eitaa logo
مؤسسهٔ قرآن و عترت علی بن موسی الرضا(ع)
2.8هزار دنبال‌کننده
5.8هزار عکس
4.3هزار ویدیو
128 فایل
تهران- خیابان ایران- شهید مهدوی پور- ۱۲۱ ☎️تلفن تماس: ۳۳۵۴۵۸۵۹ -۳۳۵۴۵۸۶۰ ویژه خواهران 📆شنبه تا چهارشنبه ۸ تا ۱۲ ↙️ کلاسهای اموزشی: @N_1311 ↙️ ادمین کانال: @yazahra1442 ↙️ واحد ازدواج: @aleyasin46 ↙️ کتابخانه شهید پورمحمدی: @RAZ110
مشاهده در ایتا
دانلود
آیت الله جوادی آملیامتحان الهی.mp3
زمان: حجم: 1.97M
💠 امتحان الهی 🔹 در سوره مبارکه «فجر» فرمود بعضی‌ها مبتلا به سلامت و بعضی‌ ها هم مبتلا به بیماری هستند؛ منتها اینها خیال می ‌کنند که وقتی مریض شدند مبتلا هستند، دیگر نمی‌ دانند که آن وقتی هم که سالم ‌می باشند مبتلا هستند. بعضی ‌ها مبتلا به اند، مبتلا به ‌اند و مبتلا به اند؛ بعضی مبتلا به ‌اند، مبتلا به ‌اند و مبتلا به ، مبتلا به اند. «مبتلا» یعنی ممتحَن، «ابتلاء» یعنی امتحان. فرمود ما کسی را در این عالم چیزی نمی‌ دهیم. هر چه می ‌دهیم امتحان است و در برابرش است. هر دو گروه مبتلا هستند. 🔸ما کسی را نکردیم، «دار الکرامة» بهشت است. ما کسی را نکردیم، کسی را هم گرامی نداشتیم؛ البته طبع انسان را یک آفریدیم: ﴿وَ لَقَدْ كَرَّمْنا بَنی‏ آدَم‏﴾ ما این گوهر را ارزشمند خلق کردیم، حفظ آن به دست خودش است. هر حادثه تلخ یا شیرینی که رخ می ‌دهد است. 🔹 این مطلب قرآنی را وجود مبارک حضرت امیر در بسیاری از خطبه ‌ها، نامه ‌ها و کلماتش آورده است. نامه۷۲ نهج البلاغه این است: «أَمَّا بَعْدُ فَإِنَّكَ لَسْتَ بِسَابِقٍ أَجَلَكَ»؛ عبدالله بن عباس! یک سلسله اموری است به دست ذات اقدس الهی، خدا با نظم کار می ‌کند هیچ چیزی بدون نظم نیست: ﴿كُلُّ شَی‏ءٍ عِندَهُ بِمِقْدَارٍ﴾... 📣🔈فایل صوتی را تا انتها گوش دهید. eitaa.com/qurantehran
چیست؟ 🔺 هر چه را ذات اقدس الهی به انسان بدهد، مادامی که انسان در دنیا هست این سند فخر نیست، این الهی است. این بیان نورانی حضرت امیر از متقنات و محکمات بیان آن حضرت است که «إنَّ الْغِنَی وَ الْفَقْرِ بَعْدَ الْعَرْضِ عَلَی اللهِ»؛ چه کسی توانگر است و چه کسی تهی‎دست است؟ در یوم حساب معلوم می‌شود، آن روز هر کس به پاداش خوب خود رسید یک واقعیت است؛ اما الآن خدای سبحان هر چه به هر کس می‌دهد امتحان است. اگر قدرت به کسی داد امتحان است و اگر قدرت به کسی نداد آزمون است، این یک مطلب. 🔻 امتحان است، امتحان است؛ منتها ما عادت کردیم بیماری را ابتلا می‌دانیم، ولی سلامت را ابتلا نمی‌دانیم، ولی در فرهنگ قرآن برابر آیه سوره «فجر» آن‎که در بیمارستان بستری است او مبتلا به است، آن‎که در کارگاه خود مشغول است یا در پژوهشکده مشغول است یا در مدرسه‌ها مشغول و بحث است او مبتلا به سلامت است! 🔺 «مبتلا»؛ یعنی ممتحَن. سوره مبارکه «فجر» این است که فرمود ﴿فَأَمَّا الْإِنْسانُ‏ إِذَا مَا ابْتَلاَهُ رَبُّهُ فَأَکْرَمَهُ وَ نَعَّمَهُ فَیَقُولُ رَبِّی أَکْرَمَنِ﴾ ما بعضی‌ها را سالم قرار می‌دهیم، این مبتلا به سلامت است؛ یعنی به است، در کلاس امتحان نشسته است، این می‌گوید خدا مرا گرامی داشت یا مالی به او می‌دهیم، قدرتی به او می‌دهیم، منزلتی به او می‌دهیم، تمکّنی به او می‌دهیم، او می‌گوید خدا مرا گرامی داشت و اگر کسی را به جهت مقابل او امتحان کردیم، می‌گوید خدا مرا اهانت کرد: ﴿ وَ أَمَّا إِذَا مَا ابْتَلاَهُ فَقَدَرَ عَلَیْهِ رِزْقَهُ فَیَقُولُ رَبِّی أَهَانَنِ ٭ کَلَّا﴾ این دو تا فرضیه را ذکر می‌کند، بعد هر دو را نفی می‌کند، می‌فرماید: ﴿کَلَّا﴾. ما اگر به کسی نعمت دادیم، او را تکریم نکردیم، او را امتحان کردیم. در قیامت است، برای اینکه معلوم نیست که او از این نعمت چگونه استفاده می‌کند، او از این قدرت چگونه استفاده می‌کند! پس هر چه را خدا به ما داد است و هر چه را هم که به ما نداد آزمون است تا یکی را به بیازماید و دیگری را به بیازماید. @qurantehran
