eitaa logo
✳️محفل قرآنی رحیق
3هزار دنبال‌کننده
3.2هزار عکس
1.3هزار ویدیو
619 فایل
🌷دانش دامنه گسترده ای دارد به آموخته ها قناعت نکنیم🌷 واژه رحیق برگرفته از آیه ۲۵ سوره مطففین به معنی شراب خالص بهشتی. گرداننده محفل گرچه تجربه و مطالعه ای ۳۰ ساله در مباحث قرآنی داردلیکن باور دارد هنوز در گام اول هست. @s_m_a57 @Sayyedali_1997
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔅🔅🔅 📌راه کمال زمان:1/21دقیقه 🌿🌿🌿 🔅قرآن همراه است و هم راه 🔅به هنگام فتنه ها و بلاها به قرآن پناه ببریم. 🆔 @rahighemakhtoom
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
#اللهم_عجل_الولیک_الفرج #انتظار_فرج_عبادت_است #لبیک_یا_صاحب_الزمان #بقیه_الله_الاعظم #یا_اباصالح_المهدی #یا_مهدی_ادرکنی #ظهور_نزدیک_است #منجی_عالم_بشریت #منتظران_ظهور #منتظران_مهدی #او_خواهد_آمد #انتظار_فرج #جمعه_مباركه #جمعه #انتظار السلام علیک یا ابا صالح المهدی التماس دعا رفقا @rahighemakhtoom
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔅🔅🔅 📌معرفت قرآن و عترت زمان:3/45دقیقه 🌿🌿🌿 🔅قرآن همراه است و هم راه 🔅به هنگام فتنه ها و بلاها به قرآن پناه ببریم. 🆔 @rahighemakhtoom
⏺کاری کنیم حضرت صاحب ما را ببیند⏺ #امام_زمان #حضرت_مهدی #یاصاحب_الزمان #بصیرت #نگاه #جوادی_آملی #آیت_الله_جوادی_آملی @rahighemakhtoom
حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
📌 ▪️مرحوم آیت الله (رضوان الله علیه) ▪️شرح دعای مکارم الاخلاق صحیفه سجادیه-4- 🌿🌿🌿 🔅به هنگام فتنه ها و بلاها به قرآن پناه ببرید 💻برای ترویج و تبلیغ آموزه های قرآنی خالصانه تلاش کنیم. @rahighemakhtoom
🔅🔅🔅 📌نگاشت1:معرفی اجمالی سوره اخلاص(توحید) ▪ سوره اخلاص یا توحید صد و دوازدهمین سوره و از سوره‌های مکی قرآن که در جزء سی‌ام قرار دارد. این سوره را به این دلیل توحید یا اخلاص نامیده‌اند که درباره یگانگی خدا سخن می‌گوید و انسان را از شرک، خلاصی می‌دهد. ▪ محتوای سوره اخلاص، توحید و یگانگی خداوند و بی‌نیازی او از غیر خودش و نیازمندی مخلوقات به اوست. برای سوره اخلاص فضایل زیادی نقل شده است، از جمله اینکه سوره اخلاص در حکم یک‌سوم قرآن است و سه بار خواندن آن معادل یک ختم قرآن است. ▪ در روایات بر خواندن این سوره در نمازهای روزانه تاکید فراوان شده است. در روایتی، پیامبر(ص)، امام علی(ع) را به سوره اخلاص تشبیه می‌کند و می‌گوید همان‌طور که سه بار خواندن سوره اخلاص، مانند خواندن تمام قرآن است، دوست‌داشتن امیرالمؤمنین با زبان، قلب و دست (در عمل) دوست‌داشتن تمام اسلام است.این سوره یکی از چهار قل است. ▪ این سوره به سوره اخلاص و توحید مشهور است. درباره دلیل این نامگذاری گفته شده از آنجا که خداوند را به یگانگی وصف می‌کند، توحید نام گرفته و به این دلیل که توجه به محتوای آن، انسان را از شرک خالص می‌کند و به دنبال آن انسان از آتش دوزخ خلاصی می‌یابد، آن را اخلاص نامیده‌اند.