر بخواهد تقدیراتی که در شب قدر برای افراد نوشته است تغییر می دهد. (کلینی، الکافی، - چاپ اسلامیه- ج4، ص156) عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇 @pasokhvoice @pasokhtext @shenakhtehadis عضویت در کانال واتساپ👇 https://chat.whatsapp.com/JsgIpTf31whGSs80EWSDwh
پاسخ آیت الله مکارم شیرازی به چند پرسش درباره فطریه 1 - زکات فطره به چه شرایطی واجب می گردد؟ پاسخ: زكات فطره بر تمام كسانى كه قبل از غروب شب عيد فطر بالغ و عاقل و غنى باشند واجب است، يعنى بايد براى خودش و كسانى كه نانخور او هستند، هر نفر به اندازه يك صاع (تقريباً سه كيلو) از آنچه غذاى نوع مردم آن محل است، اعم از گندم و جو يا خرما يا برنج يا ذرت و مانند اينها به مستحق بدهد و اگر پول يكى از اينها را بدهد كافى است. 2 - آیا فقیر می تواند زکات فطره را در غیر مورد غذا مصرف کند؟ پاسخ: اشکالی ندارد. 3 - آیا می توان با پول فطریه برای خانواده نیازمند، ماشین لباسشویی خرید؟ پاسخ : در صورتی که برای آنها ضرورت داشته باشد مانعی ندارد. 4 - آیا فردی که زکات فطریه می گیرد، باید شرایط خاصی داشته باشد؟ پاسخ: زكات فطره را بنابر احتياط واجب بايد فقط به فقرا و مساكين بدهند مشروط بر اين‏كه مسلمان و شيعه دوازده امامى ‏باشند و به اطفال شيعه كه نيازمند هستند نيز مى ‏توان فطره داد، خواه به مصرف آن ها برسانند يا از طريق ولىّ طفل به آن ها تمليك كنند؛ ولی فقيرى كه فطره مى ‏گيرد لازم نيست عادل باشد، هر چند احتياط واجب آن است كه به شرابخوار و كسى كه آشكارا معصيت كبيره مى ‏كند فطره ندهند و همچنين به كسانى كه فطره را در معصيت خداوند مصرف مى ‏كنند. 5 - اگر شخصی به واسطه ورشکستگی و بدهکاری فقیر شود آیا می توان زکات فطره را مستقیماً بابت بدهی او به شخص طلبکار داد یا باید حتماً به دست فقیر برسد؟ پاسخ: در فرض سؤال، پرداخت مستقیم به طلبکاران او مانعی ندارد. 6 - آیا می توان زکات فطره غیر سادات را به سادات داد؟ پاسخ : كسى كه سيد است نمى ‏تواند از غير سيد زكات فطره بگيرد. 7 - در صورتی که انسان برای پرداخت فطره، دسترسی به فقیر نداشته باشد وظیفه او چیست؟ پاسخ : اگر دسترسى به فقير ندارد مى ‏تواند مقدارى از مال خود را به نيّت فطره جدا كرده و براى مستحقّى كه در نظر دارد يا براى هر مستحق كنار بگذارد و بايد هر وقت كه آن را مى‏ دهد نيّت فطره نمايد. 8 - آیا هر فرد می تواند در هر جا یا مکانی خواست زکات فطریه را مصرف کند؟ پاسخ : احتياط واجب آن است كه زكات فطره را در همان محل مصرف كند، مثلًا نمى‏تواند براى بستگانش كه در شهر ديگرى هستند بفرستد، مگر اين‏كه در آن محل مستحقّى پيدا نشود و هرگاه با وجود مستحق فطره را به جاى ديگرى ببرد و تلف شود ضامن است، ولى حاكم شرع مى‏تواند با توجّه به مصالح نيازمندان اجازه دهد آن را به محلّ ديگرى ببرند. 9 - آیا زکات فطره مهمان بر عهده صاحبخانه است؟ پاسخ : فطره ميهمان بر عهده صاحبخانه نيست، مگر اينكه براى چند شب ميهمان او باشد، به طورى كه نان خور او محسوب شود. 10 - وقت پرداختن زکات فطریه چه زمانی است؟ پاسخ : وقت اداى زكات فطره، روز عيد فطر قبل از انجام نماز است؛ بنابراين، كسى كه نماز عيدفطر را مى‏خواند بايد فطره را پيش از نماز عيد بدهد، ولى اگر نماز عيد را نمى‏خواند مى‏تواند تا ظهر روز عيد تأخير بيندازد. 11 - آیا در پرداخت زکات فطره خوراک شخصی خود انسان ملاک می باشد؟ پاسخ : در زكات فطره خوراك شخصى خود انسان ملاك نيست بلكه خوراك معمولى اهل شهر و يا محل ملاك است؛ بنابراين، كسى كه هميشه برنج مى‏خورد مى‏تواند زكات فطره را از گندم بدهد. 12 - آیا می توان زکات فطریه را برای غیر فقیر که منافع آن به فقرا برسد مصرف کرد؟ پاسخ: زكات فطره را بنابر احتياط واجب در غير مورد فقرا و مساكين نمى‏توان مصرف كرد، همچنين نمى‏توان از آن كارخانه‏ هايى تأسيس كرد و منافع آن را در خدمت نيازمندان گذارد، ولى تهيّه سرمايه از آن براى افراد نيازمند به مقدارى كه زندگانى آنها را اداره كند جايزاست. 13 - مصرف زکات فطره برای آزادى افراد فقیرى که بر اثر اشتباهاتى در زندان به سر مى برند، چه حکمى دارد؟ پاسخ: اشکالى ندارد. 14 - آیا می توان مالی را که به عنوان فطریه کنار گذاشته شده، با مال دیگر تعویض کرد؟ پاسخ: مالى را كه به قصد فطره كنار گذارده، نمى‏تواند آن را با مال ديگرى عوض كند، بلكه بايد همان را براى فطره بدهد. عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇 @pasokhvoice @pasokhtext @shenakhtehadis عضویت در کانال واتساپ👇 https://chat.whatsapp.com/JsgIpTf31whGSs80EWSDwh