👆👆
🔷در چنين موقعيّت‌هايى، #دلسوزان آن #نهضت يا #وارثان آن #مكتب و #دين، براى #احياى_مجدّد #پيام‌ها و #محتواها و #دعوت‌ها و #هدف‌هاى_آغازين، دست به كار مى‌شوند، تا #جامعه_خفته را #بيدار كنند و به اصـول مكتـب و بايدهاى دين توجّه دهند. اين كار، گاهى با #فدا_شدن و #بذل #مال و #جان همراه است و #احياگران سنّت‌هاى دينى بايد خود را #فدا كند تا جامعه بيدار و دين احيا شود.
❌ #نهضت_كربلا هم يك حركت #احياگرانه نسبت به #اساس_دين و #احكام_الله بود. در مطالعه سخنان #امام_حـسـيـن (ع)، تـكـيـه فـراوانـى روى #احـياى_دين و #اجراى_حدود_الهى و #احياى_سنّت و مبارزه با #بدعت و #فساد و #دعوت_به_حكم_خدا و #قرآن ديده مى‌شود.
🔺پی نوشت:
۱. صحيفه سجاديه، دعاى ۴۷.
۲. وَ اَحـْىِ به سُنَنَ المُرسَلينَ و دارِسَ حُكْمِ النَّبَيّينَ وَ جَدِّدْ به ما اَمْتَحى مِنْ دينكِ و بُدِّلَ مـن حـُكـمـِكَ حـتـّى تُعيدَ دينَكَ به و على يَدَيْهِ جديداً غَضَّاً مَحْضاً صحيحاً لاعِوَجَ فيه ولا بِدْعَةَ مَعَه. (مفاتيح الجنان، ص ۵۴۱، دعا براى امام زمان).
۳. در زيارت آل ياسين خطاب به امام زمان (عليه السلام): (وَ اَظْهِرْ بهَ دين نَبيّكَ) (مفاتيح الجنان، ص ۵۲۵) و در زيارت ديگرى مى‌گوييم: اَللّهُمَّ و اَعِزَّ بِه الدّينَ بَعْدَ الخُمُولِ وَ اَطْلِعْ بِهِ الْحَقَّ بَعْدَ الاُفُولِ (همان، ص ۵۲۷). و در دعاى افتتاح هست: اَللّهُمَّ وَ اظْهِرْ به دينَكَ وَ سُنَّةَ نَبِيِّكَ...
📕پيام‌هاي عاشورا، جواد محدثي
@tabyinchannel
#کانال_تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️امام حسن مجتبی (عليه السلام) دارای چه ويژگی های شخصيتی بودند؟
🔹#امام_حسن (علیه السّلام)، از چهره های برجسته #اخلاقی است که #رفتار و #کردارش روشنگر راه هدایت است. #رسول_خدا (صلّی اللّه علیه و آله) در سخنان زیادی علاقه خویش را به فرزندشان #امام_حسن (علیه السّلام) بیان کرده و از دیگران نیز خواستند تا او را دوست بدارند. تعبیرهایی نظیر: «اَللّهُمَّ إِنِّی قَدْ أَحْبَبْتُهُ فَأُحِبُّهُ وَ أُحِبُّ مَنْ یُحِبُّهُ». [۱] «مَنْ أَحَبَّنِی فَلْیُحِبُّهُ وَ لِیَبْلُغِ الشَّاهِدُ مِنْکُمْ الْغَائِبَ». [۲] «مَنْ أَحَبَّ الْحَسَنَ وَ الْحُسَیْنَ فَقَدْ أَحَبَّنِی وَ مَنْ أَبْغَضَهُمَا فَقَدْ أَبْغَضَنِی». [۳] «مَنْ سَرَّهُ أَنْ یَنْظُرَ إِلَی سَیِّدِ شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّةِ فَلْیَنْظُرْ إِلَی الْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ». [۴] نمونه هایی از کلماتی است که #رسول_خدا (صلّی الله علیه و آله) درباره فرزندشان #امام_حسن (علیه السّلام) فرموده است.
