eitaa logo
طلب العلم فریضة🌟
141 دنبال‌کننده
359 عکس
255 ویدیو
56 فایل
اطلاق افرادی/ طلب العلم فریضه علی کل مسلم و مسلمه اطلاق زمانی/ اطلبوا العلم من المهد الی الحد اطلاق مکانی/ اطلبوا العلم و لو بالصین ارتباط با ادمین: https://eitaa.com/dadmarzi110
مشاهده در ایتا
دانلود
💢نماز استیجاری برای خریدن تاریخ تمدن ویل دورانت! 🔺طلاب با تعطیلی دروس، از درس و بحث فاصله نگیرند ✔️استاد شیخ جواد مروی: 🔹مرحوم پدرم، از مرحوم آيت‌الله شیخ هاشم قزوینی استاد علی الاطلاق حوزه علمیه مشهد، نقل می‌کرد، نزدیک محرم که درس‌ها در آستانه تعطیل شدن بود، این نکته را بیان می‌کردند که آقایان و فضلا، حوزه و طلبه تعطیلی ندارند؛ متاسفانه امروز تعطیل بودن دروس به عنوان تعطیلی کامل تلقی می‌شود. 🔸گاهی آرزو می‌کردیم دروس تعطیل شود، تا فرصت پیش مطالعه و پیش مباحثه داشته باشیم و بتوانیم به تحقیقات حاشیه‌ای و سایر مطالعات برسیم... گاهی بعضی از طلبه‌ها با تعطیلات دروس، تلاش علمی را کلا کنار می‌گذارند، در صورتی که آیت‌الله سبحانی از شهید مطهری میزان مطالعه ایشان را سوال کرده بودند که شهید مطهری می‌فرمایند: «همین قدر بگویم در حد مرگ مطالعه و تحقیق می‌کنم.» 🔹آیت‌الله سید کاظم حائری می‌فرمود: شهید صدر قبل از نوشتن اقتصادنا، برای خریدن تاریخ تمدن ویل دورانت که به عربی با عنوان قصّة الحضاره در ۴۳ جلد ترجمه شده بود، نماز استیجاری گرفت‌، تا با پولش، بتواند آن کتاب را بخرد، چون معتقد بود که قبل نوشتن اقتصادنا باید مباحث اجتماعی را خوب بفهمد. @talab_elm
سخنان استاد برکتین با موضع تبلیغ محرم ۱۴۰۲.mp3
49.82M
🔹سخنان مدیر موسسه فقهی حضرت صاحب الامر (عج) 🎤 حضرت استاد برکتین 📌بیان نکات تبلیغی ماه محرم 🗓۲۴ تیر ۱۴۰۲
👓 دیگه کم‌کم باید برای محرم آماده بشیم! 🔹 روحانیون و مبلّغین برای محرم چند گروه می‌شوند: 1⃣ اهل منبر و مجالس روضه: این گروه اصل کارشان در محرم فضای منبر و روصه و هیئت است و باید سخنرانی جذاب و پر محتوایی آماده کنند. بعضی از آنان به شهر خودشان می‌روند و برخی به شهرهای دیگر اعزام می‌شوند 2⃣ اهل گفتگوی چهره به چهره (پارک، مترو، مدارس تابستانی و...) این کار که جدیدا بیشتر مورد توجه است و بازتاب‌های بسیار خوبی نیز دارد، این است که گروهی مبلغ با آموزشهای سریع آماده مواجهه چهره به چهره با مردم در پارکها و بوستانها و مترو و... می‌شوند! گسترش این فضا در بهبود تصویر مردم‌از روحانیت و کاستن شبهات آنان بسیار موثر است 3⃣ اهل تبلیغ در فضای مجازی: گروه سوم که چه بسا کارهای بالا را نیز انجام دهند، در محرم مشغول تبلیغ مجازی و ضبط کلیپ یا پیامهای روشنگرانه محرمی می‌شوند که این نیز مغتنم‌و مفید است ولی اگر کسی شرایط منبر یا چهره به چهره را داشت اقلا دهه محرم را به آن دو نیز بپردازد(در کنار کار مجازی) 4⃣ کسانی که هیچکدام از موارد بالا برایشان میسر نیست: این عزیزان‌ بهترین کاری که می‌توانند کنند، مطالعه کتب تاریخی رهبر درباره ائمه است یعنی در همین محرم کتاب انسان ۲۵۰ساله هر دو حلقه را دقیق خوانده و خلاصه کنند! یا هرکتابی از رهبری درباره ائمه نخوانده‌اند بخوانند و خلاصه نویسی کنند(نرم افزار حدیث ولایت بسیاری از این کتب را دارد) خلاصه ماه محرم ماه بیکار گشتن نیست! @HozeTwit
هدایت شده از مهدی دهبان
افسانه ترور عبیدالله توسط مسلم بن عقیل.docx
38.9K
🔺️مقاله افسانه ترور عبیدالله توسط مسلم بن عقیل 🔺️نویسنده: استاد مهدی دهبان 🔺️در این مقاله تمامی نقل ها مورد بررسی دقیق قرار گرفته و دو شاهد قوی بر افسانه سازی کل ماجرای ترور ارائه شده است. https://eitaa.com/dehban_ir 📌برخی به مسلم بن عقیل اشکال می کنند چرا عبیدالله را نکشت؟ اگر این کار را کرده بود قصه کربلا طور دیگری رقم می خورد. 📌برخی به مسلم بن عقیل اشکال می کنند که چرا می خواسته ناگاه ترور کند، ترور و فکر به آن بایسته و شایسته نیست. 🔸️بعد از مطالعه این مقاله متوجه خواهیم شد اصلا چنین چیزی از اساس دروغ است و نه اشکال اول و نه اشکال دوم وارد نیست. https://eitaa.com/dehban_ir
هدایت شده از مشفقون
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
بابا! آقا هم که خودش اهل آهنگه! [قسمت اول] 🔸 لطفا دقایقی با بنده همراهی کنید، قضاوت با خودتان... 🔸 فیلم را ببینید... دقیقه دو و‌ چهار ثانیه، مکث کنید و‌ این سؤال را از خودتان بپرسید: «منظور رهبری از سرود و‌ آهنگ چیست؟» 🔸 حالا ادامه فیلم‌ را ببینید. بله، تکراری است اما یک تفاوت مهم دارد! فیلم دوم، فیلم‌ خام و‌ ادیت نشده اجرای سرود است. خوب گوش کنید. آیا صدای موسیقی می شنوید!؟ 🔸 احتمالا تا به حال فیلم دوم را ندیده بودید؛ به دلیل رسانه! چون خامنه ای دات آی آر و‌ صدا و‌ سیما فیلم ادیت شده(همراه با موسیقی) را همیشه برای ما و فرزندانمان پخش کرده و می کنند. 🔸 سؤال: پس منظور رهبری از کلمه آهنگ و سرود چیست؟ 🔸 مدتی است به همراه خانواده، تصمیم گرفتیم مراقبت بیشتری نسبت به پخش سرودهای همراه با موسیقی که این روزها رواج زیادی دارد، داشته باشیم. 🔸با بچه ها صحبت کردیم که آهنگ و‌ موسیقی، خیلی چیز خوبی نیست... الحمدلله بچه‌ها همراهند... 🔸 دو‌ سه روز قبل، وقتی شبکه پویا تعریف رهبری از آهنگ این اجرا را پخش کرد، پسرم پرسید: بابا! آقا هم که خودش اهل آهنگه! 🔸 تلقی و برداشت من و شما و عموم مردم مثل پسر من از سرود و آهنگ، موسیقی است. اما به نظر می رسد رهبر حکیم، فقیه و دقیق ما، بین این سه کلمه تفاوت قائل هستند. ادامه در قسمت دوم... یاعلی🌹 محمد صالح مشفقی پور 💎 @Moshfeghoun 💐
هدایت شده از مشفقون
بابا! آقا هم که خودش اهل آهنگه! [قسمت دوم] 🔸اما به نظر می رسد رهبر حکیم، فقیه و دقیق ما، بین سه کلمه موسیقی؛ سرود و آهنگ تفاوت قائل هستند. 🔹 منظور از موسیقی در کلام رهبری 👈 «صدای برخاسته از سازها» 👈 گاهی بحث در حرمت یا حلیت یک موسیقی است، که بحث آن جدا است و نظر رهبری در رساله مشخص است. 👈 اما گاهی بحث در ترویج‌ موسیقی است که نظر صریح رهبری، عدم‌ جواز ترویج‌ موسیقی است. (اینجا) 🔹 منظور از سرود در کلام‌ رهبری خود ایشان سال ۹۵ در معنای سرود فرمودند: «سرود از مردمی‌ترین مصنوعات ادبی است که با طیف وسیعی از مردم ارتباط برقرار می‌کند. ویژگی‌های سرود را می‌توان در دو حوزه‌ی ظاهری و محتوایی بیان کرد. از ویژگی‌های ظاهری سرود، عدم نیاز به آلات موسیقی است. اگرچه همراهی موسیقی در بعضی از فرازها موجب زیبایی بیشتر سرود می‌شود، اما ماهیت سرود و حیات آن به موسیقی بستگی ندارد.» 🔹 منظور از آهنگ در کلام رهبری به نظر می رسد منظور رهبری از آهنگ نه تلقی عمومی مردم(یعنی موسیقی) بلکه منظورشان وزن و هماهنگی شعر است. بهترین شاهد بر این معنا همین است که دختران در جشن تکلیف، بدون موسیقی خواندند و اجرا کردند ولی رهبری از سرود و آهنگ آن تعریف کردند. ✅ رهبری در سال ۹۷ صراحتا در دیدار با مدیران صدا و سیما فرمودند: «ترویج موسیقی به هیچ‌ وجه مصلحت نیست ولی حتی رواج آن در مراسم های مذهبی هم زیاد شده است که آن هم غلط است... چه اصراری روی ترویج موسیقی هست؟» پ.ن۱: به فکر آینده فرزندانمان باشیم... باور داشته باشیم ترویج موسیقی آینده ایمانیِ فرزندان ما را تهدید می کند. پ.ن۲: رهبری را درست ببینیم و بخوانیم و بشنویم... نگذاریم برخی، رهبری را طور دیگری برایمان تعریف کنند. راستی به نظر شما چرا تا به حال مشروح دیدار ایشان با مدیران صدا و سیما (حتی خلاصه آن) پخش نشده است؟ پ.ن۳: اگر فرزندتان از شما بپرسد: «بابا! آقا هم که خودش اهل آهنگه» چه جوابی به او می دهید؟ قضاوت با خودتان! یاعلی🌹 محمد صالح مشفقی پور 💎 @Moshfeghoun 💐
هدایت شده از دانشگاه تبیین
💢 پاسخ فوق العاده کاربردی علامه شهید مرتضی مطهری به شبهات این روز های معاندین و مخالفین اسلام در رابطه با اسلام آوردن ایرانیان و شبهات باستانگرایان 📝 سخنان نابِ شهید مطهری رحمة الله : ✍‌از همه عجیبتر اینست که عده ای از ملیت ایرانی و نژاد ایرانی بزرگترین توهینها را به ملت ایران می‌کنند: گاهی می‌گویند: ملت ایران با کمال جدیت میخواست از حکومت و رژیم و آیین خودش دفاع کند ولی با آن همه شوکت و قدرت و جمعیت صد و چهل‌ میلیونی و وسعت سرزمین در مقابل یک عده پنجاه شصت هزار نفری عرب‌ شکست خورد. اگر راست است پس چه ننگ بزرگی ! گاهی می‌گویند: ایرانیان از ترس،کیش و عقیده و ایمان خویش را عوض‌ کردند.واقعا اگر چنین باشد ایرانیان از پست ترین ملل جهانند، ملتی که‌ نتواند خود را در مقابل یک قوم فاتح حفظ کند،شایسته نام‌ انسانیت نیست! ✍ گاهی می‌گویند : ایرانیان چهارده قرن است که زیر یوغ عرب هستند یعنی‌ با آنکه سیادت نظامی عرب یکصد سال بیشتر ، هنوز پشت‌ ایرانیان از ضربتی که در چهارده قرن پیش خورده راست نشده است. ضعف و ناتوانی و بی لیاقتی و بی عرضگی ، ملتهای نیمه وحشی افریقا پس از قرنها استعمار همه جانبه اروپایی زنجیرها را یکی پس از دیگری‌ پاره می‌کنند و خود را آزاد می‌نمایند ، اما ملتی متمدن دارای سابقه فرهنگی‌ کهن از قومی بیابانی شکست می‌خورد و طولی نمی کشد که قوم فاتح نیروی خود را از دست میدهد ، اما این ملت شکست خورده هنوز از خاطره شکست چهارده‌ قرن پیش وحشت دارد ، روز بروز بیشتر فکر و آداب و رسوم و زبان قوم‌ فاتح را علیرغم میل باطنی خود وارد زندگی خود می‌کند. ✍‌گاهی می‌گویند ایرانیان از آن جهت شیعه شدند که در زیر پرده تشیع‌ معتقدات و آداب کهن خویش را حفظ کنند ، در همه این مدت طولانی از روی‌ نفاق و دورویی اظهار اسلام کردند و همه ادعاهای مسلمانی شان که تاریخ شان‌ را پر کرده است و از هر قوم دیگر بیشتر بوده است دروغ محض است ، چهارده قرن است که دروغ می‌گویند و دروغ می‌نویسند و دروغ تظاهر می‌کنند . زهی بی شرافتی و نامردمی ! گاهی می‌گویند ریشه این همه گرایشها ، فداکاریها ، درک یک سلسله حقایق‌ و معارف و سنخیت اسلام و تشیع با روح ایرانی نبوده است ، بلکه فقط یک‌ پیوند زناشویی بوده است ، این ملت فقط به خاطر یک پیوند زناشویی مسیر زندگی و فرهنگ خویشرا تغییر داد . زهی بی اصالتی و بی ریشگی! ✍ گاهی می‌گویند ایرانی مایل بود از حکومت و آیین آنروز خویش دفاع کند و حمایت نماید ، اما نکرد ، ترجیح داد خود را کنار کشد و تماشاچی باشد . زهی پستی و نامردمی. ، ملت ایران پست ترین و منحط ترین ملل جهان‌ است، زیرا ایرانی از ترس ، خط قدیم خود را رها کرد و خط عربی را به‌ کار برد، از ترس به زبان عربی بیش از زبان فارسی اهمیت داد و برایش‌ فرهنگ و قاعده و دستور نوشت، از ترس تألیفات خود را به زبان عربی‌ نوشت، از ترس به بچه های خود زبان عربی می‌آموخت، از ترس مفاهیم‌ اسلامی را در دل ادبیات خود جای داد، از ترس دین قدیم خود را به دست‌ فراموشی سپرد ، از ترس حکومت مورد علاقه خود را حمایت