eitaa logo
تعلیقات
1.1هزار دنبال‌کننده
358 عکس
52 ویدیو
25 فایل
📚 در این صفحه گاهی #خاطراتم را می‌نویسم 📝 و گاهی #یادداشت هایی درباره مسائل گوناگون #حوزه و #جامعه و #انقلاب ... (طلبه حوزه علمیه قم) 📝مسیر ارتباط: @fotros313h (📲 نشر مطالب با ذکر #لینک)
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 سانسور بخشی از بیانات رهبری توسط برخی دوستان انقلابی 🔻 در این مدت که مسئله برجسته بود، دیدیم خیلی ها افراد بدحجاب و بی‌حجاب را با الفاظی چون هرزه، فاحشه و... مورد خطاب قرار می‌دادند. خب، امشب همه دوستان از اینکه آقا درباره حجاب و ضرورت آن صحبت کردند، مسرور و خوشحال بودند. 🔻 اما وقتی کانال‌ها و گروه‌های مختلف را نگاه می‌کردم، بسیار جالب بود که خیلی از رفقای انقلابی این بخش را پوشش ندادند و منعکس نکردند. جایی که آقا حتی برخی از این افراد مکشفه را اهل دین خطاب می‌کند. چرا این جملات را کنار سایر کلمات آقا نمی‌گذاریم؟ چرا رهبری را می‌کنیم؟ چون آنچه ما نمی‌پسندیم را گفته؟ خب، فرق منِ مدعی انقلابی بودن با دیگری چیست که آقا را تا جایی که با میل من همراه است، روایت می‌کنم؟ 🔻 نه اینکه مسئله ناهنجاری حجاب را انکار کنیم. اما آن را درست ببینیم. در این جملات دقت کنیم. ما شهر را در حال روایت کردیم و آقا تحلیل دیگری از بن مایه‌ها و لایه‌های عمیقی دارد که انقلاب رقم زده است. پس بپذیریم در و سطح با آقا فاصله داریم. و این فاصله معنادار است. بیانات سانسور شده رهبری توسط طیفی از برادران و رسانه‌های انقلابی 🔻🔻🔻 🔹 خیلی از کسانی که می‌کنند نمی‌دانند این را؛ اگر بدانند، بدانند که پشت این کاری که اینها دارند می‌کنند چه کسانی هستند، قطعاً نمی‌کنند. 🔹 من می‌دانم. خیلی از اینها کسانی هستند که ، ، اهل ماه رمضان‌اند، اهل گریه و هستند؛ 🔹 توجه ندارند که چه کسی پشت این سیاست رفع حجاب و مبارزه با حجاب است. جاسوسهای دشمن، دستگاههای جاسوسی دشمن دنبال این قضیه است. اگر بدانند حتماً نمی‌کنند. به هر حال این مسئله قطعاً حل خواهد شد. امام در اولین هفته‌های انقلاب، مسئله‌ی حجاب را الزاماً و قاطعاً بیان کردند. جزو کارهای اوائل امام راحل (رضوان‌الله‌علیه) این بود. حالا هم حل خواهد شد ان‌شاءالله. 💻 Farsi.Khamenei.ir 🆔 @taalighat
☘ میلاد امام مجتبی علیه السلام مبارک ☘ روزی حسینی، حسنی دارم و بس در مملکت ری وطنی دارم و بس عشاق ره عشق سبکبال ترند من نیز فقط پیرهنی دارم و بس دوری مسافت نشود مانع من تا شوق اُویس قرنی دارم وبس حالا که حرم نیست، مرا شمع کنید امشب هوس سوختنی دارم و بس دنیا تو اگر یوسف کنعان داری من نیز امام حسنی دارم و بس تا لطف حسن هست، خریداری هست تا زلف حسن هست، گرفتاری هست 🌸🌸🌸 باید سر ما را به طنابی بزنند در مقدم خورشید جنابی بزنند عشاق نشستند سر راه کسی تا دست به حسن انتخابی بزنند باید که به جای چلچراغ و گنبد بالای بقیع، آفتابی بزنند حالا که در رحمت زهرا باز است زشت است اگر حرف عذابی بزنند آن طایفه ای که پسر زهرایند خوب است که در شهر نقابی بزنند ای یوسف کنعان علی ادرکنی ای ذکر حسن جان علی ادرکنی 🌸🌸🌸 ما از قِبَل تو لقمه نانی داریم مثل سگ کهف، استخوانی داریم هر جا کرم است سائلی در کار است ما با تو همیشه داستانی داریم تو واسطه می شوی که هنگام دعا این گونه خدای مهربانی داریم اصلا چه نیاز لیله القدری هست تا نیمه ماه رمضانی داریم ای سوره ی یوسف مدینه، در شهر ما ترس نظر ز این و آنی داریم این قد رشید تو تماشا دارد لا حول ولا قوه الا . . . دارد 🌸🌸🌸 ماییم و تقاضای نظر داشتنت یک شب ز محله ام گذر داشتنت ای یوسف ما به ازدحام عادت کن ماییم و تویی و درد سر داشتنت تو صبر و سکوت کرده ابراهیمی قربان تو و چنین تبر داشتنت تو بانی کربلا شدی و حتی روزی حسین شد پسر داشتنت مبهوت شدند لشگریان جمل از یک تنه این همه جگر داشتنت ای آیینه عزّ و جلّ ادرکنی ای حیدر کرار جمل ادرکنی 🌸🌸🌸 تو میوه هر سال خودت می گشتی پرواز پر و بال خودت می گشتی هر وقت مقابل علی می رفتی آیینه ی اِجلال خودت می گشتی حیف است که با مردم دنیا باشی جا داشت فقط مال خودت می گشتی بهتر که همان پیش خدا می ماندی با مردم امثال خودت می گشتی گفتند: تو گوشواره ی زهرایی در کوچه به دنبال خودت می گشتی هیهات از آن دست بدی که بد زد دستی که میان کوچه تا آمد زد 🆔 @taalighat
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
نخبگان حوزه و دبیر شورا-2.pdf
317.7K
📚 جمعی از فضلای جوان حوزه دیدار و گفتگویی صمیمانه با دبیر جدید شورای عالی انقلاب فرهنگی استاد داشتند و به بیان نظرات خود پرداختند. 🔖 در اين فایل گزارشی از اهم مباحث مطرح شده در 44 صفحه تقدیم می‌شود. 🆔 @taalighat
کانال‌های زرد انقلابی و پمپاژ ناامیدی به اسم انقلابی گری 🔻 امروز داشتم کانالی موسوم به را می‌دیدم. در کمتر از 2 ساعت 4 مطلب با تم انتقادی و مثلا از زاویه مطالبه گری مطرح کرده است. کاری که از بی بی سی و اصلاح طلبان هم برنمی‌آید. 🔻 بعضی‌ها عادت کرده‌اند به غر زدن، نق زدن، اصلا عینکی که بر چشم دارند، است. فقط انتقاد دارند و اعتراض. به عالم و آدم نقد دارند. خودشان هم انگار محور حق هستند. 🔻 آقا بارها و بارها از لزوم گفتند و اینکه نا امید کردن مردم است. این‌ افراد ظاهراً انقلابی نمی‌دانند با این رویه چه بر سر جامعه مخاطبین انقلابی خود می‌آورند. قطعاً فعل شان ناخواسته است اما نتيجه‌اش همان است که رهبری آن را خیانت نامیدند. 🔻 بدتر اینکه محتوا و و شکننده ارائه می‌کنند و تراز تحلیل و افق نگاه مخاطب را تقلیل می‌دهند. 🔻 آقایان، عزیزان این سبک کار رسانه‌ای فقط ضربه زدن است به جامعه انقلابی. مطالبه قاعده دارد. ریتم منظم دارد. کار رسانه‌ای هم قواعدی دارد. قرار نیست هرچه به ذهنتان می‌رسد را بنویسید و در مغز مخاطب فرو کنید. شما نسبت به ذهن مخاطب مسئول هستید. ما هم به و اعتقاد داریم اما بشرطها و شروطها و با رعایت موازین. این مدل کار همان یافتن با دشمن است. 🔻 و چقدر از این کانال‌های زرد در حال گسترش است. باید بیشتر مراقب جامعه انقلابی و ورودی‌های آن باشیم. این چند نمونه را ببینید تنها در 2 ساعت چهار متن که اشکالات اساسی هم دارد منتشر کرده و این مشتی است نمونه خروار🔻🔻 https://eitaa.com/bidariymelat/111142 https://eitaa.com/bidariymelat/111149 https://eitaa.com/bidariymelat/111151 https://eitaa.com/bidariymelat/111152 ➖➖➖➖ 🆔 @taalighat
درباره آوینی (1) 🔻 باید دانست که تمدنها در پاسخ به یک نحوه نسبت و نگاهِ خاص انسان به عالم شکل می¬گیرند و همانگونه که اندیشیدن درباره دفاع مقدس با نگاهی تمدنی و تاریخی ما را متذکر به نحوه برقراری «نسبتِ جدیدِ انسان با عالم می¬کند» _(که این نسبت همان تمدن نوین اسلامی و متفاوت از تمدن غربی است)_ بازاندیشی در آثار و یا فعالیت رسانه ای هم، ما را به همین نسبتِ متفاوتِ انسان با عالم رهنمایی میکند. از این جهت آوینی سخنگوی فردای تمدنی ماست و غور در اندیشه آوینی یعنی بستری برای الگوگیری های بیشتر و توسعه هر چه بیشترِ تمدن نوین اسلامی. از این زاویه می¬توان آوینی را سروشی از غیب انقلاب اسلامی دانست که آمده تا تبیین¬گر افقهای انقلاب اسلامی باشد. 🔻 آوینی را باید در بستر اقتضائات و زمانه انقلاب اسلامی شناخت. از سویی اقتضای عصر مدرن سرعت تکنولوژی است و از طرفی دیگر اقتضای سرعت مسائل انقلاب اسلامی، تولید مسائل متکثر است و این مسائل متکثر، کارهای بر زمین مانده زیادی را ایجاد می¬کند. هنر یک انسان تراز انقلاب اسلامی نه در پاسخگویی به مسائل، بلکه در یافتِ اولویت میان مسائل و آنگاه پاسخ به مسائل است. آوینی به تصریح دوستانش، پیش از تحول هم یک خصلت مهم داشت؛ هیچوقت از کنار هیچ مسئله ای بدون فکر عبور نمی¬کرد؛ سید مرتضی پرسش¬گری بود که مسائل را درهم و برهم نمی دید. توان تحلیل از مسائل پیرامونی و یافت نقطه کانونی درد را داشت. به تعبیری آوینی بمثابه طبیبی فرهنگی بود که علائم مختلف بیماری و بعضا داده های غلط بیمار او را به تجویز غلط نمی کشاند. شاید همین هنر آوینی است که آثار او را برای جوان نسل چهارمی هم جذاب می¬کند. البته نباید این هنر را جدا از سیره و سلوک باطنی آوینی فهمید. وقتی حضرت خدیجه سلام الله آن ثروت عظیم را در راه اسلام خرج نمود، قسمتش کوثر شد و آوینی هم از کثراتش گذشت و همه¬ی آثار پیش از تحولش را برای خدا آتش زد و خدا بینشی کوثری به او اعطا نمود و شد تجلی این آیه که «ان تتقوا الله یجعل لکم فرقانا». 🔻 سید مرتضی دیدبانی بود که سابقا در زمین حریف زیسته و بعد از تحولش، عمیقا آنرا بازاندیشی و تحلیل کرده بود؛ از همین رو حقیقت انقلاب اسلامی را به یک تقابل در سطح سیاسی تقلیل نداد. انقلاب را عمیق و دقیق فهمید و در نقطه نزاع تمدنی گراهای درستی داد، اما او در دیدبانی تمدنی متوقف نماند و به رزم در میدان پرهیاهوی رسانه، مبتنی بر بینش انقلابی پرداخت. او بدرستی از افق دیدبانی فهمیده بود که اگر واقعیت دفاع مقدس درست روایت نشود، در جنگ روایتها از دفاع مقدس، تمدن غرب و غربگرایان روایتی دیگرگونه از حقیقت قدسی دفاع مقدس ارائه خواهند کرد و از آن حقیقت قدسی بیانی تنزل یافته، مادی و هضم شده در می نمایانند. 🔻 بنابراین آوینی ماموریت را نه در دهه نود بلکه در دهه شصت به درستی دریافت و برایش از جان و آبرو مایه گذاشت. آوینی به درستی دریافته بود که در جهاد تبیین باید «واقعیت» را «آنگونه که هست» روایت کرد والا دشمن روایتی دلخواه و متناسب با اغراضش از واقعیت ها می¬سازد و مخاطب را ریاکارانه می¬فریبد. 🔻 سید بخوبی می دانست عادت نوعِ اهل رسانه این است که پروپاگاندا محور روایتی از واقعیت بسازند و از آنجا که روایتِ حاقِ واقعیت اساسا مد نظر اهل رسانه نیست لذا این روایت در بهترین حالاتش مبتلا به بی دقتی است. اما او مبتنی بر بینش عمیق از انقلاب اسلامی، در میدان رزم رسانه ای نه تنها از بی دقتی عبور می¬کند بلکه به کارش یقین دارد و این یقین آنچنان برایش مقدس است که در شب قدر، نوارکاست روایت فتحش را بجای قران بر سر می¬گیرد و بک یا الله می¬گوید. اساسا میزکار آوینی همان سجاده دیگری است که آوینی بارها تا به صبح بر سر همین سجاده به خواب رفته، گریسته و مراتب قرب را تا وصول به مقام شهادت پشت سر گذاشته است. 🔻 شاید این حرف برای بعضی سنگین باشد اما در مقام شناخت او چاره ای جز بیان این حقیقت نیست: آوینی در مقامِ شهودِ حقیقتِ انقلاب اسلامی بود و کنش او در میدان رزم رسانه ای، تجلی گاه همین بینش شهودی در نسبت با انقلاب اسلامی بود. مبتنی بر همین بینش الهی، بر خلاف روند متداول مستندهای جنگ، سید مرتضی نه آزادسازی زمین و نه انهدام نیروها و تجهیزات دشمن، هیچیک را به تصویر نکشید؛ بلکه او فتح‌الفتوح انقلاب اسلامی را که «انسان انقلاب اسلامی» باشد، به قاب تصویر برد و در یک تغییر مهم بجای خبرنگار، رزمنده را در کانون روایت نشاند و از ظاهر رزمنده به باطن او رفت و مخاطب را بر سر سفره باطن رزمندگان نشاند. 📌 ادامه دارد... 📝 به قلم: فاضل ارجمند حجت‌الاسلام محمد یوسفعلی تبار (دانشجوی دکتری مبانی نظری اسلام) 🆔https://eitaa.com/taalighat
درباره آوینی (2) 🔻 سید شهیدان اهل قلم در مقام کنش‌گر جنگ رسانه ای، خودش را زیسته است. یعنی میان او و اثرش فاصله ای نیست، دوگانگی میان اثر و وجودش دیده نمی¬شود. او همان چیزی را که زیسته، بیان کرده است و کلمات آوینی نازله¬ی مقام وجودی او هستند؛ برخلاف خیلی¬ها که میان اثر و عمل¬شان دوگانگی دیده می-شود و این دوگانگی دیر یا زود طشت رسوایی شان را به زمین می اندازد. 🔻 آوینی در جایگاه دیدبان نزاع تمدنی حق و باطل با بینشی تاریخی به تمامیت این جبهه نظر دارد و تحلیل او از روند انقلاب اسلامی و تحلیلی خرد نیست بلکه به رشد و افول این جبهه تاریخی نظر دارد. مبتنی بر چنین بینشی آوینی شاهد تحولات نوینی است که با وقوع انقلاب اسلامی در گستره تاریخ پدیدآمده است و وعده دهنده¬ی تمدن مقدمه عصر ظهور است: "حتی اگر هیچ برهان دیگری در دست نداشتم ، ظهور انقلاب اسلامی – و بهتر بگویم ، بعثت تاریخی انسان در وجود مردی چون حضرت امام خمینی(ره)- برای من کافی بود تا باور کنم که عصر سپری شده است و تا وضع موعود که انتظار اوست ، فاصله چندانی باقی نمانده است." مجاهد عرصه هنر و جهاد تبیین مادامیکه متذکر این بینش تاریخی نباشد و دیدبانی تاریخی نکند در فهم انقلاب اسلامی و یافت «رشدهای» در درون جبهه انقلاب و تحول تاریخی بعد از انقلاب اسلامی ناکام خواهد ماند و بمرور به ورطه شکست فکری و ارتجاع درمی¬غلطد. شاید بعضی بپرسند راستی اگر آوینی امروز زنده بود چه میکرد؟ 🔻 نقطه تمایز آوینی با دیگران در این بود که از اسلامی و با زبان انقلاب اسلامی با مخاطبانش سخن میگفت نه اینکه از افق تمدن غرب و با زبان تمدن غرب به دفاع از انقلاب برآید. بنظر او مواجهه با پدیده¬های معاصر باید از عالَم انقلاب اسلامی باشد. آوینی در روایت فتحش، راوی توسعه حقیقت انسان بود. قران کریم این حقیقت را در مقام آموزش دعا به رسولش چنین تصویر نموده که یا رسول الله علم را چنین بخواه: «قُلْ رَبِّ زِدْنِي عِلْماً» یعنی وجود من را از حیث علم توسعه بده نه اینکه خدایا علمم را زیاد کن. توسعه وجودی در تناسب با علم است که موضوعیت دارد و آوینی اگر امروز بود از صِرف توسعه علم در جمهوری اسلامی یا درباره کیفیت حل معضل کرونا مستند نمی ساخت بلکه توسعه انسان انقلاب اسلامی ذیل این مسایل روایت میکرد. 🔻 زبان سرخ آوینی در دوره حیاتش بی تعارف و بعضا گزنده بود و همین هم حضور او را در حوزه هنری و... مشکل می¬کرد. او بدون بعضی از ملاحظات که امروز برای ما پررنگ شده، سخن میگفت. او حقیقت را بی لفافه و بی لکنت به میان می¬آورد و امروز لازمه آوینی شدن، تقوایی است که شجاعت و زبان سرخ بدهد، تقوایی از جنس تقوای مجاهدان نه تقوای عارفان گوشه نشین منفک از اجتماع. 🔻 رفتار سید مرتضی چه در روایت فتح و چه در سوره بمثابه ملکه زنبور عسلی بود که دیگران بر گردش حلقه می¬زنند تا شهدی بسازند. چشاندن شیرینی شهد انقلاب اسلامی جز به خون دل خوردن و جمع کردن مومنان به انقلاب اسلامی با وجود اختلاف سلیقه¬ها ممکن نبوده و نیست و این گسست های ناشی از اختلاف سلیقه¬ها ریشه در آن دارد که سید مرتضی ¬های جمع ما کم شده¬اند. راستی جهادگر جهاد تبیین، چگونه می تواند در جنگ روایتها مانند سید مرتضی به پیش بتازد و عقب ننشیند شک به دل راه ندهد؟ 🔻 یکی از نگرانی های آوینی خوفِ تاثر از هیمنه تکنیک، تکنیک زدگی و تکنولوژی بارگی بود. آنچنان که بعضی گفته بود من به قرائت عبدالباسط گوش نمی¬دهم چون در قرائت او غلبه فرم بر محتوا اتفاق افتاده است. گاهی ما با خود می اندیشیم که یاد گرفتن بعضی فنون سخنوری یا مناظره یا نگارش و فیلمبرداری و... دست ما را برای دفاع از انقلاب در جنگ روایتها پر میکند، حال آنکه بی مایه فطیر است و سید مرتضی نگران همین تکنیک زدگی، غلبه فرم بر محتوا و کنشگری بی پایه بود. راه طی شده آوینی دو گذرگاه را برای کنشگری در جهاد تبیین به ما می نمایاند: 1. شناخت حقیقت غرب: سید شهیدان اهل قلم در مقام شناخت و خصوصا شناخت غرب بدنبال عمق شناخت بود نه یک شناخت سردستی و گذرا. از اینرو هیچگاه خود را مهیمن و مسیطر ندید و کیفِ دوشی آوینی در لحظه شهادت هم حاوی کتابی درباره تقابل غرب و شرق بود. بر خلاف ما که با خواندن یک جزوه یا کتاب نقطه آغاز را نقطه اوج می پنداریم. 2. شناخت حقیقت انقلاب اسلامی: کنشگری در راستای دفاع از انقلاب اسلامی بدون فهم عمیق و دقیق از انقلاب اسلامی نتیجه عکس میدهد. و البته فهم این حقیقت جز با سابیدن زنگار دلها هم به تفصیل حاصل نمی¬شود. برای سیدِ شهید، حقیقت انقلاب یک امر شهودی بود و او که حقیقت انقلاب را زیسته بود، صدایش هم انسان را به وادی دیگری می¬بَرد و دل را نورانی می¬کند. اساسا جنس انقلاب اسلامی که به نور ولایت متصل است نمی¬تواند کنشگری برای تنویر ذهن را، بی تحول در قلوب تصور نماید.
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
از پویانفر تا پناهیان... 🔻 سحر 21 ماه مبارک رمضان است. تازه از مراسم احیا برگشتم. خسته دارم شبکه‌های مختلف را نگاه می‌کنم. به رسیدم، برنامه نجم‌الدین شریعتی است و مهمان برنامه محمدحسین 🔻 چند دقیقه‌ای صبر کردم ببینم چه می‌گویند نه به این خاطر که ایشان مداح محبوب من باشد. کسی‌که پای روضه و و حاج محسن و... بوده مداح های امروزی ازش دلبری نمی‌کنند. 🔻 اول نجم‌الدین کمی دلجویی می‌کند که مدتی به تلویزیون دعوت نشده، او هم با لبخند ملیحی می‌گذرد. بعد چند قطعه می‌خواند. 🔻 حالا یکدفعه پویانفر می‌گوید می‌خواهم سحر 21م نکته‌ای بگویم. دقت می‌کنم ببینم چه می‌خواهد بگوید. ادامه می‌دهد: مسئولین حقی بر گردن ما دارند و آن هم امر به معروف آن‌هاست. جوان‌ها رنجیده اند، ما مردم خوبی داریم. اگر مسئولی احساس می‌کند نمی‌تواند کار کند، خودش کنار برود! مردم اشتباهات شما را به پای دین می‌گذارند و... بله؟ جانم؟ چی شد الان؟ مسئولین ارشاد شدند؟ جوان‌ها رنجیدند؟ 🔻 اصلاً با نیت گوینده کاری ندارم. با اثر آن کار دارم. چقدر از این بدم می‌آید. خیلی زیاد. اگر از فشار اقتصادی می‌گفت و لزوم کار بیشتر مسئولین، این هم خوب بود. اما جملاتی که همه می‌توانند با آن حال کنند. جملاتی که فردا طیف خاصی را به کف زدن وامی‌دارد. الان شما نماد مردم مداری شدی؟ الان این آنتن، این موقعیت زمان گفتن این چند جمله است که هیچ نسبتی با هیچ چیزی ندارد. 🔻 ناراحتی‌ام بالا گرفته که مهمان عوض شد و حاج علیرضا می‌آید. از شکر می‌گوید، از شهدا می‌گوید، از لحظات آخر شهدا می‌گوید که جملات روزهای آخرشان جنس دیگری دارد و این را مهم می‌داند. یکدفعه شروع می‌کند خواندن وصیت‌نامه که پشتیبان ولایت فقیه باشید و دور این آقا بگردید و... در دلم آفرین می‌گویم. آفرین، سحر روز شهادت مولی، باید از گفت. باید از شهید گفت. باید اینقدر مستحکم بدون محافظه‌کاری سخن گفت. نه آن طور گرد و بی‌خاصیت. 🔻 این‌ها را پناهیانی می‌گوید که سال‌ها پای ثابت منبر بوده و الان چندسالی است که دیگر دعوتش نمی‌کنند. اما رنجیده نیست و کار خودش را می‌کند. حتی وقتی از او پرسیدم چه شده که دیگر بیت نمی‌روید با لبخندی مملو از آرامش از کنار سوالم عبور می‌کند. 🔻 این دو برخورد را در ذهنم مقایسه می‌کنم. هردو تریبیون دارند. هردو انتقاد دارند. هردو بی‌مهری دیده‌اند. هردو مخاطب دارند. اما این کجا و آن کجا... البته مقایسه حاج علیرضا و پویانفر قطعاً مقایسه غلطی است، فقط رفتار را فارغ از افراد مقایسه کردم. 🆔 @taalighat