🪐فَاسْتَشْفُوهُ مِنْ أَدْوَائِکُمْ، وَاسْتَعِينُوا بِهِ عَلَى لاَْوَائِکُمْ فَإِنَّ فِيهِ شِفَاءً مِنْ أَکْبَرِ الدَّاءِ: وَ هُوَ الْکُفْرُ وَ النِّفَاقُ، وَ الْغَيُّ وَ الضَّلاَلُ 🔮حال که چنين است براى درمان هاى خود از قرآن شفا بطلبيد و براى پيروزى بر و مشکلات از آن يارى بجوييد ; چرا که در قرآن شفاى سخت ترين بيمارى ها يعنى کفر و نفاق و جهل و ضلالت است» ✍امیر المومنین علیه السلام قرآن را وسيله حلّ مشکلات و درمان بيمارى هاى اخلاقى و اجتماعى و معنوى مى شمرد و اصول اين بيمارى را در چهار چيز خلاصه مى کند: کفر، نفاق، جهل و ضلال ; زيرا قرآن، نور ايمان و اخلاص بر دل مى پاشد و پرده هاى جهل و نادانى را پاره مى کند و انسان را از ضلالت و گمراهى رهايى مى بخشد. به يقين، جامعه آگاه و دانا و صاحب ايمان و اخلاص، هرگز در نمى ماند و گرفتار مشکلى نمى شود. 📘 نهج‌البلاغه ، خطبه۱۷۶ https://eitaa.com/qurantehran
◾️روز شمار حوادث منتهی به شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها - 🔷 وقایع قبل از شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها 🔹 وصیت‌های حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها 🔺 امام حسین علیه السلام فرمود: «وقتی مادرم فاطمه(س) بیمار شد، به امیرالمؤمنین (ع) وصیت کرد که کسی را از حضرتش آگاه نسازد و وصیت نمود که شخصاً کار او را به دست گیرد. 🔺 حضرت زهرا(س) به امیرالمؤمنین وصیت کرد: «وقتی از دنیا رفتم، خودت غسل و کفن مرا به عهده گیر و بر من نماز بگذار و مرا درون قبر گذاشته، دفنم کن» 🔺همچنین حضرت زهرا(س) در به امیرالمؤمنین (ع)فرمود: «ای پسر عمو! هر لحظه احساس می‌کنم که به مرگ نزدیک می‌شوم!» به تو وصیت می‌کنم که؛ «هیچ یک از کسانی که بر من روا داشتند و حق مرا گرفتند، در تشییع پیکرم حاضر نشوند که آنان دشمنان من و دشمنان رسول خدا هستند و اجازه نده که هیچ یک از پیروان ایشان نیز شرکت کنند!» 🔺حضرت صدیقه وصیت کردند: «هنگامی که چشم‌های مردم به خواب رفت و آرام گرفت، مرا در نیمه شب به خاک بسپار!» 🔹همچنین وصیت کرد که: 🔺قبرش را ناپیدا سازد. 🔺 روبروی صورتم بنشین و زیاد بخوان و کن؛ زیرا در چنین لحظاتی، مردگان به انس گرفتن با زندگان نیاز دارند! 🔺 امام صادق می‌فرماید: حضرت وصیت نمود؛ «درباره فرزندانم سفارش نیکوکاری دارم.» 🔺 ایشان به امیرالمؤمنین علیه‌السلام فرمودند: «سلام مرا به فرزندانم تا روز قیامت برسان! » 🔺 امام محمد باقر می‌فرماید؛ مادرم نسبت به چنین وصیت کرد: این لباس‌ها را هیچ زنی استفاده نکند، مگر یکی از دو دخترانم. 🔺 حضرت فاطمه به امیرالمؤمنین عرضه داشت: هنگام غسل پیراهنم را خارج نکن... 📚 حقیقت مکتوم، محمد میرزامحمدی، صفحات ۲۵۰ تا ۲۵۶ https://eitaa.com/qurantehran
14.73M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
💠
ظهور باطن 
| برگرفته از بیانات استاد 🔹 آنها که در درونشان یک هست خیال می ‌کنند همیشه می ‌توانند کتمان کنند و ما آن را اظهار نمی ‌کنیم⁉️ 👈 هر آنچه در دل پنهان است، روزی در سخن، چهره یا رفتار نمایان می‌شود. 📜 «مَا أَضْمَرَ أَحَدٌ شَیئاً إِلَّا ظَهَرَ...» 🔻 پاکی یا ناپاکی دل را تنها معصوم می‌بیند؛ نه ظاهر، بلکه باطن معیار است. 📖 قرآن: ﴿لَتَعْرِفَنَّهُمْ فِی لَحْنِ الْقَوْلِ﴾ 🔍 لحن سخن، باطن افراد را فاش می‌کند. 🌿 اگر دل لبریز از نور الهی باشد، ظهورش است. نیکی، حتی بی‌تظاهر نیز آشکار می‌شود: ﴿نُوراً یمْشی‏ بِهِ فِی النَّاسِ﴾ ⚠️ نفاق و خیانت پنهان نمی‌ماند: ﴿یخْرِجَ اللَّهُ أَضْغَانَهُمْ﴾ 📌 راه حفظ آبرو: زیرا باطن، ناخواسته در گفتار و کردار تجلّی می‌یابد. https://eitaa.com/qurantehran