eitaa logo
قران پویان
501 دنبال‌کننده
6.5هزار عکس
756 ویدیو
752 فایل
تدبردر قرآن وتفقه در دین با عمومی سازی فهم وعمل به قرآن ارتباط با ادمین @farpuy
مشاهده در ایتا
دانلود
💢 و از هر جزء قرآن کریم ✅ روز هفدهم از ماه رمضان: جزء قسمت اول به نام خدا جزء ۱۷ قران شامل سوره های انبیا و حج میباشد.سوره انبیا ،مکی است و برخی ایات سوره حج نیز قطعا مدنی است. از جمله ایاتی که اذن قتال و را برای مسلمانان علیه مشرکان مکه صادر نموده است. هم چنین حاوی ایاتی در نصرت الهی اهل ایمان و نیز دعوت به و بیان برخی احکام حج است. برخی آیات مهم تر سوره حج را با هم مرور میکنیم: كساني كه كافر شدند و مؤ منان را از راه خدا و از ، كه آن را براي همه مردم مساوي قرار داديم اعم از كساني كه در آنجا زندگي ميكنند و يا از نقاط دور وارد ميشوند، باز ميدارند (مستحق عذابي درد ناكند) و هر كس بخواهد در اين سرزمين از طريق حق منحرف گردد و دست به ستم زند ما از عذاب دردناك به او ميچشانيم. {۲۵} و مردم را دعوت عمومي به كن تا پياده و سواره بر مركبهاي لاغر از هر راه دور (به سوي خانه خدا) بيايند. {۲۷} (اينگونه است مناسك حج) و هر كس الهي را بزرگ دارد اين كار نشانه تقواي دلهاست. {۳۲} خداوند از كساني كه ايمان آورده اند دفاع ميكند، خداوند هيچ خيانتكار كفران كننده اي را دوست ندارد. {۳۸} 👈به آنها كه جنگ بر آنان تحميل شده اجازه داده شده است، چرا كه مورد ستم قرار گرفته اند و خدا قادر بر نصرت آنها است. {۳۹} همانها كه به ناحق از خانه خود بدون هيچ دليلي شدند 😡جز اينكه ميگفتند پروردگار ما الله است، و اگر خداوند بعضي از آنها را بوسيله بعضي ديگر دفع نكند ديرها و صومعه ها و معابد يهود و نصارا و مساجدي كه نام خدا در آن بسيار برده ميشود ويران ميگردد و خداوند كساني را كه او را ياري كنند (و از آئينش دفاع نمايند) ياري ميكند، خداوند قوي و شكست ناپذير است. {۴۰} و كساني كه در راه خدا كردند سپس كشته شدند يا به مرگ طبيعي از دنيا رفتند خداوند به آنها روزي نيكوئي ميدهد كه او بهترين روزي دهندگان است. {۵۸} 👈 و هر كس به همان مقدار كه به او ستم شده مجازات كند سپس مورد تعدي قرار گيرد خدا او را ياري خواهد كرد خداوند بخشنده و آمرزنده است. {۶۰} براي هر امتي قرار داديم تا آن عبادت را (در پيشگاه خدا) انجام دهند، بنابراين آنها نبايد در اين امر با تو به نزاع برخيزند، به سوي پروردگارت دعوت كن كه بر هدايت مستقيم قرار داري. {۶۷} اي كساني كه ايمان آورده ايد ركوع كنيد و سجود بجا آوريد و پروردگارتان را عبادت كنيد و كار نيك انجام دهيد تا رستگار شويد. {۷۷} و در راه خدا جهاد كنيد و حق جهادش را ادا نمائيد او شما را برگزيد و 👈در دين كار سنگين و حرجی بر شما نگذارد 👌اين همان آئين پدر شما ابراهيم است او شما را در كتب پيشين و در اين كتاب آسماني ناميد تا پيامبر شاهد و گواه بر شما باشد و شما گواهان بر مردم بنابراين نماز را بر پا داريد و زكاة را بدهيد و به خدا تمسك جوئيد كه او مولا و سرپرست شماست چه مولاي خوب و چه يار و ياور شايسته اي. {۷۸} ✍سیدکاظم فرهنگ http://yon.ir/Qp451 ادامه در پست بعدی👇
💢 و از هر جزء قرآن کریم ✅ روز هفدهم از ماه رمضان: جزء قسمت اول به نام خدا جزء ۱۷ قران شامل سوره های انبیا و حج میباشد.سوره انبیا ،مکی است و برخی ایات سوره حج نیز قطعا مدنی است. از جمله ایاتی که اذن قتال و را برای مسلمانان علیه مشرکان مکه صادر نموده است. هم چنین حاوی ایاتی در نصرت الهی اهل ایمان و نیز دعوت به و بیان برخی احکام حج است. برخی آیات مهم تر سوره حج را با هم مرور میکنیم: كساني كه كافر شدند و مؤ منان را از راه خدا و از ، كه آن را براي همه مردم مساوي قرار داديم اعم از كساني كه در آنجا زندگي ميكنند و يا از نقاط دور وارد ميشوند، باز ميدارند (مستحق عذابي درد ناكند) و هر كس بخواهد در اين سرزمين از طريق حق منحرف گردد و دست به ستم زند ما از عذاب دردناك به او ميچشانيم. {۲۵} و مردم را دعوت عمومي به كن تا پياده و سواره بر مركبهاي لاغر از هر راه دور (به سوي خانه خدا) بيايند. {۲۷} (اينگونه است مناسك حج) و هر كس الهي را بزرگ دارد اين كار نشانه تقواي دلهاست. {۳۲} خداوند از كساني كه ايمان آورده اند دفاع ميكند، خداوند هيچ خيانتكار كفران كننده اي را دوست ندارد. {۳۸} 👈به آنها كه جنگ بر آنان تحميل شده اجازه داده شده است، چرا كه مورد ستم قرار گرفته اند و خدا قادر بر نصرت آنها است. {۳۹} همانها كه به ناحق از خانه خود بدون هيچ دليلي شدند 😡جز اينكه ميگفتند پروردگار ما الله است، و اگر خداوند بعضي از آنها را بوسيله بعضي ديگر دفع نكند ديرها و صومعه ها و معابد يهود و نصارا و مساجدي كه نام خدا در آن بسيار برده ميشود ويران ميگردد و خداوند كساني را كه او را ياري كنند (و از آئينش دفاع نمايند) ياري ميكند، خداوند قوي و شكست ناپذير است. {۴۰} و كساني كه در راه خدا كردند سپس كشته شدند يا به مرگ طبيعي از دنيا رفتند خداوند به آنها روزي نيكوئي ميدهد كه او بهترين روزي دهندگان است. {۵۸} 👈 و هر كس به همان مقدار كه به او ستم شده مجازات كند سپس مورد تعدي قرار گيرد خدا او را ياري خواهد كرد خداوند بخشنده و آمرزنده است. {۶۰} براي هر امتي قرار داديم تا آن عبادت را (در پيشگاه خدا) انجام دهند، بنابراين آنها نبايد در اين امر با تو به نزاع برخيزند، به سوي پروردگارت دعوت كن كه بر هدايت مستقيم قرار داري. {۶۷} اي كساني كه ايمان آورده ايد ركوع كنيد و سجود بجا آوريد و پروردگارتان را عبادت كنيد و كار نيك انجام دهيد تا رستگار شويد. {۷۷} و در راه خدا جهاد كنيد و حق جهادش را ادا نمائيد او شما را برگزيد و 👈در دين كار سنگين و حرجی بر شما نگذارد 👌اين همان آئين پدر شما ابراهيم است او شما را در كتب پيشين و در اين كتاب آسماني ناميد تا پيامبر شاهد و گواه بر شما باشد و شما گواهان بر مردم بنابراين نماز را بر پا داريد و زكاة را بدهيد و به خدا تمسك جوئيد كه او مولا و سرپرست شماست چه مولاي خوب و چه يار و ياور شايسته اي. {۷۸} ✍سیدکاظم فرهنگ http://yon.ir/Qp451 ادامه در پست بعدی👇
💠🚩معیارهای تشخیص (ع)، از و ! 🛑(بخش دوم) 💢سه معيار مهم در شعاير حسيني با فرض غيرتوقيفي بودن اين مراسم 👈 با فرض غیر توقیفی بودن مصادیق شعائر حسینی، لازم است یک مطلب بسیار مهم علمی و فقهی را مطرح کنیم و آن اینکه: 🔸تعیین برای مسائل و عبادات شرعی بر دو قسم است: ↩️➖ یک قسم آن از سنخ « » است که به خود انسان «به عنوان یک فرد» مربوط می شود؛ به عنوان مثال، در مسألۀ وجوب نفقه برای اهل و عیال، شارع مصادیق آن را معیّن ننموده بلکه آن را به عرف مردم ارجاع داده است؛ یعنی مصادیق آن را به عهدۀ خود انسان گذاشته تا از میان آنچه که در عرف جامعه معمول است، مواردی را که خودش صلاح می داند انتخاب و إعمال کند. ↩️➖ اما قسم دیگرِ آن که صبغۀ عام و فراگیر دارد، مربوط می شود به «قضایای دینی، مذهبی و اجتماعی»، و نه «مسائل شخصی و فردی»! با توجه به دو نوع مصادیق مذکور، سؤال این است که شعائر حسینی، یک «قضیۀ شخصی» می باشد یا امری است که به کلّ مکتب اهل بیت (ع) ارتباط می یابد؟! پاسخ آن روشن است؛ چرا که در فرهنگ تشیّع، امام حسین (ع) نماد مکتب اهل بیت (ع) بوده و امور مربوط به ایشان به همۀ مسلمانان تعلّق می یابد، نه اینکه به فرد یا جریانی معیّن اختصاص داشته باشد! 👈اکنون که مشخّص شد مسائل مربوط به امام حسین (ع) یک امر عامّ دینی و مذهبی است، باید افزود تعیین مصادیق احیاء و بزرگداشت ایام محرّم به عنوان شعائر حسینی (ع)، باید از سه معیار و شرط مهم و اساسی برخوردار باشد؛ وگرنه قطعاً مصداق و خرافه خواهد بود! ↩️معیار اوّل: هماهنگی با کلّ منظومۀ دینی و مذهبی! اولین شرط آن است که هر مصداقی از مصادیق شعائر حسینی باید با مجوعۀ معارف دینی و مکتب اهل بیت (ع) منسجم و هماهنگ باشد؛ یعنی به این شکل نباشد که یکی از اصول و مبانی اصلی دین و مذهب را زیر سؤال ببرد و نقض کند!«فقه» اسلام باید با «نظام اخلاقی»، و اخلاقِ آن باید با «منظومۀ فکری و اعتقادی» آن هماهنگ و مرتبط باشد. بنابراین یکی از وظائف عالم دین این است تشخیص بدهد فلان عملی که عدۀ معدودی در مراسم عزاداری بجا می آورند – مثلاً صدای سگ در آوردن – با اصول قطعیِ تبلیغیِ اسلام سازگار است یا نه؟! ↩️معیار دوّم: انسجام و با اهداف حسینی! دومین ملاک برای تعیین مصادیق مذهبی این است که آن فعل، با هدف یا اهدافی که امام حسین (ع) به خاطر تحقّق یافتن آنها شهید شد، منافات و تعارض نداشته باشد؛ وگرنه اگر محبّین اهل بیت (ع) کارهایی را انجام دهند که مخالف غرض اصلی سید الشهداء (ع) از قیام خود باشد، در این صورت نقض غرض لازم می آید و خود همین افراد، در عمل با اهداف و اغراض مولای خود مخالفت ورزیده اند! مثلاً یکی از اهداف اصلی قیام امام حسین (ع) مبارزه با و استکبار بود، بر این اساس اگر کسی کاری انجام دهد که در جهت منافع و مطامع ظالمان باشد، باید آن فعل را ترک کند! در غیر این صورت، در مقام حرف و شعار، با دشمنان اسلام مبارزه می کند، اما در عمل – دانسته یا نادانسته – در جهت تقویّت آن ها و تحقّق اهدافشان گام بر می دارد! ↩️معیار سوّم: تناسب با شرایط و اقتضائات زمانی و مکانی! 👈یعنی هر فعلی که انسان به نام امام حسین (ع) انجام می دهد، باید ببیند آیا آن عمل او با شرایط جغرافیایی و اقتضائات اجتماعی و فرهنگیِ زمانۀ او تناسب دارد یا نه؟! البته تشخیص این موارد در درجۀ اوّل به عهدۀ مجتهد و «مرجع دینی» است و مرجع دین هم از دیدگاه ما، صرفِ مجتهد در فروع دین و متخصص در فقه نیست، بلکه فقط کسی را شامل می شود که هم در «اصول دین» مجتهد باشد و هم در «فروع دین» به مقام اجتهاد و تخصّص نائل شده باشد! علاوه بر اینکه، زمان شناس و آگاه به اوضاع فکری، فرهنگی و سیاسی عصر خویش باشد. 👈به عنوان یک مثال، اگر کسی لباس مردم چند قرن پیش را بپوشد، از نظر فقهی حرام نیست، اما در زمان حاضر و عرف امروز، در خیابان به او می خندند و مسخره اش می کنند! به عبارت دقیق تر، هر عملی که به اسم (ع) از سوی هر شخص یا جریانی انجام می شود، باید نظریۀ زمان و مکان در آن لحاظ شده باشد فقیهی که شرایط، نیازها، هنجارها، ناهنجارها، ارزش ها و ضدّارزش های زمان خود را به خوبی نشناسد، فقیه نیست و هر فتوایی که بدهد،از آن جهت که رنگ روز ندارد، جامعه آن را پس می زند! 🔻بنابراین هر عملی که فاقد یکی از شروط و معیارهای سه گانۀ فوق باشد، نه تنها صلاحیّت اطلاق عنوان شعائر دینی و مذهبی را ندارد، بلکه مصداق و بوده و انجام آن ممنوع و می باشد! ادامه دارد… 🖊ايت الله سيد كمال حيدري 📚مطارحات فی الفکر والعقیدة: الشعائر الحسینیة (ع)؛ بین المنصوصة والمستحدثة کانالِ قرآن‌پویان  تدبر در  قرآن ،تفقه در دين ┏━━🌹💠🌹━━┓ 🆔@quranpuyan  ┗━━🌹💠🌹━━┛
❌❌کاسبان دین، دست از و حقایق آن و روایات و شهیدان بردارند. ⚠️ پس هان کجایید، ای روشنگران روزها که بر نمی‌آشوبید و نمی‌گویید به این و آن که ای اشخاص، از اینهمه در کار و نوشتن کتاب‌های مذهبی و اظهار آنچه را می‌پندارید دست بردارید، و تا اینهمه آسیب مرسانید. ♦️و ای فاضلان -اگر هستید- دیده بمالید و به نظارت برخیزید، که روز دیگر دیر است. و برج و باروی خردها و روان‌ها و اندیشه‌ها نگهبانی کنید، و بگویید کاسبان، کسب دیگری پیدا کنند که می‌توانند؛ و دست از و حقایق آن و روایات و شهیدان بردارند. بگذارند فروغ راستین همان‌ها خود بتابد، و این اندازه تارش نسازند به این ، خودکامگی‌ها، سودخواستن‌ها، سفاهت‌ها و... ♦️اکنون مشهود است، اما کو آن سیستمی و مکتبی که شما عرضه کرده اید، کو؟ 📕سرود جهشها: ص۱۵ استادمحمدرضاحکیمی @quranpuyan
❇️ مستمر و جامع لازم است. از و مردداني نباشيد كه هم مومنان را تاييد ميكنند و هم مناسك و مراسم و گفتار كافران را تاييد مي كنند 💠يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا آمِنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ الْكِتابِ الَّذِي نَزَّلَ عَلى‌ رَسُولِهِ وَ الْكِتابِ الَّذِي أَنْزَلَ مِنْ قَبْلُ وَ مَنْ يَكْفُرْ بِاللَّهِ وَ مَلائِكَتِهِ وَ كُتُبِهِ وَ رُسُلِهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلالًا بَعِيداً «136» 🌱اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! به خداوند و پيامبرش و كتابى كه بر پيامبرش نازل كرده و كتابى كه پيشتر فرستاده است، (به همه‌ى آنها) ايمان (واقعى) بياوريد. و هر كس به خدا و فرشتگان و كتب آسمانى و پيامبرانش و روز قيامت كفر ورزد پس همانا گمراه شده است، گمراهى دور و درازى. 💠إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا ثُمَّ كَفَرُوا ثُمَّ آمَنُوا ثُمَّ كَفَرُوا ثُمَّ ازْدادُوا كُفْراً لَمْ يَكُنِ اللَّهُ لِيَغْفِرَ لَهُمْ وَ لا لِيَهْدِيَهُمْ سَبِيلًا «137» 🌱آنان كه ايمان آوردند، سپس كافر شدند، بار ديگر ايمان آوردند و دوباره كفر ورزيدند، سپس بر كفر خود افزودند، قطعاً اميدى به آن نيست كه خداوند آنان را ببخشد و به راه حقّ هدايتشان كند. 🔹" آيه شريفه 137 را بايد با قبل و بعد آن ، مورد دقت قرار دهيم ، زيرا آيات خالى از ظهور و تا حدودى خالى از دلالت بر اين معنا نيست كه آيات ، سياقى واحد دارند و به يكديگر متصلند. درآيه  اول مؤ منين را با اينكه ايمان آورده اند دستور مى دهد براى بار دوم ايمان بياورند و اينكه گفتيم براى بار دوم ايمان بياورند به خاطر دو قرينه بود، قرينه اول اينكه متعلق ايمان دوم را بطور تفصيل شرح مى دهد و مى فرمايد: به خدا و رسول او و كتاب او ايمان بياوريد ... و قرينه دوم اين است كه تهديد كرده كه اگر به تك تك اين جزئيات و تفاصيل ايمان نياوريد به ضلالتى بعيد گمراه شده ايد، پس معلوم مى شود كه مراد از ايمان اول ايمان بطور اجمال و سر بسته و در بسته است و مراد از ايمان دوم ، ايمان به تفاصيلى است كه در آيه بيان نموده و حاصل مضمون آيه اين است كه مؤمنين بايد ايمان سربسته و اجمالى خود را بر تك تك اين جزئيات بگسترند، براى اينكه اين جزئيات معارفى هستند كه به يكديگر مرتبط و وابسته اند و هر يك مستلزم بقيه است . 