eitaa logo
مؤسسهٔ قرآن و عترت علی بن موسی الرضا(ع)
2.7هزار دنبال‌کننده
5.1هزار عکس
3.3هزار ویدیو
15 فایل
تهران- خیابان ایران- شهید مهدوی پور- ۱۲۱ ☎️تلفن تماس: ۳۳۵۴۵۸۵۹ -۳۳۵۴۵۸۶۰ ویژه خواهران 📆شنبه تا چهارشنبه ۸ تا ۱۲ ↙️ مسئول آموزش: @N_1311 ↙️ ادمین کانال: @yazahra1442 ↙️ مسئول واحد ازدواج: @aleyasin46 ↙️ کتابخانه شهید پورمحمدی: @RAZ110
مشاهده در ایتا
دانلود
چیست؟ 🔺 هر چه را ذات اقدس الهی به انسان بدهد، مادامی که انسان در دنیا هست این سند فخر نیست، این الهی است. این بیان نورانی حضرت امیر از متقنات و محکمات بیان آن حضرت است که «إنَّ الْغِنَی وَ الْفَقْرِ بَعْدَ الْعَرْضِ عَلَی اللهِ»؛ چه کسی توانگر است و چه کسی تهی‎دست است؟ در یوم حساب معلوم می‌شود، آن روز هر کس به پاداش خوب خود رسید یک واقعیت است؛ اما الآن خدای سبحان هر چه به هر کس می‌دهد امتحان است. اگر قدرت به کسی داد امتحان است و اگر قدرت به کسی نداد آزمون است، این یک مطلب. 🔻 امتحان است، امتحان است؛ منتها ما عادت کردیم بیماری را ابتلا می‌دانیم، ولی سلامت را ابتلا نمی‌دانیم، ولی در فرهنگ قرآن برابر آیه سوره «فجر» آن‎که در بیمارستان بستری است او مبتلا به است، آن‎که در کارگاه خود مشغول است یا در پژوهشکده مشغول است یا در مدرسه‌ها مشغول و بحث است او مبتلا به سلامت است! 🔺 «مبتلا»؛ یعنی ممتحَن. سوره مبارکه «فجر» این است که فرمود ﴿فَأَمَّا الْإِنْسانُ‏ إِذَا مَا ابْتَلاَهُ رَبُّهُ فَأَکْرَمَهُ وَ نَعَّمَهُ فَیَقُولُ رَبِّی أَکْرَمَنِ﴾ ما بعضی‌ها را سالم قرار می‌دهیم، این مبتلا به سلامت است؛ یعنی به است، در کلاس امتحان نشسته است، این می‌گوید خدا مرا گرامی داشت یا مالی به او می‌دهیم، قدرتی به او می‌دهیم، منزلتی به او می‌دهیم، تمکّنی به او می‌دهیم، او می‌گوید خدا مرا گرامی داشت و اگر کسی را به جهت مقابل او امتحان کردیم، می‌گوید خدا مرا اهانت کرد: ﴿ وَ أَمَّا إِذَا مَا ابْتَلاَهُ فَقَدَرَ عَلَیْهِ رِزْقَهُ فَیَقُولُ رَبِّی أَهَانَنِ ٭ کَلَّا﴾ این دو تا فرضیه را ذکر می‌کند، بعد هر دو را نفی می‌کند، می‌فرماید: ﴿کَلَّا﴾. ما اگر به کسی نعمت دادیم، او را تکریم نکردیم، او را امتحان کردیم. در قیامت است، برای اینکه معلوم نیست که او از این نعمت چگونه استفاده می‌کند، او از این قدرت چگونه استفاده می‌کند! پس هر چه را خدا به ما داد است و هر چه را هم که به ما نداد آزمون است تا یکی را به بیازماید و دیگری را به بیازماید. @qurantehran
ترک آرزوهای ناروا.mp3
1.08M
💠 ترک آرزوهای ناروا 🔹 یكی از بیانات نورانی حضرت امیر (سلام الله علیه) این است كه ما دست و پای خود را نبندیم، این آرزوها و خواسته‌ های ناروا، دست و پاگیر است! فرمود: «أَشْرَفُ الْغِنَی تَرْكُ الْمُنَی‏»؛ این است كه انسان گرفتار آرزوها نباشد؛ من به این برسم به آن برسم, به این مال برسم به آن منال برسم! ما اگر خود را بسپاریم به كسی كه ما را آفرید، فرمود شما كارتان را انجام بدهید من تأمین می ‌كنم! همین آیه شش سوره مباركه «هود» این است كه فرمود تمام مار وعقرب ‌های عالم عائله من هستند، خدایی كه به هیچ وجه مار و عقرب‌ ها و حرام ‌گوشت‌ ها و خرس ‌های قطبی را از نظر دور نمی ‌دارد، ما را رها می ‌كند؟! 🔹 مشكل ما این است كه ما او را و به دنبال دیگری می‌ گردیم! فرمود: «أَشْرَفُ الْغِنَی تَرْكُ الْمُنَی‏». 🔹 در بعضی از روایاتی كه حضرت امیر (علیه السلام) فرمود: «إِیاكَ وَ الِاتِّكَالَ عَلَی الْمُنَی فَإِنَّهَا بَضَائِعُ النَّوْكَی‏»؛ این‌قدر گرفتار آرزو نباشید! تا انسان زنده است باید تلاش وكوشش كند، , , ، اینها از بهترین برنامه ‌های دینی ماست. وقتی افرادی به حضور پیغمبر (علیه و علی آله آلاف التحیة و الثّناء) شرفیاب می ‌شدند، خود را معرفی می ‌كردند كه فلان شخص این کار را دارد، فلان شخص این سِمت را دارد، فلان شخص این برنامه را دارد، بعد به كسی می‌ رسیدند كه كاری نداشت، می ‌گفتند فلان شخص بیكار است «سَقَطَ مِنْ‏ عَینِی»؛ از چشمان حضرت می ‌افتاد، می ‌گفت مگر می‌ شود آدم بیكار باشد! @qurantehran
💠۳درس مهم برای زندگی علوی 🔹 حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در خطبه‌ی اول نماز جمعه تهران در تاریخ ۱۳۵۹/۳/۹ به مناسبت ۱۳ رجب، سه بخش مهم زندگی امیرمؤمنان علیه‌السلام را برای زندگی امروز ما تبیین کردند: ⬅️ راه و رسم امیرالمؤمنین علیه‌السلام برای ما درس زندگی است 🔹 علىّ‌بن‌ابى‌طالب علیه‌السلام اسلام مجسّم است و راه و رسم امیرالمؤمنین براى ما درس زندگى است و باید چنین باشد... من براى تعریف از امیر مؤمنان سخنى را انتخاب کرده‌ام که سخن عارف‌ترین و آشناترین مردم به شخصیّت علىّ‌بن‌ابى‌طالب است و آن، سخن امام حسن مجتبى است... در روزى که امیر مؤمنان به شهادت رسید و مردم با امام حسن (علیه ‌السّلام) براى خلافت بیعت کردند، امام در حضور مردم بر منبر برآمد و چند جمله در باب امیرالمؤمنین به اختصار سخن گفت. من این جملات را که بسیار کوتاه و مختصر است، میخوانم. 🔺 زندگی امیرالمؤمنین علیه‌السلام تلاش دائم برای خدا و اسلام بود 🔹 خصلت را از على‌بن‌ابـــى‌طالب علیه‌السلام ذکر میکند: 1⃣ خصلت على است. ✅علىّ‌بن‌ابى‌طالب ۶۳ سال از خدا عمر گرفت؛ از این ۶۳ سال، تقریباً ۵۳ سال با اعتقاد به اسلام و ایمان اسلامىِ مشخّص و روشن گذشت. قبل از آن هم على هرگز غیر خدا را عبادت نکرده بود، هرگز در مقابل هیچ بتى ــ چه جاندار و چه بى‌جان ــ سر تسلیم فرود نیاورده بود؛ امّا در این ۵۳ سال زندگى، امیرالمؤمنین به پیغمبر و به اسلام و به این مکتب و به مبارزه‌اش ایمان آورده بود. این ۵۳ سال را شما نگاه کنید؛ در این مدّت، شما یک روزِ بیکار در زندگى علىّ‌بن‌ابى‌طالب نمى‌بینید؛ دائماً ، دائماً ، دائماً ، آن هم به طور و در راه . ✅ تا وقتى در مکّه بودند، سرباز و پاک‌باخته‌ى پیغمبر؛ آن‌ وقتى که همه پیغمبر را رد کردند، او ایمان آورد؛ آن وقتى که همه او را تنها گذاشتند، او محکم دامان پیغمبر را چسبید؛ آن‌ وقتى که دیگران جرئت اظهار همکارى و همراهى با پیامبر را نداشتند، او صریحاً و با صداى بلند نام پیامبر و آوازه‌ى اسلام را به همه‌ جا پراکنده کرد؛ و آن‌ وقتى که دیگران به فکر جان خود بودند، او به فکر جان پیغمبر بود و او بود که در بستر پیغمبر خوابید؛ و او بود که سه سال در شِعب ابى‌طالب بارهاى نان و خرمایى را که از این گوشه و آن گوشه به دست مى‌آمد، بر دوش گرفت و از این پیچ‌و‌خم‌هاى کوه شِعب بالا برد و فریاد و فغان کودکان گرسنه را فرونشاند؛ و او بود که بعد از هجرت پیغمبر، چند روز با همه‌ى خطر و زحمت در مکّه ماند ــ وَ اَنتَ تَقضى دَینى وَ تُنجِزُ عِداتى ــ قرضهاى پیغمبر را اداء کرد، امانتهاى پیغمبر را به صاحبانش رد کرد؛ [بعد] استوار و آزاد، آخرین بقایاى خانواده‌ى پیغمبر را با خود به مدینه آورد و وارد مدینه شد.... ✅ حضرت علی علیه‌السلام یک روز هم نشد 🔹 بعد از آنکه پیغمبر از دنیا رفت، هر لحظه هر چه را که وظیفه‌ى خود میدانست، با کمال اخلاص انجام داد؛ آن روزى که باید فاطمه‌ى زهرا دختر پیامبر را در معرض [شناخت و] دید مهاجر و انصار بگذارد، گذاشت؛ آن روزى که باید به مسجد نرود، نرفت؛ آن روزى که باید به مسجد برود، رفت؛ آن روزى که خلفاى راشدین مشورت او و نظر او را میخواستند، با اخلاص، با صدق، با صفا، نظر خود را در اختیار آنها گذاشت؛ در جنگ، در صلح، در سیاست، در علم، در دین، همه را راهنمایى کرد؛ آن روزى که باید به انسان‌سازى و فردسازى بپردازد، پرداخت. 🔎 ادامه👇
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
💠 فیض سرشار 🔸 ماه پُر برکت شعبان صدر و ساقه اش است؛ تنها ماهی که در آن هیچ عزا و غمی نیست، همین ماه است، بسیاری از عیدها و جشن ‌ها در همین ماه است. در این صلوات نورانی که «عند الزوال» می ‌خوانند، دارد که این ماه پیچیده و است، هیچ جای این ماه خالی از رحمت نیست: «شَهْرُ ... حَفَفْتَهُ بِالرَّحْمَةِ وَ الرِّضْوَان‌‏». 🔸 این ماه که امیدواریم برای همه خیر و رحمت و برکت باشد، زمینه ‌ای است برای ورود در ماه مبارک رمضان. اصرار این آقایان این است که در خودشان را درست کنند؛ چون هر کسی سالی دارد، آنهایی که کشاورز هستند، اول سالشان پاییز است، چون درآمدشان از پاییز است؛ آنهایی که جوان‌ اند، و حیات گیاهی دارند، اول فروردین را آغاز سال می‌ گیرند، برای اینکه جامه نو در بر کنند؛ اما آنها که اهل راه هستند، اول ماه مبارک رمضان را اول سال قرار می‌دهند، قهراً ماه شعبان می ‌شود آخر سال. تمام ضجّه ‌ها و ناله ‌های اینها این است که در این آخر سال، حساب‌ ها را تصفیه کنند که وارد سال بعد که می‌ شوند، بدهکاری نداشته باشند. این است که در همین صلوات دارد که تمام شب ‌ها و روزها حضرت به فکر و اینها بود، برای اینکه در آخر سال به هر حال آدم باید حساب خود را برسد و بدهکاری‌ های خود را بدهد. 🔸 ماه است ماه جایزه نیست، جائزه را در «لَیلَةَ الْجَوَائِز» می‌دهند. این است که جناب حافظ گفت که الآن دریاب، چون بعد دیگری خبری نیست تا برسیم به عید فطر. امیدواریم این ماه برای همه خیر و برکت باشد. @qurantehran