✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️بررسی عوامل اجتماعی و سیاسی صلح امام حسن (ع) با مقایسه با شرایط فعلی (بخش اول)
🔷درباره #امام_حسن_مجتبى (ع) و شخصیت، سیره، تاریخ و زندگى نامه وى بسیار نوشته و گفتهاند و زوایاى مهمى از زندگى وى را به روى مردم گشوده اند؛ و لیکن درباره #صلح_آن_حضرت با #معاویه و #علل و عوامل پذیرش آن، گرچه سخنهاى زیادى گفته شده است، ولى این مبحث هم چنان باز است و جاى بحث و بررسى بیشترى دارد. به ویژه در این عصر که طرح پرسشهای سیاسی و اجتماعی و یا ایجاد شبهه ها در میان جوانان و نوجوانان، از سوى مغرضان و بدخواهان به صورت گسترده و همه گیر در جریان است و نیاز به پاسخهاى تازهاى دارد.
🔷در اینجا این پرسش مطرح مىگردد که آیا صلح با دشمن و چشم پوشى از حق خود و حقوق مؤمنان و مسلمانان با مبانى شیعه و مکتب اهل بیت (ع) منافاتى ندارد؟ اصولاً راز پذیرش صلح امام حسن (ع) چه بوده است؟ علل و عواملى سیاسی و اجتماعی که وى را وادار به پذیرش صلح نمودهاند، چه بوده است؟ در پاسخ اولا بعنوان مقدمه یک توهمی که در اذهان بعضی از جوانها می تواند باشد بهتر است بیان شود و آن این است که #امام_مجتبی (ع) با #معاویه که دشمن دیرینه پدرش بوده، صلح کرد؟ بله درست است که صلح کرد، اما باید دید در چه شرایطی و حالاتی این کار صورت گرفته است. این مطلب خیلی مهمی است. در واقع باید گفت #امام (ع) صلح نکرد، بلکه #صلحبرامامتحمیلشد. وضعیت مردم و حالات جامعه طوری بود که صلح به عنوان یک مسئله ضروری بر امام تحمیل شد و حضرت جز پذیرفتن صلح چاره ای نداشت. [۱]
🔷در زمان حاضر و شرایط حاضر بعضی از جوانها در مسایل سیاسی کشور گفتگو میکنند و میگویند که برای برجام #مقام_معظم_رهبری هم اجازه دادند، مگر ایشان نمیدانستند که نتیجه برجام چه خواهد شد؟ مگر نمیدانستند که آمریکا قابل اعتماد نیست، پس چرا قبول فرمودند که این توافق صورت بگیرد؟ خوب اینجا بحث زیاد است، اما نکته مهم همان #تحمیل_شدن این مسئله بر ایشان است؛ یعنی رهبر معظم انقلاب در شرایطی قرار گرفتند که جز صلح و قبول مذاکره چاره ای ندیدند، دلیل تحمیل شدن هم این است که ایشان در سخنرانی های مختلف و متعدد فرمودند «بنده به این مذاکرات خوش بین نیستم» [۲] و لذا در مورد مذاکرات بعدی چون میدانستند که مردم این را به خوبی فهمیده اند و درک کرده اند، که مذاکره با آمریکا، با این شرایطی که دارد، هیچ فایده ای نداره، لذا همان زمان فرمودند «مذاکره مطلقا ممنوع و سم است و با این دولت فعلی [آمریکا] سم مضاعف است». [۳]
🔷#امام_حسین (ع) هم با #یزید صلح نکرد، شاید یکی از علت هایش می تواند همین باشد که مردم آن زمان از صلح برادرش #امام_حسن (ع) فهمیده بودند که اینها (بنی امیه) اهل صلح نیستند، و #اهل_خدعه هستند، چون همه پیمان های صلح را زیر پا گذاشتند، مثل دولت وقت آمریکا که همه تعهدات برجام و بین المللی را زیر پا گذاشت. حالا با این مقدمه به علل و عوامل صلح می پردازیم: در کتاب خوب «سیره پیشوایان» عوامل و علل زیادی برای #صلح_امام_مجتبی (ع) بیان شده است که بحث طولانی را می طلبد و در این نوشتار نمی گنجد، خوانندگان محترم میتوانند به این کتاب مراجعه کنند. در اینجا عوامل صلح امام حسن (ع) از یک زاویه دیگر ذکر میشود و آن از لحاظ اعتقادی، اجتماعی سیاسی و نظامی است. یعنی از لحاظ اعتقادی آیا صلح امام درست بود یا نه؟
💠دلیل اعتقادی صلح
🔷در پاسخ این سؤال در خصوص دلیل اعتقادی، به جهت عدم اطاله کلام اکتفا به جمله ای از خود #امام_حسن_مجتبی (ع) در این رابطه می نماییم. امام (ع) در پاسخ این سؤال، عنوان داشتند: «آیا من #حجت_خداوند بر مردم نیستم؟ آیا من همان کسی نیستم که پیامبر (ص) درباره من و برادرم فرمود: #حسن و #حسین (علیهم السلام) #اماماند چه #قیام کنند و چه #بنشینند (قیام نکنند)؟ ای اباسعید پس من امام هستم، چه قیام کنم و چه بنشینم. پس وقتی که من امامم چرا نباید رای من و آنچه که انجام می دهم مورد اطمینان و قبول باشد، چه در صلح و چه در جنگ، هرچند که ممکن است مواردی هم بر شما مشتبه باشد... کار من شما را خشمگین و ناخشنود کرد، زیرا به #حکمت و #مصلحت این کار جاهل هستید؛ بدانید که اگر این کار را انجام نمی دادم یک نفر از شیعیان ما بر روی زمین باقی نمی گذاشتند مگر کشته می شد». [۴] پس معلوم میشود که #صلح_امام_مجتبی (ع) کاملا طبق موازین شرعی و #عین_شرع_مقدس بوده است، و هیچگونه تضاد یا مخالفتی با احکام الهی ندارد. #ادامه_دارد...
پی نوشت ها:
[۱] پیشوایی، مهدی، سیره پیشوایان، ص۹۷
[۲] بیانات در دیدار مردم تبریز و شهرهای مختلف استان آذربایجان شرقی ۹۲/۱۱/۲۸
[۳] بیانات در جمع کارگزاران نظام ۹۸/۰۲/۲۴
[۴] ابن بابویه، علل الشرایع، ج۱، ص۲۱۱
پدید آورنده: شهزاد عباس مولایی
منبع: راسخون
#امام_حسن_مجتبی #امام_حسن
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️تاريخ در مورد مقام و فضائل «امام حسن مجتبی» (ع) چه گزارشاتی ارائه داده است؟
🔹درباره فضایل «امام حسن مجتبی» (ع) روایات فراوانی نقل شده است. راویان این اخبار عده زیادی از عالمان اهل سنت و علمای شیعه اند. دو نمونه از این آثار عبارتند از: «ترجمة الامام الحسن» از ابن عساکر که در «تاریخ دمشق» وی آمده است، و دیگری «ترجمة الامام الحسن» از ابن سعد که در «طبقات الکبری» او آمده است. در گذر تاریخ، آثار زیادی نگاشته شده است که در آنها فضایل «امام مجتبی» (ع) گردآوری شده است؛ اما متأسفانه درباره رخدادهای زندگی آن حضرت، تا این اواخر کمتر تلاش درخوری صورت پذیرفته بود؛ بلکه بیشتر، همانند بسیاری از مقاطع دیگر، حوادث آن دوره بدون پژوهش جدی و ارزیابی دقیق و استوار، بر روی هم انباشته شده است.
🔹بسیاری از فضایل روایت شده درباره آن امام همام، حکایت از آن دارد که «رسول خدا» (ص) علاقه وافری نسبت به این دو برادر داشته و به طور علنی محبت خویش را نسبت به آنان ابراز می کرده است. نحوه ابراز محبت، همانند پایین آمدن از منبر و بوسیدن آنها و باز بالا رفتن بر منبر، نشانه جهت دار بودن این اظهار و ابراز علاقه است. [۱] افزون بر آن از رسول خدا (ص) نقل شده که در وقت اظهار محبت نسبت به #امام_مجتبی (ع) فرمود که شاهدان، این ابراز علاقه را به غائبین برسانند؛ [۲] و یا می فرمود: «من او را دوست میدارم و نیز کسی که او را دوست بدارد دوست دارم». [۳] حضور حضرت در «مباهله» و قرار گرفتن ایشان در میان «اصحاب کساء»، نشانهی اعتبار و اهمیتی است که رسول خدا (ص) برای او قائل می شده است.
🔹جالب است که «امام حسن مجتبی» (ع) در «بیعت رضوان» حضور داشته و پیامبر (ص) با او بیعت کرده است. [۴] در روایتی از رسول خدا (ص) آمده است: «لَوْ کَانَ الْعَقْلُ رَجُلاً لَکَانَ الْحَسَنُ؛ اگر عقل در مردی مجسم می شد، همانا #حسن (ع) بود». [۵] قدرت «امام حسن» (ع) در بر انگیختن مردم کوفه در جریان شورش ناکثین [۶] نشانِ اهمیت و اعتبار او در نزد مردم آن شهر می باشد. مسلمانان با توجه به همین احادیث، فرزندان فاطمه زهرا (س) را فرزندان رسول خدا (ص) دانسته، و علیرغم انکار بنی امیه، و بعدها بنی عباس، کوچکترین تردیدی برای مسلمانان بوجود نیامد. [۷] بر مبنای همین شخصیت والا بود که چون «امام علی» (ع) او را به عنوان «جانشین» خود به مردم معرفی نمود، مردم عراق و بسیاری نقاط دیگر با او به عنوان خلیفه رسمی بیعت کردند.
پینوشتها؛
[۱] نور الأبصار فی مناقب آل بيت النبی المختار (ص)، شبلنجى، مؤمن بن حسن، ص ۱۱۹ تا ۱۲۰
[۲] المستدرك على الصحيحين، حاكم نيشابوری، ج ۳، ص ۱۴۷ و ۱۷۳
[۳] ترجمة الامام الحسن، ابن سعد، ص ۱۳۴
[۴] الحیاة السیاسیة للامام الحسن (ع)، الحسينى العاملی جعفر مرتضى، بی تا، ص ۲۴ و ۴۴
[۵] فرائد السمطين فی فضائل المرتضى و البتول و السبطين و الأئمة من ذريتهم(ع)، شافعى، ابراهيم بن سعد الدين، ج ۲، ص ۶۸
[۶] ترجمة الامام الحسن(ع)، همان، ص ۴۹
[۷] الحیاة السیاسیة للامام الحسن (ع)، همان، ص ۲۷؛ در كشف الغمة فى معرفة الأئمة، اربلى، ج ۱، ص ۵۵۰ روایتی آمده که نشان میدهد معاویه لعنت الله علیه اصرار داشت تا حسنین (ع) را فرزندان امام علی (ع) بخوانند نه فرزندان پیامبر (ص).
📕حیات فکری و سیاسی امامان شیعه (ع)، جعفریان، رسول، چ ۶، ص ۱۱۹
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم (بخش آئین رحمت)
#امام_حسن #امام_حسن_مجتبی
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️انتخاب نام «امام حسن» و «امام حسين» (عليهم السلام) از جانب چه كسی بود؟
🔹بین شیعه و سنی مشهور است که انتخاب نام #امام_حسن و #امام_حسین (علیهم السلام) به امر خدا، بوده است. ابن اثیر در کتاب اسدالغابه می نویسد: «مردم پیش از ولادت #امام_حسن و #امام_حسین (علیهم السلام) با این نام آشنا نبودند، تا فرزندان خود را به این دو نامگذارى کنند، چرا که این دو اسم در زمان ولادت حسنین، از جانب #خداوند بر #پیامبر (صلى الله علیه و آله) وحى شد، تا آن حضرت بر فرزندان #على (علیه السلام) و #فاطمه (سلام الله علیها) این نامها را بگذارد». [۱]
🔹همچنین جلال الدّین سیوطى (از علماى معروف اهل سنّت) نقل کرده است که: «#حسن و #حسین دو نام از نامهاى اهل بهشت، برای #حسنین (علیهم السلام) است، چرا که مردم عرب پیش از این، این دو نام را بر فرزندان خویش نام نمى نهادند». [۲] در کتاب عبقات الانوار آمده است: آن روز که #امام_حسن (علیه السّلام) متولد شد #جبرئیل (علیه السّلام) بر #رسول_اکرم (صلّى الله علیه و آله) فرود آمد و گفت: «ای محمد! #پروردگار_عالم به تو سلام رساند و مى فرمود که #على (علیه السّلام) برای تو به منزله #هارون برای موسى است، لیکن بعد تو #نبیای نیست، پس مسمى کن این پسر خود را بنام پسر هارون، که فرزندان هارون: #شبّر و #شبّیر یعنی «حسن» و «حسین» نام داشتند». [۳]
🔹هم چنین قندوزی می نویسد: «آن گاه که #حسین (علیه السّلام) به دنیا آمد. #پیامبر (صلّى الله علیه و آله) او را - به امر خدا - #حسین نام نهاد، و او را به ام الفضل همسر عباس بن عبدالمطلب سپرد تا او از شیر فرزندش به نام قثم، او را شیر دهد». [۴]
و در اعیان الشیعه آمده است: آنگاه که #امام_حسن (علیه السّلام) متولد شد #حضرت_فاطمه به #امام_علی (علیه السّلام) عرض کرد که نام او را بگذار؛ امام فرمود من در نامگذاری او بر #پیامبر (صلّى الله علیه و آله) سبقت نمی گیرم... آنگاه پیامبر (صلّى الله علیه و آله) او را #حسن نام نهاد و این نام در عصر جاهلیت شناخته شده و معروف نبود. [۵]
پی نوشتها؛
[۱] اسد الغابة، ج ۲، ص ۹
[۲] تاریخ الخلفاء، ص ۲۰۹
[۳] عبقات الأنوار فی إمامة الأئمة الأطهار، ج ۱۱، ص؛ الاستیعاب، ج ۱، ص ۳۸۴
[۲] ینابیع الموده، ۲۲۱، ۳۱۸؛ تهذیب تاریخ دمشق، ج ۴، ص ۳۱۶؛ تاریخ الخمیس، ج ۱، ص ۴۱۸ - ۴۱۹؛ تذکرة الخواص، ص ۲۳۲؛ و...
[۱] اعیان الشیعه، ج ۱، ص ۵۶۲
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#امام_حسین #امام_حسن
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️ خصوصیات امام حسن مجتبی علیه السلام
🔹رسول خدا (ص) در مناسبت های مختلف از فضیلت و عظمت ایشان سخن به میان میآورد؛ چنان که میفرمود: هر که #حسن و حسین (علیهم السلام) را دوست داشته باشد مرا دوست دارد و هر که با آن دو، دشمنی کند با من دشمنی کرده است. #امام_حسن_مجتبی (ع) نه تنها از نظر علم، تقوا، زهد و عبادت، مقامی برگزیده و ممتاز داشت، بلکه از لحاظ بذل و بخشش و دستگیری از بیچارگان و درماندگان نیز در عصر خود زبانزد خاص و عام بود. هیچ فقیری از در خانه آن حضرت، دست خالی بر نمیگشت. هیچ آزرده دلی شرح پریشانی خود را نزد آن بزرگوار بازگو نمیکرد جز آنکه مرهمی بر دل آزرده او نهاده میشد. [۱]
🔹تاریخنگاران و دانشمندان در شرح زندگانی پرافتخار آن حضرت، نوشتهاند که آن بزرگوار دو بار تمام اموال و دارایی خود را در راه خدا خرج کرد و سه بار ثروت خود را به دو نیم تقسیم کرده و نصف آن را برای خود نگه داشت و نصف دیگر را در راه خدا بخشید. [۲] آن بزرگوار گاه مبالغ قابل توجهی پول را یکجا به مستمندان می بخشید، به طوری که مایه شگفتی واقع میشد. نکته قابل توجه این است که آن حضرت با این کار، برای همیشه شخص فقیر را بی نیاز می ساخت و او می توانست با این مبلغ، تمام نیازهای خود را برطرف نموده و زندگی آبرومندانه ای تشکیل دهد و احیانا سرمایه ای برای خود تهیه نماید. [۳] از خصوصیات اخلاقی ایشان آن بود که اجازه نمی داد کسی از در خانه او ناامید برگردد و اگر کمک مستقیم مقدور نبود، به طور غیرمستقیم در رفع نیازمندی های افراد کوشش می فرمود.
🔹به شهادت تاریخ، #امام_مجتبی (ع) فردی شجاع و باشهامت بود و در راه پیشرفت اسلام از هیچگونه جانبازی دریغ نمی ورزید. آمادگی ایشان برای جانبازی در راه حق به قدری بود که امیرالمومنین (ع) در جنگ صفین از یاران خود خواست که او و برادرش امام حسین (ع) را از ادامه جنگ با دشمن باز دارند، تا نسل پیامبر با شهادت این دو شخصیت از بین نرود. اما با چنین شجاعتی، چرا #امام_حسن (ع) صلح را بر قیام ترجیح داد؟ سؤالی است که پاسخ آن در کتاب های بسیاری به تفصیل ذکر شده است و در این مختصر تنها به این نکته بسنده می کنیم که شرایط داخلی و خارجی، فرصتی را به وجود آورد که #معاویه بتواند با استفاده از این فرصت، صلح را بر حضرت تحمیل نماید.
🔹به یقین همانگونه که اگر امام حسین (ع) قیام نمینمود، اسلام برای همیشه به فراموشی سپرده میشد، صلح امام حسن (ع) نیز صفحه ای از نگهبانی دین خدا بود. توضیح آنکه شرایط به گونه ای بود که اگر #امام_حسن_مجتبی (ع) صلح نمیکرد و جنگ را انتخاب مینمود، دیگر اسلامی وجود نداشت، که توسط امام حسین (ع) به قیام منجر شود. به یقین در آن شرایط اگر امام حسین (ع) نیز به جای امام حسن (ع) بود، کاری به جز صلح انجام نمیداد، چنانکه امام حسین (ع) نیز تا زمانی که معاویه در رأس حکومت بود، اقدام نظامی انجام نداد و تنها به سخنرانی کوبنده و افشاگرانه و نامه های اعتراض آمیز به معاویه بسنده میفرمود. از همین روست که رسول خدا (ص) درباره این دو بزرگوار میفرمایند: حسن و حسین (علیهم السلام) اماماند چه قیام کنند و چه بنشینند (قیام نکنند). در کتاب های پرشماری از منابع اهل سنت درباره دو نوه رسول اکرم (ص) و از مقام و مرتبه آنان در نزد رسول خدا (ص) سخن به میان آمده است.
پینوشتها:
[۱] مهدی پیشوایی، سیره پیشوایان، ص ۸۸
[۲] یعقوبی، تاریخ یعقوبی، ج ۲، ص ۲۲۶
[۳] مهدی پیشوایی، سیره پیشوایان، ص ۸۹
📕فرصتهایی از ماه خدا (محمدمهدی فجری) چاپ اول
منبع: وبسایت راسخون با تلخیص
#امام_حسن
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️در منابع اهل سنت چه روایاتى درباره امام حسن (ع) از رسول خدا (ص) نقل شده است؟
🔸کتاب هاى اهل سنّت سرشار از فضائل و مناقب #امام_حسن_مجتبی (علیه السلام) از زبان #رسول_خدا (صلى الله علیه وآله) است؛ به عنوان نمونه:
1⃣ترمذى به سندش از ابن عباس نقل کرده: «کان رسول الله (صلى الله علیه و آله) حامل الحسن بن علىّ على عانقه فقال رجل: نعم المرکب رکبت یا غلام، فقال النبى: و نعم الراکب هو». [۱] (روزى رسول خدا (صلى الله علیه و آله) #حسن_بن_على را بر دوش خود سوار کرده بود. شخصى عرض کرد: اى پسر! خوب مرکبى را سوار شده اى. پیامبر (صلى الله علیه و آله) فرمود: او نیز خوب راکبى است).
2⃣ابن کثیر به سندش از جابر بن عبدالله نقل کرده که رسول خدا (صلى الله علیه و آله) فرمود: «من سرّه ان ینظر الى سیّد شباب اهل الجنّة فلینظر الى الحسن بن على». [۲] هر کس دوست دارد تا به آقاى جوانان اهل بهشت نظر کند، باید به #حسن_بن_على نظر نماید).
3⃣متقى هندى به سندش از عایشه نقل کرده که گفت: «پیامبر (صلى الله علیه و آله) همیشه #حسن (علیه السلام) را مى گرفت و او را به خود مى چسبانید، آن گاه مى فرمود: «اللّهم انّ هذا ابنى و أنا أحبّه فاحبّه و احبّ من یحبّه». [۳] بار خدایا! همانا این فرزند من است و او را دوست دارم، پس تو نیز او را دوست بدار و نیز هر کس که او را دوست مى دارد دوست بدار).
4⃣مسلم در صحیح خود از ابوهریره نقل کرده که رسول خدا (صلى الله علیه و آله) درباره #حسن (علیه السلام) فرمود: «اللّهم انّى اُحبّه فاحبّه و أحبب من یحبّه». [۴] بار خدایا! همانا من او را دوست دارم، پس تو نیز او را دوست بدار، و هر کس که او را دوست دارد، دوست بدار).
5⃣همچنین او از براء بن عازب نقل کرده که گفت: #حسن_بن_على را بر دوش پیامبر (صلى الله علیه و آله) مشاهده کردم در حالى که حضرت مى فرمود: «اللّهم انّى اُحبّه فاحبّه». [۵] بار خدایا! همانا من او را دوست دارم، تو نیز او را دوست بدار).
6⃣از پیامبر (صلى الله علیه و آله) در حدیث روایت شده که فرمود: «لو کان العقل رجلا لکان الحسن». [۶] اگر قرار بود عقل در شخصى مجسّم گردد آن شخص #حسن_بن_على بود).
7⃣براء بن عازب از رسول خدا (صلى الله علیه و آله) نقل کرده که درباه #امام_حسن (علیه السلام) فرمود: «هذا منّى و أنا منه و هو یحرم علیه ما یحرم علىّ». [۷] این از من و من از اویم و آنچه بر من حرام است بر او نیز حرام مى باشد).
پی نوشتها؛
[۱] سنن ترمذى، ج ۵، ص ۳۲۷؛ مستدرک حاکم، ج ۳، ص ۱۷۰
[۲] البدایة و النهایة، ج ۸، ص ۳۵
[۳] کنز العمال، ج ۱۳، ص ۶۵۲، رقم ۳۷۶۵۳
[۴] صحیح مسلم، ج ۷، ص ۱۲۹؛ صحیح ترمذى، ج ۵، ص ۶۶۱
[۵] صحیح مسلم، ج ۷، ص ۱۲۹؛ صحیح ترمذى، ج ۵، ص ۶۶۱
[۶] فرائد السمطین، ج ۲، ص ۶۸
[۷] کنز العمال، ج ۷، ص ۱۰۷؛ ذخائر العقبى، ص ۱۲۳
📕اهل بیت از دیدگاه اهل سنت، على اصغر رضوانى، مسجد مقدس جمکران، قم، ۱۳۸۵ ه.ش، ص ۱۹
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#امام_حسن #امام_حسن_مجتبی
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️چرا امام عسکری (علیه السلام) از امور غيبي نسبت به امامان پيشين بيشتر استفاده کرده است؟
🔹مى دانيم كه #امامان (عليهم السلام)، در پرتو ارتباط با پروردگار جهان، از #آگاهی_غيبى برخوردار بودند، و در مواردى كه اساس حقانيت اسلام يا مصالح عالى امت اسلامى (همچون مشروعيت امامت آنان) در معرض خطر قرار مى گرفت، از اين آگاهى به صورت #ابزار_هدايت استفاده مى كردند. پيشگويى ها و #گزارشهای_غيبى #امامان (علیهم السلام)، بخش مهمى از زندگينامه آنان را تشكيل مى دهد، اما با يك مطالعه در زندگى #امام_عسكرى (علیه السلام) چنين به نظر مى رسد كه: آن حضرت بيش از امامان ديگر #آگاهی_غيبى خود را آشكار مى ساخته است. بر اساس تحقيق يكى از دانشمندان معاصر، از #كرامات و گزارش هاى غيبى و اقدامات خارق العاده #امام_حسن_عسكرى (علیه السلام)، «قطب راوندى» در كتاب «خرائج» جمعاً چهل مورد، «سيد بحرانى» در «مدينه المعاجز» صد و سى و چهار مورد، «شيخ حر عاملى» در «اثبات الهدايه» صد و سى و شش مورد، و «علامه مجلسى» در «بحار الأنوار» هشتاد و يك مورد را ثبت كرده اند [۱]
🔹و اين، به خوبى روشنگر فزونى بروز كرامات و #گزارشهای_غيبى از ناحيه آن حضرت مى باشد. به نظر مى رسد علت اين امر #شرایط_نامساعد و جوّ پر اختناقى بود كه #امام_عسکری و پدرش امام هادى (علیهم السلام) در آن زندگى مى كردند؛ زيرا از وقتى كه امام هادى (علیه السلام) از سر اجبار به سامرّاء منتقل گرديد، به شدّت تحت مراقبت و كنترل بود، از اين رو امكان معرفى فرزندش #حسن (علیه السلام) به عموم شيعيان به عنوان امام بعدى وجود نداشت و اصولاً اين كار، حيات او را از ناحيه حكومت وقت در معرض خطر جدى قرار مى داد. به همين جهت كار معرفى #امام_حسن_عسكرى (علیه السلام) به شيعيان و گواه گرفتن آنان در اين باب، در ماههاى پايانى عمر امام هادى (علیه السلام) صورت گرفت، [۲] به طورى كه هنگام شهادت آن حضرت هنوز بسيارى از شيعيان از امامت #امامحسنعسكرى (علیه السلام) آگاهى نداشتند. [۳]
🔹گويا عامل ديگرى نيز در اين زمينه بى تأثير نبوده و آن اعتقاد گروهى از شيعيان به امامت «محمد بن على»، برادر امام حسن عسكرى (علیه السلام)، در زمان حيات امام هادى (علیه السلام) بوده است. اين گروه بر اساس همين پندار او را در محضر امام هادى (علیه السلام) احترام مى كردند، ولى حضرت با اين پندار مبارزه مى كرد و آنان را به امامت فرزندش #حسن (علیه السلام) راهنمايى مى نمود. پس از شهادت امام هادى (علیه السلام) گروهى از خيانتكاران و نادانان، همچون «ابن ماهويه»، اين پندار را دستاويز قرار داده و به اغواى مردم و منحرف ساختن افكار از امامت #امام_عسكرى (علیه السلام) پرداختند. اين عوامل دست به دست هم داده و موجب شك و ترديد گروهى از شيعيان در امامت آن حضرت در آغاز كار گرديده بود، چنانكه برخى از آنان در صدد آزمايش امام (علیه السلام) بر مى آمدند [۴] و برخى ديگر در اين زمينه با امام مكاتبه مى كردند. [۵]
🔹اين تزلزلها و ترديدها به حدّى بود كه #امام_عسکری (علیه السلام) در پاسخ گروهى از شيعيان در اين زمينه با آزردگى و رنجش فراوانى نوشت: «هيچ يك از پدرانم، مانند من، گرفتار شك و تزلزل شيعيان در امر امامت نشده اند...» [۶] #امامحسنعسكرى (علیه السلام) براى زدودن زنگار اين شكها و ترديدها، و نيز گاه براى حفظ ياران خود از خطر، و يا دلگرمى آنان، و يا هدايت گمراهان، ناگزير مى شد پرده هاى حجاب را كنار زده، از آن سوى جهان ظاهر، خبر دهد، و اين، از مؤثرترين شيوه هاى جلب مخالفان و تقويت ايمان شيعيان بود. «ابوهاشم جعفرى» يكى از نزديكترين ياران امام بود، مى گويد: هر وقت به حضور #امام_عسكرى (علیه السلام) مى رسيدم، برهان و نشانه تازه اى بر #امامت او مشاهده مى كردم. [۷]
پی نوشتها؛
[۱] طبسى، شيخ محمد جواد، حياه الامام العسكرى، الطبعه الأولى، قم، دفتر تبليغات اسلامى، ۱۴۱۳ق، ص ۱۲۱
[۲] همان، ص ۲۱۷
[۳] مسعودى، اثبات الوصيّه، الطبعه الرابعه، نجف، المطبعه الحيدريه، ۱۳۷۴ق، ص ۲۳۴
[۴] همان، ص ۲۴۶
[۵] همان، ص ۲۳۸
[۶] حسن بن على بن شعبه، تحف العقول، الطبعه الثانيه، ۱۳۶۳ش، قم، مؤسسه النشر الاسلامى (التابعه) لجماعه المدرسين بقم المشرّفه، ص ۴۸۷
[۷] طبرسى، اعلام الورى، الطبعه الثالثه، دار الكتب الأسلاميه ص ۳۷۵
📕سیره پیشوایان، مهدی پیشوایی، موسسه امام صادق(ع)، قم، ۱۳۹۰ه.ش، ص ۶۴۳
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#امام_حسن_عسکری #امام_عسکری
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️«حدیث سیادت» چه فضیلتی را برای «امام حسن» و «امام حسین» (علیهم السلام) اثبات می کند؟
🔹 #رسول_خدا (صلى الله عليه و آله) در حديثى در #فضيلت و برترى #دو_امام و #دو_سبط_طاهر، #حسن و #حسين (عليهم السلام) - كه در نزد مسلمانان ثابت و قطعى است - مى فرمايد: «الحسن والحسين سيّدا شباب أهل الجنّة»؛ (#حسن و #حسين دو سرور #جواناناهلبهشت هستند). تِرمذى به سند خود، از ابوسعيد خُدرى نقل مى كند كه رسول خدا (صلى الله عليه و آله) فرمود: «الحسن والحسين سيّدا شباب أهل الجنّة»؛ [۱] (#حسن و #حسين دو سرور جوانان اهل بهشت هستند).
🔹ابن ماجه نيز به سند خود، از عبدالله بن عمر اين گونه روايت مى كند: ابن عمر مى گويد: رسول خدا (صلى الله عليه و آله) فرمود: «الحسن والحسين سيّدا شباب أهل الجنّة، وأبوهما خيرٌ منهما»؛ [۲] (#حسن و #حسين دو سرور #جواناناهلبهشت اند و #پدرشان از آن دو بهتر است).
🔹احمد بن حنبل #حديث_سيادت را با سندى ديگر نقل مى كند. حذيفه مى گويد كه رسول خدا (صلى الله عليه و آله) فرمود: فرشتهاى از فرشتگان كه تا پيش از اين شب به زمين فرود نيامده بود، از پروردگارش اجازه خواست تا بر من درود فرستد و مرا بشارت دهد به اين كه: «إنّ الحسن و الحسين سيّدا شباب أهل الجنّة، و أنّ فاطمة سيّدة نساء أهل الجنّة»؛ [۳] (#حسن و #حسين دو سالار جوانان اهل بهشتاند و #فاطمه سرور زنان بهشت است).
🔹حاكم نيشابورى نيز به سند خود از رسول خدا (صلى الله عليه و آله) اين گونه نقل كرده است كه #پيامبر_خدا فرمود: «أتاني جبرئيل (عليه السلام) فقال: إنّ الحسن و الحسين سيّدا شباب أهل الجنّة»؛ [۴] (#جبرئيل (عليه السلام) نزد من آمد و عرض كرد: #حسن و #حسين دو سرور جوانان اهل بهشت اند).
🔹ذهبى در كتاب تلخيص المستدرك اين حديث را صحيح شمرده است. آن سان كه روشن شد افراد بسيارى به نقل حديث سيادت پرداخته اند. از جمله راويان اين حديث عبارتند از: ۱) ابن حبّان در كتاب صحيح خود، همان گونه كه در كتاب موارد الظمآن آمده است؛ [۵] ۲) نَسائى در كتاب خصائص اميرالمؤمنين (عليه السلام) ۳) خطيب بغدادى در كتاب تاريخ بغداد؛ ۴) ابونعيم اصفهانى در كتاب حلية الاولياء؛ ۵) ابن حجر عسقلانى در كتاب الإصابه؛ ۶) ابن اثير جزرى در كتاب اسد الغابه. [۶]
🔹اين حديث را زَركشى نيز در كتاب التذكرة فى الأحاديث المشتهره، جلال الدين سيوطى در كتاب الدرر المنتثرة فى الأحاديث المشتهره، و سخاوى در كتاب المقاصد الحسنة فى الأحاديث المشتهره على الألسنه نقل كرده اند. زبيدى نيز در كتاب لقط اللآلى المتناثرة فى الأحاديث المتواتره آورده است.
• مآخذ در منبع موجود است
📕احادیث واژگونه، سید علی حسینی میلانی، مرکز حقایق اسلامی، قم، ۱۳۸۷ ص ۵۱
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#امام_حسین
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️«حضرت خدیجه» (سلام الله عليها) در آیینه قرآن و روایات فریقین
🔹حضرت #خدیجه_کبری (سلام الله علیها)، اولین بانویی است که به #پیامبر_اکرم (صلی الله علیه و آله) ایمان آورد. [۱] او از #ثروتمندترینزنان دوران خود بود، که در راه پیشبرد #اسلام همه #اموال خود را هزینه کرد تا جایی که در هنگام وفاتش حتی یک کفن برای خود نداشت. [۲] این بخشش #اموال آنچنان برای اسلام اثربخش بود که مشهور شد: #گسترش_اسلام و برافراشته شدن پرچم آن به برکت دو چیز است؛ شمشیر حضرت #امیرالمؤمنین (علیه السلام) و اموال حضرت #خدیجه_کبری (سلام الله علیها). [۳]
💠حضرت خدیجه از منظر قرآن
🔹با توجه به روایات اسلامی، زمانی که آیه «...رَبَّنَا هَبْ لَنَا مِنْ أَزْوَاجِنَا وَ ذُرِّیَّاتِنَا قُرَّةَ أَعْیُنٍ وَاجْعَلْنَا لِلْمُتَّقِینَ إِمَامًا»؛ [۴] (...و کسانی که گویند: پروردگارا، ما را #زنان و فرزندانی مرحمت فرما که مایه چشم روشنی ما باشند و ما را پیشوای اهل تقوا قرار ده) نازل شد #رسول_خدا (صلی الله علیه و آله) به #جبرئیل (علیه السلام) فرمودند: منظور از «مِنْ أَزْوَاجِنَا» كیست؟
🔹حضرت جبرئیل عرض کرد: #خدیجه (سلام الله علیها). سپس #پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: «ذُرِّیَّاتِنَا» چه كسانی هستند؟ حضرت جبرئیل گفت: #فاطمه (سلام الله علیها)؛ پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم پرسیدند: مراد از «قُرَّةَ أَعْیُنٍ» چه كسانی هستند؟ جبرئیل پاسخ داد: #حسن و #حسین (علیهما السلام). ایشان گفتند: منظور از «وَاجْعَلْنَا لِلْمُتَّقِینَ إِمَامًا» چه كسی است؟ جبرئیل گفت: #علیبنابیطالب (علیهما السلام)
💠حضرت خدیجه از منظر روایات
🔹گوشهای از #جایگاه_والا و با عظمت #حضرت_خدیجه (سلام الله علیها) در #روایات موجود در منابع فریقین بازتاب پیدا کرده است که به دلیل رعایت اختصار چند مورد را بیان میکنیم:
💠بهترین بانو
🔹طبق روایات شیعه و سنی، #حضرت_خدیجه (سلام الله علیها) یکی از #چهار_زنی است که در دنیا به #کمالی دست یافت که دیگر زنان عالم به آن جایگاه دست نیافته و نخواهند یافت. [۵] این بانوی بزرگ اسلام، در #بندگی_خدا آنچنان اوج گرفت که در کنار دخترش، عنوان #برترینزنانبهشت را دارا می باشد. #پیامبر_اکرم (صلّی الله علیه و آله) فرمودند: «أفضلُ نساءِ أهلِ الجنةِ خديجةُ بنتُ خويلدٍ و فاطمةُ بنتُ محمدٍ و مريمُ بنتُ عمرانَ و آسيةُ بنتُ مزاحمٍ امرأةُ فرعونَ»؛ [۶] (بهترین زنان بهشت، #خدیجه، #فاطمه، #مریم و #آسیه همسر فرعون می باشند).
💠غبطه حضرت آدم (علیه السلام)
🔹طبقروایاتزمانیکه #حضرت_آدم (علیه السلام) از جایگاه #حضرت_خدیجه (سلام الله علیها) و بذل و بخشش #اموالش در راستای آبیاری نهال جوان #اسلام آگاه شد، نسبت به #پیامبر_اکرم غبطه خورد و فرمود: «مِمّا فَضَّلَ الله به إبنی عَلَیّ أن زوجته خَدیجهً کانَت عَوناً لَه عَلَى تَبلیغِ أمرِ الله (عزّ و جلّ)...»؛ [۷] (یکی از #تفضلات_خداوند عالم بر فرزندم (پیامبر اسلام) این است که همسرش #خدیجه، همکار و همیار او برای #تبلیغامرالهی بود...).
💠بصیرت خدیجه (سلام الله علیها)
🔹زمانی که حضرت #خديجه_كبری (سلام الله عليها) احساس كرد مرگش فرا رسيده است به #پیامبر_اکرم (صلّی الله علیه و آله) به عنوان #وصیت جملاتی را عرضه داشت که نشان از اوج #بصیرت و #معرفت این بانوی بزرگ اسلام است. وی در اولين جمله خود خطاب به #پیامبر (صلی الله علیه و آله) چنین فرمود: اگر من در حق تو كوتاهي كرده ام مرا عفو كن. #پيامبر_اكرم (صلّی الله عليه و آله) فرمود: ای #خديجه! من از تو كوچكترين قصوری نديدم و تو تمام #تلاش خود را در خدمت به من و #اسلام به كار بردی و بسيار خسته شدی و تمام زندگی ات را خرج كردی. [۸]
🔹 #خدیجه_کبری (سلام الله علیها) تمام #ثروت خود را در مسیر اعتلای #اسلام خرج کرد، ولی از آنجایی که عظمت اسلام را درک کرده است، نه تنها این عمل خود را بزرگ نمیپندارد، بلکه خود را مقصر نیز میداند. این است #بصیرتی که بزرگان عالم خلقت، همچون #حضرت_آدم (علیه السلام) به آن غبطه میخورند.
پی نوشتها؛
[۱] انساب الاشراف، ج۱، ص۴۷۱؛ [۲] سیره ابن هشام، ج۱، ص۴۲۶؛ [۳] الصحیح فی سیره النبی الاعظم، ج۳، ص۱۹۸؛ [۴] قرآن کریم، سوره فرقان، آيه ۷۴؛ [۵] مجمع البیان، ج۵، ص۳۲۰؛ تفسیر کشاف، ج۳، ص۲۵۰؛ [۶] مجمع الزوائد، ج۹، ص۲۲۳؛ [۷] عمده القاری، ج۱، ص۶۳ ؛ [۸] شجره طوبی، ج۲، ص۲۳۵
نویسنده؛ علیرضا خاتم
منبع؛ وبسایت اندیشه برتر حوزه
#حضرت_خدیجه
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️آیا با توجه به آیه مباهله مى توان اثبات نمود که امام حسن (علیه السلام) فرزند رسول خدا (صلى الله علیه وآله) است؟
🔹خداوند متعال در قرآن کریم، آيه ۶۱ سوره آل عمران مى فرماید: «...فَقُلْ تَعَالَوْاْ نَدْعُ أَبْنَآءَنَا وَ أَبْنَآءَکُمْ وَ نِسَآءَنَا وَ نِسَآءَکُمْ...»؛ (بگو: ...بیایید ما #فرزندان خود را دعوت مى کنیم، شما هم فرزندان خود را؛ ما زنان خویش را دعوت مى نماییم، شما هم زنان خود را...). این آیه به صراحت مى فرماید: #امام_حسن و #امام_حسین (علیهم السلام) دو فرزند #پیامبر_اکرم (صلى الله علیه و آله) هستند.
🔹رازى در تفسیر خود [۱] مى نویسد: #آیه_مباهله دلالت مى کند بر اینکه #حسن و #حسین دو #فرزند #رسول_خدا (صلى الله علیه و آله) هستند؛ زیرا آن حضرت وعده داد #فرزندانش را (براى مباهله) بخواند، و #حسن و #حسین را آورد، پس این دو #فرزندان او هستند. و یکى از مواردى که این مطلب (نوه دخترى فرزند انسان محسوب مى شود) را تأکید مى کند سخن خداوند در آیات ۸۴ و ۸۵ سوره أنعام است: «وَ مِن ذُرِّیَّتِهِ دَاوُودَ وَ سُلَیْمانَ» تا آنجا که خداوند مى فرماید: «وَ یَحْیَى وَ عِیسَى»؛
🔹زیرا معلوم است که نسبت #عیسى به #ابراهیم (علیهم السلام) به وسیله #مادر است؛ پس ثابت شد که گاهى #نوه_دخترى، #فرزند نامیده مى شود؛ والله اعلم. و شاهد بر این #لغتِقرآنمجید و اینکه #نوه_دخترى حقیقتاً فرزندِ پدرِ دختر است، این سخنان است که از #رسول_خدا (صلى الله علیه و آله) نقل شده:
1⃣«أخبرنی جبریل: أنّ ابنی هذا ـ یعنی الحسین ـ یُقتل»؛ (#جبرئیل به من خبر داد که این #فرزندم ـ یعنى #حسین ـ کشته مى شود) . و در روایتى دیگر آمده است: «إنّ اُمّتی ستقتل ابنی هذا» [۲]؛ (اُمّت من این #فرزندم را مى کشند) .
2⃣درباره #امام_حسن (علیه السلام) فرمودند: «ابنی هذا سیّد»؛ [۳] (این #فرزندم آقا و سرور است).
3⃣به #على (علیه السلام) فرمودند: «أنت أخی وأبو وُلدی»؛ [۴] (تو برادر و #پدر_فرزندانم هستى).
4⃣و سخن او (صلى الله علیه و آله): «المهدی من ولدی وجهه کالکوکب الدرّیّ»؛ [۵] (#مهدى از #فرزندان من، و صورتش مانند ستاره درخشان است).
5⃣و سخن او (صلى الله علیه و آله) : «هذان ابنای من أحبّهما فقد أحبّنی»؛ [۶] (این دو ـ یعنى #حسن و #حسین ـ دو #فرزند من هستند؛ هرکس آنها را دوست بدارد مرا دوست داشته است).
6⃣و به #على (علیه السلام) فرمود: «أیّ شیء سمّیتَ إبنی؟ قال: ما کنتُ لأسبقک بذلک. فقال: وما أنا السابق ربّی فهبط جبریل، فقال: یا محمّد! إنّ ربّک یقرئک السلام و یقول لک: علیّ منک بمنزلة هارون من موسى لکن لا نبیّ بعدک، فسمّ ابنک هذا باسم ولد هارون»؛ [۷] (#فرزندم را چه نام نهادى؟ گفت: من در این کار بر شما سبقت نمى گیرم. سپس #پیامبر فرمود: من هم از #پروردگارم سبقت نمى گیرم؛ پس #جبرئیل فرود آمد و گفت: اى محمّد! پروردگارت سلام مى رساند و مى فرمايد: على نسبت به تو مانند هارون نسبت به موسى است، امّا پیامبرى بعد از تو نیست؛ پس این فرزندت را به اسم فرزند هارون نامگذارى کن).
7⃣و سخن #امام_حسن (علیه السلام) به ابوبکر وقتى بر منبر جدّش بود : «إنزل عن مجلس أبی»؛ (از جایگاه #پدرم پایین بیا). ابوبکر گفت: «صدقت إنّه مجلس أبیک»؛ (راست گفتى اینجا جایگاه #پدرت است).
و در روایتى آمده است: «إنزل عن منبر أبی»؛ [۸] (از منبر #پدرم پایین بیا). و ابوبکر گفت: «منبر أبیک لا منبر أبی»؛ (این منبر #پدرت است نه منبر پدر من).
8⃣و سخن #امام_حسین (علیه السلام) به عمر: «إنزل عن منبر أبی»؛ (از منبر #پدرم پایین بیا). پس عمر گفت: «منبر أبیک لا منبر أبی مَنْ أمرک بهذا؟!»؛ [۹] (این منبر #پدرت است نه منبر پدر من، چه کسى به تو امر کرده که چنین بگویى؟!).
🔹و اینها همه شاهدند بر اینکه #حسنین (علیهم السلام)، #فرزند #رسول_خدا (علیه السلام) محسوب مى شوند؛ و با وجود این شواهد از #قرآن و #روایات چه چیز به برخى جرأت داده که آل الله را از #فرزندیرسولخدا (صلى الله علیه و آله) خارج کنند؟!.
#مآخذدرمنبعموجوداست
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#امام_حسن_مجتبی #امام_حسن
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️ماجرای مباهله پیامبر (صلی الله علیه و آله) با مسیحیان نجران چه بود؟
🔹مفهوم متداول #مباهله، به معنى #نفرین_کردن دو نفر به یکدیگر است، بدین ترتیب، افرادى که با هم گفتگو درباره یک مسأله مهم مذهبى دارند در یکجا جمع شوند و به درگاه خدا تضرع کنند و از او بخواهند که #دروغگو را #رسوا و مجازات کند. خداى متعال در «آیه ۶۱ سوره آل عمران» مى فرماید: «فَمَنْ حَاجَّکَ فیهِ مِنْ بَعْدِ ما جاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ أَبْناءَنا وَ أَبْناءَکُمْ وَ نِساءَنا وَ نِساءَکُمْ وَ أَنْفُسَنا وَ أَنْفُسَکُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللهِ عَلَى الْکاذِبینَ»
🔹[ترجمه آيه:](هر گاه بعد از علم و دانش که [درباره مسیح] براى تو آمده [باز] کسانى با تو در آن به #محاجّه و #ستیز برخاستند، به آنها بگو: بیایید ما #فرزندان خود را دعوت مى کنیم و شما هم فرزندان خود را، ما #زنان خویش را دعوت مى نماییم، شما هم زنان خود را، ما از #نفوس خود [کسانى که به منزله جان ما هستند] دعوت مى کنیم، شما هم از نفوس خود دعوت کنید، سپس #مباهله مى کنیم و #لعنت_خدا را بر #دروغگویان قرار مى دهیم). مفسرین گفته اند: این آیه و آیات قبل از آن درباره #هیأت_نجرانى مرکب از «عاقب» و «سیّد» و گروهى که با آنها بودند نازل شده است؛
🔹آنها خدمت #پیامبر_اکرم (صلّی الله علیه و آله) رسیده، عرض کردند: آیا هرگز دیده اى فرزندى بدون پدر متولد شود؟ در این هنگام آیه «اِنَّ مَثَلَ عِیْسى عِنْدَ اللهِ...»، [آل عمران، ۵۹] نازل شد و هنگامى که #پیامبر (صلی الله علیه و آله) آنها را به #مباهله دعوت کرد، آنها تا فرداى آن روز از حضرتش مهلت خواستند و پس از مراجعه به شخصیت هاى نجران، #اسقف (روحانى بزرگشان) به آنها گفت: «شما فردا به #محمّد (صلی الله علیه و آله) نگاه کنید، اگر با #فرزندان و #خانوادهاش براى #مباهله آمد، از مباهله با او بترسید، و اگر با یارانش آمد با او مباهله کنید؛ زیرا چیزى در بساط ندارد». فردا که شد، #پیامبر (صلی الله علیه و آله) آمد در حالى که دست #علىبنابیطالب (عليه السلام) را گرفته بود و #حسن (علیه السلام) و #حسین (علیه السلام) در پیش روى او راه مى رفتند، و #فاطمه (سلام الله علیها) پشت سرش بود؛
🔹#نصارى نیز بیرون آمدند در حالى که #اسقف آنها پیشاپیششان بود، هنگامى که نگاه کرد، دید #پیامبر (صلی الله علیه و آله) با آن چند نفر آمدند، درباره آنها سؤال کرد، به او گفتند: «این پسرعمو و #داماد او و #محبوبترینخلق خدا نزد او است و این دو پسر، #فرزندان دختر او از #على (عليه السلام) هستند و آن بانوى جوان، دخترش #فاطمه (سلام الله علیها) است که #عزیزترین_مردم نزد او، و نزدیکترین افراد به قلب او است...». «سیّد» به اسقف گفت: «براى #مباهله قدم پیش گذار». گفت: نه، من مردى را مى بینم که نسبت به #مباهله با کمال جرأت اقدام مى کند و من مى ترسم راستگو باشد، و اگر راستگو باشد، به خدا یک سال بر ما نمى گذرد که در تمام دنیا یک نصرانى که آب بنوشد وجود نخواهد داشت.
🔹#اسقف به #پیامبر_اسلام (صلی الله علیه و آله) عرض کرد: «اى ابوالقاسم! ما با تو #مباهله نمى کنیم، بلکه #مصالحه مى کنیم، با ما مصالحه کن. پیامبر (صلی الله علیه و آله) با آنها مصالحه کرد که دو هزار حُلَّه (یک قواره پارچه خوب لباس) که حداقل قیمت هر حُلّه اى چهل درهم باشد، و عاریت دادن سى دست زره، و سى عدد نیزه، و سى رأس اسب، در صورتى که در سرزمین یمن توطئه اى براى مسلمانان رخ دهد، و پیامبر (صلی الله علیه و آله) ضامن این عاریت ها خواهد بود، تا آن را بازگرداند، و عهدنامهاى در این زمینه نوشته شد. و در روایتى آمده است: #اسقف_مسیحیان به آنها گفت: «من #صورتهايى را مى بینم که اگر از خداوند تقاضا کنند کوه ها را از جا برکند، چنین خواهد کرد، هرگز با آنها #مباهله نکنید که #هلاک خواهید شد، و یک نصرانى تا روز قیامت بر صفحه زمین نخواهد ماند».
📕تفسیر نمونه، آيت الله العظمی مکارم شيرازي، دار الکتب الإسلامیه، چ چهل و هفتم، ج ۲، ص ۱۷۱
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#مباهله
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️امام حسن مجتبی (عليه السلام) دارای چه ويژگی های شخصيتی بودند؟
🔹#امام_حسن (علیه السّلام)، از چهره های برجسته #اخلاقی است که #رفتار و #کردارش روشنگر راه هدایت است. #رسول_خدا (صلّی اللّه علیه و آله) در سخنان زیادی علاقه خویش را به فرزندشان #امام_حسن (علیه السّلام) بیان کرده و از دیگران نیز خواستند تا او را دوست بدارند. تعبیرهایی نظیر: «اَللّهُمَّ إِنِّی قَدْ أَحْبَبْتُهُ فَأُحِبُّهُ وَ أُحِبُّ مَنْ یُحِبُّهُ». [۱] «مَنْ أَحَبَّنِی فَلْیُحِبُّهُ وَ لِیَبْلُغِ الشَّاهِدُ مِنْکُمْ الْغَائِبَ». [۲] «مَنْ أَحَبَّ الْحَسَنَ وَ الْحُسَیْنَ فَقَدْ أَحَبَّنِی وَ مَنْ أَبْغَضَهُمَا فَقَدْ أَبْغَضَنِی». [۳] «مَنْ سَرَّهُ أَنْ یَنْظُرَ إِلَی سَیِّدِ شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّةِ فَلْیَنْظُرْ إِلَی الْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ». [۴] نمونه هایی از کلماتی است که #رسول_خدا (صلّی الله علیه و آله) درباره فرزندشان #امام_حسن (علیه السّلام) فرموده است.
🔹درباره ویژگیهای عبادی #امام (علیه السلام) مطالبی نقل شده است. از جمله درباره #سفرهای_حج آن حضرت که پیاده انجام شده، آمده است که: «إِنِّی لَأَسْتَحْیِ مِنْ رَبِّی أَنْ أَلْقَاهُ وَ لَمْ أَمْشِ إِلَی بَیْتِهِ، فَمَشَی عِشْرِینَ مَرَّةً مِنَ الْمَدِینَةِ عَلَی رِجْلَیْهِ». [۵] (من شرم دارم که خداوند را ملاقات کنم در حالی که #پیاده به خانه او نرفته باشم. پس بیست بار از مدینه با پای پیاده به زیارت خانه خدا رفت). در نقل دیگری آمده است که آن حضرت بیست و پنج بار با پای پیاده به سفر حج رفت. [۶] «ابن سعد» در نقل خود پانزده بار ذکر کرده است. [۷]
🔹#بذل و #بخشش در راه خدا، یکی دیگر از ویژگی های اخلاقی آن امام بزرگوار است که زبانزد خاص و عام بوده است. زمانی که «اسماعیل بن یسار» همراه «عبدالله بن انس» برای گرفتن پول به شام، نزد معاویه رفته و چیزی به دست نمی آورند، اسماعیل در شعری خطاب به دوستش «ابن انس» می گوید: «لعمرک ما إلی حسن رحلناو لا زرنا حسینا یا بن انس» [۸] (به جان تو سوگند ای فرزند انس که ما به سوی [امام] #حسن (علیه السّلام) نرفته و به زیارت حسين (علیه السّلام) نشتافته بودیم). مقصود او چنین بود که اگر زیارت این دو برادر است که زائر با دست پر باز می گردد.
🔹در نقلی آمده است که شخصی حضور #امام_حسن (علیه السّلام) رسید و اظهار نیاز کرد. حضرت به او فرمود: نیازهایت را بنویس و به من ده. زمانی که او نوشت و آورد، #امام (عليه السلام) دو برابر نیازش پرداخت. [۹] و در روایت دیگری آمده است که #امام (عليه السلام) در طول زندگی خود، سه بار و هر بار نیمی از تمامی ما یملک خود را در راه خدا بخشید. [۱۰]
🔹«ابو هارون نامی» گوید: در سفر حج به مدینه رفتیم، گفتیم سری به فرزند رسول خدا (صلّی الله علیه و آله) بزنیم و سلامی بر او بکنیم. نزد آن بزرگوار رفتیم و از سفر خود گفتیم. وقتی بازگشتیم، برای هر کدام ما چهارصد فرستاد. نزد آن حضرت برگشته گفتیم که وضعمان خوب است. حضرت فرمود: «لَاتُرَدُّوا عَلَیَّ مَعْرُوفِی». [۱۱] به #امام_حسن (علیه السّلام) گفتند: «فِیکَ عَظَمَةٌ»؛ (شما عظمت خاصی دارید). امام فرمود: «لَا بَلْ عِزَّةٌ، قَالَ اللهُ تَعَالَی: فَلِلّهِ الْعِزَّةُ وَ لِرَسُولِهِ وَ لِلْمُؤْمِنِینَ» [۱۲] (این عظمت نیست بلکه عزت است، خداوند فرموده است: عزت برای خدا، پیامبرش و مؤمنان است).
🔹#امامحسنمجتبی (عليه السلام) در مدت هشت نه سالی که پس از صلح در مدینه بودند، مرتب با شیعیان کوفه که برای حج به حجاز میآمدند دیدار داشتند. طبیعی است که آنها حضرت را به عنوان امام خود پذیرفته و در کار دینداری خود از آن حضرت بهره می بردند. مردی از شامیان گوید: روزی در مدینه شخصی را دیدم با چهره ای آرام و بسیار نیکو و لباسی در بر کرده که به طرز زیبایی آراسته و سوار بر اسب. درباره او پرسیدم. گفتند: #حسنبنعلیبنابیطالب (عليه السلام) است،
🔹خشمی سوزان سر تا پای وجودم را فرا گرفت و بر #علیبنابیطالب (عليه السلام) حسد بردم که چگونه او چنین پسری دارد. پیش او رفته و پرسیدم آیا تو فرزند علی هستی؟ وقتی تأیید کرد، سیل دشنام و ناسزا بود که از دهان من به سوی او سرازیر شد. پس از آن که به ناسزاگویی پایان دادم از من پرسید: آیا غریب هستی؟ گفتم: آری. فرمود: با من بیا، اگر مسکن نداری به تو #مسکن می دهم و اگر پول نداری به تو #کمک می کنم و اگر نیازمندی، #بینیازت سازم. من از او جدا شدم در حالی که در روی زمین محبوبتر از او نزد من کسی نبود. [۱۳]
#مآخذدرمنبعموجوداست
📕حیات فکری و سیاسی امامان شیعه (علیهم السلام)، جعفریان، رسول، موسسه انصاریان، قم، ۱۳۸۱ ش، چاپ ششم، ص ۱۶۵ با مقداری تلخیص
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#امام_حسن
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️معاویه چگونه امام حسن مجتبی (علیه السلام) را به شهادت رساند؟
🔹ابن سعد در «طبقات» نوشته است: «سمّه معاوية مراراً؛ لأ نّه كان يقدم عليه الشام هو و أخوه الحسين» [۱] (#معاويه بارها او را #مسموم كرد؛ زيرا او و برادرش حسين، شام را عليه او مى شوراندند).
🔹و واقدى نوشته است: «إنّه سُقي سمّاً ثمّ أفلت، ثمّ سُقي فأفلت، ثمّ كانت الآخرة توفّي فيها، فلمّا حضرته الوفاة قال الطبيب وهو يختلف إليه: هذا رجلٌ قطع السمّ أمعاءه؛ فقال الحسين: «يا أبا محمّد! أخبرنی من سقاك؟». قال: «ولِمَ يا أخي؟». قال: «أقتله والله قبل أن أدفنك، وإن لا أقدر عليه أو يكون بأرض أتكلّف الشخوص إليه». فقال: «يا أخي إنّما هذه الدنيا ليال فانية، دعه حتّى ألتقي أنا وهو عند الله، و أبى أن يسمّيه». و قد سمعتُ بعض من يقول: كان معاوية قد تلطّف لبعض خدمه أن يسقيه سمّاً» [۲]
🔹[ترجمه متن بالا:] (#سمّى به آن حضرت داده شد سپس نجات يافت، سپس #سمّى داده شد و نجات يافت، سپس در #مرتبه_سوم وفات كرد، و چون وفاتش نزديك شد طبيب كه نزد او آمده بود گفت: اين، مردى است كه #سمّ رودهايش را تكّه تكّه كرده است، پس حسين گفت: «اى ابومحمّد! به من خبر بده چه كسى به تو سمّ داد»؟ گفت: «برادرم براى چه»؟ گفت: «به خدا سوگند ! قاتل تو را قبل از دفن تو خواهم كشت، هر چند بر او قدرت نداشته باشم يا در سرزمينى باشد كه رفتن به سوى او برايم سخت باشد». پس فرمود: «اى برادر! اين دنيا شبهايى فانى است، او را واگذار تا من او را نزد خدا ملاقات كنم، و از نام بردن او خوددارى كرد. و من از برخى شنيده ام كه: #معاويه با حيله از برخى خدمتكاران آن حضرت خواست به او سمّ دهند).
🔹و گفته شده: همسرش جعده دختر اشعث بن قيس كندى به او سمّ داد، و #معاويه او را فريب داد كه اگر در كشتن #حسن (علیه السلام) حيله اى به كار ببرى صد هزار درهم برايت مى فرستم و تو را به ازدواج يزيد درمى آورم؛ و اين موجب شد كه آن حضرت را #مسموم كند؛ و چون #حسن (علیه السلام) وفات نمود #معاويه مال را به او داد و پيغام فرستاد: «إنّا نحبُّ حياة يزيد ولولا ذلك لوفينا لكِ بتزويجه» (ما زندگى يزيد را دوست داريم و اگر چنين نبود درباره ازدواج با وى به قول خود وفا مى كرديم).
🔹و گفته شده: #امامحسنمجتبی (عليه السلام) هنگام وفاتش فرمود: «لقد حاقت شربته، وبلغ اُمنيّته، والله ما وفى بما وعد، ولا صدق فيما قال» (همانا شربتش كارگر افتاد و به آرزويش رسيد، به خدا سوگند! به آنچه وعده داد وفا نكرد و در آنچه گفت راستگو نبود).
🔹و نوشته است: حصين بن منذر رقاشى مى گويد: «والله ما وفى معاوية للحسن بشيء ممّا أعطاه؛ قَتَل حُجراً و أصحاب حُجر، و بايع لابنه يزيد، و سمَّ الحسن» [۳] (به خدا سوگند! #معاويه به هيچ يك از پيمان هايى كه به #حسن داد وفا نكرد؛ حُجر و ياران او را كشت، براى پسرش يزيد بيعت گرفت، و #حسن را مسموم كرد).
🔹و زمخشرى در «ربيع الأبرار» در باب هشتاد و يكم مى نويسد: #معاويه براى جعده دختر اشعث، همسر (امام) حسن صد هزار درهم قرار داد تا او را #مسموم نمود، و دو ماه زنده بود، تشتى از خون از جلوى او برداشته مى شد و مى گفت: «سُقيت السمّ مراراً ما أصابني فيها ما أصابني في هذه المرّة، لقد لفظت كبدي» [۴] (بارها به من #زهر دادند ولى در هيچ كدام مثل اين بار صدمه نديدم، (ديگر) جگرم پاره پاره شده است).
پی نوشت:
[۱] تتميم طبقات ابن سعد، ج ۱، ص ۳۵۲، ح ۳۱۵
[۲] تاريخ ابن كثير، ج ۸، ص ۴۳ [ج ۸، ص۴۷، حوادث سال ۴۹ هـ]
[۳] شرح نهج البلاغة، ابن أبى الحديد، ج ۴، ص ۷ [ج ۱۶،ص ۱۷، نامه ۳۱]
[۴] ربيع الأبرار، ج ۴، ص ۲۰۸
📕گزیده ای جامع از الغدیر، محمد حسن شفیعی شاهرودی، قلم مکنون، قم، ۱۴۲۸ ه.ق ، ص ۱۰۹۶
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#امام_حسن #امام_حسن_مجتبی
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️الگو بودن «حضرت زهرا» (سلام الله عليها) برای انسانها (بخش دوم)
🔶تمام جهات و لحظات زندگى #حضرت_زهرا (سلام الله علیها) #الگو و سرمشق برای همه انسانها است؛ چنان که #رسول_اكرم (صلی الله علیه و آله) را خداوند در قرآن سرمشق و اسوه معرفی نمود، دختر گرامیش نیز #اسوه همه انسان های حقیقتجو و موحد است.
💠رفتار با فرزند
🔹با كمى دقت در برخورد عاطفى و منطقى #حضرت_زهرا (سلام الله علیها) در مى يابيم كه آن بانوى بزرگوار، در ساختن روح و شخصيت #فرزندان_گرامىاش، از ابزارى بسيار ظريف و دقيق استفاده كرده است، كه بسيارى از آنها در حال حاضر، ميان روانشناسان تربيتى مورد بحث و بررسى قرار گرفته و خبرگان اين فن، به نتايج مثبت آن ايمان آورده اند. بى شك، اين توفيق بى نظير در #تربيت_كودكان، ناشى از #معرفت_عميق و صحيحى است كه #اسلام در مورد انسان، ارائه داده است.
🔹بنابراين اگر بگوئيم هر مكتبى به اندازه شناخت درستى كه از انسان دارد، در نظام تربيتى خود، به توفيقاتى دست مى يابد، سخن به گزاف نگفته ايم و چون اين دین آسمانى و الهى #اسلام از #كاملترين و واقع بينانه ترين #شناخت، در مورد #انسان برخوردار است، بيشترين توفيق را در قضيه #تربيت_نسل بدست آورده است. روش تربيتى و اخلاقى #حضرت_فاطمه (سلام الله علیها) بهترين شيوه، و تجربه براى ساختن #نسلى_پاك و سعادتمند است. از اين رو جا دارد كه پيروان و ارادتمندان #مكتب_اسلام، با به كار بستن شيوه ها و ظرايف تربيتى آن حضرت در رشد و تربيت نسلى پاك، و پيشرو همت نموده، سعادت دنيا و آخرت فرزندان خود را بيمه كنند.
🔹#روح_انسان به گونه اى ساخته شده كه نياز به #محبت و #عطوفت، يكى از اساسى ترين نيازهاى روحى او محسوب مى شود، بدين جهت كودكان محروم از اين نياز فطرى، دچار كمبودها و مشكلات روانى، و گاه نواقصى جسمى خواهند شد. #حضرت_فاطمه (سلام الله علیها) كه خود از سرچشمه محبت و عطوفت #رسول_خدا (صلی الله علیه و آله) سيراب گشتند، و قلبش كانون محبت به همسر و فرزندان خود بوده، در اين جهت نيز #وظيفه_مادرى خود را به بهترين شكل انجام مى داد.
🔹سلمان مى گويد: روزى #فاطمه_زهرا (سلام الله علیها) را ديدم كه مشغول آسياب بود. در اين هنگام، فرزندش #حسين (عليه السلام) گريه مى كرد، و بى تاب بود؛ عرض كردم براى كمك به شما آسياب كنم، يا بچه را آرام نمايم؟ ايشان فرمود: «من به آرام كردن فرزند اولى هستم، شما آسياب را بچرخانيد». [۱] از جمله مواردى كه در شيوه تربيت #حضرت_زهرا (سلام الله علیها) جايگاه خاصى داشت، تحرك و #بازى_كودكان بود.
🔹اين فعاليت و تكاپو مقدارى براى سلامتى و رشد مناسب كودك، ضرورى است كه حتى براى تشويق آن ها به تحرك و بازى، بزرگترها نيز بايد تن به بازى و جست و خيز بدهند. نقل شده است كه #حضرت_فاطمه (سلام الله علیها) با فرزندش #حسن (عليه السلام) بازى مى كرد و او را بالا مى انداخت و مى فرمود: «پسرم مانند پدرت باش، ريسمان ظلم را از حق بركن، خداى را بپرست كه صاحب نعمت هاى متعدد است، و هیچ گاه با صاحبان ظلم و تعدی دوستی مکن». #ادامه_دارد...
پی نوشت
[۱] انصارى، عذرا، جلوه هاى رفتارى حضرت زهرا، قم، دفتر تبليغات اسلامى، ص ۳۹
نویسنده: امیر علی حسنلو
منبع: مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه قم
#حضرت_فاطمه
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکموردرضایتنمیباشد