#صوت_تفسیر‌_صفحه‌_388 #بخش_دوم 📖#سوره‌_مبارڪہ_قصص 🎙 حجت الاسلام قرائتی 🆔@quranpuyan

🕊 #گزیده‌_نڪات_تفسیرے مربوط بہ #صفحہ_388🔻 ༻🍃‌🌸🍃༺ 🆔@quranpuyan

#گزیده_نڪات_تفسیرے #صفحه_388 ❇️دو شرط اساسی برای #مديريت صحيح‌ 💠قالَتْ إِحْداهُما يا أَبَتِ اسْتَأْجِرْهُ إِنَّ خَيْرَ مَنِ اسْتَأْجَرْتَ الْقَوِيُّ الْأَمِينُ (۲۶/قصص) 🌱‏يكی از آن دو (دختر، خطاب به پدر) گفت: ای پدر! او را استخدام كن، زيرا بهترين كسی كه (می‌توانی) استخدام كنی، شخصِ توانا و امين است. 🔷‏در جمله كوتاهی كه در آيات فوق از زبان دختر شعيب در مورد استخدام موسی آمده بود مهمترين و اصولی‌ترين شرايط مديريت به صورت كلی و فشرده خلاصه شده بود: قدرت و امانت. ‏بديهی است منظور از قدرت تنها قدرت جسمانی نيست، بلكه مراد قدرت و قوت بر انجام مسئوليت است. 🔷‏يك پزشك قوی و امين پزشكی است كه از كار خود آگاهی كافی و بر آن تسلط كامل داشته باشد. ‏يك مدير قوی كسی است كه حوزه ماموريت خود را به خوبی بشناسد، از" انگيزه‌ها" با خبر باشد، در" برنامه‌ريزی" مسلط و از ابتكار سهم كافی و در" تنظيم كارها" مهارت لازم داشته باشد،" هدفها را روشن كند" و نيروها را برای رسيدن به هدف" بسيج" نمايد. ‏در عين حال دلسوز و خيرخواه و امين و درستكار باشد. ‏آنها كه در سپردن مسئوليتها و كارها تنها به امانت و پاكی قناعت می‌كنند به همان اندازه در اشتباهند كه برای پذيرش مسئوليت داشتن تخصص را كافی بدانند. 🔷‏" متخصصان خائن و آگاهان نادرست" همان ضربه را می‌زنند كه" درستكاران ناآگاه و بی‌اطلاع"! اگر بخواهيم كشوری را تخريب كنيم بايد كارها را به دست يكی از اين دو گروه بسپاريم: مديران خائن، و پاكان غير مدير و نتيجه هر دو يكی است! منطق اسلام اين است كه هر كار بايد به دست افرادی نيرومند و توانا و امين باشد، تا نظام جامعه به سامان رسد، و اگر در علل زوال حكومتها در طول تاريخ بينديشيم می‌بينيم عامل اصلی سپردن كار به دست يكی از دو گروه فوق بوده است. 🔷‏جالب اينكه در برنامه‌های اسلامی در همه جا" علم" و" تقوا" در كنار هم قرار دارد، مرجع تقليد بايد" مجتهد" و" عادل" باشد، قاضی و رهبر بايد" مجتهد" و" عادل" باشد (البته در كنار اين دو شرط شرائط ديگری نيز هست اما اساس و پايه، اين دو است" علم و آگاهی"، توام با" عدالت و تقوی"). 📚تفسیر نمونه ༻🍃‌🌸🍃༺ 🆔@quranpuyan

#گزیده_نڪات_تفسیرے #صفحه_388 ❇️#آیه27قصص 💠‏قالَ إِنِّي أُرِيدُ أَنْ أُنْكِحَكَ إِحْدَی ابْنَتَيَّ هاتَيْنِ عَلی‌ أَنْ تَأْجُرَنِي ثَمانِيَ حِجَجٍ فَإِنْ أَتْمَمْتَ عَشْراً فَمِنْ عِنْدِكَ وَ ما أُرِيدُ أَنْ أَشُقَّ عَلَيْكَ سَتَجِدُنِي إِنْ شاءَ اللَّهُ مِنَ الصَّالِحِينَ (۲۷/قصص) 🌱‏(حضرت شعيب به موسی) گفت: من قصد دارم تا يكی از اين دو دخترم را به همسری تو درآورم بر اين (شرط) كه هشت سال برای من كار كنی و اگر (اين مدّت را) به ده سال تمام كردی، پس (بسته به خواست و محبّت) از ناحيه توست و من نمی‌خواهم كه بر تو سخت گيرم، بزودی به خواست خداوند، مرا از صالحان خواهی يافت. ‏🔹اگر كاری بر اساس جوانمردی و ضعيف نوازی انجام شود، علاوه بر اجر معنوی، پاداش دنيوی نيز بدنبال دارد. «قالَ إِنِّي أُرِيدُ أَنْ أُنْكِحَكَ» (حضرت موسی كه تا ساعاتی پيش حتّی بر جان خود ايمن نبود، اينك علاوه بر امنيّت‌ جانی، صاحب زن و زندگی و كار می‌شود.) ‏🔹سنّت‌های خوب ازدواج (همچون حضور در منزل دختر و گفتگو با حضور پدرش) را از انبيا بياموزيم. «إِنَّ أَبِي يَدْعُوكَ‌- إِنِّي أُرِيدُ أَنْ أُنْكِحَكَ» ‏🔹شناخت داماد پيش از اقدام به ازدواج، امری ضروری است. «فَلَمَّا جاءَهُ وَ قَصَّ عَلَيْهِ الْقَصَصَ‌- قالَ إِنِّي أُرِيدُ أَنْ أُنْكِحَكَ» (موسی سرگذشت خود را صادقانه به شعيب گفت و او به موسی اطمينان پيدا كرد، آنگاه پيشنهاد دامادی او را برای دخترش مطرح نمود.) 🔹اگر از امين بودن، توانايی و علاقه‌مندی به كار جوان مطمئن شديم‌ «الْقَوِيُّ الْأَمِينُ» نداشتن امكانات و مسكن را مانع ازدواج قرار ندهيم. «أُرِيدُ أَنْ أُنْكِحَكَ» ‏🔹پيشنهاد ازدواج از جانب پدر دختر مانعی ندارد. «إِنِّي أُرِيدُ أَنْ أُنْكِحَكَ» ‏🔹رعايت نوبت ميان دختران، و ازدواج دختر بزرگتر قبل از كوچكتر، همه‌جا ضروری نيست. «إِحْدَی ابْنَتَيَّ» (حضرت شعيب به حضرت موسی گفت: ‏می‌خواهم يكی از اين دو دخترم را به ازدواج تو درآورم وشرط نكرد كه دخترِ اوّل باشد يا دوم.) ‏🔹پدر نبايد در امر ازدواج ميان دختران، تفاوت بگذارد. «إِحْدَی ابْنَتَيَّ هاتَيْنِ» 🔹دختر و پسر هنگام خواستگاری، می‌توانند در برابر يكديگر قرار بگيرند. ‏«هاتَيْنِ» ‏🔹غريزه‌ی جنسی را جدّی بگيريم. حتّی در خانه‌ی نبوّت، برای سلامت محيط خانه و كار، ابتدا به امر ازدواج اقدام و سپس به استخدام توجّه می‌شود. «أُرِيدُ أَنْ أُنْكِحَكَ‌- عَلی‌ أَنْ تَأْجُرَنِي» ‏🔹لازم نيست مهريه مال و ثروت باشد. حضرت شعيب به موسی گفت: دخترم را به ازدواج تو درمی‌آورم به شرط آن‌كه هشت سال برای من كار كنی. «عَلی‌ أَنْ تَأْجُرَنِي ثَمانِيَ حِجَجٍ» (البتّه در شريعت اسلام می‌بايست به فتاوای مراجع تقليد مراجعه كنيم.) ‏🔹يكی از راه‌های ترويج معروف، بزرگداشت اوقات معنوی و «ايّام اللّه» است. ‏«ثَمانِيَ حِجَجٍ» ‏🔹مقام نبوّت، مانع از صحبت پيرامون مقدار مهريه و مال الاجاره نيست. «ثَمانِيَ حِجَجٍ» ‏🔹هنگام صحبت برای مهريه، پدر عروس، حدّاقل مورد قبول را انتخاب كند و پذيرش بيشتر را به اختيار داماد بگذارد. «فَإِنْ أَتْمَمْتَ عَشْراً فَمِنْ عِنْدِكَ» حضرت شعيب به موسی گفت: اگر هشت سال را به ده‌سال برسانی اختيار با شماست. ‏🔹در ميزان مهريه، داماد را در تنگنا قرار ندهيد. «فَمِنْ عِنْدِكَ» ‏🔹پدر عروس در امر ازدواج سخت‌گيری نكند و در پرداخت مهريه، توان داماد را در نظر بگيرد. «ما أُرِيدُ أَنْ أَشُقَّ عَلَيْكَ» ‏🔹كسانی كه به كارگران و زيردستان خود سخت‌گيری می‌كنند، انسان‌هايی ناصالح هستند. «سَتَجِدُنِي إِنْ شاءَ اللَّهُ مِنَ الصَّالِحِينَ» ‏🔹بدون استمداد از خدا و گفتن انشاء اللّه، برای آينده وعده‌ای ندهيم. «إِنْ شاءَ اللَّهُ مِنَ الصَّالِحِينَ» 📚‏تفسیر نور ༻🍃‌🌸🍃༺ 🆔@quranpuyan

