تجدید بیعت چند تروریست سوری با معاویه لعنت الله علیه ‌‌‌ #انقلابیون 🔵 نبرد آخر👇 @nabardeakhar @nabardeakhar

بسم الله مَن أشبه أباه فما ظَلَم! بارها که تاریخ می‌خواندم و با نام معاویۀ طاغیه، رأس فئۀ باغیه، _اُمّه هاویة، علیه نارٌ حامیة_ رویارو می‌شدم، برایم بسیار شگفت بود که چگونه شامیان دست‌ها و پاها و سرهای خود را پیشاروی او بر خاک می‌انداختند و برای دنیای او، دنیا و آخرت خویش تباه می‌ساختند؟! معاویه‌ای که بنا بر این حدیث متواتر فریقین: «ویه عمّار! تقتله الفئةُ الباغیة!» قاتل عمّار است و بنا بر این حدیث متواتر دیگر: «قاتل عمّار و سالبه في النار!» جایگاهش درکات جحیم! معاویه‌ای که حتّی سیره‌نویسان و تاریخ‌نگاران و تراجم‌نگاران عامّه نیز اگر عیبش نکنند، مدحش نیز نمی‌گویند، که جنایات و غارات او _دستِ کم_ پس از قتل عثمان تا زمان مرگش، چنان پرشمار و خارج از عَدّ و شمار است که حتّی سلفیانی چون ابن تیمیّه و ابن کثیر و ابن عبد الوهّاب _علیهم لعان الله_، برای آب کشیدنش به زحمت می‌افتند! معاویه‌ای که مسعودی، مورّخ شهیر عامّه، در مروج الذَّهَب، او و تابعانش را این گونه کوتاه و گویا می‌شناسانَد: «ولقد بلغ من أمرهم في طاعتهم له أنّه صلّى بهم عند مسيرهم إلى صفّين الجمعة في يوم الأربعاء، وأعاروه رؤوسهم عند القتال وحملوه بها، وركنوا إلى قول عمرو بن العاص: إنّ عليّاً هو الّذي قَتَلَ عمّار بن ياسر حين أخرجه لنصرته! ثمّ ارتقى بهم الأمر في طاعته إلى أن جعلوا لعنَ علي عليه السلام سُنّةً، ينشأ عليها الصغير، ويهلك عليها الكبير!» و اکنون پس از گذشت هزاران سال از مرگ او و طایفۀ ننگینش، بنی امیّة، شاید کمتر کسی گمان می‌بُرد که در همان شام، گروهی انبوه از طُغاة و بُغاة ظهور کنند و با افتخارْ خود را فرزندان معاویه و یزید بنامند و خویش را اُموی بخوانند! ناگفته پیدا است که از این وحوش، ارتکابِ جنایاتی چون جنایات بُسْر بن أرطاة و مسلم بن عُقبَة و حجّاج بن یوسف نه که بعید نیست، که متوقَّع و شدنی است! آری، مَن أشبه أباه فما ظَلَم! یاد آن «کشتار رحمانی» افتادم! عبد السلام بن صالح از امام رضا علیه السلام پرسید: چگونه است که قائم علیه السلام فرزندان قتلۀ کربلا را می‌کشد؟! فرمود: چون به فعل پدران خویش رضا دادند! عبد السلام بن صالح الهروي قال: قلتُ لأبي الحسن الرضا علیه السلام: «يا ابن رسول الله! ما تقول في حديث رُوي عن الصادق علیه السلام أنّه قال: ‹إذا خرج القائم علیه السلام قَتَلَ ذراريَ قَتَلَةِ الحسين علیه السلام بِفعال آبائهم›»؟ فقال علیه السلام: «هو كذلك!» فقلتُ: «و قول الله عزّ وجلّ: ‹وَ لا تَزِرُ وازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى‏› ما معناه؟» قال: «صدق اللهُ في جميع أقواله، و لكن ذراريُّ قَتَلَةِ الحسين علیه السلام يرضون بأفعال آبائهم و يفتخرون بها، و من رضي شيئاً كان كمن أتاه، و لو أنّ رجلاً قُتِل بالمشرق فرضي بقتلِه رجلٌ في المغرب لكان الراضي عند الله عز وجل شريك القاتل، و إنّما يقتلهم القائم علیه السلام إذا خرج لرضاهم بفعل آبائهم.»* و اینک «هیئت تحریر شام»، فرزندانِ همان پدران‌اند! وَ سَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ *عیون أخبار الرضا علیه السلام ۱: ۲۷۳؛ علل الشرائع ۱: ۲۲۹. طاهر عزیزوکیلی طلبۀ حوزۀ علمیّۀ قم ۹/۲۹/‏۰۳ #مستطرفات @serajevahhaj

