eitaa logo
انس با صحیفه سجادیه
4.9هزار دنبال‌کننده
16.6هزار عکس
2.4هزار ویدیو
1.6هزار فایل
من به شما عزیزان توصیه میکنم با صحیفه سجادیه انس بگیرید! کتاب بسیار عظیمی است! پراز نغمه های معنوی است! مقام معظم رهبری Sahifeh Sajjadieh در اینستاگرام https://www.instagram.com/sahife2/ ادمین کانال @yas2463
مشاهده در ایتا
دانلود
دعای سیدالساجدین(ع) در روز عرفه: 🔹و أَعِذْنِى مِمَّا يُبَاعِدُنِى عَنْكَ، وَ يَحُولُ بَيْنِى وَ بَيْنَ حَظِّى مِنْكَ، وَ يَصُدُّنِى عَمَّا أُحَاوِلُ لَدَيْكَ🔹 🔸و مرا پناه ده از هر چه مرا از تو دور مى كند و ميان من و بهره من از تو حائل شود و بدان چه اميدوارم نائل نشوم🔸 ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
مختصر نيايش ‏گران وَ خُذْ بِقَلْبِي إِلَى مَا اسْتَعْمَلْتَ بِهِ الْقَانِتِينَ، وَ اسْتَعْبَدْتَ بِهِ الْمُتَعَبِّدِينَ، وَ اسْتَنْقَذْتَ بِهِ الْمُتَهَاوِنِينَ. و دلم را به سوى آنچه نيايشگران را به آن گماشته‏اى و پرستش‏كنندگان را با آن به بندگى گرفته‏اى و سهل‏انگاران را با آن نجات داده‏اى، متوجّه ساز. «الْقَانِتِين»: از ماده «قنوت» و به معنى كسانى كه خاضعانه خداوند را نيايش نموده، در راه خدا ايستادگى كرده، بر شهادت به وحدانيّت او ثابت قدم هستند و به عبادت خدا مشغول و از غير او دل كنده‏اند، مى‏باشد. «الْمُتَهَاوِنِين»: كسانى كه عبادت‏ها را خُرد و سبك مى‏شمارند و در عبادت خداوند سهل‏انگارى مى‏كنند. اصل اين كلمه از ماده «هون» گرفته شده كه به معنى آسان شدن، سكون، نرمش، آرامش و تواضع است كه ويژگى‏هاى بندگان خدا مى‏باشد: (وَ عِبَادُ الرَّحْمنِ الَّذِينَ يَمْشُونَ عَلَى الْأَرْضِ هَوْناً وَ إِذَا خَاطَبَهُمُ الْجهِلُونَ قَالُواْ سَلماً): «بندگان (خاص خداوند) رحمان، كسانى هستند كه با آرامش و بى‏تكبّر بر زمين راه مى‏روند، و هنگامى كه جاهلان آنها را مخاطب سازند (و سخنان نابخردانه گويند)، به آنها سلام مى‏گويند (و با بى‏اعتنايى و بزرگوارى مى‏گذرند)». (فرقان/ 63.). ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
مختصر دورى از خداوند وَ أَعِذْنِي مِمَّا يُبَاعِدُنِي عَنْكَ، وَ يَحُولُ بَيْنِي وَ بَيْنَ حَظِّي مِنْكَ، وَ يَصُدُّنِي عَمَّا أُحَاوِلُ لَدَيْكَ. و از چيزى كه مرا از تو دور مى‏كند و ميان من و بهره‏ام از تو، مانع مى‏شود، و از آنچه نزد تو مى‏خواهم، بازم مى‏دارد، مرا نگهدار. در روايات اسلامى، مؤمنين به سوى تقرّب و نزديكى هر چه بيشتر به خداوند منّان، سوق داده شده و از امورى كه انسان را از خداوند دور مى‏كند، برحذر داشته شده‏اند. هر چه انسان به مادّيت دنيايى نزديك‏تر شود و همت خود را امور پيش پا افتاده مادّى قرار دهد، از خداوند فاصله گرفته و دور مى‏شود. امكانات مادّى و ثروت‏هاى دنيوى، دوركننده انسان از خدا نيست، بلكه دلبستگى به دنيا، انسان را از خداوند دور مى‏سازد. در اينجا براى نمونه به دو خصلت و خلق و خوى كه بيشترين اثر را در دورى از خدا دارد، اشاره مى‏شود: الف) تكبّر و غرور: تكبّر، انسان را از خداوند دور مى‏كند. كما اينكه شيطان را از درگاهِ الهى راند. پيشواى بزرگ شيعيان، امام صادق عليه السلام مى‏فرمايند: «اَبْعَدَ النَّاسِ مِنَ اللَّهِ المُتَكَبِّرين»: «دورترين مردم