الهام، همسرش را از رفتارش، کلماتش، و سکوتش میشناخت و گاه از آنچه میشنید، میترسید و نگران میشد. او در زندگیشان، دیگر حسنشناس شده بود! کارهای سخت و مداوم حاج حسن، تمامی نداشت! او در جشن موفقیت یک تست جدید، بلافاصله پروژۀ بزرگتر بعدی را تعریف میکرد! جشنهای خانوادگی با محققان و مهندسان هر پروژه، بخشی از برنامۀ حسن بود تا همسران را پای کار بیاورد. از آنها تشکر کند، اهمیت کار را برایشان توضیح دهد، تشویق و تأییدشان کند و بگوید: «شما خواهران، در ثواب این کار سهیم هستید، از این بعد تا چند روز خوب شوهراتون رو ببینید که بهاذن اللّه باید پروژۀ بعدی رو شروع کنیم و دیگه؛ زن طلاق! بچه گداخونه!» این اصطلاح شیرین و صمیمیاش بود برای اینکه به همراهانش بگوید چهقدر کار دارند و وقتی برای استراحت و تلف کردن ندارند! ...............
#انتشار_برای_اولین_بار #بریده_از_کتاب_مرد_ابدی #زندگی_نامه_شهید_حسن_طهرانی_مقدم #به_قلم_معصومه_سپهری #مرد_ابدی https://eitaa.com/lashkarekhoban