#معنویت_و_اخلاق #شناخت_ائمه #جامعه_اسلامی #امامت #امام_رضا(ع) ✅ مروری بر بیانات رهبر انقلاب در دیدار اعضای هیئت علمی پنجمین کنگره‌ی جهانی حضرت رضا (علیه السّلام) 🔶 تشکیل این کنگره و این گردهمایی کار بسیار خوبی است؛‌ ماها در زمینه‌ی معرفت ائمّه نقایص زیادی داریم. ما به عنوان مجموعه‌ اهل تشیع، یکی از وظایف بزرگمان این است که ائمّه‌ خودمان را به دنیا معرفی کنیم حالا بعضی از ائمه(ع) مثل امام حسین (ع) و امیرالمؤمنین (ع)، به دلایلی معرفی‌شده هستند لکن اکثر ائمه(ع) ناشناخته‌اند. 🔶 درباره ابعادی از زندگی ائمه(ع) که راجع به آنها باید کار بشود 1️⃣بُعد معنوی و الهی ☝️یعنی جنبه‌ قداست ائمّه (ع)؛ 💎درباره‌ این باید متقن صحبت بشود ✨باید جنبه‌ ملکوتی، معنوی و عرشی ائمّه(ع) را بیان کنیم. این جزو چیزهایی نیست که ما درباره‌اش بخواهیم تقیّه کنیم یا مثلاً مخفی کنیم. ❇️مسئله‌ معصومیّتشان ❇️ارتباطات آنها با خدای متعال ❇️ارتباطات آنها با فرشته‌ها ❇️ولایت آنها به آن معنای معنوی‌اش 🔺اینها را باید بگوییم ♦️از این جنبه باید یک کار عالمانه‌ی قوی خوبی انجام بگیرد 2️⃣کلمات و درسهای ائمه(ع) 👈در زمینه‌های مختلف؛ مسائل زندگی، مسائل گوناگونِ مورد نیاز انسان: 🔸اخلاقیات 🔹معاشرت 🔸دین 🔹احکام 🔶ائمّه‌ی ما حرف دارند، مکتب دارند که باید بیان بشود. ⏪بعضی از این جنبه‌ها که ما خیلی هم به آن توجّه نمیکنیم، در دنیا موضوعیّت دارد؛ مثلا: 🏷مسئله‌ حمایت از حیوانات 🏷موضوع معاشرتها،‌ مضامینی که درباره‌ ارتباط با غیر شیعه و غیر مسلمان هست 🔍اینها از میان کلمات ائمّه باید بیان بشود و منتقل بشود 📍باید به زبان روز، به زبان فنّی، 📍با شیوه‌های درست 📡به دنیا منعکس بشود 3️⃣مسئله سیاست ⁉️سیاست ائمّه چه بود؟ ❇️هدف عمده‌ی آنها هم ایجاد جامعه‌ی اسلامی بوده؛ که ایجاد جامعه‌ی اسلامی بدون ایجاد حاکمیّت اسلامی امکان‌پذیر نیست؛ پس دنبال حاکمیّت اسلامی بودند. 🌟امامت یعنی ریاست دین و دنیا، ریاست مادّه و معنا. ↙️خب مادّه‌اش عبارت است از همین سیاست و اداره‌ کشور و حکومت 🔺بدون استثنا همه‌ ائمه دنبال این بوده‌اند؛ ♻️منتها با شیوه‌های مختلف، ♻️در فصول مختلف، ♻️با روشها و اهداف کوتاه‌مدّت مختلف؛ ✅امّا هدف بلندمدت یکی بود. 🔶 حالا شما در این باب ببینید نقش امام رضا (ع) چیست؟ مسئله‌ قبول ولایتعهدی امام رضا... در واقع یک مبارزه‌ای بود بین مأمون عاقل و زیرک و بسیار باهوش، و امام رضا و حضرت در این جنگ مأمون را خُرد و خمیر کرده؛ طوری که مأمون مجبور شده حضرت را به قتل برساند. 🔶 بنابراین این سه بخش در زندگی حضرت امام رضا (ع) و بقیه‌ ائمه باید تبیین بشود. 🏷هنر شما این است که این سه بخش را 📌اوّلاً استخراج کنید 📌ثانیاً اینها را از زیاده‌گویی‌ها و حرفهای غیر متقن تخلیص کنید؛ 📌ثالثاً با زبان مناسب، با زبان روز، با زبان قابل فهم برای مخاطب غیر شیعه و حتّی شیعه چون دوری بعضی از جوانهای خودمان هم از این معارف، کمتر از دوری غیر شیعه و غیر مسلمان نیست و اطّلاعی ندارند بیان کنید اینها را. 🔶 اگر این کار انجام بگیرد، فقط صِرف یک گردهمایی و سخنرانی و مانند اینها دیگر نخواهد بود؛ یعنی یک فایده‌ محسوسی بر آن اتفاق می‌افتد. 🆔 @tahlil_shjr