از خداوند، تكبر پيشه‏كنندگانند». (كافى 124 /2.). ب) همّت بستن در ارضاى شكم و شهوت: كسانى كه همّت آنان شكم‏ها و سعى آنها بر شهوات جنسى است، از خداوند فاصله گرفته، از فيض او دور مى‏شوند. حضرت امام صادق عليه السلام فرموده‏اند: «اَبْعَدَ ما يَكُوُن الْعَبْدُ مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ اِذا لَمْ يَهِمُّهُ اِلّا بَطْنَهُ وَ فَرْجَهُ»: «عبد، زمانى از خداوند دورترين است كه همّتش شكم و شهوت باشد». (كافى 319 /2.). ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
🙏 خدايا توجه قلبم را به آن جانب كن كه دل مطيعان و فرمانبردارانت را بدان سوى متوجه ساختى و چنانكه خداپرستان كامل ( همچون علیه السلام) را به عبادتت (مشتاقانه) برگماشتى و متهاونان (سهل‏انگار سست پيمان) را هم به كرم از هلاكت نجات دادى (يا آنانكه در نظر خلق ذليل و خوار و نزد تو عزيز و مقرب بودند از مهالك دو عالم نجات بخشيدى) مرا را هم دست گیری کن و از آنچه مرا از حضرتت دور مى‏گرداند و ميان من و ميان حظ و بهره‏ ام از لقاى تو جدائى مى‏افكند و از آن مقصود نهائيم نزد تو (كه رضا و خشنودى و شهود جمال تست) مرا منع مى‏كند (كرم كن و) از همه‏ى اينها پناهم ده (يعنى از هر چه مرا از تو دور مى‏كند يا ميان من و تو حائل مى‏شود يا مرا از مشاهده جمالت منع مى‏كند از آن مرا در پناه خود آور) ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
علیه السلام در زندان ⚫️در مدّتی که امام موسی کاظم علیه السلام در زندان هارون به سر می‌برد، همه‌ی سربازان و اطرافیان متوجه شخصیّت فوق العاده او شده بودند. لحظه ای از عمر امام به بیهودگی و بطالت نمی گذشت. او غالب اوقات خود را با عبادت و خلوت‌های عاشقانه با خدای بزرگ سپری می‌کرد و در فرصت های مناسب به پاسخ سؤالات مراجعین و روشنگری آنان می پرداخت. تأثیر رفتار امام در زندان بر دوست و دشمن و حتی خود هارون انکارناپذیر و دیدنی است. احمد بن عبدالله از پدرش نقل نمود که گفت: به دیدن فضل بن ربیع ( زندانبان امام موسی کاظم ) رفتم و دیدم بالای بام زندان نشسته است. به من گفت: تو هم بیا بالا. وقتی بالا رفتم، گفت:به درون زندان نگاه کن و بگو چه می بینی. من هم نگاهی کردم و گفتم: تکه‌پارچه ای روی زمین افتاده است. گفت:«دقیق‌تر نگاه کن.» من مدتی با دقت و تأمل بیشتر نگاه کردم و گفتم:مردی در حال سجده است.گفت: او را می شناسی؟ موسی بن جعفر است. هر ساعت از شبانه‌روز که ناگهانی به سراغش می‌آیم، او را در همین حال می‌بینم. نماز صبحش را می‌خواند و تا طلوع آفتاب به ذکر می نشیند. سپس سر به سجده می گذارد و تا ظهر بر سجده است. آن‌گاه بدون تجدید وضو به نماز ظهر می ایستد. شب نیز پس از نماز عشا افطار می کند. تجدید وضو می کند و در دل شب، تا طلوع فجر به سجده و خواندن نافله می پردازد. با این نحوه عبادت است که خورد و خوراک بسیار اندکی دارد. بعضی جاسوسان من خبر داده‌اند که گاهی در دعاهایش چنین می‌گوید: « اللهم انک تعلم انی کنت اسالک ان تفرغنی لعبادتک اللهم و قد فعلت فلک الحمد.» (خداوندا! تو می دانی که همواره از تو فرصتی برای عبادت می خواستم که اکنون عطایم کرده‌ای. بر این نعمت سپاسگزار توأم.) ثوبانی گوید: امام موسی کاظم علیه السلام مدت ده سال و اندی در زندان بود و در تمام این مدت، به سجده های طولانی می پرداخت؛ او پس از طلوع آفتاب سر به سجده می نهاد و تا زوال ظهر سر از سجده برنمی‌داشت. این حال امام را هارون بارها از بالای بام زندان مشاهده کرده بود. هارون سرانجام روزی زبان به اعتراف گشود و گفت: او از راهبان بنی هاشم است. ربیع حاجب گفت:«پس چرا او را در زندان افکنده ای و چنین بر او سخت می گیری؟» هارون گفت:او باید در چنین وضعیتی به سر ببرد (و نباید از خطر او غافل شد). ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
: علیه السلام 37 سالگی از دنیا رفت. درتمام مدت عمرش 24 سال زندان بود.از او 18 پسر و19 دختر باقی ماند.» چگونه امام موسی کاظم (ع) که همیشه در زندان بودند، این همه فرزند داشتند؟ اجمالی : ۱. اینکه بیان شده آن حضرت در سن 37 سالگی از دنیا رفتند صحت ندارد، آن حضرت در سن 55 سالگی به شهادت رسیدند، شاید نویسنده متن عدد 37 را که در برخی منابع تعداد فرزندان آن حضرت ذکر شده را جای طول عمر آن حضرت ذکر کرده است. ۲. خیلی ها تصور می‌کنند که امام موسی کاظم(ع) تمام عمر خود را در زندان بودند، درحالیکه مدت زندانی بودن ایشان بین 4-6 سال بوده است. ۳. تعداد فرزندان آن حضرت مشخص نیست و اقوال مختلفی در این‌باره وجود دارد، بعنوان مثال مشاهده می‌شود که گاهی نام، کنیه و لقب یک فرزند، به عنوان سه فرزند جداگانه بیان شده است؛ اما تردیدی نیست که تعداد فرزندان آن حضرت زیاد بوده است. https://b2n.ir/m28647 ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
1_896630882.mp3
3.75M
علیه السلام ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
سلسله مباحث علیه السلام در ◀️ پناه ببريد به خدا از وسوسه هاي شيطان، از مکرهاي او و از اينکه به هوسهاي باطلي که او در دل شما افکنده، اعتماد کنيد. پناه ببريد به خدا از شر شيطان رجيم، از اينکه فريب وعدههاي و دامهايش را بخوريد. خداوند به وسيله عبادت، شيطان را از انسان دور ميکند و به وسيله عشق به خدا، شيطان را به ذلت و خواري مي افکند. خداوند ميان بنده عاشق و شيطان حجابي قرار ميدهد که هيچ گاه شيطان نميتواند آن را بدرد. 👈بخشي از دعاي از صحيفه سجاديه https://b2n.ir/sahife2_17 چون به کار زشت رو آوريد، شيطان شما را شجاع ميکند و چون به کارشايسته رو آوريد، شيطان شما را از انجام آن کار باز ميدارد. پس پناه ببريد به خدا از شر شيطان. 👈بخشي از دعاي از صحيفه سجاديه https://b2n.ir/sahife2_25 از شر شيطان، از غوغاي عوام، از زخم چشم حسود و بخيل، و از شر هر شيطان سرکش و جبار و از شر سلطان ستمکار و از شر هر ناتوان و توانا، و از شر هر بلند پايه و فرومايه، و از شر هر خرد و بزرگ به خداوند تبارک و تعالي پناه ببريد. 👈بخشي از دعاي از صحيفه سجاديه https://b2n.ir/sahife2_23 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2
برنامه ی ◀️ بی‌اعتنایی به دنیا فَقَالَ (علیه السلام): وَ اللَّهِ لَدُنْيَاكُمْ هَذِهِ أَهْوَنُ فِي عَيْنِي مِنْ عِرَاقِ [عُرَاقِ] خِنْزِيرٍ فِي يَدِ مَجْذُومٍ. امام علی علیه السلام : به خدا سوگند اين دنياى شما كه به انواع حرام آلوده است، در ديده من از استخوان خوكى كه در دست بيمارى جذامى باشد، پست تر است. 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2
