✍ آیت‌الله #حاج_شیخ_مهدی_حائری_تهرانی از مفاخر #حوزه_تهران، نحوۀ آشنایی خود با #شهید_نواب_صفوی را چنین شرح می‌دهد: ✨«بنده در آن ۷ سالی که در تهران در #مدرسه_مروی بودم، با آقایان حجت‌الاسلام و المسلمین #آقا_رضی_شیرازی و حجت‌الاسلام و المسلمین آقای #شیخ_محی‌_الدین_انواری هم‌حجره و هم‌مباحثه بودم، ولی ظهرها منزل می‌رفتم و شب در مدرسه می‌ماندم. لذا یکی از روزها #نواب_صفوی آمد در حجرۀ بنده نشست و گفت: اجازه می‌دهید من شب مهمان شما باشم؟ گفتم: اهلاً و سهلاً. ایشان آمدند و شب را در حجرۀ ما بودند. صحبت شد. گفتم: از کجا آمده‌ای؟ گفت: از نجف آمده‌ام. خیلی با حرارت حرف می‌زد: گفت: چطور شما در مقابل کسروی که اینجور اباطیل می‌گوید اقدامی نکرده‌اید؟ گفتم: ما هنوز طلبه هستیم. گفت: من نجف بودم، وقتی این جریان را شنیدم که کسروی علیه ائمه اطهار(ع) صحبت‌هایی کرد، مصمم شدم بیایم تهران در واقع جلوی او بایستم و با او احتجاج بکنم... موقع شب بعد از مطالعه خوابیدیم. ایشان برای نماز شب بلند شدند و ما هم نصف شب برای نماز شب بلند می‌شدیم. شهید نواب صفوی نماز شبی با حضور قلب به‌جا آورد. چنان سبحان ربی العظیم و بحمده و تسبیحات را می‌گفت که اشک از چشمانش جاری می‌شد. خیلی منقلب بود. من به حقیقت پی بردم که این شخصیت انسان فوق‌العاده‌ای است. آدم معمولی نیست.» 🍃به گفتۀ آیت‌الله حائری تهرانی، شهید نواب صفوی پس از یک هفته اقامت در مدرسۀ مروی، مسافرت‌هایی داشت و از آن پس هفت هشت روز یکبار به مدرسۀ مروی می‌آمد. 🕌 @tarikh_hawzah_tehran

🏴در سوگ حوزه تهران! ✍ به نظر نگارنده، یکی از نکات برجسته حیات علمی و تبلیغی آیت‌الله #سید_رضی_شیرازی آن است که پس از اتمام دوره تحصیلات خود _ که از نجف اشرف آغاز و به #حوزه_تهران ختم شده بود _ اهتمامی جدی بر اقامت در تهران داشتند. شاید اگر این بزرگوار، بعدها برای اقامت و تدریس به قم می‌رفتند، در زمره یکی از مراجع عظام تقلید به شمار می‌آمدند. اما به صلاحدید خود ترجیح دادند در تهران بمانند و در حوزه تهران به تدریس بپردازند و با روحیه مردمی که داشتند، در سنگر مسجد، به تعلیم و تربیت عموم و تبلیغ معارف الهیه بپردازند. اینگونه بود که نام شریف #آقا_رضی_شیرازی بر تارک حوزه تهران می‌درخشید و از این‌رو دیدیم که ترجیع‌بند پیامهای تسلیت علما، مراجع تقلید و مسئولین کشور، تأیید و تأکید بر فقدان یکی از استوانه‌های حوزه تهران بوده است. حاج آقا رضی پرافتخار زیست و سعادتمندانه از این سرای طبیعت پر کشید. سالها با وجودش به حوزه تهران وزانت بخشید و در این سالهای اخیر که این حوزه دیرینه‌سال از حضور فقها و حکما خالی و خالی‌تر می‌شد، در کنار تنی چند از فقها و حکمای کهن‌سال، هنوز رمقی بود بر پیکر پررنج حوزه تهران. اکنون جای خالی‌اش فراوان احساس می‌شود. امثال حاج آقا رضی، برای حوزه تهرانِ دوران ما، هویت‌بخش بوده و هستند. اما با رفتنشان این پیکره، پیوسته بی‌رمق‌تر می‌شود. بزرگانی که صدافسوس، در گوشه و کنار این شهر، نفس‌هایشان به شماره افتاده، و این یعنی به شماره افتادن نفس‌های #حوزه_عاصمه . به عقیده من حوزه تهران، اکنون چنان محتضری است که نفس‌های آخرش را می‌کشد. گویا با رفتن هریک از این فقها و حکمای پایتخت، شاهرگی از این پیکر، می‌خشکد. دلایل این مدعا هم فراوان است که در جای خود بسیار گفتنی و شنیدنی است. کاش دلسوزان و متولیان امر، زودتر چاره‌ای ببیندیشند و تا این محتضر به حیات نباتی نیفتاده، احیائش کنند. ▪️با شنیدن خبر ارتحال آیت‌الله سید رضی شیرازی این تک‌بیت بر زبانم جوشید که: چشم تهران باز از یک داغ دیگر تر شده است شهر ما از سال‌های قبل خالی‌تر شده است #حمید_سبحانی_صدر 🕌 @tarikh_hawzah_tehran