eitaa logo
تبیین
2.7هزار دنبال‌کننده
4.9هزار عکس
425 ویدیو
34 فایل
🔺اهداف: 🔹تهذیب نفس 🔹امام شناسی و مهدویت 🔹روشنگری و بصیرت‌افزایی 🔹ارتقاء بینش دینی و سیاسی 🔹دشمن شناسی و جنگ نرم 🔹ارتقاء مهارت‌های تربیتی 🔹و... 🔸هدف ارائه‌ی الگوست؛ با شبکه‌های اجتماعی کسی متفکر نمی‌شود، باید #کتاب خواند.
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
⭕️دقیقاً الان وقت ضربه است 🔷مشرکان بعد از پیروزی در جنگ احد و وارد کردن ضربه ای سخت به مسلمین، به سرعت راه مکه را در پیش گرفتند. 🔷ابوسفیان، سرمست از پیروزی، در میانه راه، از بازگشت پشیمان شد و با هدف قتل پیامبر (ص) و نابودی کامل مسلمانان، دستور حمله مجدد به مدینه را داد. 🔷خبر که به پیامبر اکرم (ص) رسید، ایشان بلافاصله دستور دادند لشکر احد خود را برای کارزار با مشرکان آماده کند و این در حالی بود که بسیاری مجاهدان این لشکر، شهید یا به شدت مجروح شده بودند تا جایی که امیرالمومنین (ع) ۶۰ جراحت برداشته بودند. 🔷خبر حرکت لشکر پیامبر، با این وضع بسیار ناگوار و دردناک به لشکر ابوسفیان رسید و آنها از شدت روحیه مقاومت مسلمانان به وحشت افتادند و فرار کردند 🔷لشکر پیامبر پس از سه روز انتظار بدون جنگ به مدینه بازگشت. این موضوع آنقدر مهم بود که خدا اینگونه از ایشان تقدیر کرد: «کسانی که دعوت خدا و پیامبر را، پس از آن همه جراحاتی که به ایشان رسید، اجابت کردند (و هنوز زخمهای میدان احد التیام نیافته بود، به سوی میدان «حمرا الاسد» حرکت نمودند)؛ کسانی از ایشان که نیکی کردند و تقوا پیش گرفتند، پاداش بزرگی است» [آل عمران، ۱۷۲] 🔺اگر ضعف و انفعال باشد، فرزندان امروز ابوسفیان حمله سنگین تری برای نابودی تمام جبهه مقاومت تدارک خواهند دید. بنابراین در همین اوضاع سخت، علاوه بر کمک و همدلی با مردم لبنان، باید همه با روحیه و اقتدار را به جبهه کفر وارد کنند ✍حمیدرضا ابراهیمی @tabyinchannel
⭐️☄⭐️☄⭐️☄⭐️☄⭐️ ☄ ⭕️ و آشفته از نگاه امام علی(ع) 🔶 (ع) به مناسبت‌های مختلف، اوضاع و شرایط نابسامان و مفاسد جامعه‌ی زمان خود را تحلیل و بررسی نموده و ارائه فرموده است که در حقیقت و شاخصه‌ها، اختصاص به آن زمان و آن جامعه نداشت، بلکه و می‌تواند مصداق داشته باشد. به عنوان نمونه در مورد زوال و انحطاط جوامع و حکومت‌ها می‌فرمایند: «عامل سقوط دولت‌ها و جوامع چهار چیز است: بی‌توجهی به مسائل بنیادی؛ و اهتمام به مسائل حاشیه‌ای؛ پیش انداختن اراذل و فرومایگان؛ و کنار گذاشتن افراد دانشمند و بافضیلت».[عیون الحکم و المواعظ، ص ۵۵۰] و در جایی دیگر فرمود: سرپرستی جوامع از سوی فرومایگان و تازه به دوران رسیده‌ها، نشانه‌ای از انحطاط و سقوط حکومت‌ها است.[عیون الحکم و المواعظ، ص ۲۰۲] 🔺 (ع) اما در خطبه‌ی ۲۳۳ نهج البلاغه در قالب یک خطبه‌ی کوتاه، و شاخصه‌های و نابسامان را چنین بیان می‌کند: خدا شما را رحمت کند، بدانید که در روزگارى به سر می‌برید که گویندگان حق اندک، زبان‌ها از راست‌گویى ناتوان و حق‌مداران بی‌ارزش‌اند؛ مردمش گرفتار گناه، و با بی‌تفاوتی و سازش‌کارى همراه‌اند؛ جوانانشان بد اخلاق، و پیرانشان گنه‌کار؛ دانشمندانش دو رو و منافق و سخنرانشان (قاریانشان) چاپلوس‌اند؛ خردسالانشان بزرگان را احترام نمی‌کنند؛ و توانگرانشان مستمندان را دست‌گیری نمی‌کنند. 💠در این‌ خطبه‌ی کوتاه اما جامع و پر معنا، (ع) را بیان می‌کند که عبارت‌اند از: 🔷 و بی‌ارزش بودن بیان حقایق: در جامعه‌ی آشفته، حق‌گویان و حق‌مداران در اقلیت‌اند؛ و علت آن هم شرور و است که را فرا گرفته است. چنان‌که امام(ع) در جایی دیگر فرمود: «اى مردم، ما در روزگارى کینه‌توز، و پر از ناسپاسى و کفران نعمت‏‌ها به سر می‌بریم که نیکوکار در آن بدکردار به شمار می‌‏آید، و ستم‌گر بر تجاوز و سرکشى خود می‌‏افزاید. 👇👇👇👇👇
از آنچه می‌دانیم بهره نمی‌‏گیریم و آنچه را نمی‌دانیم، نمی‌‏پرسیم، و از بلایی تا بر سرمان نیامده نمی‌‏ترسیم».[نهج البلاغه (صبحی صالح)، ص۷۴] به هر حال در جامعه‌ی نابسامان حق‌گرایان خوارند؛ زیرا هم در اقلیت‌اند، و هم نسبت به دیگران ضعیف‌اند. 🔷  و چاپلوسی: در این روزگار زبان انسان از بیان حقیقت ناتوان است و علت آن هم دو چیز است: یکی جهل و نادانی و دیگر ظلم و ستمی است که جامعه را فرا گرفته است.[۱] بر اساس سخن امام علی(ع) نشانه‌ی دیگر جامعه‌ی فاسد و بیمار آن است که انسان‌های سالم و صادق توان گفتن حقایق را ندارند، و بر عکس بازار افترا، دروغ، تملّق و چاپلوسی پررونق است و تریبون‌ها و بلندگوها در اختیار متملقان و چاپلوسان است. 🔷 : اکثریت مردم جامعه‌ی فاسد، هر کدام در گناهی فرو رفته و آثار تقوا در جامعه کمتر مشاهده می‌شود. 🔷 و سازش‌کاری: مردم در ظاهر و در زبان با هم سازش دارند، ولی قلبا با هم توافق ندارند؛ و به عبارتی در کارهای خود اهل غل و غش هستند و با سازش‌کاری روزگار را سپری می‌کنند. 🔷 و : جوانان جامعه تندخو و بد اخلاق‌اند؛ چرا که بر اساس تربیت دینی پرورش نیافتند و یا خود را ملزم به رعایت اصول دینی نمی‌دانند و پیران جامعه که دین‌داری آنان - با فرض دین‌دار بودن - تصنعی و ظاهری است، خود را غرق در گناه نموده و مرگ و قیامت را فراموش کرده‌اند. یعنی اگر شرایط جامعه به سمتی برود که به جای اهتمام به باور خویش و برنامه‌ریزی برای آینده خود و جامعه‌ای که در آن زندگی می‌کند، به تندخویی و اخلاقی تمایل و رغبت بیشتری نشان دهد، این امر و نشانه‌ی انحطاط و تباهی آن جامعه است. جامعه‌ای که و پا به سن گذاشته‌ها، به جای این‌که به خود بپردازند و آنان را از آلودگی به گناه برحذر دارند، خود شوند، آن جامعه فاسد است. 🔷وجود نفاق و چاپلوسی در میان آنانی که با دین سر و کار دارند: دانایان جامعه از آن جهت منافق و ریاکار می‌شوند که دانش و هوشمندی خود را در جهت خیر و صلاح به کار نمی‌برند و از فرمان‌های الهی و آخرت چشم پوشیده‌اند؛ گویندگان و سخنوران با مردم صادق نیستند، با زبان اظهار محبت می‌کنند، ولی در دل با دیگران دوست نیستند.[۲] 👇👇👇👇👇
در محیطی که اندیشمندان و صاحبان قلم، به جای این‌که مردم را به سوی خدا و سعادت دنیا و آخرت دعوت نمایند، با ایفای دوگانه و به فکر باشند، چنین جامعه‌ای روی سعادت به خویش نخواهد دید. 🔷 : از دیگر نشانه‌های نابسامانی جامعه‌ این است که کوچک‌ترها احترام بزرگ‌ترها را نگه نمی‌دارند؛ زیرا در محیطی رشد یافته‌اند که از نظر تربیت دینی و اخلاقی دچار نقص بوده است.  پیامبر اکرم (ص) میفرمایند: «... وَقِّرُوا کِبَارَکُم‏...»؛[۳] (و بزرگان خود را احترام کنید). و فرمودند: «مِنْ إِجْلَالِ‏ اللَّهِ‏ إِجْلَالُ ذِی الشَّیْبَةِ الْمُسْلِم‏»؛[۴] از جمله‌ی تجلیل خدا، احترام گذاشتن به پیران مسلمان است‏. اگر به این توصیه‌ها عمل نشود، جامعه رو به انحطاط خواهد بود. 🔷بی‌توجهی به رشد : جامعه‌ی منحط و فاسد جامعه‌ای است که در آن شکاف و فاصله‌ی طبقاتی روز به روز بیشتر می‌شود که در چنین جامعه‌ای ثروت‌مندان نه تنها به فکر فقرا و مستضعفان نیستند، بلکه با انباشت ثروت و پایمال کردن حق تنگ‌دستان هر روز بر این شکاف و فاصله می‌افزایند، در حالی‌که بر اساس صریح قرآن خداوند در مال ثروت‌مندان حقی برای بیچارگان قرار داده شده است: «وَ فی‏ أَمْوالِهِمْ حَقٌّ لِلسَّائِلِ وَ الْمَحْرُوم».[ذاریات، ۱۹] اما در جامعه منحط صاحبان ثروت به جای این‌که بخشی از سرمایه‌ی خود را در جهت فقرزدایی به کار گیرند، با حرص و طمع و نقشه‌های گوناگون همواره به دنبال تصاحب اندک ثروتی هستند که در دست مستمندان است، و با این کار روز به روز بر فاصله‌ی طبقاتی می‌افزایند. پی نوشت: [۱]. بحرانی، ابن میثم، شرح نهج البلاغه، مترجمان، محمدی مقدم، قربانعلی و دیگران، ج 6، ص 138 [۲]. همان، ص 139. [۳]. امالی صدوق، ص ۹۴ [۴]. کافی ج ‏۲، ص ۱۶۵ |منبع: وبسایت اسلام کوئست @tabyinchannel
💥☄💥☄💥☄💥☄💥 ☄ ⭕️آیا در روایت (ع) ، اغراق نشده است؟ آیا از معنای برخی روایات این شبهه به ذهن نمی‌رسد که در فضائل امام علی(ع) اغراق شده است؟ مثلاً در روایتی داریم ضربه شمشیر امیرالمؤمنین(ع) در جنگ خندق افضل از عبادت جن و انس است! اگر این روایت صحیح باشد، مستلزم این است که ضربه امام علی(ع) از اعمال و عبادات خود پیامبر اسلام(ص) هم افضل باشد! 💠پاسخ اجمالی 🔷به نقل شیعه و اهل سنت، پیامبر اکرم (ص) در ارتباط با فضایل و مجاهدت‌های امام علی (ع) می‌فرمایند: «لَضَرْبَةُ عَلِیٍّ یَوْمَ الْخَنْدَقِ أَفْضَلُ مِنْ عِبَادَةِ الثَّقَلَیْن‏»؛[۱] کار علی در جنگ خندق (کشتن عمرو بن عبدودّ) برتر از عبادت جن و انس است. 🔷شاید از این روایت، نوعی اغراق برداشت شود، اما باید دانست که روایاتی مشابه، که فضیلتی برتر از تمام جهانیان را برای فردی اعلام می‌کند، حتی در مورد صحابی نامداری، مانند ابوذر نیز آمده است. بدیهی است که چنین مواردی انصراف به فضیلت بر دارد و نه اعمال پیامبران و امامان! 🔷در همین راستا روایت مشهوری در ارتباط با راست‌گو بودن ابوذر می‌گوید: «آسمان سایه نینداخته و زمین بر خود حمل نکرده گوینده‌اى راست‌گوتر و نیک‌تر از ابوذر».[۲] این روایت تا حدی شخصیت ابوذر را بالا می‌برد که برای برخی از شیعیان این شبهه پدید آمده بود که آیا ابوذر از اهل بیت (ع) نیز برتر بود؟! یکی از شیعیان این اشکال را با امام صادق (ع) این‌‌گونه مطرح ساخت: آیا پیامبر خدا (ص) در حقّ ابوذر چنین نفرمود: «آسمان بر کسى سایه نیفکنده و زمین بر خود حمل نکرده، کسى را که راست‌گوتر از ابوذر باشد»؟ امام فرمود: «آرى»، وی پرسید: «پس پیامبر خدا (ص)، امام علی، حسن و حسین (ع) در این میان چه جایگاهی خواهند داشت؟!» امام در پاسخ فرمود: «یک سال چند ماه است؟!»، گفته شد: «دوازده ماه!» امام(ع) فرمود: «چند ماه از آنها، ماه حرام شمرده شده است؟» پاسخ داده شد: «چهار ماه»، امام فرمود: «آیا ماه رمضان هم جزو آنها است؟!» که پاسخ منفی داده شد. امام صادق(ع) فرمود: «به یقین در ماه رمضان شبى هست که برتر از هزار ماه است، و ما خاندانى هستیم که هیچ فردى با ما سنجیده نمی‌شود!».[۳] بدین ترتیب، شبهه آن فرد شیعی برطرف شد. 🔷در و مجاهدت‌های (ع) در ارشاد مفید آمده است: ربیعه سعدى به ملاقات حذیفه یمان[۴] رفت و گفت اى بنده خدا ما همواره از على (ع) و فضایل او در محافل و مجالس یاد می‌کنیم. مردم بصره می‌گویند شما در باره او افراط می‌کنید. آیا شما حدیثى در مورد عظمت و جایگاه او به خاطر دارید. حذیفه گفت: اى ربیعه، این چه پرسشى است که در باره على(ع) از من مى‌‏نمایى! سوگند به خدایى که جان من در دست او است، هر گاه همه اعمال یاران محمد(ص) از روزى که مبعوث به نبوت شده تا به امروز را در کفه ترازویى بگذارند و کار على(ع) را در کفه دیگر آن، عمل آن‌حضرت بر تمام اعمال آنان برترى دارد. ربیعه که این منقبت امام را از على(ع) شنید گفت: این منقبت قابل قبول نیست و دلیلى بر صحت آن وجود ندارد. حذیفه گفت: اى احمق! چگونه این فضایل قابل تحمل نیست؟! کجا بودند عمر و ابوبکر و دیگر اصحاب پیامبر (ص) در روز خندق که عمرو بن عبدودّ مبارز می‌‌طلبید و همه غیر از على(ع) چون مرده بی‌جانى روح از کالبدشان خارج شده بود، او یک‌تنه به مبارزه وى رفت و به یارى خدا او را کشت. به حق خدایی که جان حذیفه در دست او است، پاداش کار على(ع) در آن روز از اعمال پیروان محمد(ص) تا روز قیامت بیشتر است.[۵] پی نوشت: [۱]. الاقبال بالاعمال الحسنة، ج ‏۱، ص ۴۶۷؛ المستدرک علی الصحیحین، ج ۳، ص ۳۴، البته در المستدرک به جای «الثقلین»، «اعمال امتی الی یوم القیامة» آمده است. [۲]. تفسیر قمی (تحقیق: موسوی جزایری) ج ‏۱، ص ۵۲ [۳]. معانی الاخبار، ص ۱۷۹ [۴]. حُذَیفة بن یمان، صحابی و صاحب سرّ پیامبر اکرم (ص) و از نخستین اسلام‌آورندگان که در بسیاری از جنگ‌های صدر اسلام پیامبر (ص) را همراهی کرد. وی از اصحاب و شیعیان خاص حضرت علی(ع) بود. در برخی از روایات به عنوان یکی از ارکان چهارگانه صحابی امام علی (ع) از او یاد شده است. [۵]. الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج ‏۱، ص ۱۰۳ |منبع: وبسایت اسلام کوئست @tabyinchannel
⚡️🌹⚡️🌹⚡️🌹⚡️🌹⚡️ 🌹 ⭕️ 💠حمد و ثنای الهی 🔷ستایش خداوندی را که در یگانگی، والا و در بی‌همتایی، نزدیک و در اقتدار شکوهمند، و در ارکان خود بسی بزرگ است. دانشش بر همه چیز احاطه دارد و حال آن که او در مقام خودش است و آفریدگان، همگی مقهور قدرت اویند. بزرگی که پیوسته بوده و ستوده‌ای که همیشه خواهد بود. پدید آورنده آسمان‌های بلند و گستراننده گستره شده‌ها و فرمانروای مطلق زمین‌ها و آسمان‌هاست و بی‌اندازه پاک و بی‌نهایت پاکیزه است. پروردگار فرشتگان و روح‌القدس و نسبت به هر آنچه آفریده، فزون‌بخش است و چه ساخته و پرداخته، غرقه عطا و فضل اویند. هر دیده‌ای را می‌بیند، و هیچ دیده‌ای را توان دیدار او نیست. بزرگوار و بردبار و بخشنده‌ایست که رحمتش همه چیز را فرا گرفته و منعمی است که بر همه مخلوقات منت دارد. 🔷در اجرای کیفر مجرمان شتاب نمی‌کند و به عذابی که در خور آنند تعجیل نمی‌نماید. به اسرار نهان و به سویداء سینه‌ها آگاه است و هیچ رازی از او پوشیده نیست و هیچ امر پنهانی او را به اشتباه نمی‌افکند. بر همه اشیاء، محیط و بر همه چیز، چیره و بر هر نیرویی غالب و بر هر کاری تواناست. نیست مانندی برایش و حال آن که او پدید آورنده همه موجودات است از نیستی. جاودانی که به عدل، پایدار است و خدایی جز او نیست. سرافراز و حکیم و والاتر از آن که به دیده‌ها مشهود گردد و لیکن او هر دیده‌ای را در می‌یابد و بر هر چیز دقیق و آگاه است. خداوند، بزرگوار و بردبار و بخشنده‌ایست که رحمتش همه چیز را فرا گرفته و منعمی است که بر همه مخلوقات منت دارد. 🔷به دیده هیچ بیننده در نیامده تا وصفش ممکن شود و احدی را از چگونگی پیدا و پنهانش آگاهی نیست مگر به همان مقدار که خود (عزّوجلّ) از خویشتن خبر داده است. و گواهی می‌دهم او خدایی است که هستی، آکنده قداست اوست و آغازِ بی آغاز و انجام بی فرجام (همه هستی) به نور او احاطه شده است. فرمانش بی مشورت مستشاری جاری و نافذ است و قضا و تقدیرش بی مدد همکاری، بر کائنات حکومت دارد و در تدبیر امر خلقش، هیچ نقص و بی نظمی نیست. موجودات را بی آنکه نمونه‌ای از پیش داشته باشد، ابتکار و خلقت فرمود و بدون کمک هیچ یاوری آنها را بیافرید و در این هنگامه نه او را رنجی و نه نیازی به چاره سازی بود. به ایجاد خلق اراده نموده پس خلق، خلعت هستی یافتند و (به نور وجودش) آشکار شدند. 🔷پس اوست خدایی که معبودی جز او نیست، آن (خدایی) که به صنع خود، اتقان و استواری داد و در مصنوع خود، حسن و زیبایی نهاد. دادگریست که هرگز ستم نکند و بزرگواریست که کلیه امور به او باز می‌گردد. و گواهی می‌دهم اوست که هستی در برابر قدرتش فروتن و در مقابل هیبتش سرافکنده و تسلیم است. اوست سلطان سلاطین و مالک همه ملک‌ها و گرداننده افلاک و فرمانروای مهر و ماه که هر یک تا زمانی مقدّر در کار گردشند. اوست که چادر شب بر رخسار روز کشد و شب را در نور روز فراگیر کند که هر یک شتابان در جستجوی یکدیگرند. اوست شکننده ستمکاران و زورگویان و نابود کننده شیاطین پست و پلید. 🔷نه او را ضدّی است و نه شریکی. یکتای بی نیاز است. نه کسی زاده اوست و نه او زاده کسی و نه احدی همتا و مانند وی است. معبودی یکتا و پروردگاری ارجمند است. هر چه خواهد کند و اراده‌اش بر جهان فرمانرواست. او بر هر چیز و به شمار همه چیز آگاه است. مرگ و زندگی، نیازمندی و بی نیازی به اراده او و خنده و گریه و منع و عطا به خواست اوست. ملک و سلطنت، از آن او و ثنا و ستایش، ویژه او و خیر و نیکی به خواست اوست و اوست که بر هر کاری تواناست. شب را در روز، و روز را در شب فرو می‌برد و خدایی جز او نیست. خدایی بس ارجمند و بسی بخشاینده. به خواهش بندگان، پاسخ می‌دهد و صاحب بخشش و عطای بزرگ است. به شمار نَفَس جانداران آگاه و پروردگار پری و آدمی است. 🔷کاری بر او دشوار نیست و ناله فریادخواهان او را به کاری وادار و ناگزیر نمی‌سازد به ستوه نیاورد او را اصرار اصرار کنندگان. نگهبان نیکان و توفیق بخش رستگان و سَروَر جهانیان است و آفریدگان را سزد که به هر حال، در خوشی و سختی و در شدت و راحت سپاس او گویند و ستایش او کنند. و اینک من، در هر دشواری و راحت و در هر سختی و سستی ستایشگر اویم و به او و فرشتگان و فرستادگان و کتب آسمانیش، ایمان دارم. فرمانش را به جان شنوده و فرمان بردارم و در هر کار که او را خشنود و راضی سازد، شتابنده‌ام. 🔗متن کامل را اینجا 👈article.tebyan.net/81057 بخوانید. @tabyinchannel
💥☄💥☄💥☄💥☄💥 ☄ ⭕️ از نگاه نهج البلاغه (بخش اول) 🔶 که ما در آن زندگی می‏کنیم همراه با رنج ‏ها و زحمت ‏ها است، این ‏ها و مصیبت ‏ها هستند و ما باید در قبال آنها چه عکس ‏العملی نشان بدهیم؟ خودمان را در برابر آنها ببازیم یا با آنها مبارزه کنیم و بر آنها فائق آییم؟ اگر می ‏خواهیم با آنها برخوردی داشته باشیم که بر زندگی ما اثرات منفی نگذارد یا حداقل اثرات منفی را از خودمان دور کنیم، چه کار باید بکنیم؟ 💠مقدمه 🔷وقتی ما زندگی انسانی را به ذهن می‏ آوریم، رنج ‏ها و مشکلات، حصه بزرگی از زندگی او را در بر می‏گیرند. همانطور که یک کوهنورد ماهر برای رسیدن به قله کوه مراحل سختی را می‏گذراند، انسان‏ها هم در مواجهه با مشکلات و مصائب هستند. بعضی با فائق آمدن بر مشکلات پیروز می‏شوند و بعضی در مقابل آنها سر تسلیم فرود می ‏آورند. آنها که در برابر مشکلات همچون کوه می ‏ایستند ویژگی‏ هایشان چیست؟ چه ترفندهایی را بکار می‏ گیرند؟ 🔺ما در این مقاله با یاری گرفتن از (ع) با را مرور می ‏کنیم: . 👇👇👇👇👇
💠شناخت مشکلات 🔷در ما باید تا بتوانیم با آن مبارزه کنیم. وقتی دو ورزشکار می‏خواهند با یکدیگر مبارزه کنند، درباره ویژگی‏ های یکدیگر اطلاعاتی به دست می ‏آورند و از طریق این اطلاعات خود را برای مقابله با حریف آماده می ‏سازند. ، نخستین مرحله برخورد است.   💠انواع مشکلات و مصیبت‏ ها 🔺الف. مصیبت ‏هایی که لازمه طبیعت و فطرت انسانی است، مانند مرگ. 🔺ب. مشکلاتی که خدا برای توانا ساختن انسان قرار داده است. 🔷بعضی از این انسان را از نظر ‏سازد و بعضی‏ ها از نظر .   💠مشکلاتی که انسان را از نظر جسمانی محکم می‏ سازد 🔷یک استاد بیولوژی (BIOLOGY) شاگردان خودش را درس می‏داد که پروانه چگونه از قالب بیرون آمده و به شکل پروانه در می‏آید. او به شاگردان خودش گفت که وقتی پروانه تلاش می‏کند که از قالب بیرون بیاید هیچ کس در بیرون آمدن، به او کمکی نکند. این را گفت و از کلاس بیرون رفت. شاگردان منتظر بودند. پروانه برای بیرون آمدن تلاش می‏کرد. دانشجویی از راه ترحم کمک کرد و قالب را شکست. پروانه بیرون آمد اما چند دقیقه بعد مرد. وقتی استاد برگشت، علت مرگ را جویا شد. او گفت پروانه برای بیرون آمدن سعی می‏کند و رنج و زحمت می‏کشد، این رنج و زحمت همانند ورزشی است که بال و پر او را تقویت می‏کند و او را برای زندگی در این دنیا آماده می‏گرداند. این دانشجو نگذاشت که او با تلاش خودش را تقویت کند، ضعیف ماند و نتوانست زنده بماند. 🔷 (ع) در نامه معروف خودش به عثمان بن‏حنیف می‏فرمایند: آگاه باشید درختان بیابانی، چوب‏ شان سخت‏ تر و درختان کناره جویبار پوست‏ شان نازک‏تر است. درختان بیابانی که با باران سیراب می‏شوند، آتش چوب شان شعله ‏ورتر و پر دوام ‏تر است.[۱] مراد امام این است که چون درخت‏ های بیابان در شداید و سختیها رشد و نمو می‏کنند، از درختان دیگر سخت‏ تر هستند. 👇👇👇👇👇
💠مشکلاتی که انسان را مستحکم می‏کند 🔷 (ع) می‏فرمایند: «خداوند همواره بندگان خود را به انواع شداید مواجه می‏کند و اقسام کوشش‏ها و مجاهدت‏ها را پیش پای آنها می‏گذارد، ‏طلب آنها، بر آنها مقرر می‏دارد تا غرور و از دلشان بیرون رود، ‏شان_به_عبودیت_خدا رام گردد و این وسیله ‏ای است برای اینکه درهای فضل و رحمت پروردگار به روی آنها گشوده شود».[۲] 🔷این اصل هم برای افراد است و هم برای ملت‏ها. لذا ایشان در جای دیگر می‏فرماید: «خدا هرگز استخوان شکسته ملتی را بازسازی نفرمود، مگر پس از آزمایش‏ها و تحمل مشکلات».[۳] خداوند و ، انواع مشکل‏ ها را سر راه انسان قرار می‏دهد تا با آنها دست و پنجه نرم کند و رشد نماید. 🔷 (ع) می‏فرمایند: «روزی انسان‏ها را اندازه‏ گیری و مقدر فرمود. گاهی کم و زمانی زیاد و به تنگی و وسعت به گونه ‏ای عادلانه تقسیم کرد، تا هرکس را که بخواهد با تنگی روزی یا وسعت آن بیازماید، و با شکر و صبر، غنی و فقیر را قرار دهد. پس روزی گسترده را با فقر و بیچارگی درآمیخت و تندرستی را با حوادث دردناک پیوند داد، دوران شادی و سرور را با غصه و اندوه نزدیک ساخت، اجل و سرآمد زندگی را مشخص کرد، آن را گاهی طولانی و زمانی کوتاه قرار داد و مقدّم یا مؤخر داشت.»[۴] 🔷ممکن است اینجا سؤال پیش بیاید که خدا چرا بندگان خودش را امتحان می ‏کند؟ مگر نه این است که او آگاه بر همه پوشیدگی ‏ها است؟ متفکر شهید استاد مطهری می ‏فرماید: «امتحان اگر فقط به معنی به کار بردن میزان و مقیاس برای کشف مجهولی باشد، البته درباره خداوند صحیح نیست. معنی دیگر هم دارد و آن و تکمیل است. که و شداید امتحان می‏کند، به معنی این است که به وسیله اینها را به که لایق آن است می‏رساند. 👇👇👇👇👇
🔷فلسفه شداید و بلایا فقط سنجش وزن و درجه و کمیت نیست. همچنین زیاد کردن وزن و بالا بردن درجه و افزایش دادن به کمیت است. خداوند امتحان نمی‏کند که وزن واقعی و حد و درجه معنوی و اندازه شخصیت کسی معلوم شود، ‏کند، یعنی و شداید قرار می‏دهد که بر وزن واقعی و درجه معنوی و حد شخصیت آن بنده افزوده شود. امتحان نمی‏کند که بهشتی واقعی و جهنمی واقعی معلوم شود. امتحان می‏کند و مشکلات و شداید به وجود می‏ آورد تا آنکه می‏خواهد به بهشت برود، در خلال همین شداید خود را شایسته و لایق بهشت کند و آن که لایق نیست سر جای خود بماند.»[۵] مشکلاتی که سبب آنها گناه انسان‏ها است. این یک حقیقتی است که دین بیان میکند که در این جهان همه مشکلات حساب مادی ندارند، بلکه برخی از مشکلات به امور معنوی هم پیوند دارند. 🔷 (ع) چنین میفرمایند: «خداوند بندگان خود را که گناهکارند با کمبود میوه ‏ها و جلوگیری از نزول برکات و بستن در گنج‏های خیرات، گرفتار می‏ کند. برای آنکه توبه‏ کننده باز گردد. گناهکار دل از معصیت بکند و پند گیرنده پند گیرد و بازدارنده راه نافرمانی را بر بندگان ببندد».[۶] برای انسان‏ها هستند هم از نظر مادی و هم از نظر معنوی. فایده معنوی این است که انسان به سوی خدا متوجه می‏شود و گناهانش کم می‏گردد و برای توبه و استغفار زمینه می‏ یابد. (ع) در این باره می‏فرمایند: «هر مقدار آزمایش و مشکلات بزرگتر باشد ثواب و پاداش نیز بزرگتر خواهد بود».[۷] 🔷البته و مصیبت‏ها، ‏_ساز_رشد و پاک شدن و هستند و کسانی که با مشکلات در می‏ افتند و جهاد و مبارزه میکنند و از آنها عبرت میگیرند، سود می برند، ولی کسانی که عبرت نمیگیرند و مبارزه نمی‏کنند، رشد نمی یابند و پاک نمی‏شوند. نکته دیگر اینکه کافی نیست ما را بشناسیم، بلکه باید و آنها را بسنجیم. بعضی‏ ها مشکلات کوچک را خیلی بزرگ می‏شمارند و در مقابل آن خود را می‏ بازند و توان تصمیم ‏گیری را از دست میدهند و به مشکلات بزرگتر گرفتار می‏گردند. (ع) شاید با توجه به همین نکته می‏فرمایند: «کسی که مصیبت‏ های کوچک را بزرگ شمارد، خدا او را به مصیبت ‏های بزرگ مبتلا خواهد کرد».[۸] • ادامه دارد... پی نوشت: [۱] نهج‏ البلاغه (ترجمه محمد دشتی) نامه ۴۵ [۲] همان، خ ۱۹۲ - [۳] همان، خ ۸۸ - [۴] همان، خ ۹۱ [۵] بیست گفتار (مطهری مرتضی) ص ۱۴۸ [۶] نهج‏ البلاغه (ترجمه م دشتی)، خ ۱۴۳ [۷] همان، خ ۱۸۸ - [۸] همان، حکمت ۴۴۸ |منبع: راسخون به نقل از حوزه نت @tabyinchannel
عليه السلام:  🔷 ، نيكوكارى هاى خود را بدهى به گردن خود میداند كه بايد بپردازد، و ، احسان هاى گذشته خود را بدهى به گردن ديگران میداند، كه بايد پس بگيرد.  📕غررالحكم، ح ۲۰۳۱ و ۲۰۳۲ @tabyinchannel
⚡️💥⚡️💥⚡️💥⚡️💥⚡️ 💥 ⭕️عاملی برای بروز اختلافات 🔶انسان امروزی دچار بیماری ای شده است که جز به دست خودش نمیتواند درمان شود. بیماری چیزی نیست، جز . به همه چیز توجه دارد الاّ خودش. بر خلاف تصور عمومی، هر چه بر تن انسان امروز بیشتر دمیده میشود، او را از بیگانه‌ تر می‌کند. 🔷 راحتی را برای انسان امروزی به ارمغان آورده، اما را که تمام هستی ‌اش را شکل می‌دهد، از او گرفته است. این را، میتوان در زندگی روزمره بسیاری از افرادِ جوامع امروزی شاهد بود، که جامعه‌ ی ما نیز از این قاعده مستثنی نیست. یکی از مظاهر "از ‌خود ‌بیگانگی" که اسباب غفلت ‌زدگی را بوجود آورده است، توجه به و است.  🔷در بسیاری از خانواده ها، آنچنان به آن اهمیت داده میشود و دغدغه شده، که حتی از ضروری ترین مسائل زندگی غفلت میشود، اما از هرگز! این حالات به دلیل این است که، بسیاری از افراد لذت های جسمانی را هدف نهایی و مطلوب اصلی خویش می‌پندارند و آن را با من و خویش اشتباه می‌گیرند، لذا تمام تلاش خود را برای رشد «تَن» و غفلت از «مَن» صرف میکنند. 💠ریشه ‌ی غفلت و جهل 🔷قرآن و غفلت (و توجه بیش از حد به زینت های دنیوی) را،  می‌داند. خداوند در سوره‌ ی حشر آیه ‌ی ۱۹ می‌فرماید: «از کسانی نباشید که خدا را فراموش کردند و خدا نیز آنها را به «خود فراموشی» گرفتار کرد.» 🔷 ، یکی  در هر عصری است. جاهلیت در هر زمانی که باشد دارای ماهیتی مشترک است، حال چه این جاهلیت مدرن، نو، خوش چهره و بزک کرده باشد یا سنتی، کهنه و رنگ و رو رفته. در هر عصری و محور نبودن خداست. بسیار فریبنده تر است، زیرا مدعیِ آگاهی بخشی و پشتوانه‌ ی خود را علم و فناوری و فرهیختگی می‌داند و جهالت را انکار میکند. 🔗متن کامل را اینجا 👇 article.tebyan.net/352942 بخوانید. @tabyinchannel
⭕️به روز باشیم 🔷 آیا میدانید سال گذشته ۳۶۰ هزار دلار کمک کرده‌اند! 🔺این را ارسال کردیم تا بدانید چقدر برخی از کاربران فضای مجازی، با بازی میخورند و پیام میگذارند! قرارگاه پاسخ به شبهات و شایعات @tabyinchannel
⚡️🌹⚡️🌹⚡️🌹⚡️🌹⚡️ 🌹 ⭕️ در رساله حقوق امام سجاد (ع) (بخش دوم) 🔶 یکی از زیباترین مخلوقات زندگی آدمی است که از کودکی تا پیری به بودنش نیاز است. در دوران کودکی که حیات را به انسان می بخشد و در دوران پیریش، دعایش. 🔺 تا با در (ع) بیشتر آشنا شوید.  💠«وَ اَمَّا حَقُّ اُمِّکَ فَاَنْ تَعْلَمَ اَنَّهَا حَمَلَتْکَ حَیْثُ لَا یَحْتَمِلُ اَحَدٌ اَحَداً»؛ «و اما  این است که بدانی او آنگاه که هیچکس حمل کسی را بر دوش خود نمی‌پذیرفت، تو را بر دوش خود کشید» 🔷 حق و اولین مرحله برای ادای حقوق است. کسی که معرفت و آگاهی به حقوق دیگران نداشته باشد، قدمی برای احقاق آن بر نمیدارد. پس قدم اول این است که حقوق حقیقی دیگران به درستی شناخته شود. هم برای شناخت این حقوق،  و نظام خلقت است. اوست که عالم را خلق کرده است و به درستی میداند که چه چیز درست است و چه چیز نادرست. چه چیز افراط است و چه چیز تفریط. اگر انسان از یک این آگاهی و معرفت را کسب نکند، ممکن است به دام افراط و تفریط بیفتد و از حد تعادل خارج شود. 🔷 (ع) در این فراز اشاره به اولین ای میدهند که انسان باید در مقابل  بدان دست یابد. یگانه کسی که او را بر دوش کشید، سختی های جسم و روح او را به خود خرید و در وجود خویش جای داد، بود. 💠«وَ اَعْطَتْکَ مِنْ ثَمَرَةِ قَلْبِهَا مَا لَا یُعْطِی اَحَدٌ اَحَداً»؛«و از میوۀ دلش به تو داد آن هنگام که کسی به تو چیزی از خویش نمی‌داد» 🔷 از شیره جان مادر است. در دورانی که در مهمانست برای تامین نیازهای جسمی خود به اکسیژن و مواد غذایی و پادتن های ضد بیماری و دفع مواد زائد نیاز دارد که همه این موارد انجام میگیرد، که همین موارد را برای جسم مادر به همراه دارد و آنچه همه اینها را بر مادر آسان میکند، به دنیا آمدن فرزند سالم و صالح است. 👇👇👇👇👇
این مواد مورد نیاز برای جنین از داخل عضوی به نام جفت که متصل به رحم مادر است و از طریق بند ناف، با جنین در ارتباط است، به جسم کودک منتقل میشود. در این مدت ۹ ماهه یا کمتر، ناگزیر است بسیاری از خواسته های غذایی خود را به کنار نهد و آن چیزی را بخورد که نیاز کودک است.   💠«وَ وَقَتْکَ بِجَمِیعِ جَوَارِحِهَا»؛«و با تمام اعضایش از تو مراقبت کرد» 🔷 که برای و کودک میکشد، صرفاً به دوران جنینی کودک محدود نمیشود. سختیهای رشد او و تربیتش قصه ادامه داری است که تا دوران نوجوانی به گونه ای و پس از آن به گونه ای دیگر ادامه دارد. اولین کسی است که برای رشد کودک و توان روانی او از جسم و روان خویش مایه میگذارد. این صرف جسم و روان، به گونه ای وقف تمام وجود خویش، برای این اموری است که نام برده شد. بعد از این فراز، (ع) به بیان نمونه هایی از این موارد می پردازند: 💠«وَ لَمْ تُبَالِ اَنْ تَجُوعَ وَ تُطْعِمَکَ»؛ «او باکی نداشت که خود گرسنه بماند ولی تو را غذا بدهد» 💠«وَ تَعْطَشَ وَ تَسْقِیَکَ»؛ «و نیز خود تشنه بماند ولی تو را سیراب نماید» 💠«وَ تَعْرَى وَ تَکْسُوَکَ»؛ «خود چیزی برای پوشش نداشته باشد ولی تو را بپوشاند» 💠«وَ تَضْحَى وَ تُظِلَّکَ»؛ «خود در آفتاب بماند ولی تو را در سایه نگه دارد» 💠«وَ تَهْجُرَ النَّوْمَ لِاَجْلِکَ»؛ «او به خاطر تو بی خوابی کشید» 💠«وَ وَقَتْکَ الْحَرَّ وَ الْبَرْدَ»؛ «و تو را از گرما و سرما محافظت کرد» 💠«لِتَکُونَ لَهَا»؛ «تا تو برای او باشی» 🔷 برای آن است که تو برای او باشی، تو حاصل زحمات او تا بار محبت خویش را بر دوش تو بگذارد و تو نیز به او محبت کنی. بعد از آگاهی به زحمات مادر، تنها حقی که (ع) بدان اشاره میکنند این است که . تو نیز باید خود را وقف او کنی. دورانی که او به تو نیاز دارد، خواهد رسید و ناتوانی او را به مانند نوزادی خویش در او خواهی دید. 👇👇👇👇👇
🔷آن زمان است که تو باید خود را وقف او کنی و و او از هیچ امری دریغ نکنی. آن افرادی که خانه های خود را از وجود سالمندان بی برکت میکنند و مادر و پدر خویش را به آسایشگاه های سالمندان می برند، همان افرادی هستند که حقوق ایشان را ضایع کرده اند و آنگاه که والدین به ایشان نیاز داشتند، آنها را رها کرده و به امور خویش رسیده اند. 🔷 زندگی هستند، است که کارهای بسیار سخت را برای فرزندانشان ساده میکنند و را به راحتی با دستان رنجور خویش باز میکنند. از پیامبر اکرم (ص) در این باره نقل شده که فرمودند: «رَغِمَ أَنْفُ رَجُلٍ أَدْرَکَ أَبَوَیْهِ عِنْدَ الْکِبَرِ فَلَمْ یُدْخِلَاهُ الْجَنَّة؛ خوار بادا (و خاک بر بینی) آن کس که پدر و مادرش نزد او پیر شوند و او را به بهشت نبرند».[۱] 🔷در روایتی در مورد دعای والدین از امام علی (ع) اینگونه نقل شده است که فرمودند: «أربَعةٌ لا تُرَدُّ لَهُم دَعوَةٌ: الإمامُ العادلُ لرعیَّتِهِ و الوالدُ البارُّ لولدِهِ و الولدُ البارُّ لوالدِهِ و المظلومُ؛ دعاى چهار گروه رد نمى شود: (اول) دعای پیشواى دادگر در حقّ ملّتش. (دوم) دعای پدر صالح در حقّ فرزندش. (سوم) دعای فرزند صالح در حقّ پدرش و (چهارم) دعای ستمدیده».[۲] 💠«فَاِنَّکَ لَا تُطِیقُ شُکْرَهَا اِلَّا بِعَوْنِ اللَّهِ وَ تَوْفِیقِهِ»؛ «از این رو توان سپاس گزاری از او را نداری جز با کمک گرفتن و توفیق خواستن از خدا». 🔷در نهایت همه این مطالبی که گذشت، (ع) بیان میدارند که تو، توان قدردانی تمام آن زحمات را نداری، مگر آنکه از خدای متعال یاری بجویی و او توفیق آن را به تو دهد. در راه رشد جسمی و معنوی تو، تمام وجود و جوانی خویش را صرف کرد و تو توان این کار و همت آن را نداری. است که حاضر است برای فرزندش جان خویش را مصرف کند. پس بهترین کار این است که از خدای متعال توفیق این کار را طلب کنی و از او بخواهی تو را قدردان نعمت آنها قرار دهد.   پی نوشت: [۱] بحارالأنوار، ج ۷۱، ص ۸۶ [۲] الإرشاد، ج ۱، ص ۳، ح ۴ |منبع: وبسایت راسخون @tabyinchannel
@Farsna(10).mp3
4.59M
🎙منت گذاشتن...آیت الله ناصری @Farsna
⭕️جاده‌‌های شمال کشور مملو از کسانی است که نگران در هستند! 🔷 هیچکس به اندازه‌ی مسجدی ها و هیئتی‌ها پروتکل‌ها رو رعایت نکرده، ولی که کوچکترین ارزشی برایشان ندارد، برگزاری مراسم محرم‌ هستند! @tabyinchannel
⭕️چرا خداوند دستور داده به صورت خوانده شود؟ 🔷تعبیر به : "وَ رَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتِیلًا"،[مزمل، ۴] که در اصل به معناى و است، در اینجا به معناى با تأنى و نظم لازم، ادای صحیح حروف، تبیین کلمات، دقت و تأمل در مفاهیم آیات، و اندیشه در نتایج آن است. 🔷بدیهى است میتواند در ، اخلاقى، تقوا و پرهیزگارى انسان نقش مؤثری داشته باشد.‏[۱] 🔷از امام صادق (ع) درباره آیه شریفه «و رَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتِیلًا» سؤال شد که منظور چیست؟ فرمودند: امیرالمومنین (ع) میفرمایند: منظور این است که را و بخوانید، نه مانند شعر، و نه مثل پرتاب کردن مشتی شن (که به هر طرف پراکنده باشد)، بلکه قلب هایتان را با آن نرم کنید و دنبال آن نباشید که زود به آخر سوره برسید.[۲] 🔺بنابراین منظور از ترتیل خواندن قرآن، تنها ترتیل مصطلح که امروزه بسیاری از قاریان تلاوت میکنند، نیست بلکه بیشتر روش های قرائت مرسوم را در بر میگیرد. پی نوشت: [۱] تفسیر نمونه، ج ‏۲۵، ص۱۶۷ [۲] عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ سُلَیْمَانَ قَالَ سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِاللَّهِ(ع) عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَز َّو َجَلَّ وَ رَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتِیلًا قَالَ قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ(ع) بَیِّنْهُ تِبْیَاناً وَ لَا تَهُذَّهُ هَذَّ الشِّعْرِ وَ لَا تَنْثُرْهُ نَثْرَ الرَّمْلِ وَ لَکِنْ أَفْزِعُوا قُلُوبَکُمُ الْقَاسِیَةَ وَ لَا یَکُنْ هَمُّ أَحَدِکُمْ آخِرَ السُّورَةِ. کافی، ج۲، ص۶۱۴، ح۱ |منبع: وبسایت اسلام کوئست @tabyinchannel
⭐️☄⭐️☄⭐️☄⭐️☄⭐️ ☄ ⭕️تکنولوژی خوب، تکنولوژی بد 🔶دانشمندان و فناوری را که در تمام کاربرد دارد، معرفی می‌نمایند؛ اما این تعریف همه آن چیزی نیست که ما به دنبال آن هستیم. این تعریف و تعریف‌های مشابهش، یک نگرانی را برای کسی که می‌خواهد قدم در و داشته باشد به همراه دارد؛ چرا که و محصولات آن جزء لاینفکی از زندگی انسان‌ها شده‌اند؛ بنابراین باید نسبت خود را با مشخص سازند. از این جاست که می‌توان این سؤال را مطرح نمود که آیا تکنولوژی خوب و بد هم دارد؟ 🔷برای پاسخ به سؤال مطرح‌شده که آیا خوب و بد دارد یا نه؟ آنچه مهم است مورد توجه قرار گیرد خروجی و و این خروجی و کاربری ، باید نسبتش را با دنیا و آخرت مشخص کند. 🔴 در صورتی ارزیابی می‌شوند که  که را به دنبال دارند . خداوند تبارک و تعالی درباره هدف خلقت انسان می‌فرماید: «وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنْسَ إِلَّا لِیَعْبُدُونِ؛[ذاریات، ۵۱] و من جنّ و انس را نیافریدم مگر برای اینکه مرا (به یکتایی) پرستش کنند». حال سؤال اینجاست با چه می‌توان تشخیص داد که و محصولات آن، ما را به یعنی و رسیدن به سعادت حقیقی می‌رساند.   💢مثلث فناوری 🔷به نظر می‌رسد برای پاسخ به این سؤال که معیارهای مشخص‌کننده جهت تکنولوژی چیست، باید به سه ساحت توجه کرد.   💠ساختار تکنولوژی: 🔷 که باید مورد توجه قرار گیرد این است که فناوری و تکنولوژی چیزی است که قرار است از خروجیش، محصولات متنوعی گرفته شود و اینجاست که باید گفت اگر خروجی این چیزی جز محصولاتی نیست که ما را هر چه بیشتر دور می‌کند باید را . مهم است که استفاده یک تکنولوژی به صورت دقیق بررسی شود تا بتوان به‌طور قطع درباره آن تکنولوژی و فناوری نظر داد. 🔷به‌ عنوان ‌مثال در مربوط به ، آن بخشی که فقط برای ساخت و کشتار جمعی کاربرد دارد است و داشتن آن نیز است. مقام معظم رهبری با استفاده از کلیدواژه میان بخشی از این فناوری و تأسیسات  مربوط به آن که فقط برای تولید سلاح هسته‌ای کاربرد دارد و آن قسمتی که استفاده صلح‌آمیز دارد تفاوت قائل می‌شوند و در بیانات خود می‌فرمایند: «ما با وجود اینکه می‎توانستیم در این راه (تولید بمب اتم) قدم برداریم، ، کاربرد این سلاح را اعلام کردیم؛ بنابراین هیچ دلیلی ندارد که برای تولید و نگهداشت سلاحی که استفاده از آن مطلقاً حرام است، هزینه کنیم.» 🔷این بیانات حاوی این معنا است که نه از فناوری هسته‌ای برای تولید بمب اتم استفاده می‌کنیم و نه در راه داشتن تکنولوژی‌های مربوط به تولید و نگهداری آن قدمی بر می‌داریم و همچنین در جای دیگر بیان می‌دارند: «من تأکید می‌کنم که جمهوری اسلامی هرگز در پی تسلیحات هسته‌ای نیست، و نیز هرگز از حق ملّت خود در از انرژی هسته‌ای چشم‌پوشی نخواهد کرد.» 🔷به عنوان نکته آخر و جمع‌بندی این بخش باید گفت که فارغ از جهت استفاده صاحبانشان، خود فی نفسه مثبت و منفی هستند، اما غالب آن‌ها چون هر دو جهت را می‌توانند دارا باشند، با این مؤلفه‌ای که مطرح شد (ساختار تکنولوژی) تعداد کمی از آن‌ها حاوی برچسب منفی خواهند بود، بنابراین در گام دوم باید به سراغ صاحبان و این رفت و از  نیز برای استفاده از تکنولوژی‌ها سؤال کرد.   💠هدف به‌کارگیرنده تکنولوژی 🔷در گام دوم برای اینکه بتوان برچسبی را برای یک تکنولوژی در نظر گرفت باید به و نیز توجه داشت. در دنیای کنونی که از آن در برخی مواقع به استعمار نو یا نیز تعبیر شده است، حرف اول را در حاکمیت دنیا، می‌زنند. ، ، سازوار، نامرئی و نامحسوس و جوامع مختلف است که یکی از لوازم اصلی چنین مأموریتی است. به طور طبیعی، برای تحقق چنین شرایطی نیز تغییر یافته است و متناسب با نیازها و ضررت‌ها، مدام در حال دگرگونی است.» 🔗متن کامل را اینجا 👈rasekhoon.net/article/show/1502988 بخوانید. @tabyinchannel
☄💫☄💫☄💫☄💫☄ 💫 ⭕️ آسیب های جسمانی   🔶متأسفانه غالب مدهای جاری و آرایش ها، در پی دارد که بر اساس اطلاعات کارشناسان، به آن اشاره میشود: 💠لباس های الیاف مصنوعی 🔷امروزه با تولید و استفاده از کتان و پنبه و منسوجات به دست آمده آن را از چرخه تولید خارج کرده اند. که از تهیه شده اند، مانع تبادل و تهویه هوا می شوند و این محصولات که غالبا از به وجود آمده اند، به دلیل افزایش بار الکتریکی بدن و نقش حیاتی پوست زیان آور بوده، به هیچ روی نمیتوانند جای پوشاک طبیعی را بگیرند. نمونه دیگر، لباس های تولیدی مدسازان در جنس های چرمی، جیر، پلاستیک و مشتقات آن است که؛ تعریق، تنفس و دفع سموم از بدن را با مشکل رو به رو و انسان را بیمار می کند. 💠لباس های تنگ و چسبان 🔷انواع مدهای ابداعی لباس در قرن بیستم به جز پاره ای انگشت شمار از آن همیشه تنگ و چسبان بوده است. ، یکی از مهمترین است، به هر میزان لباس باشد، رابطه پوست با هوای آزاد کم تر شده، شادابی و سلامتی پوست بیش تر در معرض خطر قرار خواهد گرفت. در فعالیت های عضلانی بدن نیز، به جهت در تنگنا قرار گرفتن عضلات و ماهیچه ها، یک نوع محدودیت حرکتی ایجاد میشود. این موضوع را به هنگام نشست و برخاست، راه رفتن، خم شدن و سایر حرکات بدنی کسانی که از لباس های تنگ استفاده می نمایند، به وضوح می توان ملاحظه نمود. 💠آسیب های لوازم آرایشی 🔷در سال های اخیر، گرایش به استفاده بی رویه از به مرز بحران رسیده، نگرانی عمیقی در سطح جامعه برانگیخته است. بیش تر این مواد به دلیل تقلبی و غیراستاندارد بودن، زمینه ساز شیوع انواع بیماری های پوستی همچون پیری زودرس پوست، حساسیت های پوستی، عفونت های پوستی و... میباشد.  🔷یکی از مواد آرایشی که امروزه مورد استفاده قرار می گیرد، فر دهنده های مو است. این مواد قادرند موهای صاف را حالت دار و مجعد کنند. این فرایند باعث آسیب رساندن به موها میشود. از این رو فاصله زمانی مصرف مواد فر کننده موی سر نباید کم تر از سه ماه باشد. اگر محلول فر کننده به مدت طولانی روی مو بماند و بسیار قوی باشد یا روی موهای آسیب دیده استفاده شود، باعث شکستگی و آسیب جبران ناپذیر موها می شود؛ حتی پوست سر نیز از آسیب این گونه محلول ها در امان نیست. ریزش مو در اثر استفاده از رنگ های غیرمجاز تقریباً پدیده ای رایج است و در برخی موارد گزارش شده که فرد استفاده کننده به سبب مصرف این مواد پیاز موی سرش سوخته، سلامتی آن غیرقابل بازگشت شده است. 💠کفش های نوک باریک و پاشنه بلند 🔷از آن جهت که تمام وزن بدن بر پاهای انسان وارد میشود، نقش مهمی در دارد. استفاده از کفش های تنگ، نوک باریک و یا پاشنه بلند از نظر سلامت و بهداشت به هیچ عنوان مناسب نبوده و آسیب های متعددی را به همراه دارد که کج شدن انگشتان پا، ایجاد عفونت به دلیل فرورفتگی ناخن پا، عدم حفظ تعادل، کمر درد و... پاره ای از این آسیب ها و عوارض است. 💠تاتو (خالکوبی) 🔷 (تاتو) که تزریق جوهرهای مخصوص به لایه های پوست است، در بخش های مختلف بدن ایجاد عوارض میکند که از آن جمله میتوان به بیماریهای خونی، بیماری های پوستی، حساسیت های پوست و... اشاره کرد. 🔗متن کامل را اینجا 👈hawzah.net/fa/LifeStyle/View/50320 بخوانید. @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
تبیین
💥☄💥☄💥☄💥☄💥 ☄ ⭕️ آوردگاه تاریخی حقیقت 🔶در سال دهم هجرت، وقایعی رُخ داده است، که همگی آنان نشان دهنده توجّه پیامبر اکرم(ص) بر رهبری جامعه اسلامی بعد از رحلت خویش دارد. یکی از این وقایع، اتّفاقی است که در رخ داده است. واقعه مباهله قبل از واقعه حجّة الوداع و واقعه غدیر خُم، بوده است. در روز مباهله (ع) نازل گردید و پیامبر اکرم(ص) بعد از نزول این آیه خطاب به حضرت فاطمه زهرا(س) و حسنین علیهما السلام و علیّ بن اَبی طالب(ع) فرمودند: «اَلّلهُمَّ هؤلاءِ اَهلی» خدایا این افراد همان اهل بیت من هستند.   💠روز مباهله 🔷در زمان پیامبر اکرم(ص)، مسیحیّت، آنچه را که حضرت عیسی مسیح(ع) آورده بود را تبعیّت نمینمودند و تغییرات و تحریفاتی اساسی در دین اصلی مسیحیّت ایجاد نموده بودند. پیامبر اکرم(ص) بعد از مباحثه ها و محاجّه های بسیاری راجع به عقاید مسیحیّت، همچون بنده بودن عیسی مسیح و نه خدا بودنش، یا واحد و احد بودن الله و نه سه گانه بودنش، تصمیم به با مسیحیّت و به نظر علّامه طباطبایی حتّی نسبت به یهود نیز مباهله صورت دادند. و این دو گروه در ابتدای امر، مباهله را قبول نمودند، امّا بعد از آنکه دیدند پیامبر اکرم دست اهل بیت خویش را برای مباهله گرفته است، از این واقعه ترسیدند و از میمون و خوک شدن گروه هایی در قرون گذشته درس گرفتند و به پرداختن جِزیه تسلیم شدند.   💠 در اسلام 🔷یکی از اتّفاقاتی که دین مبین اسلام در صدد زدون آن از مردم میباشد، کفر و دلبستگیهای مادّی به دنیا میباشد. در روایتی پیامبر اکرم(ص) علّت اصرار مسیحیان بر اعتقادات باطلشان را عادت نمودن آنان به مصرف گوشت خوک و شرابی میدانند، که اسلام آن را حرام اعلام نموده است و این عُلقه به دنیا و سخت بودن ترک آن، منجر به انکار و ردّ اسلام شد. اسلام را خطرناک میداند و در روایتی پیامبر اکرم(ص) میفرمایند:«حُبُّ الدُّنیا رَأسُ کُلِّ خَطیئَةٍ». وقتی آدمی دنیا و مطالب مادّی را در زندگی خویش جزو اصلی ترین اهداف خویش ترسیم نماید، سبب کوری و کری او در نشنیدن حقیقت میگردد و ای چه بسا خَسِرَ الدُّنیا وَ الآخِرَة نیز بگردد.   💠جایگاه مباهله در حقّانیّت پیامبر اکرم(ص) 🔷مسیحیان نجرانی دو کتاب بزرگ و ارزشمند در بین خود داشتند. کتاب جامعه، که صفات پیامبر بعد از حضرت عیسی(ع) در آن آمده بود و کتابی دیگر به نام صحیفه شیث(ع) که در مواقع اختلاف و تصمیم گیری های مهمّ این دو کتاب را حجّت قرار داده و بر روی مبانی این دو کتاب بحث و نظر میکردند. لذا بعد از رسیدن نامه رسول خدا به دست ایشان که در آن پیامبر اکرم آنان را به اسلام دعوت نموده بود، بعد از بحث و نظر، نتیجه بر آن شد که جمعی از بزرگان و دانشمندان حضوری با پیامبر دیدار داشته و با او به استدلال بپردازند تا میزان حقّانیّت ادّعای او بر پیامبر خاتم بودن را محک بزنند.   🔷امّا چناچه که قبلاً گفته شد، آنان از پذیرش استدلالها و آیات قرآن سر باز زدند و پیامبر را به مباهله دعوت نمودند و با خود چنین گفتند که اگر محمّد(ص) با سربازان و سپاهیانش به آوردگاه مباهله آمد او نیز همچون پادشاهان دیگر برخورد نموده است و از مباهله کردن با او نباید ترسید. ابوحارث یکی از دانشمندان نجرانی شرکت کننده در مباهله تا حضور را مشاهده نمود، به دوستانش توصیه نمود که دست از مباهله بردارند. زیرا این عمل را عمل انبیاء گونه میدانست. ابوحارث اعتراف و اقرار به حقّانیّت حضرت محمّد(ص) میکند و صفات او و اهل بیتش را همانند آنچه در کتاب جامعه و صحیفه شیث آمده است برمیشمارد. 🔷نجرانیها خود با چشمانشان سیاهی آسمان و وزیدن بادهای تند و لرزش زمین را حسّ نمودند و از ترس رنگ رُخسارشان زرد شده بود؛ پیامبر اکرم(ص) فرمودند: اگر اینان با من مینمودند همگی به صورت میمون و خوک تبدیل میگشتند و در کمتر از یکسال همگی نابود میشدند. این و این اتّفاقات در جهان هستی و که دست عزیزترین کسان خویش را میگیرد و می آورد، همگی نشان دهنده (ص) دارد. زیرا که اگر پیامبر دعا میکرد و عذاب نازل نمیشد یا آنها دعا میکردند و عذاب نازل میشد بکلّى اساس اسلام از بین میرفت. نصرانیها نیز به علّت عدم اعتقاد راسخ در حقّانیّت دینشان بود که از مباهله دست کشیدند.   💠 (ع) از طریق واقعه مباهله 🔗متن کامل را اینجا 👈rasekhoon.net/article/show/1536947 بخوانید. @tabyinchannel