◀️ پستى دنيا در نظر امام علی(عليه السلام): 📜 امام(عليه السلام) در اين كلام حكيمانه شدت تنفر خود را از زرق و برق دنيا بيان كرده مى فرمايد: «به خدا سوگند اين دنياى شما در نظر من از استخوان خنزيرى كه در دست شخص جذامى باشد پست تر است»; (وَ اللَّهِ لَدُنْيَاكُمْ هَذِهِ أَهْوَنُ فِي عَيْنِي مِنْ عِرَاقِ خِنْزِير فِي يَدِ مَجْذُوم). «عِراق» با كسره و ضمه عين، جمع «عَرق» (بر وزن فرق) به معناى استخوانى است كه گوشت آن را كنده باشند. امام(عليه السلام) با اين تشبيه كه بيان فرموده رساترين تعبير را در مورد تنفرش از زرق و برق دنيا ذكر كرده است. استخوان بى گوشت ارزشى ندارد به ويژه اگر استخوان حيوان نجس العين مانند خنزير باشد و مخصوصاً اگر در دست انسان بيمار مبتلا به جذام باشد كه همه از وى فرار مى كنند! سوگندى كه در آغاز اين سخن آمده و تعبير به «دنياكم» (دنياى شما) مطلب را روشن تر مى سازد. ابن ابى الحدید در شرح این کلام مى گوید: به جانم سوگند که حضرت در این گفتارش صادق و همیشه صدق و راستى پیشه وى بود و کسى که در سیره و روش زندگى او در آن زمان که در مقام ولایت ظاهرى بود و آن زمان که در کنار، قرار داشت بنگرد صحت این کلام را درمى یابد (چرا که او در هر دو حالت در نهایت بى اعتنایى به دنیا بود). امام(علیه السلام) در طول کلماتى که از نهج البلاغه از آن حضرت نقل شده بى اعتنایى خود را به مقامات دنیوى و مواهب آن با تعبیرات مختلفى بیان کرده که هر کدام از دیگرى گویاتر و فصیح تر است. در خطبه «شقشقیه» چنین بیان فرمود: «وَلاََلْفَیْتُمْ دُنْیاکُمْ هذِهِ أَزْهَدَ عِنْدی مِنْ عَفْطَةِ عَنْز (اگر براى احقاق حقوق مظلومان نبود مهار ناقه خلافت را بر پشتش مى افکندم و رهایش مى ساختم و در آن هنگام) در مى یافتید که ارزش این دنیاى شما در نظر من از آب بینى بز کمتر است. در خطبه 224 آمده است که مى فرماید: «وَإنَّ دُنْیاکُمْ عِنْدی لاَهْوَنُ مِنْ وَرَقَة فی فَمِ جَرادَة تَقْضَمُها; این دنیاى (پر زرق و برق) شما در نظر من از برگ جویده اى که در دهان ملخى باشد خوارتر و بى ارزش تر است. در مقدمه خطبه 33 خواندیم که ابن عباس مى گوید: در منطقه «ذى قار» خدمت امام(علیه السلام) رسیدم در حالى که پارگى کفش خود را مى دوخت، حضرت رو به من کرد و گفت: قیمت این کفش چقدر است؟ من عرض کردم: قیمتى ندارد. فرمود: «وَاللهِ لَهِىَ أحَبُّ اِلَىَّ مِنْ إمْرَتِکُمْ إلاّ أنْ أُقیمَ حَقّاً أوْ أدْفَعْ باطِلاً; به خدا قسم این کفش بى ارزش در نظر من محبوب تر از فرمانروایى بر شماست مگر این که با این حکومت حقى را به پا دارم یا باطلى را دفع کنم». تعبیرات دیگرى از این قبیل هست که همه حاکى از بى اعتنایى و عدم وابستگى آن امام بزرگوار به مواهب مادى دنیاست. مرحوم علامه مجلسى در بحارالانوار حدیث بسیار مشروحى درباره فضایل امیرمؤمنان على(علیه السلام) نقل کرده که در پایان آن به حوادث ایام شهادت آن حضرت اشاره شده است; وى نقل مى کند: «یک روز پیش از آنکه امام(علیه السلام) به شهادت برسد مردم به عیادت آن حضرت آمدند و این در حالتى بود که حقوق آنها را از بیت المال پرداخته بود و چیزى از دنیاى آنها را براى خود انتخاب نکرده بود «وَلَمْ یَتَناوَلُ مِنْ بَیْتِ مالِ الْمُسْلِمینَ ما یُساوی عِقالاً وَلَمْ یَأْکُلْ مِنْ مالِ نَفْسِهِ إلاّ قَدْرَ الْبُلْغَةِ; و در حالى بود که از بیت المال مسلمانان حتى به اندازه یک عقال (پایبند) شتر براى خود بر نداشته بود و از اموالى که خودش (با زحمت فراوان) فراهم مى ساخت تنها به اندازه ضرورت استفاده مى کرد». و همه حاضران گواهى دادند که دورترین مردم از آن حضرت همچون نزدیک ترین مردم به آن حضرت بود (و هیچ گونه تفاوتى در میان نزدیکان و افراد دور یا بیگانه نمى گذاشت)». این نشان مى دهد که اگر امیرمؤمنان سخنى درباره دنیا مى گوید عملش نیز کاملاً با آن هماهنگ است. 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2
❇️ قرآن کریم هر روز یک آیه تفسیر نور – استاد محسن قرائتی سوره وَلِلَّهِ الْمَشْرِقُ وَالْمَغْرِبُ فَأَيْنَما تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ عَليمٌ‌ مشرق و مغرب از آن خداست، پس به هر سو روكنید، آنجا روى خداست، همانا خداوند (به همه جا) محیط و (به هر چیز) داناست. 🔴 یهود بعد از تغییر قبله‌ى مسلمانان از بیت‌المقدّس به كعبه، ایجاد سؤال و یا القاء شبهه مى‌كردند كه به چه دلیلى قبله تغییر یافته است. این آیه بر این حقیقت تكیه مى‌كند كه مشرق و مغرب از آن خداست و به هرسو رو كنید، خدا آنجاست. اگر كعبه نیز به عنوان قبله قرار داده شده است، براى تجلّى وحدت مسلمانان و تجدید خاطرات ایثارگرى و شرك ستیزى ابراهیم علیه السلام است. و بدین خاطر داراى قداست و احترام مى‌باشد. 🔴 هركارى كه به فرمان خداوند بوده و رنگ الهى داشته باشد، وجه‌اللَّه و عبادت است. «اینما تولّوا فثَمّ وجه اللَّه» ⏺کانال انس با 🆔 @sahife2
تشنه ی علیه السلام بشویم !!! ✳️ ای که مهجوری عشاق روا می‌داری عاشقان را ز بر خویش جدا می‌داری تشنه بادیه را هم به زلالی دریاب به امیدی که در این ره به خدا می‌داری دل ببردی و بحل کردمت ای جان لیکن به از این دار نگاهش که مرا می‌داری ساغر ما که حریفان دگر می‌نوشند ما تحمل نکنیم ار تو روا می‌داری ای مگس حضرت سیمرغ نه جولانگه توست عرض خود می‌بری و زحمت ما می‌داری تو به تقصیر خود افتادی از این در محروم از که می‌نالی و فریاد چرا می‌داری از پادشهان پایه به خدمت طلبند سعی نابرده چه امید عطا می‌داری 🔅 برنامه ی روزانه 🌷 تشنه ی بادیه را هم به زلالی دریاب به امیدی که در این ره به خدا می‌داری معنی بیت: (عاشقان درصحرای فراق ودوری، تشنه ی دیدارتو هستند وبه لطف توبسیارامیدوار) همانگونه که توبه لطف خداوند امیدوارهستی عاشقان تشنه نیزبه توامید بسته اند آنهارابه گوشه ی چشمی دریاب. روان تشنه ی مارابه جرعه ای دریاب چومی دهند زلال خضرزجام جمت ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
آورده اند که شاه اسماعیل سر سلسله ی صفویان در آن ایام که همه می کوفت و پیش می رفت، به هر جا می رسید مزارها و مقبره های مشاهیری را که به تسنن معروف بودند، از سر جوانی و تعصب، ویران و با خاک یکسان می کرد. وقتی به مقبره ی حافظ رسید، از آنجا که هم خودش اهل ذوق و شعر بود و هم حافظ محبوب عالم، پاره ای تأمل و ملاحظه کرد، از امرا و اصحاب صلاح پرسید، حاصل مشورت این بود که متعصبان گفتند: “باید این مقبره و بنا را نیز ویران کرد! چون حافظ هم رند و لاابالی بوده، هم شیعه