‍ 🗞 برشى از مناجات شهيد دكتر مصطفى چمران، شهادت دهلاويه، ٣١ خرداد ١٣٦٠ #مناجات_شبانه خدايا... «به هر كه و هر چه دل‌بستم، تو دلم را شكستى» 🔻هرگاه دلم رفت تا #محبت کسی را به #دل بگیرد، تو او را خراب کردی. خدایا؛ به هرکه و به هرچه #دل‌بستم، تو دلم را شکستی. #عشق هر کسی را که به #دل گرفتم، تو #قرار از من گرفتی. 🔹هر کجا خواستم دل #مضطرب و دردمندم را #آرامش دهم، در سایه امیدی و به خاطر آرزویی، برای دلم #امنیتی به وجود آورم، تو یک‌باره همه را برهم زدی و در طوفان‌های وحشت‌زای #حوادث رهایم کردی، تا هیچ #آرزویی در دل نپرورم و هیچ #خیری نداشته باشم و هیچ وقت #آرامش و امنیتی در #دل خود احساس نکنم ... 🔺تو این چنین کردی تا به غیر از تو #محبوبی نگیرم و بجز تو #آرزویی نداشته باشم، و جز تو به چیزی یا به کسی #امید نبندم، و جز در سایه #توکل به تو، آرامش و #امنیت احساس نکنم ... خدایا؛ تو را بر همه این نعمت‌ها #شکر می‌کنم. #الحمد_لله_علي_كل_حال @syed213

✅ شرح و تفسیر حکمت ۱۹۸ نهج‌البلاغه...👇🏻👇🏻👇🏻 ✨ پیش از این که این سخن را شرح بدهیم به سراغ روایتى مى‌رویم که قاضى نعمان مغربى در کتاب شرح الاخبار آورده است. 🔺 او مى‌گوید: على (علیه السلام) از #صفین بازگشته بود و در مسجد مشغول بیان خطبه‌اى بود که یک نفر از گوشه مسجد شعار «لا حُکْمَ إلاَّ لِلّهِ» را سر داد. امام (علیه السلام) سکوت کرد و پاسخى نداد. مقدارى گذشت نفر دومى همین شعار را از گوشه دیگر سر داد. باز امام (علیه السلام) اعتنایى نکرد. سرانجام جمعى (از #خوارج که در مجلس حضور داشتند) با هم این شعار را سردادند. امام (علیه السلام) فرمود: این سخن #حقى است که #اراده_باطل از آن شده است. ما سه امتیاز به شما (خوارج) مى‌دهیم: شما را از شرکت در مساجد و نماز خواندن (با ما) باز نمى‌داریم و تا زمانى که (با ما) هم دست باشید سهم شما را از بیت‌المال مى‌دهیم و اگر آغازگر جنگ نباشید ما آن را آغاز نخواهیم کرد، سپس فرمود: «گواهى مى‌دهم به خدا سوگند پیامبر راستگو از فرشته وحى روح‌الامین به من خبر داد که گروهى از شما چه کم باشد چه زیاد بر ما خروج نمى‌کند مگر این که مرگشان به دست ما خواهد بود». 💠 توضیح: همان طور که اشاره شد، امام (علیه السلام) این کلام را بعد از جنگ صفین و پس از داستان حکمین ایراد فرمود. با این که داستان حکمیت بر امام (علیه السلام) تحمیل شد ولى جمعى که بعداً به عنوان #خوارج نامیده شدند بر امام (علیه السلام) خرده گرفتند که چرا مسئله #حکمیت را پذیرفته است با این که که قرآن مجید مى‌گوید: «حکم مخصوص خداست». این در حالى است جمله پیش گفته که در سه جاى از قرآن آمده با قرائنى که قبل و بعد از آن است هیچ گونه ارتباطى به ادعاى خوارج ندارد. ✨ قرآن در سوره «انعام» آیه ۵۷ خطاب به پیغمبر(صلى الله علیه وآله) مى گوید: «(بگو من دلیل روشنى از پروردگارم دارم ولى شما آن را تکذیب کرده‌اید. آنچه شما (از عذاب الهى) درباره آن شتاب مى‌کنید در اختیار من نیست، حکم و فرمان تنها از آنِ خداست حق رااز باطل جدا مى‌کند و او بهترین جداکننده (حق از باطل) است». 🔸 در آیه ۴۰ از سوره «یوسف» نیز در پاسخ بت‌پرستان که اسم‌هاى بى مسمایى را بر بت‌ها نهاده بودند مى‌فرماید: «آنچه غیر از خدا مى‌پرستید، جز اسم‌هایى (بى مسمّا) که شما و پدرانتان آنها را (خدا) نامیده‌اید، نیست؛ خداوند هیچ دلیلى بر آن نازل نکرده، حکم تنها از آن خداست،فرمان داده که غیر از او را نپرستید. این است آیین ثابت و پایدار، ولى بیشتر مردم نمى‌دانند». ✅ روشن است که حکم در این آیه اشاره به فرمان الهى در امر #توحید و #مبارزه با #شرک و مانند آن است. 🔹 همچنین در آیه ۶۷ سوره «یوسف» از زبان یعقوب پیغمبر مى‌گوید: «(و (به هنگام حرکت، یعقوب) گفت: پسران من! همگى از یک در وارد نشوید، بلکه از درهاى مختلف وارد گردید (تا توجه مردم به سوى شما جلب نشود)، و (من با این دستور،) نمى‌توانم تقدیر حتمى الهى را از شما دفع کنم! حکم و فرمان، تنها از آنِ خداست! بر او #توکّل کرده ام، و همه متوکّلان باید بر او توکّل کنند!». #حکم در این آیه نیز اشاره به این است که اگر من به سراغ عالم اسباب مى‌روم و به شما دستوراتى مى‌دهم تا گرفتار چشم‌زخم یا توطئه مخالفان نشوید، باید بدانید که #مسبب‌الاسباب حقیقى خداست و باید به او توکل کنید. ✨ قرآن مجید در مسئله اختلاف دو همسر با یکدیگر دستور مى‌دهد که حَکَمى از سوى مرد و حَکَمى از سوى زن انتخاب شود تا بنشینند و تصمیم #عادلانه‌اى بگیرند و به اختلاف میان آنها پایان دهند. اصولاً کار تمام قضات حَکَمیت براى رسیدن به دعاوى و فصل خصومت است، آیا هیچ عاقلى مى‌گوید: خداوند باید در محکمه قضاوت بنشیند و براى فصل خصومت و رسیدن به دعاوى مردم حکم کند؟ و یا این که اگر اختلافى بین زن و شوهر پیدا شد، خداوند بیاید و تصمیم عادلانه‌اى درباره آنها بگیرد و یا این که امر حکومت بر مسلمانان را خدا بر عهده بگیرد؛ فرمانده جنگ و صلح او باشد، غنائم را او تقسیم کند؟ آرى باید این کارها به دست انسان‌هاى #آگاه و #عادلى صورت گیرد که در تمام موارد بر طبق #احکام_الهى و فرمان و دستورات او حکم کنند، بنابراین حکم به معناى #حَکَمیت براى رفع اختلاف که خوارج مى‌پنداشتند هرگز در قرآن مجید به خدا نسبت داده نشده است و این مطلب به قدرى روشن است که نیاز به توضیح ندارد. 🔹 احکامى که در قرآن مجید آمده به صورت قوانین کلى است که به دست رسول اکرم (صلى الله علیه وآله) و اولى‌الامر براى اجرا داده شده است و در اختلافات به دست قضات و مأمورانى که از طرف آنها براى اجراى احکام برگزیده شده‌اند. 🔺 هیچ عاقلى نمى‌گوید خدا باید حد سرقت یا حد زنا را بر کسانى که مستحق‌اند اجرا کند. هیچ کس نمى‌گوید که در اختلاف حقوقى و خانوادگى که میان افرادى معین یا بین چند قبیله یا خانواده است، خداوند بیاید و قضاوت و فصل خصومت کند. ✅ البته خداوند احکام کلى و قوانی

✅شرح و تفسیر حکمت ۲۲۷ نهج‌البلاغه...👇🏻👇🏻👇🏻 ✨در واقع #ایمان درختى است که ریشه آن شناخت خدا و پیامبر اکرم و پیشوایان دین و معاد است و به دنبال آن بر زبان ظهور پیدا مى‌کند و ثمره این شجره طیبه #انجام_وظایف_الهى است، بنابراین کسانى که در انجام وظایف کوتاهى مى‌کنند ایمانشان #ناقص است و از دو حال خارج نیست؛ 🔸یا گرفتار ضعف ایمانند، 🔸و یا هوا و هوس چنان بر آنها غالب شده که از تجلى ایمان در عمل پیش‌گیرى مى‌کند. 💠قرآن مجید در اوایل سوره «انفال» بیان کرده است: «مؤمنان، تنها کسانى هستند که هرگاه نام خدا برده شود، دل‌هاشان ترسان مى‌گردد؛ و هنگامى که آیات او بر آنها خوانده مى‌شود، ایمانشان فزونتر مى‌گردد؛ و تنها بر پروردگارشان #توکل دارند. آنها که نماز را برپا مى‌دارند، و از آنچه به آنها روزى داده‌ایم، انفاق مى‌کنند. (آرى،) #مؤمنان_حقیقى آنها هستند، براى آنان درجاتى والا نزد پروردگارشان است، و براى آنها، آمرزش و روزى پرارزش است». 🔹در بعضى از روایات که در منابع اهل بیت آمده است مى‌خوانیم: 🔺هنگامى که درباره ایمان سؤال کردند در جواب فرمودند: «ایمان آن است که انسان خدا را #اطاعت کند پس هیچ #معصیتى به جا نیاورد. (این تعبیر معاصى کبیره و صغیره را هر دو شامل مى شود)». 🔺در حدیث دیگرى از امام صادق (علیه السلام) آمده است که در برابر این سؤال که آیا ایمان عمل است یا قولِ بدون عمل (اعتراف به شهادتین)؛ امام (علیه السلام) فرمود: «ایمان تمامش #عمل و قول بخشى از آن عمل است». ❇️از این تعبیرها استفاده مى‌شود که ایمان، اطلاقات مختلفى دارد؛ گاه به #حداقل آن اشاره شده و گاه به #حداکثر 🔺و گواه آن حدیث معروفى است که از امام صادق (علیه السلام) نقل شده است که می‌فرماید: «ایمان ده درجه دارد. مقداد در درجه هشتم، ابوذر در درجه نهم و سلمان در درجه دهم قرار داشتند». (البته ایمان انبیا و اوصیاى معصوم حساب دیگرى دارد). @syed213

✅شرح و تفسیر حکمت ۲۲۸ نهج‌البلاغه...👇🏻👇🏻👇🏻 #قسمت_اول 💠در این گفتار حکیمانه به پنج #رذیله_اخلاقى و آثار #سوء آن اشاره کرده. 1⃣نخست مى‌فرماید: «کسى که براى دنیا غمگین باشد (درواقع) از قضاى الهى ناخشنود است» 🔸آنچه در عالم رخ مى‌دهد به #اراده خداست، بنابراین اگر بر اثر حوادثى بخشى از امکانات دنیوى ما از دست برود در واقع #قضاى_الهى بوده و اگر کسى به سبب آن اندوهگین گردد در واقع به قضاى الهى خشمگین شده است. 🔺به تعبیر دیگر، گاه ضررها و زیان‌ها و حوادث نامطلوب بر اثر کوتاهى‌ها و ندانم کارى‌هاى خود ماست که باید #خود را درباره آن #ملامت کنیم و گاه بر اثر امورى است که #خارج از #اختیار ماست و این همان چیزى است که به عنوان #قضاى_الهى تعبیر مى‌شود. ✅اندوهگین شدن براى این امور در واقع اظهار ناراحتى در برابر قضاى الهى است. ✨از سوى دیگر توجه به این حقیقت که انسان باید در برابر قضاى الهى تسلیم باشد دو اثر مثبت در انسان دارد: 🔹نخست موجب #آرامش روح انسان است 🔹و دیگر این که #یأس و #نومیدى را از انسان دور مى‌دارد و وى را از حالت انفعالى دور ساخته به سوى آینده‌اى بهتر حرکت مى‌دهد. 💠دشمنان اسلام اصرار داشتند که مسلمانان و شخص پیامبر را در برابر حوادثى که رخ مى‌دهد ناراحت کنند، لذا هنگامى که #مصیبتى براى مسلمانان پیش مى‌آمد اظهار #خوشحالى مى‌کردند و آن را دلیل بر #عدم_حقانیت اسلام مى‌گرفتند. خداوند به پیغمبر گرامى‌اش مى‌فرماید: «بگو این حوادث قضاى الهى است او مولاى ماست (و براى ما غیر از نیکى نمى‌خواهد و به همین دلیل ما بر او #توکل مى‌کنیم). 🔺این منطق منافقان را مأیوس و دوستان را امیدوار مى‌کرد. ❇️البته #طبیعى است که انسان با از دست دادن مال و ثروت یا مقام و فرزند و امثال آن غمگین مى‌شود؛ ولى براى مؤمن این غمگینى امر #موقتى است، هنگامى که در قضاى الهى فکر کند و به این نکته توجه نماید که خداوند هم #حکیم است هم #رحمان و #رحیم است و چیزى جز #خیر بندگانش را نمى‌خواهد در این حال غم و اندوه فروکش مى‌کند و جاى خود را به رضا و تسلیم مى‌دهد. 2⃣در دومین جمله حکیمانه مى‌فرماید: «و آنکس که از مصیبتى که به او رسیده شکایت کند از پروردگارش شکایت کرده است» 🔺این جمله در واقع جمله سابق را تکمیل مى‌کند، زیرا حوادث تلخ گاه به شکل ضرر و زیان خودنمایى مى‌کند و گاه به صورت مصیبت؛ آن کس که ایمان و توحیدش #کامل است مى‌داند در این مصائب نیز حکمت‌ها و رحمت‌هایى است و به همین دلیل زبان به شکایت نمى‌گشاید که اگر زبان به شکایت بگشاید در واقع از خداوندى که این مصیبت را مقدر کرده شکایت کرده است. ✅البته همان طور که در بالا گفتیم اینها مربوط به ضررها و مصائبى است که #خودساخته نباشد، بلکه از دایره #اختیار ما بیرون باشد. 💠البته گاه انسان براى جلب آرامش، مصیبت خود را با دوستان مؤمن در میان مى‌گذارد تا آن ها به او تسلى دهند، این ضررى ندارد، ولى گاه نزد غیر آنها شکایت مى‌کند که این کار، زیان‌بار است. 🔺البته شکایت کردن به درگاه خداوند نه تنها عیبى ندارد، بلکه نوعى #دعا و #تضرع و #درخواست از اوست و در دعاهاى معصومان هم آمده است؛ همان‌گونه که یعقوب پیغمبر بعد از آنکه یوسف و بنیامین را از دست داد در برابر سرزنش افراد گفت: «من غم و اندوهم را تنها به #خدا شکوه مى‌کنم، و از خدا چیزهایى مى‌دانم که شما نمى‌دانید!». ✨...ادامه دارد @syed213