✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️«مشورت» در اسلام از چه جايگاهی برخوردار است؟
🔹مسأله #مشورت به ويژه در امور اجتماعى و آنچه به سرنوشت جامعه مربوط است، از مهم ترين مسائلى است كه #اسلام آن را با دقّت و اهميّت خاصّى مطرح كرده و در آيات #قرآن و #روايات اسلامى و تاريخ پيشوايان بزرگ اسلام جايگاه ويژه اى دارد. در چند آيه از #قرآن_مجيد دستور به مشورت داده شده است. در «آیه ۱۵۹ سوره آل عمران» خداوند به پيامبر اکرم (صلى الله عليه و آله) دستور مى دهد كه با مسلمانان در امور مهم #مشورت كند: «وَ شاوِرْهُمْ فى الاَمْرِ».
🔹و در «آیه ۳۸ سوره شورى»، هنگام بيان اوصاف برجسته مؤمنان راستين ميفرمايد: «وَالَّذين اسْتَجابُوا لِرَبِّهِم وَ اَقامُوا الصَّلوةَ و اَمْرُهُمْ شُورى بَيْنَهُمْ»؛ (و كسانى كه دعوت پروردگارشان را اجابت كرده و نماز را برپا مى دارند و امورشان با #مشورت در ميان آنها انجام می گیرد). همان گونه كه ملاحظه مى كنيد در اين آيه، مسأله #شورا در رديف #ايمانبهخدا و #نماز قرار گرفته كه بيانگر اهميّت فوق العاده آن است.
🔹گاه گفته مى شود مأمور شدن #پيامبر_اکرم (صلى الله عليه و آله) براى #مشورت با مردم تنها به خاطر احترام به شخصيّت مسلمانان و شركت دادن آنها در مسائل اجتماعى بوده؛ زيرا تصميم گيرنده نهايى شخص #پيامبر (صلى الله عليه و آله) بوده است نه شورا، چنان كه قرآن در پايان آيه مشورت مى فرمايد: «فَاِذا عَزَمْتَ فَتَوَكَّلْ عَلَى اللهِ». [۱]؛ (امّا هنگامى که #تصمیم گرفتى، [قاطع باش و] بر خدا توکّل کن).
🔹ولى مسلم است كه منظور از ذيل آيه اين نيست كه پيامبر (صلى الله عليه و آله) با مردم مشورت كند و بعد نظرات آنها را ناديده گرفته، و راه ديگرى را پيش گيرد، چنين كارى نه با هدف آيه سازگار است - زيرا سبب بى احترامى به افكار عمومى و در نتيجه رنجش مسلمانان مى شود و نتيجه معكوس مى بخشد - و نه با تاريخ پيامبر (صلى الله عليه و آله) مى سازد؛ چرا كه در حوادث مهم هنگامى كه #مشورت مى كرد، به نظريّه مردم مسلمان احترام مى گذاشت و حتّى گاه نظر مبارك خود را ناديده مى گرفت تا اصل مشورت در ميان آنها تقويت گردد.
🔹قابل توجّه اينكه آيه مشورت با توجّه به آيات قبل و بعد آن، ناظر به غزوه اُحُد است و مى دانيم در داستان احد، پيامبر (صلى الله عليه و آله) موافق به خارج شدن لشگر از شهر نبود، ولى چون نظر اكثريّت مسلمانان بر اين امر قرار گرفت، موافقت فرمود. [۲] و به فرض كه اين آيه براى پيامبر (صلى الله عليه و آله) چنين ويژگى را قائل شود كه مشورتش با مردم جنبه تشريفاتى داشته باشد، ولى «آیه ۳۸ سوره شورى» كه دستور برای عموم مسلمين بيان مى كند، كاملا بيانگر اين مطلب است كه بايد كارهاى مهم در ميان مسلمين با نظر #شورا انجام پذيرد و شورا نقش تعيين كننده دارد.
🔹بديهى است #شورا در مسائلى است كه حكم خاصّى از سوى خداوند نازل نشده باشد، و اگر مى گوييم شورا در امر خلافت پيامبر (صلى الله عليه و آله) بى اعتبار است، به خاطر اين است كه در اين زمينه #دستور_خاصّى از سوى #خداوند رسيده بود، و با تعيين #وصىّ و خليفه پيامبر (صلى الله عليه و آله) از طريق #وحى به وسيله #پيامبر_اسلام (صلى الله عليه و آله) جايى براى شورا باقى نمى ماند؛
🔹و به تعبير ديگر #مشورت هميشه در موضوعات است نه در #احكامى كه دستور آن از سوى #خداوند صادر شده است. به هر حال #شورا در محدوده اى كه در بالا بيان شد يك اصل اساسى در #اسلام است. تعبير به #امر، اشاره به كارهاى مهم، مخصوصاً مسائل مورد نياز #جامعه است، و اين واژه چنان مفهوم گسترده اى دارد كه تمام امور مهم سياسى، نظامى، اقتصادى و فرهنگى را در بر مى گيرد.
🔹در #قرآن_مجيد حتّى در امور مهم مربوط به نظام #خانواده (اجتماع كوچك) دستور به مشورت داده شده است؛ از جمله در باز گرفتن كودك از شير قبل از فرا رسيدن دو سال كامل اشاره به اصل #مشورت مى كند و مى فرمايد: «فَاِنْ اَرادا فِصالا عَنْ تَراض مِنْهُما وَ تَشاوُر فَلا جُناحَ عَلَيْهما»؛ [۳] (و اگر آن دو [پدر و مادر] با رضايت يكديگر و #مشورت بخواهند [کودک را زودتر] از شير باز گيرند، گناهى بر آنها نيست) و اين، دليل بر اهميت فوق العاده مشورت در كارها است.
پی نوشتها؛
[۱] قرآن کریم، سوره آل عمران، آيه ۱۵۹
[۲] سيد المرسلين، الهادی، جعفر، جامعه مدرسين، قم، ۱۴۲۷ق، چ سوم، ج ۲، ص ۱۴۰، منطقة «احد».
[۳] قرآن کریم، سوره بقره، آيه ۲۳۳
📕پيام قرآن، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلاميه، تهران، ۱۳۸۶ش، چ نهم، ج ۱۰، ص ۸۷
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#شورا #مشورت
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️آثار «تقوا» در انسان و جامعه (بخش دوم)
🔸#تقوا به انسان آزادى معنوى مىدهد، یعنى او را از اسارت و بندگى هوا و #هوس آزاد مىکند، رشته آز و #طمع و #حسد و #شهوت و #خشم را از گردنش برمىدارد و به این ترتیب ریشه رَقّیَتها و بردگی هاى اجتماعى را از بین مىبرد.
💠تقوا و آزادى
🔹لازمهی اینکه انسان از زندگى حیوانى خارج شود و یک #زندگى_انسانى اختیار کند این است که از #اصول_معین و مشخصى پیروى کند، و لازمهی اینکه از اصول معین و مشخصى پیروى کند، این است که خود را در #چهارچوب همان #اصول محدود کند، و از حدود آنها #تجاوز نکند، و آنجا که هوا و #هوس هاى آنى او را تحریک مىکند که از حدود خود تجاوز کند خود را #نگهدارى کند. نام این «خود نگهدارى» که مستلزم ترک امورى است #تقوا است.
🔹نباید تصور کرد که #تقوا از مختصات دیندارى است، از قبیل نماز و روزه، بلکه تقوا #لازمه_انسانیت است. انسان اگر بخواهد از طرز زندگى حیوانى و جنگلى خارج شود ناچار است که #تقوا داشته باشد. در زمان ما مىبینیم که تقواى اجتماعى و سیاسى اصطلاح کردهاند. چیزى که هست #تقواى_دینى یک علوّ و قداست و استحکام دیگرى دارد و در حقیقت تنها روى پایه #دین است که مىتوان #تقوایى_مستحکم و با مبنا به وجود آورد، و جز بر مبناى محکم #ایمانبهخدا نمىتوان بنیانى مستحکم و اساسى و قابل اعتماد به وجود آورد.
🔹قرآن کریم مىفرماید: «أَ فَمَنْ أَسَّسَ بُنْیانَهُ عَلى تَقْوى مِنَ اللهِ وَ رِضْوانٍ خَیْرٌ أَمْ مَنْ أَسَّسَ بُنْیانَهُ عَلى شَفا جُرُفٍ هارٍ» [۱] (آیا آن کس که #بنیان_خویش را بر مبناى #تقواى_الهى و رضاى او بنا کرده بهتر است، یا آن که بنیان خویش را بر #پرتگاهى_سستِ مشرف بر آتش قرار داده است؟). به هر حال #تقوا، اعمّ از تقواى مذهبى و الهى و غیره، لازمه انسانیت است و خود به خود مستلزم ترک و اجتناب و گذشت هایى است. [۲] #ادامه_دارد...
پی نوشتها؛
[۱] سوره توبه، آيه ۱۰۹
[۲] مطهری، مرتضی، مجموعه آثار شهید مطهری، تقوا، ده گفتار، ایران، انتشارات صدرا، چ ۸، ۱۳۷۷ش، ج ۲۳، ص ۶۹۷
پدیدآورنده: حمید حنائی نژاد
منبع: وبسایت راسخون
#تقوا
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️آثار «تقوا» در انسان و جامعه (بخش دوم)
🔸#تقوا به انسان آزادى معنوى مىدهد، یعنى او را از اسارت و بندگى هوا و #هوس آزاد مىکند، رشته آز و #طمع و #حسد و #شهوت و #خشم را از گردنش برمىدارد و به این ترتیب ریشه رَقّیَتها و بردگی هاى اجتماعى را از بین مىبرد.
💠تقوا و آزادى
🔹لازمهی اینکه انسان از زندگى حیوانى خارج شود و یک #زندگى_انسانى اختیار کند این است که از #اصول_معین و مشخصى پیروى کند، و لازمهی اینکه از اصول معین و مشخصى پیروى کند، این است که خود را در #چهارچوب همان #اصول محدود کند، و از حدود آنها #تجاوز نکند، و آنجا که هوا و #هوس هاى آنى او را تحریک مىکند که از حدود خود تجاوز کند خود را #نگهدارى کند. نام این «خود نگهدارى» که مستلزم ترک امورى است #تقوا است.
🔹نباید تصور کرد که #تقوا از مختصات دیندارى است، از قبیل نماز و روزه، بلکه تقوا #لازمه_انسانیت است. انسان اگر بخواهد از طرز زندگى حیوانى و جنگلى خارج شود ناچار است که #تقوا داشته باشد. در زمان ما مىبینیم که تقواى اجتماعى و سیاسى اصطلاح کردهاند. چیزى که هست #تقواى_دینى یک علوّ و قداست و استحکام دیگرى دارد و در حقیقت تنها روى پایه #دین است که مىتوان #تقوایى_مستحکم و با مبنا به وجود آورد، و جز بر مبناى محکم #ایمانبهخدا نمىتوان بنیانى مستحکم و اساسى و قابل اعتماد به وجود آورد.
🔹قرآن کریم مىفرماید: «أَ فَمَنْ أَسَّسَ بُنْیانَهُ عَلى تَقْوى مِنَ اللهِ وَ رِضْوانٍ خَیْرٌ أَمْ مَنْ أَسَّسَ بُنْیانَهُ عَلى شَفا جُرُفٍ هارٍ» [۱] (آیا آن کس که #بنیان_خویش را بر مبناى #تقواى_الهى و رضاى او بنا کرده بهتر است، یا آن که بنیان خویش را بر #پرتگاهى_سستِ مشرف بر آتش قرار داده است؟). به هر حال #تقوا، اعمّ از تقواى مذهبى و الهى و غیره، لازمه انسانیت است و خود به خود مستلزم ترک و اجتناب و گذشت هایى است. [۲] #ادامه_دارد...
پی نوشتها؛
[۱] سوره توبه، آيه ۱۰۹
[۲] مطهری، مرتضی، مجموعه آثار شهید مطهری، تقوا، ده گفتار، ایران، انتشارات صدرا، چ ۸، ۱۳۷۷ش، ج ۲۳، ص ۶۹۷
پدیدآورنده: حمید حنائی نژاد
منبع: وبسایت راسخون
#تقوا
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد