اما كسانى كه علنا مشروب مىخورند و مست در خيابانها به راه مىافتند يا علنا و در منظر مردم قمار مىزنند يا در خيابانها و رهگذرها با صداى بلند، فحش و دشنام مىگويند، غيبت اينان از آن گناهانى كه متظاهرند معصيت نيست زيرا اينان با عمل خويش پردهى احترام خود را دريدهاند و موجبات هتك و توهين خويشتن را فراهم آوردهاند.
رسول اكرم فرموده است: كسى كه پردهى حيا را از چهرهى خود بيفكند و در مقابل مردم بدون احساس شرمسارى مرتكب گناه شود براى او غيبتى نيست.
بدعتگذاران در دين :
بدعت عبارت است از چيزى كه در كتاب و سنت نيامده و جزء دين خدا نيست.
اگر كسى بخواهد آن را به حساب دين بگذارد و مسلمانان را به انجام آن وادار سازد، غيبت بدعتگذار در گناهى كه مرتكب شده نه تنها حرام نيست بلكه به موجب روايات، بايد مسلمانان از وى تبرى بجويند، بدعتگذار را به بدى ياد كنند، در مجامع و مجالس از وى سخن بگويند، و مورد ملامتش قرار دهند تا نتواند به دين خدا آسيب برساند و مسلمانان را از صراط مستقيم، منحرف نمايد.
رسول اكرم فرموده: وقتى بعد از من اهل ريب و بدعت را ديديد علنا از آنان تبرى بجوييد، به بدى يادشان كنيد، در سخنان خود مورد ملامتشان قرار دهيد، به رنج و دهشتشان بيندازيد تا آنكه به فساد در اسلام طمع نكنند، لازم است مردم از آنان حذر نمايند و از بدعتشان چيزى نياموزند. خداوند اين رفتارتان را در صفحهى حسنات شما ثبت مىكند و درجات شما را بالا مىبرد.
از جمله مواردى كه غيبت جايز است، شكايت كسى است كه حقش تضييع شده و براى احقاق حق به محكمه ى قضا مىرود و از تعدى متجاوز شكايت مىكند و قاضى شرع كه مقام صالح دادرسى است آن غيبت را استماع مىنمايد ، نه شاكى مرتكب گناه غيبت شده و نه قاضى غيبت حرام استماع نموده است.
كسى كه قدرت مالى دارد ولى در اداى دين واجب خود تعلل مىورزد و بناحق آن را به تعويق مىاندازد با اين عمل، غيبت و كيفر خود را حلال مىنمايد.
درست است که شهادت شهودى كه در محكمه ى قضا براى اداى شهادت خوانده مىشوند غيبت است از كسى كه عليه او شهادت مىدهند
اما غيبت اينان همانند غيبت صاحب حق در طرح دعوى و استماع قاضى شرع در شنيدن غيبت، شرعا جايز و بلامانع است،
چه آنكه هدف اين غيبت احقاق حق و اقامه ى عدل است و با تحقق اين هدف بزرگ جامعه به سعادت مىرسد و از سقوط و تباهى مصون مىماند.
از مواردى كه غيبت نمودن گناه نيست، جواب دادن به مشورت يك مسلمان است. جوانى به خواستگارى دخترى مىآيد، پدر دختر او را نمىشناسد، و از اخلاق و رفتارش آگاهى ندارد، نزد كسى مىرود كه پسر را خوب مىشناسد، به او مىگويد: آيا صلاح مىدانى با اين پسر وصلت نمايم، دخترم را به همسريش درآورم؟ شخص آگاه به شرط حسن نيت و بدون شائبهى دشمنى و حسد، مىتواند آنچه را كه از پسر مىداند و در امر ازدواج موثر است به پدر بگويد، اگر پسر در پنهان مشروب مىخورد، يا معتاد به مواد مخدر است، اگر با افراد فاسد رفيق است و با آنان رفت و آمد مىنمايد، اگر پروندهى گناهى دارد و تحت تعقيب است، يا اعمال ديگرى از اين قبيل، به پدر بگويد و نگذارد دختر جوانى دچار سيهروزى و بدبختى شود.
امام سجاد (ع) به پيشگاه خداوند عرض مىكند:
و اخالف من اغتابنى الى حسن الذكر.
بار الها! موفقم بدار تا برخلاف روش آن كس كه از من غيبت نموده و به بدى يادم كرده است قدم بردارم و او را به خوبى و نيكى ياد نمايم.
كسى كه از امام معصوم غيبت مىنمايد و حضرتش را به بدى ياد مىكند
يا امام را نمىشناسد و به مقام رفيع آن حضرت در پيشگاه الهى وقوف ندارد
يا گرفتار سوء نيت و آلودگى ضمير است و بايد خود را اصلاح كند ، نه آنكه به ناروا زبان بگشايد و از امام غيبت نمايد.
#اصلاح_بين_مردم : در مورد هجران و جدايى دو مسلمان از يكديگر، همانگونه که امام در فقرات قبل فرمودند اسلام تاكيد نموده كه هر چه زودتر جدايى دو مسلمان به وصل مبدل گردد و هجران، پايان پذيرد
و حتی گفته اند كه هر يك از دو طرف براى آشتى از ديگرى سبقت بگيرد اجر بزرگتر نصيب او خواهد بود،
اما غيبت نمودن همانند هجران نيست و غيبت كننده كه مرتكب گناه شده اگر بخواهد خود را از معصيت مبرا نمايد بايد نزد غيبت شده برود، و از او رضايت بخواهد و غيبت شده با كرامت نفس و بزرگوارى او را ببخشد،
از اين رو اگر غيبت كننده به خطاى خود واقف گردد و بداند كه بايد نزد امام سجاد برود، از حضرت عذر بخواهد، و طلب عفو و بخشش بنمايد بزرگوارى و كرامت اخلاق امام قطعا شامل او مىشود و در همان لحظات اول عذرخواهى او را مىبخشد.
قبول عذر ، برنامهى عمل امام سجاد علیه السلام بود و حتى اين برنامه را در خلال مواعظ و نصايح خويش به فرزند بزرگوارش امام باقر عليهالسلام تذكر داده و فرموده است:
ان شتمك رجل عن يمينك ثم تحول الى يسارك و اعتذر اليك فاقبل عذره.
فرزند عزيز! اگر مردى از طرف راست تو دشنامت داد و بلافاصله به طرف چپت برگشت و عذرخواهى نمود، عذرش را بپذير و از او بگذر.
حضرت على بن الحسين عليهماالسلام در مكتب قرآن شريف، معلم مكارم اخلاق و سجاياى انسانى است. او مىخواهد در مقام امامت، مردم را انسان بسازد و به كرايم اخلاق متخلقشان نمايد و خود در رعايت سجاياى انسانى از دگران شايسته تر است.
اگر كسى از او غيبت كند و حضرتش را به بدى ياد نمايد بر اساس بزرگوارى و كرامت اخلاق، خود را موظف مىداند كه واكنشى متناسب از خويشتن نشان بدهد و با اعمال اخلاق كريمه دين انسانى خود را ادا نمايد.
اگر غيبتكننده براى عذرخواهى و رضايت طلبى نزد امام بيايد، حضرت سجاد (ع) فورا از دستور اخلاقى «و اعف عمن ظلمك» استفاده مىكند، با بزرگوارى و بدون كمترين منت او را مىبخشد و مشمول عفو خود قرار مىدهد و مطلب غيبت در اين موضع پايان مىيابد.
اگر غيبتكننده نيايد و درخواست عفو ننمايد امام سجاد طبق وظيفه ى انسانى و مكارم اخلاق اسلامى نمىتواند در مقابل غيبت او منفعل بماند و بايد عكسالعملى كه شايسته ى مقام انسان و متناسب با وضع موجود باشد از خود نشان بدهد.
از اين رو در جمله ى مورد بحث براى انجام عمل اخلاقى و انسانى متناسب از پيشگاه خداوند درخواست موفقيت نموده عرض مىكند:
و اخالف من اغتابنى الى حسن الذكر.
بار الها! موفقم بدار تا بر خلاف روش آن كس كه از من غيبت نموده و به بدى يادم كرده است قدم بردارم و او را به خوبى و نيكى ياد نمايم.
جالب آنكه صاحبان مكارم اخلاق به كار بستن سجاياى انسانى و گذشت هاى معنوى را مايه ى تعالى روح و كمال نفس خود مىدانند و در اين كار نه از مردم توقع تحسين و تمجيد دارند و نه از آنان انتظار اجر و پاداش، بلكه در باطن مسرورند از اينكه اولا وظيفه ى انسانى خود را شناختهاند و ثانيا در انجام آن وظيفه ى مقدس توفيق يافته و اقدام نمودهاند و اين انديشه بلند و گرانمايه، مديون كلام مقدس على عليهالسلام است:
بدان هر عمل كريمانه اى كه انجام مىدهى و هر كار مهمى را كه دربارهى يكى از مردم بجا مىآورى با آن عمل بزرگ، خودت را اكرام مىكنى و شرف انسانيت را به آن زينت مىدهى پس از غير خودت شكر كار خوبى را كه براى خود انجام دادهاى طلب منما.
ممكن است حسن ذكر امام سجاد از كسى كه مرتكب غيبتش شده وسيله ى اصلاح اخلاق وى گردد و به راه پاكى و انسانى گرايش يابد
ولى هدف امام سجاد از حسن ذكر غيبت كننده احياى مكارم اخلاق و تحقق بخشيدن كمال انسانى است.
البته پيروان آن حضرت مىتوانند اين درس انسانيت را از امام سجاد بياموزند و اگر كسى از آنان غيبت نمود با حسن ذكر، عمل او را تلافى نمايند و يك قدم در راه انسانيت پيشروى كنند.
انس با صحیفه سجادیه
✳️برداشت من از « #برداشت_من » 👌 سخنی؛ با اعضا دوست داشتنی کانال پربار صحیفه سجادیه: دوتا نکته رو به
👆 نظر دوست گرامی مان را حتما بخوانید
🙏 " الهی
از پای تا فرقم در نور تو غرقم
«یا نورَ السموات و الأرض،
أنعَمْتَ فَزِدْ!» "
✍️ مرحوم استاد #حسن_زاده_آملی
👌متن کامل کتاب الهی نامه 👈اینجا
🌹 یک غزل از مرحوم فیض کاشانی رحمت الله علیه :
👈 یار را روی دل بسوی منست
منبع لطف رو بروی منست
نظر لطف هر کجا فکند
گوشه چشم او بسوی منست
چشم او ساغر و نگاهش می
لطف و قهرش می و سبوی منست
در لبش آب و شیر و خمر و عسل
آندهان اصل چارجوی منست
وصل او منتهای مقصد ما
جلوه حسنش آرزوی منست
کار من جست جوی او دایم
کار او نیز جستجوی منست
سخنم گفتگوی اوست مدام
سخنش نیز گفتگوی منست
هر کجا فتنهٔ و آشوبیست
شرح احوال تو بتوی منست
ناله گر زخستهٔ شنوی
آن صدائی زهای و هوی منست
هر کجا هر چه هر که میگوید
بیگمان #فیض گفتگوی منست
#فیض_خوانی #فیض_کاشانی
#فیض_کاشانی_غزل_143
◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
🙏الهی! خفتگان را نعمت بیداری ده
و بیداران را توفیق #نماز_شب و شب زنده داری و گریه و زاری.
🙏الهی! آن که #سحر ندارد،
از خود خبر ندارد.
🙏الهی! روزم را چو شبم روحانی گردان
و شبم را چون روز نورانی.
👤مرحوم علامه #حسن_زاده_آملی
🔊کلیپی از نماز آن عارف واصل را 👈اینجا ببینید
◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
برنامه ی #نهج_البلاغه_خوانی
#نهج_البلاغه_حكمت_395
#قناعت به حد کفایت
وَ قَالَ (عليه السلام ) :
كُلُّ مُقْتَصَرٍ عَلَيْهِ، كَافٍ.
حضرت علی که درود خدا بر او، فرمود:
هر مقدار كه قناعت كنى كافى است.
🖋کانال انس با صحیفه سجادیه
🆔 @sahife2
◀️ زندگى ساده قانع كننده است:
⏺ امام(عليه السلام) در اين گفتار حكيمانه به نكته اى كه در طرز زندگى انسان بسيار مؤثر است اشاره كرده، مى فرمايد: «به هر مقدار (از دنيا) #قناعت كنى همان براى تو كافى است»; (كُلُّ مُقْتَصَر عَلَيْهِ كَاف).
