eitaa logo
قران پویان
442 دنبال‌کننده
5.4هزار عکس
644 ویدیو
598 فایل
تدبردر قرآن وتفقه در دین با عمومی سازی فهم وعمل به قرآن
مشاهده در ایتا
دانلود
♻️ (ع) پیشوای امام حسین (ع) امام حسن (ع) در میان ما شیعیان غریب و ناشناخته مانده است تا آنجا که برخی از مردم می پندارند که امام حسین (ع) از برادر بزرگش امام حسن (ع) افضل و برتر بوده است. در حالی که عکس این سخن صحیح است، یعنی امام حسن (ع) (سبط اکبر) از امام حسین (ع) (سبط اصغر) افضل و برتر است، چنانچه در سخنان پیامبر (ص) دقت کنیم هر حدیثی که از پیامبر(ص) در حق امام حسین (ع) نقل شده، قبل از آن در حق امام حسن (ع) روایت شده است. حدیث اول: رسول خدا (ص) فرمود: اما حسن( ع) پسرم و فرزندم و از من است و نور چشمم و روشنی قلب من و میوه دلم است و اوست که سرور جوانان بهشت و حجت خدا بر مسلمانان است، فرمان او، فرمان من و سخن او، سخن من است، هر کس از او پیروی کند، از من خواهد بود و هر کس با او مخالفت کند، از من نخواهد بود». أمالی شیخ صدوق/ ۱۷۶، مجلس ۲۴ (۲). حدیث دوم: امیرالمؤمنین در وصیتی که به امام حسن(ع) نوشته است می فرماید: «تو را بخشی از خودم، بلکه همه هستی ام یافتم، تا آنجا که گویی اگر آسیبی به تو برسد، به من رسیده و اگر مرگ تو را دریابد، مرا دریافته است». نهج البلاغه، نامه ۳۱. حدیث سوم: از امام حسین(ع) است که شب عاشورا به خواهرش زینب کبری در ضمن سخن بلندی گفت: «... وَ اَخی خَیرٌ مِنّی، برادرم از من برتر بود». تاریخ طبری ۵/۴۲۱ به نقل از: ابی مخنف و به روایت از امام سجاد(ع) ، شیخ مفید، الارشاد ۲/۹۴. حدیث چهارم: از هشام بن سالم روایت است که گفت: به امام جعفر صادق(ع) گفتم: امام حسن برتر است یا امام حسین؟ حضرت صادق(ع) در پاسخ فرمود: امام حسن برتر از امام حسین است». کمال الدین و تمام النعمۀ، شیخ صدوق، ۴۱۶ ، باب۴۰ ، حدیث۹. در ادامه همین حدیث است که راوی می پرسد اگر چنین است که می فرمایید پس چرا امام های بعدی از نسل امام حسین(ع) هستند، ولی از نسل امام حسن(ع) نیستند و امام صادق(ع) پاسخ می دهد که خداوند متعال خواسته است همان کاری را با امام حسن و امام حسین بکند که پیشتر با دو پیغمبر خویش حضرت موسی و حضرت هارون کرده بود، با اینکه حضرت موسی از حضرت هارون برتر بود، ولی پیامبران بعدی را خدا از نسل حضرت هارون قرار داد و از نسل حضرت موسی قرار نداد. حدیث پنجم: به روایت مفضل امام صادق(ع) به طریق پدرش امام باقر(ع) از پدر بزرگش امام سجاد(ع) نقل می کند که فرمود: امام حسن(ع) در زمان خودش عابدترین و زاهدترین و برترین مردم بود». 📚علامه مجلسی، بحارالانوار ۴۳/۳۳۱، باب ۱۶، حدیث اول، به نقل از: أمالی شیخ صدوق. https://telegram.me/quranpuyan
