سیدابراهیم(شهیدصدرزاده)
🎇🎇🎇🎇🌿🌹🌿🎇🎇🎇🎇 💠 کسى که سرنیزه خشم را براى خدا تیز کند توانایى بر قتل سردمداران باطل پیدا خواهد کرد.
✅ شرح حکمت ۱۷۴ نهج‌البلاغه...👇🏻👇🏻👇🏻
✨ اشاره به این که راه رسیدن به #پیروزى در مقابل دشمنان سرسخت و نیرومند دو چیز است:
1⃣ آمادگى کامل
2⃣ خلوص نیت و توکل بر خدا.
🔺 هرگاه این دو با هم جمع شوند سرسخت‌ترین دشمنان را مى‌توان به وسیله آن به زانو درآورد.
🔸 قرآن مجید روى هر دو عامل تکیه کرده، در یک جا مى‌فرماید: «براى مقابله با آنها (=دشمنان)، هر چه در توان دارید از نیرو و... آماده سازید».
🔺در جاى دیگر مى فرماید: «هرگز سست نشوید! و غمگین نگردید; و شما برترید اگر #ایمان داشته باشید»
✨ مَنْ أَحَدَّ سِنَانَ الْغَضَبِ لِلَّهِ قَوِیَ عَلَى قَتْلِ أَشِدَّاءِ الْبَاطِلِ✨
👇🏻👇🏻👇🏻
1⃣ منظور از «غضب» در این گفتار حکیمانه امام(علیه السلام) خشم‌هاى زودگذر بى‌دلیل نیست بلکه منظور #قوت_اراده و #تصمیم_جدى براى #مبارزه با دشمن آن هم براى #خدا، #تقویت_آیین و #دفاع از #بندگان اوست.
2⃣ تعبیر به «اَشدّاءِ الْباطل» #سردمداران و #نیرومندان آنهاست.
3⃣ تعبیر به «قتل» اشاره به هر نوع #پیروزى بر آنها و خاموش کردن و از بین بردن #نفوذ آنها در جوامع بشرى است.
🔹 غضب و خشم غالبا #نکوهیده است، زیرا در آن حالت، انسان از مرز #حق بیرون مى‌رود و دست به کارهایى مى‌زند که سبب #پشیمانى در عمر مى‌شود، ازاین رو در روایات اسلامى از امام صادق(علیه السلام) آمده است: «الْغَضَبُ مِفْتاحُ کُلُّ شَرٍّ».
🔺 ولى گاه به سبب کارهاى خلافى که انجام مى‌شود: 👇🏻👇🏻👇🏻
❌ آشکار شدن منکرات
❌ غصب حقوق ضعیفان
❌ تعرض به نوامیس مردم
❌ ایجاد ناامنى در جامعه اسلامى
❌ و غلبه هوا و هوس بر اجتماع
🔺 در چنین شرایطى انسانِ مؤمن، بیدار و غیور، #خشمگین مى‌شود; نه خشمى #زودگذر، بلکه خشمى #عمیق و براى #خدا
🔺 و مى‌دانیم در حالت خشم تمام نیروهاى انسان بسیج مى‌گردند و گاه یک انسان معمولى قدرت چندین نفر را پیدا مى‌کند و آمادگى براى مبارزه با باطل حاصل مى‌شود. به همین دلیل قرآن‌مجید خشمگین شدن موسى بعد از بازگشت از کوه طور و مشاهده گوساله پرستى بنى‌اسرائیل را به شکلى مثبت و کارى صحیح بیان کرده است.
🔺 آنجا که مى‌فرماید: «موسى خشمگین و اندوهناک به سوى قوم خود بازگشت و گفت: اى قوم من! مگر پروردگارتان وعده نیکویى به شما نداد؟! آیا مدّت (جدایى من از) شما به طول انجامید، یا مى‌خواستید غضب پروردگارتان بر شما نازل شود که از وعده من تخلّف کردید؟!».
🔺 در آیه آخر سوره «فتح» نیز درباره مؤمنان راستین تعبیر به (أَشِدَّآءُ عَلَى الْکُفَّارِ) شده است.
💠 در حدیثى نیز که علامه مجلسى(رحمه الله) در بحارالانوار آورده مى‌خوانیم: هنگامى که امیرمؤمنان على(علیه السلام) درباره اموال غنایم، نسبت به بعضى از جنگجویان سختگیرى کرد گروهى از آن حضرت شاکى بودند. پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله)دستور داد منادى در میان مردم ندا دهد و بگوید: «اى مردم زبان شکایت را از على‌ابن‌ابى‌طالب بردارید، چرا که او درباره‌ی اوامر الهى سختگیر است و سازش کارى در دینش را مجاز نمى‌شمرد». مردمى که این سخن شنیدند لب از شکایت فرو بستند و دانستند این گونه سختگیرى‌ها مطلوب خدا و پیغمبر(صلى الله علیه وآله) است.
💠 در حدیث مشهورى نیز مى‌خوانیم که پیغمبر (صلى الله علیه وآله) روزى از مردم سؤال کرد: «کدام یک از دستگیره‌هاى ایمان محکم‌تر است؟» جمعى گفتند: خدا و رسولش آگاه‌ترند; بعضى نماز، برخى دیگر زکات، عده‌اى روزه، گروهى حج و عمره و جمعى دیگر جهاد را ذکر کردند. پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله) فرمود: «آنچه را گفتید داراى فضیلت است ولى پاسخ من نیست (سپس فرمود:) محکم ترین دستگیره هاى ایمان #حبُّ_فى_الله و #بغض_فى_الله و #دوست‌داشتن_اولیاء_الله و #بیزارى_از_دشمنان_خداست».
🔸این سخن را با حدیثى که علامه مجلسى در بحارالانوار آورده است پایان مى‌دهیم او مى‌گوید: در روایتى آمده است که خداى متعال به موسى(علیه السلام)گفت: «آیا هرگز براى من کارى انجام داده‌اى؟ موسى عرض کرد: براى تو نماز خوانده‌ام، روزه گرفته‌ام و صدقه داده‌ام. خداوند متعال به او فرمود: اما نماز براى تو نشانه ایمان است و روزه سپرى سپر آتش و انفاق سایه‌اى در محشر و ذکر خدا نور است کدام عمل را براى من بجا آورده‌اى اى موسى! عرض کرد: خداوندا! خودت مرا در این مورد راهنمایى فرما. فرمود: آیا کسى را براى من دوست داشته‌اى و براى من کسى را دشمن داشته‌اى؟ در اینجا بود که موسى(علیه السلام) دانست #بهترین اعمال، #دوستى_براى_خدا و #دشمنى_براى_خداست».
@syed213
سیدابراهیم(شهیدصدرزاده)
🎇🎇🎇🎇🌿🌹🌿🎇🎇🎇🎇 💠 امام (علیه السلام) هنگامى که این سخن خوارج را که می‌گفتند «لا حکم الا لله» (حکم مخصو
✅ شرح و تفسیر حکمت ۱۹۸ نهج‌البلاغه...👇🏻👇🏻👇🏻
✨ پیش از این که این سخن را شرح بدهیم به سراغ روایتى مى‌رویم که قاضى نعمان مغربى در کتاب شرح الاخبار آورده است.
🔺 او مى‌گوید: على (علیه السلام) از #صفین بازگشته بود و در مسجد مشغول بیان خطبه‌اى بود که یک نفر از گوشه مسجد شعار «لا حُکْمَ إلاَّ لِلّهِ» را سر داد. امام (علیه السلام) سکوت کرد و پاسخى نداد. مقدارى گذشت نفر دومى همین شعار را از گوشه دیگر سر داد. باز امام (علیه السلام) اعتنایى نکرد. سرانجام جمعى (از #خوارج که در مجلس حضور داشتند) با هم این شعار را سردادند. امام (علیه السلام) فرمود: این سخن #حقى است که #اراده_باطل از آن شده است. ما سه امتیاز به شما (خوارج) مى‌دهیم: شما را از شرکت در مساجد و نماز خواندن (با ما) باز نمى‌داریم و تا زمانى که (با ما) هم دست باشید سهم شما را از بیت‌المال مى‌دهیم و اگر آغازگر جنگ نباشید ما آن را آغاز نخواهیم کرد، سپس فرمود: «گواهى مى‌دهم به خدا سوگند پیامبر راستگو از فرشته وحى روح‌الامین به من خبر داد که گروهى از شما چه کم باشد چه زیاد بر ما خروج نمى‌کند مگر این که مرگشان به دست ما خواهد بود». 💠 توضیح: همان طور که اشاره شد، امام (علیه السلام) این کلام را بعد از جنگ صفین و پس از داستان حکمین ایراد فرمود. با این که داستان حکمیت بر امام (علیه السلام) تحمیل شد ولى جمعى که بعداً به عنوان #خوارج نامیده شدند بر امام (علیه السلام) خرده گرفتند که چرا مسئله #حکمیت را پذیرفته است با این که که قرآن مجید مى‌گوید: «حکم مخصوص خداست». این در حالى است جمله پیش گفته که در سه جاى از قرآن آمده با قرائنى که قبل و بعد از آن است هیچ گونه ارتباطى به ادعاى خوارج ندارد.
