eitaa logo
کانال تحلیلی سیاسی صراط
2.4هزار دنبال‌کننده
615 عکس
421 ویدیو
60 فایل
تحلیل مسائل روز ایران وجهان کانال دوم ( رسانه= صوتی+تصویری) eitaa.com/seraat_tahlil_siyasi دست نوشته های اینجانب👇️ @hamraah_batahlil برای ارسال نظرات و ارتباط مستقیم👇️ @Yasin1y ⚠️ #تبلیغ_و_تبادل_نداریم
مشاهده در ایتا
دانلود
، راهبرد بازتولید سرمایه اجتماعی ✍ دکتر عبدالله گنجی کنکاش پیرامون تاریخچه در اداره کشور و تصمیمات مدیران آن نشان می‌دهد این اولین‌بار نیست که مقام معظم بر آن کرده‌اند. گرچه دولت مستقر نیز در عرصه بیان و رسانه به این مهم علاقه نشان داده است، اما در حوزه ، مردم آن را و . نکته ظریف تأکید مقام معظم رهبری، دینی بودن مبانی و لزوم است، حال آنکه برخی از مسئولان و روشنفکران آن را در جست‌و‌جو می‌کنند. بدون تردید ایجاد چنین سامانه‌ای، از سرمایه اجتماعی نظام خواهد کرد و بسیاری از نیت‌های فساد‌آلود را و از آلودگی نجات خواهد داد. انگاره ذهنی ملت بر گستردگی فساد در کشور است و رسانه‌های غرب نیز بین ماهیت دینی حکومت و فساد پلی برقرار کرده‌اند تا این انگاره را کنند و نظام را که عمدتاً هستند، به بریدگی و بکشانند. ایجاد «» می‌تواند از افشاگری‌های اخلاق‌سوز نیز پیشگیری نماید و افشاگری در جامعه کمرنگ شود. تفاوت سامانه شفافیت با «» در این است که در سامانه شفافیت انجام کار در قرار می‌گیرد، اما در افشاگری از انجام عمل صورت می‌گیرد، البته سامانه شفافیت و سامانه افشاگری می‌توانند به صورت نیز عمل نمایند. سامانه شفافیت را حاکمیت و خصوصاً ایجاد می‌کند و عملیات اداره کشور را در آن به تماشا می‌گذارد، اما سامانه افشاگری در حوزه شکل می‌گیرد و کچلی‌های احتمالی حاکمیت در شفاف‌سازی را برملا می‌سازد که به آن «» نیز می‌گویند. اگر جز امور نظامی و امنیتی که اسرار هر کشور در مقابل بیگانگان است، همه امور دیگر در این اتاق شیشه‌ای قرار گیرد، هم مدیران را می‌کند و هم دغدغه و عصبانیت ملت می‌شود، البته سامانه شفافیت به انجام امور حاکمیت بر‌می‌گردد که باید مردم از آن باخبر باشند و نباید از آن توقع داشت زندگی مدیران کشور در آن به نمایش درآید. در این صورت بداخلاقی و نفوذ سراغ سامانه شفافیت هم خواهد آمد و اعتبار آن نیز مخدوش خواهد شد. شرط اعتماد عمومی به سامانه شفافیت دو چیز است: اینکه حوزه کاری مسئولان اصلی دولت و کشور در آن دیده شود اینکه مردم بپذیرند ورود اطلاعات به آن از سامانه دیگری به نام «» عبور نمی‌کند. امور و کاملاً حیطه‌مند و شعاع آن محل منازعه نیست و نباید با تفسیر موّسع همه امور را پشت امنیت پنهان نمود. طبیعی است که ارتباطات اطلاعاتی، مراکز تولید و انبار سلاح و مهمات، راهبرد‌های نظامی و امنیتی کشور و برنامه نیرو‌های مسلح است، اما بقیه امور کشور باید در معرض مردم قرار گیرد. چه اشکال دارد هرکس برای واردات و صادرات ارز دریافت می‌کند مردم ببینند و بشناسند؟ مثلاً همه ایرانیان بدانند چه کسانی و چند نفر کاغذ وارد می‌کنند. چه کسانی صادرات پتروشیمی را انجام می‌دهند، ارز آن چگونه مصرف می‌شود؟ وزرا و معاونان چقدر است؟ و... اگر چنین سامانه‌ای را می‌داشتیم یک فساد در مردم هزار برابر برجسته نمی‌شد و با شیطنت پیچیده ، احساس «» ذهنیت اجتماعی را درنوردیده بود. رسانه‌های کشور، نمایندگان مجلس، جریان دانشجویی، احزاب، سازمان‌های مردم‌نهاد، محتوای رقابت‌های انتخاباتی و... باید این مسئله را به تبدیل کنند و آن را بخشند. شکست گفتمان شفافیت‌خواهی در مقابل گفتمان محافظه‌کاری و مخفی‌گرایی اگر محقق شود، آسیب بیشتری به سرمایه اجتماعی نظام و مدیران آن وارد خواهد شد. وقتی وزیر خارجه در جمع لس‌آنجلس شخصیت‌های روحانی و تراز اول کشور را با نام و نشان به می‌کند، لذا می‌توان گفت که این سامانه می‌تواند مبنی بر ادراک‌سازی از دوگانه در کشور را نیز کند. امید است این مهم در صدر اولویت مدیران کشور قرار گیرد. ما برای درک بهتر مسائل سیاسی، اقتصادی،فرهنگیِ ایران وجهان به قلم اساتید ِ برجستِه علومِ -رویدادهای روزِ ایران و جهان را برای شما و می نماییم . با افتخار در خدمت شما خواهیم بود . آدرسِ ما 👇 http://sapp.ir/tahlilisiyasiseraat http://eitaa.com/tahlilisiyasiseraat
ادامه پست بالا... ۵ - میان همه و قوا و نهادها یک است و همواره باید تعامل و تعاون و هم افزایی کرد. اما حساب که دنبال امتیاز طلبی و استئثار (تضییع حقوق عمومی در خدمت زیاده‌طلبی خود) هستند، از این قاعده جداست. باید توجه داشت که منافع برخی خواص، جاهایی با منافع عمومی و تزاحم پیدا می‌کند. اینجاست که دستگاه قضایی باید به قاعده طلایی مورد تاکید امیر مومنان علیه‌السلام در عهدنامه مالک‌اشتر عمل کند: «عطوفت و محبت با مردم را شعار و پوشش قلب خود قرار ده و با آنان مانند جانور درنده نباش که خوردن مردم را غنیمت می‌شمارد... دوست داشتنی‌ترین امور نزد تو باید میانه‌ترین آنها در حق و فراگیرترین آنها در عدالت و جامع‌ترین در رضایت توده مردم باشد؛ که همانا خشم و نارضایتی مردم، رضایت خواص را از بین می‌برد. و نارضایتی خواص در صورت رضایت عامه مردم، قابل بخشش و اغماض است...».  ۶ - توده‌های مردم، عظیم دستگاه قضایی در مبارزه با مفسدان و امتیاز طلبان و قانون‌دان‌های قانون‌شکن هستند. توده مردم، دستگاه قضایی مقتدری را که‌گریبان مجرمان گردن کلفت را بگیرد، دوست دارند. متاسفانه در اغلب دولت‌ها در ادوار مختلف، محاکمه بعضی عناصر متنفذ و منتسبان به فلان دولت و بهمان رئیس‌جمهور و وزیر سابق و لاحق با مواجه بوده است. این سنت باید جا بیفتد که یک ، هیچ با یک در مقابل قانون و دادگاه ندارد؛ نه اینکه فلان دولت به هنگام احضار شهردار متخلف به دادگاه، کمیته حمایت از او را در وزارت کشور راه بیندازند یا رئیس‌دو دولت دیگر تهدید کنند که احضار معاون یا دستیار و برادر من، محسوب می‌شود! اعتبار و حرمت قانون را باید بیش از پیش احیا کرد؛ خط‌قرمزهای و نباید کمرنگ شود یا مدام، استثنا و تبصره بخورد. در مقابل باید، خط‌ قرمزهای ساخته و پرداخته عناصر بانفوذ شکسته شود. ۷ - از وقوع جرم معمولا هزینه‌های بسیار کم و ناچیزی دارد تا اینکه انجام یا شایع شود و پس از آن، بخواهید برخورد کنید. در اغلب جرائم بزرگ، رد پای ‌ و و به عنوان پایه گذار و حرمت‌شکن دیده می‌شود؛ بنابراین اولویت برخورد، باید با همین ‌اشرافیتی باشد که قانون‌شکنی را به جامعه سرریز می‌کنند. و به مردم برای نظارت عمومی و مطالبه‌گری و ممانعت از وقوع جرم ضرورت دارد. باید جامعه را پای کار دفاع از حق و امر به معروف و نهی از منکر آورد، که همان اصل است. در مقابل، نباید دفاع از حق و عدالت (معروف‌ها) برای اهل فضیلت، پرهزینه شود. متاسفانه برخی عناصر با نفوذ و قانون‌شکنی یاد گرفته‌اند ضمن استخدام چند وکیل، برای منتقدان و عدالت خواهان بدوزند و اعتراض به قانون شکنی و تضییع حقوق عمومی را کنند. راه چنین سوء استفاده‌هایی را باید بست. ۸ - بی‌طرف بودن قاضی و ارکان دادرسی، شرطی ضروری و حیاتی است. اما این به معنای نیست. بدون فهم عمیق از مسائل کلان کشور و تشخیص دوست و دشمن، حتما بر سر هر مسئولی کلاه خواهد رفت و مجموعه دست‌اندرکاران دستگاه قضایی هم از این اصل کلی مستثنا نیستند. بنابراین باید تمهیداتی اندیشید که ضمن رعایت بی‌طرفی، آنجا که مواجهه کلان جبهه عدالت و حق با جبهه بی‌عدالتی و باطل است، اسیر مفسدان و دشمنان و عناصر آلوده نشد. امیر مومنان علیه‌السلام می‌فرماید «ذَهابُ الْبَصَرِ خَيْرٌ مِنَ عَمْىِ الْبَصيرَهًْ. كوری چشم بهتر از بی‌بصیرتی است» و «فَقْدُ الْبَصَرِ أَهْوَنُ مِنْ فِقْدانِ الْبَصیرَهًِْ. نابینایى، آسان‌تر و قابل تحمل‌تر از نداشتن بصیرت است».  همچنین از آن امیر عدالت و تقوا در میزان الحکمه نقل شده که فرمود «فاقِدُ البَصَرِ فاسِدُ النَّظَرِ. کسی كه فاقد بینش است، رأیش تباه و فاسد است». آیا می‌توان قضاوت و دادرسی و پاسداری از عدالت را از این قاعده کرد؟ ادامه در پست بعد... آدرسِ ما در 👇 @tahlilisiyasiseraat