♻️ (ع) پیشوای امام حسین (ع) امام حسن (ع) در میان ما شیعیان غریب و ناشناخته مانده است تا آنجا که برخی از مردم می پندارند که امام حسین (ع) از برادر بزرگش امام حسن (ع) افضل و برتر بوده است. در حالی که عکس این سخن صحیح است، یعنی امام حسن (ع) (سبط اکبر) از امام حسین (ع) (سبط اصغر) افضل و برتر است، چنانچه در سخنان پیامبر (ص) دقت کنیم هر حدیثی که از پیامبر(ص) در حق امام حسین (ع) نقل شده، قبل از آن در حق امام حسن (ع) روایت شده است. حدیث اول: رسول خدا (ص) فرمود: اما حسن( ع) پسرم و فرزندم و از من است و نور چشمم و روشنی قلب من و میوه دلم است و اوست که سرور جوانان بهشت و حجت خدا بر مسلمانان است، فرمان او، فرمان من و سخن او، سخن من است، هر کس از او پیروی کند، از من خواهد بود و هر کس با او مخالفت کند، از من نخواهد بود». أمالی شیخ صدوق/ ۱۷۶، مجلس ۲۴ (۲). حدیث دوم: امیرالمؤمنین در وصیتی که به امام حسن(ع) نوشته است می فرماید: «تو را بخشی از خودم، بلکه همه هستی ام یافتم، تا آنجا که گویی اگر آسیبی به تو برسد، به من رسیده و اگر مرگ تو را دریابد، مرا دریافته است». نهج البلاغه، نامه ۳۱. حدیث سوم: از امام حسین(ع) است که شب عاشورا به خواهرش زینب کبری در ضمن سخن بلندی گفت: «... وَ اَخی خَیرٌ مِنّی، برادرم از من برتر بود». تاریخ طبری ۵/۴۲۱ به نقل از: ابی مخنف و به روایت از امام سجاد(ع) ، شیخ مفید، الارشاد ۲/۹۴. حدیث چهارم: از هشام بن سالم روایت است که گفت: به امام جعفر صادق(ع) گفتم: امام حسن برتر است یا امام حسین؟ حضرت صادق(ع) در پاسخ فرمود: امام حسن برتر از امام حسین است». کمال الدین و تمام النعمۀ، شیخ صدوق، ۴۱۶ ، باب۴۰ ، حدیث۹. در ادامه همین حدیث است که راوی می پرسد اگر چنین است که می فرمایید پس چرا امام های بعدی از نسل امام حسین(ع) هستند، ولی از نسل امام حسن(ع) نیستند و امام صادق(ع) پاسخ می دهد که خداوند متعال خواسته است همان کاری را با امام حسن و امام حسین بکند که پیشتر با دو پیغمبر خویش حضرت موسی و حضرت هارون کرده بود، با اینکه حضرت موسی از حضرت هارون برتر بود، ولی پیامبران بعدی را خدا از نسل حضرت هارون قرار داد و از نسل حضرت موسی قرار نداد. حدیث پنجم: به روایت مفضل امام صادق(ع) به طریق پدرش امام باقر(ع) از پدر بزرگش امام سجاد(ع) نقل می کند که فرمود: امام حسن(ع) در زمان خودش عابدترین و زاهدترین و برترین مردم بود». 📚علامه مجلسی، بحارالانوار ۴۳/۳۳۱، باب ۱۶، حدیث اول، به نقل از: أمالی شیخ صدوق. https://eitaa.com/quranpuyan
💐🌸 درسی از (ع) 💮💢 پس از شهادت امام علی، مردم در کوفه با امام حسن بیعت کردند. شش ماه نگذشته بود که ایشان با معاویه صلح کرد و همه حکومت را یکجا به او سپرد. همان معاویه ای که خون هزاران مسلمان را ریخته بود و به قدرت طلبی و فساد، شهرت داشت. همان معاویه ای که سردسته تبهکاران بود. ♦️👈برخی یاران تندروی اعتراض‌های شدیدی به ایشان کردند و آن بزرگوار را ذلیل کننده مسلمانان دانستند! امام، دلایل خود را برای صلح این‌گونه بیان کرد: 1⃣- خواستم خون و جان شیعیان حفظ شود(صدوق، علل الشرائع 212/1). 2⃣- خواستم مال و دارایی شما محفوظ بماند(همان 3⃣- برای جنگ، یاور و امکانات نداشتم(بحار147/46) 🌸امام، از جنگ نمی‌ترسید و برای حفظ جان خود تلاش نمی‌کرد، ولی دارایی و خون مردم را در نظر می‌گرفت. ❇️سیره امام حسن نشان می‌دهد که جنگ یا صلح، هیچ‌کدام اصل نیستند، بلکه باید شرایط را سنجید. آیا در جنگ‌هایی که این سال‌ها کرده‌ایم، به مذاکره سیاسی و دیپلماسی و حفظ اموال مردم و فقر و بیچارگی‌شان، توجه کرده‌ایم؟ 💢🔺ما معمولا وقتی تن به مذاکره می‌دهیم که در بن‌بست کامل قرار گرفته باشیم. 🖌حجت الاسلام نقویان @quranpuyan
🏝 : شاهدی بر اهمیت صلح، جان و در اسلام امام حسن(ع) هم مظلوم واقع شده‌اند. واقعا ناراحت کننده است که حرکت انسانی و صلح طلبانه ایشان که می‌تواند بسیار الهام بخش باشد تا این اندازه در حاشیه قرار گرفته است؛ 👈در اسلام صلح کردن نیاز به دلیل ندارد 👈این استاد حقوق دانشگاه شهید بهشتی، ادامه داد: در اسلام آن طور که می‌فهمیم صلح، اصل است و جنگ نیاز به دلیل دارد. همان‌طور که محاکمه و مجازات کردن نیاز به دلیل دارد و اگر دلیلی نداشته باشیم نمی‌توانیم کسی را محاکمه و مجازات کنیم. در موضوع جنگ هم همین گونه است. 🔶 در برخی از کتاب‌های فقهی مثل «کتاب » اصل را بر جنگ مسلمانان با غیر مسلمانان قرار می‌دهند. واقعا کتاب جهاد نیازمند به بازنگری است، کتاب جهاد در فقه کنونی اصل را برجنگ مسلمانان با غیرمسلمانان قرار می‌دهد و برای برقراری صلح مدت و محدودیت تعیین می‌کند. این در حالیست که قرآن مجید صلح را هم در ساحت روابط خانوادگی و خصوصی و هم در ساحت روابط اجتماعی به عنوان اصل مرجع و محوری مطرح می‌کند. 🏝اگر طرف مقابل بال تواضع برای گشود شما هم صلح او را بپذیرید قرآن می‌فرماید: برای مقابله با دشمنان تجهیز قوا کنید و قوی باشید ولی در ادامه تاکید می‌کند که اگر طرف مقابل بال تواضع برای صلح گشود شما هم صلح او را بپذیرید؛ به همین دلیل است که صلح امام حسن(ع) هیچ دلیلی نمی‌خواهد. چطور (ع) می‌توانست از پذیرش صلح استنکاف ‌کند در حالی که به هر حال طرف مقابل آن را پیشنهاد داده بود؛ گرچه در آن زمان هم مانند امروز افراد تندرو نه تنها امام حسن(ع) را برای پذیرش صلح زخم زبان زدند بلکه برخی او را با شمشیر مجروح کردند و اعتراض می‌کردند که تو چگونه با یک کافر صلح می‌کنی. 🔷برابر مفاد این پیمان آنچه امام با معاویه درباره آن توافق کرد این بود که امام حسن(ع) که الان به حق و بر پایه و رضایت جمع زیادی از مسلمانان رهبری جامعه اسلامی را در دست دارد، این امر را واگذار می‌کند، بر این مبنا که معاویه در خلافت و امامت به سنت پیغمبر عمل کند. معاویه حق ندارد این عهد و خلافت را بعد از خودش به کس دیگری واگذار کند. بیعتی که از امام حسین(ع) می‌خواستند تحمیلی بود و ایشان نمی‌خواست زیر بار برود؛ متن هم هماهنگ با آرمان امام حسین(ع) و مبارزه