▫️٢ 🔻پس ما در #معرفت_نفس و شهود حقیقتِ نفوس‌مان این اولویتِ انفسی را یافتیم که اولیٰ بر منِ خود، و قبل از یافتن حضورِ من‌مان، حضور ربّ خویش را یافته‌ایم، و حضور ربّ الأرباب را هم به ظهور ربوبیتش در حضورِ نفسِ أب حقیقی (یعنی «نفس ولیّ الهی» در نبی و امام علیهما السلام) یافته‌ایم. 🔻یعنی در نفوس خویش «ألَسْتُ أوْلَى بِكُم مِن أنفُسِكُم؟» را به اقرار وجودی و شهودی داریم چنین پاسخ می‌دهیم که: ⚡ «بَلیٰ، أنتَ یا الله رَبُّنا، و أنتَ یا مُحَمَّد مَوْلاَنا و نَبِيُّنا، و أنتَ یا عَلِيّ مَوْلاَنا و أَميرُنا وَ أَوْلَى بِنا مِن أنفُسِنا» 🔸 🔻و چون تمام این اولویتِ انفسی را به توجه شهودی در محبت و عشق به ذات خویش نیز داریم، لذا در حضورِ نفسِ خویش اوّل حبّ ذاتِ «ربّ و خدای خویش» را یافته، و خدا را عاشق‌تر از خودمان به خود می‌یابیم، که امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) فرمود: 💥 «فَاللَّهُ أَرْحَمُ بِكَ مِنْ نَفْسِك» hadith.inoor.ir/hadith/296952 🔸 🔻ولذا مؤمنین که این عشق حقیقیِ انفسی را در درون‌شان یافته اند خدایشان را بیش از نفسِ خویش دوست دارند و شدیدترین محبت را به خدا دارند، که در قرآن فرمود: ⚡ «وَالَّذِينَ آمَنُوٓا أَشَدُّ حُبًّا لِلّٰه» (بقره، ۱۶۵) 🔸 🔻و همچنین در امتداد عشقِ الهی، چون در نفسِ خویش، با ظهور حبّ ذاتِ الهی، «حضورِ نفسِ ولیّ الهی» را قبل از «حضورِ نفسِ خویش» یافته‌ایم، لذا او را حاضرتر از منِ خود در نفس خویش، و اولیٰ بر نفسِ خویش شهود می‌کنیم، و مقام ولایت را عاشق‌تر از خودمان به خود می‌یابیم؛ فلذا امام صادق (علیه السلام) به شیعیان‌شان فرمود: ⚡ «واللَّهِ أَنَا أَرْحَمُ بِكُم مِنْكُم بِأَنْفُسِكُم» hadith.inoor.ir/hadith/249101 🔻یعنی، مقام ولایت از سنخ نفس ما، و بلکه احبّ و أولیٰ بر نفس ماست، ولذا به ما حریص و رئوف و رحیم و مهربان‌تر از خود ماست: ⚡ «لَقَدْ جاءَكُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِكُم عَزِيزٌ عَلَيْهِ ما عَنِتُّمْ حَرِيصٌ عَلَيْكُمْ بِالْمُؤْمِنِينَ رَؤُفٌ رَحِيم» (التوبه، ١٢٨) 🔸 🔻ولذا مؤمنین هم که این عشق حقیقیِ انفسیِ مقام ولایت را یافته اند آنها را بیش از نفسِ خویش دوست دارند، که مولایمان رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود: ⚡ «لاَ يُؤْمِنُ عَبْدٌ حَتَّى أَكُونَ أَحَبَّ إِلَيْهِ مِنْ نَفْسِهِ»، ⚡«وَ يَكُونَ عِتْرَتِي أَحَبَّ إِلَيْهِ مِنْ عِتْرَتِهِ»، ⚡«وَ يَكُونَ أَهْلِي أَحَبَّ إِلَيْهِ مِنْ أَهْلِهِ»، ⚡ «وَ يَكُونَ ذَاتِي أَحَبَّ إِلَيْهِ مِنْ ذَاتِهِ» hadith.inoor.ir/hadith/235915 🔸 🔻پس عشق خداوند در نفس ما به ما، اشدّ از عشق مقام ولایت در نفس ما به ماست، و عشق مقام ولایت به ما هم اشدّ از عشق خودمان در نفس‌مان به خویش است؛ فلذا امام صادق (علیه السلام) به شیعیان‌شان فرمود: 💥 «وَاللهِ إِنِّي لَأُحِبُّكُم وَ أُحِبُّ رِيحَكُم وَ أَروَاحَكُم»، ... 💥 «وَاللهِ إِنَّ اللهَ أَشَدُّ حُبّاً لَكُمْ مِنَّا» hadith.inoor.ir/hadith/259609 🔸 🔻در این ولایت و اولویتِ انفسی، معرفت به معیّتِ «نفس امام و ولایتش بر نفس ما»، و معیّتِ «حضور خدای سبحان و ربوبیتش بر نفس ما» را در همین حضور نفسِ خویش و بلکه أولیٰ بر نفسِ خویش یافته‌ایم، و در حقیقت، با معرفت و ایمان‌مان داریم این حقیقتِ حاضر در خویش را اقرار و اظهار می‌کنیم. 🔻تمام بروز و ظهورِ نفس اهل ایمان دارد امر و عشق ولیُّ الله را که امر و عشق خدای سبحان است ابراز می‌کند، چرا که آنها را حاضرتر از خویش و عاشق‌تر از خویش به خودش یافته، ولذا امر و حکم ایشان را بر میل و هوایِ نفس خویش اولویت می‌دهد. 🔸 🔻 از این اتصال به عشقِ ولیّ الهی، معیّت و همراهی دائمی با عشق و محبت امام را در حضور نفس‌مان بیابیم، همانطور که مولایمان امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) به یارشان رُمَيله فرمودند که «ما حاضریم در همه‌حالِ نفوس شما شیعیان و مؤمنان‌مان» : ⚡يَا رُمَيْلَةُ! «مَا مِن مُؤْمِنٍ و لاَ مُؤمِنَةٍ يَمرَضُ إِلاَّ مَرِضنَا لِمَرَضِهِ، و لاَ حَزِنَ إِلاَّ حَزِنَّا لِحَزَنِهِ، و لاَ دَعَا إِلاَّ أَمَّنَّا لِدُعَائِهِ، و لاَ سَكَتَ إِلاَّ دَعَوْنَا لَهُ، و لاَ مُؤْمِنٌ و لاَ مُؤْمِنَةٌ فِي اَلْمَشَارِقِ و اَلْمَغَارِبِ إِلاَّ و نَحْنُ مَعَهُ» 🔻هیچ مرد و زن مومنی نیست که مریض می‌شود، مگر این که ما هم به بیماری او مریض می‌شویم. و اندوهگین نمی شود، مگر این که به حزن او ما هم محزون می‌شویم. و دعایی نمی کند، مگر این که به دعای او ما آمین می‌گوییم. و ساکت نمی شود، مگر این که ما برای او دعا می‌کنیم. و هیچ زن و مرد مؤمنی در مشرق‌ها و مغرب‌ها نیست، مگر این که ما با اوییم (و نزدش حاضریم). hadith.inoor.ir/fa/hadith/235285 🔹 🙏 یا امیرالمؤمنین روحی فداک 🙏 يا صاحبَ العَصرِ و وَلِيَّ الأمر، أَدرِكنا و أغِثنا،... اِستَغفِر لنا ذُنوبَنا إنّٰا كُنّٰا خاطِئين hadith.inoor.ir/fa/hadith/480720 🔸 @Salehi786 @Salehy

