eitaa logo
سیدالعلماء
1.8هزار دنبال‌کننده
2.4هزار عکس
735 ویدیو
7 فایل
کانال رسمی مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی ایشان شاگرد بزرگانی مثل حضرات آیات شیخ عباس تهرانی، امام خمینی، علامه طباطبایی، بروجردی و... بودند. مرحوم امام در نامه‌های خود، از ایشان با عبارت "سیدالعلماء" یاد می‌کردند. ارتباط با ادمین @seydololama_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
سیدالعلماء
🔺 خطر تبعیت از هوای نفس 🔹 رحمة‌الله‌علیه در شرح حدیث دهم¹ فرمودند: خواهش‌ها و تمناها و هوی و هوس‌های انسان تمامی ندارند، به هر مقدار که به خواهشِ نفس عمل بکند، تمامی ندارد. برایش وسائل گوناگون فراهم می‌شود، ادامه‌ی این خواهش‌ها تا دم ، انسان را راحت نمی‌گذارد. یکی از علما نقل می‌کرد از آیت الله رحمة‌الله‌علیهم که می‌فرمود: ما در معمولاً کفش‌های زنانه را با پاشنه‌ی کوتاه یا بی‌پاشنه تهیه می‌کردیم. یک‌وقت خانواده‌ از ما خواست که پاشنه‌دار باشد. من هم پیش کفاش کفش‌فروش رفتم و از آن کفش‌هایی که مخصوص زنان اداره‌ای آن‌جا بود و خیلی پاشنه داشت و دراز بود، گرفتم به شرط این‌که اگر پس بیاورم قبول کند؛ آوردم و جلوی همسرم گذاشتم. همسرم یک‌مرتبه ناراحت شد. گفت: من که از این‌ها نخواستم! گفتم آن‌چه که شما گفتی بالأخره آخرش همین است!. این درجه به درجه، سال به سال، شش ماه به شش ماه، عوض می‌شود. اوضاع و احوال در یک‌حال نیست که انسان خسته شود، بگوید: من دیگر از این وضع خسته شده‌ام، مرتباً خستگی را رفع می‌کند!. به‌خاطر تفاوت‌هایی که در اوضاع و احوال خورد و و و و و این‌ها، پی در پی می‌آید، انسان را باز نمی‌گذارد و فرصت نمی‌دهد که انسان بگوید که: دیگر مرا بس است، تمام شد، دیگر تمام شد، و تمام شد، قدری به خود بیایم و به بیافتم. نمی‌گذارد!. تا آخر کار که انسان که بنده‌ی نفس خودش بوده و بنده‌ی خدا نبوده -نعوذبالله نعوذبالله- کار به جای می‌کشد که انسان، دیگران را که مقیَّد به قید و هستند، تمسخر می‌کند و زیر بار همه‌چیز می‌رود!. در خیابان هم یک‌وقت مرتکب حرکات کفرآمیز یا حمله به مساجد، یا حمله به جماعات، یا بمب‌گذاری برای افراد و... می‌شود و کارش به این‌جاها می‌کشد؛ آن کسانی‌که این کارها را می‌کنند، یک‌مرتبه این‌طور نشده‌اند، به بر و خواهشِ هر چه که درون انسان از انسان می‌خواهد، شده‌اند. ۱۳۹۴٫۵٫۲۲=۲۷ شوال ۱۴۳۶ ✅ مرحوم آیت‌الله سید ابراهیم خسروشاهی ___________ ۱) [ ح۱۰] @seyedololama
سیدالعلماء
‌🔺 من نمی‌دانم که روز آیا نوشتن کتابی مثل در صدر اعمال است یا دیگر اعمال ایشان! @seyedololama 🔺 خطر زندگی با شهوات نفسانی 📖 «انسان عاقل باید در فکر خودش باشد و به حال بیچارگی خودش رحم کند و با خود خطاب کند: ای نفس شقی که سال‌های دراز در پی شهوات عمر خود را صرف کردی و چیزی جز حسرت نصیبت نشد...»؛ ( ح۱ص۶) معمولاً در حال وقوع، را قانع می‌کنند ولی بعد از وقوع انسان را دچار می‌کنند!. ولذا بالاترین افراد و دارای در ، دچار بالاترین حسرات هستند؛ برای این‌که آن شخص نمی‌تواند جوانی‌اش را حفظ کند، نمی‌تواند و و و وسائل رفاه و عیاشی را که داشته، جمع کند و ذخیره نماید. این گردش شب و روز، پیش‌آمدها، ها، ها، ها و ... که در این حکومت می‌کند، برای هیچ‌کس این و ثبات را اجازه نمی‌دهد. بنابراین هر خوشی و رفاهی تبدیل به یک حسرت و ندامتی می‌شود؛ چون قبل از این‌که به این خوشی‌ها برسد، این‌جا را ندیده بود که این‌ها را از دست می‌دهد و حالا باید در فراقش بسوزد!. آن افرادی‌که مثلاً در بیابان و غار زندگی می‌کنند، چه چیزی آن‌ها را دچار حسرت می‌کند؟! زندگی‌شان به نظر ما همه‌اش است؛ اما ما که دنبال را می‌گیریم، سرانجام یک شکستگی و پیری دنبال ما می‌دود که ما را بگیرد، البته اگر زودرس نیاید!. آن‌وقت آن آدمی که روز به روز رو به پیری و شکستگیِ استخوان و ضعف اعصاب می‌رود، اگر اهل رفاه باشد؛ مثل یک مادری که اولادش را از دستش به زور گرفته‌اند؛ او را می‌کشد، ضجّه او را می‌گیرد!. و همین‌طور انسان‌های رفاه‌طلبی که دست‌شان از رفاه کوتاه می‌شود، این‌ها دچار حسرت می‌شوند... ۸۰٫۹٫۴ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
12.67M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🔺 اهمیت در فرمایش امام صلوات الله علیه به شرح و بیان : « ... و در حدیث دیگر سند به حضرت سجاد، علی بن الحسین، علیهماالسلام، رساند، قال: الصّبر من الإیمان بمنزلة الرّأس من الجسد، و لا إیمان لمن لا صبر له.‏‎ و احادیث بسیار در این باب است که ما پس از این به مناسبت به ذکر بعضی از آن می‌پردازیم.‏ ‏‏صبر کلید ابواب سعادات و سر منشأ نجات از مهالک است. بلکه صبر بلیّات را بر انسان آسان می‌کند و مشکلات را سهل می‌نماید و عزم و اراده را قوّت می‌دهد و مملکت روح را مستقل می‌نماید.»؛ [ ح۱۶ ص۲۶۱] 🔹 ضرورت مملکت روح و مبارزه با درونی و نمونه‌ای از این مسئله در تأثیرپذیری مرحوم از مرحوم امام ۹۲٫۹٫۷ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
3.18M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
💔 حبیبی یا حسین! 🏴 فرا رسیدن سیدالشهداء علیه‌السلام بر همگان تسلیت باد ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
🔺 دل‌سوزی به حال خود 🔹 می‌فرمايد: «انسان عاقل باید در فکر خودش باشد، و به حال بیچارگی خودش رحم کند و با خود خطاب کند: ای نفس شقی که سال‌های دراز در پی شهوات عمر خود را صرف کردی و چیزی جز حسرت نصیبت نشد، خوب است قدری به حال خود رحم کنی، از مالک الملوک حیا کنی، و قدری در راه مقصود اصلی قدم زنی»؛ ( ح۱ ص۶) يعنی در اثر فکری و مداوم به اين مسئله برسد که من وابسته‌ام و نه مستقل و ، و صاحب دارم. «جهان را صاحبی باشد خدا نام» و چرا تا کنون در صدد اين نبودم که او را از جهت خواست او بشناسم و اين اوقات و که از من تلف شده، به‌جا نبوده. انسانی که اين کار را انجام دهد و در اين امور کند، در مورد خودش دل‌سوزی خواهد کرد. اين است که امام می‌فرمايند: بايد به بيچارگی خودش بسوزاند و اگر کسی خواست او را از اين تفکر بازدارد، او را خود بشناسد. ۸۶٫۱۱٫۲۷ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
