eitaa logo
سیدابراهیم(شهیدصدرزاده)
818 دنبال‌کننده
4.6هزار عکس
1.9هزار ویدیو
73 فایل
🔴کانال رسمی دانشجوی شهید مدافع حریم اسلام #مصطفی_صدرزاده با نام جهادی #سید_ابراهیم #خادمین_کانال مدیرت کانال @Hazrat213 انتقاد و پیشنهاد @b_i_g_h_a_r_a_r
مشاهده در ایتا
دانلود
🎇🎇🎇🎇🌿🌹🌿🎇🎇🎇🎇 💠 از امام علی علیه السلام در مورد ، سؤال کردند. آن حضرت فرمود:👇🏻👇🏻👇🏻 ايمان بر چهار پايه استوار است: ✨ صبر، يقين، عدل و جهاد. ✨ ✅ صبر نيز بر چهار پايه قرار دارد. 🔺 شوق، هراس، زهد و انتظار 🔺 آن كس كه اشتياق بهشت دارد، شهوت‌هايش كاستى گيرد، و آن كس كه از آتش جهنّم مى‌ترسد، از حرام دورى مى‌گزيند، و آن كس كه در دنيا زهد مى‌ورزد، مصيبت‌ها را ساده پندارد، و آن كس كه مرگ را انتظار مى‌كشد در نيكى‌ها شتاب مى‌كند.  📒 ، @syed213 🎇🌹🕊 🎇🌿🌹 🎇🎇🎇🎇
سیدابراهیم(شهیدصدرزاده)
🎇🎇🎇🎇🌿🌹🌿🎇🎇🎇🎇 💠 امام(عليه السلام) فرمود: دو كس درباره من هلاك شدند: دوست غلو كننده و دشمن كينه توز!
✅ شرح حکمت ۱۱۷ نهج‌البلاغه 👇🏻👇🏻👇🏻 امام(عليه السلام) در اين گفتار حكيمانه، و در امر محبت اولياء‌الله را نكوهش مى كند و مى‌فرمايد: «دو كس درباره من هلاك شدند: دوست غلو كننده و دشمن كينه توز» 🔺 بى‌شك محبت اولياء الله از اركان است و همان سبب پيروى بى‌قيدوشرط از آنان و در نتيجه سبب نجات در دنيا و آخرت مى‌شود ولى اگر اين محبت از حد تجاوز كند و به شكل غلو درآيد و امام را به مقام نبوت يا الوهيت برساند، به يقين چنين محبتى گمراهى و ضلالت است. 🔹 همان گونه كه اگر محبت محو شود و جاى خود را به عداوت و دشمنى دهد سبب خروج از ايمان و گمراهى و ضلالت خواهد بود. 💠 تاريخ مى‌گويد: اتفاقا هر دو گروه در مورد امير مؤمنان على(عليه السلام) پيدا شدند; جمعى از غلات كه امروز هم آثارى از آنان باقى است او را برتر از پيغمبر بلكه خدا مى‌دانستند و مى‌گفتند: خداوند در جسم على(عليه السلام)حلول كرده، زيرا صفاتش صفات خدايى است. در روايات آمده است كه امير مؤمنان(عليه السلام)جمعى از آنان را توبه داد و چون توبه نكردند فرمان مرگ آنها را صادر كرد. امروز هم كسانى پيدا مى‌شوند كه در اشعار و سخنان معمولى خود مطالبى مى‌گويند كه عين غلو است. اين گونه سخنان آميخته با غلو متأسفانه به جلسات مذهبى به ويژه از طريق بعضى مداحان يا خطباى بى‌خبر و كم‌اطلاع راه يافته است. آنان مى‌كوشند گروهى از عوام را نيز به دنبال خود بكشانند و گاه آن را حقيقت ولايت مى‌پندارند، در حالى كه گمراهى و ضلالت است و اگر علماى دينى و خطباى آگاه و مداحان بامعرفت از آن پيشگيرى نكنند آينده بدى در انتظار آنان است. از آنجا كه دنياى امروز دنياى ارتباطات است، اين سخنان آميخته با غلو از يك مجلس كوچك به همه جا منتقل مى شود و دشمنان شيعه كه در كمين نشسته‌اند آن را به همه شيعيان تسرى مى‌دهند و حكم كفر و قتل آنها را صادر مى‌كنند. بايد در برابر اين توطئه ها بيدار بود. 🔸🔸🔸 ✅ در برابر اين گروه، گروه ديگرى نه تنها نور ولايت و محبت امامت در قلبشان نيست بلكه به جاى آن دشمنى و عداوت دارند; مانند خوارج كه آن حضرت را (نعوذ بالله) لعن و نفرين مى‌كردند و واجب القتل مى‌دانستند. 🔺 آن افراط‌گران و اين تفريط‌كنندگان هر دو . تنها كسانى در گام برمى‌دارند كه حد را رعايت كنند. همان گونه كه امام(عليه السلام) در خطبه 127 فرمود: «وَخَيْرُ النّاسِ فِىَّ حالاً النَّمَطُ الاْوسَطُ فِالْزِمُوهُ; بهترين مردم در مورد من گروه ميانه رو هستند. هرگز از آنها جدا نشويد». متأسفانه اين گونه افراد كه در فقه ما به عنوان نواصب (ناصبى‌ها) شمرده مى‌شوند مانند طائفه غلات، از اسلام خارج اند و در رديف كفار به شمار مى‌آيند، بلكه ناصبى‌ها بدترين كافران اند. 💢 مع الاسف در عصر و زمان ما افرادى نيز يافت مى‌شوند كه گرچه عداوت خود را با صراحت آشكار نمى كنند ولى در دل علاقه اى به امير مؤمنان على(عليه السلام)ندارند، فضايل او را منكر و از ذكر آن ناراحت مى‌گردند به گونه‌اى كه شنيده شد در ايام ما در عربستان سعودى كتاب هاى فضايل على(عليه السلام) جمع‌آورى مى‌شود و اجازه نشر به آن نمى‌دهند. اين هم نوعى ناصبى‌گرى است. 🔺 اين سخن را با روايتى از امام صادق(عليه السلام) پايان مى‌دهيم: در روايتى در اعتقادات صدوق از آن حضرت مى‌خوانيم كه در پاسخ كسى كه مى‌گفت: خداوند محمد و على را آفريده و تمام كارها را به دست آنها سپرده، آفرينش به دست آنها و رزق نيز در دست آنهاست، زنده مى‌كنند و مى‌ميرانند، فرمود: اين دشمن خدا دروغ گفته است، آيه سوره «رعد» را براى او بخوانيد كه مى‌فرمايد: «آنها براى خدا شريكانى قرار داده‌اند كه اعتقاد داشتند اين همتايان نيز مانند خدا مى‌آفرينند… بگو خداوند خالق همه چيز است و او يگانه پيروز است». @syed213
سیدابراهیم(شهیدصدرزاده)
🎇🎇🎇🎇🌿🌹🌿🎇🎇🎇🎇 💠 کسى که سرنیزه خشم را براى خدا تیز کند توانایى بر قتل سردمداران باطل پیدا خواهد کرد.
✅ شرح حکمت ۱۷۴ نهج‌البلاغه...👇🏻👇🏻👇🏻 ✨ اشاره به این که راه رسیدن به در مقابل دشمنان سرسخت و نیرومند دو چیز است: 1⃣ آمادگى کامل 2⃣ خلوص نیت و توکل بر خدا. 🔺 هرگاه این دو با هم جمع شوند سرسخت‌ترین دشمنان را مى‌توان به وسیله آن به زانو درآورد. 🔸 قرآن مجید روى هر دو عامل تکیه کرده، در یک جا مى‌فرماید: «براى مقابله با آنها (=دشمنان)، هر چه در توان دارید از نیرو و... آماده سازید». 🔺در جاى دیگر مى فرماید: «هرگز سست نشوید! و غمگین نگردید; و شما برترید اگر داشته باشید» ✨ مَنْ أَحَدَّ سِنَانَ الْغَضَبِ لِلَّهِ قَوِیَ عَلَى قَتْلِ أَشِدَّاءِ الْبَاطِلِ✨ 👇🏻👇🏻👇🏻 1⃣ منظور از «غضب» در این گفتار حکیمانه امام(علیه السلام) خشم‌هاى زودگذر بى‌دلیل نیست بلکه منظور و براى با دشمن آن هم براى ، و از اوست. 2⃣ تعبیر به «اَشدّاءِ الْباطل» و آنهاست. 3⃣ تعبیر به «قتل» اشاره به هر نوع بر آنها و خاموش کردن و از بین بردن آنها در جوامع بشرى است. 🔹 غضب و خشم غالبا است، زیرا در آن حالت، انسان از مرز بیرون مى‌رود و دست به کارهایى مى‌زند که سبب در عمر مى‌شود، ازاین رو در روایات اسلامى از امام صادق(علیه السلام) آمده است: «الْغَضَبُ مِفْتاحُ کُلُّ شَرٍّ». 🔺 ولى گاه به سبب کارهاى خلافى که انجام مى‌شود: 👇🏻👇🏻👇🏻 ❌ آشکار شدن منکرات ❌ غصب حقوق ضعیفان ❌ تعرض به نوامیس مردم ❌ ایجاد ناامنى در جامعه اسلامى ❌ و غلبه هوا و هوس بر اجتماع 🔺 در چنین شرایطى انسانِ مؤمن، بیدار و غیور، مى‌شود; نه خشمى ، بلکه خشمى و براى 🔺 و مى‌دانیم در حالت خشم تمام نیروهاى انسان بسیج مى‌گردند و گاه یک انسان معمولى قدرت چندین نفر را پیدا مى‌کند و آمادگى براى مبارزه با باطل حاصل مى‌شود. به همین دلیل قرآن‌مجید خشمگین شدن موسى بعد از بازگشت از کوه طور و مشاهده گوساله پرستى بنى‌اسرائیل را به شکلى مثبت و کارى صحیح بیان کرده است. 