بسم الله الرحمن الرحیم
مبحثی با عنوان « #رویدادها در آیینه تعلیم و تربیت » در سه جلسه تقدیم مخاطبان بزرگوار شد. در این جلسه یک خلاصهبندی از آن سه جلسه خواهم داشت. بعد دو مطلب مهم عرض میکنم با چند نکته
تقویت مستمر #اراده یک رسالت انسانی است. که هم زمینهی تحقق مسئولیتها و هم عامل مبارزه با موانع طبیعی و غیرطبیعی است.
عدم تقویت اراده، تاثیرپذیری از محیط را به
دنبال خواهد داشت که با گذشت زمان
عمیقتر نیز میشود.
✅ راهکار موثر در تقویت اراده، #ورود_مشتاقانه به #زندگی_گروهی است.
🔴 مانع جدی این ورود #خودخواهی است.
لازم به ذکر است که خودخواهی همان #اراده_کاذب است. پس تقابل درونی انسان بین اراده صادق و اراده کاذب است. اراده صادق همان #عزت است. و اراده کاذب همان #ذلت است.
هر انسانی به هر اندازه از هیجان، تعصب و هوس که از مراتب نفس هستند برخوردار باشد، به همان اندازه به سوی اراده کاذب گرایش نشان خواهد داد و بدتر اینکه تصور خواهد کرد که ارادهی صادق دارد.
ارادهی صادق نشانههایی دارد که به چهار مورد از موارد مهم آن اشاره میکنم:
1⃣ #خوشبینی_به_خدا
یعنی اینکه « بدانی هیچ ارادهی شری از خدا به سوی انسان نیست ».
2⃣ #خوشبینی_به_مردم
یعنی « خطاهای مردم را حمل به صحت کردن ».
مثلا ما به چشم خود میبینیم یک فردی شراب مینوشد به خودمان بگوییم که داخل آن ظرف شراب نبوده یا بگوییم که آن فرد نمیدانسته داخل آن ظرف شراب است و از این قبیل ...
3⃣ #بدبینی_به_خود
یعنی « به صوابهای خود قانع نشدن ».
هرکار صوابی که انجام میدهیم بگوییم که باید بهتر از این بشود.
4⃣ #بدبینی_به_دشمن
یعنی « به حرفهای دشمن ذرهای اعتماد نکردن».
حتی اگر حرفی بزند که در ظاهر درست باشد،نباید به ظاهر حرف او فریب خورد. چون دشمن هیچوقت نمیتواند وارد حیطهی صداقت شود (به یاد داشته باشید).
⬅️ آگاهی به این چهار نشانه و تلاش برای تحصیل آنها انسان را صاحب ارادهی صادق خواهد کرد.
خداوند متعال هم قابلیت کسب ارادهی صادق و ارادهی کاذب را به همه داده است.
✓ آن فردی که دنبال ارادهی صادق است یعنی از سرمایه اولیهای که خدا به او داده استفاده بهینه میکند؛ او هم به مسیر توفیق وارد شده و هم مشمول #هدایت_پاداشی خدا خواهد شد. بهترین نشانه آن #احترام قائل شدن به اراده و اختیار انسانی است.
✓ اما فردی که دنبال ارادهی کاذب هست یعنی سرمایه اولیه الهی را هدر داده، او هم به مسیر مکر وارد شده و هم مشمول #ضلالت_کیفری است.
🔺 مسیر #مکر؛ مسیر #انحراف از اراده و اختیار انسانی
که به دو شکل کلی ظهور پیدا میکند:
1⃣ #زور_گفتن به مردم:
در آموزههای قرآن به علت «قَد تَبَیٌَنَ» زور گفتن چه در مسیر رشد و چه در مسیر غی از مصداقهای ورود به #مکر است. بدیهی است که زور گفتن در مسیر غی همواره وجود دارد چون اولیای طاغوت به آن اهتمام جدی دارند. اما در مسیر رشد به علت حاکمیت ولی خدا زور وجود ندارد، از این رو زور گفتن از حیطهی اجتماعی به حیطهی فردی انسان تنزل پیدا میکند.
از مصداقهای مهم منافع اصولگرایان همین زور گفتن به مردم در امور اجتماعی است،با این مبنا که مردم نمیتوانند مصلحت اجتماعی خود را تشخیص بدهند. ولایت فقیه مانع جدی و محکم این هست.
از این رو این اصولگرایانِ محض، ناگزیر هستند زور گفتن را به حیطهی فردی انتقال دهند و در عرصهی اجتماع دم از #فرهنگ بزنند.
2⃣ #برجسته_کردن جنبهی فردی دین:
بخش عمدهای از آموزههای قران برای تنظیم روابط اجتماعی انسانهاست.
محدود کردن آموزههای دین در حد فردیت از مصداقهای ورود به مکر است. بدیهی است این برجسته کردن در مسیر غی هیچ معنایی ندارد چون اولیای طاغوت از اساس با دین مخالف هستند.
از مصداقهای مهم منافع اصلاحطلبان، مردم را به جنبهی فردی دین مشغول کردن میباشد اینجا نیز ولایت فقیه مانع جدی و محکم است. از این رو گسترهی این شعار فریبکارانه را کم میکنند و در عرصهی اجتماع دم از #توسعهی_سیاسی میزنند.
📝 چند نکته مهم:
۱) توجه عمیق به دو مطلب بالا نشان میدهد که ذات #ولایت_فقیه با دیکتاتوریِ مذهبی و سیاسی منافات دارد.
۲) اصولگرایان و اصلاحطلبانِ محض هیچوقت نمیتوانند وارد #جهاد_اقتصادی شوند. چون هردو دنیا طلب هستند.
۳) #اصولگرایان با پوششی از تعهد دینی، ظاهری مذهبی داشته اما در باطن مستبد هستند این همان #نفاق_مذهبی است.
۴) #اصلاحطلبان زبانی و با پوششی از آزادی مدنی از جنبهی فردی دین دم میزنند اما در باطن مستبد هستند که این همان #نفاق_سیاسی است.
✍ #نکته_پایانی:
حال که به صراحت از مسائل سیاسی با رویکرد تربیتی گفته شد از مخاطبان بزرگوار انتظار دارم با دقت در مباحث، قدری در #جریان_شناسی کشور تفکر کرده و خود را برای انتخابات ریاست جمهوری آماده نمایند.
و صل الله علی سیدنا محمد و آله الطاهرین
@tabyin1318