🏴
دیشب تاسوعا، شب عاشورا
#امام_حسین(ع) به خيمه #زينب عليها السلام وارد شد، نافع در مقابل خيمه در به انتظار امام ايستاد، شنيد زينب(س) به برادر میگويد:
آيا اصحاب خود را امتحان كرده اى؟
من ترس آن دارم كه هنگام خطر تو را تنها بگذارند.
امام(ع) فرمود:
« سوگند به خدا آنها را آزمودم ديدم همه آماده و استوار هستند و همانند اشتياق كودك به پستان مادرش، اشتياق به مرگ دارند »
نافع میگويد:
وقتى كه اين سخن از زينب عليها السلام شنيدم، گريه كردم، و نزد #حبيب_بن_مظاهر آمدم و آنچه را شنيده بودم به او گفتم.
حبيب گفت:
سوگند به خدا اگر انتظار فرمان امام(ع) نبود هم اكنون با شمشير به سوى دشمن حمله میکردم.
گفتم: من گمان میبرم بانوان حرم با #حضرت_زينب عليها السلام اين گونه سخن بگويند و پريشان گردند، مناسب است كه اصحاب را جمع كنى و نزد خيمه زينب عليها السلام برويم و با گفتار خود، قلب آنها را استوار سازيم.
حبيب، اصحاب را جمع كرد، و سخن نافع را به آنها گفت، همه گفتند:
اگر انتظار فرمان امام نبود، هم اكنون به دشمن حمله میکرديم، چشمت روشن و خاطرت آرام باشد كه ما استوار هستيم.
با هم كنار خيام بانوان آمدند و صدا زدند:
« اى گروه بانوان و حرمهاى #رسول_خدا صلى الله عليه و اله و سلم اين شمشيرهاى جوانمردان شما است كه سوگند ياد كرده اند در غلاف نكنند مگر اينكه گردن دشمنان را بزنند، و اين نيزه هاى جوانان شما است كه قسم خورده اند به زمين نيفكنند مگر اينكه به سينه هاى دشمن فرو كنند »
#مقتل_الحسين مقرم ص ۲۶۲ - ۲۶۳
🚩 🚩 🚩
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
#حضرت_سکینه(س)
اسطوره حیاء و عفاف
پنجمین روز از ماه ربیعالاول براساس برخی از منابع تاریخی، سالروز وفات عقیله قریش، حضرت سکینه خاتون (س) است
《《 عرض تسلیت و تعزیت 》》
حضرت سکینه (س)، دختر باكمال و بافضيلت #امام_حسين(ع) است
و با حضرت علی اصغر (عبدالله) از یک مادر به نام حضرت رباب فرزند امرىء القيس میباشند
به سبب سکون، آرامش و وقار و حیاء فراوانی که داشتند، مادرشان لقب «سکینه» را بر ایشان نهاده است؛
#وفیات_الاعیان، ج۲، ص۳۹۷
مورخین، حضرت سکینه (س) را از باهوشترین، زیباترین، خوشاخلاقترین، باسخاوتترین، باتقواترین و بزرگترین زنان زمانه خویش دانستهاند
#اعیان_الشیعه، ج۱۱، ص۲۵۷
همچنین آوردهاند که امام حسین(ع)، حضرت سکینه و مادر ایشان را بسیار دوست میداشتند و در وصف آنها فرمودهاند:
خانهای را دوست دارم که سکینه و رباب در آن باشند؛
من آنها را بسیار دوست دارم:
«اِنَّنی لَاُحِبُّ دارا تَحُلُّ بِها سکینةُ و الرُّبابُ...»
#تاریخ_الامم_و_الملوک، ج۱۱، ص۵۲۰
حضرت امام حسین(ع) در کربلا نیز ایشان را با عنوان «بهترین زنان» خطاب نمودند:
«يَا خَيْرَةَ النِّسْوَان»
#مناقب_آل_ابی_طالب، ج۴، ص۱۱۰
امام در سخنی دیگر نیز سکینه خاتون را بندهای غرق در ذات الهی معرفی کردند؛ #مقتل_الحسین(ع)، ص۳۴۹
در کتابهای رجالی نیز از حضرت سکینه به عنوان یکی از راویان حدیث یاد شده و راویانی همچون عبیدالله بن ابیارفع، فائد مدنی، سکینه دختر اسماعیل بن ابیخالد و سکینه دختر قاضی اباذر از ایشان روایت نقل کردهاند
#المعجم_الکبیر، ج۳، ص۱۳۲
علاوه براین در برخی منابع از بلاغت و فصاحت و تسلط حضرت بر ادبیات و شعر عرب، سخن به میان آمده و گزارشهایی از واقعه #کربلا در قالب شعر، اشعار و قصاید از ایشان معروف است
و همچنین آوردهاند که برخی از شاعران بزرگ مانند «فرزدق، جریر، کثیر، نصیب و جمیل» برای ارزیابی و سنجش اشعار خود، آنها را به حضرت سکینه ارائه میدادند تا مورد داوری ایشان قرار بگیرد!
#المنتظم_ابن_جوزی، ج۷، ص۱۷۸
بر اساس گزارشهای موجود در مقاتل، حضرت سکینه در سنین نوجوانی در واقعه کربلا حضور داشتند و در روز عاشورا، امام حسین(ع) برای آخرین وداع، از میدان جنگ به سوی اهل بیت خود بازگشته و با آنان وداع کردند
و سپس نزد دختر خود حضرت سکینه که در گوشهای نشسته و میگریست، رفتند؛ و ایشان را به صبوری دعوت کرده و در آغوش کشیدند
#اللهوف، ص۱۳۴]
سکینه خاتون پس از واقعه #عاشورا، همراه دیگر اسیران کربلا به کوفه و شام برده شده و رنج اسیری را تحمل نمودند!
حضرت سکینه (س) را باید اسطوره حیاء و عفاف و حجاب نامید؛
چنانچه از «سهلبنسعد ساعدی» صحابه #پیامبر اسلام(ص) روایت شده که:
«در روز ورود اسراء به شام در دروازه ساعات، بانویی با کرامت را دیدم که بر شتری بیمحمل سوار بودند؛
ایشان خود را سکینه دختر امام حسین(ع) معرفی نمودند و (در آن وضعیت اسارت به فکر حفظ حجاب و عفاف خود و زنان بنیهاشم بودند! و) از من خواستند تا برای حفظ حرمت خاندان #رسول_خدا(ص) کاری کنم
که نیزهداران سرهای شهدای کربلا را از اطراف اسیران دور کنند!
(تا نگاه نامحرمان به سرها منحرف شود) و من با پرداخت مقداری دینار توانستم خواسته حضرت را برآورده نمایم!»
#بحارالانوار، ج۴۵، ص۱۲۸
حضرت سکینه (س) پس از اسارت به همراه کاروان اسرا به مدینه بازگشتند؛
اما در منابع شیعه و اهلسنت از زندگی ایشان در مدینه تا زمان وفات، گزارش چندانی در دست نیست و تنها به ذکر بعضی از مناظرات و مجالس علمی و اشعار و مرثیهخوانیهای ایشان در رثای پدر بزرگوارشان، اکتفا شده است!
در چگونگی وفات و محل دفن حضرت سکینه نیز بین مورخین، اختلاف وجود دارد، ولی بنابر قول مشهور، وفات حضرت در پنجم ربیعالاول سال ۱۱۷ قمری در #مدینه اتفاق افتاده و ایشان را در قبرستان بقیع به خاک سپردند
#تاریخ_الامم_و_الملوک، ج۷، ص۱۰۷
هرچند در قبرستان بابالصغیر #دمشق نیز قبری منسوب به حضرت سکینه (س) وجود دارد که طبق برخی از منابع تاریخی ایشان در آنجا مدفون شدهاند؛
البته بقعهای نیز در #قاهره به نام حضرت سکینه بنت الحسین وجود دارد!
#خسروشاهی،
#اهل_البیت_فی_مصر، ص۲۱۶
🏴 🏴 🏴