🔸نیاز اول همه‌ی ما به دعا و مناجات و خلوت با خداوند متعال #استاد_امینی_نژاد 🔻همه مشکلات‌مون را اول باید سر سجاده در رابطه‌ی خودمان با خدا حل کنیم #عرفان #سلوکی 🔸 @Salehi786 @Salehy

🔸 از آخرین سفارشهای امام یازدهم #امام_حسن_عسکری (علیه السلام) به جامعه‌ی شیعی. 🔻 #منشور_اخلاق برگرفته از وصیت نامه امام عسکری (علیه السلام) (بحارالانوار ج۷۵ ص٣٧٢) 🔸 @Salehy

🔸متن زیارت امام حسن عسکری (علیه السلام) در روز پنجشنبه 🔹و صلوات خاصه امام عسکری (علیه السلام) 🙏در روز شهادت امام، بر ایشان سلام و صلوات بفرستیم. 🔸 @Salehy

. 📌ذکر ساعت آخر روز جمعه، ٧ مرتبه👇 🔸 «اللهمَّ صلِّ علی محمّدٍ و آلِ محمّدٍ ، وَ أدْفَعْ عَنَّا البَلاءَ المُبْرَمَ مِن السَّماءِ ، إنَّكَ عَلى کُلِّ شَئٍ قَدِیر»

