eitaa logo
انس با صحیفه سجادیه
4.9هزار دنبال‌کننده
16.5هزار عکس
2.3هزار ویدیو
1.5هزار فایل
من به شما عزیزان توصیه میکنم با صحیفه سجادیه انس بگیرید! کتاب بسیار عظیمی است! پراز نغمه های معنوی است! مقام معظم رهبری Sahifeh Sajjadieh در اینستاگرام https://www.instagram.com/sahife2/ ادمین کانال @yas2463
مشاهده در ایتا
دانلود
صحیفه سجادیه دعای سیدالساجدین (ع ) درپناه بردن به خدا: 🔹و نَعُوذُ بِكَ أَنْ نَنْطَوِىَ عَلَى غِشِّ أَحَدٍ، وَ أَنْ نُعْجِبَ بِأَعْمَالِنَا، وَ نَمُدَّ فِى آمَالِنَا🔹 🔸و پناه به تو ميبريم كه قصد فريب كسى در دل گيريم يا به كارهاى خويش بباليم و اميدهاى خود را دراز كنيم🔸 @sahife2
FatemiNia-13941015-Sahifeh32.mp3
17.46M
#سیری_در_صحیفه_سجادیه ⏪ 32 #صوت #دعا_هشتم_4 #دعا_هشتم_5 🔹أوْ أَنْ نَعْضُدَ ظَالِما، أَوْ نَخْذُلَ مَلْهُوفا، أَوْ نَرُومَ مَا لَيْسَ لَنَا بِحَقٍّ، أَوْ نَقُولَ فِى الْعِلْمِ بِغَيْرِ عِلْمٍ🔹 🔹و نَعُوذُ بِكَ أَنْ نَنْطَوِىَ عَلَى غِشِّ أَحَدٍ، وَ أَنْ نُعْجِبَ بِأَعْمَالِنَا، وَ نَمُدَّ فِى آمَالِنَا🔹 #هشتم 📌آیت الله #فاطمی_نیا 👁کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2
🔹 در انسان 1 📋 «وَ أَنْ نُعْجِبَ بِأَعْمَالِنَا، وَ نَمُدَّ فِی آمَالِنَا» خدایا، پناه می‌برم به این‌که معجَب شوم. معمولاً این را با صیغه‌ی مفعول می‌خوانند، آن را معجِب نخوانید. مبادا به اعمال خود معجَب بشویم یعنی عجب این اعمال ما را بگیرد. عجب نماز شبی خواندم، چقدر قنوت من طولانی شد، ۴۰ مؤمن را دعا کردم! حدیثی برای شما می‌خوانم و بعد معنای عُجب را تفسیر می‌کنم که اشتباه نکنیم. حدیث داریم که یک عابد با یک فاسق با هم وارد مسجد می‌شوند. اوّلاً در این تعابیر دقّت بفرمایید. یک عابد با یک فاسق وارد مسجد می‌شوند. فاصله خیلی زیاد است، عابد با فاسق خیلی فاصله دارند این عابد است و او فاسق است. امّا می‌گوید وقتی بیرون می‌آیند جای آن‌ها عوض می‌شود. عابد فاسق می‌شود و فاسق عابد می‌شود! چطور؟! به مسجد می‌روند. عابد می‌گوید: ۴۰ سال است که پای این ستون جای من است. سابقاً بعضی از افراد مقدّس در مسجد جا داشتند و اگر کسی در جای آن‌ها می‌نشست ناراحت می‌شدند و دیگران را از آن‌جا دور می‌کردند که این‌جا جای من است. پناه بر خدا از مقدّسین، دین ما روشن است امّا حیف… خلاصه آقای عابد می‌گوید ۴۰ سال است پای این ستون جای من است و حالت عجب به او دست می‌دهد. این عجب عابد را فاسق می‌کند. فاسق نگاهی به این جمعیت می‌کند و می‌گوید: خوش به حال این‌ها من چقدر بدبخت هستم، چرا من در این اماکن نیستم؟ خدایا توبه کردم. پشیمان می‌شود، تائب می‌شود و عابد می‌شود ولی عابد معجَب می‌شود و فاسق می‌شود! ⬅️ادامه دارد .... 📌آیت الله 👁کانال انس با 🆔 @sahife2
🔹 در انسان 2 🔹 بیان شیخ بهایی در این فراز صحیفه‌ی سجّادیه 📋این‌جا مطلب بسیار مهم است. «وَ تُوضیحُهُ مَا ذَکَرهُ شِیخُنَا البَهَائی (قدّس سرّه) فِی شَرحِ الأربَعین» می‌گوید: ما باید توضیح این عجب را بشناسیم. عجب غیر از خوشحالی است. یک وقت شما نماز می‌خوانید، آن نماز خود را مهم نمی‌دانی امّا خوشحال هستی که الحمدلله من بیدار شدم و این نماز را خواندم. خوشحال شدن برای عبادت عیب ندارد، خوشحال هستم که الحمدلله من امشب حال داشتم و آن عبادت را انجام دادم. شیخ می‌خواهد این را بگوید. شیخ بهائی می‌فرماید: «لَا رَیبَ أن مَن عَمِلَ أعمَالاً صَالِحَهً مِن صِیَامِ الأیَّام وَ قِیَامِ اللَّیَالِی وَ أمثَالِ ذَلِک یَحُصُلُ لِنَفسِهِ إبتِهَاج» دقّت کنید شیخ بهائی چقدر زیبا فرموده است، او مرد بسیار بزرگی بود. می‌فرماید: شکّی نیست در این‌که کسی عمل صالحی انجام بدهد روزه بگیرد یا شب بیدار شود و امثال ذلک برای نفس او یک ابتهاج حاصل می‌شود. می‌گوید: «فَإن کَانَ مِن حَیثُ کَونِهَا عَطیَّهً مِنَ اللّه وَ نِعمَهً مِنهُ تَعَالَى عَلَیه، وَ کَانَ مَعَ ذَلِکَ خَائفاً مِن نَقصِهَا مُشفِقاً مِن زَوَالِهَا طَالِباً مِنَ اللّه الإزدیَادَ مِنهَا، لَم‏ … یَکُن ذَلِکَ الإبتِهَاجُ عُجبا» به این موارد دقّت بفرمایید. باید به این مسائل مینیاتوری دقّت بفرمایید. هر کلمه از این کلمات یک دریا است. می‌فرماید: اگر خوشحال می‌شود از این بابت است که این نمازی که خوانده و روزه‌ای که گرفته آن را نعمت خدا بداند. خدایا تو لطف کردی من را بیدار کردی، توفیق دادی من این کار را انجام دادم. و از سوی دیگر باز می‌گوید مبادا اصلاً ناقص انجام دادم؟ می‌ترسد و با خود می‌گوید: مبادا با آداب درست، این کار را انجام ندادم. و از سوی دیگر می‌ترسد و می‌گوید: مبادا از دست من برود. مبادا فردا شب بیدار نشوم. سپس می‌گوید: پروردگارا کمک کن من باز هم بیدار شوم «طَالِباً مِنَ اللّه الإزدیَادَ مِنهَا»می‌گوید: خدایا به من کمک کن من به این قبیل اعمال زیاد موفّق بشوم. می‌فرماید: «لَم‏ … یَکُن ذَلِکَ الإبتِهَاجُ عُجبا» می‌گوید: این دیگر عجب حساب نمی‌شود. خدا منّت گذاشته و نعمت داده، من بیدار شدم و نماز خواندم. امّا می‌گوید: اگر طور دیگری بشود «رَأى نَفسَهُ خَارِجاً عَن حَدِّ التَّقصیرَ بِهَا» یک وقت می‌گوید: من بهترین نماز شب را خواندم. آن‌جا می‌ترسید و می‌گفت: مبادا نماز من ناقص بوده و این‌جا می‌گوید: اصلاً ناقص نیست، من بهترین نماز را خواندم. «وَ صَارَ کَأنّهُ یَمُنُّ عَلَى اللّه سُبحَانَهُ بِسَبَبِهَا» حتّی کار به جایی می‌رسد که نزدیک است بر خدا منّت هم بگذارد! ببین چه نمازی برای تو خواندم. مرحوم پدر می‌گفت: ماه رمضان در دهی سیل آمد و خرمن‌ها را برد. یک دهاتی یک کوزه آب و یک کلنگ برداشت و بالای پشت بام رفت و گفت: خرمن من را می‌بری؟ این هم روزه‌ی تو؛ اوّل کوزه را سر کشید، بعد شروع کرد به خراب کردن خانه‌ی خدا، این هم از خانه‌ی تو، بفرمایید. «وَ صَارَ کَأنّهُ یَمُنُّ عَلَى اللّه سُبحَانَهُ بِسَبَبِهَا» می‌فرماید: «فَذَلِکَ هُوَ العُجبُ المُهلِک‏» این عجب مهلک است که انسان را هلاک می‌کند. ببینید ما چه دینی داریم. مردم خسته شدم و شما را خسته کردم دین ما مقدّس‌بازی نیست. «وَ عَن أمیرُ المُؤمِنینَ (علیه السّلام): سَیِّئَهٌ تَسُوؤُکَ خَیْرٌ مِنْ حَسَنَهٍ تُعْجِبُکَ» می‌فرماید: امیر المؤمنین (علیه السّلام) فرموده‌اند: گناهی که حال تو را بد کند، دل تو را بشکند، نه این‌که گناه کنی و دل تو بشکند این قراردادی نیست، چنین فکری نکنید، یک وقت پیش می‌آید نه این‌که پیش بیاوریم که بگوییم من بروم گناه کنم و بعد پشیمان بشوم و دلشکسته بشوم و درجه‌ی بالاتری پیدا کنم. این‌طور نیست، در این صورت به جهنّم می‌روی! باید پیش بیاید. اگر گناهی پیش آمد و حال تو را بد کرد این بهتر از حسنه‌ای است که تو را به اعجاب بیندازد. در مثنوی مولوی حرف‌های خوبی وجود دارد ، آورده : شیطان آمد یک نفر را برای نماز صبح بیدار کرد. بیدار شو آفتاب زد. شیطان هیچ وقت بدون غرض کاری انجام نمی‌دهد. او بیدار شد و گفت: تو کیستی؟ گفت: شیطان هستم. گفت: تو که معمولاً افراد را می‌خوابانی، چطور من را بیدار می‌کنی؟! گفت: در مورد تو فرق دارد؛ اگر نماز صبح تو قضا شود بیدار می‌شوی آن‌قدر ناله می‌زنی که درجه‌ای بیش از خواندن نماز صبح پیدا می‌کنی، می‌خواهم به آن درجه نرسی. 📌آیت الله 👁کانال انس با 🆔 @sahife2
دعای سیدالساجدین (ع ) درپناه بردن به خدا: 🔹و نَعُوذُ بِكَ أَنْ نَنْطَوِىَ عَلَى غِشِّ أَحَدٍ، وَ أَنْ نُعْجِبَ بِأَعْمَالِنَا، وَ نَمُدَّ فِى آمَالِنَا🔹 🔸و پناه به تو ميبريم كه قصد فريب كسى در دل گيريم يا به كارهاى خويش بباليم و اميدهاى خود را دراز كنيم🔸 We seek refuge in Thee from harbouring dishonesty toward anyone, being pleased with our works, and stretching out our expectations. 👁کانال انس با 🆔 @sahife2
هدایت شده از انس با صحیفه سجادیه
FatemiNia-13941015-Sahifeh32.mp3
17.46M
#سیری_در_صحیفه_سجادیه ⏪ 32 #صوت #دعا_هشتم_4 #دعا_هشتم_5 🔹أوْ أَنْ نَعْضُدَ ظَالِما، أَوْ نَخْذُلَ مَلْهُوفا، أَوْ نَرُومَ مَا لَيْسَ لَنَا بِحَقٍّ، أَوْ نَقُولَ فِى الْعِلْمِ بِغَيْرِ عِلْمٍ🔹 🔹و نَعُوذُ بِكَ أَنْ نَنْطَوِىَ عَلَى غِشِّ أَحَدٍ، وَ أَنْ نُعْجِبَ بِأَعْمَالِنَا، وَ نَمُدَّ فِى آمَالِنَا🔹 #هشتم 📌آیت الله #فاطمی_نیا 👁کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2
👈 برنامه ی ◀️ زيان آرزوهاى طولانی - فَقَالَ (علیه السلام): مَنْ أَطَالَ الْأَمَلَ، أَسَاءَ الْعَمَلَ. - امير مؤمنان على (عليه السلام) فرمود: كسى كه آرزوهايش طولانى است كردارش نيز ناپسند است. دعای صحیفه سجادیه 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2