🔺 آنجا که مى‌فرماید: «موسى خشمگین و اندوهناک به سوى قوم خود بازگشت و گفت: اى قوم من! مگر پروردگارتان وعده نیکویى به شما نداد؟! آیا مدّت (جدایى من از) شما به طول انجامید، یا مى‌خواستید غضب پروردگارتان بر شما نازل شود که از وعده من تخلّف کردید؟!». 🔺 در آیه آخر سوره «فتح» نیز درباره مؤمنان راستین تعبیر به (أَشِدَّآءُ عَلَى الْکُفَّارِ) شده است. 💠 در حدیثى نیز که علامه مجلسى(رحمه الله) در بحارالانوار آورده مى‌خوانیم: هنگامى که امیرمؤمنان على(علیه السلام) درباره اموال غنایم، نسبت به بعضى از جنگجویان سختگیرى کرد گروهى از آن حضرت شاکى بودند. پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله)دستور داد منادى در میان مردم ندا دهد و بگوید: «اى مردم زبان شکایت را از على‌ابن‌ابى‌طالب بردارید، چرا که او درباره‌ی اوامر الهى سختگیر است و سازش کارى در دینش را مجاز نمى‌شمرد». مردمى که این سخن شنیدند لب از شکایت فرو بستند و دانستند این گونه سختگیرى‌ها مطلوب خدا و پیغمبر(صلى الله علیه وآله) است. 💠 در حدیث مشهورى نیز مى‌خوانیم که پیغمبر (صلى الله علیه وآله) روزى از مردم سؤال کرد: «کدام یک از دستگیره‌هاى ایمان محکم‌تر است؟» جمعى گفتند: خدا و رسولش آگاه‌ترند; بعضى نماز، برخى دیگر زکات، عده‌اى روزه، گروهى حج و عمره و جمعى دیگر جهاد را ذکر کردند. پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله) فرمود: «آنچه را گفتید داراى فضیلت است ولى پاسخ من نیست (سپس فرمود:) محکم ترین دستگیره هاى ایمان و و و ». 🔸این سخن را با حدیثى که علامه مجلسى در بحارالانوار آورده است پایان مى‌دهیم او مى‌گوید: در روایتى آمده است که خداى متعال به موسى(علیه السلام)گفت: «آیا هرگز براى من کارى انجام داده‌اى؟ موسى عرض کرد: براى تو نماز خوانده‌ام، روزه گرفته‌ام و صدقه داده‌ام. خداوند متعال به او فرمود: اما نماز براى تو نشانه ایمان است و روزه سپرى سپر آتش و انفاق سایه‌اى در محشر و ذکر خدا نور است کدام عمل را براى من بجا آورده‌اى اى موسى! عرض کرد: خداوندا! خودت مرا در این مورد راهنمایى فرما. فرمود: آیا کسى را براى من دوست داشته‌اى و براى من کسى را دشمن داشته‌اى؟ در اینجا بود که موسى(علیه السلام) دانست اعمال، و ». @syed213
سیدابراهیم(شهیدصدرزاده)
🎇🎇🎇🎇🌿🌹🌿🎇🎇🎇🎇 💠  از آن زمان که حق به من نشان داده شده هرگز در آن شک و تردید نکردم. 📒 #نهج_البلاغه #
✅ شرح و تفسیر حکمت ۱۸۴ نهج‌البلاغه...👇🏻👇🏻👇🏻 ✨ آگاهى بر چیزى درجات دارد که وابسته به طرق دریافت آن است؛گاه انسان چیزى را با درک مى ‌کند و گاه با ، زمانى با و و هنگامى با . یا ادله بسیار محکمى همچون است، شهودى که از همه اینها برتر است یا و که از حاصل مى‌گردد. 🔺 گاه نیز ممکن است در ادامه راه بر اثر با مواجه شود. 🔹 از این گذشته افرادى که چیزى را درک مى‌کنند با هم متفاوتند؛ 🔸 گاه افراد ضعیفى هستند که با کم‌ترین شبهه‌اى متزلزل مى‌شوند 🔸 و گاه افراد قوى و نیرومندى که هیچ شبهه‌اى آنها را تکان نمى‌دهد. 💠 از سوى سوم معلمانى که چیزى به انسان مى‌آموزند نیز مختلف‌اند؛ 🍃 گاه معلّم فرد عادى است 🍃 و گاه امام معصوم یا پیغمبر خدا؛ ✅ در آموخته‌هایى از فردى عادى ممکن است شک و تردید نفوذ کند; ولى آنچه را انسان از استاد معصومى آموخته از شک و تردید مصون خواهد بود. ✨ تمام این جهات در حد اعلا در روح و جان على (علیه السلام) وجود داشت؛ هم مشاهده او نسبت به حق از طریق بود و هم او اجازه و به وى نمى‌داد و هم استاد و معلم او شخصى همچون اسلام بود که مستقیما مطالب را از منبع وحى دریافت مى‌کرد. 🔺 به همین دلیل امام (علیه السلام) مى‌گوید: "از آن روزى که حق به من نشان داده شد هرگز در آن تردید نکردم." ❇️ افزون بر این‌ها بسیار مى‌شود که تزلزل ایمان انسان از نشأت مى‌گیرد؛ 🔺 مثلاً در داستان معروف «عمربن‌سعد» آمده است که وقتى در برابر شهید کردن سالار شهیدان، امام حسین، وعده فرماندارى رى به او داده شده به قدرى براى او جالب بود که حتى در شک کرد و گفت: مى‌گویند خداوند بهشت و دوزخى آفریده اگر راست گفته باشند این عمل را انجام مى‌دهم و توبه مى‌کنم و اگر دروغ گفته باشند به مقام بلندى در دنیا مى‌رسم و از آنجا که امام (علیه السلام) از این امور پاک و منزه بود هرگز شبهه‌اى در وجود مبارکش راه نیافت و چه بسیار افرادى در صدر اسلام و بعد از رحلت پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله) براى جاذبه‌هاى مال و ثروت و مقام ایمان خود را از دست دادند و گرفتار شبهات شدند. 🔹 در حدیثى از امام صادق (علیه السلام) مى‌خوانیم که از آن حضرت سؤال کردند چه چیزى ایمان را در انسان ثابت نگه مى‌دارد؟ امام (علیه السلام) فرمود: «آن چیزى که را در انسان مى دارد و است و آن چیزى که ایمان را از او مى‌کند است». 🔺 از اینجا نتیجه مى‌گیریم که اگر بخواهیم در عقاید خود راسخ باشیم باید علاوه بر این که آنها را از دریافت داریم را نیز فراموش نکنیم؛ مبادا طوفان و کاخ ایمان ما را متزلزل و ویران سازد. ✳️ مطالعه خطبه‌هاى نهج‌البلاغه نیز شاهد صادق این گفتار است، زیرا مى‌بینیم همه جا امام (علیه السلام) با قاطعیت تمام در مورد مسائل مختلف از اعتقادات گرفته تا اخلاق و اعمال و احکام سخن مى‌گوید و این قاطعیت نشانه اعتقاد قطعى و تزلزل ناپذیر امام(علیه السلام) در تمام این مسائل است. 💠 این سخن را با کلام دیگرى از امام امیرمؤمنان (علیه السلام) در خطبه ۱۸۹ نهج البلاغه که برگرفته از قرآن مجید است پایان مى‌دهیم. 🔺 امام (علیه السلام) در آن خطبه مى‌فرماید: «بعضى از ایمان‌ها ثابت و مستقر در دل‌هاست و بعضى دیگر ناپایدار و عاریتى است که در میان قلب و سینه تا سرآمدى معلوم قرار دارد» 👆🏻 گویى این سخن اشاره به آیه ۹۸ سوره انعام است که مى‌فرماید: «و کسى است که شما را از یک انسان آفرید (و شما از نظر ایمان یا آفرینش دو گروه مختلف هستید:) پایدار و ناپایدار» 🔺 یکى از تفسیرهاى این آیه شریفه همان است که در کلام امام صادق (علیه السلام) آمده که مى‌فرماید: «مستقر به معناى ایمان ثابت است و مستودع ایمان عاریتى است». @syed213
✅ شرح و تفسیر حکمت ۱۹۹ نهج‌البلاغه...👇🏻👇🏻👇🏻 🍃 فِی صِفَةِ الْغَوْغَاءِ: هُمُ الَّذِینَ إِذَا اجْتَمَعُوا غَلَبُوا، وَإِذَا تَفَرَّقُوا لَمْ یُعْرَفُوا. وَقِیلَ بَلْ قال(علیه السلام): هُمُ الَّذِینَ إِذَا اجْتَمَعُوا ضَرُّوا، وَإِذَا تَفَرَّقُوا نَفَعُوا. فَقِیلَ: قَدْ عَرَفْنَا مَضَرَّةَ اجْتِمَاعِهِمْ، فَمَا مَنْفَعَةُ افْتِرَاقِهِمْ؟ فَقَالَ: یَرْجِعُ أَصْحَابُ الْمِهَنِ إِلَى مِهْنَتِهِمْ، فَیَنْتَفِعُ النَّاسُ بِهِمْ،کَرُجُوعِ الْبَنَّاءِ إِلَى بِنَائِهِ، وَالنَّسَّاجِ إِلَى مَنْسَجِهِ، وَالْخَبَّازِ إِلَى مَخْبَزِهِ... 🍃 ✨ «غوغاء» در لغت چنان که بسیارى از واژه‌پژوهان گفته‌اند داراى دو معناست: 1⃣ نخست معناى دارد و به کسانى اطلاق مى‌شود که جزء قشر منحط اجتماع یا به بیان دیگر از مردم‌اند. افرادى هستند که از عقل و درایت قابل توجهى برخوردار نیستند و غالباً تحت تأثیر قرار مى‌گیرند که به آسانى ممکن است آنها را تحریک کرد و براى مقاصد سوئى به کار گرفت؛ کسانى که مدیران فاسد و مفسد جامعه همیشه از آنها بهره مى برند و نمونه هاى روشن آن را در حکومت بنى‌امیه و بنى‌عباس مى‌توان مشاهده کرد. این واژه مفرد است و مانند سایر اسم جمع‌ها معناى جمعى دارد. 2⃣ معناى دیگر «غوغاء» همان معناى یا اسم مصدرى است که به ایجاد اطلاق مى‌شود، این معنا در فارسى امروز ما رایج است ولى معناى اول رایج نیست. 💠 توضیح این که جوامع انسانى از گروه‌هاى مختلفى تشکیل مى‌شود که سه گروه از آن را مى‌توان در اینجا نام برد: 1⃣ نخست افراد و و که آلت دست این و آن نمی‌شوند. 2⃣ دوم توده‌هاى و پایبند به اصول و که آنها نیز بر پایه ایمان و اخلاقشان در گروه‌هاى شرور شرکت نمى‌کنند، هرچند ممکن است گاهى با نقشه هایى آنها را کرد. این گروه همان‌ها هستند که امیرمؤمنان على (علیه السلام) از آنها در عهدنامه مالک اشتر تعبیر بلیغى کرده و به عنوان «عامه مردم» آنان را ستوده و روز جنگ و صلح شمرده و به «مالک» توصیه مى‌کند مصالح آنها را در نظر بگیرد و مصالح خواص پرادعا و زیاده طلب را فداى مصالحشان کند. 3⃣ سوم گروهى که سطح از فکر و اخلاق دارند و به اصطلاح و لازم هستند و در میان آنها گاه افراد شرور و موذى نیز یافت مى‌شود. 🔸 امیرمؤمنان على (علیه السلام) در حدیث معروف کمیل که در کلام حکمت آمیز ۱۴۷ گذشت درباره آنها مى‌فرماید: «و احمقانِ بى سروپا و بى‌هدفى که دنبال هر صدایى مى‌روند و با هر بادى حرکت مى‌کنند؛ آنهایى که با نور علم روشن نشده‌اند و به ستون محکمى پناه نبرده‌اند». 🔺 این گروه‌اند که چون جمع شوند غالباً سبب و مى‌گردند. به کمترین چیزى تحریک مى‌شوند و بیشترین را مى‌رسانند؛ ولى اگر با جلوى اجتماع آنها گرفته شود و هر کدام به دنبال کار خود باشند و به شغلى که دارند بپردازند، به جامعه مى‌رسانند، زیرا بسیارى از کارهاى سنگین اجتماعى معمولا بر دوش این گروه است. ❇️ زمامداران و مدیران جوامع اسلامى باید مراقب باشند دشمنان اسلام یا افراد شرور جامعه از وجود این گروه استفاده نکنند و آنها را در مسیر اهداف شوم خود به کار نگیرند. @syed213
سیدابراهیم(شهیدصدرزاده)
🎇🎇🎇🎇🌿🌹🌿🎇🎇🎇🎇 💠 دنیا همچون شتر بدخویى است که بعد از چموشى به ما روى مى‌آورد و همچون شترى است که دوشند
✅ شرح و تفسیر حکمت ۲۰۹ نهج‌البلاغه...👇🏻👇🏻👇🏻 ✨همان‌گونه که شتر شیرده از دوشیدن شیر خود ممانعت مى‌کند مبادا گرفتار کمبود شیر براى بچه‌اش گردد و افرادى را که به سراغ دوشیدن شیر مى‌روند گاز مى گیرد؛ همچنین در آینده دنیا به سوى ما باز مى‌گردد و به قدرت پروردگار، مخالفان ما مى‌شوند و حکومت به دست مى‌افتد، همان گونه که قرآن مجید وعده داده است. 🔸افراد مستعضف هرگاه تکیه بر ذات پاک پروردگار کنند و از او بطلبند و انجام وظیفه نمایند سرانجام بر ظالمان و مستکبران پیروز مى‌شوند، ائمه و پیشوایان روى زمین مى‌گردند و وارث امکانات وسیع ظالمان و مستکبران. 