eitaa logo
شهیدان حاج اصغر پاشاپور و حاج محمد پورهنگ
274 دنبال‌کننده
3.5هزار عکس
787 ویدیو
3 فایل
حاج اصغر : ت ۱۳۵۸.۰۶.۳۱، ش ۱۳۹۸.۱۱.۱۳ - حلب رجعت پیکر حاج اصغر به تهران: ۱۳۹۸.۱۲.۰۴ حاج محمد (برادر خانم حاج اصغر) : ت ۱۳۵۶.۰۶.۱۵، ش ۱۳۹۵.۰۶.۳۱، مسمومیت بر اثر زهر دشمنان 🕊ساکن قطعه ۴۰ بهشت زهرا (س) تهران ناشناس پیام بده👇🌹 ✉️daigo.ir/secret/6145971794
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 | همچنان روی تخت زده و به انتظار بازگشت ، سرم را از پشت به تکیه داده بودم. از بعد نهار رفته بود تا شاید بتواند از به اندازه پول پیش قرض کند و این پول هم مقدار کمی نبود که هر کسی به سادگی زیر بار پرداختش برود. هنوز یک هفته از عمل جراحی اش نگذشته و به سختی از قدم برمیداشت، ولی نمیتوانست ماندن در این اتاق را هم تحمل کند که هر از صبح تا غروب در خیابانها پرسه میزد، بلکه دری به رویمان شود. به روی خودش نمی آورد که چند میلیون پولش هنوز پدر مانده و همین پول میتواند فرشته نجات زندگیمان باشد و شاید نمیخواست به روی من بیاورد که باز رفتار ظالمانه پدرم شوم. به ابراهیم و فکر میکردم و میدانستم که اگر از حال باخبر شوند، حتماً دستی به یاری ام بلند میکنند و خبری از کمکهایشان نمیشد که یقین داشتم عبدالله به گوششان نرسانده است. دیگر از هوای گرم و اتاق کلافه شده بودم که با کوچکی خودم را باد میزدم تا قدری جا بیاید. حالا یک ساعتی میشد که برق هم رفته و در تاریکی دلگیری فرو رفته بود و دیگر صدای آزار دهنده گازی هم نمی آمد تا الاقل دلم به خنکای اندکش خوش شود. طوری در پنجره قرار گرفته بود که دورتا دورش یک باریک خالی مانده و تنها روشنایی اتاق، نوری بود که از همین درز کوچک به دورن میتابید. برق مسافرخانه را هم گاهی میکردند و همین که نسیم کم رمقی از کولر گازی بلند میشد، به نظرم صاحب حیف پولش می آمد که بلافاصله برق اضطراری را هم میکرد تا باز از گرما در سینه حبس شود. حالا این فضای و تاریک با یک زندان تفاوتی نمیکرد که نمیدانستم چند دیگر باید تحملش کنم و کابوس وحشتناک من و مجید هم همین بود که پیش از آنکه به دستمان برسد تا خانه ای اجاره کنیم، همین پولمان هم به پایان برسد و حتی نتوانیم همین زندان انفرادی را هم بپردازیم. یکی دو بار با در مورد کمک خواستن از اقوام زده و هیچ کدام راضی به این کار نبودیم. که از اقوام خودم میکشیدم که شاید هنوز از قطع ارتباط من با خانواده ام بیخبر بودند و اگر دست نیاز به سمتشان دراز میکردم، توسط پدر و خودم طرد شده ام و بعید میدانستم با این وضعیت دیگر برایم قدمی بردارند. مجید هم دلش دست به دامن اقوامش در تهران شود که بیش از او من می آمد که آنها بفهمند خانواده ام با من و مجید چه کرده اند. ✍️نویسنده: @shahid_hajasghar_pashapoor 🌹🕊