🌒 الان، آغاز ماه گرفتگی (خسوف)، و وجوب نماز آیات (حدود نیم ساعت فرصت نیت اداء، و تا 6:46 به نیت «ما فی الذمه» خواندن دارد. بعدش قضاء میشود) 🌐 https://eitaa.com/salehi786/3016

بسم الله #شعر 🔸مدح بسیار زیبای #فؤاد_کرمانی در رثای مولایمان رسول اکرم محمد مصطفی (صلی الله علیه و آله) 🔻لمعات وجهه‌ی ذوالمنن (ستایش رسول اکرم «صلی الله علیه و آله») 🔹 لمعات وجهه‌ی ذوالمَنن، نَه مشعشع آمدی از قَدَم طلعاتِ هستی ما خَلَق، نه ملمّع آمدی از عدم نه شموس حکمت و معرفت، ز بروج عِلم زدی عَلَم نه ز عرش و فرش نشان بُدی، نه زِ لوح و کرسی و از قلم زِ نهان اگر نشدی عیان «جلوات ذاتِ محمدی» هله آن مشیّتِ ذات حق، که جهان ظهور مشیّتش صُوَرِ عوالم کن فکان، همه از بدایع حکمتش ملکوت موت و حیات‌را متصرف آمده قدرتش نرسد به‌دولت زندگی، مگر آنکه مُرد به دولتش که به هستی آمده نیستی، ز تجلیات محمدی به جلال حق که نبرده پی، احدی بحقّ جلال او ملکوتیان جبروتیان، شده محو و مات جمال او چو ورای عقل بشر بُوَد، درجات عقل و کمال او منِ بی‌زبان چه بیان کنم، حسناتِ خُلق و خصال او «خُلُق عظیم» بیان کند، خبر صفات محمدی هله آن کتابِ حکیم حق، که مُدَوَّن آمده مِن لَدُن شده سیرِ اَبْحُرِ سبعه را، کلمات مُتقَـنه‌اش سُفُن زِ بیان او شده مرتفَع، درجات معرفت و مُدُن صفحاتِ هندسه‌ی جهان، که مُنَقَّش است به کِلک کُن بود این صنیعه‌ی مجملی، زِ مفصلّات محمدی چو حیات هر دو جهان بُوَد، جلوات پرتو ذات او به‌جهان و هر چه نظر کنم، نگرم به اسم و صفات او بلی آنکه عاشق او شود، به حیاتِ اوست ممات او بود این حیات و ممات ما، چو دو جلوه از جلوات او من و عشق موت که موت من، بُوَد از حیات محمدی چو کمال معجزه آن بُوَد، که تو را زِ مرگ رها کند زِ خدات صرف بقا دهد، زِ خودیت محض فنا کند جَذَبات حق دل بنده را، زِ شئون خلق جدا کند چو ثبات معجز احمدی، همه نفی غیر خدا کند عدم است معجز انبیا، بَرِ معجزات محمدی چو قلم به لوح کریم زد، رقم از بیان ظهور او کلمات ورد فرشته شد، همه داستانِ ظهور او بود این دفاتر انبیا، همه در نشاطِ ظهور او پس از او به عترت او نگر، تو در آسمانِ ظهور او چو شموس لامعه هر یکی، شده بیّنات محمدی لمعاتِ عرش از آن بُوَد، که فروغ برده زِ طلعتش درجات کرسی از آن بُوَد، که خضوع کرده به رفعتش فلک و کواکب و اختران، همه از اَیادی قدرتش شب و روز آیت مهر و مه، چو برند سجده به تربتش دو ملمّع اند به روز و شب، ز ملمّعات محمدی چو مقام غیب پیمبران، بود از شهودِ شهود او احدی نیافت زِ انبیا، درجات قرب و صعود او زِ وجود بهره نَبُرد کس، مگر از مطالع جود او زِ تعيّنات جهانیان، چو مقدس است وجود او بود این وجود جهانیان، ز تعیّنات محمدی چو به‌ذاتِ مجتمِعِ صمد، همه اوست «اولِ مَن سَجَد» زِ فروغ سجده‌ی اصل او، بُوَدی عبادتِ «مَن عَبَد» متعالی آمده قلب او، زِ حدوث شرک و ز «ما وَلَد» چو عیان در آینه‌ی دلش، احدی نیامده جز احد صلوات حق شده مشتمل، همه بر صلوات محمدی زِ وجود خلق وجود او، چو سبق گرفت بنور حق زِ تقدم آمده نور او، به ظهور، «اولِ ما خَلَق» به طفیل او همه خلق شد، ارضین و کرسی و نه طَبَق چو بود مقام وجود او، به‌وجود، اول من سبق همه کائنات حیاتشان، بُوَد التفات محمدی زِ محل فرق چو ما نشد، بمقامِ جمع وصول او که نبود غیرِ خدا کسی، بخروجِ او به دخولِ او بلی آنکه عارف حقّ شود، چه صعودِ او چه نزول او به‌شبِ عروج که وعده شد، به لقای دوست قبولِ او خبرِ خداست بما خَلَق، زِ مشاهداتِ محمدی چو ظهورِ عقل و فؤآد ما، زِ فروغِ آیتِ او بُوَد برکات و خیر وجود ما، همه از عنایتِ او بُوَد صلوات ما به روان او، ثمر هدایت او بَوَد نه همین شفیع گناه ما، شرفِ حمایتِ او بَوَد که وجود ماست تفضلی، زِ تفضّلاتِ محمدی هله آن خدیو که از خدا، به لَعَمرُک است خطابِ او نرسد مشاعرِ خلق را، که کنند وصفِ جنابِ او که رسد به عالَمِ وصفِ او، که جلالِ اوست حجابِ او تو بجوی شرح کمال او، زِ کلامِ او بکتابِ او که مفصل آمده مجملی، زِ مکاشفاتِ محمدی چو لَدَی الجمالِ ظهورِ حقّ، ظلماتِ خلق بُود عدم خبری نبوده حدوث‌را، زِ قدَم به بارگه قِدَم بخدا قسم که خدا قسم، نَخُورَد مگر بخدا قسم قَسم خدای چه والسماء، قسم خدای چه و القلم قَسَم تجلّی خود بُود، بصفات و ذاتِ محمدی متجلی آمده چون خدا، بصفاتِ احمد و اسمِ او زِ تجلّیات ظهو حقِ، احدی نبوده به قِسمِ او که رسد بگنج هویتش، که وجود اوست طلسم او چو بُوَد حقیقتِ انبیا، همه از فواضلِ جسمِ او حُکَما چگونه برند ره، به مجرّدات محمدی یـَمِ حکمتی است کتاب او، چه بَواطنش چه ظواهرش تو نکرده غوص به قعرِ یـَم، چه بـَری زِ دُرّ و جواهرش دُرِ این محیط کسی بَرَد، که غریقِ اوست مشاعرش تو بجو لَئالی معرفت، زِ بطون سرّ و ضمائرش که بُوَد کنوزِ رموز حقّ، همه در نکات محمّدی تو اگر ز امّت احمدی، ملکاتِ صدق و صفا بجو درکات خشم و غضب بِنِه، درجات سِلم و رضا بجو گرت آرزوی بقا بود، ز طریق فقر و فنا بجو ره رستگاری و عافیت، به‌سراج علم و تُقی بجو که به‌نور علم بپا بود، عَلَمِ نجات محمدی .