نکرد. از ترس‌ به کمک کیش و آیین محبوب خود بر نخاست خلاصه ،در طول این چهارده قرن آنچه در تاریخ این‌ ملت رخ داده بی لیاقتی ، نفاق و دورویی،ترس و جبن،بی اصالتی ، پستی‌ و نامردمی بوده است،چیزی که وجود نداشته" تشخیص" و " انتخاب"و" ایمان"و" حقیقت خواهی "بوده است از این رو بزرگترین اهانت ها از طرف این نابخردان به وارد می‌شود ✍‌ اما خواننده محترم این کتاب متوجه خواهد شد که همه اینها است ، ایرانی هر چه کرده به تشخیص و انتخاب خود بوده‌ است،ایرانی لایق بوده نه بی لیاقت، راست و صریح بوده نه منافق و دروغگو، شجاع و دلیر بوده نه جبان و ترسو،حقیقت خواه بوده نه چشم به‌ حوادث زود گذر، اصیل بوده نه بی بن و بی ریشه. ایرانی در آینده نیز اصالت خویش را حفظ و پیوند خویش را با اسلام روز بروز محکمتر خواهد کرد. ⬅️ منبع: خدمات متقابل اسلام و ایران جلد1صفحه 142 🖥 http://lib.eshia.ir/50079/1/142
عزاداری در ایران در طول تاریخ بخش اول: آل‌بویه و نخستین باری که روز عاشورا تعطیل اعلام شد آل‌بویه در طبرستان و به دست علویان اسلام آوردند. آنان در آغاز بیشتر زیدی بودند و بعد از مدتی در صدد حمایت از معتزله و شیعه و احیای شعائر مذهبی شیعه برآمدند. از بین امرای آل‌بویه احمد معزالدوله (324-356 ق) بیش از دیگران به این کار اهتمام می‌ورزید. بی‌شک مهم‌ترین اقدام معزالدوله در راستای ترویج آیین‌های شیعی رسمی و علنی کردن اقامۀ عزا بر امام حسین بود. وی در عاشورای سال 352 هجری، دستور بسته شدن بازارها و تعطیلی خرید و فروش را صادر کرد و فرمان داد تا مردم شیون‌کنان به خیابان‌ها بریزند و در قالب راه‌اندازی دسته‌های سوگواری به اقامۀ عزا و نوحه‌خوانی بپردازند. در این روز زنان با موهای پریشان و صورت‌های سیاه و لباس‌های پاره در کوچه‌ها و خیابان به راه افتادند، در حالی که سیلی به صورتشان می‌زدند و از غم و اندوه بر حسین شهید ولوله و هلهله می‌کردند. اقامۀ عزای محرم به مدت یک‌ دهه را نیز از ابتکارات معزالدوله دانسته‌اند. معزالدوله خود همراه با وزرا و اعیان دولتش هر پنجشنبه به زیارت مزار امام جواد و امام کاظم می‌رفت و شب جمعه را در آنجا به صبح می‌رسانید. ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ در دهۀ اول محرم هروز گزیده‌ای از «عزاداری در ایران در قرون مختلف» را منتشر می‌کنیم. در این مجموعه از دوران آل‌بویه آغاز می‌کنیم و نگاهی خواهیم داشت به عزاداری در دوره‌های مختلف تاریخی. منبع ما در انتشار محتواهای مربوط به «عزاداری در تاریخ ایران» فصل اول کتاب رسانۀ شیعه نوشتۀ محسن حسام مظاهری است. گفتنی است با توجه به ارجاعات بسیار این کتاب به منابع مختلف و به‌خصوص شیوۀ ارجاع‌دهی درون‌متنی، برای رعایت اختصار ارجاعات به منابع مختلف را حذف خواهیم کرد، و خوانندگان برای مطالعۀ بیشتر باید به اصل کتاب رجوع کنند. https://eitaa.com/joinchat/3977314320C4b988b21e1
عزاداری در ایران در طول تاریخ بخش دوم: سلجوقیان و مبارک دانستن روز عاشورا! سنت عزاداری عاشورا تا پایان حاکمیت آل‌بویه در ایران رواج داشت. اما پس از آن و با حاکم شدن سلجوقیان، این آیین مجدداً ممنوع اعلام شد و عموماً به خفا رفت. سلجوقیان مذهب اهل سنت را پذیرفته‌ بودند. در دورۀ اول سلطنت سلجوقیان سیاست ضدشیعی بسیار شدیدی در مشرق ایران اتخاذ شد. در این دوره شیعیان در ردیف گبران و ترسایان محسوب می‌شدند و اجازه و توان تظاهر به مذهب و برگزاری آیین‌های مذهبی خود را نداشتند. حتی مجبور بودند برای دوری از ایذاء مخفی شوند یا به سنی بودن وانمود کنند. در نتیجه درگیری شدیدی بین شیعیان و اهل سنت وجود داشت و حکومت وقت اهل سنت را بر کشتار شیعیان تحریک و از برگزاری مراسم عزاداری منع می‌کرد. یکی از عوامل مهم زمینه‌ساز این قبیل وقایع، مخالفت علمای اهل سنت با اقدامات معزل الدوله دیلمی در رسمیت بخشیدن به شعائر شیعی و خصوصاً مراسم سوگواری امام حسین بود، زیرا آن را بدعتی بزرگ می‌دانستند. لذا حاکم شدن سلجوقیان فرصتی طلایی برای اهل سنت بود تا به اقداماتی تلافی‌جویانه دست یازند. از جملۀ این اقدامات ترویج باور مجعول عید و مبارک دانستن روز عاشورا و استحباب روزه‌داری و برگزاری مراسم جشن و پایکوبی در آن روز بود. چنان‌که مردم در این روز با اظهار شادمانی و سرور لباس نو بر تن می‌کردند و به دیدار علما و بزرگان می‌رفتند. ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ در دهۀ اول محرم هروز گزیده‌ای از «عزاداری در ایران در قرون مختلف» را منتشر می‌کنیم. در این مجموعه از دوران آل‌بویه آغاز می‌کنیم و نگاهی خواهیم داشت به عزاداری در دوره‌های مختلف تاریخی. منبع ما در انتشار محتواهای مربوط به «عزاداری در تاریخ ایران» فصل اول کتاب رسانۀ شیعه نوشتۀ محسن حسام مظاهری است. گفتنی است با توجه به ارجاعات بسیار این کتاب به منابع مختلف و به‌خصوص شیوۀ ارجاع‌دهی درون‌متنی، برای رعایت اختصار ارجاعات به منابع مختلف را حذف خواهیم کرد، و خوانندگان برای مطالعۀ بیشتر باید به اصل کتاب رجوع کنند. https://eitaa.com/joinchat/3977314320C4b988b21e1
هدایت شده از m.seraj_ir