♻️♻️♻️ #قرآن‌فهمی‌برای‌همه : تدبر در سوره های قرآن به ترتيب نزول 0⃣5⃣ تدبر در سوره #کهف 🔹فراز آیات ۸۲-۶۰ بخش دوم فَانطَلَقَا حَتَّى إِذَا لَقِيَا غُلَامًا فَقَتَلَهُ قَالَ أَقَتَلْتَ نَفْسًا زَكِيَّةً بِغَيْرِ نَفْسٍ لَّقَدْ جِئْتَ شَيْئًا نُّكْرًا {74} پس رفتند تا به نوجوانى برخوردند [بنده ما] او را كشت [موسى به او ] گفت آيا شخص بى‏گناهى را بدون اينكه كسى را به قتل رسانده باشد كشتى واقعا كار ناپسندى مرتكب شدى {74} قَالَ أَلَمْ أَقُل لَّكَ إِنَّكَ لَن تَسْتَطِيعَ مَعِي صَبْرًا {75} گفت آيا به تو نگفتم كه هرگز نمى‏توانى همپاى من صبر كنى {75} قَالَ إِن سَأَلْتُكَ عَن شَيْءٍ بَعْدَهَا فَلَا تُصَاحِبْنِي قَدْ بَلَغْتَ مِن لَّدُنِّي عُذْرًا {76} [موسى] گفت اگر از اين پس چيزى از تو پرسيدم ديگر با من همراهى مكن [و] از جانب من قطعا معذور خواهى بود {76} فَانطَلَقَا حَتَّى إِذَا أَتَيَا أَهْلَ قَرْيَةٍ اسْتَطْعَمَا أَهْلَهَا فَأَبَوْا أَن يُضَيِّفُوهُمَا فَوَجَدَا فِيهَا جِدَارًا يُرِيدُ أَنْ يَنقَضَّ فَأَقَامَهُ قَالَ لَوْ شِئْتَ لَاتَّخَذْتَ عَلَيْهِ أَجْرًا {77} پس رفتند تا به اهل قريه‏اى رسيدند از مردم آنجا خوراكى خواستند و[لى آنها] از مهمان نمودن آن دو خوددارى كردند پس در آنجا ديوارى يافتند كه مى‏خواست فرو ريزد و [بنده ما] آن را استوار كرد [موسى] گفت اگر مى‏خواستى [مى‏توانستى] براى آن مزدى بگيرى {77} قَالَ هَذَا فِرَاقُ بَيْنِي وَبَيْنِكَ سَأُنَبِّئُكَ بِتَأْوِيلِ مَا لَمْ تَسْتَطِع عَّلَيْهِ صَبْرًا {78} گفت اين [بار ديگر وقت] جدايى ميان من و توست به زودى تو را از تاويل آنچه كه نتوانستى بر آن صبر كنى آگاه خواهم ساخت {78} أَمَّا السَّفِينَةُ فَكَانَتْ لِمَسَاكِينَ يَعْمَلُونَ فِي الْبَحْرِ فَأَرَدتُّ أَنْ أَعِيبَهَا وَكَانَ وَرَاءهُم مَّلِكٌ يَأْخُذُ كُلَّ سَفِينَةٍ غَصْبًا {79} اما كشتى از آن بينوايانى بود كه در دريا كار مى‏كردند خواستم آن را معيوب كنم [چرا كه] پيشاپيش آنان پادشاهى بود كه هر كشتى [درستى] را به زور مى‏گرفت {79} وَأَمَّا الْغُلَامُ فَكَانَ أَبَوَاهُ مُؤْمِنَيْنِ فَخَشِينَا أَن يُرْهِقَهُمَا طُغْيَانًا وَكُفْرًا {80} و اما نوجوان پدر و مادرش [هر دو] مؤمن بودند پس ترسيديم [مبادا] آن دو را به طغيان و كفر بكشد {80} فَأَرَدْنَا أَن يُبْدِلَهُمَا رَبُّهُمَا خَيْرًا مِّنْهُ زَكَاةً وَأَقْرَبَ رُحْمًا {81} پس خواستيم كه پروردگارشان آن دو را به پاكتر و مهربانتر از او عوض دهد {81} وَأَمَّا الْجِدَارُ فَكَانَ لِغُلَامَيْنِ يَتِيمَيْنِ فِي الْمَدِينَةِ وَكَانَ تَحْتَهُ كَنزٌ لَّهُمَا وَكَانَ أَبُوهُمَا صَالِحًا فَأَرَادَ رَبُّكَ أَنْ يَبْلُغَا أَشُدَّهُمَا وَيَسْتَخْرِجَا كَنزَهُمَا رَحْمَةً مِّن رَّبِّكَ وَمَا فَعَلْتُهُ عَنْ أَمْرِي ذَلِكَ تَأْوِيلُ مَا لَمْ تَسْطِع عَّلَيْهِ صَبْرًا {82} و اما ديوار از آن دو پسر [بچه] يتيم در آن شهر بود و زير آن گنجى متعلق به آن دو بود و پدرشان [مردى] نيكوكار بود پس پروردگار تو خواست آن دو [يتيم] به حد رشد برسند و گنجينه خود را كه رحمتى از جانب پروردگارت بود بيرون آورند و اين [كارها] را من خودسرانه انجام ندادم اين بود تاويل آنچه كه نتوانستى بر آن شكيبايى ورزى {82} عصاره فراز آیات ۸۲-۶۰ : خداوند در تدبیر امور ،از طریق بندگان و سایر مخلوقاتش اقداماتی را سامان میدهد که نتیجه نهایی ان خیر و به نفع محرومان و صالحان است اما بشر بعلت عدم احاطه به حکمت انها، انها را در ظاهر شر و نابجا دانسته و نمی تواند بر انها صبر کند. 🖌آقای سید کاظم فرهنگ https://b2n.ir/g94617 کانالِ قرآن‌پویان تدبر در قرآن ،تفقه در دين ┏━━🌹💠🌹━━┓ 🆔@quranpuyan ┗━━🌹💠🌹━━┛