همچنین در روایات و منابع قدیمی آن را به مناسبت آیه اول، سوره «قل هو الله احد» خوانده‌اند.برای سوره اخلاص نام‌های بسیار دیگری بیان شده است، از جمله صمد، نجات، معرفت، اساس، تجرید، تفرید، برائت و مُقَشْقِشَه. @rahighemakhtoom
🔅🔅🔅 📌نگاشت2:معرفی اجمالی سوره اخلاص(توحید) ▪ شیخ طبرسی سوره اخلاص را از سوره‌های مکی می‌داند و می‌نویسد همچنین گفته شده مدنی است. سیوطی از علمای اهل سنت نیز بر این باور است که سوره اخلاص دو بار نازل شده است: یک بار در مکه و یک بار در مدینه، اما علامه طباطبایی می‌نویسد بنابر وقایعی که درباره سبب نزول سوره اخلاص ذکر شده، به نظر می‌رسد مکی بودن آن صحیح‌تر باشد. سوره اخلاص در ترتیب نزول بیست و دومین سوره‌ای است که بر پیامبر(ص) نازل شده است. این سوره در چینش کنونی مُصحَف، صد و دوزادهمین سوره است. و در جزء سی‌ام قرآن جای دارد. ▪ سوره اخلاص ۴ آیه، ۱۵ کلمه و ۴۷ حرف دارد. این سوره جزو سوره‌های مُفصِّلات (دارای آیات کوتاه) است. سوره اخلاص و سه سوره کافرون، ناس و فلق را که همه با «قُل» شروع می‌شوند، چهار قل گویند. سوره اخلاص را جزو سوره‌های جمعی النزول دانسته‌اند، یعنی سوره‌هایی که تمام آیاتشان یک‌باره نازل شده است. ▪ درباره شان نزول سوره اخلاص از امام صادق(ع) نقل شده است گروهی از یهودیان از پیامبر(ص) تقاضا کردند خداوند را برای آنان توصیف کند. پیامبر(ص) سه روز سکوت کرد و پاسخی نگفت، تا اینکه سوره اخلاص نازل شد و سپس پاسخ آنان را بیان کرد. گفته شده این پرسش، درخواستِ جمعی از مشرکان مکه[۱۵] یا درخواست اهل کتاب مدینه[ یا افرادی دیگر بوده است. 🔅 منزلت امام علی و سوره اخلاص ▪ در روایتی از پیامبر(ص)، امام علی(ع) به سوره اخلاص تشبیه شده است. در این روایت آمده است مَثَل علی ابن ابی‌طالب در بین مردم، مَثَل «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» در قرآن است. همچنان که هر کس سه مرتبه سوره اخلاص را بخواند، گویا تمام قرآن را خوانده است، هر کس با زبان، قلب و دست‌هایش (در عمل)، امام علی(ع) را دوست داشته باشد، همه اسلام را دوست داشته است. پیامبر(ص) در آخر می‌فرماید سوگند به کسی که مرا به رسالت برانگیخته، اگر اهل زمین، همانند اهل آسمان، علی را دوست داشته باشند، خداوند کسی از آنان را به آتش عذاب نمی‌کند. ▪ قُندوزی عالم اهل سنت روایت بالا را در کتابش ینابیع المودة نقل کرده است. همچنین در دیگر منابع اهل سنت روایاتی با همین مضمون وجود دارد که منزلت امیرالمؤمنین علی(ع) را همچون منزلت سوره اخلاص معرفی می‌کنند. 🌿🌿🌿 🔅به هنگام فتنه ها و بلاها به قرآن پناه ببرید 💻برای ترویج و تبلیغ آموزه های قرآنی خالصانه تلاش کنیم. @rahighemakhtoom
🔅🔅🔅 📌نگاشت3:نگاهی اجمالی به محتوای کلی سوره اخلاص(توحید) ▪ علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌نویسد سوره اخلاص، خداوند را به احدیت و اینکه همه موجودات در تمامی حاجت‌هایشان نیازمند اویند و اینکه احدی نه در ذات و نه در صفات و نه در افعال شریک او نیست می‌ستاید. این توحید، مختص به خود قرآن است و تمامی مَعارف (اصولی، فرعی و اخلاقی) اسلام بر این اساس پی‌ریزی شده است. ▪ به قرائت سوره اخلاص در نمازهای واجب بسیار سفارش شده است. گفته شده است مکروه است در دو رکعت نماز، یک سوره واحد خوانده شود مگر سوره توحید. برخلاف دیگر سوره‌هاى قرآن كه نمازگزار مى‌تواند پیش از رسیدن به نصف، از آن دست بکشد و به قرائت سوره دیگر بپردازد، در مورد سوره اخلاص و سوره كافرون این اجازه استثنا شده و نمازگزار باید با شروع به قرائت این دو سوره، آن را به پایان برساند. قرائت سوره اخلاص در بسیاری از نمازهای مستحب مانند دو رکعت اوّل نماز شب، یک رکعت وتر، نافلۀ صبح، رکعت اوّل نافلۀ ظهر و مغرب، نماز احرام و نماز طواف و نیز هنگام زیارت اهل قبور و وقوف در عرفات، مستحب است. توصیه شده است هنگام عبور از قبرستان یازده مرتبه سوره اخلاص خوانده شود و ثواب آن به مردگان هدیه شود. 🔅به هنگام فتنه ها و بلاها به قرآن پناه ببرید 💻برای ترویج و تبلیغ آموزه های قرآنی خالصانه تلاش کنیم. @rahighemakhtoom
📌 نظم هندسی 🔹 مرحوم ملاّ محمد نراقی پسر ملاّ احمد را خدا غریق رحمت كند! این دو فقیه كاشانی، غالب فقهای ما این‌طور بودند، شما از مقنعه مرحوم مفید گرفته تا كشف الغطاء مرحوم كاشف ‌الغطاء، غالب این فقها یك رساله ‌ای ـ مفصّل یا مبسوط ـ نوشتند. 🔹 حالا برویم به سراغ نظم هندسی كه مرحوم ملاّ محمد، پسر ملاّ احمد نراقی که این دو هم فقیه بودند، هم متكلّم. او چقدر مهندسی حرف می ‌زند! می‌ گوید شما این آیه را با این روایت هماهنگ كنید، خدا در قرآن فرمود: ﴿مَنْ یطِعِ الرَّسُولَ فَقَدْ أَطاعَ اللَّهَ﴾[1] چرا؟ برای اینكه «رسول بما أنّه رسول» حرف دیگری ندارد! ﴿مَنْ یطِعِ الرَّسُولَ﴾ با «فاء» تفریع ﴿فَقَدْ أَطاعَ اللَّهَ﴾، چون ﴿وَ ما ینْطِقُ عَنِ الْهَوی‏ ٭ إِنْ هُوَ إِلاَّ وَحْی یوحی‏﴾[2] «رسول بما أنّه رسول» حرفی ندارد؛ پس هر كسی مطیع رسول بود، مطیع «الله» است. این روایت را هم كه از آیه قرآن گرفته شده كنار این قرار بدهید، وجود مبارك رسول خدا در جریان غدیر فرمود: «مَن كُنتُ مَولاهُ فَهَذَا عَلِی مَولاهُ»[3] فرمود، این حدیث به منزله آن آیه است، خدا می ‌فرماید هر كسی از پیغمبر اطاعت كند از من اطاعت كرده، پیغمبر می فرماید هر کسی از علی اطاعت کرده از من اطاعت کرده، چون علی (سلام الله علیه) حرفی ندارد غیر از وحی ما، این را می ‌گویند نظم هندسی. فرمود شما این حدیث را كنار آن آیه بگذارید می ‌بینید همین نتیجه را می‌ دهد یا نمی‌دهد؟ چرا «مَنْ‏ كُنْتُ‏ مَوْلَاهُ‏ فَهَذَا عَلِی مَوْلَاه»، چون او غیر از ما حرفی ندارد «كَفِّی وَ كَفُّ عَلِی‏ فِی‏ الْعَدْلِ‏ سَوَاءٌ»،[4] لذا ﴿مَنْ یطِعِ الرَّسُولَ فَقَدْ أَطاعَ اللَّهَ﴾ «من أطاع علی فقد أطاع الرسول» این حرف ‌ها را كلام می ‌گوید. 🔹 بنابراین علم كلام آن قدرت را دارد كه عصمت را ثابت كند، عقل را سر جای خود بنشاند، عقل را از زندان بیرون بیاورد، دست و بال عقل را باز كند كه بتواند حرف بزند، اوّلین حرفی كه عقل می ‌زند این است كه امامت لازم است، دومین حرفی كه می‌ زند می‌گوید امام باید معصوم باشد، سومین حرفی كه می ‌زند می ‌گوید عصمت و امامت «عهد الله» است حرف خدا را تصدیق می ‌كند برای اینكه مردم از عصمت خبری ندارند، چهارمین حرفی كه می‌ زند می‌ گوید با تواتر باید ثابت بشود چه اینكه ثابت شده است غیر از این خاندان كسی معصوم نیست، این حرف ‌های عقل است، آن وقت هم كلام حیثیت خود را پیدا می ‌كند، هم اصول زنده می ‌شود. 🔹 اگر ما حُسن و قبح عقلی را انكار كنیم، مسئله «قُبح عِقاب بلا بیان» كه از ادله متقن ماست، در مسئله برائت در اصول از دست ما گرفته می ‌شود، فقط باید به «رُفِعَ عَن أُمَّتِی»[5] تمسّك كنیم، به نقل تمسّك كنیم، نقل هم كه بازار آشفته دارد. اگر ـ خدای ناكرده ـ عقل زندانی شود، هر حادثه ‌ای كه آن روز به نام سقیفه پیدا شد، امروز به نام داعش پیدا می ‌شود؛ یعنی هر جا تعصّب جاهلی به علاوه قدرت كاذب باشد، مساوی شمشیر است؛ الآن داعش همین‌طور است، گرچه بعضی ‌ها مزدورند امّا بعضی فریب ‌خورده ‌اند و به عقیده شهادت می‌ آیند، جهاد كه دارند همین است، چون كلام راكد است، کلام راجل است، عقل زندانی است؛ كلام این قدرت را دارد، آن وقت هم خود را زنده می ‌كند، هم اصول را زنده می ‌كند، هم فقه را زنده می ‌كند، هم غدیر را زنده می ‌كند. 📝 پی نوشت: [1]. سوره نساء, آیه80. [2]. سوره نجم, آیات 3 و 4. [3]. کتاب سلیم بن قیس الهلالی، ج2، ص603. [4]. امالی(للمفید)، النص، ص293. [5]. وسائل الشیعة، ج‌15، ص369. 🔅به هنگام فتنه ها و بلاها به قرآن پناه ببرید 💻برای ترویج و تبلیغ آموزه های قرآنی خالصانه تلاش کنیم. @rahighemakhtoom
🔅🔅🔅 📌 کار خیر کردن مهم نیست، آوردن کار خیر مهم است ✅در قیامت هم معیار حال فعلی افراد است ✅با چهارتا کار خلاف دیگران که انسان نمی گوید «چرا انقلاب کردیم؟» 🔸عمده در آيه محلّ بحث اين است كه مَنْ جَاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ ... 🔸نفرمود كسي كار خوب بكند؛ كار خوب كردن مهم نيست. 🔸آن قدر بايد اين كار خوب را حفظ بكند كه در قيامت در دستش باشد نه «مَن فعل الحسنة»، «مَنْ جَاءَ بِالْحَسَنَةِ» اينكه امام(رضوان الله عليه) فرمود معيار، حال فعلي است در قيامت هم مي‌گويند معيار، حال فعلي است. 🔸«چه چيزي آوردي؟» نه «چه كار كردي؟» 🔸خيلي‌ها هستند كار خوب كردند بعد بدّلوها كذا و كذا. اما وقتي در قيامت سخن از عَرض اعمال شد مي‌گويند «چه چيزي آوردي؟» نه «چه كردي؟». 🔸«مَن فعل الحسنة» را در قيامت به حساب نمي‌آورند ... يعني وقتي وارد صحنه اعمال مي‌شود در دستش باشد؛ اين معيار است. 🔸اين كار، كار آساني نيست؛ همه اعمال را انسان بايد لِلّه انجام دهد و مواظب باشد كه چيزي كم نياورد؛ مَنْ جَاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ خَيْرٌ مِنْهَا. حالا دستش هست مي‌گويد من اين كارها را كردم... 🔸اين طور نباشد كه به وسيله سيّئات بعدي يا ندامت‌هاي بعدي بگوييم «ما حالا چرا اين كار را كرديم؟» 🔸بسيار خُب، چهارتا كار خلاف انسان ديد، چهارتا ضعف ديد، اينكه نمي‌گويد «ما چرا براي جبهه زحمت كشيديم يا براي انقلاب زحمت كشيديم؟» ... 🔸خب آن كارها براي رضاي خدا بود؛ كاري كه براي رضاي خداست اگر ديگري خلاف كرده، بد كرده، كه آدم پشيمان نمي‌شود! ... 🔸حالا چهار نفر چهارتا حرف زدند، چهارتا حادثه پيش آمد، دنيا هم غير از اين نيست؛ دنيا يعني مجموعه همين تلخي و شيريني‌ها، امتحان‌ها، فراز و فرودها. به تعبير شيخ عطار، اگر كسي كار خير كرد و اين كار خير را نگه داشت و ذخيره كرد و نگذاشت آسيب ببيند و نگفت اين در دستش است، يك وقت است كسي باغبان خوبي است، ميوه خوبي، گُل خوبي تحصيل مي‌كند، اما مرتب اين ميوه را دست مي‌زند، مرتب اين گل را دست مي‌زند، اين است كه پلاسيده مي‌شود. 🔸كار خوبي را كه انسان براي رضاي خدا انجام داده هر باري كه اين كار را براي ديگران گفته مثل آن است كه يك بار به اين برگ گل دست بزند. 🔸خب ده بار كه انسان بگويد اين ديگر پژمرده مي‌شود؛ وقتي انسان كار را براي رضاي خدا كرد ديگران مي‌گويند، ديگران مي‌گويند، اين را معطّرتر مي‌كند؛ ولي خود انسان كه بگويد، هر بار كه گفته مثل اين است كه يك بار به اين برگ گل دست بزند. 🔸اصلاً برگ گُل براي آن است كه دست به آن نزنند؛ اگر گفتند كه «در كار گلاب و گل حكم ازلي اين بود/كاين شاهد بازاري وان پرده‌نشين باشد ... 🔸به هر تقدير اگر كسي كار خيري كرده، هر باري كه اين كار را گفته، مثل آن است كه يك بار به اين برگ گل دست زده؛ خُب اين كم كم پژمرده مي‌شود؛ ولي اگر اين راز را نگه داشت و لِلّه بود، اين در قيامت با گل معطّر مي‌آيد، مَنْ جَاءَ بِالْحَسَنَةِ، آن‌گاه فَلَهُ خَيْرٌ مِنْهَا ... 🔹برگرفته از درس تفسیر قرآن حضرت آیت الله /سوره نمل، آیات 89 و 90 🔅به هنگام فتنه ها و بلاها به قرآن پناه ببرید 💻برای ترویج و تبلیغ آموزه های قرآنی خالصانه تلاش کنیم. @rahighemakhtoom