🔹درباره ویژگیهای عبادی #امام (علیه السلام) مطالبی نقل شده است. از جمله درباره #سفرهای_حج آن حضرت که پیاده انجام شده، آمده است که: «إِنِّی لَأَسْتَحْیِ مِنْ رَبِّی أَنْ أَلْقَاهُ وَ لَمْ أَمْشِ إِلَی بَیْتِهِ، فَمَشَی عِشْرِینَ مَرَّةً مِنَ الْمَدِینَةِ عَلَی رِجْلَیْهِ». [۵] (من شرم دارم که خداوند را ملاقات کنم در حالی که #پیاده به خانه او نرفته باشم. پس بیست بار از مدینه با پای پیاده به زیارت خانه خدا رفت). در نقل دیگری آمده است که آن حضرت بیست و پنج بار با پای پیاده به سفر حج رفت. [۶] «ابن سعد» در نقل خود پانزده بار ذکر کرده است. [۷]
🔹#بذل و #بخشش در راه خدا، یکی دیگر از ویژگی های اخلاقی آن امام بزرگوار است که زبانزد خاص و عام بوده است. زمانی که «اسماعیل بن یسار» همراه «عبدالله بن انس» برای گرفتن پول به شام، نزد معاویه رفته و چیزی به دست نمی آورند، اسماعیل در شعری خطاب به دوستش «ابن انس» می گوید: «لعمرک ما إلی حسن رحلناو لا زرنا حسینا یا بن انس» [۸] (به جان تو سوگند ای فرزند انس که ما به سوی [امام] #حسن (علیه السّلام) نرفته و به زیارت حسين (علیه السّلام) نشتافته بودیم). مقصود او چنین بود که اگر زیارت این دو برادر است که زائر با دست پر باز می گردد.
🔹در نقلی آمده است که شخصی حضور #امام_حسن (علیه السّلام) رسید و اظهار نیاز کرد. حضرت به او فرمود: نیازهایت را بنویس و به من ده. زمانی که او نوشت و آورد، #امام (عليه السلام) دو برابر نیازش پرداخت. [۹] و در روایت دیگری آمده است که #امام (عليه السلام) در طول زندگی خود، سه بار و هر بار نیمی از تمامی ما یملک خود را در راه خدا بخشید. [۱۰]
🔹«ابو هارون نامی» گوید: در سفر حج به مدینه رفتیم، گفتیم سری به فرزند رسول خدا (صلّی الله علیه و آله) بزنیم و سلامی بر او بکنیم. نزد آن بزرگوار رفتیم و از سفر خود گفتیم. وقتی بازگشتیم، برای هر کدام ما چهارصد فرستاد. نزد آن حضرت برگشته گفتیم که وضعمان خوب است. حضرت فرمود: «لَاتُرَدُّوا عَلَیَّ مَعْرُوفِی». [۱۱] به #امام_حسن (علیه السّلام) گفتند: «فِیکَ عَظَمَةٌ»؛ (شما عظمت خاصی دارید). امام فرمود: «لَا بَلْ عِزَّةٌ، قَالَ اللهُ تَعَالَی: فَلِلّهِ الْعِزَّةُ وَ لِرَسُولِهِ وَ لِلْمُؤْمِنِینَ» [۱۲] (این عظمت نیست بلکه عزت است، خداوند فرموده است: عزت برای خدا، پیامبرش و مؤمنان است).
🔹#امام‌حسن‌مجتبی (عليه السلام) در مدت هشت نه سالی که پس از صلح در مدینه بودند، مرتب با شیعیان کوفه که برای حج به حجاز می‌آمدند دیدار داشتند. طبیعی است که آنها حضرت را به عنوان امام خود پذیرفته و در کار دین‌داری خود از آن حضرت بهره می بردند. مردی از شامیان گوید: روزی در مدینه شخصی را دیدم با چهره ای آرام و بسیار نیکو و لباسی در بر کرده که به طرز زیبایی آراسته و سوار بر اسب. درباره او پرسیدم. گفتند: #حسن‌بن‌علی‌بن‌ابیطالب (عليه السلام) است،
🔹خشمی سوزان سر تا پای وجودم را فرا گرفت و بر #علی‌بن‌ابیطالب (عليه السلام) حسد بردم که چگونه او چنین پسری دارد. پیش او رفته و پرسیدم آیا تو فرزند علی هستی؟ وقتی تأیید کرد، سیل دشنام و ناسزا بود که از دهان من به سوی او سرازیر شد. پس از آن که به ناسزاگویی پایان دادم از من پرسید: آیا غریب هستی؟ گفتم: آری. فرمود: با من بیا، اگر مسکن نداری به تو #مسکن می دهم و اگر پول نداری به تو #کمک می کنم و اگر نیازمندی، #بی‌‌نیازت سازم. من از او جدا شدم در حالی که در روی زمین محبوبتر از او نزد من کسی نبود. [۱۳]
#مآخذدرمنبع‌موجوداست
📕حیات فکری و سیاسی امامان شیعه (علیهم السلام)، جعفریان، رسول، موسسه انصاریان، قم، ۱۳۸۱ ش، چاپ ششم، ص ۱۶۵ با مقداری تلخیص
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#امام_حسن
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد