eitaa logo
قران پویان
462 دنبال‌کننده
5.9هزار عکس
694 ویدیو
619 فایل
تدبردر قرآن وتفقه در دین با عمومی سازی فهم وعمل به قرآن
مشاهده در ایتا
دانلود
⭕️ اصلاح رابطۀ انسان با طبیعت طبیعت، خاستگاه انسان است و همچون مادر اوست. شناخت طبیعت به عنوان مظهر حقّ و آیت الهی و بهره‌مندی درست از آن و پرهیز از تخریب و آسیب زدن به آن در جهت سیر به سوی کمال مطلق از اهداف مهمّ تربیت به شمار می رود. دقّت و تفکّر در آفرینش هستی و لطایف صُنع الهی، انسان را به حقیقت هستی راه می‌نماید؛ امام علی (ع) در سخن خود به این موضوع، این گونه توجّه داده است: «وَ لَوْ فَكَّرُوا فِي عَظِيمِ الْقُدْرَةِ، وَ جَسِيمِ النِّعْمَةِ لَرَجَعُوا إِلَى الطََّرِيقِ وَ خَافُوا عَذَابَ الْحَرِيقِ، وَلَكِنِ الْقُلُوبُ عَلَيِلَةٌ، وَ الْبَصَائِرُ مَدْخُولَةٌ»؛ (اگر در عظمت قدرت و بزرگی نعمت او می‌اندیشیدند، به راه راست بازمی‌گردیدند و از آتش سوزان عذاب می‌ترسیدند؛ لیکن دلها بیمار است و بینشها عیب‌دار). نهج البلاغه ، خطبۀ ۱۸۵ درست زیستن در بستر طبیعت و پاسداشت آن، نشانۀ کمال آدمی است؛ امام (ع) بر چنین زیستی تأکید کرده و فرموده است: «إِتَّقُوا اللهَ فِي عِبَادِهِ وَ بِلَادِهِ، فَإِنَّکُمْ مَسْؤُولُونَ حَتَّی عَنِ الْبِقَاعِ وَ الْبَهَائِمِ»؛ (خدا را پروا‌دارید در حقّ بندگان و سرزمینهای او، که شما همگان مسئولید حتّی دربارۀ سرزمینها و چارپایان). همان ، خطبۀ ۱۶۷ 📍 مصطفی دلشاد تهرانی @quranpuyan