eitaa logo
قران پویان
444 دنبال‌کننده
5.8هزار عکس
681 ویدیو
611 فایل
تدبردر قرآن وتفقه در دین با عمومی سازی فهم وعمل به قرآن
مشاهده در ایتا
دانلود
🌐♦مجازات : 🛑قسمت سیزدهم: ⭕❓ از ،_نحوه_رفتار با « » چگونه بايد باشد؟ 🔻پاسخ اجمالی 💢👈بايستی با زندانيان به عنوان يك انسان معامله شود، ظالمانه درباره آنها اعمال نشود، كسى را به گناه ديگرى زندانى نكنند و هيچ كس بيش از استحقاقش حتّى يك ساعت در زندان نماند. تمام برنامه ها در مسير تعليم و تربيت زندانى باشد و به تعبير ديگر يك مركز مجرم پرور يا كانون انتقام جويى نباشد؛ بلكه يك كلاس تربيتى باشد. 🌐💢پاسخ تفصیلی: ♦قرآن مى گويد: يوسف(علیه السلام) به سهم خود تلاش كرد محيط زندان را مبدّل به يك محيط تعليم و تربيت و اصلاح كند درست است كه يوسف(علیه السلام) خودش يك زندانى بود؛ ولى كار او نشان مى دهد.👈 كه اگر در رأس حكومت هم باشد به طريق اولى تلاش مى كند كه محيط مبدّل به شود و از فرصتى كه زندانيان در آن محيط براى بازسازى خويش و مرور بر زندگانى پيشين و تجديدنظر در افكار و برنامه هاى نادرست به دست آورده اند، حدّاكثر استفاده بشود. ♦ از گوشه و كنار آيات و روايات و احكامى كه در اين زمينه وارد شده مى توان دستورات جامعى را استنباط و تنظيم كرد، به عنوان نمونه: 1ـ هنگامى كه «عبدالرّحمن بن ملجم» قاتل على(عليه السلام) را گرفتند و به زندان افكندند، امام درباره مدارا كردن با او توصيه فرمود: از جمله به فرزندان و اطرافيانش چنين گفت: «اَطْعِمُوهُ وَ اسْقُوهُ و اَحْسِنُوا اَسارَهُ»؛ (به او غذا بدهيد و سيرابش كنيد، و به طرز شايسته اى او را در اسارت خود نگهداريد). معروف اين است: «هنگامى كه امام در آن حال كه فرق مباركش شكافته و در بستر افتاده بود، گاه بيهوش مى شد و گاه به هوش مى آمد، امام حسن(عليه السلام) كاسه اى از شير به دست آن حضرت داد، حضرت گرفت و اندكى نوشيد و فرمود: بقيّه آن را به ابن ملجم[زندانى خود] بدهيد». مرحوم علاّمه «مجلسى» در حديث ديگرى نقل مى كند كه وقتى ابن ملجم را خدمت على(عليه السلام) بردند سخنانى به او فرمود؛ سپس به فرزندش حسن(عليه السلام) چنين گفت: (فرزندم نسبت به اسير[و زندانى] خود مدارا كن و به او نيكى نما و ترحّم كن، آيا نمى بينى چشمانش از ترس به بالا رفته و قلبش از رعب و وحشت مى لرزد؟! حسن(عليه السلام) عرض كرد: پدر جان اين ملعون اسباب قتل شما را فراهم كرده و ما را به اين مصيبت بزرگ مبتلا نموده، شما درباره مدارا كردن با او سخن مى گوييد؟! فرمود: آرى فرزندم! ما خاندانى هستيم كه در برابر گناهانى كه نسبت به ما مى شود جز كرم، عفو، رحمت و شفقت چيزى نشان نمى دهيم، اين عادت ماست نه عادت او، تو را به حقّى كه من بر تو دارم سوگند مى دهم از آنچه خودتان مى خوريد به او غذا بدهيد، و از آنچه مى نوشيد به او بنوشانيد، پاى او را در زنجير نكنيد، و دست او را در غل قرار ندهيد!). 2ـ مرحوم شيخ «طوسى» در كتاب خلاف مى گويد: «هر گاه كسى بچه صغيرى را بگيرد و ظالمانه حبس كند و ديوارى بر او بيفتد، يا حيوان درنده اى او را به قتل برساند، يا مار و عقربى او را بگزد و بميرد، زندانى كننده ضامن خون اوست 👈 از اين تعبير به خوبى استفاده مى شود زندان بايد داراى امنيت و نظافت باشد و اگر بر اثر ناامنى و آلودگى حادثه اى رخ دهد، مسئول خون اوست. 3ـ مرحوم شيخ «طوسى» در كتاب «مبسوط»، از بعضى از فقها نقل مى كند كه اگر كسى را در اطاقى زندانى نمايند و درِ آن اطاق را ببندند و بر اثر كمبود هوا بميرد شخص زندانى كننده ديه او خواهد بود.اين معنى را در مورد گرسنگى و مانند آن نيز گفته اند. از مجموع اينها به خوبى استفاده مى شود كه زندانى بايد به اندازه كافى از هوا و غذا بهره‌مند شود، و حيات و سلامت او به خطر نيفتد. 4ـ بسيارى از فقها در بحث آداب قاضى نوشته اند كه قاضى به محض ورود در شهر بايد در مورد زندانيان مطالعه كند و پرونده هاى آنها را مورد بررسى قرار دهد تا اگر كسى مدّت زندان او تمام شده يا بدون دليل كافى در زندان مانده است فوراً شود. 💻 برگرفته ازسایت ایت الله مکارم شیرازی کانالِ قرآن‌پویان تدبر در قرآن ،تفقه در دين ┏━━🌹💠🌹━━┓ 🆔@quranpuyan ┗━━🌹💠🌹━━┛
. ❤ بسم الله الرحمن الرحیم ❤ وَمَنْ تَابَ وَعَمِلَ صَالِحًا فَإِنَّهُ يَتُوبُ إِلَى اللهِ مَتَابًا و هر كه توبه كند و كار شايسته كند، به شايستگى نزد خدا بازگردد. 🌹 سوره فرقان ، آیه ۷۱ کانال قرآن پویان : 🆔️ @quranpuyan
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 یــڪ صفحـہ قرآטּ بـہ همراـہ ترجمـہ 📖 آیہ 114 تا 121 📄 ༻🍃‌🌸🍃༺         🆔@quranpuyan
🕊 مربوط بہ 🔻 ༻🍃‌🌸🍃༺ 🆔@quranpuyan
❇️ 💠لا خَيْرَ فِي كَثِيرٍ مِنْ نَجْواهُمْ إِلاَّ مَنْ أَمَرَ بِصَدَقَةٍ أَوْ مَعْرُوفٍ أَوْ إِصْلاحٍ بَيْنَ النَّاسِ وَ مَنْ يَفْعَلْ ذلِكَ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللَّـهِ فَسَوْفَ نُؤْتِيهِ أَجْراً عَظِيماً 🌱در بسیاری از سخنانِ درِ‌گوشی (و محرمانه‌ی) آنان، خیری نیست؛ مگر کسی که (محرمانه) به صدقه یا کار نیک و شایسته یا آشتی میان مردم فرمان می‌دهد، و هر‌ کس برای به دست آوردن خشنودی خدا چنین کند، به‌زودی پاداشی بزرگ به او خواهیم داد. نساء - ۱۱۴ 👈 اساسا نجوا اگر در حضور جمعيت انجام پذيرد سوء ظن افراد را بر می‌انگيزد، و گاهی حتی در ميان دوستان ايجاد بدبينی می‌كند، به همين دليل بهتر است‌ كه جز در موارد ضرورت از اين موضوع استفاده نشود و فلسفه حكم مزبور در قرآن نيز همين است. 🔹✨البته گاهی حفظ آبروی انسانی ايجاب می‌كند كه از نجوا استفاده شود، و از جمله آن كمكهای مالی است كه در آيه فوق به عنوان صدقه از آن ياد شده است. 🔷✨‏و يا امر به معروف كردن كه گاهی اگر آشكارا گفته شود، طرف، در برابر جمعيت شرمنده می‌شود، و شايد به همين علت از پذيرش آن امتناع ورزد و مقاومت كند، كه در آيه فوق از آن تعبير به معروف شده است. 🔷✨‏و يا در موارد اصلاح بين مردم كه گاهی آشكارا گفتن مسائل جلو اصلاح را می‌گيرد، و بايد با هر كدام از طرفين دعوا جداگانه و به صورت نجوا صحبت شود تا نقشه اصلاحی پياده گردد. 👌‏در اين سه مورد و آنچه مانند آنست، ضرورت اقتضا می‌كند كه كار مثبت در زير چتر نجوا قرار گيرد. 👈 ‏قابل توجه اينكه موارد سه‌گانه فوق همه در عنوان" صدقه" مندرج است زيرا آن كس كه امر به معروف می‌كند، زكات علم می‌پردازد و آن كس كه اصلاح ذات البين می‌نمايد زكات نفوذ و حيثيت خود را در ميان مردم ادا می‌كند 💞چنان كه از علی ع نقل شده كه فرمود: 💠ان اللَّه فرض عليكم زكاة جاهكم كما فرض عليكم زكاة ما ملكت ايديكم‌ 🌱‏:" خداوند بر شما واجب كرده است زكات نفوذ و حيثيت اجتماعی بپردازيد همانطور كه بر شما واجب كرده كه زكات مال بدهيد" 📚تفسیر نمونه ༻🍃‌🌸🍃༺ 🆔@quranpuyan
❇️نقشه های 💠‏يَعِدُهُمْ وَ يُمَنِّيهِمْ وَ ما يَعِدُهُمُ الشَّيْطانُ إِلاَّ غُرُوراً (۱۲۰) أُولئِكَ مَأْواهُمْ جَهَنَّمُ وَ لا يَجِدُونَ عَنْها مَحِيصاً (۱۲۱/نساء) 🌱‏(شيطان) به آنان وعده می‌دهد و ايشان را در آرزو می‌افكند و شيطان جز فريب، وعده‌ای به آنان نمی‌دهد. آنانند كه جايگاهشان دوزخ است و از آن راه گريزی نيابند. 👈 ‏وقتی آيه‌ی ۱۳۵ آل‌عمران در مورد بخشايش گناهان از سوی خداوند نازل شد ابليس با فريادی يارانش را جمع كرد و گفت: با توبه‌ی انسان، همه‌ی زحمات ما ناكام می‌شود. هر يك سخنی گفتند. يكی از شياطين گفت: هر گاه كسی تصميم به توبه گرفت، او را گرفتار آرزوها و وعده‌ها می‌كنم تا توبه را به تأخير اندازد. ابليس راضی شد. ‏هم خدا و هم شيطان وعده داده‌اند، ولی وعده‌ی الهی راست‌ «وَ لَنْ يُخْلِفَ اللَّهُ وَعْدَهُ» و وعده‌های شيطان جز دروغ و فريب چيز ديگری نيست. «وَ ما يَعِدُهُمُ الشَّيْطانُ إِلَّا غُرُوراً» ‏نشانه‌ی وعده‌های شيطان، دعوت به تنگ نظری و فساد است. در آيه‌ی ديگر می‌خوانيم: ‏«الشَّيْطانُ يَعِدُكُمُ الْفَقْرَ وَ يَأْمُرُكُمْ بِالْفَحْشاءِ» 💬‏پيام‌ها🔻 ‏🔹دلبستگی به آرزوها، افتادن در دام فريب شيطان است. «يَعِدُهُمْ وَ يُمَنِّيهِمْ» ‏🔹آنان كه به ديگران- حتّی به كودكان- وعده‌ی دروغ می‌دهند، كاری شيطانی می‌كنند. وَ ما يَعِدُهُمُ‌ ... ‏🔹دوزخ، برای گروهی جايگاه ابدی و خلود است. مَأْواهُمْ جَهَنَّمُ وَ ... ‏🔹تهديد به كيفر، يكی از شيوه‌های جلوگيری از فساد است. «مَأْواهُمْ جَهَنَّمُ» ‏🔹از همه‌ی ناگواری‌های دنيا می‌توان گريخت، ولی از عذاب آخرت هرگز! «لا يَجِدُونَ عَنْها مَحِيصاً» ‏🔹در آخرت، برگشت امكان ندارد، پس تا از دنيا نرفته‌ايم از بدی‌ها برگرديم. ‏لا يَجِدُونَ‌ ... 📚‏تفسیر نور ༻🍃‌🌸🍃༺ 🆔@quranpuyan
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
♻️♻️♻️ : تدبر در سوره های قرآن به ترتيب نزول 2⃣7⃣ تدبر در سوره 🔹نکات سوره شعرا ✅زندگى خاكى ملازم با تكليف است و عصمت انبياء عليهم السلام با مكلف بودن ايشان منافات ندارد فلا تدع مع الله الها اخر فتكون من المعذبين در اينجا ممكن است به ذهن خواننده برسد كه رسول خدا (صلى اللّه عليه و آله ) با داشتن عصمت الهى ديگر ممكن نيست كه معصيت از او سر بزند و چنين چيزى از او محال است و ليكن عصمت الهى منافات با نهى از شرك ندارد و باعث نمى شود كه به طور كلى امر و نهى به معصوم باطل شود و تكليف از او برداشته شود، زيرا معصوم نيز بشرى است مختار در فعل و ترك ، و طاعت و معصيت از ناحيه شخص او متصور است ، هر چند كه از ناحيه خدا داراى عصمت است . آيات بسيارى از قرآن كريم نيز بر مكلف بودن انبياء (عليهم السلام ) دلالت دارد، مانند آيه ((و لو اشركوا لحبط عنهم ما كانوا يعملون )) كه درباره عموم انبياء است ، و درباره خصوص پيامبر اسلام (صلى اللّه عليه و آله ) فرموده : ((لئن اشركت ليحبطن عملك )) و اين دو آيه هر چند انبياء را از شرك نهى نكرده و ليكن تعبيرى كه در آن ديديد، در معناى نهى است . و اينكه بعضى از مفسرين گفته اند: ((تكليف هايى كه خداى تعالى به بندگان خود مى كند براى اين است كه آنان را به حد كمال برساند و در نتيجه اگر بنده اى به حد كمال رسيد، ديگر تكليف از او برداشته مى شود، زيرا در آن صورت تكليف ، تحصيل حاصل است ، كه آن نيز عملى لغو است و به همين جهت انبياء مورد تكليف قرار نمى گيرند)) صحيح نيست ، براى اينكه اعمال صالح كه تكليف بدان تعلق مى گيرد، همانطور كه نفس آدمى را به كمال سوق مى دهد، خود نيز آثار كمال نفس ‍ است و معقول نيست نفس كسى به كمال برسد، ولى آثار كمال را نداشته باشد. پس همانطور كه واجب است براى به كمال رساندن نفس ، آثار كمال را كه همان اعمال صالح است بياوريم ، و در آن تمرين و ممارست داشته ، همواره با آن رياضت و جهاد با نفس كنيم ، همچنين بعد از به كمال رسيدن نفس نيز بايد به آن آثار، مداومت داشته باشيم ، تا دوباره نفس ما از كمال ، رو به نقص نگذارد. پس ما دامى كه انسان وابسته به زندگى زمينى است چاره اى ندارد جز اينكه زحمت تكليف را تحمل نمايد و ما در بعضى از ابحاث گذشته كلامى در اين باره گذرانديم . ترجمه تفسير الميزان جلد 15 صفحه : 466 https://b2n.ir/a12394 کانالِ قرآن‌پویان تدبر در قرآن ،تفقه در دين ┏━━🌹💠🌹━━┓ 🆔@quranpuyan ┗━━🌹💠🌹━━┛
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🌐♦مجازات : 🛑قسمت چهاردهم: نحوه 💢 برخلاف نظام‌های طاغوتی دنیا، در به این معنا نیست که شخص زندانی از مقام و خود ساقط شده باشد، بلکه انسانی است که گناهی کرده و بزه ای انجام داده است.و گاهی هم ممکن است کار او گناه هم نباشد، پس با این تعبیر نباید شأن و کرامت انسانی شخص محبوس زیر پا گذ اشته شود بلکه باید او را از حقوق مسلم و اولیه اش برخوردار کرد، 🔻 اصلاً دید اسلام نسبت به زندانی و اسیر، دیدی است که بیشتر جنبه و سرپرستی و رفع نقص و بیماری دارد . دوران حبس به نوعی دوران بازبینی درونی این انسان‌ها و تربیت مجدد آنهاست 🔻👈 پس در می‌‌یابیم که دیدگاه کلی اسلام در مورد این است که به هیچ وجه نباید با روح انتقام گیری و تحقیر و شکستن و روحیه با آن‌ها برخورد شود. با نگاهی گذرا به سیره حکومتی ائمه معصومین (ع) و احکام اسلامی با حقوق فرد زندانی و محبوس آشنا می‌‌شویم که ذیلاً چند مورد از مهم ترین این حقوق را بیان می‌‌کنیم: 💢 ↩ : میان فقیهان اختلافی نیست که در محاکمه و رسیدگی به پرونده زندانی باید تسریع شود و این درباب روایتی از حضرت علی (ع) وارد شده است روایت است که حضرت امیر (ع) در هر جمعه به زندان‌ها سرکشی می‌‌کرد، هرکس حکم حد داشت بر او اقامه می‌‌کرد و هرکس نداشت آزاد می‌‌شد . «طبسی ، نجم الدین، حقوق زندانی و موارد زندان در اسلام، ص 530» شیعه همه در همین باب احکامی صادر کرده اند. 1⃣ 1. شیخ طوسی (ره) : وقتی قاضی بر مسند قضاوت نشست اولین چیزی که به آن می‌‌پردازد مسأله زندانیان در زندان است، زیرا حبس ، شکنجه است، پس با این کار آنان را نجات می‌‌دهد، زیرا ممکن ا ست بی گناهی به زندان افتاده باشد. «همان ، ص 532» 2⃣2. مقدس اردبیلی (ره): شایسته است که قاضی در ابتدا به حال زندانیان توجه کند، اگر حق فردی پیش از آن، از بین نرفته باشد و مطلب ضروری لازم تر از رسیدگی به کار زندانیان نباشد، زیرا خود حبس شکنجه است . پس خانواده زندانی و نیز شاکی را حاضر کند و در این مورد، یا خود قاضی یا امین را برای رسیدگی به حال زندانیان بفرستد و اگر بعد از آگاهی از حالشان، مصلحت اقتضا می‌‌کند آزاد شوند، این کار را انجام دهد 💢متاسفانه دراین خصوص سیستم قضایی دارای نواقصی است ، به طور مثال شخصی به اتهام شرب خمر دستگیر میشود و به علت عجز از تودیع وثیقه راهی زندان میشود تا پس از طی مراحل تحقیقات مقدماتی و نهایتا مراحل دادرسی محکوم به هشتاد ضربه شلاق حدی شود!!! حال با توجه به اینکه مدت بازداشت قبلی در احتساب تعداد ضربات شلاق حدی به حساب نمی آید تکلیف چیست؟ مگر حکم شرعی برای مجازات جرم شرب خمر بیش از هشتاد تازیانه است؟ دراینصورت شخص مجرم هم تحمل حبس کرده و هم حد شلاق بر او جاری شده که این خلاف مسلم قواعد شرعی است. ↩: حق زندانی درصورت اگر ثابت شد فردی بازداشت و صاحب عمل باشد که عمل او مال است، به ویژه اگر دارای کسب و کار باشد، پس حبس باعث اتلاف این مال می‌‌شود و در این صورت متلف آن است . متلف گاهی قاضی است در صورتی که در حکم خطا کرده باشد و گاهی شهود هستند آنجا که در نقل (تحمل) یا ادای شهادت اشتباه کرده باشند یا از شهادت خود برگردند و بگویند: به عمد شهادت دروغ دادیم. در مورد خطای قاضی، فقها تصریح کرده اند که، باید از طرف بیت المال یا از حاکم یا از کسانی که شهود را تزکیه کرده اند، جبران شود. ↩: یکی از حقوق مسلّم یک در مقام و جایگاه انسان، حق ملاقات با هم نوعان خود و در نهایت با نزدیکانش است . حضرت امیر (ع) در نامه ای که به رفاعه حاکم اهواز درباره محکومیت ابن هرمه نوشت به این موضوع اشاره کرد و فرمود: مانع کسانی که برای او خوردنی و نوشیدنی یا لباس می‌آ‌ورند نشو، ولی نگذارد کسی که به او لجاجت و خصومت تلقین می‌‌کند به ملاقات او بیاید. 💢👈 در این مورد هم به جواز ملاقات حکم داده و بیان می‌‌دارند: از ملاقات نزدیکان وی جلوگیری نمی‌شود، زیرا ملاقات، اخلالی در هدف حبس ایجاد نمی‌کند، بلکه گاهی وسیله رسیدن به آن هدف می‌‌گردد« همان ص 523»‌ 📖بررسی مبانی فقهی مجازات زندان در اسلام 🖊نویسنده محمد علی کریمی کانالِ قرآن‌پویان تدبر در قرآن ،تفقه در دين ┏━━🌹💠🌹━━┓ 🆔@quranpuyan ┗━━🌹💠🌹━━┛
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
. 🌸 بسم الله الرحمن الرحیم 🌸 وَ أَذِقْنِی حَلَاوَةَ الصُّنْعِ فِیمَا سَأَلْتُ، وَ هَبْ لِی‏ مِنْ لَدُنْک رَحْمَةً وَ فَرَجاً هَنِیئاً و به درخواست من شیرینی اجابت بچشان، و از سوی خودت رحمت و گشایشی دلخواه نصیبم فرما 🌿 دعای هفتم صحیفه سجادیه 🌷 کانال قرآن پویان 🆔️ @quranpuyan
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 یــڪ صفحـہ قرآטּ بـہ همراـہ ترجمـہ 📖 آیہ 122 تا 127 📄 ༻🍃‌🌸🍃༺         🆔@quranpuyan