بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ #حضرت_سکینه(س) اسطوره حیاء و عفاف پنجمین روز از ماه ربیع‌الاول براساس برخی از منابع تاریخی، سالروز وفات عقیله قریش، حضرت سکینه خاتون (س) است 《《 عرض تسلیت و تعزیت 》》 حضرت سکینه (س)، دختر باكمال و بافضيلت #امام_حسين(ع) است و با حضرت علی اصغر (عبدالله) از یک مادر به نام حضرت رباب فرزند امرى‌ء القيس می‌باشند به سبب سکون، آرامش و وقار و حیاء فراوانی که داشتند، مادرشان لقب «سکینه» را بر ایشان نهاده است؛ #وفیات_الاعیان، ج۲، ص۳۹۷ مورخین، حضرت سکینه (س) را از باهوش‌ترین، زیباترین، خوش‌اخلاق‌ترین، باسخاوت‌ترین، باتقواترین و بزرگترین زنان زمانه خویش دانسته‌اند #اعیان_الشیعه، ج۱۱، ص۲۵۷ همچنین آورده‌اند که امام حسین(ع)، حضرت سکینه و مادر ایشان را بسیار دوست می‌داشتند و در وصف آنها فرموده‌اند: خانه‌ای را دوست دارم که سکینه و رباب در آن باشند؛ من آن‌ها را بسیار دوست دارم‌: «اِنَّنی لَاُحِبُّ دارا تَحُلُّ بِها سکینةُ و الرُّبابُ...» #تاریخ_الامم_و_الملوک، ج۱۱، ص۵۲۰ حضرت امام حسین(ع) در کربلا نیز ایشان را با عنوان «بهترین زنان» خطاب نمودند: «يَا خَيْرَةَ النِّسْوَان» #مناقب_آل_ابی‌_طالب، ج۴، ص۱۱۰ امام در سخنی دیگر نیز سکینه خاتون را بنده‌ای غرق در ذات الهی معرفی کردند؛ #مقتل_الحسین(ع)، ص۳۴۹ در کتاب‌های رجالی نیز از حضرت سکینه به عنوان یکی از راویان حدیث یاد شده و راویانی همچون عبیدالله بن ابی‌ارفع، فائد مدنی، سکینه دختر اسماعیل بن ابی‌خالد و سکینه دختر قاضی اباذر از ایشان روایت نقل کرده‌اند #المعجم_الکبیر، ج۳، ص۱۳۲ علاوه براین در برخی منابع از بلاغت و فصاحت و تسلط حضرت بر ادبیات و شعر عرب، سخن به میان آمده و گزارش‌هایی از واقعه #کربلا در قالب شعر، اشعار و قصاید از ایشان معروف است و همچنین آورده‌اند که برخی از شاعران بزرگ مانند «فرزدق، جریر، کثیر، نصیب و جمیل» برای ارزیابی و سنجش اشعار خود، آنها را به حضرت سکینه ارائه می‌دادند تا مورد داوری ایشان قرار بگیرد! #المنتظم_ابن_جوزی، ج۷، ص۱۷۸ بر اساس گزارش‌های موجود در مقاتل، حضرت سکینه در سنین نوجوانی در واقعه کربلا حضور داشتند و در روز عاشورا، امام حسین(ع) برای آخرین وداع، از میدان جنگ به سوی اهل بیت خود بازگشته و با آنان وداع کردند و سپس نزد دختر خود حضرت سکینه که در گوشه‌ای نشسته و می‌گریست، رفتند؛ و ایشان را به صبوری دعوت کرده و در آغوش کشیدند‌ #اللهوف، ص۱۳۴] سکینه خاتون پس از واقعه #عاشورا، همراه دیگر اسیران کربلا به کوفه و شام برده شده و رنج اسیری را تحمل نمودند! حضرت سکینه (س) را باید اسطوره حیاء و عفاف و حجاب نامید؛ چنانچه از «سهل‌بن‌سعد ساعدی» صحابه #پیامبر اسلام(ص) روایت شده که: «در روز ورود اسراء به شام در دروازه ساعات، بانویی با کرامت را دیدم که بر شتری بی‌محمل سوار بودند؛ ایشان خود را سکینه دختر امام حسین(ع) معرفی نمودند و (در آن وضعیت اسارت به فکر حفظ حجاب و عفاف خود و زنان بنی‌هاشم بودند! و) از من خواستند تا برای حفظ حرمت خاندان #رسول_خدا(ص) کاری کنم که نیزه‌داران سرهای شهدای کربلا را از اطراف اسیران دور کنند! (تا نگاه نامحرمان به سرها منحرف شود) و من با پرداخت مقداری دینار توانستم خواسته حضرت را برآورده نمایم!» #بحارالانوار، ج۴۵، ص۱۲۸ حضرت سکینه (س) پس از اسارت به همراه کاروان اسرا به مدینه بازگشتند؛ اما در منابع شیعه و اهل‌سنت از زندگی ایشان در مدینه تا زمان وفات، گزارش چندانی در دست نیست و تنها به ذکر بعضی از مناظرات و مجالس علمی و اشعار و مرثیه‌خوانی‌های ایشان در رثای پدر بزرگوارشان، اکتفا شده است! در چگونگی وفات و محل دفن حضرت سکینه نیز بین مورخین، اختلاف وجود دارد، ولی بنابر قول مشهور، وفات حضرت در پنجم ربیع‌الاول سال ۱۱۷ قمری در #مدینه اتفاق افتاده‌ و ایشان را در قبرستان بقیع به خاک سپردند #تاریخ_الامم_و_الملوک، ج۷، ص۱۰۷ هرچند در قبرستان باب‌الصغیر #دمشق نیز قبری منسوب به حضرت سکینه (س) وجود دارد که طبق برخی از منابع تاریخی ایشان در آنجا مدفون شده‌اند‌؛ البته بقعه‌ای نیز در #قاهره به نام حضرت سکینه بنت الحسین وجود دارد! #خسروشاهی، #اهل_البیت_فی_مصر، ص۲۱۶ 🏴 🏴 🏴