👈بنابراين معنا مراد از جمله : (ان الذين آمنوا ثم كفروا...) چيز ديگرى مى شود . در اين صورت آيه مورد بحث تعليلى خواهد بود كه منطبق بر حال منافقينى است كه آيه شريفه بعد (الذين يتخذون الكافرين اولياء من دون المؤ منين ) وضع آنها را تفسير و بيان مى كند، چون كسى كه با كفار اتصال داشته باشد، قهرا از مجتمع مؤ منين جدا مى شود و چنين كسى ممكن نيست در مجالس و محافل كفار حاضر نشود و با آنها انس و علاقه نداشته باشد و سخنانى كه آنها با يكديگر مذاكره مى كنند و قهرا سخنانى است كه مورد رضاى خداى سبحان نيست تصديق نكند، و تهمت ها كه به دين مى زنند و طعنه ها كه به اهل دين مى زنند و استهزاء و مسخره هائى كه از اهل دين مى كنند، تصديق نكند. 🔹پس چنين افرادى وقتى به مؤ منين بر بخورند و در پاره اى از شعائر دين با آنها شركت جويند، به آن ايمان مى آورند و هر گاه به مشركين و كفار برخورد كنند و تهمت ها و سخريه هاى آنان را ببينند امضا مى كنند و در نتيجه مى شوند، پس اينگونه افراد بطور دائم در حال آوردن و سپس كافر شدن و باز ايمان آوردن و بازكافر شدنند تا وقتى كه اين رفتار و خصلت ، صفت درونى آنها شود، آن وقتى است كه كفر باطنيشان رو به زيادت مى گذارد." 📚تفسير الميزان ༻🍃‌🌸🍃༺ 🆔@quranpuyan
شماره 42 سوره صفحه_23 و نمادي از ، در و عمره ان دو را طواف كنيد 🔸 إِنَّ الصَّفَا وَالْمَرْوَةَ مِن شَعَائِرِ اللَّهِ فَمَنْ حَجَّ الْبَيْتَ أَوِ اعْتَمَرَ فَلَا جُنَاحَ عَلَيْهِ أَن يَطَّوَّفَ بِهِمَا وَمَن تَطَوَّعَ خَيْرًا فَإِنَّ اللَّهَ شَاكِرٌ عَلِيمٌ "158/بقره" 🌱 بي‌گمان صفا و مروه از شعائر [=پيام‌هاي نمادين] الهي است، پس كسي كه حج خانه[ي خدا] كند، يا «عُمره» به جاي آورد، پس گناهي بر او نيست كه آن دو را طواف كندو هر كس داوطلبانه و به رغبت كار نيكويي انجام دهد، پس [بداند] خداوند قدرشناس [=بارور كنندة عمل او] و داناست. 🍃 و دو بلندي مقابل هم، نزديك كعبه‌اند كه حاجيان فاصلة حدود 400 متري اين دو بلندي را 7 بار طي مي‌كنند. گفته شده صفا سنگ صاف و خالص و مروه سنگ سخت است. اما چه بسا «صفا» نماد سختي و صلابتِ «صبر»، و «مروه» نماد مروّت [جوانمردي، رادمنشي، فتوّت، شجاعت، داراي افتخارات و بزرگ‌منشي] باشد كه ناشي از آثار «صلات» [رويكرد به خدا و صفات او] باشد [والله اعلم]. 🍃فاصله افتادن طولاني [30 آيه] ميان اين تك آيه با آيات مربوط به بناي خانة كعبه توسط ابراهيم، و عدم ارتباط ظاهري آن با آيات قبل و بعد، كساني را به اين تصوّر رسانده كه گويا جمع آوري كنندگان قرآن جاي مناسب‌تري براي اين آيه نيافته‌اند!؟ اما با نگاهي وراي ارتباط ظاهري، چه بسا صفا و مروه تجسّم عيني صبر و صلات در تلاش «هاجر» [همسر ابراهيم] در يافتن آب براي طفل تشنه‌اش اسمعيل باشد! 🍃 در جستجوي آب ميان صفا و مروه مي‌دويد [نشانة صبر و مقاومت] تا مگر از بلندي‌ها نشانه‌اي ببيند، و در همانحال از خداي خويش استعانت مي‌جست و دست نياز به سوي او دراز مي‌كرد [نماد صلات]. سرانجام، پس از چنين صبر و صلاتي، زمزم جوشيد و به تدريج مردماني پيرامون آن گِرد آمدند و خانة توحيد رونق گرفت. 🍃گفته مي‌شود در دوران جاهليت در فراز دو بلندي و دو بُت نصب شده بود و به همين دليل برخي مسلمانان طواف در صفا و مروه را گناه مي‌دانستند و اين آيه چنان تصوّري را برطرف مي‌سازد. 🍃« »، اعمال و است که شکل نمادين و سمبليک داشته و فهم آنها نيازمند نازک‌بيني و ديدي شاعرانه مي‌باشد. قرآن كلمة شعائر را به غير از مناسك حج، در موضوع ديگري مورد استفاده قرار نداده است و در سرآغاز آيات مربوط به اين مناسك در سورة حج [آية 32 (22:32) ]، كل اين آداب را شعائر شمرده است: ذَلِكَ وَمَنْ يُعَظِّمْ شَعَائِرَ اللهِ فَإِنَّهَا مِنْ تَقْوَى الْقُلُوبِ. 🍃🍃 معناي « »، آهنگ و قصد کردن است که در اصطلاح شرعي به سفر مكه گفته مي‌شود. [...وَلِلَّهِ عَلَى النَّاسِ حِجُّ الْبَيْتِ...، قصد خانه کردن حقي است خدايي بر عهدة مردم- آل‌عمران 97 (3:97) ]. ما طبق عادت مي‌گوييم زيارت خانه خدا، قرآن مي‌گويد: ! زيارت، ديدن است و قصد، نيازمند اراده و نيّت و همّت. 🍃 عمرة حج، همچنان که زرتشتيان آتش مقدس را روشن نگه مي‌دارند، زنده نگه داشتن اين مراسم در طول سال مي‌باشد. «عمران» از کلمة عُمر، احداث و ايجاد و آباد کردن، و «تعمير» [عمر بيشتر دادن]، نگهداري، رسيدگي و حفظ بناها، باغات و ديگر ساخته‌هاي بشري است. 🍃« »، گردش پيرامون محور و مرکز است، مثل طواف دور کعبه، طوفان، طواف و آمد و رفت فرزندان پيرامون والدين [نور 58 (24:58) ]، تحريکات و وسوسه‌هاي شيطاني نيز گويي در فکر و خيال انسان يکسره مي‌گردد و طواف مي‌كند! 🍃 «طَوَّعَ»، ميل و رغبت، و اطاعت، فرمانبري داوطلبانه [نه با اكراه و اجبار] است. ت [در باب تفعّل، مثل تكلّف و تكبّر] كاري را برخود قبولاندن و موجّه ساختن است. 📚تفسیر آقاے بازرگان ┄═❁❈ کانالِ قرآن‌پویان تدبر در قرآن ،تفقه در دين ┏━━🌹💠🌹━━┓ 🆔@quranpuyan ┗━━🌹💠🌹━━┛
4_5965078441584760619.m4a
حجم: 34.63M
«شعائر الهی در قرآن» وضعیت کنونی شیعه در رویکرد به تعظیم ذهن بسیاری از محققان و نواندیشان را به خود مشغول کرده است. مقطع کنونی را باید دوره‌ فربه‌شدن و توسعه‌ی تقویمی شیعه دانست؛ هر سال به مناسبتی هفته‌ای به نام چیزی اضافه می‌شود. این مفهوم شعائر دینی، این سئوال را به وجود آورده: ۱)آیا تعظیم مختص به و مشاعر و امور معین از طریق شرع است چنانکه در قرآن در این موارد بکار گرفته است، یا عمومیت و شمولیت برای هر موضوعی تحت این عنوان دارد. 🔰در این خصوص سه دیدگاه کلی وجود دارد. ۲) اگر فراتر از احکام حج است، دلیل توسعه چیست و معیار و شاخصه آن کدام است. شرایطی که یک عمل می تواند جزو شعائر قلمداد شود، چیست؟ آن عمل في نفسه بايد ارزش و مطلوبیت شرعی داشته باشد و مغایر با ارزش عقلا نباشد. نباید با سایر احکام دینی متعارض یا مستلزم حرام باشد. نباید ایجاد تنفر کند ۳) چه نسبتی میان و است؟ ۴)آثار و نتایج این قاعده در فقه اجتهادی و اجتماعی چیست؟ 🎤 آیت‌الله ایازی @quranpuyan