نبوده. ” یکی از اصحاب - ملا سید عبدالله تبریزی - که از بس در کارها سمج بود شاه اسماعیل به او “ملا مگس” لقب داده بود (و همیشه همه جا او را ملا مگس می خواند و این لقب او سخت مشهور و زبانزد همگان شده بود، چنان که نام و عنوان اصلی او را کم کم به فراموشی سپرده بود)، در خراب کردن مقبره ی حافظ از همه بیشتر اصرار می کرد و ترکتازانه داد سخن می داد. عاقبت شاه اسماعیل گفت: “از دیوانش فال می گیریم.” و گرفت. خوشبختانه به دلخواه شاه اسماعیل این بیت منسوب به حافظ آمد که حافظ ز جان محب رسول است و آل او حقا بدین گواست خداوند داورم شاه اسماعیل خوشحال شد و لبخند خرسندی به لب آورد و از ویران کردن مزار حافظ درگذشت. اما ملا مگس همچنان پافشاری می کرد. شاه اسماعیل باز دیوان را برداشت، گفت: ای خواجه جواب ملامگس مبرم را هم بده.” و فال گرفت و گویای مورد و مقال و حال، این بیت فال بر آمد ای مگس عرصه ی سیمرغ نه جولانگه توست عرض خود می بری و زحمت ما می داری ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
وَتُصَيِّرَهُمْ إِلَى أَمْنٍ مِنْ مَقِيلِ الْمُتَّقِينَ. خداوندا آنان ( از ابتدا تا قیامت هرکه آمد ) را سلامت همه جانبه ده و به مقام امنى كه جايگاه استراحت پرهيزكاران است ، منتقل گردان. دعای ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
قسمت 1 تبیین لینک زیر https://eitaa.com/sahife2/39635 🔴 7- نجات از جهنّم و قرار گرفتن در بهشت عنبر سرشت‏ عالم حيات و زندگى همچون كاروانى است كه از جهان عدم به حركت درآمده و در مسير بى انتهاى خود به سوى بى‏نهايت كه ذات پاك خداست پيش مى‏رود، هر چند مخلوقات محدودند و محدود هرگز بى‏نهايت نخواهد شد ولى سير او به سوى تكامل نيز متوقّف نمى‏گردد، حتى پس از قيام قيامت باز اين سير تكاملى ادامه مى‏يابد. و از آنجا كه آغاز اين حركت از ناحيه پروردگار شروع شده و نخستين جرقه حيات از او پديد آمده و اين حركت تكاملى نيز به سوى او است، تعبير رجوع و بازگشت شده است. حضرت حق مى‏فرمايد: إِلَيْهِ مَرْجِعُكُمْ جَمِيعًا وَعْدَ اللَّهِ حَقًّا إِنَّهُ يَبْدَؤُاْ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ لِيَجْزِىَ الَّذِينَ ءَامَنُواْ وَ عَمِلُواْ الصلِحتِ بِالْقِسْطِ وَ الَّذِينَ كَفَرُواْ لَهُمْ شَرَابٌ مّنْ حَمِيمٍ وَ عَذَابٌ أَلِيمُ بِمَا كَانُواْ يَكْفُرُونَ بازگشت همه شما فقط به سوى اوست. [خدا شما را وعده داد] وعده‏اى حق وثابت؛ بى‏ترديد اوست كه جهان آفرينش را مى‏آفريند، سپس آن را [به قيامت‏] بازمى‏گرداند تا كسانى كه ايمان آورده‏اند و كارهاى شايسته انجام داده‏اند، به عدالت و انصاف پاداش دهد، و براى كسانى كه كافر شدند به كيفر كفرى كه همواره مى‏ورزيدند، شربتى از آب بسيار جوشان و عذابى دردناك است. در آيه ديگر كوشش و تلاش نيكوكاران را تشبيه به يك مسابقه معنوى كرده كه هدف نهايى آن آمرزش الهى و نعمت‏هاى جاويدان بهشت است. وَسَارِعُواْ إِلَى‏ مَغْفِرَةٍ مّن رَّبّكُمْ وَجَنَّةٍ عَرْضُهَا السَّموَ تُ وَالْأَرْضُ أُعِدَّتْ لِلْمُتَّقِينَ و به سوى آمرزشى از پروردگارتان و بهشتى كه پهنايش [به وسعتِ‏] آسمان‏ها و زمين است بشتابيد؛ بهشتى كه براى پرهيزكاران آماده شده است. سارعوا از مسارعت به معنى كوشش و تلاش دو يا