بسمه تعالی 🔻اندونزی بزرگترین کشور جهان اسلامه چطوری اسلام به آن منطقه ی آسیای شرقی رفت و بسط پیدا کرد؟ طلبه ها رفتن؟ آخوندا رفتن؟ بچه ها سپاه قدس رفتن؟ نه اصل توسعه ی اسلام در اندونزی به واسطه ی حضور تجار مسلمان در این منطقه بود. تجار مسلمان متعهد و دین دوست بین این مردم رفتند ، از دین گفتند ، معارف دین رو پخش کردند ، بذر محبت اسلام را در دل آن مردم کاشتند و این تلاش ها نتیجه داد. 🔻نمی دانم چرا و چطور در روزگار ما تبلیغ و تبیین دین فقط و فقط وظیفه طلبه ها معرفی شده در حالی که تبلیغ دین یک وظیفه ی همگانی است. البته طلبه ها باید به شکل تخصصی و تمام وقت درگیر تعلیم و تعلم دین باشند اما اصل یک وظیفه ی همگانی است. هرکسی در هر صنفی باید به میدان بیاید طلبه ، دانشجو ، معلم ، پدر ،مادر ، کارمند، کارگر ،کشاورز و.... امروز دشمنان اسلام تمام ظرفیت خودشون رو فعال کردند از دانش آموز و دانشجو تا استاد دانشگاه از فرقه ای تا گروهکی از عکاس تا رقاص همه ی نیروهاشونو به خط کردند. در این شرایط ما هم باید تمام نیروهای خودمون رو به میدان بیاوریم. هرکسی باید بخشی از عمر خودش را صرف تبلیغ و تبیین اسلام و حمله به دشمنان اسلام کند. بی شک چنین جهادی به مطالعه و شناخت دقیق و درست از اسلام و دشمنان اسلام نیاز دارد. برای خودتان نقشی تعریف کنید. @m_seraj_ir
هدایت شده از احمد فربهی
هدف قیام امام حسین علیه‌السلام در کلمات آن‌حضرت 1) مَنْ رَأَى سُلْطَاناً جَائِراً مُسْتَحِلًّا لِحُرُمِ اللَّهِ نَاكِثاً لِعَهْدِ اللَّهِ مُخَالِفاً لِسُنَّةِ رَسُولِ اللَّهِ يَعْمَلُ فِی عِبَادِ اللَّهِ بِالْإِثْمِ وَ الْعُدْوَانِ ثُمَّ لَمْ يُغَيِّرْ بِقَوْلٍ وَ لَا فِعْلٍ كَانَ حَقِيقاً عَلَى اللَّهِ أَنْ يُدْخِلَهُ مَدْخَلَهُ...إِنِّی أَحَقُّ بِهَذَا الْأَمْرِ لِقَرَابَتِی مِنْ رَسُولِ اللَّهِ ص(وقعةالطف، 172) 2) اللَّهُمَّ إِنَّكَ تَعْلَمُ أَنَّهُ لَمْ يَكُنْ مَا كَانَ مِنَّا تَنَافُساً فِي سُلْطَانٍ وَ لَا الْتِمَاساً مِنْ فُضُولِ الْحُطَامِ وَ لَكِنْ لِنُرِيَ الْمَعَالِمَ مِنْ دِينِكَ وَ نُظْهِرَ الْإِصْلَاحَ فِي بِلَادِكَ وَ يَأْمَنَ الْمَظْلُومُونَ مِنْ عِبَادِكَ وَ يُعْمَلَ بِفَرَائِضِكَ وَ سُنَنِكَ وَ أَحْكَامِكَ.(تحف 239) 3) أَنِّي لَمْ أَخْرُجْ أَشِراً وَ لَا بَطِراً وَ لَا مُفْسِداً وَ لَا ظَالِماً وَ إِنَّمَا خَرَجْتُ لِطَلَبِ الْإِصْلَاحِ فِي أُمَّةِ جَدِّي ص أُرِيدُ أَنْ آمُرَ بِالْمَعْرُوفِ وَ أَنْهَى عَنِ الْمُنْكَرِ وَ أَسِيرَ بِسِيرَةِ جَدِّي وَ أَبِي‏ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ ع‏ بحار الأنوار (مناقب، ج4، ص89) 4) أَ لَا تَرَوْنَ أَنَّ الْحَقَّ لَا يُعْمَلُ بِهِ وَ أَنَّ الْبَاطِلَ لَا يُتَنَاهَى عَنْهُ لِيَرْغَبَ الْمُؤْمِنُ فِي لِقَاءِ اللَّهِ مُحِقّاً فَإِنِّي لَا أَرَى الْمَوْتَ إِلَّا سَعَادَةً وَ لَا الْحَيَاةَ مَعَ الظَّالِمِينَ إِلَّا بَرَماً(تحف 245) 5) أنا أَدعُوكُم إلى كتابِ اللّهِ و سُنَّةِ نبيّه صلّى اللّه عليه [و آله‏] و سلّم فانّ السنّة قد اميتت، و انّ البدعة قد احييت، و إن تسمعوا قولي و تطيعوا أمري اهدكم سبيل الرشاد(وقعةالطف، 107) 6) فَلَعَمْرِي مَا الْإِمَامُ إِلَّا الْحَاكِمُ بِالْكِتَابِ الْقَائِمُ بِالْقِسْطِ الدَّائِنُ بِدِينِ الْحَقِّ الْحَابِسُ نَفْسَهُ عَلَى ذَاتِ اللَّهِ وَ السَّلَامُ.(الارشاد، ج2، ص39) https://eitaa.com/farbehi
عزاداری در ایران در طول تاریخ (3) بخش سوم: دوران مغول‌ها و حذف نام خلفای سه‌گانه از خطبه‌ها در زمان مغول تشیع نخست در سایۀ آزادی‌هایی که به کیش‌ها داده شده بود و به پشتیبانی برخی سلاطین مغول، خصوصاً غازان‌خان و خدابنده، در ایران پیشرفت بسیار کرد. غازان‌خان در سال 649 هجری و پیش از رسیدن به سلطنت به دست شیخ صدر الدین ابراهیم حموی اسلام آورد و چندی بعد پس از آنکه دو مرتبه پیامبر را در خواب دید که او را به محبت اهل بیت خود می‌خواند، مذهب تشیع را برگزید. پس از غازان‌خان برادر او سلطان محمد خدابنده مشی غازان‌خان را ادامه داد. خدابنده ابتدا مذهب حنفی و سپس شافعی را برگزید. اما پس از مدتی در سال 709 هجری به دست علامه حلی به مذهب شیعۀ اثناعشری درآمد و مذهب تشیع را رسمی اعلام کرد. خدابنده دستور داد اسامی خلفای سه‌گانه از خطبه‌ها حذف شود و به نام علی و صحابۀ پیرو او خطبه بخوانند و نام دوازده امام بر سکه‌ها حک شود و عبارت حی علی خیر العمل در اذان وارد شود. در نتیجه، در دوران او شیعیان فرصتی یافتند تا به گسترش مراکز شیعی همت گمارند و با خیال آسوده آیین‌های مذهبی خود را برگزار کنند. تا آنجا که مناقبیان آزادانه در کوچه و بازار می‌گشتند و مناقب اهل بیت را به آواز بلند می‌خواندند. به طور کلی مراسم عزاداری در این دوره رونقی بیشتر گرفت و شعرای شیعه به سرودن اشعار در رثای امامان خود و ساختن نوحه برای سینه‌زنی اهتمام ورزیدند. از شعرا و مرثیه‌سرایان نامی این عصر می‌توان به سیف فرغانی، خواجوی کرمانی، اوحدی مراغه‌ای، سلمان ساوجی و این‌یمین فریومدی اشاره کرد. ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ در دهۀ اول محرم هر روز گزیده‌ای از «عزاداری در ایران در قرون مختلف» را منتشر می‌کنیم. در این مجموعه از دوران آل‌بویه آغاز می‌کنیم و نگاهی خواهیم داشت به عزاداری در دوره‌های مختلف تاریخی. منبع ما در انتشار محتواهای مربوط به «عزاداری در تاریخ ایران» فصل اول کتاب رسانۀ شیعه نوشتۀ محسن حسام مظاهری است. گفتنی است با توجه به ارجاعات بسیار این کتاب به منابع مختلف و به‌خصوص شیوۀ ارجاع‌دهی درون‌متنی، برای رعایت اختصار ارجاعات به منابع مختلف را حذف خواهیم کرد، و خوانندگان برای مطالعۀ بیشتر باید به اصل کتاب رجوع کنند. دوستان خود را از طریق لینک زیر به کانال مرکز پژوهش‌های تاریخ اسلام دعوت کنید:⬇️⬇️ https://eitaa.com/joinchat/3977314320C4b988b21e1