دعای سیدالساجدین (علیه السلام ) در پناه بردن به خدا : «5» وَ نَعُوذُ بِكَ أَنْ نَنْطَوِيَ عَلَى غِشِّ أَحَدٍ ، وَ أَنْ نُعْجِبَ بِأَعْمَالِنَا ، وَ نَمُدَّ فِي آمَالِنَا خدایا! به تو پناه می‌آوریم از این که راه به کسی را بپیماییم و نسبت به کردارمان خودپسندی کنیم و آرزوهای خود را دور و دراز سازیم. دعای 🙏کانال انس با 🆔 @sahife2
25 و ✳️ و و و و به تعبير روايات غشّ با مردم عملى شيطانى و مورد نفرت حق و جاذب لعنت و شقاوت براى مرتكب آن است. امام صادق (عليه السلام) مى‌فرمايد: إنْ كانَ الْعَرْضُ عَلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ حَقّاً فَالْمَكْرُ لِماذا؟ اگر عرضه شدن تمام برنامه‌ها بر حضرت حق امرى مسلّم و حتمى است پس خدعه و حيله براى چيست؟ امام رضا (عليه السلام) از پدرانش، از رسول خدا (صلى الله عليه و آله) روايت مى‌كند كه آن حضرت فرمود: از امين وحى شنيدم: إنَّ الْمَكْرَ وَالْخَديعَةَ فِى النّارِ. ثُمَّ قالَ (صلى الله عليه و آله): لَيْسَ مِنّا مَنْ غَشَّ مُسْلِماً، وَ لَيْسَ مِنّا مَنْ خانَ مُسْلِماً. مكر و خدعه و فريب و غشّ در آتش است. سپس رسول خدا (صلى الله عليه و آله) فرمود: از ما نيست هر كس مسلمانى را بفريبد و از ما نيست هر كس به مسلمانى خيانت ورزد. در منهيّات رسول خدا (صلى الله عليه و آله) است: مَنْ غَشَّ مُسْلِماً فى شِراءٍ أوْ بَيعٍ فَلَيْسَ مِنّا، وَ يُحْشَرُ يَوْمَ الْقِيامَةِ مَعَ الْيَهُودِ لإنَّهُمْ أغَشُّ الْخَلْقِ لِلْمُسْلِمينَ. وَ قالَ (عليه السلام): مَنْ باتَ وَ فِى قَلْبِهِ غِشٌّ لأِخيهِ الْمُسْلِمِ باتَ فى سَخَطِ اللَّهِ وَ أصْبَحَ كَذلِكَ حَتّى‌ يَتُوبَ. هر كس در خريد يا فروش با مسلمانى خدعه كند از ما نيست و در قيامت با يهود محشور مى‌شود؛ زيرا يهود خائن‌ترين مردم به مسلمانانند. و نيز فرمود: هر كس شب را به سر برد در حالى كه در نيّتش خدعه با مسلمان باشد، شب را در غضب حق به سر برده و همچنان صبح مى‌كند تا توبه نمايد. اميرالمؤمنين (عليه السلام) فرمود: الْمُؤْمِنُ لايَغُشُّ أخاهُ، وَ لايَخُونُهُ، وَ لايَخْذُلُهُ، وَ لايَتَّهِمُهُ، وَ لايَقُولُ لَهُ انَا مِنْكَ بَرى‌ءٌ. مومن با برادر دينى خدعه نمى‌كند، به او خيانت نمى‌ورزد، وى را بى‌يارى نمى‌گذارد، به او تهمت نمى‌زند و از وى برائت و بى‌زارى نمى‌جويد. 👈 ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏ 6 👌 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
دعای سیدالساجدین (علیه السلام ) در پناه بردن به خدا : «5» وَ نَعُوذُ بِكَ أَنْ نَنْطَوِيَ عَلَى غِشِّ أَحَدٍ ، وَ أَنْ نُعْجِبَ بِأَعْمَالِنَا ، وَ نَمُدَّ فِي آمَالِنَا خدایا! به تو پناه می‌آوریم از این که راه خیانت به کسی را بپیماییم و نسبت به اعمال ، عبادات و کردارمان خودپسندی کنیم و آرزوهای خود را دور و دراز سازیم. دعای 🙏کانال انس با 🆔 @sahife2