با بیعت تحمیلی است. در صلح‌نامه ابتدا عمل به کتاب خداوند مورد تاکید قرار گرفته است. سپس اینکه معاویه نباید خلافت را موروثی کند و مردم را از حق تعیین سرنوشت محروم نماید. برابر مفاد این پیمان، امر امت باید با و مردم‌سالاری باشد و در نهایت مساله امنیت شهروندان در این پیمان به شدت مورد تاکید قرار گرفته است. دغدغه امام(ع) همه انسانها و نه تنها شیعیان و موالیان بوده است. برابر این پیمان جان، مال و فرزندان مردم در هر کجا که باشند باید در امنیت باشد. می‌بینیم که این پیمان بر ارزش‌ها و مسایل مهم و انسانی تاکید دارد. خداوند به انسان‌ها جان داده در دنیا زندگی کنند؛ «جان» در نظام ارزشی اسلام چیزی نیست که بتوان به آسانی از آن گذشت. یک ارزش بنیادین است که هم مسلمان و هم رهبران دینی باید برای پاسداشت آن بکوشد. 👈وقتی در تزاحم با صلح قرار می‌گیرد، مقدم می‌شود در دستگاه فکری اسلام عدالت بسیار مهم است؛ اما وقتی عدالت در تزاحم با صلح قرار می‌گیرد، صلح مقدم می‌شود. متاسفانه ما صلح را که اسلام نه فقط در ساحت روابط شخصی بلکه در ساحت روابط اجتماعی هم مطرح می‌کند، به معاملی محدود کرده‌ایم. این در حالیست که صلح باید در گستره وسیع و در سطح روابط میان ملل و ادیان گوناگون مطرح شود. 👈 شاهد مثال از سیره ائمه(ع) می‌آورم؛ در جریان جنگ جمل افراد زیادی دستگیر شدند و یاران حضرت امیر(ع) گفتند: هر یک از این افراد مرتکب جنایاتی علیه ما شده‌اند؛ دست و پا بریده‌اند و… آنها را قصاص کنید. 🌴 امام(ع) پاسخ دادند اگر بخواهم به قصاص رو بیاورم میان این امت نمی‌شود. ✒️حجت الاسلام دکتر نوبهار 💻 نقل از وب سایت شبکه اجتهاد. کانالِ قرآن‌پویان تدبر در قرآن ،تفقه در دين ┏━━🌹💠🌹━━┓ 🆔@quranpuyan ┗━━🌹💠🌹━━┛
💐ماه رحمت، سفره اش گسترده شد زنده از فيضش جهان مرده شد آسمان پرگشتـه از شـادي و شـور آمده از لطف حق ميلاد نور 💐ولادت مجتبی (ع) مبارک💐 @quranpuyan
در و 💐🌴از (ع) درباره و پرسیده می‌شود و آن حضرت می‌فرماید: «مروت و جوانمردی، حفظ دین و عزت نفس و نرمش و مداومت بر نیکی و احسان و ادا کردن حقوق و دوستی با مردم است» (تحف‌العقول، ص 225). آن حضرت در حدیثی دیگر می‌فرماید: «جوانمردی، حفظ دین، و گرامی‌داشتن نفس و مهربان بودن و انجام درست امور و اداء حقوق می‌باشد» 📚 (جواد قیومی، صحیفه الحسن، ص 340) 👈و می‌فرماید: «جوانمردی، توجه کامل به و و می‌باشد» (همان). پیامبر خدا (ص) این سخن را به‌گونه‌ای اندکی متفاوت بیان می‌فرماید: 🍃«هر کس با مردم ت داشته‌باشد و بر آنان نکند و با آنان سخن گوید و دروغ نگوید و به آنان وعده دهد و وفا کند از کسانی است که جوانمردی‌اش به کمال رسیده و دادگری‌اش آشکار گردیده و برادری با او واجب است و غیبتش حرام است 📚(نهج‌الفصاحه، ص 165). 🔸امام‌علی (ع) کمال جوانمردی را به دو چیز می‌داند: «با و که جوانمردی به کمال می‌رسد»، «با صدق و راستی است که مردانگی کامل می‌شود» 📚(غررالحکم، ح 4201 و 4224). 🖌اینها سخنان امام مجتبی (ع) درباره و بود. اما آن حضرت در طول زندگی به بالاترین معنا اصول جوانمردی را رعایت کرده که اوج آن تصمیمی تاریخی است که گرفته است. 📌 آن حضرت حکومتی را که حق اوست رها می‌کند و به تن می‌دهد که به ظاهر بدنامی برای او در پی دارد به‌گونه‌ای که برخی از یاران او در جمع او را «خوارکننده مؤمنان» خطاب می‌کنند. 📌اما آن حضرت از حکومت می‌گذرد و توهین و دشنام را به جان می‌خرد تا در برهه‌ای خاص بهترین تصمیم را برای مردم گرفته باشد. او در واقع مردم و کشور و دین را فدای حکومت و قدرت خویش نمی‌کند بلکه همه وجود خویش را فدا می‌کند و در واقع به بد تن می‌دهد تا از بدتر و فاجعه‌ای بزرگ پیشگیری کند. 📌پس از اینکه امام (ع) به صلح با معاویه تن می‌دهد، معاویه از آن حضرت می‌خواهد که در میان مردم سخن بگوید و صلح و بیعت خود را اعلام کند. امام می‌پذیرد و خطبه‌ای می‌خواند و پس از حمد خدا و درود بر پیامبر او می‌فرماید: 👈👈«ای مردم! زیرک‌ترین زیرکی‌ها، تقوا و پرهیزگاری است و احمقانه‌ترین بی‌خردی، فجور و گناه است... ⭕️معاویه با من در مورد حقی منازعه می‌کند که آن حق من است و نه او، و من مصلحت امت و پایان یافتن و را در نظر گرفتم، و شما با من بیعت کرده‌بودید که با هر که کنم صلح و با هر که بجنگم بجنگید. من به این عقیده رسیده‌ام که با معاویه سازش کنم و خط جنگ بین خود و او را پایان دهم، و با او نمودم و دیدم که جلوگیری از خونریزی بهتر از ریختن آن است، و قصدم از این کار و بقای شماست» 📚(صحیفه الحسن، ص 195). 😔این فدا کردن زندگی و آبروی خویش برای و ملت است و این اوج مروت و جوانمردی است. آن کس که شعارهای توخالی می‌دهد و پرخاشگری می‌کند، ضرورتاً قهرمان و شجاع و جوانمرد نیست. شعارهایی که خود شعاردهنده هزینه‌اش را نمی‌پردازد بلکه ملت و مملکت باید هزینه سنگین آن را بپردازند. و غیور آن کس نیست که می‌گوید من آن هستم که با دشمنان این‌گونه سخن گفتم و با سخن خود بر دهان آنان کوبیدم. این‌چنین سخن گفتن هیچ شجاعتی نمی‌خواهد. و غیور و جوانمرد حاکمی است که همه‌جا و همه وقت مصلحت ملک و ملت را در نظر می‌گیرد و هر جا لازم باشد در این راه از آبرو و حیثیت خود مایه می‌گذارد. 🌴آری! مجتبی جوانمرد بود و شجاع و غیور و پرهیزگار؛ کسی که هیچ‌چیز را برای خود نمی‌خواست و قدرت و حکومت تا جایی برای او ارزش داشت که بتواند خدمتی کند و مصلحت دین و ملت در آن باشد. اما جایی که چسبیدن به این قدرت و حکومت مفسده‌ای بسیار بزرگ برای دین و مملکت و ملت دارد، آن حضرت، جوانمردانه، نه‌تنها از قدرت و شوکت می‌گذرد و انزوا می‌گزیند، بلکه آبروی خود را نیز در طبق اخلاص می‌گذارد. آن امام همام را به‌حق باید پیشوای جوانمردان خواند. 🖋🖋دکترعبدالرحیم سلیمانی کانالِ قرآن‌پویان تدبر در قرآن ،تفقه در دين ┏━━🌹💠🌹━━┓ 🆔@quranpuyan ┗━━🌹💠🌹━━┛