#معنویت #جامعه_اسلامی #هویت #اسلام_ناب #امام_رضا(ع) #ایران ✅ هویت اسلامی ایرانی به امام رضا (ع) پیوند خورده است 🔶 هویت اسلامی ایران مردم ایران به امام رضا علیه‌السلام پیوند و گره خورده است که فکر میکنم ما کمتر از این بُعد هویت‌ساز به امام رضا علیه‌السلام نگاه کرده‌ایم و می‌توان بیان داشت امام رضا علیه‌السلام به طور خاص یک نقش ‌هویت‌ساز برای جامعه‌ی ایران دارد. سه محوری که رهبر انقلاب درباره کنگره جهانی حضرت رضا علیه‌السلام تعیین کردند خیلی اهمیت دارد. آن جنبه‌ی معنوی اهل بیت علیهم‌السلام، جنبه‌ی اخلاقی اهل‌بیت علیهم‌السلام، جنبه‌ی قدسی اهل‌بیت علیهم‌السلام امروز در سطح جهانی یک گمشده است. 🔸 #گفتگو_با_اساتید: حجت‌الاسلام والمسلمین دکتر سیّدسعیدرضا عاملی؛ دبیر پنجمین کنگره جهانی حضرت رضا علیه‌السلام 🆔 @tahlil_shjr

#معنویت #جامعه_اسلامی #حج #تاریخ_صدر_اسلام #روشنگری ✅ حجتی برای تاریخ 🔸 #گفتار_اساتید: استاد رحیم‌پور ازغدی 🆔 @tahlil_shjr

#معنویت #جامعه_اسلامی #حج #تاریخ_صدر_اسلام #روشنگری ✅ حجتی برای تاریخ 🔰 تبیین خطبه تاریخی امام حسین (ع) در آستانه قیام عاشورا 🔶 این خطبه در آستانه قیام عاشورا و در زمان اوج اقتدار حکومت معاویه مطرح شده است؛ ۲۰ سال است که پس از شهادت امیرالمومنین (ع) و براندازی حکومت امام حسن (ع)، معاویه کل جهان اسلام را تحت سلطه دارد (۱۰ سال در زمان امام حسن (ع) که سرانجام ایشان را با کمک خوارج و کسانی که از نزدیکانشان بودند به شهادت رساندند و ۱۰ سال هم که فرمانده و رهبر این جبهه سیدالشهدا (ع) بوده است) منتها شرایط و امکان برای قیام مسلحانه آماده نیست و درگیری ادامه دارد. در واقع همه می‌دانند که یک دو قطبی ایجاد شده و خط امیرالمومنین (ع)، امام حسن (ع) و امام حسین (ع) با خط این‌ها متفاوت و متعارض است. معاویه که به مدت ۲۰ سال بر جهان اسلام مسلط شده و در حال زمینه چینی برای به قدرت رساندن یزید به عنوان جانشین خودش است به نام خان المومنین و داعی مومنین شناخته می‌شود. او ظواهر مذهب را رعایت می‌کند اما در پشت صحنه هر کاری را انجام می‌دهد. 🔸 #گفتار_اساتید: استاد رحیم‌پور ازغدی 🆔 @tahlil_shjr

َ#ولایت_فقیه #جامعه_اسلامی #اسلام_ناب #بصیرت #مردم‌سالاری_دینی ✅ اسلام، از جمهوریت و مردم‌سالاری جدا نیست 🔶 ولیّ خدا، وظیفه مردم را انجام نمی‌دهد جمهوریت و مسئولیت مردم در ادارۀ جامعه و اصلاح امور خودشان بسیار جدی است. گاهی از اوقات خودِ مردم هم دوست دارند که یک دیکتاتور مصلح بیاید و کارها را بدون رأی و نظر مردم سامان بدهد ولی اولیاء خدا این کار را نمی‌کنند. اتفاقاً ایرادی که خوارج به امیرالمؤمنین علی (ع) می‌گرفتند همین بود که تو چرا حرف ما را گوش می‌دهی؟ تو چرا اینقدر ما را آدم حساب می‌کنی؟ تو چرا اینقدر ما را مسئول می‌دانی؟ اواخر نزاع اینچنین شد که گفتند که ما یک خلیفه‌ای می‌خواهیم که مثل دیگر خلفا فرد قاطعی باشد، تو فرد قاطعی نیستی یا علی (ع)! 🔶 ولایت، نگهبان جمهوریت است آن‌وقت این اسلام و این ولایت را بعضی‌ها در مقابل جمهوریت قرار می‌دهند. جمهوریتی که در اسلام هست، جمهوریتی که در ذات ولایت نهفته است، آن قدر عمیق است که بوی آن جمهوریت هم به مشام جهان غرب نخورده است. جمهوریت در نزد اولیاء خدا آن قدر مهم است که موجب مظلومیت ائمۀ هدی (ع) شده است. اینکه مردم در ادارۀ امور خودشان مسئولیت دارند، این ذات اسلامیّت است. با این نگاه ولایت را می‌توان اینطور توضیح داد که ولایت، نگهبان جمهوریت است. ولایت شاخصی برای تحقق جمهوریت است. 🔶 جامعۀ ایده‌آل ولایی چگونه است؟ خیلی‌ها فکر می‌کنند جامعۀ ایده‌آل ولایی جامعه‌ای است که در آن ولایت ولیّ خدا حاکم شود و همه از ایشان اطاعت کنند. اگر فقط همین دو معیار را در تعریف ولایت در نظر بگیریم، قطعاً غلط است. جامعۀ ایده‌آل ولایی صرفاً دارای این دو معیار نیست. جامعۀ ایده‌آل از نگاه قرآن یک عنصر دیگر هم می‌خواهد. جامعۀ ولایی خوب جامعه‌ای است که آنقدر بصیرت و قدرت تشخیص داده باشد که بدون امر ولیّ خدا هم بداند که چه کار باید بکند. بدون امر ولیّ خدا، ولیّ خدا را نصرت کند، دین خدا را نصرت کند و مسئولیت خود را بشناسد. 🔶 تعبیر قرآن در مورد قدرت تشخیص مؤمن خداوند در قرآن کریم می‌فرماید: «لَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا بِالْبَيِّنَاتِ وَأَنْزَلْنَا مَعَهُمُ الْكِتَابَ وَالْمِيزَانَ لِيَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ وَأَنْزَلْنَا الْحَدِيدَ فِيهِ بَأْسٌ شَدِيدٌ وَمَنَافِعُ لِلنَّاسِ وَلِيَعْلَمَ اللَّهُ مَنْ يَنْصُرُهُ وَرُسُلَهُ بِالْغَيْبِ (سوره حدید، آیه 25)». شاخص نهایی‌ ارسال رسل و فرستادن کتاب و میزان، برپایی عدل توسط مردم است تا خدا ببیند و معلوم بشود که چه کسی خدا و پیامبران او را هنگامی کمک می‌کند که پیامبر و ولیّ خدا بالای سرش نیست تا او را کنترل کند و به او بگوید این کار را بکن یا آن کار را بکن. تعبیر کمک کردن «بالغیب» می‌تواند نشان از قدرت تشخیص بالا در زمان عدم حضور پیامبر (ص) و ولیّ خدا باشد. جامعۀ ولایی، جامعه‌ای با قدرت تشخیص بالا در سیرۀ اولیاء خدا این را می‌بینیم که بعضی از اوقات ولیّ خدا هست ولی دستور نمی‌دهد و ما باید تکلیف خود را تشخیص بدهیم. مثلاً در شب عاشورا امام حسین (ع) به اصحاب خود دستور ندادند که بمانید ولی آنها ماندند! حتی به آنها فرمودند که اگر می‌خواهید بروید، بروید ولی آنها ماندند. آنها از قدرت تشخیص خودشان استفاده کردند و امام حسین (ع) دستوری برای ماندن نداده بودند. 🔶 بعضی‌ها الآن منتظرند که امام زمان (عج) بیاید و به آنها دستور بدهد که چه‌کار باید بکنند! تعبیر کمک کردن «بالغیب» برای زمانی است که پیامبر خدا (ص) بالای سر تو نیست و اگر دین خدا را نصرت کردی، هنر کرده‌ای. پس جامعۀ ولایی، یک جامعۀ صرفاً مطیع نیست. جامعۀ ولایی، یک جامعۀ صرفاً با معرفت و با اعتقاد نیست. جامعۀ ولایی جامعه‌ای است که دارای قدرت تشخیص برای اجرای مسئولیت است هرچند ولی خدا بالای سرش نباشد، یا باشد ولی دستور مستقیم ندهد. 🔸 #به_قلم_اساتید: حجت الاسلام علیرضا پناهیان 🆔 @tahlil_shjr

#جامعه_اسلامی #تاریخ_صدر_اسلام #امامت #محرم ✅ عواقب ریاست طلبی 🔶 امام حسین (ع)، یکی از یاران خود به نام «بریر بن حضیر» را نزد «عمر بن سعد» فرستادند تا او را نصیحت کند. عمر سعد در پاسخ به نصایح بریر گفت: «می دانم هر کسی که با حسین بجنگد و او را بکشد در آتش است !» بریر پرسید: «پس چرا می خواهی با او بجنگی؟!» عمر سعد پاسخ داد: «ای بریر! آیا می خواهی حکومت ری را رها کنم تا آنجا به کس دیگری برسد؟!» بریر نزد امام حسین برگشت و گفت: «عمر سعد می خواهد برای رسیدن به حکومت ری، شما را بکشد!» الفتوح ، جلد ۵ ، صفحه ۱۷۱ 🔶 حُب و شهوتِ ریاست آخرین و قدرتمندترین شهوت انسان است که او می تواند بر آن مسلط شود، فهمیدن محرم و امام حسین (ع) یعنی در جامعه اسلامی جاه طلبی و ریاست خواهی معنا ندارد. 🔸 #به_قلم_اساتید: آقای دکتر علیرضا زادبر 🆔 @tahlil_shjr

#جامعه_اسلامی #وحدت #شهید_جمهور #بصیرت ✅ اما بعد ..... 🔰 قسمت اول 🔶 بعد از شهادت رئیسی مظلوم، بارها با این پرسش مواجه شدم که حکمت شهادت او چه بود؟ او که داشت گره ها را دانه دانه باز میکرد، مشکلات ایران در حال حل شدن بود، در منطقه در حال قدرت‌نمایی آنچنانی بودیم، چرا اینطور شد؟ چرا باید در انتخابات به چنین نتیجه‌ای میرسیدیم؟ 🔶 به نظرم پیروزی ایران باید با رشد حقیقی مردم محقق شود. خدا وقتی مردمی را دوست دارد، رشد آنها را رها نمیکند، او امکانات جدیدی می‌دهد تا رشد کنند، بنا نبود با وجود این همه ضعف هایی که داریم، به نتیجه برسیم. پس باید اول ضعف هایمان را میدیدم و میشناختیم، ثانیا امکانات بیشتری برای رفع آن ضعفها به دست می‌آوردیم. خون شهید رئیسی این هر دو را به ما داد. ضعف هایمان را امروز بالعیان می بینیم. کدام ضعف ها؟ نیش و کنایه های آنانکه دولت شهید رئیسی را کوتاه قامت میدانستند، مخبر را کذاب می‌نامیدند، جهت‌گیری دولت را نئولیبرال و غیر انقلابی نام نهادند، در کنار سکوت و بی خیالی برخی دیگر. یادتان هست، آن روز که رهبر گفت امیدآفرینی، عمیقترین و فوری ترین جهادتان است، تبلیغ نکنید اسلام سیلی میخورد، و ما این کار را "گفتار درمانی" بی فایده دانستیم، آری ما همین بودیم که الان می‌بینید. همین آدمهایی که امروز به چهره هم پنجه میکشیم، یقه میگیریم، مچ میگیریم، یکی را فاسد مینامیم و دیگری را متحجر. تا دلمان خنک شود. 🔶 خدا خواست رئیسی مظلوم را ببرد شاید راحت تر او دست ما را بگیرد و بلندمان کند. او اگر شهید نمیشد چه میشد؟ با این وضعیت ما شاید اصلا دور دوم دولتش رای هم نمی‌آورد یا رای می‌آورد و ریزش آرا مردم خیلی بیشتر از اینها بود، و بدتر آنکه ما هم بنای تغییر نمیداشتیم و زشتی‌های پنهان شده‌مان هم آشکار نمیشد مثل انتخابات مجلس که رهبری بارها گفت تلخ نکنید کام مردم را، و ما توجهی نکردیم. آری او با شهادتش خودش و دولتش سنجه و الگویی شد برای ما، او دوباره نشاط و شور سیاسی را حیات بخشید، نگاه منفی و سیاهی که نسبت به مدیران کشور ساخته بودیم و به آن عادت کرده بودیم تغییر داد، نگاه خوش به کارگزاران نظام ایجاد کرد. خدای متعال این امکانات را با خون شهید و نمایش ضعفهایمان به ما داد که برخیزیم. 🔶 بیایید برگردیم سخنان اخیر رهبری با مجلسیان را مرور کنیم، راه همان است که او گفت. بس کنیم دشمنی با رئیس جمهور جدید را. بس کنیم تحجر و فساد را. تحجر یعنی ظاهرگرایی و کنار گذاشتن باطن، باطن چیست؟ عقل و اخلاق و ولایت. این سه، اساس عمق و باطنند، بشکنیم این ظاهرگرایی و تحجر را. اصلی ترین فساد هم یعنی ضربه زدن به نظام انقلابی به خاطر خودخواهی و حزب‌خواهی‌ها و رفیق بازیهایمان، چگونه؟ با دوقطبی های غلط که باعث ضعف همه‌مان میشود، با جابجا کردن اصل و فرع ها نه آنگونه که رهبر میگوید، و اینها یعنی جهت و قدرت را بگیریم، فساد یعنی دلمان را از کینه مسئولین جدید خالی نکنیم و موفقیت منتخب مردم را موفقیت خود نبینیم. این ما هستیم که باید تغییر کنیم، جای دیگر خبری نیست. بیایید به مدد و شکرانه خون پاک شهید رئیسی مظلوم قد بکشیم. پیروزی اصلی این است رفقا. 🔸 #به_قلم_اساتید: آقای علی مهدیان 🆔 @tahlil_shjr

#جامعه_اسلامی #وحدت #شهید_اسماعیل_هنیه ✅ نماز میّت به‌مثابه نقطۀ عطف در فقاهت شیعه! 🔶 پس از تلخیِ خبر شهادت اسماعیل هنیّه در تهران، خبر جالبی که امروز منتشر شد، «اقامۀ نماز میّت بر پیکر ایشان توسّط رهبر معظّم انقلاب» است. این احتمالاً اوّلین‌بار در تاریخ شیعه است که یک فقیه برجستۀ شیعه بر پیکرِ یک نفر از اهل‌سنّت نماز میّت اقامه میکند! این از نظر فقهی وقتی جالب‌تر می‌شود که میدانیم قرار است رهبر انقلاب برای ایشان از خداوند طلب رحمت و مغفرت نماید! 🔶 این موضوع که نشان از فتوای خاصّ ایشان دربارۀ اهل‌سنّت دارد، قطعاً نقطۀ عطفی در نگرش و فتاوای فقهای آیندۀ شیعه نسبت به اهل‌سنّت خواهد بود. چیزی شبیه فتوای امام خمینی (رضوان الله علیه) به حلّیت شطرنج... ماجرا وقتی جالب‌تر میشود که توجّه کنیم شهادت اسماعیل هنیّه در تهران، علاوه‌بر پیام ناامن‌بودنِ تهران (به‌ویژه برای افراد ضدّصهیونیسم)، افکار عمومیِ جهان عرب را دچار شبهه دربارۀ ارادۀ حاکمیّت ایران بر محافظت از جانِ ایشان کرده بود... 🔶 امّا حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای (سایه‌اش مستدام) که تبحّر در تبدیل تهدیدها به فرصت دارند، با این تصمیم، هر دو موضوع را منحلّ کردند. این یعنی عمق تازه‌ای اخوّت شیعه و سنّی که دیگر هیچ چیز (حتّی جنایت وحشتناکی همچون ماجرای پاراچنار) نمیتوانند در آن خدشه کنند... 🔸 #به_قلم_اساتید: آقای علیرضا ملااحمدی 🆔 @tahlil_shjr

#جامعه_اسلامی #هئیت #کربلا #غزه #بصیرت ✅ تشبیهِ غزّه با کربلا؛ سهل و ممتنع! 🔶 نوحه بر غزه و مقایسه‌اش با کربلا، برخی میراث‌گرایان را نگران کرده است! متوقف‌کردنِ عاشورا در سال ۶۱ هجری و دفنِ کربلا در کربلا هم عده‌ای از انقلابیان را برآشفته است! و باز دعوا و برچسبِ «افراطی‌ها/ هیئت سکولار» و غیره رونق گرفته است! 🔶 ادعا: نه کسی با اهل‌بیت علیهم‌السلام قابل مقایسه است (لا یُقاس بآل محمد (ص) من هذه الأمّة أحد) و نه هیچ‌روزی -حتی شهادت ائمهٔ اطهار- در عظمت مصیبت، روزِ حسین علیه‌السلام می‌شود (لا یوم کیوم الحسین)؛ لکن غزه، کرب‌و‌بلای حسین (ع) را ارث برده است! 🔶 آیا مقایسه‌ناپذیریِ کسی با امیرالمؤمنین علیه‌السلام مجوّز است که حکومت و حکمرانی‌ای غیرعلوی اختیار کند؟! اینکه عظمت مصیبت هیچکس به «رتبه»ی مصائب حسین (ع) نمی‌رسد، آیا مجوّز است که تشابه و تشبّه به او (با مقیاس‌کردنش) واجب نباشد؟! حسین (ع) بلندترین «قله»ی فداکاری برای خداست که هم «دامنه»ی پیروان را بالا کشیده و هم «سلسله‌جبال»ِ تأسّی و تشبّه در قبل و بعد از خود را موجب شده است! 🔶 پیامبرانی که پیش از او گذرشان به کربلا افتاده و پیش‌آمد و خون‌آمدی به خود دیده‌اند؛ از خدایشان شنیدند که: «فسال دمُک مؤافقة لدمه»: خونت برای تشبّه به خون حسین (ع) جاری شد! عجب از کسانی که قمه‌زنی با دستان خود -بدون هیچ نصّ شرعی- را تشبّه به شمشیرها بر حسین (ع) می‌شمارند؛ اما تشبّه و تشابه‌خواندنِ خون‌های ریخته‌شدهٔ تأسّی‌کنندگان به حسین (ع) را مقابل یزیدهای زمان، برنمی‌تابند! 🔶 برخلاف مبنای فقهیِ توقیفی‌بودن شعائر، خودزنی با قمه را تشبّه به حسین (ع) می‌شمارند؛ اما بر مبنای وجوبِ تأسّی به سیّد مظلومان و شهید و کشته‌ دادنِ زنان و فرزندان، تشبّه به امامِ شهید نمی‌دانند؟!!وقتی پوست سر و صورت اسماعیل صادق‌الوعد را کندند، در پاسخ به فرشته‌ای که برای مدد آمده بود گفت: لي أسوة بما یصنع بالحسین (ع): برای من تأسّی به آن چیزی است که با حسین (ع) می‌کنند! اسماعیل به عظمت مصیبت حسین (ع) نرسید اما اگر به کرب‌و‌بلای حسین (ع) هیچ شباهتی نیافته، پس تأسّی چه معنا دارد؟! 🔶 ابوذر غفاری وقتی در غربت و تنهایی در تقابل با جریان استئثار (ویژه‌خواریِ أموی) و استبداد به تبعید رفت، تبعیدش را با روز حسین (ع) مقایسه کرد و دوستانِ اندکش را چنین تسلّی داد: ما أیسَر هذا و لکن کیف أنتم إذ قتل الحسین (ع) قتلا (یا: ذبح ذبحاً) والله لایکون فی الإسلام بعد قتل الحسین أعظم قتلا منه: این (تبعید و غربت) آسان است اما شما چه می‌کنید وقتی حسین (ع) را آن‌گونه بکُشند یا ذبح کنند؟! به خدا قسم قتلی بزرگ‌تر از آن در اسلام نیست. 🔶 حافظانِ میراث جا دارد نگران باشند تا کسی در «رتبه» با اهل‌بیت (ع) و «روزی در عظمت مصیبت» با روز حسین (ع) مقایسه نشود؛ چون آن مصیبتِ عظما در عالم بالا هم اثر کرده -به حسب روایات صحیح- و آسمان و زمین و همهٔ مخلوقات بر آن گریسته‌اند! امتدادبخشی به میراث هم جای نگرانی دارد تا مبادا حسین (ع) در ۶۱ هجری دفن شود و الگو و بالتّبع «شبیه‌ساز» نشود! که وگرنه؛ گریه‌کنانِ امروز با گریه‌کنانِ روز عاشورا بر تلّی در همان کربلا، و در حالِ نظاره بر کشته‌شدن حسین (ع) فرقی نمی‌کنند! 🔶 از همین‌رو بود که شهید مطهری فریاد می‌کرد «شمر زمانت را بشناس» و رهبر انقلاب اسلامی از «کربلای غزه» می‌گوید و امام موسی صدر در کتاب ارزشمند «سفر شهادت» بین عاشورا و فلسطین پیوند می‌زند. امام رضا علیه‌السلام در روایت معروف «ریّان بن شبیب» هر دونگرانی را برای‌مان به‌زیبایی جمع کرده است: «إنّ یوم الحسین اقرح جفوننا و اسبل دموعنا و اذلّ عزیزنا بأرض کرب و بلاء و اورثنا الکرب و البلاء إلی یوم الانقضاء» 🔶 روز حسین (نه روزها و مصائب دیگر) است که پلک‌های ما را مجروح و سیل اشک از چشمان ما جاری کرده است [همان لقد عظمت الرزیّة و جلّت و عظمت المصیبة] اما هم‌او در ادامه می‌فرماید: به ما «کرب و بلا» تا روز انقضاء (فرج) ارث داده شده است! یعنی همان مضمون: کلّ یوم عاشورا و کلّ ارض کربلا (که سخن مشهوری است و روایت نیست). این کرب و بلا، «ارث» حسین بر حسینیان است؛ همان کرب و بلاست تا ارث‌بودن درست باشد؛ لذا شبیه خواندنش انحراف از میراث نیست. تا وقتی وارث حسین (عج) در مرتبهٔ غیبت و «الذین استضعفوا» است، فرج و گشایش برای مظلومان و مستضعفان نیست و آنها در کرب و بلایند. 🔶 غزه بدین معنا، چرا کرب‌و‌بلای حسین (ع) نباشد؟! ملّتی که در مقابل ضَیم (ظلمِ ننگ‌آمیز) ایستاده، به سیّد اهل إبای از ضیم-یعنی حسین بن علی (ع)- تأسّی کرده است. این نکتهٔ سهل و ممتنعِ تشبیه غزه با کربلاست! آنچه غزّه از مصیبت می‌بیند، ارثِ کرب‌وبلای ننگ‌ناپذیریِ حسین (ع) است؛ ولو هیچ‌روزی در «رتبه»، روزِ حسین در «عظمت مصیبت» نمی‌شود! 🔸 #به_قلم_اساتید: حجت الاسلام محسن قنبریان 🆔 @tahlil_shjr

#جامعه_اسلامی #طرح_کلی_اندیشه_اسلامی #ولایت ✅ مسلمان‌زیستن چگونه ممکن است؟ 🔶 آیا ممکن است زندگیِ یک یهودی یا مسیحی، مسلمانانه‌تر از یک مسلمان باشد؟! آیا ممکن است زندگیِ یک اهل‌سنّت، شیعه‌وارتر از یک شیعه باشد؟ 📗 نکته‌ای قابل‌تأمّل از گفتار ۲۸ کتاب «طرح کلّی اندیشۀ اسلامی در قرآن»: «آیا در ولایت طاغوت مسلمان زیستن ممکن است؟ [معنای] مسلمان‌زیستن چیست آقا؟ 🔶 مسلمان‌زیستن یعنی تمام امکانات و انرژی‌ها و نیروها و قدرت‌ها و استعدادهای یک انسان دربست در اختیار خدابودن؛ همه چیزشان، مال‌شان، جان‌شان، فعالیت و حرکت روزانه‌شان، خواب شب‌شان، اندیشه و فکرشان در اختیار خدا... 🔶 آیا مثالی میتوانید برایش بزنید؟ بله ... مثل جامعۀ مدینه در زمان حیات پیغمبر. در زمان حیات پیغمبر جامعه، مدینه یک جامعۀ بنده خدا بود؛ یک جامعۀ مسلمان بود. آنجا هر قدمی که برمی‌داشتی در راه خدا بود. آنجا یهودی و مسیحی هم تحت فرمان اسلام اگر زندگی میکرد، زندگی‌اش زندگیِ اسلامی بود. در جامعۀ اسلامی، یهودیِ تحت ذمّه هم، مسيحیِ تحت ذمّۀ اسلام هم، در راه اسلام حرکت می‍‌کند. از لحاظ اعمالِ شخصی، یهودی‌ست؛ اما از لحاظ یک عضوِ اجتماعی، یک مسلمان است. خیلی مسلمان‌تر از آن مسلمانی که در نظام طاغوتی زندگی می‌کند!» 🔸 #به_قلم_اساتید: حجت الاسلام علیرضا ملااحمدی 🆔 @tahlil_shjr

#اسلام #هویت #جامعه_اسلامی ✅امام رضای همه! 🔸جامعه تنوع و تکثر دارد و معمولا به شکل طیفی است. 🔸در دو سر طیف ممکن است "انگشت نمایی" -به تعبیر روایات: اَن يُشِيرَ الناسُ إلَيهِ بالأصابِعِ- اتفاق افتد! 🔸برخی دنیا زده در تجملات آن (لباس و ماشین و خانه و...) خود را انگشت نما می کنند! پیشران هبوط بیشتر و انحطاط میشوند! برخی هم دین بازی پیشه کرده در عبادت و نماز و زیارت و... خود را شهره می کنند! با تظاهر دینی، خود را جلو می اندازند! 🔸جمع درست دین و دنیا نقطه تعادل اسلام است. ولایت و دستگاه سرپرستی اجتماعی در راهبری جامعه از هر دو انحراف در دو سر طیف حذر می دهد. 🔸بر لباس شهرت و مُدها و فشن های انگشت نما نهیب نمی زند مگر اینکه از انگشت نمایی مناسکی، نماز بازی و زیارت بازی و مقدس مآبی هم نهی می کند. (روایاتش را ببینید!) 🔸امام رضا(ع) امام همه است؛ هم انحراف مسلمان در لباس بیگانه و هم بازیش در لباس دین را می بیند، نه بر تبرج ها تسامح می کند و نه چفیه بازی های زمانش را ندید میگیرد! فرمود: "هرکه خود را به عبادت شهره سازد، به دینداری او بدگمان باشید؛ زیرا خداوند از شهرت عبادت و شهرت لباس نفرت دارد"! 🔸اگر این توازن موجود در روایات در تریبون های دین هم رعایت شود، جامعه بهتر به تعادل می رسد! دنیازدگی و دین بازی دو روی یک سکه اند. هردو دنیا طلبی و دین فروشی است. 🔸اگر باور کنیم سهمی از انگشت نماییِ پوشش، رهیدن از شهیدبازی، ولایت بازی و... است؛ تازیانه وعظ و تشر خطابه را متعادل می نوازیم! ✍ #به_قلم_اساتید : حجت‌الاسلام محسن قنبریان 🆔 @tahlil_shjr

#جامعه_اسلامی #منظومه_فکری #مردم ✅ باور به قدرت مردم در منظومه فکری امامین انقلاب 🔶انقلاب سال ۵٧ ایران نوع جدیدی از دگرگونی های اجتماعی و سیاسی بود. تا قبل از انقلاب ایران تمامی تغییر حکومت ها به سه شکل بود: 🔸کسی که قدرت بیشتری داشت موفق به تغییر حکومت می شد یا انتقال قدرت به شکل موروثی بود. 🔸ابزار بعدی تغییر قدرت پول بود و سرمایه دارها، فئودالها، بورژوا و پرولتاریا توانستند چندین دهه انقلاب های دنیا را رقم بزنند. 🔸و رسانه، ابزاری که می توانست با هدایت افکارعمومی حکومت ها را دچار تغییر کند. 🔶اما امام در حالی انقلاب کرد که ارتش و گارد جاویدان در اختیار شاه بود. تمام کارتل های نفتی و شریان های اقتصادی کشور در اختیار دربار بود و رسانه تماما در خدمت افکار و ایده های غربگرایانه و ضدفرهنگی حکومت وقت قرار داشت و فیلم های دهه ۵٠ به صورت خانوادگی قابل مشاهده نبود و انقلابیون برای پخش سخنان امام تنها ابزارشان پخش شبانه اعلامیه بود اما امام شکل جدیدی از انقلاب را رقم زد که برای اولین بار از پایین به بالا و از توده های مردم به نخبگان ختم می شد. 🔸این قدرت امام راحل در پای کار آوردن مردم که شروع آن از قیام ١۵ خرداد ١٣۴٢ بود در عرصه های زیادی زمینه شکست پروژه‌های دشمنان علیه انقلاب را رقم زد رویکردی که توسط امام خامنه ای نیز همچنان ادامه دارد. 🔸در شب ٢١ بهمن ١٣۵٧ امام با شکستن حکومت نظامی توسط مردم زمینه سرنگونی حکومت پهلوی را فراهم کرد. 🔸در ابتدای جنگ زمانی که عراق در چند محور توانسته بود تا نزدیکی های اهواز پیشروی کند و احتمال سقوط اهواز وجود داشت امام بعد از شنیدن خبر پیشروی ارتش بعث فرمودند: «مگر جوانان اهوازی مرده‌اند که عراق بتواند اهواز را بگیرد.» 🔸شاید یکی از مهم ترین عرصه های استفاده از قدرت مردم در موضوع فلسطین است امام با اعلام آخرین جمعه ماه رمضان به عنوان روز قدس سعی کردند با برگزاری راهپیمایی بر فضای رسانه ای غرب که هدف اصلی آن حذف فلسطین از یادها بود غلبه کند و امروز کار به جایی رسیده است که تشکیل کشور مستقل فلسطینی به عنوان یک خواسته عمومی در سطح بین الملل مطرح می شود. 🔶این روند توسط امام خامنه ای نیز در شکست پروژه های دشمن در کودتای ٧٨، آشوب های سال ٨٨،شکست پروژه داعش، فرمان جهادتبیین برای مقابله با جنگ شناختی دشمن نمونه هایی از استفاده از این ظرفیت است و راز ماندگاری جمهوری اسلامی و گسترش روزافزون آن در عرصه بین الملل و محورمقاومت نیز در همین امر نهفته است. 🔸امام خامنه ای در قضیه غزه فرمودند ملت ها، خیانت دولت ها را فراموش نخواهند کرد و این نیز یکی از بارزترین و بروزترین نمونه های استفاده از قدرت مردم برای مقابله با استکبار است. ✍ #به_قلم_کارشناس: مجتبی منصورزاده 🆔 @tahlil_shjr