26 1 ✳️ عجب در لغت، به معناى خودپسندى، خودبرتربينى، تكبّر و از خود راضى بودن است. همين حالت زشت است كه گروهى را در جوامع عزيز بى‌جهت كرد و نفاق و دوئيّت و بدبينى و جنگ‌ها و برترى نژاد را بر جامعه انسانى تحميل نمود. انسانِ از خود راضى، به چيزى و به كسى رحم نمى‌كند و ميل دارد انسان‌ها در همه شؤون به او تعظيم كرده و برده او باشند و اگر تسليم خواسته‌هاى وى نگردند به اشدّ مجازات محكوم شوند. انسان به نژاد و رنگ و علم و عمل و هنر خود نبايد عُجب بورزد، بلكه بايد در پيشگاه حضرت محبوب در هر شأنى كه هست متواضع باشد، تا به اندازه استعداد و لياقتش مورد ستايش و مدح حضرت حق قرار گيرد و يا اولياى الهى از او به نيكى ياد كنند. قرآن مجيد مى‌فرمايد: ﴿ألَمْ تَرَ إلَى الَّذينَ يُزَكُّونَ أنْفُسَهُمْ بَلِ اللَّهُ يُزَكِّى مَنْ يَشاءُ وَ لا يُظْلَمُونَ فَتيلًا﴾ آيا به كسانى كه خود را به پاكى مى‌ستايند، ننگريستى؟ [اين خودستايى هيچ ارزشى و اعتبارى ندارد] بلكه خداست كه هر كه را بخواهد [بر اساس ملاك‌هاى تعيين شده از سوى خود] مى‌ستايد، و [گروهى كه به ناحق، خود را مى‌ستايند در كيفر و مجازات‌] به اندازه رشته ميان هسته خرما مورد ستم قرار نمى‌گيرند. ﴿هُوَ أَعْلَمُ بِكُمْ إِذْ أَنْشَأَكُمْ مِنَ الْأَرْضِ وَإِذْ أَنْتُمْ أَجِنَّةٌ فِي بُطُونِ أُمَّهَاتِكُمْ ۖ فَلَا تُزَكُّوا أَنْفُسَكُمْ ۖ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اتَّقَىٰ‌﴾ او به شما از هنگامى كه شما را از زمين به وجود آورد و از هنگامى كه در شكم مادرانتان جنين بوديد، داناتر است؛ پس خودستايى نكنيد. او به كسى كه پرهيزكارى پيشه كرده است، آگاه‌تر است. راستى، چه معنا دارد كه انسان خاكى خودش يا عمل نيكش را بزرگ و شايسته‌ به حساب آورد و به آن شادى و خوشحالى كند و خود يا كارش را به رخ مردم بكشد. ما كه يك زمانى خاك، سپس نطفه، آنگاه جنين و پس از چندى طفل خردسال و پس از آن داراى جسمى معمولى و روزى هم به خاك گور مى‌رويم چه جاى عُجب و خودپسندى داريم؟ البته خوشحالى از عمل از باب شكر و توفيقى كه رفيق راه شده، از نظر قواعد شرعى مانعى ندارد. بايد مواظبت كرد كه كار انسان به عُجب نكشد، عُجبى كه زمينه تحقّق هرگونه ظلم به مردم و پايمال كردن حقوق انسان‌هاست. اسحاق‌بن‌عمّار مى‌گويد: حضرت صادق (عليه السلام) مى‌فرمايد: عابدى نزد عالمى رفت، عالم به او گفت: نمازت چگونه است؟ گفت: از مثل منى درباره عبادتش مى‌پرسند؟ من سال‌هاست خدا را عبادت مى‌كنم، گفت: گريه‌ات چگونه است؟ گفت: به اندازه‌اى كه اشكم بر چهره‌ام مى‌ريزد، عالم گفت: اگر خنده مى‌كردى و خائف و ترسناك از عاقبت بودى، بهتر از اين بود كه گريه كنى و به آن فخر بفروشى كه كوشش و سعى فخر فروش به جايى نمى‌رسد! 👈 ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏ 6 👌 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