اشاره به اين كه نياز آدمى با نحوه تفكر و روحيات او متفاوت مى شود. انسان قانع مى تواند با زندگى ساده اى بسازد در حالى كه افراد غير قانع فكر مى كنند نياز آن ها با اين گونه زندگى ها تأمين نمى شود و بايد امكانات فراوان در اختيار داشته باشند; منزل وسيع همچون يك قصر، وسايل منزل گسترده و در حد آن، خادمان فراوان، مركب هاى سوارى، سفره هاى رنگين و امثال آن. گاهى تصور مى كنند اين ها همه نيازهاى اصلى زندگى آنهاست و گاه نام آن را زندگى در حد شأن مى گذارند كه همه اين ها فريب نفس اماره است. اگر روح قناعت بر آن ها حاكم باشد مى دانند اين ها فوق نياز بلكه اسراف است. همانطور كه در عبارت كفعمى خوانديم كه طبق آن امام(عليه السلام) مى فرمايد: آنچه مافوق ميانه روى است اسراف مى باشد; (كل ما زاد على الاقتصاد اسراف).
امام(عليه السلام) در گفتار حكيمانه ديگرى كه مرحوم علامه مجلسى آن را در بحارالانوار نقل كرده مى فرمايد: «مَنْ لَمْ يقْنِعْهُ الْيسِيرُ لَمْ ينْفَعْهُ الْكَثِيرُ; كسى كه مقدار كم، او را قانع نسازد مقدار زياد (از دنيا) نيز او را قانع نخواهد ساخت».
در حديث ديگرى از آن حضرت آمده است: «ابْنَ آدَمَ إِنْ كُنْتَ تُرِيدُ مِنَ الدُّنْيا مَا يكْفِيكَ فَإِنَّ أَيسَرَ مَا فِيهَا يكْفِيكَ وَ إِنْ كُنْتَ إِنَّمَا تُرِيدُ مَا لاَ يكْفِيكَ فَإِنَّ كُلَّ مَا فِيهَا لاَ يكْفِيكَ; اى فرزند آدم! اگر از دنيا به مقدارى كه لازم است و كفايت مى كند بخواهى، ساده ترين زندگى براى تو كافى است اما اگر چيزى فراتر از آن بخواهى تمام دنيا را هم به تو بدهند تو را كفايت نمى كند».
اين مطلب در ميان مردم معروف است و تجربه نيز آن را نشان داده و در اخبار اسلامى هم منعكس مى باشد كه انسان اگر در مسير حرص قرار بگيرد هيچ چيز او را سير نمى كند و صاحب «نفس لا يشبع» يعنى روح سيرى ناپذير مى گردد.
در حديث معروف قدسى كه امام صادق(عليه السلام) آن را نقل فرموده مى خوانيم: «إِنَّ فِيمَا نَزَلَ بِهِ الْوَحْى مِنَ السَّمَاءِ لَوْ أَنَّ لاِبْنِ آدَمَ وَادِيينِ يسِيلاَنِ ذَهَباً وَ فِضَّةً لاَبْتَغَى إِلَيهِمَا ثَالِثاً يا ابْنَ آدَمَ إِنَّمَا بَطْنُكَ بَحْرٌ مِنَ الْبُحُورِ وَ وَاد مِنَ الاَْوْدِيةِ لاَ يمْلاَُهُ شَىءٌ إِلاَّ التُّرَابُ; ازجمله وحى هاى آسمانى اين بود كه اگر انسان دو رودخانه از طلا و نقره داشته باشد باز هم رود سومى را مى خواهد. اى فرزند آدم! شكمت دريايى از درياها و دره اى از دره هاست كه چيزى جز خاك آن را پر نمى كند».
به گفته سعدى:
گفت چشم تنگ دنيادوست را
يا قناعت پر كند يا خاك گور
اين سخن را با روايت ديگرى از امام صادق(عليه السلام) پايان مى دهيم: «شَكَا رَجُلٌ إِلَى أَبِى عَبْدِ اللَّهِ(عليه السلام) أَنَّهُ يطْلُبُ فَيصِيبُ وَ لاَ يقْنَعُ وَ تُنَازِعُهُ نَفْسُهُ إِلَى مَا هُوَ أَكْثَرُ مِنْهُ وَ قَالَ عَلِّمْنِى شَيئاً أَنْتَفِعْ بِهِ فَقَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ(عليه السلام) إِنْ كَانَ مَا يكْفِيكَ يغْنِيكَ فَأَدْنَى مَا فِيهَا يغْنِيكَ وَ إِنْ كَانَ مَا يكْفِيكَ لاَ يغْنِيكَ فَكُلُّ مَا فِيهَا لاَ يغْنِيكَ; مردى به امام صادق(عليه السلام) شكايت كرد و عرضه داشت كه به دنبال چيزهايى (از دنيا) مى رود و به آن مى رسد ولى باز هم قانع نيست و نفس او پيوسته بيش از آن را مى طلبد و گفت: چيزى به من بياموز كه از آن بهره مند شوم. امام(عليه السلام) در پاسخ، مطلبى فرمود كه تعبير ديگرى از كلام حكيمانه مورد بحث است، فرمود: اگر آن اندازه كه تو را كفايت مى كند تو را بى نياز سازد، كمترين چيز دنيا سبب بى نيازى توست و اگر بى نيازت نسازد همه دنيا را هم به تو بدهند باز هم (عطش تو فرو نمى نشيند و) بى نياز نخواهى شد
#نهج_البلاغه_حكمت_395
🖋کانال انس با صحیفه سجادیه
🆔 @sahife2
❇️ #تفسیر_خوانی قرآن کریم
هر روز یک آیه
تفسیر نور – استاد محسن قرائتی
سوره #آل_عمران
#آل_عمران_9
رَبَّنَآ إِنَّكَ جَامِعُ الْنَّاسِ لِيَوْمٍ لَّا رَيْبَ فِيهِ إِنَّ اللَّهَ لَا يُخْلِفُ الْمِيعَادَ
(راسخان علم در ادامه دعا گویند:) پروردگارا! همانا تو مردم را براى روزى كه در آن شكى نیست گرد آورى. همانا خداوند وعدهى خود را تخلّف نمىكند.
كسى كه به قیامت ایمان دارد؛ «لیوم لاریب فیه» نگران بد عاقبت شدن خود مىشود و از خداوند استمداد مىكند.
1- راسخان در علم، به آینده و قیامت چشم دوختهاند. «انك جامع الناس لیوم...»
2- توجّه به حالات روحى در دنیا؛ «لاتزغ قلوبنا» وپاسخگویى به اعمال در آخرت، نشانهى دانشمندان واقعى است. «لیوم لاریب فیه»
3- روز قیامت، هم روز جمع است كه مردم یكجا براى حسابرسى جمع مىشوند؛ «جامع الناس» و هم روز فصل است كه بعد از محاكمه، هر یك جداگانه به جایگاه خود مىروند. «انّ یوم الفصل كان میقاتاً »
4- راسخان در علم به قیامت یقین دارند، «لاریب فیه» چون به وفاى خداوند یقین دارند. «لایخلف المیعاد»
👈 با نصب نرم افزار زیر با ما در این دوره ی تفسیر خوانی همراه شوید 👇
https://cafebazaar.ir/app/com.ghadeer.tafsirnour
⏺کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_7
#دعای_هفتم_صحیفه_سجادیه
دعای سیدالساجدین (علیه السلام ) در هنگام #سختی :
«2» ذَلَّتْ لِقُدْرَتِكَ الصِّعَابُ
دشوارىها در برابر قدرتت آسان گردد.
دعای #هفتم
#دعا_هفتم_2
#آسانى_سختی_ها_به_قدرت_خدا
#دعای_ائمه_سختی_ها
🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_7
#دعای_هفتم_صحیفه_سجادیه
#دعا_هفتم_2
#آسانى_سختی_ها_به_قدرت_خدا 3
#دعای_ائمه_سختی_ها 10
فرازى از #دعا_عرفه_امام_حسین علیه السلام
✳️ حضرت سيّدالشهداء عليه السلام در #دعا_عرفه عرضه مىدارد:
يا مَنْ كَبَسَ الأْرْضَ عَلَى الْماءِ، وَ سَدَّ الْهَواءَ بِالسَّماءِ، يا مَنْ لَهُ أكْرَمُ الأْسْماءِ، يا ذا الْمَعْرُوفِ الَّذى لا يَنْقَطِعُ أبداً، يا مُقَيِّضَ الرَّكْبِ لِيُوسُفَ فِى الْبَلَدِ الْقَفْرِ وَ مُخْرِجَهُ مِنَ الْجُبِّ وَ جاعِلَهُ بَعْدَ الْعُبُودِيَّةِ مَلِكاً، يا رادَّهُ عَلى يَعْقُوبَ بَعْدَ أنِ ابْيَضَّتْ عَيْناهُ مِنَ الْحُزْنِ فَهُو كَظيمٌ، يا كاشِفَ الضُّرِّ وَ البَلْوى عَنْ أيُّوبَ، وَ مُمْسِكَ يَدَىْ إبْراهيمَ عَنْ ذَبْحِ ابْنِهِ بَعْدَ كِبَرِ سِنِّهِ وَ فَناءِ عُمُرِهِ، يا مَنِ اسْتَجابَ لِزَكَرِيّا فَوَهَبَ لَهُ يَحْيى وَ لَمْ يَدَعْهُ فَرْداً وَحيداً، يا مَنْ أخْرَجَ يُونُسَ مِنْ بَطْنِ الْحُوتِ، يا مَنْ فَلَقَ الْبَحْرَ لِبَنى إسْرائيلَ فَأنْجاهُمْ وَ جَعَلَ فِرْعَوْنَ وَ جُنُودَهُ مِنْ الْمُغْرَقينَ، يا مَنْ أَرْسَلَ الرّياحَ مُبَشِّراتٍ بَيْنَ يَدَىْ رَحْمَتِهِ، يا مَنْ لَمْ يَجْعَلْ عَلى مَنْ عَصاهُ مِنْ خَلْقِهِ، يا مَنْ اسْتَنْقَذَ السَّحَرَةَ مِنْ بَعْدِ طُولِ الْجُحُودِ وَ قَدْ غَدَوْا فى نِعْمَتِهِ يَأْكُلُونَ رِزْقَةُ وَ يَعْبُدُونَ غَيْرَهُ وَ قَدْ حادُّوهُ وَ نادُّوهُ وَ كَذَّبُوا رُسُلَهُ، يا اللَّهُ .... « بحار الأنوار: 95/ 220، باب 2، ذيل حديث 3؛ إقبال الأعمال: 343- 344»
اى آن كه زمين را بر آب انباشتى و هوا را به آسمان مسدود كردى، اى آن كه تو را گرامىترين نامهاست. اى داراى آن چنان معروف و خوبى و احسانى كه بريده نشود. اى برانگيزنده همّتِ سواران براى نجات يوسف در بيابان بىآب و گياه و برآورندهاش از تاريكى چاه و قراردهندهاش پس از بندگى، فرمانروا. اى بازگرداننده او بر يعقوب پس از آن كه چشمانش از شدّت مصيبت فراق، سفيدى آورد. اى برطرف كننده بدحالى و بلا از ايّوب و جلودار ابراهيم از بريدن سر فرزندش بعد از پيرى و فناشدن عمرش. اى مستجاب كننده دعاى زكريّا و بخشنده يحيى به او تا از تك و تنهايى درآيد.
اى آن كه يونس را از شكم ماهى بيرون آوردى و دل دريا را براى نجات بنى اسرائيل شكافتى و دشمن آنان، فرعون را، با ارتشش غرق نمودى.
اى آن كه بادها را مژده دهندههايى در پيشاپيش باران رحمت خويش فرستادهاى. اى آن كه بر مجازات عاصيان از آفريدگانت شتاب نكردى. اى آن كه ساحران عصر موسى را از ورطه هلاكت رهانيدى پس از آن انكار طولانى نسبت به حقّ و حقيقت، در حالى كه در نعمت حق بودند و روزىِ او را مىخوردند و غير او را مىپرستيدند، با حق مخالفت مىكردند و با جنابش رقابت مىنمودند و فرستادگانش را تكذيب مىكردند. اى خدا ...
👈 ادامه دارد ...
✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج 5 ، ص: 263
👌 #دعای_هفتم_صحیفه_سجادیه
#هفتم
◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
✳️« #دعا_عرفه_امام_حسین علیه السلام ، و #دعا_سحر حضرت امام محمد باقر علیه السلام که در سحرهاى ماه مبارک #رمضان مىخوانید، و #مناجات هاى باب الحوائج إلى اللّه، امام هفتم موسى بن جعفر علیهما السلام، که در بلد امین کفعمى نقل شدهاند، و #مناجات_شعبانیه جناب وصّى امیر المؤمنین على علیه السلام، و مناجات #خمس_عشر حضرت امام سجاد علیه السلام به خصوص مناجاتهاى محبین و عارفین و ذاکرین آن، و همچنین #توقیع شریف حضرت بقیة اللّه و تتمة النبّوة امام زمان، مهدى موعود علیه السلام که از ناحیه مقدسه آن جناب به شیخ کبیر ابى جعفر محمد بن عثمان بن سعید رضوان اللّه علیه داده شد، که در هر روز از ایام ماه مبارک #رجب دستور خواندن آن صادر گردیده است و صدها کتابها از این گونه حقائق الهیه که از وسائط فیض الهى یعنى ائمه اطهار ما علیهم السلام، بما رسیده است که از هیچ عارف و حکیم، لطائف عرفانى در ظریفترین کسوت الفاظ بدین پایه دیده و شنیده نشده است.
بلکه نقش عرفاى اسلام ترویج و احیاى این معارف حقّه مروى از این مقربین و اولیاء اللّه است که دستورالعمل را باید از این دهنهاى عصمت فراگرفت، عارف سنائى چه نیکو گفته است:
ره رها کردهاى از آنى گم
عزّ ندانسته اى از آنى خوار
قائد و سائق صراط اللّه
به ز قرآن مدان و به ز اخبار
جز بدست و دل محمّد نیست
حلّ و عقد خزینه اسرار
آن لطائف ذوقى و عرفانى، آن نکات سرّى که در ادعیه و اوراد و مناجاتهاى ائمه اطهار ما پیدا مىشود در روایات نمىشود بدست آورد، زیرا که در روایات مخاطب مردماند و با مردم به فراخور عقل آنها صحبت مىکردند و سخن مىگفتند اما در مناجاتها و ادعیه در خلوتخانه عشق با جمال و جلال مطلق به راز و نیاز مىپرداختند که آنچه گفتنى بود به زبان مىآوردند.
امید آن که در حوزههاى علمیه، صحف ادعیه و اذکار که از ائمه اطهار ما صادر شده است و بیانگر مقامات و مدارج و معارج انسان است از متون کتب درسى قرار گیرند، و در محضر کسانى که زبانفهم و اهل دعا و سیر و سلوکند و راه رفتهاند و راه نمایند، درس خوانده شود، مثلا بترتیب اول مفتاح الفلاح شیخ بهائى، و پس از آن عدة الداعى ابن فهد حلّى، و بعد از آن قوت القلوب ابوطالب مکّى، و سپس اقبال سید بن طاوس، و در آخر انجیل اهل بیت و زبور آل محمد (ص) #صحیفه_سجادیه، در عداد کتب درسى درآیند، که نقش خوبى در احیاى معارف اصیل اسلامى است.
وقتى به حضور شریف علامه #طباطبائى رضوان اللّه تعالى علیه، تشرف حاصل کرده بودم و عرض حاجت نمودم، فرمود: آقا دعاى سحر حضرت باقر علوم نبیین «ع» را فراموش نکن که در آن بهاء و جمال و جلال و عظمت و نور و رحمت و علم و شرف است و حرفى از حور و غلمان نیست، اگر بهشت شیرین است بهشت آفرین شیرینتر است.
چرا زاهد اندر هواى بهشت است
چرا بیخبر از بهشت آفرین است»
✍️ مجموعه مقالات مرحوم علامه #حسن_زاده_آملی، ص ۱۵۵
◀️کانال #انس_با_صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
👌 #دعای_هفتم_صحیفه_سجادیه
👈🎙 صوتی تصویری با صدای : حجت الاسلام #میردامادی
دعای #هفتم
◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
👈 نسخه #خطی #دعای_هفتم_صحیفه_سجادیه توسط استاد میرزا احمد #نیریزی
دعای #هفتم
◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2