برشی از (42) 🔅🔅🔅 اَلْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ (2) 🔹 ربّ: ربوبيّت، سوق دادن شي ء به سمت كمال آن است و ربّ كسي است كه شأن او سوق دادن اشيا به سوي كمال و تربيت آنها باشد و اين صفت به صورتي ثابت در او باشد. ▪ مفاهيمي همچون: مالكيّت، مصاحبت، سيادت، قيمومت، ملازمت، تداوم بخشيدن، برآوردن حاجت، تعليم يا تغذيه، همه از لوازم و آثار ربوبيّت و هر يك در موردي و به اقتضاي مواردْ گوناگون است و هر يك مصداقي از مصاديق متفاوت تربيب است، نه معناي آن و اخذ هر كدام از آنها در معناي ربّ از باب زيادت حدّ (به معناي عام) بر محدود، و نشانه اين زيادت آن است كه در سوره‌ي «ناس» كلمه‌ي «مَلِك» وكلمه‌ي «إله» هر دو بعد از كلمه ربّ ذكر شده است و اگر تعبير (ربّ الناس) مفهوم مَلِك و إله را به همراه داشت، لازم نبود كه (مَلِك الناس إله النّاس) جداگانه ذكر شود، و چون معناي مَلِك با معناي مالك در عين تفاوت، مباين نيست، از اين رو نكته‌ي مزبور به عنوان شاهد ياد شد. ▪ كلمه ربّ بدون قيد و به طور مطلق، جز بر ذات مقدس خداوند اطلاق نمي شود، ولي به صورت مضاف و مقيّد بر غير خداوند نيز اطلاق مي شود؛ مانند: «ربّ الدار» و «ربّ الإبل» و اگر كلمه «ارباب» به طور جمع استعمال شده است، مانند: (أَأَربابٌ متفرّقون) [سوره‌ي يوسف، آيه‌ي 39.]به لحاظ باورهاي باطل وثنيّين است ؛وگرنه در جهان هستي بيش از يك ربّ نيست. ✅ تذكّر: در مصدر باب تفعيل از ربّ نبايد به جاي «تربيب»، «تربيت» به كار برد؛ زيرا ربّ از نظر صرفي مضاعف و مربّي ناقص واوي است و مربّي از ريشه‌ي «ربو» به معناي رشد و زيادت است. 🔹 عالمين: اين كلمه جمع «عالَم» است و غالباً الفاظي كه بر وزن «فاعَل» است، بر ابزار و آلت دلالت مي كند؛ مانند: خاتَم، طابَع و قالَب كه به معناي «ما يُخْتَمُ به»، «ما يُطْبَعُ به» و «ما يُقْلَبُ به» است. عالَم نيز به معناي «مايُعْلَم به» است؛ يعني آنچه به وسيله‌ي آن علم حاصل مي شود و سرّ تسميه‌ي عالَم بدين نام آن است كه هر عالَمي آيت و نشانه خداي سبحان است و به وسيله‌ي آن علم به خداوند حاصل مي شود و چون در نظام هستي هر موجودي از موجوداتْ آيت و نشانه خداوند است و هر ذرّه اي از ذرات هستي علامتِ آن ذات اقدس است، هر موجودي يك عالَم است و بر اين اساس درباره‌ي اطلاق عالَم بر مجموع موجودات يا بر مجموعه اي خاص از موجودات بايد گفت: ▪ اگر «مجموع» (افزون بر جميع واحدهاي آن)، وجود مستقلي داشته باشد، اطلاق عالم بر آن حقيقي است و آن نيز مانند هر يك از واحدهايش يك عالَم است و تحت تدبير ربّ العالمين خواهد بود و امّا اگر وجود مستقلي نداشته باشد، اطلاق عالَم بر مجموع اشيا يا مجموعه اي خاص از اشيا، مَجاز است و تنها اطلاق عالم بر هر يك از واحدها حقيقت خواهد بود. 🔅🔅🔅 ✅ قرآن هم راه است و نیز همراه ✳همواره با قرآن باشیم 👇👇👇 @rahighemakhtoom