26 2 ✳️ امام صادق (عليه السلام) فرمود: مَنْ دَخَلَهُ الْعُجْبُ هَلَكَ. عجب بر هر كس وارد شود هلاك مى‌گردد. علّامه مجلسى مى‌فرمايد: مراد از هلاكت، استحقاق عذاب الهى است. از حضرت باقر يا امام صادق (عليه السلام) روايت شده: دو نفر وارد مسجد شدند، يكى عابد و ديگرى فاسق، سپس هر دو از مسجد خارج شدند در حالى كه فاسقْ صدّيق و عابدْ فاسق شده بود. اين بدين علت بود كه عابد در عبادتش اهل فخر و خودپسندى گشت و فاسق بر گناهش دچار پشيمانى شد و از حضرت حق طلب مغفرت نمود. خداوند به داود (عليه السلام) خطاب فرمود: يا داوُودُ بَشِّرِ الْمُذْنِبينَ، وَ أنْذِرِ الصِّدّيقينَ. قالَ: كَيْفَ ابَشِّرُ الْمُذْنِبينَ وَانْذِرُ الصِّدّيقينَ؟! قالَ: يا داوُودُ بَشِّرِ الْمُذْنِبينَ أنّى أقْبَلُ التَّوْبَةَ، وَ أَعْفُو عَنِ الذَّنْبِ، وَ أنْذِرِ الصِّدّيقينَ ألّا يُعْجَبُوا بِأعْمالِهِمْ فَإنَّهُ لَيْسَ عَبْدٌ أنْصَبُهُ لِلْحِسابِ إلّا هَلَكَ. اى داود! گناهكاران را بشارت بده و صدّيقان را بترسان. عرضه داشت: چگونه آلودگان را بشارت دهم و پاكان را بترسانم؟ خطاب رسيد: به گنهكاران بشارت قبول توبه بده و اين كه از معاصى آنان عفو مى‌كنم و پاكان را بگو به اعمال خود عُجب نورزند كه احدى نيست كه برايش ميزان اعمال بپا كنم مگر اين كه هلاك گردد. معناى جمله آخر اين است كه خوبى‌ها و شكر انسان با نعمتى از نعمت‌هاى حق برابرى نمى‌كند، اگر بخواهند نعمت‌ها را با عبادات و نيكى‌ها بسنجند براى كسى چيزى باقى نمى‌ماند. اميرالمؤمنين (عليه السلام) در جملاتى بسيار زيبا و پرمعنا مى‌فرمايد: الْعُجْبُ هَلاكٌ، وَ الصَّبْرُ مِلاكٌ. عُجب هلاكت و صبر ملاك نجات است. لا وَحْدَةَ وَ لا وَحْشَةَ أوْحَشُ مِنَ الْعُجْبِ. تنهايى و وحشتى وحشتناك‌تر از عُجب نيست. سَيِّئَةٌ تَسُوءُكَ خَيْرٌ عِنْدَاللَّهِ مِنْ حَسَنَةٍ تُعْجِبُكَ. آن بدى كه تو را بدحال كند و بيازارد، در پيشگاه خدا بهتر است از حسنه‌اى كه تو را به عُجب آورد. 👈 ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏ 6 👌 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
دعای سیدالساجدین (علیه السلام ) در پناه بردن به خدا : «5» وَ نَعُوذُ بِكَ أَنْ نَنْطَوِيَ عَلَى غِشِّ أَحَدٍ ، وَ أَنْ نُعْجِبَ بِأَعْمَالِنَا ، وَ نَمُدَّ فِي آمَالِنَا خدایا! به تو پناه می‌آوریم از این که راه خیانت به کسی را بپیماییم و نسبت به اعمال ، عبادات و کردارمان خودپسندی کنیم و آرزوهای خود را دور و دراز سازیم. دعای 🙏کانال انس با 🆔 @sahife2
27 1 ✳️ اميد يا آرزو از عوامل حركت چرخ‌هاى زندگى انسان‌هاست. در حقيقت اين اميد و آرزو دليل اصلى فعاليّت و تلاش مردم است تا نظام زندگى شكل بگيرد و رفيق راه و آينده بشر مى‌باشد. حضرت رسول اللّه (صلى الله عليه و آله) فرمود: اميد و آرزو مايه رحمت است و با آن مادر فرزند را شير مى‌دهد و باغبان به درختكارى مى‌پردازد «روزى حضرت عيسى (عليه السلام) در كنارى نشسته بود، پيرمردى با بيل زمين را شيار مى‌كرد، عيسى دعا كرد: خدايا! آرزو را از او بگير. همان زمان پيرمرد بيل را به كنار انداخت و دراز كشيد. ساعتى گذشت و عيسى گفت: خدايا! آرزو را به او بازگردان. پيرمرد برخاست و شروع به كار كرد آرزو واميدها را پايانى نيست و آثار بسيارى بر رفتار و كردار انسان دارد. چنانچه اين عامل حيات و حركت از حدّ بگذرد و به صورت آرزوى دور و دراز درآيد، بدترين وسيله انحراف و بدبختى مى‌شود چنان انسان را به خود مشغول مى‌كند و غرق در دنياى تخيّلات مى‌سازد كه از هدف كلى آفرينش غافل مى‌شود. خداوند متعال در ابتداى سوره حجر درباره كافران لجوج مى‌فرمايد: ﴿رُّبَمَا يَوَدُّ الَّذِينَ كَفَرُواْ لَوْ كَانُواْ مُسْلِمِينَ* ذَرْهُمْ يَأْكُلُواْ وَ يَتَمَتَّعُواْ وَيُلْهِهِمُ الْأَمَلُ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ﴾ كافران [هنگام روبرو شدن با عذاب‌] چه بسا آرزو مى‌كنند كه كاش تسليم‌ [فرمان‌هاى خدا] بودند.* بگذارشان تا بخورند و [با لذايذ مادى و زودگذر] كامرانى كنند، و آرزوها، سرگرمشان نمايد؛ سپس [حقّانيّت اسلام و فرجام شوم خود را] خواهند فهميد اين است كه حضرت اميرمؤمنان بر سرانجام آن ترسناك بود مى‌فرمود: ايُّهَا النَّاسُ، إِنَّ ما أَخْوَفَ ما أَخافُ عَلَيْكُمُ اثْنانِ: اتَّبَاعُ الْهَوى‌، وَ طُولُ الأَمَلِ فَامّا اتِّباعُ الْهَوى‌ فَيَصُدُّ عَنِ الْحَقِّ. وَ أَمّا طُولُ الْأَمَلِ فَيُنْسى‌ الْآخِرَةَ اى مردم، ترسناك‌ترين چيزى كه بر شما مى‌ترسم دو چيز است: يكى پيروى هواى نفس و ديگرى بى‌مرز بودن آرزو. اما پيروى هواى نفس انسان را از حق باز مى‌دارد و بى‌مرز بودن آرزو آخرت را از ياد مى‌برد. در نزد ايشان بدترين مردم كسانى هستند كه آرزويشان دراز و كردارشان ناپسند باشد. به راستى چه افراد با استعداد و شايسته‌اى كه بر اثر گرفتارى در دام آرزوهاى خام و خيالى به موجودات ضعيف و مسخ شده تبديل شدند. كه نه تنها به حال جامعه‌شان مفيد نبودند بلكه منافع شخصى خود را نيز پايمال كردند و از هر گونه تكامل بازماندند و أجل خود را نزديك ساختند. 👈 ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏ 6 👌 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
27 2 ✳️ همان طور كه مولى على (عليه السلام) در خويش فرمود: وَ حَبَسَنى‌ عَنْ نَفْعى‌ بُعْدُ أَمَلى‌. و دورى آرزوهايم مرا از منفعت واقعى‌ام محروم ساخته است. چه محروميّت از اين بيشتر كه پيوسته انسان را در رنج و رفاه كاذب قرار مى‌دهد و او شب و روز بايد تلاش كند به گمان خود كه به دنبال سعادت و آسايش مى‌رود در حالى كه توشه‌اى از بدبختى و گوشه‌گيرى براى او فراهم مى‌شود و توبه او را به‌ تأخير مى‌اندازد. مردى از حضرت على (عليه السلام) درخواست موعظه كرد حضرت به او فرمود: از آنانى مباش كه بدون عمل اميد به آخرت دارند و به آرزوى طولانى توبه را به تأخير مى‌اندازند ... بيشتر اين گونه افراد با حالت بدى جان مى‌دهند و زندگى دردناكشان و سرانجام غم‌انگيز آنها مايه عبرت ديگران مى‌شود. حضرت سجّاد (عليه السلام) در مناجات خود از دست نفس چنين مى‌نالد: الهى الَيْكَ أَشْكُو نَفْساً بِالسُّوءِ أَمَّارَةً ... وَ تَجْعَلَنى‌ عِنْدَكَ أَهْوَنَ هالِكٍ، كَثيرَةَ الْعِلَلِ، طَويلَةَ الأَمَلِ خدايا! از نفسى كه فراوان به بدى فرمان مى‌دهد به تو شكايت مى‌كنم كه ... هستى مرا نزد تو از پست‌ترين تباه شدگان قرار مى‌دهد. بيمارى‌هايش بسيار، آرزويش دراز است. نقش شيطان در آرزوسازى و زيبا جلوه دادن آن در وجود انسان از مهمترين تلاش‌هاى شيطانى اوست كه حتى به انبيا هم طمع ورزيد تا در آنها تصرّف كند. تمنّى به معناى آرزوست و شيطان اميد داشت تا در آرزهاى پيامبران هم القائات وارد مى‌كند كه آن را آلوده كند ولى خداوند با آيات و حكمت خود امور را محكم مى‌كند. 👈 ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏ 6 👌 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
27 3 ✳️ أمّا آرزوهاى دراز آثار عجيبى در دنيا و آخرت دارد از جمله آنها: خداوند حق تعالى در مناجاتى به حضرت موسى (عليه السلام) فرمود: اى موسى! دردنيا آرزوى دراز مكن كه قلبت سخت مى‌شود و انسان سخت‌ دل از من دور است. درازى آرزو و اميدها، اعمال را زشت مى‌كند، را كم مى‌سازد، پاداش عمل را ناچيز مى‌كند و آخرت را از ياد آدمى مى‌برد و دنيا را باب ميل قرار مى‌دهد. پس امير بيان مولاى عارفان هشدار ماندگارى مى‌فرمايد: هر كه آرزو داشته باشد كه فردا زنده بماند، در حقيقت آرزوى زندگى هميشگى را كرده است. و هر كه آرزوى زندگى ماندگار كند، قلبش سخت شود و به دنيا روى آورد. و در چيزى كه خداوند تبارك و تعالى به آن وعده داده است؛ بى علاقه گردد. خدايا! به تو پناه مى‌برم از اين كه مرا دچار آرزوهاى طولانى گردانى، آرزوهايى كه جز حايل شدن بين من و حق و به فراموشى دادن آخرت سودى ندارد. خدايا! به تو پناه مى‌آورم از بدى نهفته در درون كه عبارت از سوء نيّت نسبت به مردم، يا خيال گناه، يا سيّئات اخلاقى باشد. خدايا! پناه به تو از كوچك شمردن گناه صغيره و از دست يافتن شيطان بر امورم، يا روزگارى كه عامل بدبختى است و از ستم سلطان ستمكار و از اقدام بر اسراف و از نيافتن رزق و روزى به اندازه كفاف. خدايا! به تو پناه مى‌برم از شماتت دشمنان به وقتى كه رنج و مصيبتى از باب آزمايش به من برسد و از نيازمندى به كسى كه مانند خودم مى‌باشد و از زندگى در سختى. 👈 ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏ 6 👌 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2