‍ 🔺 حیله‌های نفس! 🔹 در شرح حديث دهمِ کتاب فرمودند: خواهش‌ها، تمناها و هوا و هوس‌های انسان تمام نمی‌شود. این خواهش‌ها با وسائل مختلف تا دم انسان را راحت نمی‌گذارند!. یکی از علما از مرحوم آیت الله نقل کردند که ما در معمولاً کفش‌های زنانه را بی‌پاشنه یا کم‌پاشنه انتخاب می‌کردیم. یک وقتی خانواده از ما خواست که کفشش پاشنه‌دار باشد. من هم رفتم پیش کفش‌فروش و از آن کفش‌هایی که مخصوص اداری آن موقع بود که خیلی دراز بود و پایه‌ی بلند داشت، گرفتم و به فروشنده گفتم: می‌برم، اما به شرط این‌که اگر پس آوردم، قبول کنی. کفش‌ها را آوردم و جلوی همسرم گذاشتم. تا همسرم دید ناراحت شد و گفت: من از این‌ها نخواستم. من هم گفتم: آنی که شما خواستید، بالأخره آخرش این می‌شود!. این درجه به درجه و سال به سال پیش می‌رود. اوضاع درجه‌ی در یک حال نیست که خسته شود و با خود بگوید که من از این وضع خسته شدم. هیْ خستگی خود را در خود رفع می‌کند، به خاطر تفاوت‌هایی که در خورد و خوراک و مسکن و شغل و این‌ها، پی در پی می‌آید. ، انسان را باز نمی‌گذارد تا فرصتی برای انسان پیش بیاید و با خود بگوید: دیگه برای من بس است!. تمام شد!. یک قدری به خود بیایم و به بیفتم. نفس نمی‌گذارد تا آخر کار!. انسانی که نفس خودش بوده و بنده‌ی خدا نبوده؛ -نعوذ بالله- کارش به هم می‌رسد!. یعنی کسانی را که مقیّد به هستند، به تمسخر می‌گیرد، یا به و یا جماعات حمله می‌کند. یا بمب‌گذاری می‌کند!. این‌ها یک مرتبه این‌طور نشدند؛ به بر هوا پرستی و خواهشِ هر چه که نفس از انسان می‌خواهد، شدند. اما ائمه علیهم‌السلام در احادیث شریفه هشدار می‌دهند همان‌گونه که از حضرت علیه‌السلام نقل شده: إحذروا أهوائکم کما تحذرون أعدائکم؛ یعنی منبع حق‌شناسی و ، حرف جدیدی برای بشریت آورده: ای بشریت! تو همیشه همراه خودت، در درون لباسِ وجود خودت، یک زهر کشنده و گرگ کشنده و داری؛ هیچ‌وقت از او غافل نشو!. ۹۴.۴.۲۲ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
12.67M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🔺 اهمیت در فرمایش امام صلوات الله علیه به شرح و بیان : « ... و در حدیث دیگر سند به حضرت سجاد، علی بن الحسین، علیهماالسلام، رساند، قال: الصّبر من الإیمان بمنزلة الرّأس من الجسد، و لا إیمان لمن لا صبر له.‏‎ و احادیث بسیار در این باب است که ما پس از این به مناسبت به ذکر بعضی از آن می‌پردازیم.‏ ‏‏صبر کلید ابواب سعادات و سر منشأ نجات از مهالک است. بلکه صبر بلیّات را بر انسان آسان می‌کند و مشکلات را سهل می‌نماید و عزم و اراده را قوّت می‌دهد و مملکت روح را مستقل می‌نماید.»؛ [ ح۱۶ ص۲۶۱] 🔹 ضرورت مملکت روح و مبارزه با درونی و نمونه‌ای از این مسئله در تأثیرپذیری مرحوم از مرحوم امام ۹۲٫۹٫۷ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیدالعلماء
🔺 به مناسبت سالروز بزرگداشت آیت الله شاه آبادی 🔹 مرحوم امام علیه‌الرحمة‌ والرضوان که روحش با روح آن بزرگوار خیلی مناسبت دارد، در یکی از بیاناتش خطاب به بنده و شما و بشریت، می‌فرماید که: «ای گمشدگان بیابان ضلالت»، بعد می‌فرماید: «نه، بلکه ای پروانگان شمع جمال جمیل»؛ یعنی تو خلق شدی پروانه‌ی مقام ربوبی باشی! نه این‌که تو پروانه‌ی همه‌چیز باشی غیر از او! خب این را چه‌جوری بیاوریم توی اجتماع خود، توی خانواده‌مان؟ بالاترین ریاضت‌هاست این عمل! و بالاترین تکالیف است برای شورای محترم انقلاب فرهنگی و هر دل‌سوزی در این کشور. همان‌طور که مقام معظم رهبری هم در یکی از بیانات‌شان فرمودند که: مطالب معارف عقلی، این‌ها، است. خب فقه اکبر است. از شهید ثانی علیه‌الرحمة می‌پرسیم چه کنیم؟ می‌گوید: شما موظفید که افرادی را که با آن‌ها معاشرید، قبل از تکلیف، مسلمان بار بیاورید. بنابراین تمام اوضاع و احوال کشور باید زیر و رو بشود. یعنی حاج آقای بازاری، کارمند محترم، ، صنعت‌گر، کشاورز، همه باید برای این مطالب وقت بگذارند. پس بنابراین باید برنامه زیر و رو بشود. مرحوم آیت الله شاه‌آبادی، این بزرگوار رضوان‌الله‌علیه از کتاب‌هایش این‌جوری در می‌آید که دستور می‌دهد، که هم باشیم نسبت به خود که ما بدن نیستیم و به زودی بدن از ما دور می‌شود. و بدانیم که چگونه باید زندگی‌مان ادراه بشود. و هم این مطالب از پیش از دبستان و از ، به آن فهم و شعوری که به درد آن‌ها می‌خورد، توسط اساتید ما، معلم ما، دل‌سوزان ما، این‌ها همه این مطالب را دوره دیده باشند و مشغول خدمت باشند. وصلی الله علی محمّد و آله الطاهرین ۲۳ آبان‌ماه ۸۶، در تالار علامه امینی دانشگاه تهران ____ [ ح۱۱ص۱۸۴] ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیدالعلماء
🔺 شب سمور و لب تنور 🔹 اين آيه‌ی شريفه که يک جمله هم بيشتر نيست، جلوه‌نمايی می‌کند: «اَلا بذِکراللهِ تَطمَئِنُّ القُلوُب»؛ (الرعد:۲۸) چقدر عميق است، چقدر معنا دارد، چقدر شرح می‌خواهد. تا کسی نوجوان و جوان نشود و افکارش به اين مسائل متوجه نشود و گم و مبهم و تاريک نباشد و به و ناله نيفتد، اين آيه را نمی‌فهمد که "اَلا بذِکراللهِ تَطمَئِنُّ القُلوُب" مثل کپسولی است که گويی به انسان جان می‌دهد و به انسان‌ها می‌فرمايد: ما شما را برای خودمان آفريديم و نمی‌گذاريم که شما با اين زرق و برق‌های دنيا سرگرم شود و خوشی‌ها و مسرت‌های فريبنده‌ی دنيا، او را از ياد ما غافل کند، به هر کجا که برسد، يک کمبودی درونش پيدا می‌کنيم و همراهش قرار می‌دهيم، تا سر از راه ما در آورد و به سوی ما متوجه شود؛ فلذا در شرح حديث يازدهم کتاب می‌فرمايند: «ای پروانه‌های شمع جمال جميل»، نمی‌گويد ای انسان‌ها يا ای نسل جوان، بلکه می‌گويد: ای پروانه‌ها، يعنی شما خود را نشناخته‌ايد، شما پروانه آفريده شده‌ايد. هر انسانی و هر جوانی بهترين شناسنامه‌اش اين است که پروانه‌ی جمال است، پروانه‌ی است، پروانه‌ی حسن مافوق