✨ قرآن در سوره «انعام» آیه ۵۷ خطاب به پیغمبر(صلى الله علیه وآله) مى گوید: «(بگو من دلیل روشنى از پروردگارم دارم ولى شما آن را تکذیب کرده‌اید. آنچه شما (از عذاب الهى) درباره آن شتاب مى‌کنید در اختیار من نیست، حکم و فرمان تنها از آنِ خداست حق رااز باطل جدا مى‌کند و او بهترین جداکننده (حق از باطل) است».
🔸 در آیه ۴۰ از سوره «یوسف» نیز در پاسخ بت‌پرستان که اسم‌هاى بى مسمایى را بر بت‌ها نهاده بودند مى‌فرماید: «آنچه غیر از خدا مى‌پرستید، جز اسم‌هایى (بى مسمّا) که شما و پدرانتان آنها را (خدا) نامیده‌اید، نیست؛ خداوند هیچ دلیلى بر آن نازل نکرده، حکم تنها از آن خداست،فرمان داده که غیر از او را نپرستید. این است آیین ثابت و پایدار، ولى بیشتر مردم نمى‌دانند».
✅ روشن است که حکم در این آیه اشاره به فرمان الهى در امر #توحید و #مبارزه با #شرک و مانند آن است.
🔹 همچنین در آیه ۶۷ سوره «یوسف» از زبان یعقوب پیغمبر مى‌گوید: «(و (به هنگام حرکت، یعقوب) گفت: پسران من! همگى از یک در وارد نشوید، بلکه از درهاى مختلف وارد گردید (تا توجه مردم به سوى شما جلب نشود)، و (من با این دستور،) نمى‌توانم تقدیر حتمى الهى را از شما دفع کنم! حکم و فرمان، تنها از آنِ خداست! بر او #توکّل کرده ام، و همه متوکّلان باید بر او توکّل کنند!». #حکم در این آیه نیز اشاره به این است که اگر من به سراغ عالم اسباب مى‌روم و به شما دستوراتى مى‌دهم تا گرفتار چشم‌زخم یا توطئه مخالفان نشوید، باید بدانید که #مسبب‌الاسباب حقیقى خداست و باید به او توکل کنید.
✨ قرآن مجید در مسئله اختلاف دو همسر با یکدیگر دستور مى‌دهد که حَکَمى از سوى مرد و حَکَمى از سوى زن انتخاب شود تا بنشینند و تصمیم #عادلانه‌اى بگیرند و به اختلاف میان آنها پایان دهند. اصولاً کار تمام قضات حَکَمیت براى رسیدن به دعاوى و فصل خصومت است، آیا هیچ عاقلى مى‌گوید: خداوند باید در محکمه قضاوت بنشیند و براى فصل خصومت و رسیدن به دعاوى مردم حکم کند؟ و یا این که اگر اختلافى بین زن و شوهر پیدا شد، خداوند بیاید و تصمیم عادلانه‌اى درباره آنها بگیرد و یا این که امر حکومت بر مسلمانان را خدا بر عهده بگیرد؛ فرمانده جنگ و صلح او باشد، غنائم را او تقسیم کند؟ آرى باید این کارها به دست انسان‌هاى #آگاه و #عادلى صورت گیرد که در تمام موارد بر طبق #احکام_الهى و فرمان و دستورات او حکم کنند، بنابراین حکم به معناى #حَکَمیت براى رفع اختلاف که خوارج مى‌پنداشتند هرگز در قرآن مجید به خدا نسبت داده نشده است و این مطلب به قدرى روشن است که نیاز به توضیح ندارد.
🔹 احکامى که در قرآن مجید آمده به صورت قوانین کلى است که به دست رسول اکرم (صلى الله علیه وآله) و اولى‌الامر براى اجرا داده شده است و در اختلافات به دست قضات و مأمورانى که از طرف آنها براى اجراى احکام برگزیده شده‌اند.
🔺 هیچ عاقلى نمى‌گوید خدا باید حد سرقت یا حد زنا را بر کسانى که مستحق‌اند اجرا کند. هیچ کس نمى‌گوید که در اختلاف حقوقى و خانوادگى که میان افرادى معین یا بین چند قبیله یا خانواده است، خداوند بیاید و قضاوت و فصل خصومت کند.
✅ البته خداوند احکام کلى و قوانی