چند نفر براى پيشى گرفتن در رسيدن به يك هدف است. و در كارهاى نيك، قابل ستايش و در كارهاى بد نكوهيده است. در حقيقت قرآن در اين جا از يك نكته روانى استفاده كرده كه انسان براى انجام دادن يك كار اگر تنها باشد معمولًا كار را بدون سرعت و عادى انجام مى‏دهد ولى اگر جنبه به خود بگيرد آنهم مسابقه‏اى كه جايزه باارزشى دارد، تمام نيرو و انرژى خود را به كار مى‏گيرد و با سرعت هر چه بيشتر به سوى هدف پيش مى‏تازد، اگر هدف اين مسابقه در درجه اول مغفرت قرار داده شده براى اين است كه رسيدن به مقام معنوى بدون آمرزش و شستشوى از گناه ممكن نيست، نخست بايد خود را از گناه شست و سپس به مقام قرب پروردگار گام نهاد. و مؤمنان چنين‏اند كه در راه‏يابى به حقيقت آخرت در مسابقه‏اند. 👈 ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏ 4 ، ص: 124 دعای ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
قسمت 2 🔴 خلود، يعنى ماندن هميشگى و جاودانگى ماندگار است. و مراد حضرت از اين درخواست اين است كه؛ مسافران پرهيزگار، آخرت را از ورود در آتش دائمى و مطلق سالم نگه دارد و جايگاه آسايش را براى آنها فراهم كند. مقيل، محل استراحت در نصف روز است. در روايات آمده است كه خداوند در حسابرسى بر اهل بهشت به مقدار نصف روز دنيا در بهشت تخفيف مى‏دهد و براى‏ جهنّميان همچنين مقدار مقرّر شده است. سپس به جايگاه ابدى منتقل مى‏شوند. و امّا حضرت سجّاد عليه السلام در دعاى مورد شرح فرمود: «مَقيل المتقين» كه تنها متقيان به آن جايگاه عنبر سرشت، وعده هميشگى داده شده‏اند نه ديگران، همان طور كه در سوره فرقان مى‏فرمايد: قُلْ أَذَ لِكَ خَيْرٌ أَمْ جَنَّةُ الْخُلْدِ الَّتِى وُعِدَ الْمُتَّقُونَ كَانَتْ لَهُمْ جَزَآءً وَ مَصِيرًا* لَّهُمْ فِيهَا مَا يَشَآءُونَ خلِدِينَ كَانَ عَلَى‏ رَبّكَ وَعْدًا مَّسُولًا بگو: آيا اين [آتش سوزان‏] بهتر است يا بهشت جاودانى كه به پرهيزكاران وعده داده‏اند كه پاداش و بازگشت گاه آنان است؟* در آنجا هر چه بخواهند در حالى كه جاودانه‏اند براى آنان فراهم است، اين بر عهده پروردگارت وعده‏اى است درخواست شده [و مورد انتظار اهل ايمان از خداى بخشنده و كريم.] زيرا كه خداوند بهشت را به مؤمنان متقى وعده داده است و هيچ گونه حق و استحقاقى در كار نيست ولى به خاطر تقواى فوق العاده و پذيرش سختى‏هاى دنيا و دورى از لذت‏هاى مباح و غيرمباح بايد پاداشى شايسته داشته باشند. پرسشى در اين جا مطرح است كه چرا خداوند درباره مژده جايگاه دوزخيان و بهشتيان كلمه «خُلد» را به كار برده است؛ با اين كه اهل گناه اگر هدايت مى‏شدند و يا گروهى در آزمايش‏هاى دشوارى قرار مى‏گرفتند؛ اهل طاعت نمى‏شدند و امور دنيا همه محدود است پس اين جاودانگى بر اساس عدالت نيست؟ پاسخ اين سؤال از دقت در مطالب گذشته روشن مى‏شود كه با مطالعه آيات و روايت به دست مى‏آيد: خداوند به مؤمنان پرهيزگار وعده بهشت ابدى با قيد تقوا داده است و هرگز بنده‏اى حق يا استحقاقى نسبت به بهشت رفتن ندارد و حتى بسيارى از انسان‏ها با تخفيف در محاسبه و شفاعت و گذشت خداوند و اولياء اللّه به بهشت مى‏روند. و نكته ديگر اين كه هميشگى بودن پاداش و كيفر مؤمنان و كافران بر اساس نيت آنان است؛ زيرا قصد و علاقه و هدف اهل ايمان، انجام عمل صالح و طاعت الهى براى هميشه است پس اطاعت و پرهيزگارى دائمى حالتى سخت و كوبنده لذت است، پس عاقبت خوشى و راحتى است. امّا اهل گناه نيت‏شان تا هنگامى كه زندگى مى‏كنند اين است كه به دنبال لذت‏ها و هوس‏ها و دورى از راه حق و انكار معاد باشند؛ پس سرانجام آنها درد و آتش است. با اين حال هر كسى بر اساس نيت زندگى مى‏كند و همان گونه جاودانه مى‏ماند. بنابراين بر كسى يا گروهى ظلمى صورت نمى‏گيرد. 