عزاداری در ایران در طول تاریخ (4) بخش چهارم: تیموریان، تألیف روضة الشهدا، تسخیر دمشق به مثابه خون‌خواهی امام حسین با آنکه سلاطین و امرای تیموری اغلب مذهب حنفی داشتند، اما با سایر مذاهب از جمله تشیع با مدارا رفتار می‌کردند. تیمور - در تفاوت آشکار با چنگیز – در اهتمام به امور دینی راسخ یا متظاهر به این امر بودند. او حتی خود را مسلمان‌تر از دیگران و از جملۀ مجددان دین می‌دانست. او همچنین گاهی تمایلاتی به تشیع ابراز می‌داشت. از جمله در تصرف دمشق شیعیان را مورد تفقد قرار داد و حتی تسخیر دمشق را اقدامی به مثابه خون‌خواهی از یزید و گرفتن انتقام امام حسین اعلام کرد. این اقدام به طور طبیعی مورد استقبال شیعیان واقع شد تا آنجا که به روایت ابن هشام در السیرة النبویة شیعیان به هنگام فتح دمشق پرچم سفیدی را که حضرت علی در روز فتح خیبر به دست داشت به دست تیمور دادند. همچنین نقل شده به هنگام فتح شام توسط تیمور در سال 803 هجری، سرداران خراسانی و مازندرانی شیعۀ سپاه وی قبرهای معاویه و یزید و شمر را تخریب کردند. آخرین امیر تیموری سلطان حسن میرزا بود که در هرات و خراسان حکومت می‌کرد. عصر او را درخشان‌ترین دورۀ سلسلۀ تیموریان دانسته‌اند. به تشویق مرشد الدوله عبدالله نوادۀ دختری این سلطان، کمال الدین حسین بن علی بیهقی (معروف به واعظ کاشفی) در سال 908 هجری مقتلی با نام روضة الشهدا فی مقاتل اهل البیت در ده باب تصنیف کرد. در این عصر همچنین سنت ذکر مناقب اهل بیت و مناقب‌خوانی رواج بسیار داشت و در اشعار شاعرانی همچون محمد خوافی (ابن حسام)، شمس‌الدین کاتبی نیشابوری، لطف‌الله نیشابوری، فغانی شیرازی، لسانی شیرازی قصایدی در مدح علی و اولاد او به چشم می‌خورد. همچنین شعرای بسیاری هم در اشعار خود مراثی شهدای کربلا را ذکر می‌کردند؛ از جملۀ ایشان می‌توان برندق خجندی، اهلی شیرازی و اوحدی سبزواری را نام برد. البته به‌تدریج و به موازات رونق‌یافتن روضه‌خوانی، از رواج مناقب‌خوانی کاسته شد، تا آنجا که چندی بعد روضه‌خوانی کاملاً جایگزین مناقب‌خوانی شد. ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ در دهۀ اول محرم هر روز گزیده‌ای از «عزاداری در ایران در قرون مختلف» را منتشر می‌کنیم. در این مجموعه از دوران آل‌بویه آغاز می‌کنیم و نگاهی خواهیم داشت به عزاداری در دوره‌های مختلف تاریخی. منبع ما در انتشار محتواهای مربوط به «عزاداری در تاریخ ایران» فصل اول کتاب رسانۀ شیعه نوشتۀ محسن حسام مظاهری است. گفتنی است با توجه به ارجاعات بسیار این کتاب به منابع مختلف و به‌خصوص شیوۀ ارجاع‌دهی درون‌متنی، برای رعایت اختصار ارجاعات به منابع مختلف را حذف خواهیم کرد، و خوانندگان برای مطالعۀ بیشتر باید به اصل کتاب رجوع کنند. دوستان خود را از طریق لینک زیر به کانال مرکز پژوهش‌های تاریخ اسلام دعوت کنید:⬇️⬇️ https://eitaa.com/joinchat/3977314320C4b988b21e1
عزاداری در ایران در طول تاریخ (5) صفویه؛ شکل‌گیری طایفه‌ای به نام «مداحان»؛ علت سروده شدن ترکیب‌بند محتشم در زمان برآمدن صفویان مذهب رسمی اکثر مناطق ایران مذهب اهل سنت بود، البته به استثنای مازندران (طبرستان) که از دیرباز به تشیع متصف بود. اما سرانجام شاه اسماعیل صفوی در سال 907 هجری سلسلۀ صفویه را بنیان گذارد و تشیع را مذهب رسمی کشور اعلام کرد. در همان زمان طایفه‌ای حکومتی به نام «تبرائیان» شکل گرفتند که کارشان این بود که در گوشه و کنار و محلات می‌گشتند و با صدای بلند بر خلفای سه‌گانه و سنیان و دشمنان ائمه لعن و طعن می‌فرستادند. در مقابل، عابران و مستمعان هم وظیفه داشتند سخن آن طایفه را با «بیش باد و کم باد» همراهی و تأیید کنند و اگر کسی در این کار تجاهل می‌ورزید و کوتاهی می‌کرد، بعید نبود که فی‌الفور به تیغ تبرائیان گرفتار آید و جانش را بستانند. همچنین به موازات تبرائیان کسانی هم بودند که در مدح امام علی اشعاری را می‌خواندند و سپس خلفای ثلاثه را سب می‌کردند؛ اینان «مداح» نام گرفتند و گویا از همین دوران به بعد است که طایفه‌ای به نام «مداحان» در ایران ظهور کردند. در دورۀ شاه تهماسب اول روضه‌خوان‌ها و نوحه‌خوان‌های بسیاری ظهور کردند. شعرا نیز در این دوره به سرودن مراثی و مناقب پیامبر و خاندان او پرداختند که از آن میان محتشم کاشانی با ترکیب‌بند معروف خود گوی سبقت را از دیگران ربود؛ ترکیب‌بندی که به سفارش شاه تهماسب اول سروده شد. طبق روایت عالم‌آرای عباسی آنگاه که محتشم قصیدۀ غرایی را که در وصف شاه تهماسب سروده بود به محضر شاه عرضه کرد، برخلاف انتظار، با خشم وی مواجه شد، چراکه شاه تمایل نداشت شاعران او را مدح کنند، بلکه آنان را تحریض‌ می‌کرد تا طبع خود را در مدح و ثنای اهل بیت به کار گیرند. البته درباره سبب سرایش ترکیب‌بند محتشم دو قول دیگر هم مشهور است. قول اول را ذبیح‌الصفا در تاریخ ادبیات ایران ذکر می‌کند، مبنی بر اینکه محتشم در اصل قصیده‌ای در مدح پری‌خان خانم – دختر شاه تهماسب – سروده بود، نه در مدح خود شاه که با آن رفتار وی مواجه شد. قول دوم را که مشهورتر از اولی است مدرس تبریزی در ریحانة الادب آورده است: محتشم پس از فوت برادرش عبدالغنی مراثی بسیاری در رثای او سروده بود. تا آنکه شبی در عالم خواب امیرالمؤمنین را دید که به او فرمودند: «چرا در مصیبت برادرت مرثیه گفته‌ای، اما برای فرزندم حسین مرثیه نمی‌گویی؟». محتشم پاسخ داده بود که آغاز سخن را نمی‌یابم و حضرت فرموده بودند که بگو: «باز این چه شورش است که در خلق عالم است». ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ در دهۀ اول محرم هر روز گزیده‌ای از «عزاداری در ایران در قرون مختلف» را منتشر می‌کنیم. در این مجموعه از دوران آل‌بویه آغاز می‌کنیم و نگاهی خواهیم داشت به عزاداری در دوره‌های مختلف تاریخی. منبع ما در انتشار محتواهای مربوط به «عزاداری در تاریخ ایران» فصل اول کتاب رسانۀ شیعه نوشتۀ محسن حسام مظاهری است. گفتنی است با توجه به ارجاعات بسیار این کتاب به منابع مختلف و به‌خصوص شیوۀ ارجاع‌دهی درون‌متنی، برای رعایت اختصار ارجاعات به منابع مختلف را حذف خواهیم کرد، و خوانندگان برای مطالعۀ بیشتر باید به اصل کتاب رجوع کنند. دوستان خود را از طریق لینک زیر به کانال مرکز پژوهش‌های تاریخ اسلام دعوت کنید:⬇️⬇️ https://eitaa.com/joinchat/3977314320C4b988b21e1
هدایت شده از نردبان فقاهت
❓چرا فاطمه زهرا (سلام‌الله علیها) پشت در آمد؟ 🔸 در ضمن نامه‌ای برای معاویه نوشت: «فَخَرَجَتْ فَاطِمَةُ فَوَقَفَتْ مِنْ وَرَاءِ الْبَابِ، فَقَالَتْ: أَیُّهَا الضَّالُّونَ الْمُکَذِّبُونَ! مَا ذَا تَقُولُونَ؟ وَ أَیَّ شَیْ‏ءٍ تُرِیدُونَ؟ فَقُلْتُ: یَا فَاطِمَةُ! فَقَالَتْ فَاطِمَةُ: مَا تَشَاءُ یَا عُمَرُ؟! فَقُلْتُ: مَا بَالُ ابْنِ عَمِّکِ قَدْ أَوْرَدَکِ لِلْجَوَابِ وَ جَلَسَ مِنْ وَرَاءِ الْحِجَابِ؟ فَقَالَتْ لِی: طُغْیَانُکَ‏- یَا شَقِیُ‏- أَخْرَجَنِی وَ أَلْزَمَکَ الْحُجَّةَ، وَ کُلَّ ضَالٍّ غَوِیٍّ» «پس فاطمه پشت در آمد، ایستاد و گفت: ای گمراهان دروغگو چه می‌گویید و چه می‌خواهید؟ گفت: ای عمر! چه می خواهی؟ گفتم: چرا پسر عمویت تو را برای پاسخگویی فرستاده و خود پشت پرده نشسته؟ گفت: طغیان و سرکشی تو مرا از خانه بیرون آورده است تا حجّت و دلیل بر تو و بر هر گمراهی ثابت شود» https://eitaa.com/Nardebanefeghahat
هدایت شده از شیخ فرهاد فتحی
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
پیشنهاد میکنم حتما حتما حتما مستند «سوء تفاهم» را که در تلویزیون پخش شد، ببینید... کار تمیز و‌ مستند به‌این میگن؛ امیدوارم کمک‌کنیم همه مردم این مستند را ببینند، من‌جای رییس صدا و سیما بودم یک‌ماه این مستند را در همه شبکه ها چندین بار در تایم های خوب پخش‌میکردم، اگر جای مسئولین و کنشگران بودم در تمام سکوی های انتشار مجازی حتی سینمایی پخش میکردم تا مردم حقیقت را به صورت مستند بدانند و دچار حرفهای غیردقیق اصولگرا و‌ اصلاح طلب نباشند. ترجیحا یک فنجان دمنوش گل گاو زبان هم کنار خودتان داشته باشید!☺️ برای آرامش اعصاب مفید است... از لینک زیر در تلوبیون، می توانید آن را مشاهده کنید... خودم هم در تلوبیون دیدم. 👇 https://telewebion.com/episode/0x78dbf31 هرچقدر میتونید این پست را منتشر کنید، من در تولیدات رسانه ای خیلی سخت پسندم ولی وقتی این مستند دیدم از ثانیه به ثانیش لذت بردم. یاعلی🌹 عضو شوید 👈 @sheikh_farhad_fathi 🔰 کانال شیخ فرهاد فتحی 🔰
عزاداری در ایران در طول تاریخ (6) دوران افشاریان و زندیان؛ شکل‌گیری اولین مجالس تعزیه و شبیه‌خوانی به باور مورخان نادرشاه افشار خود بر هیچ مذهبی جز مذهب قدرت نبود. او با اغراض سیاسی و برخلاف صفویان توهین و سب خلفای راشدین را قدغن اعلام کرد، عزاداری و روضه‌خوانی را محدود ساخت و اجازه نداد که به رسم صفویه حکومت روز غدیر را جشن بگیرد. نادرشاه در فرمانی مذهب شیعۀ جعفری را صرفاً مذهبی در ردۀ مذهب چهارگانۀ اهل تسنن و به عنوان پنجمین مذهب اسلامی اعلام کرد. نتیجۀ طبیعی این سیاست‌ها افول مراسم عزاداری بود. دوران کریم‌خان هم کمابیش همین روال استمرار یافت و با وجود شیعه بودن، زندیان نیز بر سیاست تعدیل قدرت مذاهب تأکید کردند. کریم‌خان خود به زیارت اماکن متبرکه می‌رفت و بارها دستور ساخت یا تعمیر آن‌ها را صادر کرد. او همچنین بر سکه‌های عصر خود اسامی امامان شیعه را ضرب کرد و شخصاً در مراسم عزاداری شرکت می‌کرد. شاخصۀ مهم این مقطع از تاریخ شکل‌گیری اولین نمونه‌های مجالس تعزیه و شبیه‌خوانی است. درباره ریشۀ اصل تعزیه دو قول مشهور است که اولی آن را بازتولید اسلامی آیین سیاوشان می‌داند، آیینی که در بین ایرانیان پیش از اسلام رواج داشت و دیگر قول تعزیه را بر نمایش مذهبی قرون‌وسطایی مغرب‌زمین مبتنی می‌پندارد و آن را نوعی بازآفرینی ایرانی‌اسلامی مراسم مصائب مسیح قلمداد می‌کند. ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ در دهۀ اول محرم هر روز گزیده‌ای از «عزاداری در ایران در قرون مختلف» را منتشر می‌کنیم. در این مجموعه از دوران آل‌بویه آغاز می‌کنیم و نگاهی خواهیم داشت به عزاداری در دوره‌های مختلف تاریخی. منبع ما در انتشار محتواهای مربوط به «عزاداری در تاریخ ایران» فصل اول کتاب رسانۀ شیعه نوشتۀ محسن حسام مظاهری است. گفتنی است با توجه به ارجاعات بسیار این کتاب به منابع مختلف و به‌خصوص شیوۀ ارجاع‌دهی درون‌متنی، برای رعایت اختصار ارجاعات به منابع مختلف را حذف خواهیم کرد، و خوانندگان برای مطالعۀ بیشتر باید به اصل کتاب رجوع کنند. دوستان خود را از طریق لینک زیر به کانال مرکز پژوهش‌های تاریخ اسلام دعوت کنید:⬇️⬇️ https://eitaa.com/joinchat/3977314320C4b988b21e1
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
👓 دیدین یه عده میگن بذارین با هر تیپ و قیافه ای بیان تو مراسمات؟ میگن بذار هرکاری میخواد بکنه ولی تو مراسم شرکت کنه؟! جواب رو در این صحبتهای آقا میتونید پیدا کنید ♻️ خاطره قابل تأمل امام خامنه‌ای از سید قطب کسی نمیگه بخاطر گناه خارج از مراسم مانع محبین اباعبدالله بشید (خود ما گنهکارتر از همه هستیم) ولی جوری نشه که حرمت مراسم حفظ نشه. یادمون نره صاحب مراسم برای اسلام فدا شده و چیزی مهمتر از دین خدا نداریم و هدف هم وسیله رو توجیه نمیکنه. 💬 رواق هشتم @HozeTwit
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
میگن مگه امام حسین تو بهشت نیست و یزیدیان تو جهنم؟ پس چرا هرسال برای سیدالشهدا عزاداری راه می‌اندازید؟ این چهار دقیقه پاسخ شهید مطهری رو تا آخر گوش بدید🙏 @talab_elm
هدایت شده از روزنه
ماجرای گریه امام خمینی بر علی اکبر علیه‌السلام مرحوم استاد علی دوانی @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 ▫️آقای کوثری برای اینجانب نقل می کرد ـ ولابد برای بسیاری دیگر هم نقل کرده است ـ می گفت: «وقتی امام در نجف اشرف بودند، من سفری برای زیارت به کربلا رفتم. در کربلا عده ای از فضلای شاگردان امام که در قم با هم آشنایی داشتیم مرا دیدند و گفتند، آقای کوثری، به داد امام برس! گفتم موضوع چیست؟ گفتند: می دانی که آقای حاج آقا فرزند دانشمند امام به طرز مرموزی جان داده است. کسی گریه امام را در مرگ او ندیده است. یکی دوبار که طلاب در منزل امام یا در سر تربت حاج آقا مصطفی روضه ایشان را خوانده‌اند، نه تنها امام گریه نکرده، بلکه طلاب را هم منع کرده و گفته اند بروید مشغول کارتان شوید. ▫️ می‌گفت: «آنها گفتند، شما زودتر به نجف بروید و خدمت امام برسید و طبق معمول که اجازه می گرفتید و در حضورشان روضه می خواندید، روضه ای بخوانید و اسم حاج آقا مصطفی را ببرید، بلکه بتوانید امام را در مصیبت فرزندشان بگریانید که عقده ایشان خالی شود، و خدای نکرده صدمه ای نبینند. ▫️می گفتند، مرگ حاج آقا مصطفی حوزه نجف را عزادار کرده است، لابد ایران و قم نیز همینطور است، ولی خود امام را کسی ندیده که متأثر باشد و گریه کند». ▫️آقای کوثری افزود: «وارد نجف شدم و پس از زیارت، خدمت امام رسیدم، و بعد از تسلیت و مختصر احوالپرسی عرض کردم اجازه می دهید طبق معمولم در حضورتان روضه ای بخوانم؟ فرمودند: بفرمایید!» ▫️پس از مقدمه کوتاهی، هرچه راجع به حاج آقا مصطفی می دانستم که چقدر مورد علاقه امام بود و شخصیتی ممتاز داشت، بیان کردم، و با تکیه به صوت گفتم، حضرت آیت الله! آجرک الله در مرگ فرزند عزیزی همچون حاج آقا مصطفی، چه فرزندی، فرزند دانشمند لایقی... ▫️در تمام این مدت، این امام بدون تغییر حال گوش می دادند و کوچک ترین اثری برای گریستن در ایشان پیدا نشد. هرچه به این در و آن در زدم بلکه امام در مرگ فرزند اشکی بریزند نتیجه نداشت. ناچار گریز زدم به کربلا و آمدن امام حسین ـ علیه السلام ـ به بالین حضرت علی اکبر. همین که گفتم، قربان غریبیت یا اباعبدالله! وقتی آمدی به بالین فرزند رشیدت علی اکبر، امام دستمال از جیب درآوردند و به قدری گریستند که تا آن موقع کمتر دیده بودم. @rozaneebefarda
هدایت شده از دیده بان غرب
🔰 تحلیل نشریه هافینگتون پست آمریکا درباره قیام امام حسین(ع) ❇️ اگر ایستادگی حسین نبود، اسلام مدت ها پیش یک دین مرده بود. این ایستادگی در برابر بی عدالتی، برای مدت طولانی مسلمانان را در امنیت و سلامت نگه داشت. 🔹شاید مهمترین درسی که می توانیم از حسین و لشکر او بگیریم، مقاومت و فداکاری باشد. مهاتما گاندی زمانی گفته بود: «اگر لشکری ​​مثل 72 سرباز حسین داشتم، در 24 ساعت آزادی هند را به دست می آوردم». 🔹امروزه در تمام دنیا، مردم در برابر ظلم و بی عدالتی مقاومت می کنند و حسین را الگو قرار می دهند. 🔹کتابهای شما هرگز به شما نیاموختند که بسیاری از مردان و زنان بزرگ (نویسندگان، مورخان، روسای جمهور، برندگان جایزه نوبل، هنرمندان و غیره) چه احترامی برای حسین قائل بودند. ✅ شخصیت حسین و واقعه کربلا فقط یک الگو و داستان برای مسلمانان شیعه نیست، بلکه الگو و داستانی برای بشریت است. منبع: https://www.huffpost.com/entry/who-was-hussein-and-why-d_b_12429072 🔰در دیده‌بان غرب، آنچه از غرب و دین کمتر شنیده‌اید با ارائه می‌شود @didebangharb
امام حسین علیه‌السلام برای رباب❤️ لعمرک اننی لاحب دارا تحل بها السکینة و الرباب احبهما و ابذل جل مالی و لیس لعاتب عندی عتاب به جانت سوگند! من خانه‌ای را دوست دارم که و در آن باشند دوستشان دارم و تمام ‌اموالم را به پایشان می‌ریزم و کسی حق ندارد مرا بر این کار ملامت کند!❤️
عزاداری در ایران در طول تاریخ (7) بخش هفتم: اهتمام ویژۀ شاهان قاجار به عزاداری به طور کلی شاهان قاجار دلبستگی و توجهی ویژه به رعایت آداب و برگزاری مناسک و شعائر دینی از خود نشان می‌دادند. در عهد آقامحمدخان، میرزای قمی حکم معروفی را دال بر بلامانع بودن اجرای تعزیه از لحاظ شرعی صادر کرد که پشتوانه‌ای محکم برای برگزاری مراسم تعزیه و شبیه‌خوانی محسوب می‌شد. فتحعلی شاه خود دستی در شعر و شاعری داشت و مرثیه‌هایی در سوگ واقعۀ عاشورا سرود. در دوران فتحعلی شاه بر شکوه عزاداری و تعزیه افزوده شد، اولین تکیه‌های ثابت برپا شد و کارگردانی تعزیه تحت ریاست شاه و بعضی شاهزادگان تکامل یافت. رابطۀ حسنۀ فتحعلی شاه با علما تأثیر مستقیمی بر هدایت مجالس و آیین‌های مذهبی می‌گذاشت. از جمله در این دوره علمای قم دقت نظر زیادی بر صحت اقوال در روضه‌خوانی‌ها داشتند و در این راستا به وقت مقتضی شدت عمل هم به خرج می‌دادند. باید اذعان کرد که در بین شاهان قاجار ناصرالدین شاه در پرداختن به شعائر مذهبی و شیعه‌گری گوی سبقت را از همه ربوده بود. مثلاً می‌توان به علاقۀ وی به شمایل‌های مذهبی، خصوصاً تمثال امیرالمؤمنین، تقید به نماز، سرودن اشعاری در مدح امامان شیعه، اهتمام وی به تعمیر و تزیین بارگاه امام حسین، اقدام به مطلا کردن گنبد حرم عسکریین در سامرا، ایوان حرم امام رضا و گنبد مرقد حضرت عبدالعظیم حسنی و سفر به عتبات عالیات در سال 1288 ق اشاره کرد. ناصرالدین شاه جقۀ پادشاهی‌اش – سنجاق الماس بزرگی که شاهان قاجار به نشان اقتدار ملوکانه بر کلاه می‌زدند – راه هم پشکش «شاه نجف» کرد تا بر فراز مقبرۀ امام آویخته شود. ویژگی شاخص دورۀ ناصری رونق بی‌سابقۀ مجالس عزاداری و خصوصاً آیین تعزیه است. مهم‌ترین اقدام حکومت در این باره ساخت «تکۀ دولت» به دستور ناصرالدین شاه است؛ تکیه‌ای معظم و بی‌نظیر که ایدۀ ساخت آن را شاه قاجار پس از سفرش به فرنگ مطرح کرد. ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ در دهۀ اول محرم هر روز گزیده‌ای از «عزاداری در ایران در قرون مختلف» را منتشر می‌کنیم. در این مجموعه از دوران آل‌بویه آغاز می‌کنیم و نگاهی خواهیم داشت به عزاداری در دوره‌های مختلف تاریخی. منبع ما در انتشار محتواهای مربوط به «عزاداری در تاریخ ایران» فصل اول کتاب رسانۀ شیعه نوشتۀ محسن حسام مظاهری است. گفتنی است با توجه به ارجاعات بسیار این کتاب به منابع مختلف و به‌خصوص شیوۀ ارجاع‌دهی درون‌متنی، برای رعایت اختصار ارجاعات به منابع مختلف را حذف خواهیم کرد، و خوانندگان برای مطالعۀ بیشتر باید به اصل کتاب رجوع کنند. دوستان خود را از طریق لینک زیر به کانال مرکز پژوهش‌های تاریخ اسلام دعوت کنید:⬇️⬇️ @chsiqs
انقلابیگری مثل ایمان درجات دارد، رهبری انقلابی است ما هم انقلابی هستیم، فاصله انقلابیگری ایشون با ما یک انقلاب است و اگر هرکسی با یک اشتباه یا اختلاف نظر انقلابی ندانیم فقط رهبری انقلابی است و بقیه ما صورتی، قهوه ای، صورتی مایل به سفید، صورتی پلنگی شبیه پلنگ صورتی و رنگ های روشن دیگه که رفقا بهش علاقه دارند هستیم. و در آخر توصیه میکنم این دو‌سه روز باقیمانده دهه اول محرم فکر و ذکرمون عزاداری و خودسازی باشد. یاعلی...
درباره ی رابطه ی شراب و بی غیرتی این روایت تصریح به این مطلب دارد اخر روایت عبارت (وَ رُكُوبِ الزِّنَا حَتَّى لَا يُؤْمَنَ إِذَا سَكِرَ أَنْ يَثِبَ عَلَى حَرَمِهِ وَ هُوَ لَا يَعْقِلُ ذَلِكَ) من لا يحضره الفقيه، ج‌3، ص: 346‌ وَ رَوَى مُحَمَّدُ بْنُ عُذَافِرٍ 2 عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع قَالَ قُلْتُ لَهُ لِمَ حَرَّمَ اللَّهُ الْخَمْرَ وَ الْمَيْتَةَ وَ الدَّمَ وَ لَحْمَ الْخِنْزِيرِ فَقَالَ إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى لَمْ يُحَرِّمْ ذَلِكَ عَلَى عِبَادِهِ وَ أَحَلَّ لَهُمْ مَا وَرَاءَ ذَلِكَ مِنْ رَغْبَةٍ فِيمَا أَحَلَّ لَهُمْ وَ لَا زُهْدٍ فِيمَا حَرَّمَهُ عَلَيْهِمْ وَ لَكِنَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ خَلَقَ الْخَلْقَ فَعَلِمَ مَا تَقُومُ بِهِ أَبْدَانُهُمْ وَ مَا يُصْلِحُهُمْ فَأَحَلَّهُ لَهُمْ وَ أَبَاحَهُ لَهُمْ وَ عَلِمَ مَا يَضُرُّهُمْ فَنَهَاهُمْ عَنْهُ ثُمَّ أَحَلَّهُ لِلْمُضْطَرِّ فِي الْوَقْتِ الَّذِي لَا يَقُومُ بَدَنُهُ إِلَّا بِهِ فَأَمَرَهُ أَنْ يَنَالَ مِنْهُ بِقَدْرِ الْبُلْغَةِ لَا غَيْرِ ذَلِكَ 1 ثُمَّ قَالَ وَ أَمَّا الْمَيْتَةُ فَإِنَّهُ لَمْ يَنَلْ أَحَدٌ مِنْهَا إِلَّا ضَعُفَ بَدَنُهُ وَ وَهَنَتْ قُوَّتُهُ وَ انْقَطَعَ نَسْلُهُ وَ لَا يَمُوتُ آكِلُ الْمَيْتَةِ إِلَّا فَجْأَةً وَ أَمَّا الدَّمُ فَإِنَّهُ يُورِثُ آكِلَهُ الْمَاءَ الْأَصْفَرَ وَ يُورِثُ الْكَلَبَ 2 وَ قَسَاوَةَ الْقَلْبِ وَ قِلَّةَ الرَّأْفَةِ وَ الرَّحْمَةِ حَتَّى لَا يُؤْمَنَ عَلَى حَمِيمِهِ وَ لَا يُؤْمَنَ عَلَى مَنْ صَحِبَهُ وَ أَمَّا لَحْمُ الْخِنْزِيرِ فَإِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى مَسَخَ قَوْماً فِي صُوَرٍ شَتَّى مِثْلَ الْخِنْزِيرِ وَ الْقِرْدِ وَ الدُّبِّ ثُمَّ نَهَى عَنْ أَكْلِ الْمُثْلَةِ 3 لِئَلَّا يُنْتَفَعَ بِهَا وَ لَا يُسْتَخَفَّ بِعُقُوبَتِهَا وَ أَمَّا الْخَمْرُ فَإِنَّهُ حَرَّمَهَا لِفِعْلِهَا وَ فَسَادِهَا ثُمَّ قَالَ إِنَّ مُدْمِنَ الْخَمْرِ كَعَابِدِ وَثَنٍ وَ يُورِثُهُ الِارْتِعَاشَ وَ يَهْدِمُ مُرُوءَتَهُ وَ يَحْمِلُهُ عَلَى أَنْ يَجْسُرَ عَلَى الْمَحَارِمِ مِنْ سَفْكِ الدِّمَاءِ وَ رُكُوبِ الزِّنَا حَتَّى لَا يُؤْمَنَ إِذَا سَكِرَ أَنْ يَثِبَ عَلَى حَرَمِهِ وَ هُوَ لَا يَعْقِلُ ذَلِكَ 4 وَ الْخَمْرُ لَا يَزِيدُ شَارِبَهَا إِلَّا كُلَّ شَرٍّ