‍ ‍ نظر امام هادی علیه السلام درمورد صوفیه شیخ مفید قدس سره از محمد بن حسین بن ابی خطاب رحمت الله علیه روایت می کند که: با حضرت امام هادی علیه السلام در مسجد پیامبر صلی الله علیه وآله بودم که جماعتی از اصحاب آن حضرت نزدش آمدند. یکی از ایشان ابوهاشم جعفری بود که مردی فصیح و بلیغ بود و نزد آن حضرت، موقعیتی ویژه داشت. سپس جماعتی از صوفیه داخل مسجد شدند در قسمتی حلقه وار نشستند و به ذکر «لا اله الا الله» مشغول شدند. آنگاه امام عليه السلام فرمودند: به این فریب کاران و حیله گران توجه نکنید؛ که اینها جانشینان و هم پیمانان شیاطین و خراب کنندگان اساس و پایه دین می باشند؛ برای راحتی وآسایش بدن ها زهد می ورزند (و از تحمل زحمت در طلب روزی حلال، شانه خالی می کنند و از دست رنج دیگران می خورند) برای شکار ساده لوحان و ظاهربینان شب زنده داری میکنند. عمری گرسنگی می کشند تا ساده لوحان را برای سوار گرفتن رام کنند (و مرید بتراشند). لا اله الاالله نمی گویند مگر برای فریب مردم. کم نمی خورند مگر برای پر کردن کاسه ها و ربودن دل احمقان. اوراد و اذکارشان، رقصیدن و کف زدن، و آواز خواندن و تغنّی کردن است. بدین ترتیب، جزسفیهان، دنباله روشان نیستند و جز احمقان، به آنها نمی گروند با اینحال، هرکس به زیارت یکی از ایشان، چه زنده و چه مرده آنها برود، چنانست که گویی به زیارت شیطان رفته وبه عبادت بتان پرداخته، و هرکس یکی از ایشان را یاری کند، چنانست که گویی یزید و معاویه و ابوسفیان عليهم لعنت الله را یاری کرده است. یکی از اصحاب از حضرت پرسید: اگرچه آن صوفی حقوق و امامت شما را بشناسد و به آن اقرار کند؟ (یعنی شیعه باشد) پس آن حضرت مانند شخص خشمگین به او نگریست و فرمود: این گفتار را رها کن! آن کس که به حقوق ما معترف و اقرار کند، در مسیر نافرمانی و تمرد از ما قرار نمی گیرد. آیا نمیدانی که این طایفه، پست ترین طایفه های صوفیه اند؟ تمام فرقه های صوفیه از مخالفان ما می باشند و راه و روششان غیر راه و روش ماست، و نیستند ایشان مگر نصاری و مجوسان این امّت. همین طایفه های صوفیّه اند که برای خاموش کردن نور خدا میکوشند، ولی خداوند نور خود را کامل می کند هرچند کافران را خوش نیاید. 📚منبع: سفینة البحار ج۵ ص۱۹۹-۲۰۰/شیخ عباس قمی/ناشر:اسوه/قم #احادیث_امام_هادی_علیه_السلام #عرفان_تصوف @sonnat_voice

روز غدیر، روز هدیه دادن به خانواده و مؤمنین عَنْ عَلِيَّ بْنَ مُوسَى الرِّضَا علیه السلام عَنْ آبَائِهِ علیهم السلام عَنْ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ علیه السلام قَالَ فِی خُطْبَتِهِ فِی یَوْمِ الْغَدِیرِ: تَهَانُّوا نِعْمَةَ اَللَّهِ كَمَا هَنَّاكُمْ بِالثَّوَابِ فِيهِ عَلَى أَضْعَافِ اَلْأَعْيَادِ قَبْلَهُ وَ بَعْدَهُ إِلاَّ فِي مِثْلِهِ...هَبُوا لِإِخْوَانِكُمْ وَ عِيَالِكُمْ عَنْ فَضْلِهِ بِالْجُهْدِ مِنْ جُودِكُمْ، وَ بِمَا تَنَالُهُ اَلْقُدْرَةُ مِنِ اِسْتِطَاعَتِكُمْ ترجمه: حضرت رضا علیه السلام از پدران گرامی خویش علیهم السلام نقل می کند که امیرالمؤمنین علیه السلام در خطبه ای که روز غدیر خواند، چنین فرمود: در روز غدیر نعمت هاى الهی را بخشش كنيد همان گونه كه خداوند در این روز، ثوابی چندین برابر آنچه در اعياد گذشته و بعد از آن بخشیده، به شما عنایت می کند. در روز غدیر، از فضل الهی، به برادران و خانواده خود به میزان جود و توان خویش بخشش نمایید. 📚منبع: مصباح الزائر ج۱ ص۱۵۹/علی بن موسی ابن طاووس/ناشر: مؤسسة آل البیت لاحیاء التراث/قم #عیدالله_الاکبر #عید_غدیر @sonnat_voice

دفاع از علی و ناموس علی علیهم السلام از زبان علامه امینی رضوان الله علیه #عیدالله_الاکبر #عید_غدیر @sonnat_voice

آثار شنیدن، دیدن، گفتن و نوشتن فضائل امیرالمؤمنین صلوات الله علیه «حضرت امام صادق علیه السلام از پدران گرامیشان علیهم السلام نقل می‌کنند که رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلم فرمودند: همانا خداوند تبارك و تعالى براى برادرم على بن ابی‌طالب، فضائلى قرار داده است كه شمار آن را جز او نمی‌داند. هرکس فضیلتی از فضائل او را در حالى كه به آن اقرار دارد، بر زبان آورد، خداوند گناهان گذشته و آينده او را مى‌‏بخشد، هرچند در قيامت گناهانش به اندازه گناه جنّ و انس باشد. هركس فضيلتى از فضائل او را بنويسد، تا هنگامی که آن نوشته، باقى است و اثر و نشانى از آن برجاست، فرشتگان براى او طلب آمرزش مى‏‌كنند. هركس به فضيلتى از فضائل علىّ بن أبی طالب علیه السلام گوش فرا دهد، خداوند گناهان او را كه از راه گوش شنيده است، عفو مى‌فرمايد. هركس به نوشته‌ای حاوی فضائل علیّ بن أبی طالب علیه السلام نظر افكند، خداوند گناهان او را كه از راه نظر کسب کرده است، مى‌بخشد. سپس فرمود نظر به علی بن ابی طالب علیه السلام عبادت است و ایمان عبد پذیرفته نیست الا به ولایت ایشان و برائت از دشمنان ایشان» 📚منبع: بحار الانوار ج۲۶ ص۲۲۹/محمد باقر مجلسی/ناشر:موسسة الوفاء/بیروت۱۴۰۳ #احادیث_امام_صادق_علیه_السلام #عیدالله_الاکبر #عید_غدیر @sonnat_voice

‍✅رد قول صوفیه(جبرگرایی)در کلام امام کاظم علیه السلام امام کاظم علیه السلام در پاسخ به اینکه معصیت از جانب کیست فرمودند: «از سه حالت خارج نیست : یا از جانب خداست و این دور از مولای کریم است که بنده را به خاطر گناهی که مرتکب نشده است عذاب نماید. و اگر این گناه به شراکت خداوند و بنده صورت پذیرد، باز هم پسندیده نیست که شریک قوی به شریک ضعیف ظلم کند؛ بنابراین گناه فقط از جانب عبد می باشد و خود اوست که بدون دخالت خداوند گناه می کند. حال اگر خداوند او را عذاب کند به خاطر گناه اوست و اگر او را عفو کند به بخشش و کرم عمل نموده است.»1️⃣ ❌ابن عربی می نویسد: فما فی الوجود طاعة و لا عصیان ولا ربح ولاخسران..الا و هو مراد للحق تعالی و کیف لا یکون مرادا له، و هو اوجده2⃣ ❌آقای محمد حسین طهرانی می نویسد: به بیان متالهین فعل روح القدس بلکه فعل هر فاعلی عین فعل الهی است3⃣ این کلام آقای طهرانی بر طبق مبناي وحدت شخصي وجود مي باشد يعني بنابر مبناي ايشان – وحدت شخصي وجود – ديگر اختيار در افعال براي انسان بي معنا مي شود. ❌ آقای جوادي آملي مي گويند: «قرار دادن توحيد افعالي در عرض اقوال اشاعره مجبره و معتزله مفوضه و حکماي اماميه که معتقد به امر بين الامرين اند، بي تناسب است زيرا همه ممکنات اعم از انسان و غير آن بنابر سه مبناي اول حقيقتا موجود خارجي اند اگر چه وجودي ضعيف و فقير داشته باشند، يا فقر و ربط محض باشد که هيچ ذاتي و حقيقتي براي آن جز ربط به واجب و غني محض نباشند. امّا بنابر مشرب چهارم که همان توحيد افعالي مورد بحث در عرفان نظري و مورد شهود در عرفان عملي است، ممکن را وجودي جز وجود مجازي نيست يعني اسناد وجود به ممکن اسناد حقيقي نيست بلکه مانند اسناد جريان به ناودان است که گفته مي شود «ناودان جاري شد» زيرا بر اساس مشرب عرفاني، موجود امکاني مرآتي است که در خارج هيچ وجودي براي آن نيست ولي اين موجود امکاني با اين شرايط به راستي از صاحب صورت حکايت مي کند پس در اين صورت معناي نفي جبر و تفويض از اين صورت مرآتي از باب سالبه بانتفاء موضوع است و اثبات امري متوسط بين افراط و تفريط براي اين صورت مرآتي از باب مجاز در اسناد است، زيرا قول به نفي جبر و تفويض نسبت به صورت مرآتي که وجودي براي آن در خارج نيست، قضيه ي سالبه اي است که سالبه بودن آن به انتفاي موضوعش است و قول به مختار بودن اين صورت مرآتي درافعالش با اعتقاد به عدم وجود خارجي براي آن قضيه اي است که اسناد محمول آن به موضوعش مجاز عقلي است.4⃣ 📚منابع: 1️⃣عیون اخبار الرضا ج۱ ص۱۳۸/محمد بن علی بابویه(صدوق)/مصحح:مهدی لاجوردی/ناشر:جهان/تهران 2⃣فتوحات المکیه ج۱ ص۳۷/محی الدین ابن عربی اندلسی/ناشر:دار صادر/بیروت 3⃣توحید علمی و عینی ص۱۷۳/محمد حسین طهرانی/ناشر:علامه طباطبایی/مشهد 4⃣علی بن موسی الرضا علیه السلام والفلسفة الالهیة ص۸۴/عبدالله جوادی آملی/ناشر:اسراء/قم #احادیث_امام_کاظم_علیه_السلام #عرفان_تصوف #جبرگرایی @sonnat_voice

⛔️شمس تبریزی و حجاج بن یوسف ثقفی شمس تبریزی در سراسر کتاب مقالات خود فقط بعد ذکر نام یک نفر برای او رحمت می فرستد و آن یک نفر هم کسی جز حجاج بن یوسف ثقفی لعنت الله علیه نیست. ⛔️بغض و دشمنی حجاج بن یوسف علیه اللعنه نسبت به شیعیان ۱-نقل است از امام باقر علیه السلام که فرمودند: پس حجاج آمد، و شيعه را به أقسام گوناگونِ كشتن بكشت، و با هر گونه پندار و اتّهامى مأخوذ داشت تا به جائى كه اگر به مردى گفته مى‌شد: او زِنديق است يا كافر است، در نزد او بهتر بود كه به وى بگويند: او شيعۀ على عليه السّلام است.2️⃣ ۲-حجاج به محمد بن قاسم ثقفی نوشت: عطیه را فرا بخوان. اگر علی بن ابی طالب را لعن کرد (که رهایش می کنی)و گرنه به او چهارصد شلاق بزن و موی سر و ریشش را بتراش . محمد بن قاسم، وی را فرا خواند و نامه حجاج را برایش خواند.عطيه از لعن علی (علیه السلام) سر بر تافت.محمد بن قاسم چهارصد ضربه شلاق به او زد و سر و ریشش را تراشید.3⃣ قابل توجه مسئولین به ظاهر شیعه که برای شمس کنفرانس برگزار می کنند و در آن از ضرورت بازگو کردن تعالیم شمس سخن به میان می آورند 📚منابع: 1️⃣مقالات شمس تبریزی دفتر اول ص۲۸۸/شمس تبریزی/مصحح:محمد علی موحد/ناشر:شرکت سهامی انتشارات خوارزمی/تهران۱۳۸۵ 2️⃣ینابیع المودة ج۳ ص۲۷۸/سلیمان بن ابراهیم قندوزی/ناشر:دار الاسوة للطباعة و النشر/قم 3⃣طبقات الکبری ج۶ ص۳۰۵/محمد بن سعد/ناشر:دارالکتب العلمیة/بیروت #عرفان_تصوف #شمس_تبریزی @sonnat_voice

تصوف لاله زاری و رسیدن به مقام امیرالمؤمنين علیه السلام فرزند علامه طهرانی می نویسد: «یکی از شاگردان حضرت علامه مکرر به حج و زیارت خانه خدا و مدینه منوره مشرف می شد، یک بار که خود را برای سفر جدید مهیا می ساخت، از حقیر خواست تا از حضرت آقا استفسار کنم که این بار نیز به سفر حج، مشرف شود یا خیر؟ ایشان پاسخ منفی دادند و فرمودند: این نوع حج و زیارت ها روی هوای نفس بوده و تنها داعی نفسانی دارد... حقیر از ایشان پرسیدم در برخی روایات ائمه علیهم السلام شیعیان خود را از تعويق و ممانعت برادران خود از حج خانه خدا بر حذر داشته و از این عمل شدیدا نهی نموده اند چه جهت و مصلحتی مد نظر شما بود که ایشان را از حج خانه خدا منع نمودید؟ فرمودند: اگر این سؤال را از امیرالمؤمنین علیه السلام داشت و از آن حضرت کسب مصلحت می کرد و حضرت می فرمودند: نرو چه باید می کرد؟ عرض کردم: البته نباید میرفت فرمودند: عقول مردم خیلی کوچک است و با نزدیک کردن سر انگشتان خود به هم کوچکی آن را نشان دادند ولی عقل امام علیه السلام بر همه تسلط دارد و در هنگام گفتن این جمله هر دو دست خود را بالا برده و به حالت سیطره و تسلط آن اشاره کردند و سپس فرمودند: تسلط من بر نفوس مثل تسلط امیرالمؤمنین علیه السلام است و از خیر و شر و نفوس مطلع و آگاهم. به همین منوال یک بار می فرمودند: من در خودم صفات امیرالمؤمنین علی علیه السلام را می بینم»1⃣ آنچه در این حکایت مهم است این است که علامه طهرانی مدعی است حکم من، مانند حکم امیرالمؤمنین علیه السلام نافذ است. و تسلط من بر نفوس مانند تسلط آن حضرت است و من در خودم صفات امیرمؤمنان علیه السلام را می بینم. آقای محمد حسین طهرانی برخلاف اعتقاد اصیل امامیه مدعی مقام امیرالمؤمنین علیه السلام است و این ادعا برخلاف روایات فراوان می باشد. در زیارت جامعه کبیره می خوانیم: «آتَاكُمُ اللَّهُ مَا لَمْ يُؤْتِ أَحَداً مِنَ الْعَالَمِينَ»خداوند آنچه به شما اهل بیت علیهم السلام عطا فرموده به احدی از اهل عالم عنایت نفرموده. امیرمؤمنان علیه السلام می فرماید: «لاَ يُقَاسُ بِآلِ مُحَمَّدٍ صَلَوَاتُ اَللَّهِ عَلَيْهِ وَ عَلَيْهِمْ مِنْ هَذِهِ اَلْأُمَّةِ أَحَدٌ وَ لاَ يُسَوَّى بِهِمْ مَنْ جَرَتْ نِعْمَتُهُمْ عَلَيْهِ أَبَداً.»2⃣ ترجمه:هیچ کس از این امت با آل محمد علیهم السلام قابل مقایسه نیست و کسانی که همیشه از نعمت معارف ایشان بهره مند هستند هیچگاه با آنان هم تراز نخواهند بود و اهل بیت علیهم السلام به پایه دین و ستون یقین هستند. ناگفته نماند حکایت مذکور را از اولین طبع کتاب نور مجرد نقل کردیم زیرا مریدان علامه طهرانی در طبع های بعدی عبارت فوق را تغییر دادند به این عبارت «من در خودم صفات امیرالمؤمنین را به نحو اضعف می بینم». ولی با توجه به صدر و ذیل حکایت مراد علامه طهرانی روشن است. علاوه آنکه علامه طهرانی در مورد دیگر قائل شده که باید از مقامات ائمه علیهم السلام عبور کرد وی می نویسد: «سالک طریق پس از عبور از مراحل مثالی و ملکوت اسفل و تحقق به معانی کلیه عقلیه، اسماء و صفات کلیه ذات حق تعالی برای وی تجلی می نماید. یعنی علم محيط، و قدرت محیط، و حیات محیط بر عوالم را بالعيان مشاهده می نمایند که در حقیقت همان وجود باطنی و حقیقی ائمه علیهم السلام می باشد و حتما برای کمال و وصول به منبع الحقائق و ذات حضرت احدیت، باید از این مرحله عبور کنند و الا الى الابد در همین جا خواهد ماند»3⃣ 📚منبع: 1⃣نور مجرد ج۱ ص۳۲۷-۳۲۹(طبع اول)/محمد صادق طهرانی/ناشر: انتشارات علامه طباطبایی/مشهد 2⃣نهج البلاغه خطبه۸۳ 3⃣روح مجرد ص۴۲۸/محمد حسین طهرانی/ناشر:انتشارات حکمت 🔸برگرفته از کتاب نقدی بر تصوف ص۲۸۶-۲۸۷/استاد سید محمود هاشمی نسب/ناشر:خسرو خوبان/تهران۱۴۰۰ #عرفان_تصوف #تصوف_حوزوی #محمد_حسین_طهرانی #فرقه_لاله_زاری @sonnat_voice

‍ ⭕️ خون حسین (علیه السلام) را مال التجاره مقام این و آن نکنید... 🎙 حضرت آیت الله وحید خراسانی مدظله: 🔸کامل الزیارات را بخوانید و بفهمید که در آنجا امام علیه السلام چه می‌فرماید؟! هیچ پیغمبر مرسلی نیست، هیچ ملک مقرّبی نیست، مگر اینکه آرزو دارد که خدا به او اذن بدهد تا به زیارت قبر حسین ‌بن‌ علی (علیه السلام) بیاید. - عبارتِ "هیچ پیغمبر مرسلی نیست، هیچ ملک مقربی نیست"، امر سهل و آسانی نیست. این است سید الشهدا علیه السلام! 🔹این است آن کسی که عاشورا را سرپا کرد و "لَا یَوْمَ‏ کَیَوْمِکَ‏ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ" را به وجود آورد! این است آن کسی که هر شب جمعه بدون استثنا از نخستین تا آخرین نبی، از اولین تا آخرین وصی، باید کنار قبر او سلام بدهد. 👈🏻 و امیر المؤمنین (علیه السلام) هر شب جمعه که به زیارتش می‌آید، خصوصیتی که دارد این است که یک فاتحه برای اموات مدفون در کربلا می‌خواند، که آن فاتحه وقتی قسمت می‌شود، به هر کس آنچه می‌رسد بیش از آن است که در بیانی بگنجد و در قلمی تحریر شود! - این سید الشهدا (علیه السلام) است! امام حسین (علیه السلام) این است! ⭕️ خون او چنین خونی است! این خون را مال التجاره برای مقام و منصب این و آن نکنید! این خون فقط باید سرمایۀ حق شود و حق هم سه کلمه بیش نیست. - حق اول: "فتَعَالَى اللَّهُ الْمَلِکُ الْحَقُّ"، خون حسین بن علی علیه السلام در مرحلۀ اول باید در این حق صرف شود. - حقّ دوم: "هوَ الَّذِی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَ دِینِ الْحَقِّ" این حقّ دومی است که خون آن حضرت باید در آن صرف شود. - حقّ سوم هم: "السَّلَامُ عَلَى‏ الْحَقِ‏ الْجَدِید". نتیجه اینکه عاشورا فقط باید در سه کلمه صرف شود: خدا، دین خدا، امام زمان عجل الله تعالی فرجه! 🔹خونی که وقتی ریخته شد، ابا عبد اللّٰه (علیه السلام) فرمود: "بِسْمِ‏ اللَّهِ‏ وَ بِاللَّهِ‏ وَ فِی سَبِیلِ اللَّه" این خون را در راه خدا صرف کنید، تا خیر دنیا و آخرت نصیبتان شود و الّا خسر الدنیا و الآخره خواهید شد. "ذلِکَ هُوَ الْخُسْرَانُ الْمُبِینُ". 🎙 بیانات معظم له در ۲۲ فروردین ۱۳۷۸. 🆔 @sonnat_voice

عاشورا و فرهنگ شیعی یکی از باورهای اصیل شیعی، عزاداری و گریه بر سیدالشهدا علیه السلام است که برخاسته از سنت معصومین علیهم السلام میباشد این امر نزد شیعیان به قدری روشن است که هرگز نیازی به اقامه دلیل ندارد و تنها کسانی که با این فرهنگ غنی و تاثیرگذار مخالفت کردند بنی امیه و دشمنان اهل بیت علیهم السلام بودند که از ترس انتشار جنایات و انحرافاتشان با تمام قدرت با این موج بیدادگر به مبارزه برخاستند و متاسفانه بعضی از فرقه ها مانند صوفیه با آنان همراهی نمودند و در میان جامعه با شبهه افکنی، عده ای از عوام را تحت تاثیر قرار دادند. چندی پیش مقاله ای با عنوان «عاشورا روز حزن یا سرور سیدالشهدا» توسط محمد حسن وکیلی در فضای منتشر گردید که فرد نامبرده به مانند گذشته با استناد به دلایل سست و بی پایه در صدد توجیه کلام صوفیه در رابطه به شادی روز عاشورا بوده است قبل از ذکر توجیهات وی لازم است گفتار مولوی و سید هاشم حداد درباره شادی در روز عاشورا نقل شود تا خوانندگان گرامی با دیدگاه صوفیه در رابطه با عزاداری بر سیدالشهدا علیه السلام آشنا شوند. مولوی در ضمن اشعاری مردم را توصیه به شادی در روز عاشورا می کند. روز عاشورا همه اهل حلب باب انطاکیه اندر تا به شب گرد آید مرد و زن جمعی عظیم ماتم آن خاندان دارد مقیم پس عزا بر خود کنید ای خفتگان ز انکه بد مرگی است این خواب گران روح سلطانی ز زندانی بجست جامه چه درانیم و چون خاییم دست چون که ایشان خسرو دین بودهاند وقت شادی شد چو بشکستند بند سوی شادروان دولت تاختند کنده و زنجیر را انداختند روز ملك است و گش و شاهنشهی گر تو یك ذره از ایشان آ گهی1⃣ آقای محمد حسین طهرانی درباره سید هاشم حداد می نویسد: «در تمام دهه عزاداری، حال حضرت حداد بسیار منقلب بود. چهره سرخ می شد و چشمان درخشان و نورانی؛ ولی حال حزن و اندوه در ایشان دیده نمی شد؛ سراسر ابتهاج و مسرت بود. میفرمود: چقدر مردم غافلند که برای این شهید جان باخته غصه میخورند و ماتم و اندوه بپا میدارند! صحنه عاشورا عالیترین مناظر عشقبازی است؛ و زیباترین مواطن جمال و جلال إلهی، و نیکوترین مظاهر أسماء رحمت و غضب؛ و برای اهل بیت ِ علیهم السلام جز عبور از درجات و مراتب، و وصول به أعلی ذروه حیات جاویدان، و منسلخ شدن از مظاهر، و تحقق به اصل ظاهر، و فنای مطلق در ذات أحدیت چیزی نبوده است.تحقیقا روز شادی و مسرت اهل بیت است. زیرا روز کامیابی و ظفر و قبولی ورود در حریم خدا و حرم امن و امان اوست.. مردم خبر ندارند، و چنان محبت دنیا چشم و گوششان را بسته که بر آن روز تأسف میخورند و همچون زن فرزند مرده مینالند»2⃣ پاسخ: بار دیگر به این گفته آقای حداد توجه کنیم«چقدر مردم غافلند که برای این شهید جان باخته غصه میخورند و ماتم و اندوه بپا میدارند..مردم خبر ندارند، و چنان محبت دنیا چشم و گوششان را بسته که بر آن روز تأسف میخورند و همچون زن فرزند مرده مینالند» حال باید دید چه کسانی بر سیدالشهدا علیه السلام گریان و محزونند تا نادرستی ادعای فوق آشکار شود. ۱-پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله: «عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ يَحْیيَ...فَقَالَ دَخَلْتُ عَلَى رَسُولِ اَللَّهِ وَ عَيْنَاهُ تَفِيضَانِ فَقُلْتُ بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي يَا رَسُولَ اَللَّهِ مَا لِعَيْنَيْكَ تَفِيضَانِ أَغْضَبَكَ أَحَدٌ قَالَ لاَ بَلْ كَانَ عِنْدِي جَبْرَئِيلُ فَأَخْبَرَنِي أَنَّ اَلْحُسَيْنَ يُقْتَلُ بِشَاطِئِ اَلْفُرَاتِ وَ قَالَ هَلْ لَكَ أَنْ أُشِمَّكَ مِنْ تُرْبَتِهِ قُلْتُ نَعَمْ فَمَدَّ يَدَهُ فَأَخَذَ قَبْضَةً مِنْ تُرَابٍ فَأَعْطَانِيهَا فَلَمْ أَمْلِكْ عَيْنِي أَنْ فَاضَتَا وَ اِسْمُ اَلْأَرْضِ كَرْبَلاَءُ» ۲-امیرالمومنین علیه السلام: «عَنِ اِبْنِ عَبَّاسٍ قَالَ: كُنْتُ مَعَ أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فِي خَرْجَتِهِ إِلَى صِفِّينَ فَلَمَّا نَزَلَ بِنَيْنَوَى وَ هُوَ شَطُّ اَلْفُرَاتِ قَالَ بِأَعْلَى صَوْتِهِ يَا اِبْنَ عَبَّاسٍ أَ تَعْرِفُ هَذَا اَلْمَوْضِعَ قَالَ قُلْتُ مَا أَعْرِفُهُ يَا أَمِيرَ اَلْمُؤْمِنِينَ فَقَالَ لَوْ عَرَفْتَهُ كَمَعْرِفَتِي لَمْ تَكُنْ تَجُوزُهُ حَتَّى تَبْكِيَ كَبُكَائِي قَالَ فَبَكَى طَوِيلاً حَتَّى اِخْضَلَّتْ لِحْيَتُهُ وَ سَالَتِ اَلدُّمُوعُ عَلَى صَدْرِهِ وَ بَكَيْنَا مَعَهُ وَ هُوَ يَقُولُ أَوِّهْ أَوِّهْ مَا لِي وَ لِآلِ أَبِي سُفْيَانَ مَا لِي وَ لِآلِ حَرْبٍ حِزْبِ اَلشَّيْطَانِ وَ أَوْلِيَاءِ اَلْكُفْرِ...ثُمَّ بَكَى بُكَاءً طَوِيلاً وَ بَكَيْنَا مَعَهُ حَتَّى سَقَطَ لِوَجْهِهِ وَ غُشِيَ عَلَيْهِ طَوِيلاً» در ادامه روایات متعددی را از حزن و اندوه ائمه علیهم السلام در مصیبت سیدالشهدا علیه السلام نقل خواهیم کرد. 📚منابع: 1⃣مثنوی دفتر ششم ص۵۵۹-۵۶۰ 2⃣روح مجرد ص۷۸-۷۹/محمد حسین طهرانی/ناشر: علامه طباطبائی/مشهد @sonnat_voice

علل گریه بر سیدالشهدا علیه السلام در احادیث وجوه مختلفی برای حزن و گریه بر سیدالشهدا علیه السلام یان شده است. ۱-با شهادت سیدالشهداعلیه السلام که امام منصوب از ناحیه خداوند بود احکام تعطیل شد و قرآن تحریف سنت پیامبر علیه السلام نقض گردید خلاصه آنکه دین واژگون شد در زیارت ناحیه مقدسه از امام زمان علیه السلام این گونه وارد شده: فَالْوَيْلُ لِلْعُصَاةِ اَلْفُسَّاقِ لَقَدْ قَتَلُوا بِقَتْلِكَ اَلْإِسْلاَمَ وَ عَطَّلُوا اَلصَّلاَةَ وَ اَلصِّيَامَ وَ نَقَضُوا اَلسُّنَنَ وَ اَلْأَحْكَامَ وَ هَدَمُوا قَوَاعِدَ اَلْإِيمَانِ وَ حَرَّفُوا آيَاتِ اَلْقُرْآنِ وَ هَمْلَجُوا فِي اَلْبَغْيِ وَ اَلْعُدْوَانِ لَقَدْ أَصْبَحَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ مَوْتُوراً وَ عَادَ كِتَابُ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مَهْجُوراً وَ غُودِرَ اَلْحَقُّ إِذْ قُهِرْتَ مَقْهُوراً وَ فُقِدَ بِفَقْدِكَ اَلتَّكْبِيرُ وَ اَلتَّهْلِيلُ وَ اَلتَّحْرِيمُ وَ اَلتَّحْلِيلُ وَ اَلتَّنْزِيلُ وَ اَلتَّأْوِيلُ وَ ظَهَرَ بَعْدَكَ اَلتَّغْيِيرُ وَ اَلتَّبْدِيلُ وَ اَلْإِلْحَادُ وَ اَلتَّعْطِيلُ وَ اَلْأَهْوَاءُ وَ اَلْأَضَالِيلُ وَ اَلْفِتَنُ وَ اَلْأَبَاطِيلُ»1⃣ نباید از یاد برد آن دینی که برای بشریت سعادت دنیا و آخرت را به ارمغان آورد بود با شهادت امام و مقتدای آن که مبین و مجری اسلام بود ضایع گشت وقتی دینی که حاوی بیان کیفیت عبادت خداوند تعطیل شد دیگر غرض خلقت که عبادت خداوند است به سرانجام نمیرسد. «وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنْسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ» ۲-میدانیم دین اسلام کامل ترین و جامع ترین دین الهی است و پیامبر آن افضل رسولان و کتابش قرآن حاوی علوم جمیع کتب آسمانی است. با واقعه عاشورا حرمت و احترام بهترین آئین الهی شکسته شد در زیارتنامه حضرت ابوالفضل لا می خوانیم: «لَعَنَ اَللَّهُ أُمَّةً ظَلَمَتْكَ، وَ لَعَنَ اَللَّهُ أُمَّةً اِسْتَحَلَّتْ مِنْكَ اَلْمَحَارِمَ، وَ اِنْتَهَكَتْ حُرْمَةَ اَلْإِسْلاَمِ»2⃣ هتک حرمت اسلام مساوی است با هتک حرمت خداوند متعال چون اسلام مجموعه قوانینی است که خدای متعال بر پیامبرش نازل کرده است. ۳-دشمنان اهل بیت علیهم السلام حق پیامبر صلی الله علیه و آله را ضایع کردند و سفارش خدا و رسول به محبت و اطاعت از اهل بیت علیهم السلام را پایمال کردند و حتی از آب نیز مضایقه کردند و حجت خدا را با آن مقامات الهی که فوق فکر است، مظلومانه و غریبانه در مقابل چشمان خاندانش به شهادت رساندند و در بیابان رها کردند. ۴-امام زین العابدین علیه السلام بیست سال بر سیدالشهدا علیه السلام گریان بود. غلام آن حضرت عرض کرد: من بر جان شما میترسم آیا وقت آن نرسیده که به گریه پایان دهید؟ امام علیه السلام در جواب فرمودند: حضرت یعقوب دوازده پسر داشت و یکی از مقابل چشمانش پنهان شد و از ّ شدت گریه نابینا گردید و کمرش خم شد در حالی که فرزندش زنده بود ولی در مقابل من پدرم، برادرم، عمویم و هفده نفر از خاندانم را به شهادت رساندند چگونه حزنم تمام شود؟! روایت شده که امام سجاد علیه السلام آنقدر گریه کرد که بر چشمان آن حضرت ترسیدند هرگاه آبی میدید گریه میکرد از امام علیه السلام علت گریه را پرسیدند فرمودند: چگونه گریه نکنم پدرم تشنه بود و از آب منعش کردند در حالی که آب بر جانوران و درندگان ممنوع نبود.3⃣ حاصل آنکه عزاداری و گریه بر سیدالشهدا علیه السلام خط بطلانی است بر تمام انحرافات و بدعتهایی که بعد از پیامبر صلی الله علیه و آله ایجاد کردند. حزن و عزاداری بر آن حضرت، اعلام بیزاری از ظلم و اجحاف بنی امیه است و نیز پیامی به همه حق جویان عالم است که اسلام علوی حق، و مطلوب خدا و پیامبر صلی الله علیه و آله است نه اسلامی که حاصلش ستم، جنایت و به خاک و خون کشیده شدن اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام است. بنی امیه با توجه به آثار فراوانی که عزاداری سیدالشهدا علیه السلام بر ضررشان داشت از ابتداء با آن مخالفت کردند که متأسفانه فرقه صوفیه با آنان همراهی کردند. 📚منابع: 1⃣بحارالانوار ج۹۸ ص۳۲۲/محمد باقر مجلسی/ناشر:الوفاء/بیروت 2⃣مزار الکبیر ص۳۹۱/محمد بن جعفر ابن مشهدی/ناشر:جامعه مدرسین حوزه علمیه قم 3️⃣بحارالانوار ج۴۶ ص۱۰۸/محمد باقر مجلسی/ناشر:الوفاء/بیروت #محرم_صفر #عرفان_تصوف #فرقه_لاله_زاری #صوفیه_عاشورا #لا_یوم_کیومک_یا_اباعبدالله @sonnat_voice

بیان سیره پیامبر و ائمه علیهم السلام در مصائب سیره و روش پیامبر و ائمه علیهم السلام بر گریه و حزن و اندوه بر بزرگان و صالحان بوده است با اینکه معصومین به خوبی جایگاه والای شهدا و وفات یافتگان را می‌دانستند و به مقامات عالی آنان در عالم برزخ و قیامت معرفت داشتند. ۱-حزن امیرالمؤمنین در شهادت حضرت زهرا علیهما السلام: «دَفَنَهَا وَ عَفَّى مَوْضِعَ قَبْرِهَا فَلَمَّا نَفَضَ يَدَهُ مِنْ تُرَابِ اَلْقَبْرِ هَاجَ بِهِ اَلْحُزْنُ فَأَرْسَلَ دُمُوعَهُ عَلَى خَدَّيْهِ»1⃣ ۲-حزن امیرالمؤمنین علیه السلام در شهادت مالک اشتر: «دَخَلْنَا عَلَى أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ حِينَ بَلَغَهُ مَوْتُ اَلْأَشْتَرِ فَوَجَدْنَاهُ يَتَلَهَّفُ وَ يَتَأَسَّفُ عَلَيْهِ ثُمَّ قَالَ لِلَّهِ دَرُّ مَالِكٍ...عَلَى مِثْلِ مَالِكٍ فَلْتَبْكِ اَلْبَوَاكِي»2⃣ امیرالمؤمنین علیه السلام به درجات عالی دختر پیامبر و مالک اشتر کاملاً آگاه بودند چنانکه فرمود: « لَوْ كُشِفَ اَلْغِطَاءُ مَا اِزْدَدْتُ يَقِيناً»3⃣ولی با این حال برای آن بزرگواران محزون و گریان بودند. ۳- حزن پیامبر علیه و آله السلام در وفات جعفر بن ابی طالب علیه السلام: «إِنَّ اَلنَّبِيَّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ حِينَ جَاءَتْهُ وَفَاةُ جَعْفَرِ بْنِ أَبِي طَالِبٍ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ وَ زَيْدِ بْنِ حَارِثَةَ كَانَ إِذَا دَخَلَ بَيْتَهُ كَثُرَ بُكَاؤُهُ عَلَيْهِمَا جِدّاً وَ يَقُولُ «كَانَا يُحَدِّثَانِي وَ يُؤَانِسَانِي فَذَهَبَا جَمِيعاً»4⃣ ۴-حزن پیامبر علیه و آله السلام در وفات فرزندش ابراهیم: «لَمَّا مَاتَ إِبْرَاهِيمُ بْنُ رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ هَمَلَتْ عَيْنُ رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ بِالدُّمُوعِ ثُمَّ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ تَدْمَعُ اَلْعَيْنُ وَ يَحْزَنُ اَلْقَلْبُ وَ لاَ نَقُولُ مَا يُسْخِطُ اَلرَّبَّ وَ إِنَّا بِكَ يَا إِبْرَاهِيمُ لَمَحْزُونُونَ»5⃣ ۵-حضرت زهرا سلام الله علیها و پیامبر صلّی الله علیه و آله در هنگام وفات رقیه دختر آن حضرت گریان بودند. «لَمَّا مَاتَتْ رُقَيَّةُ اِبْنَةُ رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ اِلْحَقِي بِسَلَفِنَا اَلصَّالِحِ عُثْمَانَ بْنِ مَظْعُونٍ وَ أَصْحَابِهِ قَالَ وَ فَاطِمَةُ عَلَيْهَا اَلسَّلاَمُ عَلَى شَفِيرِ اَلْقَبْرِ تَنْحَدِرُ دُمُوعُهَا فِي اَلْقَبْرِ وَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ يَتَلَقَّاهُ بِثَوْبِهِ قَائِماً يَدْعُو...»6⃣ ۶-حضرت فاطمه سلام الله علیها بعد از پیامبر شب و روز گریان بودند. «أَخَذَتْ بِالْبُكَاءِ وَ اَلْعَوِيلِ لَيْلَهَا وَ نَهَارَهَا وَ هِيَ لاَ تَرْقَأُ دَمْعَتُهَا وَ لاَ تَهْدَأُ زَفْرَتُهَا وَ اِجْتَمَعَ شُيُوخُ أَهْلِ اَلْمَدِينَةِ وَ أَقْبَلُوا إِلَى أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَقَالُوا لَهُ يَا أَبَا اَلْحَسَنِ إِنَّ فَاطِمَةَ عَلَيْهَا السَّلاَمُ تَبْكِي اَللَّيْلَ وَ اَلنَّهَارَ فَلاَ أَحَدٌ مِنَّا يَتَهَنَّأُ بِالنَّوْمِ فِي اَللَّيْلِ عَلَى فُرُشِنَا وَ لاَ بِالنَّهَارِ لَنَا قَرَارٌ عَلَى أَشْغَالِنَا وَ طَلَبِ مَعَايِشِنَا وَ إِنَّا نُخْبِرُكَ أَنْ تَسْأَلَهَا إِمَّا أَنْ تَبْكِيَ لَيْلاً أَوْ نَهَاراً»7⃣ 📚 منابع: 1⃣ بحارالانوار ج۴۳ ص۲۱۱/محمد باقر مجلسی/ناشر: انتشارات الوفاء/بیروت 2⃣ همان ج۳۳ ص۵۵۶ 3⃣همان ج۴۰ ص۱۵۳ 4⃣مَن لایحضره الفقیه ج۱ ص۱۷۷/محمد بن علی بابویه/ناشر:دفتر نشر اسلامی ۱۴۱۳ ه ق 5⃣الکافی ج۳ ص۲۶۲/محمد بن یعقوب کلینی/دارالکتب الاسلامیة 6⃣همان ج۳ ص۲۴۱ 7⃣بحارالانوار ج۴۳ ص۱۷۷/محمد باقر مجلسی/ناشر: انتشارات الوفاء/بیروت #محرم_صفر #عرفان_تصوف #فرقه_لاله_زاری #محمد_حسن_وکیلی #صوفیه_عاشورا #لا_یوم_کیومک_یا_اباعبدالله #استاد_هاشمی_نسب @sonnat_voice

محمد حسن وکیلی و ادعای غفلت عزاداران محمد حسن وکیلی می نویسد: «مؤمنین عادی وقتی برای مصائب کربلا می گریند از «فزتم واللـه فوزا عظیما» غافلند. و در آن حال، به وجد و سرور أصحاب امام حسین علیهالسلام در شهادت توجه ندارند، و علت آن انس با عالم دنیا و غفلت از آن جنبه است. و عده ای نیز که فقط به آن جنبه دیگر توجه میکنند از مصائب ظاهری آن بزرگواران غافلند. پس هر دو به نحوی غافلند، ولی سخن در این است که: کدام یک در مقام والاتری قرار دارند؟ در جواب باید گفت کسانی که به سرور و شادمانی آن بزرگواران به خاطر لقاء خدا توجه میکنند مقامشان بالاتر است. زیرا مشخص است که حال اول، حال افراد عادی است و حالت دوم، مربوط به أفرادی است که در تحت تربیت پیامبران و اولیاء قرار گرفته اند و رشد نموده اند؛ وگرنه انسانهای عادی همیشه در مرگ و شهادت فقط به جنبه ظاهری آن توجه دارند»1️⃣ پاسخ: گفته شد: «مؤمنین عادی وقتی برای مصائب کربلا می گریند از «فزتم واللـه فوزا عظیما» غافلند آیا امام رضا علیه السلام که آنقدر در مصیبت سیدالشهدا علیه السلام گریه میکنند که پلک چشم مبارکشان زخم میشود از فزتم واللـه فوزا عظیما -العیاذبالله- غافل بودند؟ «إِنَّ يَوْمَ اَلْحُسَيْنِ أَقْرَحَ جُفُونَنَا وَ أَسْبَلَ دُمُوعَنَا وَ أَذَلَّ عَزِيزَنَا بِأَرْضِ كَرْبٍ وَ بَلاَءٍ أَوْرَثَتْنَا اَلْكَرْبَ وَ اَلْبَلاَءَ إِلَى يَوْمِ اَلاِنْقِضَاءِ» و آیا امام سجاد علیه السلام که چهل سال بر سیدالشهدا علیه السلام گریه کرد از «فزتم واللـه فوزا عظیما» -العیاذبالله- غافل بوده اند؟ آیا امام زمان علیه السلام که میفرماید: در مصیبت سیدالشهدا علیه السلام به جای اشک خون میگریم تا بمیرم از «فزتم واللـه فوزا عظیما» -العیاذبالله- غافل بوده اند؟ ثانیا: آیا آن ثوابها و اجرهایی که برای گریه بر سیدالشهدا علیه السلام وعده داده شده برای کسی است که غافل از مقام «فزتم واللـه فوزا عظیما» است؟ «عَنْ اَلنَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ كُلُّ مَنْ بَكَى مِنْهُمْ عَلَى مُصَابِ اَلْحُسَيْنِ أَخَذْنَا بِيَدِهِ وَ أَدْخَلْنَاهُ اَلْجَنَّةَ» «عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ نَفَسُ اَلْمَهْمُومِ لِظُلْمِنَا تَسْبِيحٌ وَ هَمُّهُ لَنَا عِبَادَةٌ» جالب این است که جناب وکیلی مقام کسانی که در روز عاشورا شاد و مسرورند را بالاتر از کسانی میداند که در روز عاشورا محزونند و حال آنکه کسانی را که در روز عاشورا شادند مورد لعن و نفرین قرار گرفته اند«وَ هَذَا يَوْمٌ فَرِحَتْ بِهِ آلُ زِيَادٍ وَ آلُ مَرْوَانَ بِقَتْلِهِمُ اَلْحُسَيْنَ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ، اَللَّهُمَّ فَضَاعِفْ عَلَيْهِمُ اَللَّعْنَ وَ اَلْعَذَابَ.» جناب وکیلی افرادی را که در روز عاشورا شادند را تحت تربیت انبیاء و اولیاء معرفی کرده است ولی احادیث، حال پیامبر علیهم السلام را در مصیبت امام حسین علیه السلام این گونه توصیف کرده اند «وَ قَدْ أَهْدَتْ لَنَا أُمُّ أَيْمَنَ لَبَناً وَ زُبْداً وَ تَمْراً فَقَدَّمْنَا مِنْهُ فَأَكَلَ ثُمَّ قَامَ إِلَى زَاوِيَةِ اَلْبَيْتِ فَصَلَّى رَكَعَاتٍ [رَكْعَتَانِ]فَلَمَّا كَانَ فِي آخِرِ سُجُودِهِ بَكَى بُكَاءً شَدِيداً فَلَمْ يَسْأَلْهُ أَحَدٌ مِنَّا إِجْلاَلاً وَ إِعْظَاماً لَهُ فَقَامَ اَلْحُسَيْنُ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ وَ قَعَدَ فِي حَجْرِهِ فَقَالَ يَا أَبَتِ لَقَدْ دَخَلْتَ بَيْتَنَا فَمَا سُرِرْنَا بِشَيْءٍ كَسُرُورِنَا بِدُخُولِكَ ثُمَّ بَكَيْتَ بُكَاءً غَمَّنَا فَمَا أَبْكَاكَ فَقَالَ يَا بُنَيَّ أَتَانِي جَبْرَئِيلُ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ آنِفاً فَأَخْبَرَنِي أَنَّكُمْ قَتْلَى وَ أَنَّ مَصَارِعَكُمْ شَتَّى..» 📚منبع: 1⃣عاشورا روز حزن یا سرور سیدالشهدا علیه السلام ص۱۱-۱۲ #محرم_صفر #عرفان_تصوف #محمد_حسن_وکیلی #لا_یوم_کیومک_یا_اباعبدالله #صوفیه_عاشورا #نقدی_بر_تصوف_حوزوی #استاد_هاشمی_نسب @sonnat_voice

محمد حسن وکیلی و ادعای نهی از گریه آقای وکیلی می نویسد: در برخی روایات میبینیم که ائمه برخی از اصحاب خود را از گریستن و اندوه نهی فرموده اند و بر این نکته تاکید نموده اند که شهادت گرچه در ظاهر مصیبت است ولی در واقع نجات و رستگاری است. وجه این روایات همان نکته ای است که عرض شد. در واقع مصائب اهل بیت علیهم السلام یک مکتب تربیتی است؛ آغاز آن گریه و حزن است، وسط آن عشق و شور و سرور، و پایان آن جمع بین هر دو امر می باشد. جناب اصبغ بن نباته میگوید:(وقتی پس از ضربت خوردن حضرت) بر آن حضرت داخل شدم دیدم که امیرالمؤمنین را بر بالش هایی تکیه داده اند و عصابه زردی به سرش بسته اند، و روی مبارکش از بسیاری خونی که از سرش رفته است چنان زرد شده بود که ندانستم عصابه اش زردتر بود یا رنگ روی مبارکش. چون مولای خود را بر آن حال مشاهده کردم، بی تاب شدم و در قدم محترمش افتادم و می بوسیدم و بر دیده های خود میمالیدم و میگریستم. حضرت فرمودند: ای اصبع گریه مکن که بهشت در پیش دارم. گفتم: فدای تو شوم، می دانم که تو به بهشت می روی من بر حال خود و بر مفارقت تو میگریم. در اینجا می بینیم که حضرٹ، أصبغ را از گریه حزن نهی می کنند. اصبغ بن نباته از خواص امیرالمؤمنین علیه السلام است گریه وی، گریه حزن و اندوه بر مصائب شهادت حضرت نیست، اما بر فراق و جدایی حضرت می گرید. همچنین در احوالات امام صادق علیه السلام در حال شهادت آمده است: «داخل شد بر آن حضرت، بعض اصحابش در مرض وفاتش دید آن حضرت را چندان لاغر و باریک شده که گویا از آن بزرگوار نمانده جز سر نازنینش، پس آن مرد به گریه در آمد. حضرت فرمودند: برای چه گریه میکنی؟ گفت: گریه نکنم با آنکه شما را به این حال می بینم؟! فرمودند: چنین مکن همانا مؤمن چنانست که هرچه عارض او شود خیر اوست، اگر بریده شود اعضای او برای او خیر است و اگر مالک شود شرق و مغرب را برای او خیر است» در این جریان، به قطع و یقین گریه این شخص مصداق يحزنون لحزننا بوده و عبادت می باشد و موجب رحمت و مغفرت خداوند است؛ و نهی امام، نهی مولوی نبوده و از این بابت نیست که گریه امر ناپسندی است، ولی میخواهند او را رشد داده و به حقیقت بالاتری هدایت کنند و آن روی سکه را نیز به او نشان دهند.1⃣ پاسخ: اولا: همان طور که آقای وکیلی گفت نهی در این دو روایت مولوی نیست پس نهی در این روایت با امر مولوی استحبابی در روایت دیگر تعارض ندارد. قَالَ اَلرِّضَا عَلَيْهِ السَّلاَمُ :«فَعَلَى مِثْلِ اَلْحُسَيْنِ فَلْيَبْكِ اَلْبَاكُونَ فَإِنَّ اَلْبُكَاءَ يَحُطُّ اَلذُّنُوبَ اَلْعِظَامَ» عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ :فِي حَدِيثِ زِيَارَةِ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ يَوْمَ عَاشُورَاءَ مِنْ قُرْبٍ وَ بُعْدٍ «قَالَ ثُمَّ لْيَنْدُبِ اَلْحُسَيْنَ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ وَ يَبْكِيهِ وَ يَأْمُرُ مَنْ فِي دَارِهِ مِمَّنْ لاَ يَتَّقِيهِ بِالْبُكَاءِ عَلَيْهِ وَ يُقِيمُ فِي دَارِهِ اَلْمُصِيبَةَ بِإِظْهَارِ اَلْجَزَعِ عَلَيْهِ» «فَعَلَى اَلْأَطَايِبِ مِنْ أَهْلِ بَيْتِ مُحَمَّدٍ وَ عَلِيٍّ عَلَيْهِمَ اَلسَّلاَمُ فَلْيَبْكِ اَلْبَاكُونَ وَ إِيَّاهُمْ فَلْيَنْدُبِ اَلنَّادِبُونَ وَ لِمِثْلِهِمْ فَلْتُذْرَفِ اَلدُّمُوعُ وَ لْيَصْرُخِ اَلصَّارِخُونَ وَ يَضِجَّ اَلضَّاجُّونَ وَ يَعِجَّ اَلْعَاجُّونَ» ثانیا:نهی امیرالمؤمنین و امام صادق علیهماالسلام از گریه راوی در یک قضیه شخصی بوده است.راوی هنگامی که امام معصوم را با آن حال و وضع نامناسب مشاهده کرد به گریه افتاد. امیرالمؤمنین علیه السلام فرمودند: «لا تبك يا أصبغ، فإنها والله الجنة» یعنی اگر دلت به حال من می سوزد گریه مکن من به سوی بهشت می روم. این نهی از گریه در دو روایت در یک واقعه خاص با شرایط ویژه بوده است که هیچ منافاتی با روایاتی که همگان را ترغیب و امر به گریه برای سیدالشهدا علیه السلام می کند ندارد. ثالثا: در هر دو روایت امیرالمؤمنین و امام صادق علیهماالسلام که به خصوص راوی میگویند گریه مکن دیگر نمی گویند که شادی کن ما به بهشت میرویم به تعبیر آقای وکیلی آن روی سکه که شادی و سرور است را نمی گویند. این دو روایت هیچگونه دلالتی بر مدعای آقای وکیلی که شادی و سرور در روز عاشورا است ندارد. پس این گفته آقای وکیلی «امام می خواهد راوی را رشد داده و به حقیقت بالاتری هدایت کنند و روی سکه را نیز به او نشان دهند» از روایت قابل استفاده نیست و روایت دلالتی برآن ندارد. جالب آنکه آقای وکیلی طوایفی از روایات که همگی را ترغیب و سفارش به گریه بر سیدالشهدا علیه السلام می کنند را نادیده میگیرد و به دو روایتی که در قضیه شخصيه امام علیه السلام نهی غیر مولوی از گریه می کنند را ملاک بحث قرار میدهد. 📚منبع: 1⃣عاشورا روز حزن یا سرور سیدالشهدا علیه السلام ص۱۲-۱۳ #محرم_صفر #عرفان_تصوف #محمد_حسن_وکیلی #صوفیه_عاشورا #استاد_هاشمی_نسب @sonnat_voice

‍‍ ✅این حدیث را با طلا بنویس امام صادق علیه السّلام فرمود: «نَفَس کسى که بخاطر مظلومیّت ما اندوهگین شود، تسبیح است و اندوهش براى ما، عبادت است و پوشاندن راز ما جهاد در راه خداست. سپس فرمود: این حدیث را باید با طلابنویسی کهچیزی بهتر از این ننوشته ای» 📚منبع: الکافی ج۹ ص۱۲۷/مرحوم کلینی/مصحح:علی اکبر غفاری/ناشر:دارالکتب الاسلامیة/تهران۱۳۸۷ #امام_صادق_علیه_السلام #محرم_صفر #لا_یوم_کیومک_یا_اباعبدالله @sonnat_voice

محمد حسن وکیلی ادعای عدم عمومیت حزن آقای وکیلی مینویسد: «اگر به این روایات درست نظر کنیم، تعابیر این روایات چنین نیست که به عنوان یک امر عمومی و کلی به همه شیعیان دستور به گریه حزن و عزا بدهد؛ بلکه این روایات بر لزوم ارتباط قلبی با امام و عشق و محبت اهل بیت تأکید میکند. در همین روایات، حضرت سفارش می فرمایند: از کسانی باشید که يفرحون لفرحنا و يحزنون لحزننا»1⃣ پاسخ: اگر به روایات مراجعه شود سفارش به گریه بر سیدالشهدا علیه السلام و ترغیب مردم به آن یک امر عمومی است و هیچ استثنایی ندارد. عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ: أَيُّمَا مُؤْمِنٍ دَمَعَتْ عَيْنَاهُ لِقَتْلِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ دَمْعَةً حَتَّى تَسِيلَ عَلَى خَدِّهِ بَوَّأَهُ اَللَّهُ بِهَا فِي اَلْجَنَّةِ غُرَفاً يَسْكُنُهَا أَحْقَاباً» قَالَ اَلرِّضَا عَلَيْهِ السَّلاَمُ :«فَعَلَى مِثْلِ اَلْحُسَيْنِ فَلْيَبْكِ اَلْبَاكُونَ فَإِنَّ اَلْبُكَاءَ يَحُطُّ اَلذُّنُوبَ اَلْعِظَامَ» عَنْه عَلَيْهِ السَّلاَمُ:«دِعْبِلُ مَنْ بَكَى وَ أَبْكَى عَلَى مُصَابِنَا وَ لَوْ وَاحِداً كَانَ أَجْرُهُ عَلَى اَللَّهِ يَا دِعْبِلُ مَنْ ذَرَفَتْ عَيْنَاهُ عَلَى مُصَابِنَا وَ بَكَى لِمَا أَصَابَنَا مِنْ أَعْدَائِنَا حَشَرَهُ اَللَّهُ مَعَنَا فِي زُمْرَتِنَا يَا دِعْبِلُ مَنْ بَكَى عَلَى مُصَابِ جَدِّيَ اَلْحُسَيْنِ غَفَرَ اَللَّهُ لَهُ ذُنُوبَهُ اَلْبَتَّةَ» در احادیث وارد شده که همه انبیاء علیهم السلام و در رأس آنان پیامبر اکرم صل الله علیه و آله و سپس امامان معصوم علیهم السلام برای سیدالشهدا علیه السلام مغموم، محزون و گریان بوده اند مراجعه نمایید به بحارالانوار ج ۴۴، ص ۲۲۳ (اخبار الله تعالى أنبياءه و نبینا صلی الله علیه و آله بشهادته) بنابراین دستور به گریه و حزن برای سیدالشهدا علیه السلام یک امر عمومی است و حتی انبیاء و ائمه علیهم السلام و نیز از آن استثناء نشده اند. 📚منبع: عاشورا روز حزن یا سرور سیدالشهدا علیه السلام ص۱۰ #محرم_صفر #عرفان_تصوف #محمد_حسن_وکیلی #لا_یوم_کیومک_یا_اباعبدالله #صوفیه_عاشورا #نقدی_بر_تصوف_حوزوی #استاد_هاشمی_نسب @sonnat_voice

روضه (بردی نظر علی، چشت زدن بابا...) مراسم‌‌ عزادارى شب‌ هشتم ماه محرّم‌ حسینیه قماش فروشان مشهد مداح مرحوم حــاج حـسـن جــمـالــى شنبه ۱۶ شهريور ١٣٩٨ @sonnat_voice

‍‍ السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْعَبْدُ الصَّالِحُ امام سجاد سلام الله عليه فرمودند: «رحمت خدا بر عمویم عباس بن علی علیهما السلام؛ همانا او برادرش امام حسین عليه السلام) را بر خود مقدم داشت و امتحانش را به خوبی پس داد و جان خود را فدای برادرش کرد، تا اینکه دستانش جدا شدند و خداوند به جای آن ها به او دو بال داد که در بهشت با فرشتگان پرواز کند، همان گونه که به جعفر بن ابی طالب عليهما السلام داد، برای او نزد خداوند متعال در روز قیامت مقامی است که همه شهدا به آن غبطه می خورند» #محرم_صفر #لا_یوم_کیومک_یا_اباعبدالله #حضرت_عباس_علیه_السلام @sonnat_voice

ان شالله صدقه فراموش نکنیم شادی قلب مادر سادات صلوات @sonnat_voice

⛔️تمسخرِ عزاداری عاشورا ، توسط مولوی و عرفای معاصر مولوی در دفتر ششم مثنوی از زبان یک شاعرِ مسافر ، عزاداری شیعیان شهرِ حَلَب را تمسخر کرده و می گوید : واقعه ی عاشورا کُهنه شده و شما چقدر دیر از آن باخبر شده اید ، اکنون بجای اینکه به سر و سینه ی خود بزنید ، بروید و بر دل و دینِ خود ، نوحه و عزاداری کنید . رهایی شهیدان کربلا از زندانِ طبیعت ، موجبِ شادی و سُرور است نه اندوه و ماتم.1️⃣ علامه محمد تقی جعفری در جلد سیزدهم شرح مثنوی خود ، نظر مولوی را مورد نقد قرار داده و می فرماید : مولوی ، دو موضوعِ فرد و اجتماع را ، در اين داستان به هم مخلوط نموده و به نتيجه نادرستی رسيده است . و نتیجه ی اینکه می گوید ، مردان الهی با کُشته شدن ، به ديدار خدا نائل می شوند ، پس جای شادی است ، نه جای گريه ، اين است که لابُد قاتلینِ مردانِ الهی ، خدمتِ بزرگی به آنان انجام می‌دهند، زیرا قفسِ آنان را شکسته و مرغ روحشان را به عالم ملکوت به پرواز در می‌آورند.2️⃣ ❌مریدان مولوی نیز تحت تأثیر انحرافاتِ او ، عاشورا را روز جشن و سرور می دانند نه عزا و ماتم بعنوان نمونه : ۱-سید محمد حسین طهرانی در کتاب روح مجرد می گوید : آقای سید هاشم حدّاد در ایام عاشورا ، سراسر غرقِ ابتهاج و مسرت بود و می فرمود : چقدر مردم غافلند که برای اين شهيدِ جانباخته غصه می‌خورند و ماتم و اندوه بپا می دارند ، (عاشورا ) تحقيقاً روزِ شادی و مَسرّتِ اهل بيت (علیهم السلام) است. 🔘سپس نویسنده کتاب در توجیه سخنانِ سید هاشم حدّاد می گوید : آنچه را که مرحوم حدّاد فرموده‌اند، حالات شخصی خود ایشان در آن أوان بوده ‌است که از عوالم کثرات عبور نموده و به فنای مطلق فی الله رسیده بود . سایر افرادِ مردم كه در عالمِ كثرات گرفتارند و از حجابِ نَفْس ،بیرون نيامده‌اند، حتماً بايد گريه و عزادارى و سينه زنى و نوحه خوانى كنند تا بدين طريق بتوانند راه را طىّ كنند و بدان مقصد عالى نائل آيند.3️⃣ ۲-مهدی طیب در کتاب مصباح الهُدی نوشته ، حاج هادی ابهری در مراسم عزاداری امام حسین (علیه السلام) ، وقتی که همه گریه می کردند و او مست می شد ، بخودش می گفت ، چرا گریه می کنی ؟ گریه کارِ زن هاست ، بعد دستمال ابریشمی یزدی اش را از جیب درمی آورد و در حالی که همه به شدت گریه می کردند ، بلند می شد و خودش می رقصید.4️⃣ ❌اخیراً یکی از مریدانِ مولوی(محمد حسن وکیلی) ، با برداشتی غریب و عامیانه از حدیث( یَحْزَنُونَ لِحُزْنِنا و یَفْرَحُونَ لِفَرَحِنا ) اعلام نموده است که چون امام حسین (علیه السلام) در شبِ عاشورا نسبت به شهادت ،ابتهاج داشتند و بعد از شهادت هم به فوز و سُرورِ ابدی رسیدند، بنابراین باید در روز عاشورا به شادی و سرور پرداخت ، نه عزاداری..(یا الله!) 🔘در حالیکه منظور از حدیثِ مذکور این است که در بحث عاشورا ، معیارِ ما ، سیره ی حضراتِ معصومین (علیهم السلام) باشد که به تواتر معنوی و لفظی ، سیره ی این اعاظم ، حزن و اندوه و گریه و ماتم بوده نه شادی و سُرور ، و هرگز این چنین نبوده که به عَوامُ النّاس دستور عزاداری داده و خود و اصحابِ خاصشان ، غرق شادی و سُرور شوند ✅طبق اخبارِ صحیحِ وارده از طریقِ اهل سنت ، پیامبر (صلی الله علیه و آله) با شنیدن خبر شهادت امام حسین (علیه السلام) از فرشته ی وحی ، گریه فرمود و زهرای مرضیه (سلام الله علیها) نیز هر جمعه به مَزارِ حمزه (علیه السلام) رفته و بُکاء و زاری داشته اند.5️⃣6️⃣ همچنین حضرت فاطمه (سلام الله علیها) برای درگذشت پیامبر (ص) آنقدر گریه می کرد که مردم مدینه ، شاکی شدند و امام سجاد (علیه السلام) نیز بیش از بیست سال ، برای پدر بزرگوارش گریه می کرد ، امام زمان (عجل الله فرجه) نیز در زیارت ناحیه مقدسه خطاب به امام حسین (علیه السلام) می فرمایند : به جای اشک بر تو خون گریه می کنم.7️⃣8️⃣ https://eitaa.com/sonnat_voice/172 📚منابع: 1️⃣شرح مثنوی ص۹۴۸-۹۴۹-جلال الدین بلخی/به اهتمام رينولد الين نيكلسون/ناشر:شرکت انتشارات علمی و فرهنگی/تهران 2️⃣تفسیر و نقد و تحلیل مثنوی ص۳۱۶/محمد تقی جعفری/ناشر:دارالکتب الاسلامیة/تهران۱۳۷۳ 3️⃣روح مجرد ص۷۹-۸۵-۸۶/محمد حسین طهرانی/ناشر:علامه طباطبایی/مشهد 4️⃣مصباح الهدی ص۳۰۵/مهدی طیب/ناشر:انتشارات سفینه/۱۳۹۲ 5️⃣مسند احمد حنبل ج۱ ص۴۴۶/احمد بن حنبل/ناشر:دارالحدیث/قاهره 6️⃣مستدرک علی الصحیحین ج۳ص۳۰/حاکم نیشابوری/ناشر:دارالکتب العلمیة/بیروت 7️⃣بحارالانوار ج۳۴ ص۱۱۸/علامه مجلسی/ناشر:موسسة الاعلمی للمطبوعات/بیروت 8️⃣مصباح الزائر ص۲۳۰/سید بن طاووس/ناشر:موسسة آل البیت علیهم السلام لاحیاء التراث #لا_یوم_کیومک_یا_اباعبدالله #تاسوعا_عاشورا #عرفان_تصوف #مولوی #سید_هاشم_حداد #محمد_حسین_طهرانی @sonnat_voice

سکه دو رو محمد حسن وکیلی در توجیه شادی صوفیان در روز عاشورا نقل می کند: «به تعبیر مرحوم علامه طهرانی در روح مجرد، و به عبارت مختصر و کوتاه: داستان کربلا، داستان بسیار غامض و پیچیده ای است. عيناً مانند سکه دو رو میباشد: یک روی آن عشق و شور و نیل و فوز حضرت سیدالشهداء علیه السلام می باشد به آن عوالم، و روی دیگر آن غصه و اندوه و عذاب و شکنجه و گریه. اما کسی می تواند آن روی سکه را تماشا کند که این رو را دیده و تماشا کرده و از آن عبور نموده باشد. در جریان عاشورا حال هیچ کس همچون ائمه نیست؛ گرچه مردم عادی ظاهرشان همچون ظاهر ائمه علیهم السلام بوده و به گریه حزن و اندوه مشغولند، ولی از آن عشق و شوری که امام در باطن داشته اند خالی اند. و عده ای از مؤمنین خالص دل و جانشان همچون امام شده اما ظاهرشان با آن حضرات هماهنگ نیست. به طور کلی یکی از اشتباهاتی که مخالفین عرفان دارند این است که حالات نقل شده از بزرگان اهل عرفان را با حالات ائمه علیه السلام تطبیق میکنند و به مجرد ناهماهنگی به انحراف و بطلان اهل عرفان حکم می کنند، غافل از اینکه در راه خدا هر مرتبه از سلوک حکمی دارد. اگر برای سالکینی که به پایان سفر چهارم نرسیده اند بخواهیم حکمی تعیین کنیم، باید حالات ائمه را قبل از رسیدن به درجه امامت، یا حالات اصحاب خاص، یا حال برخی از انبیای سلف را مورد بررسی قرار دهیم و ببینیم که آیا با حال ایشان هماهنگ است یا نه؟ ولی متأسفانه اطلاعات ما از دوران قبل از امامت ائمه و همچنین حالات اصحاب سر ایشان بسیار کم است»1️⃣ پاسخ: حتی یک روایت از معصومین علیهم السلام وارد نشده که بگوید عاشورا روز عشق بازی و سیدالشهدا علیه السلام است، خوشحال و مسرور باشید. چنانکه گذشت احادیث همگی صدا عاشورا را روز حزن، اندوه و گریه معرفی میکنند. https://eitaa.com/sonnat_voice/490 https://eitaa.com/sonnat_voice/491 https://eitaa.com/sonnat_voice/493 این گفته: «داستان کربلا، مانند سکه دو رو می باشد: یک روی آن عشق و شور و نیل و فوز حضرت سیدالشهداء علیه السلام می باشد به آن عوالم» صحیح نمی باشد چون احادیث، دیگر را نیز عزادار سیدالشهدا علیه السلام معرفی میکنند و اهل آسمانها را گریان و ماتم زده توصیف می کند. «أَشْهَدُ أَنَّ دَمَكَ سَكَنَ فِي اَلْخُلْدِ وَ اِقْشَعَرَّتْ لَهُ أَظِلَّةُ اَلْعَرْشِ وَ بَكَى لَهُ جَمِيعُ اَلْخَلاَئِقِ وَ بَكَتْ لَهُ اَلسَّمَاوَاتُ اَلسَّبْعُ وَ اَلْأَرَضُونَ اَلسَّبْعُ وَ مَا فِيهِنَّ وَ مَا بَيْنَهُنَّ وَ مَنْ يَتَقَلَّبُ فِي اَلْجَنَّةِ وَ اَلنَّارِ مِنْ خَلْقِ رَبِّنَا وَ مَا يُرَى وَ مَا لاَ يُرَى» «يَا أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ أَشْهَدُ لَقَدِ اِقْشَعَرَّتْ لِدِمَائِكُمْ أَظِلَّةُ اَلْعَرْشِ مَعَ أَظِلَّةِ اَلْخَلاَئِقِ وَ بَكَتْكُمُ اَلسَّمَاءُ وَ اَلْأَرْضُ وَ سُكَّانُ اَلْجِنَانِ وَ اَلْبَرِّ وَ اَلْبَحْرِ» «أُقِيمَتْ لَكَ اَلْمَآتِمُ فِي أَعْلَى عِلِّيِّينَ، وَ لَطَمَتْ عَلَيْكَ اَلْحُورُ اَلْعِينُ، وَ بَكَتِ اَلسَّمَاءُ وَ سُكَّانُهَا، وَ اَلْجِنَانُ وَ خُزَّانُهَا ، وَ اَلْهِضَابُ وَ أَقْطَارُهَا، وَ اَلْأَرْضُ وَ أَقْطَارُهَا، وَ اَلْبِحَارُ وَ حِيتَانُهَا، وَ مَكَّةُ وَ بُنْيَانُهَا، وَ اَلْجِنَانُ وَ وِلْدَانُهَا، وَ اَلْبَيْتُ وَ اَلْمَقَامُ ، وَ اَلْمَشْعَرُ اَلْحَرَامُ ، وَ اَلْحِلُّ وَ اَلْإِحْرَامُ» در زیارت عاشورا می خوانیم: «يَا أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ لَقَدْ عَظُمَتِ اَلرَّزِيَّةُ وَ جَلَّتْ وَ عَظُمَتِ اَلْمُصِيبَةُ بِكَ عَلَيْنَا وَ عَلَى جَمِيعِ أَهْلِ اَلْإِسْلاَمِ وَ جَلَّتْ وَ عَظُمَتْ مُصِيبَتُكَ فِي اَلسَّمَاوَاتِ عَلَى جَمِيعِ أَهْلِ اَلسَّمَاوَاتِ» #محرم_صفر #عرفان_تصوف #محمد_حسن_وکیلی #لا_یوم_کیومک_یا_اباعبدالله #صوفیه_عاشورا #نقدی_بر_تصوف_حوزوی #استاد_هاشمی_نسب @sonnat_voice

محمد حسن وکیلی و توجیه شادی روز عاشورا و پاسخ به آنها چندی پیش مقاله ای با عنوان «عاشورا روز حزن یا سرور سیدالشهدا علیه السلام» توسط طلبه ای بی سواد و بیگانه با روایات برای مشروعیت بخشیدن به شادی روز عاشورا در فضای مجازی منتشر شد که ناگزیر از ذکر آنها و پاسخ آن در این پست هستیم. توجیه اول:چهره نورانی سیدالشهدا علیه السلام https://eitaa.com/sonnat_voice/467 توجیه دوم:واقعه عاشورا دو بعدی است https://eitaa.com/sonnat_voice/468 توجیه سوم:شهادت نعمت است https://eitaa.com/sonnat_voice/469 توجیه چهارم:سخنان امیرالمومنین علیه السلام https://eitaa.com/sonnat_voice/470 توجیه پنجم: زیارتنامه حضرت علی اکبر علیه السلام https://eitaa.com/sonnat_voice/472 توجیه ششم:خواب سیدالشهدا علیه السلام https://eitaa.com/sonnat_voice/474 توجیه هفتم:سخن حضرت قاسم علیه السلام https://eitaa.com/sonnat_voice/475 توجیه هشتم:گفتار علامه مجلسی رحمه الله https://eitaa.com/sonnat_voice/476 توجیه نهم:مصیبت رحمت است https://eitaa.com/sonnat_voice/477 ۱-معنای عبارت«ما رایت الا جمیلا» https://eitaa.com/sonnat_voice/478 توجیه دهم:رسیدن به فوز عظیم https://eitaa.com/sonnat_voice/480 توجیه یازدهم:سخن حضرت علی اکبر علیه السلام https://eitaa.com/sonnat_voice/483 توجیه دوازدهم:شادی اصحاب https://eitaa.com/sonnat_voice/486 توجیه سیزدهم:ادعای تعارض روایات https://eitaa.com/sonnat_voice/488 ۱-حزن امام حسین علیه السلام در روز عاشورا https://eitaa.com/sonnat_voice/490 ۲-حزن فرزندان پیامبر علیه و آله السلام در روز عاشورا https://eitaa.com/sonnat_voice/491 https://eitaa.com/sonnat_voice/493 برگرفته از کتاب نقدی بر تصوف نوشته استاد سید محمود هاشمی نسب/نشر خسرو خوبان/تهران #محرم_صفر #عرفان_تصوف #محمد_حسن_وکیلی #لا_یوم_کیومک_یا_اباعبدالله #صوفیه_عاشورا #نقدی_بر_تصوف_حوزوی #استاد_هاشمی_نسب @sonnat_voice

وکیلی و تجرد نفس نمونه ای دیگر از بی سوادی و ضدیت محمد حسن وکیلی با آیات و روایت (لطفا ابتدا کلیپ را مشاهده نمایید) پاسخ: اولا: این کلام ایشان مستند به هیچ آیه و روایتی نیست بلکه این مطلب هم مانند سایر مطالب فلاسفه وصوفیه اظهار نظر در امورغیبی است که نظرات آنان هیچ جایگاهی در انکشاف امور غیبی ندارد. ثانیا:  باید بین محلی که می خواهد ظهور پیدا کند با آنچه ظهور یافته،مسانخت ومماثلت  باشد والا مظهر وظهور معنا ندارد با توجه به این امر اگر امور اخروی مجرد باشند یعنی مادی وجسمانی نیستند آیا معقول است ظهورشان جسمانی باشد؟چطور می توان گفت جسم که هیچ مسانخت ومماثلتی با امر مجرد ندارد ظهور آن باشد ؟عقل حکم می کند که باید بین آنچه ظهور یافته و محلش ،مسانخت ومماثلت باشد والا هیچ گونه ظهوری محقق نمی شود. #عرفان_تصوف #محمد_حسن_وکیلی #انعدام_دین_با_فلسفه_و_عرفان #نفی_مجردات  @sonnat_voice

📗عرفان از حقیقت تا پندار؛ گزاری در مکتب لاله زاری (علامه طهرانی) 📝نویسنده: مجتبی عابدی تعداد صفحات:۱۹۱ زبان:فارسی 🔸توضیحات: تصوف حوزوی یکی از جریانهای مدعی عرفان و معنویت معاصر در ایران است که در لباس دین و در پوشش مذهب و شریعت ، تا عمیق ترین لایه های فرهنگی جامعه نفـوذ کرده است و باورها و اعتقادات صوفیانه را به اسم عرفان ناب شیعی به عرفان جویان ارائه می دهد. این نوشتار به بازخوانی افکار و باورهای یکی از تاثیرگذارترین شعبه های تصـوف حوزوی (موسوم به مکتب عـلامه طهرانی) می پردازد. الحمدالله چندی است علمای دغدغه‌مند به معارف اهل بیت علیهم السلام بدون داشتن تشکیلات مالی و حمایت های برخی شخصیت ها در صدد نقد تفکرات انحرافی و نفاق گونه صوفیه مشهد که در پی ترویج جهان بینی باطل از شیعه است برآمده اند کانال هر نوع نقد قوی را که در این زمینه منتشر باشد را حمایت می‌کند. سیری در آثار علامه محمد حسین طهرانی👇 https://eitaa.com/sonnat_voice/179 #پیشنهاد_دانلود #تصوف_حوزوی @sonnat_voice @shia_lib