eitaa logo
🔅 صفحه قرآنی رحیق🔅
2.7هزار دنبال‌کننده
4هزار عکس
1.7هزار ویدیو
826 فایل
«رحیق» یعنی نوشیدنی گوارا و ناب ویژه بهشتیان. ۲۵مطففین . مقصد و مقصود ما درک و دریافت عمیق تر کتاب خداست. از محتوای لقمه ای و عموم پسند و صرفا انگیزشی استقبال نمی کنیم.همراهان ما اندکند لیکن ژرف نگرند. @s_m_a57
مشاهده در ایتا
دانلود
📌نکات آیه: ۱ - مؤمنان، مورد نهى الهى از جستن بر خدا و رسول، در گفتار و رفتار (یأیّها الذین ءامنوا لاتقدّموا بین یدى اللّه و رسوله) ۲ - ایمان واقعى، مستلزم کامل از دستورات دین و پرهیز از و خودرأیى (یأیّها الذین ءامنوا لاتقدّموا بین یدى اللّه و رسوله) ۳ - دخالت عجولانه و بى مورد برخى از مؤمنان، در احکام خدا و رسول(ص) * (یأیّها الذین ءامنوا لاتقدّموا بین یدى اللّه و رسوله) برداشت بالا بدان احتمال است که نهى در آیه شریفه، نظر به مواردى داشته باشد که قبل از آن صورت گرفته است; چنان که از شأن نزول ها چنین استفاده مى شود. ۴ - عدم جواز کردن به چیزى، قبل از رسیدن حکم آن از سوى خدا و رسول او (یأیّها الذین ءامنوا لاتقدّموا بین یدى اللّه و رسوله) تعبیر «لاتقدّموا بین...» هم شامل حکم کردن قبل از حکم خدا و رسول او و هم شامل حکم کردن در قبال فرمان آن دو مى شود. برداشت بالا براساس معناى نخست است. ۵ - فرمان پیامبر(ص)، همانند فرمان خداوند، لازم الاتّباع است. (لاتقدّموا بین یدى اللّه و رسوله ) ۶ - لزوم رعایت تقواى الهى، در زمینه دین (و اتّقوا اللّه ) ۷ - تقواى الهى، مستلزم محض بودن در برابر حکم خدا و رسول (لاتقدّموا بین یدى اللّه و رسوله و اتّقوا اللّه ) ۸ - مخالفت بااحکام و معارف دین، ناسازگار با روح تقوا (لاتقدّموا ... و اتّقوا اللّه ) ۹ - خداوند، «سمیع» (شنوا) و «علیم» (دانا) است. (إنّ اللّه سمیع علیم) ۱۰ - توجه به شنوایى و آگاهى خداوند، مستلزم رعایت تقوا و نگرفتن بر حکم خدا و رسول (لاتقدّموا ... و اتّقوا اللّه إنّ اللّه سمیع علیم) ۱۱ - لزوم روحى و درونى انسان، در برابر حکم خدا و رسول * (إنّ اللّه سمیع علیم) برداشت بالا بدان احتمال است که وصف «علیم» پس از وصف «سمیع» بیانگر این جهت باشد که اگر مؤمنان، رأى عجولانه خود را اظهار کنند، خداوند «سمیع» است و اگر در دل نسبت به حکم خدا و رسول او موضعى داشته باشند، خداوند «علیم» است. بنابراین حتى در درون نیز، باید منقاد حکم الهى باشند. 🔅تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom
برداشت از آیات ۴۲ – ۲۳ 🎇درس هایی از قصه علیه السلام سالک و رهپوی حق باید پندهای زیر را از قضیه حضرت موسی علیه السلام و فرعون بیاموزد: ۱ – همیشه مسائل علمی و حقیقی را با و تسلط کامل برای طرف بیان کند. ۲ – دشمنان هر به انسان بزنند با آنها را نشنیده بگیرد و از پای در نیاید. ۳ – هر جنایتی را که بکنند چون در گمراهی هستند خدای تعالی روزی آنها را به جزای اعمالشان می رساند. ۴ – باید بداند که ها در هر زمان خوبان را به عنوان مفسد ممکن است مورد اذیت آزار و آسیب قرار دهند .مومن باید بداند که خدای تعالی آنان را به وسیله طاغوت ها امتحان می کند. ۵ – رهجوی حق از متکبرین و کسانی که به روز قیامت ایمان ندارند به خدا پناه می برد تا خدا پشتیبان او باشد. ۶ – باید همیشه ظالمین را کند و با استدلال آنها را به حقیقت راهنمائی نماید. ۷ – اگر لازم بود برای مهمی ایمان و اعتقادش را کتمان کند و تقیه نماید باید آن را انجام دهد. ۸ – خدای تعالی کسانی را که اسراف می کنند و یا زیاد می گویند هدایت نمی کند. ۹ – از عذابهایی که بر گذشتگان به خاطر سرپیچی شان از فرمان خدا آمده، مردم را بترساند و آنها را دهد. ۱۰ – مردم را از خواب بیدار کند و روز قیامت را برای آنها با استدلال روشن نماید. ۱۱ – به مردم بفهماند که اگر خدا را به حال خود واگذاشت برای او راهنمائی پیدا نمی شود. ۱۲ – از قصّه های قرآن مثل قصه حضرت علیه السلام مردم را راهنمائی کند و برای آنها برداشت های خوبی داشته باشد. ۱۳ – نباید کننده باشد. ۱۴ – نباید در عقاید شک و داشته باشد والا خدا او را به حال خود وامی گذارد و هدایتش نمی کند. ۱۵ – نباید آیات قرآن را به خود تفسیر کند و آنها را مورد بحث و گفتگو قرار دهد. زیرا اگر این کارها را بکند خدای تعالی و کسانی را که آورده اند به غضب در می آورد و آنها از او بیزارند. ۱۶ – باید بداند که اگر نسبت به بندگان خدا و جبار باشد خدای تعالی او را در قبض کامل نسبت به معنویات قرار می دهد. ۱۷ – باید بداند که و غرور سبب بی اعتقادی و جنون می شود و را از راه صحیح نمی تواند بدست بیاورد و در کارهای معنوی به بن بست می رسد. ۱۸ – در موارد باید تقیه کند آن چنان که مؤمن آل فرعون با طرفداران فرعون را هدایت می فرمود. ۱۹ – بداند که زندگی دنیا زودگذر است و زندگی پایدار، عالم است. ۲۰ – بداند که خدا به قدری مهربان است که اگر کار بدی انجام دهد خدای تعالی جز به همان مقداری که بد کرده او را مؤاخذه نمی کند ولی کسانی که عمل شایسته انجام دهند و باشند چه زن باشند و چه مرد، خدای تعالی آنها را به بهشت داخل می کند و بی حساب به آنها روزی می دهد. ۲۱-باید به کسانی که به او کرده اند، نیکی کند و نسبت به آنها بدی نکند و راهنمائی های صحیحی برای آنها داشته باشد. 🎇محفل قرآنی رحیق گنجینه آموزه‌های الهی را لطفاً همراهی فرمایید.🌷
⚡️عموی دروغگو! ▪️ ، یکی از فرزندان حضرت هادی (علیه السلام) است که پس از شهادت برادرش امام حسن عسکری (علیه السلام) ،به باطل ادعای امامت کرد و از این رو به کذّاب (بسیار دروغگو) شهرت یافت. 👈این و نیز ادعای او، پیش‌تر در کلمات معصومان (علیهم السلام) شده بود. ▪️امام سجاد (علیه السلام) به نقل ازپیامبر (صلی الله علیه و آله) فرموده‌است: آن گاه که فرزندم جعفر بن محمد بن علی بن حسین بن علی بن ابی‌طالب متولد شد، نامش را بگذارید که پنجمین فرزند از سلالة او، نامش جعفر است که از روی تجرّی بر خدای تعالی و دروغ بستن بر او، می‌کند! او نزد خدا جعفر کذّاب و مفتری بر خدا و مدعی مقامی است که اهل آن نیست. وی، پدر خویش و حسود بر برادر خود و کسی است که می‌خواهد در هنگام ولی خدا او را بر ملا سازد. ▪️ (علیه السلام) پس از نقل فرمایش پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) بسیار گریسته و فرمود: گویا را می‌بینم که طاغی زمانش را وادار می‌کند، تا در امر ولی اللّه و غایب در حفظ الهی و موکل بر حرم پدرش، تفتیش کند؛ به سبب جهلی که بر ولادت او و حرصی که بر او دارد؛ اگر به او دسترسی یابد، و طمعی که در میراث او دارد، تا آن را به ناحق غصب کند.(1) ▪️بدون شک جعفر از خط پدران معصومش، نه به علت کوتاهی و سستی پدر در وی بود و نه به سبب محیطی که در آن می‌زیست. این به علت همنشینی با بدکاران و منحرفان برای وی پدید آمد و شکی نیست همنشین در انسان تأثیر فراوانی دارد. همان‌گونه که قرآن کریم از ماجرای نافرمانی (علیه السلام) سخن می‌گوید. ▪️فاطمه، دختر محمد بن هیثم معروف به ابن سیابه گوید: هنگام ولادت جعفر، من در خانة امام هادی (علیه السلام) بودم و اهل خانه به این ولادت شادمان شدند. نزد (علیه السلام) رفتم و او را شاد نیافتم. گفتم: «ای سرورم! چرا شما را به واسطة این مولود شادان نمی‌بینم؟» فرمود: «این امر بر تو آسان خواهد شد؛ زیرا به زودی او گروه پرشماری را گمراه می‌سازد.» (2) ▪️اوج کژی جعفــر پس از شهادت امــام حســن (علیه السلام) صورت گرفت. وی، با این که اهل فسق و فجور و بزرگ بود، خود را آن حضرت معرفی کرد.(3) پ ن: شیخ صدوق، کمال‌الدین و تمام النعمة، ج1، ص320، ح2. 2- «یَهُونُ عَلَیْکَ أَمْرُهُ فَإِنَّهُ سَیُضِلُّ خَلْقاً کَبِیراً»، همان، ص321. 3- همان، ج2، باب43، ح26. @rahighemakhtoom