💠در حدیثى که مرحوم شیخ طوسى در کتاب غیبت خود آورده است، امیرمؤمنان على (علیه السلام) فرمودند: «منظور از مستضعفان در آیه فوق است که خداوند مهدى آنها را بعد از زحمت و فشارى که بر آنان وارد شده بر مى‌انگیزد و به آنها مى‌بخشد و دشمنانشان را خوار و ذلیل مى‌کند». 🔹همین مضمون در حدیثى از امام على بن الحسین (علیه السلام) آمده است که مى‌فرماید: «سوگند به کسى که محمد را به حق بشارت‌دهنده و بیم‌دهنده قرار داد که نیکان از ما اهل بیت و پیروان آنها به منزله موسى و پیروان او و دشمنان ما و پیروانشان به منزله فرعون و پیروانش هستند (سرانجام پیروز مى‌شوند و آنها نابود مى‌گردند و حکومت و برقرار خواهد شد)». ✨اضافه بر آیه شریفه و کلام ائمه هدى (علیهم السلام) این مسئله را نیز مى‌توان به صورت منطقى اثبات کرد و آن این که خداوند حکیم و رحیم، انسان را براى آفریده است و اگر قرار باشد تا آخر دنیا وضع کنونى ادامه یابد ظالمان بر اوضاع مسلط باشند، احکام الهى به فراموشى سپرده شود و ظلم و فساد و قتل و جنایت در مقیاس‌هاى وسیع جهانى حکمفرما گردد، به یقین چنین امرى با حکمت خداوند درباره آفرینش انسان سازگار نیست. ❇️ باید منتظر بود زمانى فرا رسد که و و بر جهان حاکم گردد و اولیاى الهى بر جهان حکمرانى کنند و مدینه فاضله که هدف نهایى خلقت انسان بوده است برقرار شود. @syed213
سیدابراهیم(شهیدصدرزاده)
🎇🎇🎇🎇🌿🌹🌿🎇🎇🎇🎇 💠 کسى که لباس حیا را بر خود بپوشاند، مردم عیب او را نخواهند دید. 📒 #نهج_البلاغه #حکمت
✅شرح و تفسیر حکمت ۲۲۳ نهج‌البلاغه...👇🏻👇🏻👇🏻 «حیا» حالتى نفسانى است که سبب مى‌شود انسان در برابر حالت پیدا کرده و از آنها چشم بپوشاند. 🔺در واقع، حیا سپرى است در مقابل اعمال قبیح و منکرات و اگر این سپر وجود نداشته باشد، انسان به آسانى آلوده‌ی هر کار زشتى مى‌شود و تیر قبایح بر بدن او فرو می‌نشیند. «حیا» گاهى سبب و نمى شود، بلکه سبب و مخفى ساختن آن مى‌گردد که این نیز در حدّ خود اثر مثبتى است. «حیا» بنا به روایتى که از امام صادق (علیه السلام) نقل شده از ویژگى‌هاى انسان و داراى آثار بسیار زیادى در زندگى بشر است. 🔺در حدیثی خطاب به مفضل چنین مى‌فرماید: «اى مفضل! نگاه کن به صفتى که خداوند تنها به ارزانى داشته و حیوانات از آن محرومند؛ صفتى که مقامش والا و غنایش بزرگ است؛ یعنى حیا. اگر حیا نبود، انسان‌ها از مهمانشان درست پذیرایى نمى‌کردند، به وعده‌هایشان وفا نمى‌نمودند، نیازهاى دیگران را برآورده نمى‌ساختند و به دنبال کارهاى خوب نبودند و از کارهاى زشت در هیچ چیز پرهیز نداشتند. به طورى که بسیارى از کارهاى واجب نیز در پرتو حیا انجام مى‌شود; اگر حیا نبود، جمعى از مردم حق پدر و مادر را نیز ادا نمى‌کردند و صله رحم به جا نمى‌آورند و اداى امانت نمى‌نمودند و از هیچ کار زشتى پرهیز نداشتند. آیا نمى‌بینى خداوند چگونه براى انسان جمیع صفاتى را که در آن صلاح و کمالِ کار اوست به او ارزانى داشته است؟». 🔸در حدیثى از پیغمبر اکرم (صلى الله علیه وآله) مى‌خوانیم: «آن کس که حیا ندارد ندارد». 🔹از امام امیرمؤمنان در غررالحکم آمده است، «کسى که حیا ندارد هیچ خیرى در او نیست». ✅البته آنچه گفته شد درباره است. ❌نوعى از آن است انسان از فرا گرفتن علم و دانش و پذیرفتن حقایق و انجام کارهاى نیک شرم داشته باشد و گاه به سبب آن از ترک مجالس گناه و پیشنهادهاى زشت افراد فاسد شرم مى‌کند و آلوده گناه مى‌شود. ❇️یک : بعضى از نویسندگان بى‌خبر و بى‌بندوبار مى‌گویند: حیا نوعى ضعف نفس است و اگر پرده حیا دریده شود سبب قوت نفس خواهد بود در حالى که قضیه کاملاً بر عکس است؛ فرد بى‌حیا کسى است که است و نمى‌تواند از آن روى‌گردان شود؛ ولى افراد باحیا بر اثر قدرت روحانى در برابر عوامل گناه مى‌کنند و سد نیرومندى میان خود و آنها به نام حیا قرار مى‌دهند. ✨آرى! حیا در برابر نیکى‌ها مانند فرا گرفتن علم، دلیل بر ضعف نفس است؛ ولى در برابر زشتى ها نشانه روشنى از قدرت نفس است.✨ ⁉️چه امورى سبب پاره شدن پرده حیا مى‌شود؟ 🔺زمانى که گناه آشکارا انجام شود ابهت گناه شکسته مى‌شود و پرده حیا کنار مى‌رود و افراد در انجام گناهان کبیره مى‌شوند. 🔹به همین دلیل در روایات اسلامى آمده است که گناه آشکار از گناه پنهان بسیار سنگین‌تر است؛ همان گونه که در حدیثى از امام على بن موسى الرضا (علیه السلام) مى‌خوانیم: «کسى که گناه خود را آشکار و منتشر مى‌کند گرفتار خذلان مى‌شود و کسى که گناه را بپوشاند عفو خدا شامل او مى‌گردد». 🔹اهمیت حیا در زنان این نکته نیز قابل توجه است که در روایاتى از رسول خدا (صلى الله علیه وآله) آمده: «حیا ده جزء دارد. نه جزء در زنان و یک جزء در مردان است». 🔺و این براى آن است که اگر حیا نباشد آسیب‌پذیر خواهند شد. @syed213
سیدابراهیم(شهیدصدرزاده)
🎇🎇🎇🎇🌿🌹🌿🎇🎇🎇🎇 💠در شگفتم که چگونه حسودان از سلامتى خویش غافل‌اند. 📒 #نهج_البلاغه #حکمت225 @syed213
✅شرح و تفسیر حکمت ۲۲۵ نهج‌البلاغه...👇🏻👇🏻👇🏻 💠 روح و قلب انسان را مى‌فشارد و بر اثر این فشار، انسان بیمار مى‌شود و گاهى از شدت حسد دق مى‌کند و مى‌میرد، زیرا مى بیند شخص محسود داراى است. 🔺هرچه نعمت او بیشتر مى‌شود، غم و اندوه حسود فزون‌تر مى گردد. گاه به حالت کشیده مى‌شود و گاه به بیمارى جسمانى مبتلا مى‌گردد، زیرا رابطه روح و جسم به اندازه‌اى است که ناراحتى‌هاى روحى فورا در جسم اثر مى‌گذارد و سلامت انسان را مختل مى‌کند. 🔸بنابراین حسودان آرزو مى‌کنند نعمت شخصى که مورد حسد است گردد؛ خواه این نعمت مقام باشد یا مال و ثروت. ✅در حالى که با حسد خویش نعمتى را که از آن نعمت‌ها بزرگ‌تر است از دست مى‌دهند و آن نعمت است که هیچ نعمتى با آن برابرى نمى‌کند. 🔹در حدیثی که مرحوم علامه مجلسى در بحارالانوار نقل کرده است مى‌فرماید: «حسد جز زیان و خشمى که قلب تو را سست مى‌کند و بدنت را بیمار مى‌سازد به بار نمى‌آورد». 🔸در حدیث دیگرى نیز از آن حضرت آمده است: «حسود هرگز به نمى رسد». ❇️آفات حسد منحصر به این مورد نیست گرچه این مورد بسیار مهم است. 🔺یکى دیگر از آفات حسد آن است که تلاش و کوشش و نیروى انسان را به جاى این که به جنبه‌هاى مثبت سوق دهد در نابود مى‌کند به گونه‌اى که اگر تلاشى را که براى زوال نعمت الهى از دیگرى به کار مى‌گیرد جهت به دست آوردن براى خویش به کار مى‌گرفت چه بسا از محسود هم و مى‌شد. 💠از این گذشته، حسد ممکن است به و انسان لطمه بزند، زیرا حسود در اعماق دلش خدا را در تقسیم نعمت‌ها نمى‌شمارد، زیرا اگر قسمت الهى را روى حکمت مى‌دانست و به آن راضى بود در دام حسد گرفتار نمى‌شد. @syed213
سیدابراهیم(شهیدصدرزاده)
🎇🎇🎇🎇🌿🌹🌿🎇🎇🎇🎇 💠هنگامى که از امام (علیه السلام) درباره تفسیر ایمان سؤال کردند فرمود: ایمان معرفت با قل