مروري بر سخنان ناصحانه و ميانجيگرانه علي ع خطاب به #حاكم‌اسلامي (عثمان) و  #معترضان  🛑قسمت ششم:  ❓ايا ميتوان در منازعه عليه حاكم اسلامي #بيطرف ماند؟ پيرو مباحث قبل،از ديگر سئوالات مخاطبان اين بود كه آيا ميتوان #بيطرف بود؟ يا بايد از يك طرف،حمايت كرد؟ ايا وقتي يك طرف منازعه، حكومت اسلامي است، ايا بازهم ايه 9سوره حجرات و ايجاد صلح بين طرفين، كار برد دارد؟ به همين منظور بر آن شديم ، سخنان و مكاتبات حضرت علي ع كه نقش #ميانجي و واسطه بين مردم معترض و #عثمان بعنوان خليفه اسلامي را عهده دار شدند تامل نماييم. ✅تاملي در خطبه 30 و بيطرفي امام علي ع اگر به كشتن عثمان امر كرده بودم قاتلش بودم، و اگر نهى كرده بودم يارش بودم. البته كسى كه او را يارى داد نمى تواند بگويد من از كسى كه او را يارى نداد بهترم. و آن كه او را يارى نداد نمى تواند بگويد آن كه ياريش كرد از من برتر است.  شرح: 👈این خطبه ناظر به مسأله قتل عثمان و تجزيه و تحليل هاى مربوط به آن است. مى دانيم که مسأله قتل عثمان، ريشه هاى شناخته شده اى در اعمال او داشت و پيامدهاى عظيمى در جهان اسلام، از آن آشکار گشت که تا مدّتها تاريخ اسلام را تحت تأثير قرار داد. بعد از کشتن او مردم دو گروه شدند: گروهى ـ که شايد اکثريت را تشکيل مى دادند ـ به اين قتل راضى يا لااقل نسبت به آن بى تفاوت بودند. گروه ديگرى او را مظلوم مى دانستند. در اين ميان، منافقان براى ايجاد تفرقه در صفوف مسلمانان و تغيير مسير خلافت از اميرمؤمنان على (عليه السلام) ـ که مورد قبول اکثريت قريب به اتفاق مردم واقع شده بود ـ دست به کار شدند و مسأله قتل عثمان را دستاويزى براى رسيدن به مقاصد شوم خود کردند و به اصطلاح، پيراهن عثمان، تبديل به يک اهرم نيرومند سياسى براى اغفال توده هاى ناآگاه شد. 🔻درباره قتل عثمان، از آن حضرت به طور مکرّر سؤال مى کردند و امام (عليه السلام) ناچار بود در اينجا پاسخى بدهد که هم واقعيتهاى تاريخى در آن منعکس باشد و هم بهانه اى به دست اين و آن ندهد. خطبه مورد بحث، پاسخ ظريفى به اين گونه سؤالها است که امام (عليه السلام) واقعيتهاى تاريخى را در آن بيان فرموده، بى آن که بهانه اى به دست بهانه جويان دهد. 🌴در آغاز مى فرمايد: «اگر من به آن (کشتن عثمان) فرمان داده بودم قاتل محسوب مى شدم (و من هرگز نمى خواستم قاتل عثمان باشم) و اگر از آن نهى مى کردم ياور او (در اعمال و خلافکاري هايش) به شمار مى آمدم (و من هرگز حاضر نبودم از کارهاى خلاف او دفاع کنم); 🔻مفهوم اين سخن آن است که من در اين قضيه بى طرف بودم و نه دست به خون او آلوده کردم و نه از او و خلافکارى هايش دفاع کردم; چون هر دو محذور داشت. ❓در اينجا اين سؤال پيش مى آيد که اين جمله چگونه با واقعيتهاى تاريخى سازگار است؟ زيرا مى دانيم (و تقريباً همه مورخان نوشته اند) که على (عليه السلام) مردم را از قتل عثمان نهى مى کرد و فرزندانش، امام حسن (عليه السلام) و امام حسين (عليه السلام) را به جلوى خانه او فرستاد که معترضان به آنجا يورش نبردند و حتّى هنگامى که آب را به روى عثمان بستند، امام (عليه السلام) براى او آب فرستاد. مفسّران نهج البلاغه، در برابر اين سؤال، دو پاسخ گفته اند: 1-بعضى گفته اند که منظور از عدم نهى، همان نهى عملى است; يعنى من رسماً شمشير نکشيدم و براى دفاع از او وارد عمل نشدم و اين منافاتى با نهى لفظى آن حضرت و حضور فرزندانش در آن صحنه ندارد. 2-بعضى ديگر معتقدند که اين سخن در واقع بيانگر اين حقيقت است که من هرگز به قتل عثمان دستور ندادم; هر چند او را به خاطر اعمالش، مستحقّ مجازاتهايى مى دانستم. به همين جهت براى اين که اوضاع بدتر از آن چه بود، نشود، مردم را به خونسردى و ترک خشونت دعوت کردم، ولى در عين حال کارى نکردم که حمايت صريح از عثمان و اعمال و کردارش باشد; چرا که همان گونه که ريختن خون او مشکلاتى را در جامعه اسلامى به وجود مى آورد، حمايت از او و کارهايش نيز مشکل آفرين بود، لذا من هيچ يک از اين دو (امر به قتل و نهى از آن) را از نظر قانون خداوند، مطابق وظيفه نمى ديدم. ضمناً امام (عليه السلام) با اين گفتار مى خواست در اختلاف شديدى که ميان دو گروه از ياران و لشکرش، و به طور کلى دو گروه از مردم بر سر قتل عثمان وجود داشت ـ که گروهى او را مستحقّ مجازات و گروهى ريختن خونش را گناه مى دانستند ـ موضعى اتّخاذ کند که سبب دامن زدن به اختلافات نشود. 💫ادامه دارد  🖋شرح ایت الله مکارم شیرازی @quranpuyan

