تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️تفکیک ناپذیری از اخلاق در اسلام (بخش سوم) 🔶 ، سیاست خاصی است و با سیاستهای منفور جهان به هیچ وجه قابل مقایسه نمیباشد. در مساله وحدت و در ، اختلاف اساسی اسلام، با فلسفه سیاسی غرب آشکار می شود. در نظام سیاسی اسلام، نه تنها از سیاست جدا نیست، بلکه بر استوار است. 💠سیاست و رعایت شرف انسانی 🔷در تاریخ (ص) موارد زیادی پیش آمد که به کار بستن و عمل به وظایف اخلاقی، مستلزم ضرر و یا مزاحم منافعش بود، ولی او ضرر را تحمل کرد و از چشم پوشید. به عنوان نمونه، رسول اکرم (ص) در سالهای قبل از هجرت، از فرصت اجتماعات قبائل و عشایر عرب که به مکه می آمدند، استفاده می نمود و با هر گروهی جداگانه در محل سکونتشان درباره رسالت خود گفتگو می کرد. در یکی از سالها موقعی که جمعیت در منا متراکم بود، (ص) دعوت خود را آغاز کرد، ابتداء به طرف خیمه های «بنی کلب» و سپس به جانب «بنی حنیفه» رفت و پیام خود را به آنان ابلاغ کرد و آنان را به اسلام دعوت نمود، ولی آنها نپذیرفتند و جواب رد دادند. 🔷پس از آن به سوی منازل بنی عامر رفت و اسلام را به آنها عرضه کرد، یکی از بزرگان آن قبیله به نام «بیحره» متوجه قیافه جذاب و آهنگ گرم و نافذ (ص) شد و گفت: اگر می توانستم این جوانمرد را از قریش جدا کنم و به اختیار خود درآورم، با قدرت نیروی او تمام عرب را قبضه می کردم و آنها را مطیع خود می ساختم. سپس رو به آن حضرت کرد و گفت: «اگر امروز با شما به امر نبوت بیعت کردیم و از آن پس خداوند موجبات پیروزی تو را بر مخالفان فراهم آورد، آیا زمام امور، بعد از شما برای ما خواهد بود؟ در پاسخ با صراحت و صداقت فرمود: «اختیار امر بعد از من برای خداوند است و آن را در موردی که بخواهد، قرار خواهد داد». «بیحره» گفت: «آیا امروز به یاری شما برخیزیم و گلوهای خود را هدف سلاحهای عرب قرار دهیم و پس از آن که پیروز شدید، زمامداری امور برای دیگران باشد؟ ما را به کار تو نیازی نیست» و از دعوت آن حضرت سر باز زد. [سیره ابن هشام، ج ۱، ص ۴۲۴] 🔷اگر (ص) بر این بود که به هر نحوی شده اهداف خودشان را جلو ببرند، و با توجه به اینکه قبیله بنی عامر هم از قلب پیامبر (ص) آگاه نبودند، و نمی دانستند امر بعد از رسول اکرم (ص) در اختیار خداست، و نیز اگر آن روز حضرت با پیشنهاد قبیله بنی عامر موافقت می کرد و آنان را به آینده امیدوار می ساخت، افراد قبیله به پیامبر (ص) می گرویدند، تمام قدرت خود را در اختیار پیامبر (ص) قرار می دادند و موجبات پیشرفت سریع اسلام را فراهم می ساختند، و این خود در آن شرایط برای پیامبر اکرم (ص) موفقیتی درخشان بود و سودی بس بزرگ در بر داشت، ولی پیامبر (ص) این کار را نکرد و وعده دروغ به آنان نداد. ... برگرفته از فصلنامه مکتب اسلام، شماره ۷، داود الهامی منبع: حوزه نت @tabyinchannel
1 مشاهده