👈 ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏ 4 ، ص: 124 دعای ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
قسمت 3 🔴 حضرت صادق عليه السلام اين نكته را مستند به شاكله انسان مى‏داند و مى‏فرمايد: إِنَّمَا خُلِّدَ اهْلُ النَّارِ فِى النَّارِ لِأَنَّ نِيَّاتِهِمْ كانَتْ فِى الدُّنْيا انْ لَوْ خُلِّدُوا فِيها انْ يَعْصُوا اللَّهَ أَبَداً، وَ انَّما خُلِّدَ اهْلُ الْجَنَّةِ فِى الْجَنَّةِ لِأَنَّ نِيَّاتِهِم كانَتْ فِى الدُّنْيا أَنْ لَوْ بَقُوا فِيها انْ يُطِيعُوا اللَّهَ أَبَداً فَبِالنِّيَّاتِ خُلِّدَ هَؤُلاءِ وَ هَؤُلاءِ ثُمَّ تَلا قَوْلَهُ تَعالى‏: قُلْ كُلٌّ يَعْمَلُ عَلَى‏ شَاكِلَتِهِقالَ: عَلَى نِيَّتِهِ. دوزخيان از اين رو در آتش جاويدانند كه در دنيا نيتشان اين بود كه چنانچه تا ابد زنده بمانند، خدا را نافرمانى كنند و بهشتيان در بهشت جاويدانند كه در دنيا بر اين نيت بودند كه هميشه خدا را فرمان برند. پس به نيت‏ها هر دو گروه جاودانه هستند. سپس حضرت اين آيه را تلاوت فرمود: «بگو هر كس بر پايه‏ خلق و خوى و عادت‏هاى اكتسابى خود عمل مى‏كند» و فرمود: يعنى با نيت خود. مؤمنان با نيت‏هاى پاك و ضميرهاى مطمئن و اميدوار به دار امان وارد مى‏شوند و در سراى امنيت و آسايش، تلخى‏هاى دنيا از بين مى‏رود. چقدر بهشت رفتن ارزان است؟! كه با اطاعت و شكيبايى به دست مى‏آيد. حضرت رسول اللّه صلى الله عليه و آله فرمود: وَالَّذى‏ بَعَثَنى‏ بِالحَقِّ بَشيراً لايُعذِّبُ اللَّهُ بِالنَّارِ مُوَحِّداً أَبَداً. سوگند به آن كه مرا نويد دهنده برانگيخت، خداوند هرگز يكتاپرست را در آتش عذاب ندهد. حضرت باقر صلى الله عليه و آله مى‏فرمايد: بهشت در گرو گرفتارى‏ها و بردبارى است. پس، هر كه در دنيا بر ناملايمات صبر كند به بهشت رود و دوزخ در گرو لذت‏ها و خواهش‏هاى نفس است پس، هر كه لذت و هوس‏ها را برآورده كند به جهنّم رود. پس راه بهشت را بايد شناخت و از صاحبانش كليد راه‏يابى را درخواست نمود كه امام على عليه السلام فرمود: هر كس شش خصلت در او گرد آيد به بهشت درآيد و از آتش برهد: كسى كه خدا را بشناسد و فرمانش برد و شيطان را بشناسد و نافرمانيش كند و حق را بشناسد و پيرويش نمايد و باطل را بشناسد و از آن بپرهيزد و دنيا را بشناسد و دورش افكند و آخرت را بشناسد و آن را بجويد. و چون مؤمن به اين خصلت‏ها دست يافت در منازلى سكونت خواهد گزيد كه مقدار آن به هيچ اندازه‏اى محاسبه نشود. در اين زمينه حضرت على عليه السلام مى‏فرمايد: منازل شيعيان ما در ديده بهشتيان چنان به نظر مى‏رسد كه هر انسانى ستارگان را در آسمان مى‏بيند. 👈 پایان شرح دعای 4 صحیفه سجادیه ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏ 4 ، ص: 124 دعای ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2