. #دعاهای_روزانه 🌸🤲  اللّٰهُمَّ وَنَحْنُ عَبِيدُكَ التَّائِقُونَ إِلىٰ وَلِيِّكَ الْمُذَكِّرِ بِكَ وَبِنَبِيِّكَ، خَلَقْتَهُ لَنا عِصْمَةً وَمَلاذاً، وَأَقَمْتَهُ لَنا قِواماً وَمَعاذاً، وَجَعَلْتَهُ لِلْمُؤْمِنِينَ مِنَّا إِماماً، فَبَلِّغْهُ مِنَّا تَحِيَّةً وَسَلاماً وَزِدْنا بِذٰلِكَ يَا رَبِّ إِكْراماً؛ خدایا، ما بندگان به شدّت مشتاق به سوی ولی تو هستیم، آنکه مردم را به یاد تو و پیامبرت اندازد و تو او را برای ما نگهبان و پناهگاه آفریدی و او را قوم و امان ما قرار دادی و او را پیشوای اهل ایمان از گروه ما گرداندی، از جانب ما به او درود و سلام برسان و به این وسیله رأفت و محبت بر ما را ای پروردگار بیفزا؛ 💫فرازی از دعای ندبه 📍کانال قرآن پویان ┏━━━🍃═🌸━━━┓      @quranpuyan ┗━━━🌸═🍃━━━┛

༻🍃‌🌸🍃༺ 💝باسلام بہ همراهان عزیز در تلاوت روزانہ یڪ صفحہ از قرآن📖 🔷✨از آنجا ڪه هدف از این برنامہ، تلاوت آیات همراہ با ترجمہ و آگاهی از تفسیر ساده آن صفحہ است، 👈 روزهاے جمعہ ، صفحہ جدیدے ارسال نمی‌شود تا دوستانیڪہ در طول هفتہ موفق بہ مطالعہ برخی پستها یا صفحات نشدند، فرصت ڪنند خود را باسایر عزیزان، همراه نمایند. التماس دعا🙏 ༻🍃‌🌸🍃༺ 🆔@quranpuyan

