ترویج #عرفان_کاذب
اجرای سبکهای یوگا و تایچی در اماکن عمومی
ورزشهای شرقی از قبیل یوگا، ووشو، تایچیچوان و غیره... که خواستگاه آنان کشورهای آسیای شرقی میباشند، برگرفته از ادیانی چون #بودا میباشند و هر کجا باشند حامل این نوع ادیان هستند که ناخواسته تأثیر نامطلوب خود را بر مخاطبین خود میگذارند. در این بین متأسفانه مسئولین دولتی نیز به ترویج آن دامن میزنند.
#شهرداری_تهران اقدام به برگزاری این سبک ورزشی در فضای عمومی کرده بود که شرکتکنندگان بهصورت #مختلط، حرکات تایچی را انجام میدادند. و این جای سؤال است که چنین مجوزی در یک کشور اسلامی چگونه صادر شده است؛ درحالیکه این سبک ورزشی حامل القائات #شبهه_معنوی است و بهصورت کاملاً غیرمستقیم تفکرات انحرافی همچون #بودیسم، #تائوئیسم را به مخاطبین خود القاء میکند.
@ferghenews
⭕️⭕️⭕️ سروش:
sapp.ir/feraghvaadyan
⭕️⭕️⭕️ ایتاء:
https://eitaa.com/feraghvaadyan
⭕️⭕️⭕️ گپ:
https://gap.im/feraghvaadyan
🔺خودشکوفایی، سعادت نیست!
↙️بررسی غایت متداول در معنویتهای نوظهور
✍جریانهای معنوی نوپدید، به پیروی از مکاتب و #ادیان سنتی شرقی همچون #بودیسم، #تائوئیسم، و #دانته، #یوگه و #ذن، غایاتی را به عنوان «سعادت» (تقریباً معادل با اصطلاحاتی همچون موکشه، سمادهی، نیروانه، ووشین و...) برمینهند. یکی از این غایات که در تعالیم بسیاری از معنویتهای جدید، شیوع یافته، «#خودشکوفایی» نام دارد.
🔘این موضوع به خودشناسی عمیق و دستیابی به خود واقعی، وابسته است. هرچند خودشکوفایی، گامی به سوی رشد و تعالی است و آثار شگرفی دارد، اگر به یک نوع ارتقای آگاهی و درک اعتلای خویشتن حقیقی بر بدن و تعلقات مادی، منحصر بماند و با بصیرت نسبت به مراتب هستی و به امکان فقری خویشتن همراه نشود، قطعاً سزاوار آن نخواهدبود که به خودیخود، غایت تلاشها و مساعی انسان قرار گیرد؛ #سعادت آنجا نیست.
✴️ این در حالی است که بررسی ادبیات تولیدی استادان #معنویت نوین، عمدتاً حالت و وضعیتی برتربرای انسان به تصویر نمیکشد و تمام همت برای دستیابی به خودشکوفایی است که با برچسبهایی چون #ثروت، #آرامش، خلاقیتريال لذا، شادابی و... همراه است. و سعادت ابدی با کمال وجودی عجین است که با رشد عقل عملی و نظری حاصل میشود.
⭕️آثار خودشکوفایی، زیاد است اما این آثار، غایت لنفسه ندارند؛ یعنی به خودی خود، کمال نهایی انسان محسوب نمیشوند.
📚منبع: حمیدیه، بهزاد، «نقد معنویتهای سکولار بر اساس فلسفه سعادت»، از مقالات ارائهشده به همایش معنویتهای نوظهور؛ شاخصهها و نقدها.
@Feraghvaadyan
💢گذشتهگرایی؛ شاخصه مشترک رنسانس فلورانس و رنسانس قدسی
✍حرکت #رنسانس در واکنش به دوران قرون وسطی و در سلب آن، هویت خود را بازیافت. بدینسان توجه به یونان و روم باستان، اندیشه اندیشمندان رنسانس را به خود مشغول داشت.
✴️عصر رنسانس همانگونه که از جهات مختلف، عصر ترقی، پیشرفت و تعالی بود، از جهاتی عصر ارتجاع و انحطاط به شمار میآید؛ زیرا علم جدید، میل و توجه به ادبیات و فلسفه قدیم را در قلوب افراد ایجاد کرد، آنان را به سوی اخلاق بتپرستی برگرداند و باعث شد پشتپا به دین #مسیحیت بزنند.
🔰در همین گذشتهگرایی بود که آکادمی افلاطون در #فلورانس شکل گرفت و سنت هرمسی(متون مصری) توسط «فیچینیو» ترجمه شد و گسترش یافت.
⚛در جنبشهای معنوی نوپدید به عنوان فرزندان رنسانس قدسی( درعصر پستمدرن) نیز برخی ادیان قدیمی مانند #تائوئیسم و #بودائیسم در جریانهایی مانند فنگشویی، ذن، یوگا، عرفان ویندایر و... بازخوانی شدهاند یا #عرفان_سرخپوستی و مکزیکی در اندیشههای «پال توئیچل» و «کارلوس کاستاندا» فرصت طرح یافتند. «پائولو کوئیلو» هم با «کیمیاگر» خود کوشید تا انسان و #کیهان_هرمسی را به زبان داستان و رمان مورد پسند بشر عصر پستمدرن تبدیل کند.
☯بدینسان، جریانهای معنوی معاصر پستمدرن نیز چونان عصر رنسانس فلورانس کوشیدند تا در نفی #مدرنیته به گذشتههای پیش از آن رجوع کنند.
🌎#با_بازنشر_مطالب_از_ما_حمایت_کنید
🔔 به روشــــنگــــر مــدیــــــا بپیوندید👇
https://eitaa.com/joinchat/2125070336Cb3c07ddb09