🎥 جولانی: جلوی حمله به اسرائیل را گرفتیم 🔹جولانی در گفت‌وگو با العربیه: ایران در حال برنامه‌ریزی یک جنگ گسترده با اسرائیل با همراهی نیروهای عراقی و شبه‌نظامیان بین‌المللی از سوریه بود و ما این برنامه را به‌هم ریختیم و امنیت منطقه‌ را تضمین کردیم. @Farsna

🎥 غاصب و مالک: تفاوتی که تاریخ را شکل می‌دهد! ⭕️ کاربران شبکه‌های اجتماعی با انتشار آخرین تصویر از دکتر حسام ابو صفیه، رئیس بیمارستان کمال عدوان در غزه، هنگام دستگیری توسط صهیونیست‌ها و همچنین نمایش وحشت صهیونیست‌ها در فرودگاه بن‌گوریون، بار دیگر این تفاوت بنیادین میان غاصب و مالک را یادآور شدند. ✨پارسینTV را به اشتراک بگذارید📲 🆔 @parsintv

🎥 وقتی حاج قاسم نمی‌دانست دارد دربارهٔ خودش صحبت می‌کند @FarsMaaref

🎥 پنجرۀ متفاوتی به چند حضور شهید حاج قاسم در برخی دیدارها و برنامه‌های خاطره‌انگیز با رهبر انقلاب 🔹از اهدای درجۀ سرتیپی در دهۀ ۶۰ تا نشان ذوالفقار در سال قبل از شهادت؛ از لبخند در نماز عید فطر تا اشک‌های فراق به یاد شهدای دفاع مقدس @Farsna

یک کار تر و تمیز و اثرگذار

🌺خاطره شنیدنی مرحوم حاج رضا انصاریان (خواننده صلوات خاصه معروف امام رضا علیه السلام) از صله گرفتن از دست مبارک امام رضا(ع) در عالم رویا و توصیف سیمای ظاهری آن حضرت 🔴 #بیداری_ملت 👇 @bidariymelat

و خداوند فراموش نخواهد کرد ... ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

بسم الله قارون‌های عریان، سنگین‌بار چون اصحاب اُخدود! پردۀ نخست: قرآن کریم و حکایت‌هایش قرآن کریم نه تنها برای خواندن است و بس، و حکایت‌هایش نه تنها داستان است و بس؛ کتاب زندگی است، مایۀ عبرت و عبرت‌گیری است و بارها فرمود تعالی و تقدّس: «انْظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُفْسِدِينَ» پردۀ دوم: کشته باد اصحاب اُخدود! مرگ باد اصحاب اُخدود را! همان سرکشان و ظالمان و طاغیان که خندقی بزرگ کندند و آتشی پُرهیمه و شعله‌ور ساختند و بر کنار آن آتشِ مهیب و شرارِ پُرلهیب به تماشا نشستند سوختن مؤمنان را از مردان و زنان و کودکان! (سورۀ بروج: 4 - 8) سبحان الله و إلیه المُشتکَی... پردۀ سوم: قارونِ اعظم! قارون را گنجی عظیم بود و ثروتی افسانه‌ای داشت، تا آن جا که تنها کلیدهای گنجینه‌هایش را نیرومندان نیز نمی‌توانستند حمل کنند! همو که در زمین فساد می‌کرد و ثروت و جاه و جبروتش را به رخ می‌کشید و فریفتگان دنیا با حسرتی جان‌کاه می‌گفتند: «ای کاش همانند آن چه به قارون داده شده برای ما بود! به راستی که او دارای بهره‌ای بزرگ است.» همو که خدای قادرِ جبّارِ مُبیر الظالمین و مُدرِک الهاربین، خود و کاخش را در زمین فرو برد و آن طاغیِ باغی را در برابر عذاب خدای _جلّت عظمتُه_ نه گروهی بود که یاری‌اش دهند و نه خود توانست از خویش دفاع کند و ندانست که خداوند پیش از وی بسیار کسان را که از او نیرومندتر و ثروتمندتر و پرشمارتر بودند هلاک ساخت؟! (سورۀ قصص: 76 – 81) پردۀ چهارم: إِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ ذُو انتِقَامٍ بیش از یک سال است که در غزۀ مظلوم و تنها، جهنّمی به پا شده و هر روز و هر ساعت چه مردان و زنان و کودکانی که در آتش بمب‌های اسراییلیِ اهدایی از سوی جناب ابر قدرت، آمریکای مُعظّم و مُفخّم، در لحظه ذوب می‌شوند، دود می‌شوند، نیست می‌شوند! اگر مؤمنانِ سوخته شده به دست اصحابِ اُخدود، تنها در یک ساعت و یک روز کشته شدند، مردمان غزه بیش از یک سال است که در برابر چشمان همۀ دنیای متمدّن می‌سوزند، کشته می‌شوند، مجروح می‌شوند، شکنجه می‌شوند و این آمریکای ابر قدرت است که بزرگ‌ترین پشتیبان این همه جنایت است! و اینک لس آنجلس، شهر فرشتگان، شهر قارون‌های کوچک، شهر کاخ‌های بزرگ و کوچک، شهر اصحاب اُخدود، شهر آرزوها، شهر حسرت‌ها، شهر سلبریتی‌ها، شهر هالیوودی‌ها... در برابر چشمان همه سوخت و خاکستر شد و هنوز می‌سوزد و خاکستر می‌شود و باز مایۀ عبرتی دیگر برای آنان که اهل عبرت‌اند... وشگفتا که شیفتگانِ قارون به هدایت نزدیک‌تراند از شیفتگان قارون‌های کوچک! که آنان پس از فرو شدن قارون و کاخش با خود گفتند: «وای! گویی خدا است که روزی را برای هر کس از بندگانش که بخواهد می‌گسترد و تنگ می‌گیرد! اگر نه این بود که خدا بر ما منّت نهاد، ما را نیز به زمین فرو می‌بُرد! ای وای! گویی کافران رستگار نمی‌شوند!» (سورۀ قصص: 82) و اینان هنوز برای آبروی رفته و نداشتۀ قارون‌های کوچک، هزار عذر دست و پا می‌کنند! قارون‌های کوچکی که جامه‌های فاخرِ همه‌چیزدانی و همه‌چیز‌فهمی و قدرت و مدیریت و درایت‌شان سوخت و خاکستر شد! همان قارون‌های عریان! پردۀ پنجم: هلاک باد قارون‌های عریان! آری، اگر خدایِ فعّالِ لِما یُرید در خطابِ اصحاب اُخدود فرمود: «إِنَّ بَطْشَ رَبِّكَ لَشَدِيدٌ» (سورۀ بروج: 12) و در فرجام قارون فرمود: «وَ لاَ يُسْأَلُ عَنْ ذُنُوبِهِمُ الْمُجْرِمُونَ» (سورۀ قصص: 78)، خدا همان خدا است و اینان همانان و وعدۀ خدا هیچ‌گاه تخلّف نپذیرد که «إِنَّ اللَّهَ لاَ يُخْلِفُ الْمِيعَادَ» (سورۀ آل عمران: 9) و سنّت الاهی هیچ روی دیگرگون نشود که: «وَ لَنْ تَجِدَ لِسُنَّةِ اللَّهِ تَحْوِيلاً» (سورۀ فاطر: 43). چه حقیر است آن قارونک احمق و چه کوچک است در برابر عزّت و عظمت و جبروت خدا! می‌گفت اگر چنین نشود و چنان نکنند، خاورمیانه را به آتش می‌کشم! «فَقُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ * ثُمَّ قُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ» (سورۀ مدّثر: 19 و 20) اگر قارون بوده و هست و اگر اصحاب اُخدود بوده‌اند و هستند، خدا نیز بوده و هست و خواهد بود و از قارون‌ها و اصحاب اُخدودها نه عینی هست و نه اثری، و این تازه از نتایج سحر است... . «إِنَّ مَوْعِدَهُمُ الصُّبْحُ أَ لَيْسَ الصُّبْحُ بِقَرِيبٍ» (سورۀ هود علیه السلام: 81) طاهر عزیزوکیلی طلبۀ حوزۀ علمیّۀ قم ۱۰/۲۳/‏۰۳ @serajevahhaj