🎧 صوت مناظره « #محاربه در فقه و قانون» 👥 باحضور: حجت‌الاسلام دکتر جلیل محبی، عضو هیأت علمی مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی و دکتر محسن برهانی، عضو هیأت علمی دانشگاه تهران. @quranpuyan

🎧 صوت مناظره « #محاربه در فقه و قانون» 👥 باحضور: حجت‌الاسلام دکتر جلیل محبی، عضو هیأت علمی مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی و دکتر محسن برهانی، عضو هیأت علمی دانشگاه تهران: 🔹برهانی: متاسفانه رویه اشتباه در بعضی از شعب دادگاه‌های انقلاب، هزینه‌های بسیاری برای نظام، کشور، فقه و مکتب ایجاد کرده است. «کسی که چاقو را در غلاف نگه داشته در صورتی که سلاح برای شخص خاص کشیده باید ببینیم که آیا شخص خاص موضوع جرم است یا از حیطه ماده خارج است؟» ماموری می‌آید، فرد خاطی چاقو را روی وی می‌کشد و ضربه وارد می‌کند. باید پرسید که این ضربه برای ترساندن مردم است یا مجروح کردن مامور؟نتیجه مترتب بر فعل است. نه اینکه راه بستند، ناامنی ایجاد کردند. بعد چاقو زدند. آن ناامنی که نتیجه چاقو کشی نبود. نتیجه باید به تبع رفتار باشد. چاقو کشید فرار کرد. کشیدن سلاح جرم است. چاقو زدن جرم است. جرح عمدی جرم است.کتک و باتوم جرم است. کشتن مامور جرم است. اما محاربه نیست. قواعد فقهی و حقوقی فقط برای دوران آرامش و مواقع عادی نیست بلکه در مواقع بحرانی باید آن را فریاد بزنید و برای درست عمل کردن به آن هزینه بدهید.» نباید طرف را بکشید که نصف جمعیت ایران بگویند چرا او را کشتید؟ بگویید به حکم دین. چرا باید هزینه اش را حضرت جعفر بن محمد علیه السلام بدهد؟ 🔸محبی:در نگارش قانون، ما فقه را ملاک قرار می‌دهیم لکن در هر صورت یکی از نظرات فقهی باید انتخاب شود، لزوماً آن چیزی که انتخاب می‌شود مشهور فقها هم نیست. در همان زمان سال ۷۰ آیت‌الله مومن از رهبری استفسار می‌کند که در اینگونه نظرات نظر ما ملاک است یا نظر مشهور یا نظر ولی فقیه؟ ایشان پاسخ دادند که اگر #ولی_فقیه باشد نظر او ملاک است. در این پرونده هم قاضی طبق قانون موجود رای داده است. #محاربه فعلا در قانون این است ولو اینکه هیچ #فقیهی چنین نظری نداده باشد. اینکه عنوان کردند جرم مقید به نتیجه است، در جرایم ماده ۱۴۴ درست است. اما در ماده ۲۷۹ چیز دیگری می‌گوید. به نحوی که موجب ناامنی در محیط می‌شود. می توان بحث جان و مال و ناموس را کنار بگذاریم؟ می‌توان امنیت را کنار گذاشت؟ چه چیزی امنیت را بهم می‌زند. من با الصاق به قصد جان، مال و ناموس به ماده 279 قانون جدید مخالف بودم اما مجلس هشتم کلا دنبال تشدید مجازاتها بود. 💢خود من به یکی از مسئولین قوه قضاییه پیام دادم که حکم اعدام را برای اغتشاشگرانی که مرتکب قتل شده اند، اجرا کنید. در این پرونده(شکاری که مرتکب قتل نشده) می توان حکم به تبعید هم داد. @quranpuyan

