امام کاظم (علیه السلام): لَيْسَ بَيْنَهُ وَ بَيْنَ خَلْقِهِ حِجابٌ غَيْرُ خَلْقِهِ، إحْتَجَبَ بِغَيْرِ حِجابٍ مَحْجُوبٍ، وَاستَتَرَ بِغَيْرِ سَتْرٍ مَسْتُورٍ، لا إلهَ إلّا هُوَ الكَبيرُ المُتعال ميان خدا و آفریدگان، پرده‌ای جز آفرینش نیست. در پرده است بی‌آنکه مانعی آویخته باشد و پوشیده است بى‌آنكه پرده‌اى او را پوشانده باشد. معبودى جز او، كه بزرگ و بلندمرتبه است، نمى‌باشد. حافظ: ميان عاشق و معشوق، هيچ حايل نيست تو خود حجاب خودى، حافظ! از ميان برخيز @sooyesama

سفره موسے‌ابن‌جعفر (ع) #صابر_خراسانی #محمدحسین_پویانفر دارم خوب می‌بینم... @sooyesama

آسمان‌ها و زمین بسته بودند و ما آنها را گشودیم. و هر چیز زنده‌ای را از آب آفریدیم. آیا باور نمی‌کنید؟! (انبیا، آیه ۳۰) #رتق_و_فتق @sooyesama

گروهی بر این باورند که اگر مه‌بانگ (BIGBANG) به‌اثبات رسد، آموزه آفرینشی که ادیان الهی تصویر می‌کنند، ابطال خواهد شد. اما این کم‌ترین می‌گوید: مه‌بانگ (و نظریات همانند) تنها تفاسیر خاصی از آموزه آفرینش را نفی می‌کنند که بر دوگانگی آفریننده و آفریده تاکید دارند. در این تفاسیر آفریننده امری بیرون از آفرینش است که از بیرون، آفریده‌هایش را مدیریت می‌کند. مدیریتی در عالم مجردات که با فرایندی ناشناخته (اگر نگوییم ناممکن)، در عالم مادی اثر می‌گذارد. در این تفسیر، همه پدیده‌های مادی و دگرگونی‌های آنها، تحت تاثیر این مدیریت تجردی هستند. و این مدیریت تجردی، دست‌کم در ساحت‌های ژرف و بنیادین جهان، که توجیه علمی ندارند، به‌گونه‌ای اسرارآمیز و بدون بهره‌مندی از فرایندهای مادی، پدیده‌های مادی را ربوبیت می‌کند. درنتیجه اگر ثابت شود که جهان به‌گونه طبیعی، علمی و بدون مدیریت اسرارآمیز یادشده، سامان یافته است، دیگر نیازی به مدیریت یادشده و حتی جایی برای آن نیست. ازاین‌رو مه‌بانگ، فرگشت و... رقیب‌هایی سرسخت برای این تفسیر از آفرینش هستند که اگر اثبات شوند، آنرا را نفی می‌کنند. اما تفاسیر موشکافانه‌تری از آموزه آفرینش هست که آفریده را تجلی و تشان آفریننده می‌داند. در این تفاسیر، آگاهی آفریننده، با حضور در متن آفریده، آنرا از درون و برپایه ساختاری از جنس خودش، مدیریت می‌کند. بل به زبان گویاتر، آفریده، چیزی جز تراکم، تمثل و تجسم آن آگاهی نیست. بنابراین اگر مه‌بانگ (و نظریات همانند) با روش‌های علمی مورد اطمینان اثبات گردد، نه‌تنها آموزه آفرینش را نفی نمی‌کند، بل آنرا با دقت بیش‌تری، تبیین می‌کند. #ر_س #آگاهی #آفرینش #مه‌بانگ @sooyesama

#امام_خمینی #انگیزه_بعثت #توحید #حکومت_خدا @sooyesama

بذرها در دل خاک، باید پوسته خود را بشکافند، تا سبز شوند. بذری که در پوسته بماند، تلف خواهد شد. البته پوسته‌ها لازم‌اند چون مغز را پرورش می‌دهند و حفظ می‌کنند. اما وقتی مغز پیدا شد، باید از پوسته عبور نماید وگرنه در همان پوسته می‌میرد و پوسته قبر او می‌شود. رحم مادر بهترین مکان برای رشد جنین است. اما پس از نه ماه که رشد کامل شد، جنین باید از رحم بیرون آید. اگر کمی تاخیر کند، همان رحم قبر او خواهد شد. عالم، اعم از ماده و مثال و عقل، پوست‌ها و رحم‌هایی تو در تو است، که آدم در هر کدام یک مغزی پیدا می‌کند. اما توقف در هر مقطعی به منزله مرگ و خفگی بنیه آدمی است. لایه‌های عالم، اگر مغز ویژه خود را به آدم بخشید و او را رها کرد تا به سیر خود ادامه دهد، بستانی بهشتی است. اما اگر آدم را بلعید و او را متوقف ساخت، حفره‌ای جهنمی است؛ «القبر إما روضة من ریاض الجنة أو حفرة من حفر النیران». چیزی‌که آدم را از همه مقاطع و منازل عبور می‌دهد و همه رحم‌ها و قبرها را بهشتی می‌نماید، توحید است، که سرور اهل قبور است؛ «اللهم أدخل علی اهل القبور السرور». توحید، روح ساری در عالم است که همه چیز را در خود فانی نموده است. و خداوند با نفخ آن، عالم را نمودار کرده است. همان جلوه اعظم و بی‌کران الهی، که از فراز عرش، آدم را به خروج از قبور و بعثت الی الله دعوت می‌کند. #استاد_محمود_امامی (با تصرف و تلخیص) #قبر #بعثت #ملک_داعی #توحید @sooyesama

از افلاطون در "سیر حکمت در اروپا"ی فروغی نقل شد: هم‌چنان‌که عشق مجازی سبب خروج جسم از عقیمی و مولد فرزند و مایه بقای نوع است، عشق حقیقی هم روح و عقل را از عقیمی رهایی داده، مایه ادراک اشراقی و دریافتن زندگی جاودانی یعنی نیل به معرفت جمال حقیقت و خیر مطلق و زندگانی روحانی است. #علامه_حسن‌زاده_آملی (هزار و یک نکته، نکته ۳۱۵) #افلاطون #عشق #زایش_روحانی @sooyesama

#شگفتی‌های_آفرینش (ابرهای کهکشانی سازنده ستاره‌ها) @sooyesama

سال‏‌ها پرسيدم از خود كيستم آتشم، شوقم، شرارم، چيستم‏ ديدمش امروز و دانستم كنون او به جز من، من به جز او نیستم #مولوی @sooyesama

#علامه_حسن‌زاده_آملی #خودشناسی #خودسازی @sooyesama

مهم‌ترین مراقبات ماه شعبان: ۱- مناجات شعبانیه (ترجیحا سحر) ۲- صلوات شعبانیه (وقت زوال ظهر) ۳- ذکر «لا اله الا الله، و لا نعبد الا ایاه، مخلصین له الدین، و لو کره المشرکون»؛ هزار مرتبه در کل ماه؛ روزی ۳۳ مرتبه ۴- ۷۰ مرتبه: «استغفر الله و اسئله التوبه» ۵- ۷۰ مرتبه: « استغفر الله الذی لا اله الا هو الرحمن الرحیم الحی القیوم و اتوب الیه» ۶- روزه روز اول، سیزده، چهارده، پانزده و آخر ماه. ۷- صد مرتبه: «سبحان الاله الجلیل، سبحان من لا ینبغی التسبیح الا له، سبحان الاعز الاکرم، سبحان من لبس العز و هو له الاهل». بجای روزه روزهای دیگر. منبع: مفاتیح الجنان @sooyesama

امام حسین (ع): اَلصَّمَدُ اَلَّذِي لاَ جَوْفَ لَهُ وَ اَلصَّمَدُ اَلَّذِي بِهِ اِنْتَهَى سُؤْدَدُهُ وَ اَلصَّمَدُ اَلَّذِي لاَ يَأْكُلُ وَ لاَ يَشْرَبُ وَ اَلصَّمَدُ اَلَّذِي لاَ يَنَامُ وَ اَلصَّمَدُ اَلَّذِي لَمْ يَزَلْ وَ لاَ يَزَالُ «صمد» چیزى است كه هیچ رخنه‌ای [کاستی‌ای] ندارد و در منتها درجۀ بلندمرتبگى است. «صمد» آن است كه نمى‌خورد، نمى‌آشامد و نمى‌خوابد. «صمد» کسى است كه همواره بوده، هست و خواهد بود. (صدوق، معانی‌الاخبار، ج۱، ص۶) @sooyesama