eitaa logo
تبیین
@tabyinchannel
2.7هزار دنبال‌کننده
4.9هزار عکس
427 ویدیو
34 فایل
🔺اهداف: 🔹تهذیب نفس 🔹امام شناسی و مهدویت 🔹روشنگری و بصیرت‌افزایی 🔹ارتقاء بینش دینی و سیاسی 🔹دشمن شناسی و جنگ نرم 🔹ارتقاء مهارت‌های تربیتی 🔹و... 🔸هدف ارائه‌ی الگوست؛ با شبکه‌های اجتماعی کسی متفکر نمی‌شود، باید #کتاب خواند.
مشاهده در ایتا
پرسش‌ها
قوانین
داغ‌ترین‌ها
چندسکویی
پیوستن
تبیین
2.7هزار دنبال‌کننده
دانلود
مطالب قبلی
تبیین
✨🌷✨🌷✨🌷✨🌷✨ 🌷 ⭕️مهارت‌های زندگی و توسعه فرهنگ خانواده (بخش پنجم) 🔶با توجه به اهمیت ویژه که و یگانگی و بوده و بهترین فرصت را جهت اتفاق و اتحاد براساس صمیمیت هر چه بیشتر و دوام هر چه افزون تر اخلاقی، جسمانی و روانی به وجود می آورد، به بررسی در و شیوه هایی که در مقابل دشواری های زندگی به کار می برند می پردازیم. 🔴راهبردهای مدارا کردن (۲)   💠سازگاری و گذشت 🔷برای اینکه بتواند در خانه امنیت و آرامش ایجاد کند، باید از همان اوان زندگی بکوشد تا خود را با جنبه های گوناگون آن ، و در برابر که پدید می آید، به جای تندخویی و لجبازی، در پیش گیرد. باید بر و و صفا استوار باشد؛ چرا که گذشت در عین آزادی و فداکاری، بر و غرور می افزاید و نشان میدهد که آدمی بر غالب آمده است. 💠تسلیم عقل 🔷 و به جای خود ارزنده و مایه رونق زندگی است، ولی در همه جا نمی توان تسلط احساسات را پذیرفت؛ به خصوص در زندگی خانوادگی که برای تخفیف رنج و آلام باید و را اختیار کرده، و و را جایگزین جوش و خروش کرد.   💠رعایت حق مادری و شوهرداری 🔷کسب رضای بسیار مهم است و به هر طریقی باید به کودک رسیدگی نمود، اما این بدان معنی نیست که به لطمه ای وارد شود و دل آزرده گردد. شک نیست که جلب رضای طرفین هنر است، و می تواند از عهده این هنرنمایی برآید.   💠دوری از خودپرستی 🔷در محکوم است و نباید تنها به پرداخت. و برای طرفین در زندگی به دنبال داشته، را دچار خطر میسازد و و را ویران میکند. نباید زندگی را آنچنان سازد که چهره مبارز به خود بگیرد.   🔷اندیشه اینکه مجبور به زندگی هستیم و راه گریزی نداریم درد ما را بیشتر می کند، و نیز تصور اینکه دیگران از ما سعادتمندترند و ما در بدبختی و بیچارگی هستیم،  ما را غیرقابل تحمل تر می سازد. در همه حال با ، در جهت ، و چشم داشتن به دور و بر خود و اعضای خانواده، و کودکی که جامعه در انتظار اوست میتوان نمود.   💠جدایی از زندگی خانوادگی 🔷استفاده از این راه، زمانی مجاز است که ادامه زندگی از ساقط گردد، و به حقیقت نوعی ظلم به نفس یا گناه باشد، و البته در چنین حالتی اگر تصمیم به جدایی قطعی است، فرزند باید از این تصمیم آگاه گردد. ... 📕مهارت‌های زندگی زنان خانه دار، نویسندگان: دکتر سوسن سیف، دکتر مه سیما پور شهریاری، مهر انگیز شعاع کاظمی، محبوبه قسامی، چاپ دوم، انتشارات دانشگاه الزهرا (س)، قم، صص ۱۵۶-۱۴۳ منبع: وبسایت راسخون @tabyinchannel
1.7هزار مشاهده
تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️ده مصداق عفاف در آینه آیات و روایات (بخش ششم و پایانی) 🔸 ، در همه زوایای زندگی انسان نقشی اساسی در برقراری تعادل در تمایلات درونی انسان ایفا میکند. در گفتار، نگاه، اندیشه، کسب، علم، جنگ، تمایلات جنسی، ثروت و فقر تنها گوشه ای از جلوه های عفاف در زندگی مؤمنانه هستند. یکی از محورهای اساسی که دقیقاً در مقابل سبک زندگی غربی قرار دارد، وجود در تمام امور زندگی است. 9⃣عفاف در ثروت 🔹 و رفاه نباید موجب شود انسان از وسعت مالی خود در استفاده کند، یا اینکه خود را تافته جدا بافته از دیگران بداند. قرآن کریم، را به عفاف دعوت میکند و میفرماید: «وَ مَنْ کانَ غَنِیًّا فَلْیَسْتَعْفِف‏؛ [نساء،۶] و آنکس که توانگر است باید [از گرفتنِ اجرت سرپرستى‏] خوددارى ورزد».   🔟عفاف در فقر 🔹همچنین و فقیری که دست به هر کاری برای امرار معاش خود نمیزند، از جایگاه رفیعی در نزد خدای متعال برخوردار است؛ چنان که قرآن کریم در توصیف چنین افرادی میفرماید: «یَحْسَبُهُمُ الْجاهِلُ أَغْنِیاءَ مِنَ التَّعَفُّفِ؛ [بقره،۲۷۳] از شدّت ، فرد بى ‏اطلاع، آنان را توانگر مى‏ پندارد». امام علی (ع) خطاب به فرزند خویش، امام حسین (ع) میفرمایند: «الْعَفَافُ زِینَةُ الْفَقْر؛ [۱] پارسایى زینت فقر است‏». 🔸اینها تنها چندین نمونه از جلوه های عفاف در زندگی بودند و در شش بخش به آنها پرداخته شد؛ ولی حقیقت آن است که در همه امور جلوه گر است. پی نوشت؛ [۱] ‏تحف العقول، ص۹۰ منبع: وبسایت راسخون @tabyinchannel
841 مشاهده
تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️چگونه مسئله «انتظار» باعث می شود «شخص مُنتظِر» خود را از همراهی و همرنگی با محیط و جامعه دور ساخته و «فساد و تباهی محیط» او را آلوده نسازد؟ 🔹اثر مهمّ حل نشدن در محيط، و عدم تسليم در برابر آلودگى هاست. توضيح اينكه، هنگامى كه فراگير مى شود، و اكثريت و يا جمع كثيرى را به آلودگى مى كشاند، گاهى ، در يك بن بست سخت روانى قرار مى گيرند، بن بستى كه از يأس از اصلاحات سرچشمه مى گيرد. گاهى آنها فكر مى كنند، كار از كار گذشته و ديگر اميدى براى اصلاح نيست، و تلاش و كوشش براى پاك نگهداشتن خويش بيهوده است. اين نوميدى و يأس ممكن است آنها را تدريجا به سوى فساد و همرنگى با محيط بكشاند، و نتوانند خود را به صورت يك اقليّت صالح در برابر اكثريت ناسالم حفظ كنند، و همرنگِ جماعت نشدن را موجب رسوايى بدانند. 🔹تنها چيزى كه مى تواند در آنها روح بدمد و به و دعوت كند و نگذارد در محيط فاسد حل شوند، اميد به است؛ تنها در اين صورت است كه آنها دست از تلاش و براى حفظ خويش و حتى براى ديگران برنخواهند داشت؛ و اگر مى بينيم در دستورات اسلامى از آمرزش، يكى از بزرگترين گناهان شمرده شده است و ممكن است افراد ناوارد، تعجب كنند كه چرا يأس از رحمت خدا اين قدر مهمّ تلقى شده، مهم‌تر از بسيارى از گناهان، فلسفه اش در حقيقت همين است كه از رحمت، هيچ دليلى نمى بيند كه به فكر جبران بيفتد و يا لااقل دست از ادامه گناه بردارد، 🔹و منطق او اين است: آب از سر من گذشته است، چه يك قامت چه صد قامت؛ من كه رسواى جهانم غم دنيا هيچ است، بالاتر از سياهى، رنگ دگر نباشد؛ آخرش جهنّم است، من كه هم اكنون آنرا براى خود خريده ام، ديگر از چه چيز مى ترسم! اما هنگامى كه روزنه براى او گشوده شود، اميد به و اميد به تغيير وضع موجود، نقطه عطفى در زندگى او پيدا مى شود، و چه بسيار او را به توقف كردن در مسير و بازگشت به سوى و دعوت مى نمايد. به همين دليل را مى توان همواره به عنوان يك در مورد افراد فاسد شناخت؛ 🔹همچنين كه در محيط هاى فاسد گرفتارند، بدون نمى توانند خويشتن را حفظ كنند. نتيجه اينكه، «انتظار ظهور » كه هر قدر دنيا فاسدتر مى شود، بيشتر مى گردد، «اثر فزاينده روانى» در معتقدان دارد، و آنها را در برابر امواجِ نيرومندِ بيمه مى كند؛ آنها نه تنها با گسترش دامنه فسادِ محيط مأيوس تر نمى شوند، بلكه به مقتضاى «وعده وصل چون شود نزديك - آتش عشق تيزتر گردد» به هدف را در برابر خويش مى بينند و كوشش شان براى مبارزه با و يا با شوق و عشق زيادترى تعقيب مى گردد. 📕مسئله انتظار، مکارم شیرازی، ناصر، مطبوعاتی هدف، قم، بی تا، ص ۲۲ و ۲۳ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
2.5هزار مشاهده
تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️«تقوا و پرهيزكارى» چگونه انسان را به بهشت می رساند؟ 🔹یکی از عوامل ورود به ، و پرهيزكارى است كه در آيات فراوانى از نيز روى آن تكيه شده است، از جمله در «آیه ۶۳ سوره مريم» بعد از اشاره «جَنَّاتُ عَدْنٍ»؛ (باغ هاى جاودانه بهشت) و بخشى از نعمت هاى آن مى فرمايد: «تِلْكَ الْجَنَّةُ الَّتِي نُورِثُ مِنْ عِبادِنَا مَنْ كانَ تَقِيّاً» [۱] (اين همان بهشتى است كه ما به ارث به بندگان پرهيزكار خود مى بخشيم). مى دانيم در نظام ارزشى ، موقعيت بسيار والايى دارد، همانگونه كه در «آيه ۱۳ سوره حجرات» كه به عنوان يك شعار اسلامى مشهور شده است مى خوانيم: «اِنَّ اَكْرَمَكُمْ عِنْدَ الله اَتْقاكُمْ» (گرامی ترين شما نزد خدا شماست). 🔹با اين حال جاى تعجب نيست كه در آيات فراوانى از ، در حقيقت به عنوان شناخته شده و مى دانيم تقوا به معناى و پرهيز از و هرگونه در برابر فرمان خدا و حقّ و عدالت است؛ يا به تعبير ديگر آن حالت و كنترل درونى است، كه انسان را از هرگونه بازمى‌دارد، يعنى چنان دارد كه انجام همه وظایف الهى و اخلاقى انسان را فرا مى گيرد. تعبير به «تلك» در آغاز آيه - كه اشاره به دور است - در واقع اشاره اى است به عظمت ، گويى آنچنان والاست كه از دسترسى فكر و انديشه ما فراتر است. 🔹تعبير به ممكن است اشاره به يكى از نكات زير باشد: ۱) «ارث» به معناى هرگونه است؛ زيرا تنها ملكى كه قابل فسخ و بازگشت نيست، ملكى است كه از طريق به انسان مى رسد، براى پرهيزكاران نيز چنين است. ۲) بيش از آنكه جنبه قانونى و تشريعى داشته باشد، جنبه و دارد، كه طبق آن، صفات پدران و مادران به فرزندان منتقل مى گردد، بنابراين منظور از تعبير به در آيه فوق، وجود يك «رابطه معنوى تكوينى» ميان و است. 🔹۳) اموالى كه به مى رسد، اموالى است كه معمولا انسان براى آن زحمتى نكشيده؛ گويى آنچنان عظيم است كه در مقابل آن كاملا ناچيز محسوب مى شود، مثل اينكه را بدون زحمت و مجاناً به آنها داده اند؛ چرا كه زحمات آنها در برابر اين نعمت، بسيار كم اهمّيّت است، و به تعبير ديگر درست است كه اعمال انسان و او پايه استحقاق بهشت است؛ ولى «عظمت نعمت‌ هاى بهشتى» چنان است كه گويى رايگان به پرهيزكاران داده مى شود. اينجاست كه مى گوييم در عين اسحقاقى بودن، جنبه نيز دارد. 🔹۴) در روايت پر معنايى از (صلی الله علیه و آله) در تفسير اين مطلب مى خوانيم: «مَا مِنْ اَحَدٍ اِلَّا وَ لَهُ مَنْزِلٌ فِي الْجَنَّةِ وَ مَنْزِلٌ فِی النَّارِ!: فَاَمَّا الْكافِرُ فَيَرِثُ الْمُؤْمِنَ مَنْزِلَهُ مِنَ النّارِ وَ الْمُؤْمِنُ يَرِثُ الْكافِرَ مَنْزِلَهُ مِنَ الْجَنّةِ» (هر در و منزلگاهى در دارد، ، منزلِ دوزخى مؤمنان را به ارث مى برند و ، جايگاه بهشتىِ كافران را!). اين تعبير به خوبى نشان مى دهد كه همه آزاد آفريده شده اند، هم استعداد را دارند و هم را و اين بسته به انتخاب خود آنهاست. [۳] پی نوشت: [۱] آيات زير نيز اشاره به رابطه «تقوا» و «ورود در بهشت» دارد: آل عمران، ۱۵، ۱۳۳ و ۱۹۸؛ رعد، ۳۵؛ حجر، ۴۵؛ نحل، ۳۱؛ فرقان، ۱۵؛ شعراء، ۹۰؛ زمر، ۲۰ و ۷۳؛ دخان، ۵۱؛ محمّد، ۱۵؛ ق، ۳۱؛ ذاريات، ۱۵ و آيات ديگر. [۲] تفسير نور الثقلين‏، عروسى حويزى، انتشارات اسماعيليان‏، ‏چ ۴، ج ۲، ص ۳۱ [۳] تعبير به «ارث» در مورد بهشت منحصر به آيه فوق نيست و در سور مؤمنون، آيات ۱۰ و ۱۱؛اعراف، ۴۳؛ زخرف، ۷۲؛ شعراء، ۸۵ نيز آمده است و اين يك تعبير پرمعناست. 📕پيام قرآن‏، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلامية‏، چ ۹، ج ۶، ص ۱۵۴ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
230 مشاهده