#غرب_شناسی #روسیه #جنگ_اوکراین #آتش_بس #آمریکا ✅ سرگیجه بی‌پایان زلنسکی 🔰 قسمت اول 🔶 رئیس‌جمهور اوکراین در پاره‌خطی که به دو نقطه "دیپلماسی" و "جنگ" ختم می‌شود، سردرگم باقی مانده است! ترامپ قرار است بیستم ژانویه رسما در مسند قدرت قرار گیرد و این قطعا خبر خوبی برای زلنسکی محسوب نمی‌شود. اظهارات اخیر رئیس‌جمهور غربگرای اوکراین نشان می‌دهد که او نه تنها در آینده‌نگاری صحنه جنگ، بلکه در درک و توصیف آنچه اخیرا در متن و فرامتن میدان جنگ می‌گذرد نیز عاجز و ناتوان مانده است. ولودیمیر زلنسکی می‌گوید که ارتش اوکراین به یکی از قدرتمندترین نیرو‌های نظامی جهان تبدیل شده است، ارتشی که با کمک میلیون‌ها یورو و دلار متحدان غربی و کمک‌های نظامی آنان قادر به ایستادگی در برابر ارتش روسیه بوده است. زلنسکی در عین حال مدعی شده که امیدوار است جنگ کشورش با روسیه در سال جدید ۲۰۲۵ میلادی با توسل به راه‌حل‌های دیپلماتیک به پایان برسد! 🔶 زلنسکی تا چه اندازه‌ای میدان‌دار است؟! نخستین سوالی که زلنسکی اساسا از پاسخدهی به آن طفره می‌رود، معطوف به قدرت تاثیرگذاری وی بر صحنه پایانی (پایان جنگ) در اوکراین است. بدون شک رئیس جمهور اوکراین در این معادله، کمترین محلی از اعراب ندارد! به عبارتی گویاتر، اساسا زلنسکی اختیار و حتی قدرتی حداقلی جهت ارائه طرح آتش بس یا تغییر در توافق پشت پرده صورت گرفته میان ترامپ و پوتین ندارد! حتی در این معادله، حامیان اروپایی زلنسکی در ناتو که وی را در خصوص تشدید حملات به عمق راهبردی خاک روسیه ترغیب می‌کنند، قدرت صیانت از کی یف را در صورت صدور فرمان آتش بس مطلق از آن سوی آتلانتیک (آمریکا) ندارند. در اینجا، زلنسکی صرفا باید نقش خود را به مثابه یک "قربانی"درست ایفا کند و بس! 🔶 رئیس‌جمهور اوکراین از دیپلماسی و اصالت آن برای پایان دادن به جنگ سخن گفته است. در غین حال زلنسکی از جزییات راه حل دیپلماتیک مد نظر خود در دستیابی به صلح و پایان دادن به جنگ با روسیه پرده برنداشته و مشخص نکرده که برای نیل به این هدف کی‌یف حاضر به دادن چه امتیازاتی به مسکو است. روسیه می‌گوید پیش شرط آغاز مذاکرات برای دستیابی به آتش‌بس و صلح به رسمیت شناختن حاکمیت مسکو بر مناطقی از اوکراین از جمله دونتسک و شبه جزیره کریمه است که در تصرف خود دارد. روسیه، کریمه اوکراین را پس از برگزاری رفراندومی در سال ۲۰۱۴ میلادی، ضمیمه خاک خود کرد. اوکراین هم می‌گوید پیش شرط کی‌یف برای دستیابی به صلح، عقب‌نشینی روسیه از مناطقی است که روس‌ها به اشغال خود درآورده‌اند. نکته اساسی اینکه پس از گذشت چند ماه از جنگ اوکراین، میز مذاکرات دیپلماتیک میان مسکو و کی یف در حال چینش بود، اما آمریکا، انگلیس، آلمان و فرانسه به زلنسکی دستور دادند به جای استمرار مذاکرات و رسیدن به راه حلی دوجانبه با مسکو، بر روی صحنه جنگ متمرکز شود! بنابراین، زلنسکی نمی‌تواند نقش خود را در برهم زدن روند مذاکره با روس‌ها نادیده انگارد! 🔶 کمک‌هایی که دیگر کفاف نمی‌دهد! اوکراین در حالی که جنگ با روسیه وارد سومین سال خود می‌شود تقریباً ۱۲۰ میلیارد یورو کمک نظامی دریافت کرده است که بیشتر از طرف متحدان غربی کی‌یف بوده است. چهل و یک درصد از این کمک‌ها را ایالات متحده آمریکا کرده است. آلمان، دانمارک، بریتانیا و هلند نیز جزو پنج کشوری هستند که بیشترین کمک مالی و نظامی را به کی‌یف کرده‌اند. زلنسکی می‌گوید که اوکراین در تولید تسلیحات از جمله موشک، پهپاد و نیز سیستم‌های جنگ الکترونیکی پیشرفت‌های شایانی داشته است. 🔸 #به_قلم_اساتید: آقای فخرالدین اسدی 🆔 @tahlil_shjr

#غرب_شناسی #روسیه #جنگ_اوکراین #آتش_بس #آمریکا ✅ سرگیجه بی‌پایان زلنسکی 🔰 قسمت دوم 🔶 با این حال، ترامپ قصد ندارد این کمک‌ها را ادامه دهد و فراتر از آن، تزریق و پمپاژ میلیارد‌ها دلار پول از سوی غرب به کی یف، نتوانسته منجر به تغییر موازنه نبرد در منطقه دونباس (منطقه اصلی محل منازعه روسیه و اوکراین) شود. خرسون، ژاپورژیا، دونتسک و لوهانسک جملگی تبدیل به نقاط مهم در معادله آتش بس شده اند. 🔶 جملات قابل تامل زلنسکی زلنسکی می‌گوید که بدنبال پیروزی دونالد ترامپ در انتخابات آمریکا، گفتگوی تلفنی‌اش با رئیس‌جمهوری منتخب «سازنده» بوده است و مطمئن است که با ورود ترامپ به کاخ سفید در ماه ژانویه جنگ «زودتر» پایان خواهد یافت. با این حال، اخیرا رئیس جمهور اوکراین نتوانسته خشم خود را از ترامپ و همراهان وی در حزب جمهوریخواه کنترل کند! او (زلنسکی) در تازه‌ترین مواضع خود به مقامات آمریکایی هشدار داده که یک جنگ سه ساله نمی‌تواند با نشستن بر سر میز مذاکره و امضای یک قرارداد (قراردادی که کی یف نیز در تنظیم آن نقشی ندارد) پایان یابد. 🔶 منظور زلنسکی، آن است که ترامپ از وی خواسته در ازای الحاق بخشی از خاک کشورش به روسیه، جنگ را پایان دهد. این همان ایده و گزاره‌ای بود که هنری کسینجر استراتژیست مشهور آمریکایی قبل از مرگ، بر روی آن تاکید کرده بود. کسینجر نیز معتقد بود اوکراین باید بخشی از خاک خود را به روس‌ها داده و در ازای آن، از روسیه بخواهد به جنگ پایان دهد. با این حال، دولت بایدن اساسا اعتقادی به این استراتژی نداشت و مداخله گرایی حداکثری در محیط پیرامونی روسیه را با هیچ گزینه دیگری (از جمله حل دیپلماتیک منازعه اوکراین) جایگزین نکرد! 🔶 این بازی به نفع زلنسکی نیست! ترامپ مدتهاست که منتقد کمک‌های نظامی آمریکا به اوکراین بوده است. رویکرد او در قبال جنگ اوکراین سؤالاتی بنیادین را مطرح کرده است، از جمله این که آیا حمایت واشنگتن از کی‌یف پس از آغاز ریاست جمهوری ترامپ همچنان به قوت خود باقی خواهد بود و ادامه خواهد داشت یا خیر. رویکرد هفته‌های اخیر ترامپ نشان می‌دهد پاسخ این سوال هر چه باشد، به سود منافع اوکراین و زلنسکی نیست. ایالات متحده آمریکا بزرگترین تامین کننده تسلیحات اوکراین است. به گزارش «موسسه اقتصاد جهانی کیل» واشنگتن تا پایان ماه ژوئن گذشته، بسته‌های نظامی به ارزش بیش از ۵۵ میلیارد دلار را یا به کی‌یف تحویل داده یا متعهد به تحویل و پرداخت آن شده است. دونالد ترامپ بار‌ها در کمپین‌های انتخاباتی خود، بدون پرداختن به جزئیات و چگونگی طرح خود، بار‌ها گفته بود که «در عرض یک روز» به جنگ اوکراین پایان خواهد داد. منظور وی نیز ازپایان دادن یکروزه به جنگ نیز مشخص است! در این معادله، زلنسکی قطعا نقشی به جز یک امضا کننده پیمان نهایی آتش بس نخواهد داشت. رئیس جمهور اوکراین دقیقا زمانی شکست خورد که تصمیم گرفت به عنوان مهره بازی ناتو وارد معادلات حوزه روابط بین الملل شود و به زمین جنگ غرب و روسیه تبدیل شود.... 🔸 #به_قلم_اساتید: آقای فخرالدین اسدی 🆔 @tahlil_shjr

#اقتصاد #روابط_خارجی #غرب_شناسی #تروریسم #منطقه #روسیه ✅ توافقنامه راهبردی ایران و روسیه در ابعاد نظامی تا اقتصادی و تجاری آماده امضای طرفین است 🔶 رئیس‌جمهور ایران اسلامی برای امضای توافقنامه راهبرد جامع قرار است به روسیه سفر کند. این توافقنامه که قرار است در دو دهه بین جمهوری اسلامی ایران و روسیه با امضای روسای جمهور دو کشور عملیاتی شود ناظر بر تحقق اهداف و ماموریت‌هایی در حوزه‌های مختلف از نظامی تا اقتصادی و تجاری است. 🔶 امضای توافق جامع راهبردی ۲۰ ساله بین ایران و روسیه یک فرصت فوق‌العاده به شمار می‌رود در صورتی که تهران برنامه عملیاتی اجرایی برای استفاده از آن داشته باشد. این برنامه راهبردی و توافقنامه دو سویه می‌تواند در چند بعد در راستای منافع ملی و تقویت مناسبات بین‌المللی قابل استفاده باشد. همانگونه که آقای لاوروف وزیر خارجه روسیه تشریح کرد این توافقنامه یک توافقنامه مشتمل بر ۴ فصل است. تعبیر چهار فصل به این معنا است که توافق چند بعدی در حوزه‌های امنیتی، دفاعی، سیاسی، اقتصادی، هویتی می‌تواند همگرایی‌های دو کشور را افزایش دهد. 🔶 همانگونه که برای نخستین بار در مقدمه این توافق آمده بعد از امضای آن روابط تهران مسکو راهبردی خواهد شد. تاکید بر مبارزه با تهدیدات مشترک و مبارزه با گسترش تروریسم در منطقه و فرامنطقه یکی از ابعاد فوق‌العاده مهم در این توافق راهبردی به شمار می‌رود. همان‌گونه که می‌دانید طرف غربی به خصوص تروئیکای اروپایی شدیداً از اقدامات مشترک ایران و روسیه برای مقابله با تهدیدات مشترک نگران هستند. اقدامات گستاخانه تروئیکای اروپایی طی روز‌های گذشته خصوصاً علیه ایران به واسطه نگرانی آنها از دستاورد‌های مشترک امنیتی ایران و روسیه است؛ لذا این موضوع را از این بعد اگر مورد توجه قرار دهیم به نتایجی می‌رسیم که نشان می‌دهد چرا اروپا از دست ایران بسیار عصبانی است. 🔶 علاوه بر اینکه در این توافق، همگرایی روسیه در حوزه سیاسی و حمایت‌هایش در مجامع بین‌المللی از ایران بسیار افزایش خواهد یافت، البته طی سال‌های گذشته روسیه همواره در شورای امنیت سازمان ملل از ایران دفاع کرده و در برابر زیاده‌خواهی‌های غرب و آمریکا ایستاده است، اما بعد از توافق نوع توافق روسیه در حوزه سیاسی در مجامع بین‌المللی بسیار گسترده‌تر خواهد شد همین مسئله است که طرف غربی را به شدت نگران کرده است. در بعد اقتصادی هم روسیه همکاری‌های خود را با تهران در ابعاد مختلف افزایش خواهد داد لذا ضروری است که تهران برنامه جدی عملیاتی برای بهره‌مندی از این توافق داشته باشد و صرفاً نگاه تشریفاتی بر امضای این توافق حاکم نباشد. 🔶 آن چیزی که حائز اهمیت است این است که خوب می‌دانیم غرب رویکرد خصمانه‌ای نسبت به ایران دارد. مواضع گستاخانه غرب خصوصاً فرانسه و بریتانیا علیه ایران هر روز بیشتر از قبل می‌شود ضمن اینکه وعده‌های غرب علیه ایران سراب‌گونه است. در چنین شرایطی ضروری است بی‌توجه به تهدیدات و فریبکاری‌های غرب تهران برنامه عملیاتی برای استفاده از این توافق را به صورت جدی و عملی در دستور کار قرار دهد. 🔶 برای پیشبرد این توافقنامه لازم است تهران خصوصا زیرساخت‌های لازم را در بعد اقتصادی را فراهم کند. آن چیزی که حائز اهمیت است این است که شاهد بودیم همگرایی تهران با مسکو منجر به عضویت ایران در بریکس و شانگهای شد. ایران باید از فرصت‌های اقتصادی تا نظامی همکاری با طرف روسی به نفع خود استفاده کند چرا که امروز طرف روسی برای همگرایی با تهران فوق‌العاده جدی است. 🔸 #گفتگو_با_اساتید: آقای روح‌الله مدبر؛ کارشناس و تحلیلگر سیاست خارجی و مسائل روسیه 🆔 @tahlil_shjr

#غرب_شناسی #آتش_بس #اوکراین #آمریکا #روسیه ✅ دعوای ترامپ و زلنسکی! 🔶 دیدار ترامپ و زلنسکی به نشستی پرتنش ختم شد و در نهایت هم رئیس جمهور اوکراین کاخ سفید را بدون امضای توافق معادن نادر ترک کرد که منابع آمریکایی می‌گویند ترامپ او را اخراج کرده است. دیدار دو طرف آغازی خوب داشت و هر دو از اهمیت صلح گفتند، اما وقتی که زلنسکی خواستار دریافت تضمین‌های امنیتی شد و با آتش بس مخالفت کرد، کار به بگو مگو و مشاجره تند میان او و ترامپ و معاونش کشیده شد. 🔶 اکنون داوری درباره این اتفاق در ایران متفاوت است که بیشتر تابع برخی پیش‌فرض‌های ذهنی قبلی درباره خود جنگ و روسیه است. واقعیت این است که ترامپ و معاونش بسیار بد با زلنسکی برخورد کردند که به نوعی تحقیرآمیز بود، اما نباید فراموش کرد که این رفتار آنها واکنشی بود به دست رد و «نه» رئیس جمهور اوکراین و مخالفت او با آنچه ترامپ در خصوص آتش بس و توافق معادن می‌خواست که چیزی جز تسلیم کی‌یف و واگذاری آن به آمریکا (معادن) و روسیه (اراضی اشغال شده) نیست. 🔶 همین موضع او سخت ترامپ را برآشفت و به این واکنش انفعالی واداشت؛ تا جایی که مهمان خود را به «بی‌احترامی» و ... متهم کرد. واقعیت این است که برنده این دعوا کسی نبود جز رئیس جمهور روسیه که با خرسندی نظاره‌ می‌کرد و بازنده آن هم در وهله نخست خود شخصیت خودشیفته ترامپ، آمریکا به عنوان یک ابرقدرت و روابط تاریخی‌اش با متحدان آمریکاست. البته اگر زلنسکی بر سر مواضع خود و پای این «نه» خود بایستد، می‌توان او را هم در آینده جزو برندگان این دیدار تاریخی دانست. 🔶 برخورد بسیار بدی که ترامپ و معاونش با زلنسکی کردند، معمای سکوت ملک عبدالله در دیدار اخیر خود با ترامپ در کاخ سفید را حل کرد. در واقع پادشاه اردن چنین صحنه‌ای را پیش‌بینی می‌‎کرد و با دستپاچگی خاصی از موضع‌گیری مستقیم در برابر دوربین‌ها در قبال ترامپ خودداری و بعد از دیدار مواضع خود را در چند توئیت بیان کرد. این دومین بار طی دو هفته اخیر است که تیر ترامپ به سنگ می‌خورد؛ دو هفته قبل ضرب الاجلی تعیین کرد که اگر حماس همه گروگان‌ها را یکجا آزاد نکند، جهنمی برپا می‌کند؛ اما این تهدید او کارساز نبود و بعد از آن توپ را در زمین نتانیاهو و اسرائیل انداخت که باید در واکنش به عدم آزادی همه گروگان‌ها تصمیم بگیرند. 🔶 در روزهای اخیر هم تبلیغات زیادی به راه انداخت و امیدها را به پایان جنگ اوکراین بالا برد؛ پایانی یکجانبه با تقسیم اوکراین میان آمریکا و روسیه؛ اما این اتفاق نیفتاد و اکنون ترامپ بیشتر از هر زمانی خشمگین است و باید دید خشم خود را کجا و سر چه طرفی خاورمیانه، چین، اروپا، ایران و یا غزه تخلیه می‌کند. ناگفته هم نماند که نمی‌توان پایان تنش‌آلود و بی‌نتیجه دیدار ترامپ و زلنسکی را به معنای کان لم یکن شدن آتش بس و پایان جنگ اوکراین دانست. ترامپ قابل پیش‌بینی نیست و ممکن است که در آینده بر خلاف رفتارهای کنونی از او سر بزند. کما این که باید دید آیا از زلنسکی می‌گذرد یا اوکراین را مجازات می‌کند. در این صورت هم باید دید رئیس جمهور اوکراین تا کجا مقاومت می‌کند و اروپا تا کجا پشت اوکراین می‌‎ایستد. البته رئیس جمهور اوکراین هم پس از دیدار ضمن تاکید بر نیاز به «صلحی عادلانه و همیشگی» تلاش کرد که با تشکر از آمریکا و ترامپ از عصبانیت او و تبعات آن بکاهد. 🔸 #به_قلم_اساتید: آقای صابر گل عنبری 🆔 @tahlil_shjr

#روابط_خارجی #غرب_شناسی #آمریکا #آزادی_بیان #روسیه #منطقه ✅ تقابل آمریکا و اروپا؛ تهدید و فرصت برای ایران! 🔶 جالب است آمریکا این بار انگلیس را متهم به نقض آزادی بیان کرده است؛ گویا در دیدار اخیر نخست وزیر انگلیس با ترامپ در کاخ سفید، جی دی ونس معاون رئیس جمهور آمریکا این موضوع را مطرح کرده که با واکنش جدی استارمر مواجه شده است. به نظر می رسد ترامپ به دنبال بهانه ای برای فاصله گرفتن از اروپا و یا حد اقل مجبور کردن آنها برای پذیرش برنامه هایی است که در سر میپروراند. در این دیدار نکته دیگری که مطرح شد و با واکنش نخست وزیر انگلیس مواجه گردید، این بود که اروپایی ها کمک هایشان به اوکراین را دوباره پس خواهند گرفت؛ کِر استارمر اما در پاسخ به ترامپ میگوید خیر اینگونه نیست و غالب کمک های ما به اوکراین نه بصورت وام بلکه بعنوان هدیه ارائه شده است؛ همین ادعا را ترامپ اخیرا در دیدار با ماکرون رئیس جمهور فرانسه نیز مطرح کرده بود، که ماکرون نیز آن را رد کرده و گفته بود کمک های ما به اوکراین هدیه است و پس گرفته نمیشود! 🔶 استقبال تحقیر آمیز از سران اروپا در کاخ سفید، و نیز انتقادهایی که بیشتر به بهانه تراشی تعبیر می شود، در کنار اختلاف نظر طرفین درباره اوکراین این گمان را تقویت میکند که اوکراین یک مسئله محوری در اختلافات اروپا و آمریکا است و ظاهرا ترامپ میکوشد ابتدا با اتخاذ چنین مواضعی اروپایی ها را به عدم همراهی تهدید نماید که اگر جواب گرفت، گام های بعدی را در مسیر تحقق اهدافش در اروپا بردارد و اگر جواب مناسب را نگرفت، احتمالا به تغییر رویکرد و جداسازی مسیر ایالات متحده از اروپا بپردازد. 🔶 همه این مناسبات در حالی با سرعت در حال تغییرند که پیش بینی میشود در صورتی که آخرین تلاش های آمریکا و اروپا برای حفظ نظام فعلی حاکم بر روابط طرفین حفظ نشود، احتمالا سران آمریکا مسیر خود را از سران قاره سبز جدا کرده و به ائتلاف با روسیه و کاهش تنش با این کشور خواهند پرداخت؛ و از آن طرف نشانه هایی وجود دارد که اروپا نیز به سوی چین متمایل خواهد شد. 🔶 اگر چنین اتفاقی بیفتد انبوهی از فرصت ها و تهدیدهای احتمالی در مقابل ایران قرار خواهد گرفت؛ ایرانی که از یک سو با روسیه روابط خوبی دارد و حتی توافقنامه جامع ۲۰ ساله امضا کرده و از سوی دیگر چین را یکی از دوستان نزدیک با مناسبات حیاتی دارد. تهدید احتمالی از آن جهت که دشمنان ایران اگر به دوستان ایران نزدیک شوند، این قرابت ممکن است بر روابط چین و روسیه با کشورمان تاثیر بگذارند؛ و فرصت احتمالی از آن نظر که برقراری ارتباط بین چین با اروپا و روسیه با آمریکا میتواند سبب کاهش تنش های بین ایران و آمریکا و ایران و اروپا نیز شود. 🔶 اما تحولات منطقه و جهان به ما میگوید هم آمریکا در مقابل روسیه [با توجه به پذیرش تلویحی شکست در اوکراین توسط ترامپ]، و هم اروپا در مقابل چین، بیش از آنکه از باب قلدری وارد شده باشند، از در نیاز به سراغ قدرت های شرقی رفته اند و تاثیرگذاری عمیق بر سیاست های آنها علیه ایران اندکی دور از انتظار است؛ ضمن آنکه ایران کشوری مستقل، قدرتمند، با ثبات و دارای ژئوپلتیک منحصر بفرد و یک عمق استراژیک قابل ملاحظه است که آینده نشان خواهد داد هم روسیه و هم چین برای تامین منافع خود در غرب آسیا مجبورند به مزیت های جمهوری اسلامی اتکا کنند. 🔸 #به_قلم_اساتید: آقای عبدالرحیم انصاری 🆔 @tahlil_shjr

#غرب_شناسی #اوکراین #روسیه #آمریکا ✅ سه فرامتن مهم از تحقیر زلنسکی در کاخ سفید 🔶 طی روزهای گذشته تحقیر و اخراج زلنسکی از کاخ سفید در صدر اخبار و تحلیل‌های جامعه خبری در جهان بوده است. اما این رویداد چند فرامتن مهم دارد. 1️⃣ آمریکا و اروپا سال‌هاست اوکراین را به‌عنوان سرزمینی برای محدودسازی نظامی و تحریک ضدامنیتی روسیه برگزیده بودند و دولت اوکراین نیز خودخواسته در این پازل خطرناک غربی بازی کرد. عاقبت نیز بر اثر تصاعدی شدن تحرکات ضد امنیتی کی‌یف، روس‌ها به آنها حمله پیش‌دستانه کردند. امروز اما همان آمریکا، اوکراین را نه‌تنها رها کرده بلکه از او می‌خواهد هم‌زمان هم به آمریکا باج بدهد و هم سرزمین‌های تصرف شده توسط روسیه را بی‌خیال شود. بازی و پیوست نظامی و امنیتی‌شدن با آمریکا و اروپا نه‌تنها برای اوکراین امنیت نیاورده بلکه این کشور را در آستانه تجزیه‌شدن نیز قرار داده است. البته اوکراین اولین کشوری نیست که مقامات آمریکا آن را رها و یا معامله کرده‌اند، اما اینک این خیانت در قاره اروپا و با وجود پیوندها و شراکت‌های تمدنی و بین‌المللی دیرینه اتفاق می‌افتد؛ بنابراین باید بسیار عبرت‌آمیزتر برای دیگر کشورهای نزدیک یا متحد آمریکا در مناطق مختلف جهان و به‌خصوص برای سران برخی کشورها در غرب آسیا باشد. 2️⃣ زلنسکی از اول هم قهرمان نبود، بلکه یک‌مهره بود که کشورش را بازیچه جنگ غرب با روسیه کرد و الان هم تحقیر تاریخی را باید تجربه کند. او اساساً با هر نوع موضعی چه در برابر آمریکا و چه در برابر روسیه دیگر قهرمان نخواهد بود. اینکه برخی غرب‌گرایان و اصلاح‌طلبان در ایران تلاش می‌کنند که زلنسکی را که یک روز قهرمانی در برابر روسیه معرفی می‌کردند و این بار بعد از تحقیرشدن توسط ترامپ، یک قهرمان از نوعی دیگر معرفی کنند، بیشتر پررویی نجومی در عملیات رسانه‌ای است. اما یک واقعیت تلخ که اینک نمایان شده این است که نقطه پایان مشورت‌ها و راهبردهای بسیاری از اصلاح‌طلبان برای دولت وفاق در صورت اجرایی‌شدن، زلنسکی سازی از مسعود پزشکیان بود و هست. 3️⃣ اما مشاجره مقامات اوکراین و آمریکا در کاخ سفید، نشان می‌دهد که سیاست خارجه تهاجمی ترامپ نیز تاکنون جواب نداده است. سستی این راهبرد را ابتدا مردان حماس با بی‌اعتنایی به تهدید ترامپ مبنی بر تبدیل غزه به «جهنم» در صورت عدم آزادی همه اسرای اسرائیلی، همین چند روز قبل انجام دادند. اینک حتی فرد ضعیفی همانند زلنسکی نیز نمی‌خواهد به‌راحتی تن به خواسته‌های ترامپ بدهد. این در حالی است که اروپایی‌ها نیز در برابر دولت آمریکا، آهسته‌آهسته در حال صریح‌تر کردن مواضع خود هستند. همه این موارد یعنی اینکه ترامپ برای اجرایی‌کردن وعده‌های انتخاباتی خود با چالش جدی روبه‌رو شده و صحنه واقعی جهان با حال و هوای ستاد انتخاباتی ترامپ و ایده‌ها و راهبردهای او فاصله زیادی دارد. 🔸 #به_قلم_اساتید: آقای مهدی جهان تیغی؛ تحلیلگر 🆔 @tahlil_shjr

#غرب_شناسی #اوکراین #آمریکا #روسیه ✅ و این دو تشکر تاریخی زلنسکی 🔶 بعد از تحقیر زلنسکی در کاخ سفید و بیرون انداختن وی درحالیکه هنوز سخنانش تمام نشده بود، زلنسکی دو تشکر داشت: اول اینکه در پیامی خطاب به ترامپ نوشت: «از تو سپاس، آمریکا، بابت حمایتت، بابت این دیدار، از تو سپاس، آقای ترامپ.» در جریان مذاکره نیز وقتی معاون ترامپ با طعنه به زلنسکی می گوید آیا تا بحال شده یکبار از آمریکا تشکر کنی؟ می گوید بله بارها. 🔶 و دوم بعد از اینکه کشورهای اروپائی تک به تک شروع به حمایت از وی مقابل ترامپ کردند از این دولت ها نیز تشکر کرد. خلاصه دو تشکر اینست: زلنسکی باز هم ذلت را ندید و باز هم به سراب عزت دل بست و در این دو تشکر درس ها نهفته است. 🔶 یکبار قصه زلنسکی را ساده مرور کنیم. یک روز اروپائی ها به زلنسکی گفتند تو می توانی عضو ناتو و عضو اتحادیه اروپا شوی و ما هم از تو حمایت می کنیم. زلنسکی هم خوشحال وارد کری خوانی با روسیه شد. اما دستش به جهت نظامی خالی بود و ناچار سمت آمریکا و غرب دست دراز کرد. غربی ها ابتدا هیچ کمکی نکردند. زلنسکی بارها از این خلف وعده انتقاد کرد. تا اینکه بالاخره کمک هایی رسید. سرجمع 150 میلیارد دلار اروپا و 200 میلیارد دلار هم آمریکا کمک نظامی کردند. چه کمک هایی؟ نیویورک تامیز نوشت تسلیحاتی فرستاده شد که از فرط فرسودگی تنها به درد لوازم یدکی می خورد. اما همین کمک نظامی هم دست آخر شد بهانه ای برای آمریکا تا به اسم جبران هزینه دست روی معادن اوکراین بگذارد. زلنسکی هم رفت کاخ سفید برای امضای قرارداد که اینطور تحقیر شد و برگشت. 🔶 اما این تنها نقطه شروع و پایان ماجراست. در این میان اتفاقات مهمی رخ داد. آخرین نظرسنجی موسسه بین المللی کی یف نشان داد که مخالفان جنگ در اوکراین 20 درصد بیشتر و به عدد 60 درصد رسیدند. حداقل 6 میلیون نفر هم از اوکراین مهاجرت کردند. یعنی افکار عمومی را از دست دادند. این درحالی است که بالای یک میلیون نفر هم در جنگ زخمی و کشته شدند. روسیه هم در میان جنگ توانست حداقل 4 منطقه شرق اوکراین و حدود 18 درصد این خاک را تصرف و رسما به خاک خود اضافه کند. جالب اینکه ترامپ هم تائید کرد. 🔶 حجم ویرانی ها به اندازه ای شد که بانک جهانی اعلام کرد حداقل 411 میلیارد دلار برای بازسازی هزینه لازم است. اما این هزینه مهمترین عاملی شد که پیوستن اوکراین به اتحادیه اروپا را هم منتفی کرد چون اروپائی ها حاضر نیستند یک کشور جنگ زده را تحمل کنند و بار هزینه های آن را بدوش بکشند. درباره پیوستن به پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) هم وال استریت ژورنال نوشت که ترامپ تصمیم دارد آتش بسی به کی یف تحمیل کند که تا دو دهه نتواند به ناتو بپیوندند. معاون ترامپ هم رسما آنرا خبری کرد. 🔶 و حالا؛ یک بازیگر با سراب غربی ها هم مردمش را از دست داد و هم خاکش و هم به ویرانی رسید و هم اینطور ذلیل و تحقیر شد. اما نکته مهم اینجاست که هم چشم بر تحقیر می بنند و هم چشم به سراب غربی ها می دوزد. برای او هیچ درسی آموزنده نیست. چرا؟ چون هیچ راه دیگری ندارد. آنکه به توان داخلی و مردمش اتکا نکند، چنین میانه ذلت و سراب عزت آواره می شود. در این قصه ذره ای شرافت دیدید؟ شاید حالا بهتر درک شود که چرا رهبر انقلاب فرمودند این راه شرافتمندانه نیست. 🔸 #به_قلم_اساتید: آقای محسن مهدیان؛ تحلیلگر 🆔 @tahlil_shjr

#روابط_خارجی #دشمن_شناسی #آمریکا #روسیه ✅ نامه ترامپ و تکذیبیه ایران! 🔶 دونالد ترامپ در گفتگو با شبکه فاکس بیزنس گفته است که دیروز پنجشنبه نامه‌ای خطاب به مقام رهبری ایران نوشته است. وی بیان داشت که در این نامه گفته است «امیدوارم که مذاکره کنید؛ چرا که این مساله برای ایران خیلی بهتر خواهد بود». وی در عین حال نیز گفته است: «آنها خواهان دستیابی به این نامه هستند. 🔶 جایگزین دیگر این است که ما کاری انجام دهیم؛ چرا که نمی‌شود که ایران سلاح هسته‌ای داشته باشد.». اما در مقابل دفتر نمایندگی ایران در سازمان ملل اعلام کرد که «تاکنون چنین نامه‌ای دریافت نکرده‌ایم.» اما قید «تاکنون» به معنای این است که اصل وجود نامه تکذیب نشده است. در این میان، یک مقام آمریکایی به شبکه الجزیره گفت که ترامپ این نامه را نوشته است، اما هنوز ارسال نشده است. 🔶 رسانه‌ای کردن این نامه قبل از ارسال آن خود واجد معانی و دلالت‌های خاصی است و چه بسا این از موارد نادر در تاریخ دیپلماسی در جهان است که عالی‌ترین مقام یک کشور از فحوای نامه‌ای به عالی‌ترین مقام کشور دیگری قبل از ارسال آن خبر می‌دهد. این هم نشانه دیگری از متفاوت بودن ترامپ است. 🔶 اما رسانه‌ای کردن نامه به این شکل در وهله نخست بیانگر این است که تصویر رسانه‌ای به هر دلیل و انگیزه‌ای برای ترامپ در مواجهه با پرونده‌های مختلف از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. همچنین نشان می‌دهد که او در پرونده ایران نیز همچون بحران اوکراین عجله دارد و به دنبال رسیدن به نتیجه‌ و توافق مطلوب خود است. در این خصوص آنچه برای ترامپ اهمیت است، رسیدن سریع به نتیجه دلخواه است؛ ولو این که بعد از رد مذاکرات از جانب ایران نامه‌نگاری کند. 🔶 حالا باید دید آیا نامه به مقصد می‌رسد و اگر هم برسد، چه برخوردی با آن می‌شود، آیا همان برخورد مشابه با پیام ترامپ در سال 1398 که از طریق شینزو آبه نخست وزیر سابق ژاپن فرستاد، انجام خواهد شد؟ پس از آن باید دید محتوای نامه چیست. آیا مثل این چند کلمه‌ای که ترامپ درباره آن در مصاحبه با فاکس بیزنس گفته، تلفیقی از چماق و هویج است؛ یا توافق یا تهدید به حمله؟ 🔶 در هر صورت به دلایلی چندان محتمل نیست که نامه جدید ترامپ مورد توجه جدی تصمیم‌سازان در ایران قرار گیرد. واقعیت این است که اولویت نخست ترامپ مذاکره و توافق است، اما با شروط و خواسته‌های خودش. اگر غیر از این بود، ترامپ یکسره و بی‌درنگ می‌رفت سراغ پلان بعدی. شخصيت و تفكر او هم اینگونه نیست که بخواهد با سخن گفتن مداوم از مذاکره و توافق برای اقدام دیگری مقدمه‌سازی دیپلماتیک انجام دهد. 🔶 ترامپ برای تحقق این هدف خود همزمان و همراستا با بازگرداندن سیاست فشار حداکثری، تهدیدها به صفر کردن صادرات نفتی ایران، توقف کشتی‌های نفتی و احتمالا اقداماتی ایذایی از چند کانال تلاش می‌کند که این مذاکرات هر چه زودتر کلید بخورد. در این میان، کانالی که احتمالا ترامپ بیش از همه بر روی آن حساب باز می‌کند، «فعلا» پوتین و روسیه است. 🔶 در این خصوص بعید نیست که پوتین در چارچوب بده بستانی با ترامپ به صورت جدی برای شکستن بن‌بست در پرونده‌های بین‌المللی همچون پرونده هسته‌ای ایران ورود کند. در این باره نیز تاکید دیمتری پسکوف سخنگوی کرملین مبنی بر ضرورت حل مسائل میان آمریکا و ایران با «گفتگو» نیز در سایه مخالفت تهران با آن در این شرایط در این راستا قابل تامل است. در کل می‌توان گفت که وساطت روسیه رفته رفته جدی‌تر می‌شود. به دیدار امروز سفیر ایران در روسیه با ریابکوف معاون لاوروف نیز می‌توان از این زاویه نگریست. 🔶 اما وساطت پوتین میان تهران و واشنگتن و پرونده ایران به نوعی با سرنوشت جنگ اوکراین گره خورده است؛ چرا که کرملین نیز که نگران چرخش‌های ناگهانی ترامپ است، بعید است که قبل از اطمینان خاطر کامل نسبت به پایان یکجانبه این جنگ به نفع کشورش و نقد کردن مواضع ترامپ تمام توان خود را برای شروع مذاکرات تهران و واشنگتن به کار گیرد. 🔸 #به_قلم_اساتید: آقای صابر گل عنبری 🆔 @tahlil_shjr

#روابط_خارجی #روسیه #آمریکا #جنگ_اوکراین ✅ روابط تهران و مسکو به کدام سو می‌رود؟ 🔶 با نزدیک شدن به پایان جنگ اوکراین و کاهش تنش میان غرب و روسیه، گمانه‌ زنی‌ های زیادی درباره آینده روابط ایران و روسیه مطرح می‌شود. بسیاری از تحلیلگران با توجه به امضای معاهده مشترک بین دکتر پزشکیان و ولادیمیر پوتین نسبت به گسترش روابط در آینده‌ای نزدیک خوش‌بین هستند، برخی دیگر از کارشناسان نظر دیگری دارند و با توجه به رویکرد دولت ترامپ به روسیه، درباره آینده روابط تهران و مسکو اظهار نگرانی می‌کنند؛ بررسی سند همکاری مشترک ایران و روسیه و مقایسه آن با شرایط کنونی روابط آمریکا و روسیه می‌تواند چشم‌اندازی منطبق بر واقعیت را پیش روی ما قرار دهد. 🔶 نکته مهم و البته قابل تأمل این معاهده آن است که هیچ‌یک از دو کشور هیچ‌گونه الزام برای اجرای مفاد آن ندارند. به‌عبارت بهتر، این توافق به‌ویژه در حوزه‌های امنیتی و نظامی فاقد تعهد دو طرفه اجرایی است. دو کشور صرفاً متعهد شده‌اند که در صورت تهاجم به یکی از طرفین، با کشور متخاصم همکاری نکنند. این وضعیت چندان شبیه به یک اتحاد استراتژیک نیست. از سوی دیگر، هرچند ایران، به‌ویژه در سال نخست جنگ اوکراین، با روسیه همراهی داشت، اما در بعد اقتصادی نتوانست جایگزین شرکای پیشین روسیه، همچون ترکیه و امارات، شود و حجم مبادلات میان دو کشور چنان که انتظار می‌رفت افزایش چشم‌گیری نیافت و همچنان نیز در جایی مابین ۴ تا ۵ میلیارد دلار در حال نوسان است. 🔶 در نتیجه، احتمالاً روسیه نیز سطح انتظارات خود از ایران را کاهش داده است؛ بااین‌حال، نمی‌توان از تلاش‌های اخیر ایران برای ورود به بازارهای اوراسیا و یکپارچه‌سازی سیستم‌ بانکی دو کشور چشم‌پوشی کرد. این اقدامات اگرچه مثبت بوده‌اند، اما هنوز آورده‌ای مشترک و قابل‌توجه برای دو طرف نداشته‌اند. دیگر عامل مهم در آینده روابط ایران و روسیه، نقش کشورهایی مانند رژیم صهیونی، امارات و عربستان سعودی است. یکی از مطالبات ایران در رابطه با روسیه، تأمین و انتقال تجهیزات نظامی پیشرفته است؛ مسئله‌ای که به‌شدت موجب نگرانی کشورهای حوزه خلیج فارس و تل آویو شده است و طبیعتاً آنها از هر فرصتی و با استفاده از لابی‌های قدرتمند خود در مسکو برای جلوگیری از چنین تبادلاتی استفاده خواهند کرد. در این زمینه توجه به این نکته می‌تواند جالب توجه باشد؛ سال گذشته، در اوج جنگ اوکراین، روسیه و کره شمالی پیمانی سخت‌ و محکم برای دفاع مشترک در صورت حمله به یکی از طرفین امضا کردند. 🔶 بسیاری از کارشناسان پیش‌بینی می‌کردند که روسیه گام بعدی را در جهت امضای توافقی مشابه با ایران بردارد، اما این امر تاکنون محقق نشده است. شاید مهم‌ترین دلیل آن، سطح بالای تنش میان ایران، رژیم صهیونی و آمریکا بود. روسیه به‌وضوح تمایلی ندارد که در شرایطی که خطر درگیری مستقیم میان این کشورها بالاست، خود را زیر بار چنین تعهداتی ببرد. اکنون، با احتمال کاهش تخاصم میان روسیه و آمریکا، باید منتظر ماند و دید که ایران در برابر آمریکا و رژیم اشغالگر صهیونی چه سیاستی اتخاذ خواهد کرد؛ سیاستی که بی‌تردید تأثیر مستقیمی بر آینده روابط ایران و روسیه خواهد داشت. 🔸 #به_قلم_اساتید: آقای رضا صارمی 🆔 @tahlil_shjr

#روابط_خارجی #تحریم #چین #روسیه #نفت ✅ تحریم پالایشگاه چینی؛ فشار حداکثری علیه ایران یا چین؟ 🔰 قسمت اول 🔶 تحریم اولین پالایشگاه کوچک چینی به دلیل خرید نفت از ایران را می‌توان از دو منظر تحلیل کرد. منظر اول اینکه آمریکا در چارچوب سیاست فشار حداکثری ترامپ، به دنبال کاهش فروش نفت ایران است و به همین دلیل، حلقه‌های بیشتری از زنجیره فروش نفت ایران به چین را تحریم می‌کند. این رویکرد در ماه‌های اخیر، به‌ویژه پس از عملیات «وعده صادق ۱»، در کنگره آمریکا مورد تأکید قرار گرفته و قانون «کشتی» نیز در همین راستا تصویب شده است. بیانیه «اوفک» پس از اعمال تحریم‌ها و استناد آن به قوانین تحریمی، همراه با یادداشت اجرایی امنیت ملی رئیس‌جمهور آمریکا، گواه این ادعاست. 🔶 منظر دوم اینکه این تحریم را می‌توان به تنش فزاینده چین و آمریکا مرتبط دانست. سال‌هاست که چین نفت ایران را خریداری می‌کند و آمریکا نیز از هویت خریداران (پالایشگاه‌های کوچک موسوم به «تی‌پات‌ها») و شبکه تسویه مالی این معاملات آگاه بوده است. با این حال، تاکنون علی‌رغم وجود ابزارهای حقوقی لازم، اقدامی برای تحریم این پالایشگاه‌ها انجام نداده بود. این نشان می‌دهد که تصمیم اخیر آمریکا بیش از آنکه ناشی از تحریم‌های نفتی ایران باشد، متأثر از تغییر روابط آمریکا و چین است. 🔶 پالایشگاه‌های کوچک چین کمترین تعامل را با نظام مالی بین‌المللی دارند و عمدتاً با بانک‌های غیربزرگ چینی کار می‌کنند. همچنین دارایی مشخصی در آمریکا ندارند؛ بنابراین، ابزارهای تحریمی آمریکا (مانند مسدودسازی دارایی‌ها یا قطع دسترسی به نظام مالی این کشور) تأثیر محسوسی بر آن‌ها ندارد. این پالایشگاه‌ها با آگاهی از خطر تحریم، به خرید نفت ایران ادامه می‌دهند و تحریم‌های فعلی تغییری در رفتارشان ایجاد نخواهد کرد. 🔶 اما اگر آمریکا تحریم‌ها را به مؤسسات مالی چینی که به این پالایشگاه‌ها خدمات می‌دهند گسترش دهد، با توجه به ساختار تحریم‌های ریسک محور گامی جدی در اعمال فشار برداشته است. در این صورت، مؤسسات مالی بزرگ چین در معرض ریسک تحریم قرار خواهند گرفت. در شرایط کنونی، تنها تصمیم دولت چین است که می‌تواند بر رفتار پالایشگاه‌های کوچک تأثیر بگذارد. 🔶 سؤال کلیدی که مطرح است اینست که دولت چین در واکنش به این تحریم‌ها چه تصمیمی خواهد گرفت؟ پاسخ به این پرسش به برداشت مقامات چینی از انگیزه آمریکا بستگی دارد. به عبارت دیگر، رفتار چین به این بستگی دارد که تحریم پالایشگاه‌های کوچک را بخشی از کدام برنامه راهبردی آمریکا بداند: برنامه راهبردی علیه ایران، یا برنامه راهبردی علیه چین؟ 🔸 #به_قلم_اساتید: آقای مسعود براتی 🆔 @tahlil_shjr

#روابط_خارجی #تحریم #چین #روسیه #نفت ✅ تحریم پالایشگاه چینی؛ فشار حداکثری علیه ایران یا چین؟ 🔰 قسمت دوم 🔶 دیدگاه اول: آمریکا قصد دارد با این اقدام به چین هشدار دهد تا روابط خود با ایران را کاهش دهد و مطابق خواست واشنگتن تنظیم کند. این دیدگاه چین را ترغیب می‌کند که برای جلوگیری از تشدید تحریم‌ها، همکاری کند و خرید نفت از ایران را محدود سازد. در این صورت، دولت چین ممکن است به پالایشگاه‌های کوچک دستور دهد خرید نفت ایران را کاهش دهند. 🔶 دیدگاه دوم: این تحریم بخشی از سیاست خصمانه فزاینده آمریکا علیه چین است. در این دیدگاه، آمریکا به بهانه نقض تحریم‌های ایران، در حال تشدید فشار بر چین است و هدف نهایی آن مهار رشد روزافزون پکن در صحنه بین‌المللی است. شواهد متعددی از جمله تحریم‌های گسترده در سال‌های اخیر با بهانه‌هایی مانند قاچاق مواد مخدر، تبعیض تجاری، نقض تحریم‌های روسیه و ایران، از این دیدگاه حمایت می‌کند. 🔶 چین در گذشته نیز چنین تحلیلی را مبنای تصمیم قرار داده است. برای مثال، در ماجرای تحریم هواوی به بهانه نقض تحریم‌های ایران، دولت چین این اقدام را۱ بخشی از سیاست خصمانه آمریکا دانست و به جای تسلیم، به تقویت هواوی و کاهش وابستگی آن به فناوری غربی پرداخت. هنوز روشن نیست که چین کدام دیدگاه را مبنای تصمیم‌گیری قرار خواهد داد. در ماه‌های اخیر، پس از تحریم یک بندر چینی خریدار نفت ایران، تغییراتی تاکتیکی در فرآیند فروش مشاهده شد، اما نمی‌توان آن را به معنای همراهی چین با آمریکا دانست، زیرا کاهش جزئی خرید نفت ایران تأثیری در سیاست فشار حداکثری واشنگتن ندارد. 🔶 ایران چه سیاستی باید در پیش گیرد؟ صرف نظر از دیدگاه چین، دیپلماسی ایران باید فعالانه در جهت تقویت دیدگاه دوم (مقابله با فشارهای آمریکا) و تعریف همکاری‌های راهبردی با چین حرکت کند. این دیپلماسی باید در سطح عالی (رئیس‌جمهور و معاون اول) با اقتدار و هماهنگی بالا هدایت شود. متأسفانه در این زمینه ضعف‌های جدی وجود دارد. ایران می‌تواند با ارائه پیشنهادهای جذاب در زمینه امنیت آبراه‌ها و همکاری در غرب آسیا، چین را متقاعد کند که همراهی با سیاست‌های ضد ایرانی ترامپ به ضرر منافعش است. حضور چین در منطقه بدون همکاری با ایران دشوار خواهد بود، و این اهرمی است که دیپلماسی ایران باید از آن بهره ببرد. 🔸 #به_قلم_اساتید: آقای مسعود براتی 🆔 @tahlil_shjr

#روابط_خارجی #منطقه #روسیه #انرژی_هسته‌ای #تحریم ✅ سفر راهبردی عراقچی به مسکو 🔶 «سیدعباس عراقچی» وزیر خارجه ایران، در سفر اخیر خود به مسکو با مقامات ارشد روسیه، از جمله «سرگئی لاوروف» وزیر خارجه و «ولادیمیر پوتین» رئیس جمهور این کشور دیدار کرد. این سفر که در وضعیت حساس منطقه‌ای و بین‌المللی انجام شد، چهار محور کلیدی را در بر می‌گرفت که هر یک از ابعاد استراتژیک ویژه‌ای برخوردار است. 1⃣ انتقال پیام رهبری: یکی از اهداف اصلی این سفر، انتقال پیام مکتوب رهبر معظم انقلاب به ولادیمیر پوتین بود. این اقدام در چارچوب دیپلماسی سطح بالای دو کشور و در ادامه سند همکاری ۲۰ ساله امضا شده در سفر شهید رئیسی به روسیه در سال ۲۰۲۲ صورت گرفت. محتوای این پیام که احتمالاً بر ضرورت گسترش همکاری‌های امنیتی، اقتصادی و فناوری تأکید داشته است، در حالی که همکاری‌های دو کشور در سطح بالایی قرار دارد منتقل شد. این هم‎سویی، به ویژه پس از تشدید تحریم‌ها علیه ایران و جنگ اوکراین، از اهمیت حیاتی برخوردار شده است.  2⃣ پرونده هسته‌ای: نقش محوری روسیه؛ برنامه هسته‌ای ایران یکی از محورهای اصلی مذاکرات بود. این گفت‌وگوها در حالی انجام شد که «رافائل گروسی» مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، خواستار شفاف‌سازی بیشتر ایران درباره فعالیت‌های هسته‌ای شده بود. روسیه به عنوان عضو دائم شورای امنیت و حامی سنتی ایران می‌تواند در چند سطح عمل کند: ـ ایفای نقش میانجی در مذاکرات هسته‌ای ـ تعدیل فشارهای غرب از طریق وتوی احتمالی در شورای امنیت؛ ـ حمایت فنی از برنامه هسته‌ای ایران. لاوروف نیز در این زمینه تحریم‌های آمریکا را «غیرقانونی» خوانده و بر ضرورت همکاری‌های فنی تأکید کرده است. 3⃣ بحران سوریه: بررسی وضعیت سوریه از دیگر موضوعات کلیدی این مذاکرات بود. ایران و روسیه به عنوان دو حامی اصلی «بشار اسد» نقش تعیین‌کننده‌ای در ثبات این کشور داشته‌اند. عراقچی پیش از این هشدار داده بود که ناآرامی‌های سوریه می‌تواند امنیت عراق و دیگر کشورهای منطقه را تحت تأثیر قرار دهد. هماهنگی دو کشور در این حوزه شامل مقابله با تهدیدهای تروریستی، حمایت از اقلیت‌های قومی و مذهبی و جلوگیری از گسترش ناآرامی‌ها به دیگر کشورهای منطقه‌ می‌شود. 4⃣ قفقاز و دریای خزر: تحولات قفقاز جنوبی و دریای خزر پس از جنگ اوکراین اهمیت ویژه‌ای یافته است. ایران با طرح کریدور خلیج فارس-دریای سیاه به دنبال کاهش وابستگی به ترکیه در تجارت با اروپا، کاهش هزینه‌های حمل‎ونقل و تقویت جایگاه خود به عنوان «هاب ارتباطی منطقه‌ای»است. این ابتکار می‌تواند موازنه قدرت در منطقه را تغییر دهد. هماهنگی با روسیه در مدیریت تنش‌های قفقاز جنوبی، به ویژه در مناقشه آذربایجان و ارمنستان، از دیگر موضوعات مورد بحث بود. سفر عراقچی به مسکو نشان‌دهنده تلاش دو کشور برای ارتقای همکاری‌های موقت به اتحاد استراتژیک بلندمدت، ایجاد بلوک مقاومت در مقابل هژمونی غرب و تقویت هماهنگی در بحران‌های منطقه‌ای‌ است. 🔸 #به_قلم_اساتید: آقای مصطفی علیجان‌زاده 🆔 @tahlil_shjr