بِجَهان کُمِيْتِ خود از جهان، که جهان کُمیته‌ی غم بُوَد طربش تَعَب، نِعَمَش نِقَم، زر و درهمش همه هَمّ بود زِ حدود شرع برون مرو، اگرت بهشتِ اِرم بود قدم ثبات بجو که دین، همه در ثبات قَدَم بود ز نزول آیه‌ی «فَآسْتَقِمْ»، بِنِـگَـرْ ثبات محمدی بگشای بینش معرفت، نه مکان ببین و نه لامکان همه جا ظهورِ خدا نگر، نه زمان بجوی و نه لازمان که نبود و نیست بجز یکی، همه در ظواهر و در نهان بخود آی و با دل خود بگو، که زِ کیست بینش و عقل و جان؟! به خدا ز «چشمِ خــدا» نگر، به توجّهات محمدی زِ حجاب ظلمتِ حس در آ، لمعاتِ «وجه خــدا» نگر بگشای دیده چو مشتری، مـَهِ آفتـابِ لقــا نگر چو فنا فناست مجوی تو، تو بقا بجوی و بقــا نگر ملکوت غیب و شهاده را، همه در ظهـور و خفــا نگر که مشعشع آمده هر یکی، ز تشعشعات محمدی چو سرشتِ آدمِ پاک دم، ز خداست قابل تربیت که رسد زِ مایه‌ی بندگی، به عُلُوِّ پایه‌ی سلطنت همه کس نیافت به سعی خود، رهِ این شرافت و منزلت چه سعادت این کف خاک را، که رسد به جنّت معرفت درِ این بهشت گشوده شد، ز مجاهدات محمدی که ز دست نفس گمان بَرَد، که بدست خویش امان بَرَد؟! به یقین امان نَبَرد کسی، مگر این امان به‌گمان بَرَد دهد آنکه دست به دست او، تو گمان مدار که جان بَرَد که ز دست نفس بدست خود، که پنجهْ پنجه توان بَرَد؟! شکنند ساعد او مگر، به مساعداتِ محمدی زِ ازل به آب محبّتش، چو مُخَمَّر آمده ذاتِ ما تو بگو فؤاد مدیح او، که دهد جلای، صفاتِ ما چه غم از هلاک بدن تورا؟ که به «روحِ اوست» نجاتِ ما چو در این قوالب عنصری به «حیاتِ اوست» حیات ما نَبُوَد چگونه ممات ما، تبع مماتِ محمدی 🔸 🔻شاعر: #فؤاد_کرمانی 🌐 https://emam8.com/article/78771/در-منقبت-حضرت-محمدص-لمعات-وجههی-ذوالمنن-نه-مشعشع-آمدی-از-قدم 🔹 🔖 بنظر می‌آید این👆شعر زیبا و بلند عرفانی، دقیقا در شرح مضامینِ این👇 #حدیث مولا امیرالمؤمنین علی (علیه السلام)، پیرامون « تجلیّات نور محمدی (صلی الله علیه و آله) » است 🌐 https://eitaa.com/salehi786/3023 🔸 @Salehi786 @Salehy

. 📌ذکر ساعت آخر روز جمعه، ٧ مرتبه👇 🔸 «اللهمَّ صلِّ علی محمّدٍ و آلِ محمّدٍ ، وَ أدْفَعْ عَنَّا البَلاءَ المُبْرَمَ مِن السَّماءِ ، إنَّكَ عَلى کُلِّ شَئٍ قَدِیر»

#عیدی 🌷از حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) پرسیدند: 🔻" اَوّلُ شیءٍ خَلَق اللهُ ما هُوَ؟ " 🔹اولین چیزی که خدا خلق کرد چیست؟ 💥" فَقالَ: نُورُ نَبیّکَ یا جابرَ خَلَقَهُ ثُمَّ خَلَقَ مِنْهُ کُلّ خیر " 🔹️فرمود : نخستین چیزی که خداوند خلق کرد، نور نبی تو بود، سپس خداوند هر خیری را از آن نور خلق کرد. ⚡نقل از بحارالانوار ج٢۵ ص٢١ 🌐 hadith.inoor.ir/hadith/234409 🔸 🔸سخنان مرحوم #آیت_الله_محمد_شجاعی (رحمة الله علیه) 🔹در سال ۱۳۶۷ شمسی 🌐 www.shojaee.org 🔸 🔖 متن کامل و ترجمه این حدیث شریف👇 🌐 eitaa.com/salehi786/3026 🔉 صوت شرح #استاد_عابدینی بر آن👇 🌐 eitaa.com/salehi786/3027 🔸 #حدیث دیگر در همین مضمون با مطالب تفصیلی‌تر👇 🌐 https://eitaa.com/salehi786/3031 🔹 🌷 ایام ولادت رسول الله اعظم مولایمان حضرت محمد مصطفی (صلي الله عليه و آله) و آقایمان حضرت امام جعفر صادق (علیه السلام) بر شما پر از طراوت و نشاط و نور و رحمت و محبت و نعمت و بهجت و مسرت الهی باد😊🙏 🔸 @Salehi786 @Salehy

إلهی، از من پرسند، توحید یعنی چه؟ حسن گوید، تکثیر یعنی چه؟! 🌷 إلهی، شکرت که شاخه ای از شجرۀ طوبایم... 🔖 الهی‌نامه مرحوم #علامه_حسن_زاده 🌷امروز سال‌گرد عروج ملکوتی مرحوم علامه حسن‌زاده آملی (رحمة الله علیه) است. یک حمد و ۱۱ توحید را به روح بلندش تقدیم نماییم.🍃 🔹 @NOOR_255 🔸 @Salehi786 @Salehy