مروري بر سخنان ناصحانه و ميانجيگرانه علي ع خطاب به #حاكم‌اسلامي (عثمان) و #معترضان 🛑قسمت هفتم : ❓❓ايا در منازعه عليه #حاكم اسلامي باید حتما از او طرفداری کرد؟ ✅ادامه شرح خطبه 30 و موضع امام علي ع : عثمان بد #مستبدی بود و شما (معترضان) هم زیاده روی کردید. سپس امام (ع) براى توضيح بيشتر مى افزايد: «جز اين که کسى او را يارى کرده نمى تواند بگويد: «از کسانى که دست از ياريش برداشتند، بهترم;. و کسى که دست از ياريش برداشت، نمى تواند بگويد: «کسى که او را يارى کرد، از من بهتر بوده است; اين دو سخن در واقع ناظر به يک مطلب است و آن اين که همه متّفق بودند که حاميان عثمان در آن شرايط به يقين افراد بدى بودند، در حالى که کسانى که دست از ياريش برداشتند بزرگان صحابه اعم از مهاجران و انصار را تشکيل مى دادند. 🔻🔺توضيح اين که: قرائن مسلّم تاريخى نشان مى دهد که به هنگام هجوم به خانه عثمان، صحابه پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم) و مهاجران و انصار، تقريباً به طور عموم، دست از حمايتش برداشتند و بى شک اگر آنها هواخواه عثمان بودند، کسى جرأت نمى کرد که در مدينه، چنان صحنه اى را ايجاد کند و اين به خاطر آن بود که همگى از کارهاى او ناخشنود بودند. 🔻در آن زمان حاميان عثمان عمدتاً کسانى بودند که در جامعه اسلامى منفور شمرده مى شدند و حمايتشان از عثمان به خاطر منافع نامشروعى بود که داشتند. به همين دليل اين مسأله کاملا روشن بود، حتّى حاميان عثمان که گروهى سودپرست مانند مروان و امثال او بودند جرأت نمى کردند ادعا کنند که از گروه عظيم مهاجران و انصار ـ که ترک يارى عثمان کرده اند ـ بهترند و مسلّم است که ترک کنندگان حمايت عثمان نيز اطرافيان او را بهتر از خود نمى دانستند، به اين ترتيب همگى در اين سخن اتفاق نظر داشتند که حاميانش هرگز از بهترين مردم نبودند. 📝بعضى از شارحان نهج البلاغه،(1) مى گويند که امام (عليه السلام) اين سخن را، در پاسخ کسى ايراد فرمود که در محضرش چنين گفت: «آنها که دست از يارى عثمان برداشتند، منشأ فتنه بودند، چرا که اگر بزرگان صحابه به يارى او برمى خاستند جاهلان امّت هرگز جرأت ريختن خون او را نداشتند. و اگر بزرگان صحابه او را واجب القتل مى دانستند، مى بايست صريحاً اين مسأله را بيان کنند تا شبهه از مردم برطرف گردد. امام (عليه السلام) فهميد که گوينده نظر به آن حضرت دارد، لذا با اين عبارت ظريف پاسخ او را بيان فرمود». به هر حال اين سخن نشان مى دهد که اگر امام (عليه السلام) به طور جدّى به حمايت از عثمان برنخاسته، در اين امر تنها نبوده است، بلکه همه بزرگان صحابه چنين موضعى را داشتند، پس چرا اشکال متوجّه آن حضرت شود؟ 🔻در پايان خطبه امام (عليه السلام) ضمن بيان کوتاهى، تحليل روشنى از قتل عثمان و عوامل آن ارائه مى دهد و مى فرمايد: «من جريان کار عثمان را در عبارتى کوتاه و پرمعنا، براى شما خلاصه مى کنم: او استبداد ورزيد، استبداد بسيار بدى و شما ناراحت شديد و واکنش بدى نشان داديد و از حد گذرانديد; وَ أَنَا جَامِعٌ لَکُمْ أَمْرَهُ، اسْتَأْثَرَ(2) فَأَسَاءَ الاَْثَرَةَ، وَ جَزِعْتُمْ فَأَسَأْتُمُ الْجَزَعَ». و خداوند، در اين مورد حکمى که درباره «مستبدان» و «افراط گران»، جارى مى شود (و هر کدام، به سزاى اعمال خود در دنيا و آخرت، گرفتار مى شوند); «وَ للهِِ حُکْمٌ وَاقِعٌ فِي الْمُسْتَأْثِرِ وَ الْجَازِعِ.» اين سخن در واقع يکى از مصاديق بارز کلامِ جامعِ امام (عليه السلام) است، مى فرمايد: هم عثمان مرتکب بدى و خطا شد و هم شما. او راه استبداد و حکومت #خودسرانه را در پيش گرفت و خويشاوندان #نالايقش را بر مسلمانان مسلّط ساخت و بيت المال را در اختيار آنان گذاشت و آنها به غارت بيت المال مشغول شدند. و آنگاه که اعتراضات مسلمانان، از هر سو بلند شد، او #گوش به آنها نداد، در نتيجه مردمِ ناراحت و عصبانى به او حملهور شدند و بزرگان صحابه از مهاجران و انصار دست از ياريش برداشته و او را تنها گذاشتند. از سوى ديگر مخالفان و مهاجمان نيز از حدّ گذراندند و به جاى اين که او را از حکومت مسلمانان بر کنار سازند و زمام امور را از دست همکاران ظالمش بگيرند، اقدام به ريختن خونش کردند ⏪بنابراين هر دو گروه راه #افراط را پوييدند و به همين دليل خداوند هر کدام از آنها را مطابق اعمالشان جزا مى دهد. ضمناً از اين تعبير استفاده مى شود که استبداد ـ هر گونه باشد بد است ـ اقسامى دارد و نيز استفاده مى شود که انسان در برابر ناهنجاريهاى اجتماعى که قرار مى گيرد بايد عکس العمل نشان دهد، ولى مراقب باشد که از حد نگذراند; 🖊شرح آیت الله مکارم شیراز. @quranpuyan

#دعاهای_روزانه اللَّهُمَّ أَسْأَلُكَ أَنْ تُوزِعَنِي مِنْ شُكْرِ نُعْمَاكَ مَا تَبْلُغُ بِي غَايَةَ رِضَاكَ بارالها! از تو می خواهم كه سپاس نعمت هايت را چنان قسمت من كنی كه مرا به كمال خشنودی ات نائل گرداند. بخشی از دعای روز شنبه @quranpuyan

 💠#تلاوت_روزانـہ یــڪ صفحـہ قرآטּ بـہ همراـہ ترجمـہ 📖#سوره_مبارڪه_قصص آیات 20 تا 35 📄#صفحه_389 ༻🍃‌🌸🍃༺         🆔@quranpuyan

🎙#تلاوت_ترتیل_روزانه 📄#صفحه389 📖#سوره‌_مبارڪہ_قصص 🆔@quranpuyan

‌🎙#ترجمه_روان 📄 امروز #صفحه_389 📖#سوره‌_مبارڪہ_قصص   🆔@quranpuyan

#صوت_تفسیر‌_صفحه‌_389 📖#سوره‌_مبارڪہ_قصص 🎙 حجت الاسلام قرائتی 🆔@quranpuyan

🕊 #گزیده‌_نڪات_تفسیرے مربوط بہ #صفحہ_389🔻 ༻🍃‌🌸🍃༺ 🆔@quranpuyan

#گزیده_نڪات_تفسیرے #صفحه_389 ❇️#آیه29قصص 💠‏فَلَمَّا قَضی‌ مُوسَی الْأَجَلَ وَ سارَ بِأَهْلِهِ آنَسَ مِنْ جانِبِ الطُّورِ ناراً قالَ لِأَهْلِهِ امْكُثُوا إِنِّي آنَسْتُ ناراً لَعَلِّي آتِيكُمْ مِنْها بِخَبَرٍ أَوْ جَذْوَةٍ مِنَ النَّارِ لَعَلَّكُمْ تَصْطَلُونَ (۲۹/قصص) 🌱‏پس چون موسی، مدّت (قرارداد خود با شعيب) را به پايان رساند و با خانواده‌اش رهسپار گرديد، از سوی (كوه) طور آتشی را ديد. به خانواده‌اش گفت: (همين جا) بمانيد، همانا من آتشی ديده‌ام، (می‌روم تا) شايد از آن خبری بيابم يا مقداری آتش برايتان بياورم تا (با آن) گرم شويد. ‏🔹مؤمن، به شرط و قرارداد خود، وفادار است. «قَضی‌ مُوسَی الْأَجَلَ» ‏🔹زن و فرزند نبايد مانع حركت، هجرت و انجام مسئوليّت‌ها شوند، چنانكه مرد هم نبايد آنها را رها كند، بلكه بايد در كنار وهمراه يكديگر باشند. «سارَ بِأَهْلِهِ» ‏🔹در جايی‌كه اطمينان خاطر نداريم، خانواده خود را نبريم. «امْكُثُوا» ديدن آتش، به قرينه جمله‌ی‌ «إِنِّي آنَسْتُ ناراً»، مخصوص حضرت موسی بوده و برای آن حضرت مبهم بوده است، لذا از خانواده‌اش خواست كه در همانجا منتظر بمانند تا خود تنها به نزد آتش رود و برگردد. ‏🔹هر كجا كه به تحقّق قول خود مطمئن نيستيم، وعده‌ی قطعی ندهيم. «لَعَلِّي آتِيكُمْ‌- لَعَلَّكُمْ تَصْطَلُونَ» (كلمه‌ی «لعل» به معنای شايد است، يعنی شايد خبری بياورم يا شايد قطعه آتشی برای گرم شدن بياورم.) ‏🔹مرد، مسئول رفع نيازمندی‌های همسر وخانواده خود است. «لَعَلَّكُمْ تَصْطَلُونَ» ‏🔹برای رسيدن به مقامات عالی عرفان، لازم نيست با زن وفرزند متاركه كنيم، بلكه می‌توان بطور عادّی وطبيعی و ساده زندگی كرد و به بالاترين درجات عرفان نيز رسيد. سارَ بِأَهْلِهِ‌ ... قالَ لِأَهْلِهِ‌ ... لَعَلَّكُمْ تَصْطَلُونَ‌ 📚تفسیر نور ༻🍃‌🌸🍃༺ 🆔@quranpuyan