🔰 "عصر حیرت" یا "عصر حسرت!" ✍️ مهران صولتی (جامعه‌شناس و ژورنالیست‌اندیشه اصلاح‌طلب) 🔸مهدی نصیری؛مدیر مسئول روزنامه #کیهان و #هفته_نامه_صبح دردهه ۷۰ مدتی است که دچارتحول و بازاندیشی دراندیشه‌های پیشین خود شده و مدافع نظریه دین حداقلی شده است. 🔹نصیری البته درسطح نظری همچنان مـدافع نظـریه دین حداکثری است ولی معتـقد است که در روزگار حاکمیت جمهوری اسلامی نمی‌توان این ایده را محقق کرد. 🔸نصیری در مصـاحبه اش با سال نامـه نوروزی #هفته_نامه_صدا به تفصیل در مورد نظریه‌اش با عنوان عـصر حـیرت سخـن گفته و کـوشیده است تا با رویکردی واقع گرایانه از جمهوری اسلامی دعـوت کند تا از بلند پروازی‌های خود درباره تحقق #تمدن_اسلامی دست شسته و دنیایی بهتر را برای مردم ایران به ارمغان آورد. دنیای بهتری که می تواند دینداری مطلوب تری را برای مردم به همراه آورد. 🔹نصیری به صراحت اذعان می کند که در بازاندیشی مواضع گذشته خود اکنون به ضـرورت حاکـمیتی مبتنی بر رواداری در ایران دست یافته و معتقد است که آینده متعلق به حکومتی است که بتواندمشارکت موثر شهروندان خود در تصمیم گیری‌ها را فراهم نماید. 🔸نصیری حتی در اظهار نظری بدیع بیان میکند که جمهوری اسلامی باید از برخی ادعاهای خود دست کشیده و حتی برخی امور ناسازگار با دین را به بهای آباد کردن دنیا و دین ایرانیان بپذیرد! 🔹مصاحبه نصیری به ویژه برای کسانی که سیرتحولات معرفتی دهه ۷۰ را از سر گـذرانده اند خـواندنی و دلپذیر جـلوه می کند ولی می‌‌تواند به مـا یادآوری کند که اکنون در عصر حسرت در نسبت با آن ایام به سر می بریم! 🔸دهـه ای کـه می توانست با تداوم تلاش های تئوریک #عبدالکریم_سروش و آغاز دیالوگی ثمربخش میان روشنفکران دینی و سکولار بر سر موضوعاتی مانند رابطه دین با #دموکراسی، #حقوق_بشر و #پلورالیسم و ... عصر نوینی را در ایران رقم زند. 🔹درآن سالها #مهدی_نصیری باتصدی مسئولیت در نشریات کیهان و صبح کوشید تا یک تنه حضورروشنفکرانی مانندسروش را درجامعه ناامن سازد. زدن اتهـام جـاسوسی، انتقال جهت دار مـحتوای سخنرانی‌ها، حمایت از هجوم انصار حزب الله به محـافل فرهنگی همـچون کتابفروشی مرغ آمین، پایین کشیدن فیلم‌های روی پرده و اقداماتی از این دست هم در راستای مقابله با تهاجم فرهنگی صورت می گرفت. 🔸 تجـربه مـوفق مـجله کـیان در برقـراری یک گـفت و گـوی سازنـده میان روشنفکران با یکدیگر همان چیزی بود که در سال های بعد دیگر تکرار نشد واین نبود مگر بدلیل جهد فراوان نصیری و اخلافش درسیاسی کردن فعالیت نخبگان فکری این مرز و بوم. 🔹بنابر این به نظر می رسد نصیری درکنار گام نهادن درمسیر خانه تکانی فکری که بخشی از آن در ابتدای یادداشت آمـد، نیازمند روشنی بخشیدن به نقش موثر خود در تحـریف حـقیقت و تقدیس خشونت در نیمـه اول دهه هفـتاد نیز هست تا دیگـران بتوانند تجـدید نظـر او در مـواضع گذشته اش را صادقانه تلقی کنند! 🔻پ.ن: چه خوب آقای صولتی و امثال ایشان به تطهیر چهره‌هایی مثل سروش پرداخته‌اند!! درحالی که براندازی نرم انقلاب اسلامی از سوی #حلقه_کیان با تئوری اصلاحات دین، شواهد بسیاری دارد. ⚜ @taammolat74

📮«مجلس تَراز مجلسي است كه در مأموريت اصلي خودش _ كه ريل‌گذاري براي حركت كلّ دستگاه‌هاي نظام است _ بتواند به‌نحوي #قانونگذاري كند كه مبتني بر #فقاهت اسلام و مبتني بر يك #عقلانيت فعال و كارآمد و در جهت #پيشرفت اسلامي باشد، يعني بايد به‌گونه‌‏اي جهت‏گيري كند كه حركت اجتماعي را در بستر سير به سمت #تمدّن_اسلامي سامان دهد. البته جامعه بايد مراحلي را پشت سر بگذارد تا به تمدن اسلامي برسد، طبيعتاً دستگاه قانونگذاري بايد اين #مراحل را براي گذار بشناسد و متناسب با هر مرحله، قوانين را به‌گونه‌اي طراحي كند كه با صلابت و آرامش، اين مراحل را پشت سر بگذاريم و به تمدن اسلامي نزديك شويم». ✍️ استاد میرباقری ⚜️ @taammolat74

🔰دوران تفکر شریعتی تمام شده است! ✍️ قاسم پورحسن 🔸#شریعتی هم درد دین داشت و هم متفکری در حوزه دین بود، اما جامعه‌شناسانه. شریعتی در رهیافت #جامعه‌شناسانه دست به مطالعه‌ای ایدئولوژیک زد که نه واقع‌گرایانه بود و نه عینیت‌گرایانه، به همین علت در فهم دین، سنت اسلامی، علل انحطاط و زوال و فراز و صعود #تمدن_اسلامی دچار اشتباهاتی اساسی شد. 🔹گرچه رویکرد جامعه‌شناسانه او در دین تازه و بدیع و مشتمل بر رویکرد پراقبالی بود، اما خردنگرانه و در نهایت تقلیل‌گرایانه بود. شاید بتوان گفت که شریعتی پایه‌گذار رویکرد مطالعه جامعه‌شناسانه در حوزه دینداری بود، اما نمی‌توان رویکرد او را حتی جامعه‌شناسی دین نامید، چراکه در این منظر باید بی طرفانه دست به مطالعه زد، در حالیکه شریعتی جانبدارانه و گاه منکرانه دست به داوری می‌زند. 🔸درک جامعه‌شناسانه شریعتی برخلاف بسیاری از تحقیقات انجام شده در ایران و حتی دیدگاه مسلط، درکی جامع نیست، بلکه از جزئی‌نگری و ناتمامیت رنج می‌برد. وی به سبب سیطره رویکرد خردنگرانه نتوانست نسبت آزاد با دین و سنت اسلامی داشته باشد. درک آزاد با تفکر عقلانی در پیوند است، در حالیکه درک جامعه‌شناسانه او به توجیه‌سازی نزدیک است، نه معقول ساختن مطالعه. (البته مرادم توجیه ایدئولوژیک است نه توجیه معرفتی). 🔹شریعتی تنها به مطالعه #دین_نهادی دست زد. رویکرد جامعه‌شناسانه به دلیل خصلت تقلیل‌گرایانه توجهی به مطالعه پدیدارشناسانه دین ندارد، از این رو ماهیت دین و حیث وجودی دین را نمی‌کاود. شریعتی خود تاکید دارد که رویکردش در دین جامعه‌شناسانه است، لذا مرادش از توحید، توحید در تاریخ و جامعه است. 🔸رویکرد جامعه‌شناسانه شریعتی، رویکردی تقلیل‌گرایانه می باشد که فهمی نحیف و لاغر و تک‌ساحتی از دین و سنت اسلامی ارائه داده و صرفا به کارکرد انضمامی دین (آن هم اجتماعی محض) التفات نشان داده است. سنخ مطالعه شریعتی از دین، #معرفت‌شناسانه نیست. 🔹به عقیده من دوران تفکر شریعتی تمام شده است البته نه به این معنا که او آدم بزرگی نبود اما دوران نگاه جامعه شناسانه دیندارانه دین تمام شده است. دیدگاهی که شریعتی عرضه کرد دیدگاه جامعه شناسی دین نیست و معتقدم که شریعتی جامعه شناس نیست و بیشتر به تاریخ شناسی تمایل دارد. 💢توجه داشته باشید که تلقی من از تمام شدن دوران تفکر شریعتی الزاما تلقی منفی نیست بلکه فکر می کنم که برای شریعتی نظریه انحطاط از هرچیز دیگری مهم تر بوده است. او نگاه حداکثرگرایانه به دین دارد که به نظر من این دوران به سرآمده و تمام شده است. ما می توانیم برگردیم شریعتی را بخوانیم اما فکر نمی کنم دیدگاه او به عنوان یک رهیافت و نه یک سنت قابل استفاده باشد. ⚜️ @taammolat74

🔰مروری بر کتاب «برگ‌های گمشده» ✍️ سعید مستغاثی 💠

جوایز نوبل سال 1000 میلادی فقط برای مسلمانان

🔸در کتابی به به نام The Future Of Political Islam (آینده اسلام سیاسی) تالیف نویسنده و محقق معروف آمریکایی، "#گراهام_فولر" که در سال 2003 توسط #انتشارات_مک_میلان در آمریکا به چاپ رسیده، ابعاد مختلف گرایشات سیاسی اسلام گرایان و عملکرد آنها خصوصا در دو سه دهه اخیر در نقاط ملتهب جهان (از نقطه نظر غربی ها) مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است. در مقدمه کتاب نقل قولی از یک مورخ و دانشمند یهودی به نام "#مارتین_کریمر" آمده که موقعیت اسلام را در بیش از 1000 سال پیش چنین ترسیم می کند: "🔹در سال 1000 میلادی،خاورمیانه اساس دنیای متمدن بود.کسی اگرزبان عربی نمی دانست، نمی توانست ادعا کند که آموزش کاملی دیده است. یک امپراتوری اسلامی از طریق فتح و غلبه از 4 قرن پیشتر، بذرهای یک #تمدن_اسلامی را کاشته و آبیاری کرده بود و این تمدن توسط اراده آزاد خلاقیت های مادی و شجاعت های معنوی حمایت و پشتیبانی می شد. تردیدی وجود ندارد که سلسله های اسلامی، قوی ترین سیاست و اقتصاد و نظامی گری روز را به نمایش گذراده بودند. این #تمدن_شهری فوق العاده، هوش و نبوغ و استعداد انسان ها را به خوبی پرورش داد. به نظرم اگر در آن سالها یعنی سال 1000 میلادی ، جایزه نوبل وجود داشت ، تقریبا همه جوایز آن ، به مسلمانان اختصاص می یافت ..." ⚜️ @taammolat74