✅شرح و تفسیر حکمت ۲۲۷ نهج‌البلاغه...👇🏻👇🏻👇🏻 ✨در واقع درختى است که ریشه آن شناخت خدا و پیامبر اکرم و پیشوایان دین و معاد است و به دنبال آن بر زبان ظهور پیدا مى‌کند و ثمره این شجره طیبه است، بنابراین کسانى که در انجام وظایف کوتاهى مى‌کنند ایمانشان است و از دو حال خارج نیست؛ 🔸یا گرفتار ضعف ایمانند، 🔸و یا هوا و هوس چنان بر آنها غالب شده که از تجلى ایمان در عمل پیش‌گیرى مى‌کند. 💠قرآن مجید در اوایل سوره «انفال» بیان کرده است: «مؤمنان، تنها کسانى هستند که هرگاه نام خدا برده شود، دل‌هاشان ترسان مى‌گردد؛ و هنگامى که آیات او بر آنها خوانده مى‌شود، ایمانشان فزونتر مى‌گردد؛ و تنها بر پروردگارشان دارند. آنها که نماز را برپا مى‌دارند، و از آنچه به آنها روزى داده‌ایم، انفاق مى‌کنند. (آرى،) آنها هستند، براى آنان درجاتى والا نزد پروردگارشان است، و براى آنها، آمرزش و روزى پرارزش است». 🔹در بعضى از روایات که در منابع اهل بیت آمده است مى‌خوانیم: 🔺هنگامى که درباره ایمان سؤال کردند در جواب فرمودند: «ایمان آن است که انسان خدا را کند پس هیچ به جا نیاورد. (این تعبیر معاصى کبیره و صغیره را هر دو شامل مى شود)». 🔺در حدیث دیگرى از امام صادق (علیه السلام) آمده است که در برابر این سؤال که آیا ایمان عمل است یا قولِ بدون عمل (اعتراف به شهادتین)؛ امام (علیه السلام) فرمود: «ایمان تمامش و قول بخشى از آن عمل است». ❇️از این تعبیرها استفاده مى‌شود که ایمان، اطلاقات مختلفى دارد؛ گاه به آن اشاره شده و گاه به 🔺و گواه آن حدیث معروفى است که از امام صادق (علیه السلام) نقل شده است که می‌فرماید: «ایمان ده درجه دارد. مقداد در درجه هشتم، ابوذر در درجه نهم و سلمان در درجه دهم قرار داشتند». (البته ایمان انبیا و اوصیاى معصوم حساب دیگرى دارد). @syed213
✅رفته بودیم آزمایشگاه، اما این‌بار به‌موقع... ✨قرار شد تا من و تو برگه‌ها را امضا می‌کنیم و در کلاس توجیهی شرکت می‌کنیم، بروند زیارت امام‌زاده اسماعیل (ع). 🔹آن‌ها رفتند و بعد از آن‌که کارمان تمام شد آمدیم حیاط آزمایشگاه. 🍃گنجشک‌ها جمع شده بودند داخل باغچه‌ی کوچک و جیک‌جیکی راه انداخته بودند شنیدنی...🐥 🌹گلهای سرخ، سرخ‌تر از هر گل سرخی بودند، مثل گونه‌هایم که آتش گرفته بودند. 🌸بنفشه‌ها دورتادور باغچه در خواب مخملین بودند. 🔸حالا من و تو تنها نشسته بودیم... ✨تازه دقت کردم به لباست. یک شلوار شش جیبِ طوسی با بلوز آبی روشن. هم شلوارت یک سایز بزرگ‌تر بود و هم بلوزت به تنت لق می‌زد. 💠سکوت سنگین بین ما را صدای گنجشک‌ها پر کرده بود. --یه چیزی بگین...! 🔺کمی فکر کردم و گفتم: «خب من دوست دارم با کسی زندگی کنم که از نظر و درجه‌ی بالایی داشته باشه، یعنی بتونه خودش رو بکشه بالا. الان هم توی خونه‌مون دوست دارم اعتقاد و ایمان حرف اول رو بزنه.» 💠با دست اشاره کردی تا روی نیمکت فلزی سبز کنار باغچه بنشینم. گنجشک‌ها پریدند. زیر نور آفتاب چرخی زدند و باز کنار پایمان نشستند. گفتی: «خب بله دیگه! با هم می‌زنیم درِ رو با لگد باز می‌کنیم و قدم‌به‌قدم می‌ریم جلو.»😉😁 ✨در دلم گفتم: عجب پرروئه!!! هنوز مَحرَم نشده چه حرفایی می‌زنه! چقدر روش بازه!😠 🍃وقت برگشت به خانه با فاصله از تو راه می‌رفتم. حرف نمی‌زدم و فقط گوش می‌کردم. 🔺آخرین حرفت این بود:«عصر می‌ریم خرید حلقه.» 📚 کتاب @syed213
♥️♥️ 🕊 ♥️ صبوری با خانواده است♥️ صبوری با دیگران است🙋‍♂ صبوری با خود است😌 و صبوری در راه خدا است @syed213