بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ #حضرت_سکینه(س) اسطوره حیاء و عفاف پنجمین روز از ماه ربیع‌الاول براساس برخی از منابع تاریخی، سالروز وفات عقیله قریش، حضرت سکینه خاتون (س) است 《《 عرض تسلیت و تعزیت 》》 حضرت سکینه (س)، دختر باكمال و بافضيلت #امام_حسين(ع) است و با حضرت علی اصغر (عبدالله) از یک مادر به نام حضرت رباب فرزند امرى‌ء القيس می‌باشند به سبب سکون، آرامش و وقار و حیاء فراوانی که داشتند، مادرشان لقب «سکینه» را بر ایشان نهاده است؛ #وفیات_الاعیان، ج۲، ص۳۹۷ مورخین، حضرت سکینه (س) را از باهوش‌ترین، زیباترین، خوش‌اخلاق‌ترین، باسخاوت‌ترین، باتقواترین و بزرگترین زنان زمانه خویش دانسته‌اند #اعیان_الشیعه، ج۱۱، ص۲۵۷ همچنین آورده‌اند که امام حسین(ع)، حضرت سکینه و مادر ایشان را بسیار دوست می‌داشتند و در وصف آنها فرموده‌اند: خانه‌ای را دوست دارم که سکینه و رباب در آن باشند؛ من آن‌ها را بسیار دوست دارم‌: «اِنَّنی لَاُحِبُّ دارا تَحُلُّ بِها سکینةُ و الرُّبابُ...» #تاریخ_الامم_و_الملوک، ج۱۱، ص۵۲۰ حضرت امام حسین(ع) در کربلا نیز ایشان را با عنوان «بهترین زنان» خطاب نمودند: «يَا خَيْرَةَ النِّسْوَان» #مناقب_آل_ابی‌_طالب، ج۴، ص۱۱۰ امام در سخنی دیگر نیز سکینه خاتون را بنده‌ای غرق در ذات الهی معرفی کردند؛ #مقتل_الحسین(ع)، ص۳۴۹ در کتاب‌های رجالی نیز از حضرت سکینه به عنوان یکی از راویان حدیث یاد شده و راویانی همچون عبیدالله بن ابی‌ارفع، فائد مدنی، سکینه دختر اسماعیل بن ابی‌خالد و سکینه دختر قاضی اباذر از ایشان روایت نقل کرده‌اند #المعجم_الکبیر، ج۳، ص۱۳۲ علاوه براین در برخی منابع از بلاغت و فصاحت و تسلط حضرت بر ادبیات و شعر عرب، سخن به میان آمده و گزارش‌هایی از واقعه #کربلا در قالب شعر، اشعار و قصاید از ایشان معروف است و همچنین آورده‌اند که برخی از شاعران بزرگ مانند «فرزدق، جریر، کثیر، نصیب و جمیل» برای ارزیابی و سنجش اشعار خود، آنها را به حضرت سکینه ارائه می‌دادند تا مورد داوری ایشان قرار بگیرد! #المنتظم_ابن_جوزی، ج۷، ص۱۷۸ بر اساس گزارش‌های موجود در مقاتل، حضرت سکینه در سنین نوجوانی در واقعه کربلا حضور داشتند و در روز عاشورا، امام حسین(ع) برای آخرین وداع، از میدان جنگ به سوی اهل بیت خود بازگشته و با آنان وداع کردند و سپس نزد دختر خود حضرت سکینه که در گوشه‌ای نشسته و می‌گریست، رفتند؛ و ایشان را به صبوری دعوت کرده و در آغوش کشیدند‌ #اللهوف، ص۱۳۴] سکینه خاتون پس از واقعه #عاشورا، همراه دیگر اسیران کربلا به کوفه و شام برده شده و رنج اسیری را تحمل نمودند! حضرت سکینه (س) را باید اسطوره حیاء و عفاف و حجاب نامید؛ چنانچه از «سهل‌بن‌سعد ساعدی» صحابه #پیامبر اسلام(ص) روایت شده که: «در روز ورود اسراء به شام در دروازه ساعات، بانویی با کرامت را دیدم که بر شتری بی‌محمل سوار بودند؛ ایشان خود را سکینه دختر امام حسین(ع) معرفی نمودند و (در آن وضعیت اسارت به فکر حفظ حجاب و عفاف خود و زنان بنی‌هاشم بودند! و) از من خواستند تا برای حفظ حرمت خاندان #رسول_خدا(ص) کاری کنم که نیزه‌داران سرهای شهدای کربلا را از اطراف اسیران دور کنند! (تا نگاه نامحرمان به سرها منحرف شود) و من با پرداخت مقداری دینار توانستم خواسته حضرت را برآورده نمایم!» #بحارالانوار، ج۴۵، ص۱۲۸ حضرت سکینه (س) پس از اسارت به همراه کاروان اسرا به مدینه بازگشتند؛ اما در منابع شیعه و اهل‌سنت از زندگی ایشان در مدینه تا زمان وفات، گزارش چندانی در دست نیست و تنها به ذکر بعضی از مناظرات و مجالس علمی و اشعار و مرثیه‌خوانی‌های ایشان در رثای پدر بزرگوارشان، اکتفا شده است! در چگونگی وفات و محل دفن حضرت سکینه نیز بین مورخین، اختلاف وجود دارد، ولی بنابر قول مشهور، وفات حضرت در پنجم ربیع‌الاول سال ۱۱۷ قمری در #مدینه اتفاق افتاده‌ و ایشان را در قبرستان بقیع به خاک سپردند #تاریخ_الامم_و_الملوک، ج۷، ص۱۰۷ هرچند در قبرستان باب‌الصغیر #دمشق نیز قبری منسوب به حضرت سکینه (س) وجود دارد که طبق برخی از منابع تاریخی ایشان در آنجا مدفون شده‌اند‌؛ البته بقعه‌ای نیز در #قاهره به نام حضرت سکینه بنت الحسین وجود دارد! #خسروشاهی، #اهل_البیت_فی_مصر، ص۲۱۶ 🏴 🏴 🏴

⚑ به نام الله نجات معجزه‌آسای؛ #امام_سجاد علیه‌السلام از حادثه جانگداز #کربلا‌، باعث شد که امامت در نسل حضرت #سیدالشهدا(ع) استمرار یابد امام زین العابدین به علت ابتلا به بیماری‌، از جهاد عظیم #عاشورا بازماند و حیات مقدسش برای به دوش گرفتن رهبری جامعه تداوم یافت آن حضرت در #کوفه و #شام با بیان حقایق‌، از جنایت یزید پلید پرده برداشت و جامعه را برای واکنش شدید نسبت به جنایت هولناک کربلا آماده ساخت به طوری که پس از شنیده شدن سخنان امام سجاد و عقیله بنی‌هاشم #حضرت_زینب در جوّ اختناق اموی، رفتارهای اعتراض‌آمیز و انقلاب‌های متعددی از سوی مردم ظاهر گردید هرچند تاریخ به بیان ‌اندکی از سخنان امام سجاد(ع) در کوفه و شام پرداخته‌، اما همین مقدار کافی است تا از روش مبارزه آن حضرت با طاغوت مطلع گردیم در مقاله پیش‌رو به برخی از اظهارات و واکنش‌های معترضانه آن حضرت اشاره می‌کنیم: هنگامی که اسیران اهل‌بیت وارد کوفه شدند، مردم به شدت می‌گریستند و نوحه‌سرایی می‌کردند در این حال امام علی بن الحسین علیه‌السلام فرمود: شما که بر حال ما ناله سر داده و می‌گریید، پس آن که ما را کشت که بود؟! #اللهوف - ص ۱۴۶ در مجلس ابن زیاد هنگامی که به وی گفتند نام آن حضرت‌، علی بن الحسین است‌، پرسید مگر علی بن الحسین را خدا نکشت؟(مقصود آن ملعون شهادت حضرت علی‌اکبر در کربلا بود) امام فرمود برادری داشتم که او نیز علی بن الحسین نام داشت و مردم او را کشتند آن لعین گفت نه! خدا او را کشت امام در پاسخ وی آیه ۴۲ #سوره_زمر را تلاوت کرد:     بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ‌ی ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ اللَّهُ يَتَوَفَّى الْأَنفُسَ حِينَ مَوْتِهَا وَالَّتِي لَمْ تَمُتْ فِي مَنَامِهَا فَيُمْسِكُ الَّتِي قَضَىٰ عَلَيْهَا الْمَوْتَ وَيُرْسِلُ الْأُخْرَىٰ إِلَىٰ أَجَلٍ مُّسَمًّى إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ ﺧﺪﺍ ﺟﺎﻥ ﺍﻧﺴﺎﻥ‌ﻫﺎ ﺭﺍ ﻫﻨﮕﺎم ﻣﺮﮒ ﻭ ﻫﻨﮕﺎم ﺧﻮﺍﺏ میﮔﻴﺮﺩ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﺖ ﺩﻭم، ﺟﺎﻥ کسی ﻛﻪ ﻣﺮﮔﺶ ﺭﺍ حتمی ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ، ﻧﮕﻪ می‌ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺟﺎﻥ ﺑﻘﻴﻪ ﺭﺍ ﺑﺮ می‌ﮔﺮﺩﺍﻧﺪ ﺗﺎ ﺁﻥ‌ﻭقتی ‌ﻛﻪ ﻣﺮﮒ حتمی‌ﺷﺎﻥ ﻓﺮﺍ ﺑﺮﺳﺪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻛﺎﺭ ﺑﺮﺍی ﻣﺮﺩمی ﻛﻪ ﻓﻜﺮﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ‌ﻛﺎﺭ ﺑﻴﻨﺪﺍﺯﻧﺪ، ﻧﺸﺎﻧﻪ‌ﻫﺎیی ﺍﺯ ﻳﻜﺘﺎییِ ﺧﺪﺍﺳﺖ آن لعین فریاد زد هنوز جرأت پاسخ‌گویی به من را داری؟ ببرید گردنش را بزنید در این هنگام عقیله بنی‌هاشم فرمود‌: ای پسر زیاد! خون‌هایی که از ما ریختی تو را بس است آنگاه دست در گردن امام سجاد(ع)‌ انداخت و فرمود به خدا قسم از او جدا نمی‌شوم تا مرا هم با او بکشی امام فرمود؛ عمه جان! لختی آرام باش تا با او سخنی بگویم ای پسر زیاد! آیا مرا از مرگ می‌ترسانی؟ مگر نمی‌دانی مرگ در راه خدا عادت ما و شهادت در راه او کرامت ما خاندان است؟ #همان - ص ۱۶۲ ادامه مطلب👇 https://kayhan.ir/fa/news/247086 ⚑⚑⚑⚑⚑⚑⚑⚑⚑⚑