eitaa logo
مؤسسهٔ قرآن و عترت علی بن موسی الرضا(ع)
2.7هزار دنبال‌کننده
5.1هزار عکس
3.3هزار ویدیو
15 فایل
تهران- خیابان ایران- شهید مهدوی پور- ۱۲۱ ☎️تلفن تماس: ۳۳۵۴۵۸۵۹ -۳۳۵۴۵۸۶۰ ویژه خواهران 📆شنبه تا چهارشنبه ۸ تا ۱۲ ↙️ مسئول آموزش: @N_1311 ↙️ ادمین کانال: @yazahra1442 ↙️ مسئول واحد ازدواج: @aleyasin46 ↙️ کتابخانه شهید پورمحمدی: @RAZ110
مشاهده در ایتا
دانلود
چیست؟ 🔺 هر چه را ذات اقدس الهی به انسان بدهد، مادامی که انسان در دنیا هست این سند فخر نیست، این الهی است. این بیان نورانی حضرت امیر از متقنات و محکمات بیان آن حضرت است که «إنَّ الْغِنَی وَ الْفَقْرِ بَعْدَ الْعَرْضِ عَلَی اللهِ»؛ چه کسی توانگر است و چه کسی تهی‎دست است؟ در یوم حساب معلوم می‌شود، آن روز هر کس به پاداش خوب خود رسید یک واقعیت است؛ اما الآن خدای سبحان هر چه به هر کس می‌دهد امتحان است. اگر قدرت به کسی داد امتحان است و اگر قدرت به کسی نداد آزمون است، این یک مطلب. 🔻 امتحان است، امتحان است؛ منتها ما عادت کردیم بیماری را ابتلا می‌دانیم، ولی سلامت را ابتلا نمی‌دانیم، ولی در فرهنگ قرآن برابر آیه سوره «فجر» آن‎که در بیمارستان بستری است او مبتلا به است، آن‎که در کارگاه خود مشغول است یا در پژوهشکده مشغول است یا در مدرسه‌ها مشغول و بحث است او مبتلا به سلامت است! 🔺 «مبتلا»؛ یعنی ممتحَن. سوره مبارکه «فجر» این است که فرمود ﴿فَأَمَّا الْإِنْسانُ‏ إِذَا مَا ابْتَلاَهُ رَبُّهُ فَأَکْرَمَهُ وَ نَعَّمَهُ فَیَقُولُ رَبِّی أَکْرَمَنِ﴾ ما بعضی‌ها را سالم قرار می‌دهیم، این مبتلا به سلامت است؛ یعنی به است، در کلاس امتحان نشسته است، این می‌گوید خدا مرا گرامی داشت یا مالی به او می‌دهیم، قدرتی به او می‌دهیم، منزلتی به او می‌دهیم، تمکّنی به او می‌دهیم، او می‌گوید خدا مرا گرامی داشت و اگر کسی را به جهت مقابل او امتحان کردیم، می‌گوید خدا مرا اهانت کرد: ﴿ وَ أَمَّا إِذَا مَا ابْتَلاَهُ فَقَدَرَ عَلَیْهِ رِزْقَهُ فَیَقُولُ رَبِّی أَهَانَنِ ٭ کَلَّا﴾ این دو تا فرضیه را ذکر می‌کند، بعد هر دو را نفی می‌کند، می‌فرماید: ﴿کَلَّا﴾. ما اگر به کسی نعمت دادیم، او را تکریم نکردیم، او را امتحان کردیم. در قیامت است، برای اینکه معلوم نیست که او از این نعمت چگونه استفاده می‌کند، او از این قدرت چگونه استفاده می‌کند! پس هر چه را خدا به ما داد است و هر چه را هم که به ما نداد آزمون است تا یکی را به بیازماید و دیگری را به بیازماید. @qurantehran
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔸 اینکه ذات أقدس الهی در قرآن کریم فرمود بعضی ها هستند: ﴿أُولئِكَ كَالْأَنْعامِ بَلْ هُمْ أَضَل‏﴾، این تحقیر نیست، سبّ نیست، فحش نیست، بی ‌ادبی نیست، بد دهنی نیست، این یک است، چرا؟ 🔸 چرا قرآن فرمود یک عده از حیوانات پست‌ تر هستند؟ این مرغ خانگی که قبلاً بود هر کدام از اعضای خانه، وقتی کنار این مرغ می ‌رفتند، این از ترس فاصله می‌ گرفت و می ‌رفت؛ اما همین که چهار‌تا تخم مرغ پیدا شد و این را گذاشتند زیر پَرش، این روی آن نشسته و شده، از این به بعد هر کس بخواهد نزدیک شود، این حمله می ‌کند! اگر کسی از کشور خود نکند، از سرزمین خود دفاع نکند، از ناموس خود دفاع نکند، از حیوان پست ‌تر است! 🔸 نمونه دوم: جسارت است، این سگ شکاری که خوب تربیت شد، در این سنگلاخ ‌ها و دامنه ‌های کوه یک کبک دری را اگر کسی بزند، این سگ با تمام تلاش و کوشش در این سنگلاخ‌ ها می‌ رود و خود را به خطر می ‌اندازد تا آن را پیدا کند و بیاورد؛ می‌ آید نزد صاحب خود دُم می‌ جنباند؛ یعنی من هستم! چرا قرآن می ‌گوید اگر کسی اختلاسی یا نجومی بود از حیوان پست ‌تر است؟ قرآن دارد نه اینکه تحقیر کند، نمی ‌خواهد به کسی فحش بگوید، این است؛ حیوان که تربیت شود، این است. کدام سگ شکاری است که خلاف کرده است، با اینکه خود گرسنه و تشنه است؟! این صاحب، گوشت را می ‌خورد بعد استخوان آن را می ‌اندازد پیش او. اگر خدا در قرآن فرمود یک عده از حیوانات پست ‌تر هستند، این است، نه تحقیر! @qurantehran