است، اين است که وقتی تا اندازه‌ای به آن مقام برسد و اطلاع از آن پيدا کند، همه‌ی گرفتاری‌هايش رفع می‌شود، و ديگر برايش مطرح نيست که در چه حالی زندگی می‌کند. يکی از شعرا که شايد باشد می‌گويد: سلطان محمود غزنوی يک شب خاصی قرار داده بود که در آن شب مثلاً همه‌ی بزرگان دعوت بودند و سروصدای موسيقی به آسمان می‌رفت. يک بيچاره‌ای هم آن نزديکی‌ها بود و جائی نداشت که بخوابد، تنوری پيدا کرد که در آن نان پخته بودند و خاکستر گرمی داشت، همان‌جا سرش را به زمين گذاشت و خوابيد، بعد که صبح شد گفت: «علی الصباح بزد نعره‌ای که ای محمود شب سمور گذشت و لب تنور گذشت» يعنی آن شب سمور که شب جشن و چراغانی و خوش‌گذرانیِ تو بود، تمام شد. شب من هم گذشت و الآن هر دو مثل هم هستيم و هر دو دست خالی هستيم. ۸۵٫۱۱٫۲۳ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
🔺 قابلیت‌های متعالی نفس انسان 🔹 بنده خودم از مرحوم علامه شنيدم که می‌فرمودند: زمانی‌که ما در نجف بوديم، در هنگام تابستان به خاطر اين‌که هوای کوفه معتدل‌تر بود، به آن‌جا می‌رفتيم و من در آن‌جا به کارهای منطقی مشغول بودم و را تحليل منطقی می‌کردم. ايشان می‌فرمودند که وقتی می‌خوابيدم، مقداری از مسائل را در خواب حل می‌کردم و در خواب آن‌ها را متوجه می‌شدم و می‌فهميدم. معلوم می‌شود که انسان اين‌گونه است و اين‌که حضرت امام عرض می‌کنند: «خداوندا آينه دل را به نور اخلاص روشنی بخش»؛ [ مقدمه کتاب تألیف ] در خصوص همين مطالب است؛ يعنی نفس انسان به جایی می‌رسد که خوابش نيز در اختيار او قرار می‌گيرد، در اختيار تحصيلات حوزوی يا دانشگاهی‌اش قرار می‌گيرد و در خواب نيز مشغول انجام کار می‌شود. خداوند اين‌چنين قلب و عقلی به انسان مرحمت فرموده است. ۸۵٫۱۱٫۳۰ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیدالعلماء
🔺 خطر تبعیت از هوای نفس 🔹 رحمة‌الله‌علیه در شرح حدیث دهم¹ فرمودند: خواهش‌ها و تمناها و هوی و هوس‌های نفس انسان تمامی ندارند، به هر مقدار که انسان به خواهشِ نفس عمل بکند، تمامی ندارد. برایش وسائل گوناگون فراهم می‌شود، ادامه‌ی این خواهش‌ها تا دم مرگ، انسان را راحت نمی‌گذارد. یکی از علما نقل می‌کرد از آیت الله حجت رحمة‌الله‌علیهم که می‌فرمود: ما در نجف معمولاً کفش‌های زنانه را با پاشنه‌ی کوتاه یا بی‌پاشنه تهیه می‌کردیم. یک‌وقت خانواده‌ از ما خواست که پاشنه‌دار باشد. من هم پیش کفاش کفش‌فروش رفتم و از آن کفش‌هایی که مخصوص زنان اداره‌ای آن‌جا بود و خیلی پاشنه داشت و دراز بود، گرفتم به شرط این‌که اگر پس بیاورم قبول کند؛ آوردم و جلوی همسرم گذاشتم. همسرم یک‌مرتبه ناراحت شد. گفت: من که از این‌ها نخواستم! گفتم آن‌چه که شما گفتی بالأخره آخرش همین است!. این درجه به درجه، سال به سال، شش ماه به شش ماه، عوض می‌شود. 🔸اوضاع و احوال نفسانی در یک‌حال نیست که انسان خسته شود، بگوید: من دیگر از این وضع خسته شده‌ام، مرتباً خستگی را رفع می‌کند!. به‌خاطر تفاوت‌هایی که در اوضاع و احوال خورد و خوراک و خواب و مسکن و و این‌ها، پی در پی می‌آید، انسان را باز نمی‌گذارد و فرصت نمی‌دهد که انسان بگوید که: دیگر مرا بس است، تمام شد، دیگر تمام شد، هوی و هوس تمام شد، قدری به خود بیایم و به فکر بیافتم. نمی‌گذارد!. تا آخر کار که انسان که بنده‌ی نفس خودش بوده و بنده‌ی خدا نبوده -نعوذبالله نعوذبالله- کار به جای تمسخر می‌کشد که انسان، دیگران را که مقیَّد به قید دین و تقوا هستند، تمسخر می‌کند و زیر بار همه‌چیز می‌رود!. در خیابان هم یک‌وقت مرتکب حرکات کفرآمیز یا حمله به مساجد، یا حمله به جماعات، یا بمب‌گذاری برای افراد و... می‌شود و کارش به این‌جاها می‌کشد؛ آن کسانی‌که این کارها را می‌کنند، یک‌مرتبه این‌طور نشده‌اند، به تدریج بر هواپرستی و خواهشِ هر چه که درون انسان از انسان می‌خواهد، تربیت شده‌اند. ✅ مرحوم آیت‌الله سید ابراهیم خسروشاهی _______ ۱) [ ح۱۰] @seyedololama
سیدالعلماء
🔺 شب سمور و لب تنور 🔹 اين آيه‌ی شريفه که يک جمله هم بيشتر نيست، جلوه‌نمايی می‌کند: «اَلا بذِکراللهِ تَطمَئِنُّ القُلوُب»؛ ( :۲۸) چقدر عميق است، چقدر معنا دارد، چقدر شرح می‌خواهد. تا کسی نوجوان و جوان نشود و افکارش به اين مسائل متوجه نشود و گم و مبهم و تاريک نباشد و به گريه و ناله نيفتد، اين آيه را نمی‌فهمد که "اَلا بذِکراللهِ تَطمَئِنُّ القُلوُب" مثل کپسولی است که گويی به انسان جان می‌دهد و به انسان‌ها می‌فرمايد: ما شما را برای خودمان آفريديم و نمی‌گذاريم که قلب شما با اين زرق و برق‌های دنيا سرگرم شود و خوشی‌ها و مسرت‌های فريبنده‌ی دنيا، او را از ياد ما غافل کند، به هر کجا که برسد، يک کمبودی درونش پيدا می‌کنيم و همراهش قرار می‌دهيم، تا سر از راه ما در آورد و به سوی ما متوجه شود؛ فلذا در شرح حديث يازدهم کتاب می‌فرمايند: «ای پروانه‌های شمع جمال جميل»، نمی‌گويد ای انسان‌ها يا ای نسل جوان، بلکه می‌گويد: ای پروانه‌ها، يعنی شما خود را نشناخته‌ايد، شما پروانه آفريده شده‌ايد. هر انسانی و هر جوانی بهترين شناسنامه‌اش اين است که پروانه‌ی است، پروانه‌ی کمال است، پروانه‌ی حسن مافوق است، اين است که وقتی تا اندازه‌ای به آن مقام برسد و اطلاع از آن پيدا کند، همه‌ی گرفتاری‌هايش رفع می‌شود، و ديگر برايش مطرح نيست که در چه حالی زندگی می‌کند. يکی از شعرا که شايد سعدی باشد می‌گويد: سلطان محمود غزنوی يک شب خاصی قرار داده بود که در آن شب مثلاً همه‌ی بزرگان دعوت بودند و سروصدای موسيقی به آسمان می‌رفت. يک بيچاره‌ای هم آن نزديکی‌ها بود و جائی نداشت که بخوابد، تنوری پيدا کرد که در آن نان پخته بودند و خاکستر گرمی داشت، همان‌جا سرش را به زمين گذاشت و خوابيد، بعد که صبح شد گفت: «علی الصباح بزد نعره‌ای که ای محمود شب سمور گذشت و لب تنور گذشت» يعنی آن شب سمور که شب و چراغانی و خوش‌گذرانیِ تو بود، تمام شد. شب من هم گذشت و الآن هر دو مثل هم هستيم و هر دو دست خالی هستيم. ۸۵٫۱۱٫۲۳ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama