eitaa logo
گذرگاه «انجمن علمی‌پژوهشی تاریخ‌جامعةالزهرا(س): قم»
958 دنبال‌کننده
3.2هزار عکس
152 ویدیو
329 فایل
گذرگاه «کانال‌انجمن‌علمی‌پژوهشی‌تاریخ‌جامعةالزهرا(س)؛ قم» 📜پل ارتباطی @tarikh_jz مالکیت فکری و محتوایی کانال، متعلق به انجمن علمی تاریخ جامعةالزهرا(س) است. انتشار فایل‌های صوتی، تصویری، عکس نوشته‌ها و پست‌ها صرفا با ذکر منبع بلامانع است.
مشاهده در ایتا
دانلود
بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحیٖم 🔷❓ تاریخ وقایع کربلا از طریق چه کسانی به ما رسیده است؟ 🔷✅شاید برای بعضی ها سوال باشد که مگر همه یاران امام حسین (علیه السلام) به شهادت نرسیدند؟ ⁉️پس چه کسی عاشورا را با این جزییات روایت کرده؟ چطور باید به روایت های واقعه عاشورا اعتماد کنیم؟ ☀️یاران امام حسین علیه السلام به شهادت رسیدند ولی روایت عاشورا در همان صحرا باقی نماند... 🗯 راویان عاشورای حسینی این چهره ها هستند: 💥1-حمیدبن مسلم ازدی: بخش زیادی از اطلاعات تاریخی آن دوران از حمیدبن مسلم ازدی، وقایع نگار و خبرنگار سپاه عبیدالله بن زیاد منتقل شده است. ❄️نقل شده است که همین فرد مانع کشته شدن امام سجاد (علیه السلام) توسط شمر شد. به همین دلیل وقتی مختار به کوفه تسلط پیدا کرد به او امان داد. 💥2-امام سجاد (علیه السلام) و حضرت زینب (سلام الله علیها): بخش دیگری را هم از امام زین العابدین (علیه السلام ) و امام باقر (علیه السلام) که به نقل مشهور در آن زمان ۴ ساله بوده به ما رسیده است. حضرت زینب و بانوان دیگر کاروان هم در نقل این وقایع سهم بزرگی داشتند. 💥3-جنایتکاران سپاه دشمن: خیلی از جنایتکاران قبل از اینکه قیام توابین مختار صورت بگیرد با افتخار آمده بودند و وقایع عاشورا را تعریف کرده بودند. ⚡️ همین ها سینه به سینه ماند و مختار هم با همین اطلاعات به سراغشان رفت و انتقام گرفت. خیلی هایشان هم نقل جنایت هایشان را در هنگام مرگ بیان می کردند. مثل همانی که در مختارنامه مطرح شد؛ روایت خولی قبل از اعدامش. 💥4- یاران زنده مانده (علیه السلام): فردی به نام ضحاک بن عبدالله مشرقی که جزو یاران امام بوده و از میدان گریخته بود. این فرد با امام شرط کرد تا موقعی همراهشان است که وجودش فایده داشته باشد. ❄️ امام هم قبول کرده بود. او هم اسبی را در خیمه ای آماده نگه داشت تا زمانش برسد. تا قبل از شهادت حضرت (علیه السلام) هم ماند ولی آخر کار، از امام اجازه رفتن گرفت که امام هم اجازه داد. ⚡️گریخت و کسی هم نتوانست او را بگیرد. او هم خیلی از اتفاق ها و نحوه شهادت ها را بیان کرده. 🍀غلام رباب (همسر امام حسین (علیه السلام)) هم که زنده ماند اتفاقات زیادی را نقل کرده. البته او در کنار امام جنگ هم کرده بود ولی در آخر اسیر شد. سپاه دشمن هم او را آزاد می کند چون معتقد بودند او غلام بوده و مطیع اوامر ارباب! 🍂🍁🍂🍁.🍂🍁🍂🍁🍂🍁🍂 📚 به نقل از دکتر محمد حسین رجبی دوانی تاریخ دان و محقق تاریخ اسلام و تشییع http://eitaa.com/joinchat/2809069591C5d884e4f60
| ❇️ اگر امام حسین(علیه‌السلام) کربلا نمی‌رفت چه می‌شد؟ ✅ گزیده بیانات حضرت آیت‌الله خامنه‌ای درباره نهضت امام حسین(علیه‌السلام) (ع) http://eitaa.com/joinchat/2809069591C5d884e4f60
❓❓سوال : آیا پراکندگی و گریز یاران حسین(ع) در شب بعد از سخنان امام(ع) صحت دارد؟👇 ✅یکی از تحریفات تاریخ عاشورا که در برخی کتب مثل «معالی السبطین» و «جواهر الکلام فی سوانح الایام» و «نورالعین» و «اسرار الشهاده»، «مهیج الاحزان» و «مخزن البکاء» و «روضه الشهداء» بیان شده است، پراکندگی یاران امام حسین(ع) در شب عاشورا است. آن‌گونه که در کتاب «معالی السبطین» آمده است اینکه؛ [حضرت سکینه(س) دختر امام حسین(ع) گفته که شنیده است، پدرش در شب عاشورا به اصحاب می‌ فرماید : 《ای قومِ من! شما برای این به اینجا آمدید که می‌دانستید من به سوی قومی می‌روم که با من با دل و زبان بیعت کرده‌اند؛ اما اینک کار دگرگون شده است. شیطان آنها را گمراه کرده و آنها خدا را فراموش کرده‌اند و اکنون جز کشتن من قصد و غرضی ندارند. من نمی‌خواهم کسی ناخواسته همراه من کشته شود. هرکس از شما که نمی‌خواهد با من همراه باشد، می‌تواند برگردد. هنوز وقت نگذشته و راه باز است و سیاهی شب همه‌‌جا گسترده است و شما می‌توانید برگردید..》 و هنوز حرف پدر تمام نشده بود که اصحابش پراکنده شدند. ۱۰ نفر، ۱۰ نفر یا ۲۰ نفر، ۲۰ نفر شروع به رفتن کردند و از آنها جز ۷۱ نفر نماند. به پدرم نگاه کردم. دیدم که سرش را پایین انداخته است. گریه راه نفسم را گرفت و ترسیدم که پدرم صدای گریه مرا بشنود. هر طور بود، جلوی گریه‌ام را گرفتم و دستم را به سوی آسمان بلند کردم و گفتم، خدایا همان‌طور که آنها ما را واگذاشتند، تو نیز آنها را واگذار و دعایشان را مستجاب نکن و شفاعت جدم را روز قیامت نصیب آنان نگردان.] دکتر صحتی پژوهشگر در عرصه عاشورا معتقد است که این مطلب را برای اولین بار محمدتقی سپهر نویسنده کتاب «ناسخ التواریخ» از کتاب «مروج الذهب» مسعودی آورده است و آنرا وی ابتدا انجام داده و از آنجا به دیگر کتب راه یافته است. و نه‌ فقط در این باب، در بی‌اعتباری «ناسخ التواریخ» شکی نیست، بلکه کتاب‌های «نورالعین»، «اسرار الشهاده»، «مهیج الاحزان» و «مخزن البکاء» که ناقلان خبر پراکنده‌شدن یاران امام (ع) در شب عاشورا به آنان استناد می‌کنند، نيز به‌کلی بی‌اعتبارند. در حالی که بسیاری از مورخین مثل طبری و شیخ مفید که در فوق اشاره شد، گویای این هستند که هیچ یک از یاران امام حسین(ع) در شب عاشورا حضرت(ع) رو تنها نگذاشتند و تا پای جان وفادار بودند. حتی برادران و پسران و برادرزادگان امام(ع) و یاران و اصحاب اعلام وفاداری کردند و باز امام(ع) سخنان خود را تکرار و بر رفتن آنان اصرار کرد؛ اما این‌بار نیز یاران ایشان چون مسلم بن عوسجه، سعد بن عبدالله حنفی، زهیر بن قین و دیگران از سر وفاداری سخن گفتند. اظهارات یاران امام(ع) برای سبقت در جانبازی و عرض وفاداری شاید کنایه‌ای هم به نقض عهدکنندگان کوفه باشد. بسیاری از این یاران، کوفی نبودند و برخی نیز که از اهالی عراق بودند، هرگز نامه‌ای برای امام(ع) ننوشتند؛ اما مسئولیت خویش را به‌درستی تشخیص دادند و در این کوران غربت، امام(ع) را تنها نگذاشتند. این یاری‌کردن با یاری‌رساندن در پیروزی و هنگام تقسیم غنایم بسیار تفاوت دارد. یارانی بودند که از ابتدا تصور می‌کردند امام(ع) پیروز خواهد شد و نصیبی به آنان خواهد رسید؛ اما وقتی کار بالا گرفت و جز شهادت راهی باقی نماند، آنان نیز نماندند. بسیاری یاوری‌ها و یاوران نیز چنین‌‌اند؛ فقط در صورت پیروزی یاورند و در سختی و شکست، جمع دوستان را رها می‌کنند؛ در مقابل، چنین رهبری، چنین یارانی نیز دارد. یارانی که امام (ع) از وفاداری آنان می‌گوید و آنان را بهترین و وفادارترین یاران می‌خواند؛ بنابراین فرار یاران امام(ع) در شب عاشورا افسانه‌ای بیش نیست. 📚منابع : ۱)معالی السبطین، ج۱، ص۲۰۸ ۲)تحریف‌شناسی عاشورا و تاریخ امام حسین(ع) صحتی سردرودی، ص۱۶۹ حسین (ع) http://eitaa.com/joinchat/2809069591C5d884e4f60
4_5780815801896404992.pdf
2.84M
📜 مقاله در تورات اشاره به اسلام و #۱۲ امام و اعتراف علمای بزرگ یهودی و مسیحی به آن http://eitaa.com/joinchat/2809069591C5d884e4f60
❇️ کتاب ‌ فوق به قلم عبدالمجید مبلغی؛ سیر تطور هویت یابی شیعیان تا پایان مکتب شیعی بغداد منتشر شد 🔵سیر تطور هویت یابی شیعیان تا پایان مکتب شیعی بغداد تألیف عبدالمجید مبلغی به همت پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی منتشر شد. ⬛️نویسنده در این کتاب کوشیده است تا درکی از نسبت اندیشه / عمل شیعی با مناسبات پیرامونی به دست دهد و بدین ترتیب نحوه گسترش و ارتقا مراتب اندیشه و عمل را در شیعه ذیل امکانات روش شناسی گفتمان به بحث گذارد. ⭕️کتاب شامل پنج فصل اصلی است: فصل نخست به مبحث مطالعه گفتمان اختصاص یافته است و اینکه چگونه می‌توان با بهره گیری از روش شناسی گفتمان مبحثی تاریخی همچون شیعه را پژوهید و در ارتباط با آن به مطالعه تاریخی دست زد. 🔴در فصل دوم کتاب به گفتمان نخست شیعه پرداخته شده است. این گفتمان که گفتمان شیعه سیاسی است در محدوده زمانی از امام علی (ع) تا واقعه عاشورا را پوشش می‌دهد. ✳️در فصل سوم کتاب نویسنده بر موضوع گفتمان شیعه اجتماعی تمرکز کرده است. این گفتمان محدوده زمانی از کربلا تا دوران صادقین (ع) را پوشش می‌دهد. ✳️در فصل چهارم کتاب شیعه اعتقادی و گفتمان اعتقادی شیعه را به بحث گذاشته است. این گفتمان نیز از دوران صادقین تا آغاز غیبت صغری را شامل می‌شود. فصل پنجم کتاب به گفتمان شیعه هویتی اختصاص یافته است. گفتمانی که به دوران آغاز غیبت تأسیس حوزه نجف پس از حمله سلاجقه به بغداد باز می‌گردد. حسین (ع) # محرم http://eitaa.com/joinchat/2809069591C5d884e4f60
♦️اربعین طلیعه تمدنی ♦️ یادداشتی به مناسبت ایام اربعین حسینی : مراسم اربعین طلیعه تمدن نوین اسلامی دکتر موسی نجفی ( مواجهه عالم قدسی با عالم سکولار ) ▫️وقتی از مراسم اربعین سخن می گوییم این آئین در شکل امروزیش شامل دو قسمت در هم تنیده و به هم پیوسته است : 1⃣ زیارت اربعین 2⃣ راهپیمایی اربعین 1⃣ زیارت اربعین : سنت دیرپای شیعه متصل به امام معصوم (ع) 2⃣ راه پیمایی اربعین : که قبلا در طول تاریخ هم ثبت و گزارش شده است ، ولی در این شکل و حال و هوا و وسعت ، مسئله جدیدی می باشد‌. 🔸مراسم اربعین با این دو بخش نوعی آئین عبادی - سیاسی منحصر بفرد می باشد. این ممتاز بودن از نظر شکل و نماد اجتماعی و فرهنگی و سیاسی نه تنها نسبت به سایر مراسم دنیای اسلام و حتی مذهبی دنیا بلکه نسبت به سایر مناسک و مناسبت های شیعه هم تفاوتهایی را نشان می دهد. 🔸اما چرا عنوان شد که این شکل از مراسم اربعین طلیعه تمدن نوین اسلامی است؟ ویژگی مهم تمدن نوین اسلامی که آن را از تمدن غربی متمایز و ممتاز می نماید جنیه "چند ساحتی" آن در برابر" تمدن تک ساحتی" و مادیت عالم مدرن و تمدن غرب است. 🔸تظاهرات اربعین با محوریت "انسان کامل " و به شکل میلیونی ، نوید و نشانه و نماد خواست عمیق انسان معاصر در مقابل "قدسیت زدایی" از عالم است و برگشت انسان پسا مدرن از بهشت زمینی ( اتوپیای فیلسوفان عصر جدید) به ساحت قدسی و ملکوتی عالم را بعد از سکولاریزه نمودن آن نوید می دهد . 🔸شاید این مطلب به پیشگویی میشل فوکو فیلسوف پست مدرن نزدیک باشد که در سحرگاه وقوع انقلاب اسلامی ، در مورد ابعاد آن درسلسله مقاله هایی با نام " ایرانیان چه رویایی در سر دارند" در مورد این تحول بزرگ در عالم معتقد گردید که این انقلاب سرمایه عظیم معنویت را به متن و روابط اجتماعی زندگی ایرانیان برگردانده و این امری است که چندین قرن است در تاریخ زندگی غربیان به فراموشی سپرده شده است! و جالب است که این متفکر فرانسوی راس این سرمایه معنوی را برای ایرانیان ،اعتقاد عمیق به حضرت امام حسین (ع ) می داند. http://eitaa.com/joinchat/2809069591C5d884e4f60 ۹
1_31865966.mp3
9.69M
🎙بشنوید| صوت سخنرانی حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در ۲۴ اسفندماه ۱۳۵۲ درباره‌ی مراسم اربعین حسینی ☀️انجمن علمی تاریخ جامعه الزهرا س☀️ http://eitaa.com/joinchat/2809069591C5d884e4f60
🔰جلوه های فرهنگ برتر عاشورایی (نماد تمدن اسلامی شیعی) ✅یکی از دهها جلوه و بروز عینی "فرهنگ عاشورایی" هیئت های مذهبی هستند ؛ هیئت ها خودشان می توانند نوعی انعکاس و جلوه "تمدن اسلامی شیعه " محسوب شوند ؛ چون توانسته اند نوعی فرهنگ خاص را توسعه داده و به منصه ظهور اجتماعی برسانند ۰ در این مسیر اکثر شاخص ها و معیارهای تمدنی دیده میشود چنانکه شعر و ادبیات و سرود و نظم و همبستگی اجتماعی و تعاون و حوزه خطاب وسیع ملی و فراملی، رشد فضائل اخلاقی در قالب پرچم و زنجیر و علم و کتل و نذر و اطعام و دسته و ۰۰۰در مسجد و تکیه و بازار و مدرسه و شهر و روستا و حتی در بین سایر ادیان در بین ملل مختلف به وضوح دیده میشود۰ 🔴 این شرایط و ویژگیها باعث شده شیعیان در مکانهایی که در وضعیت اکثریتی هستند در یک حالت "برتری فرهنگی" در ایران و عراق و لبنان و بحرین و ۰۰۰قرار بگیرند، و در در نقاطی هم که در اقلیت قرار دارند، تمام قد و باشکوه و منظم در جغرافیای وسیعی با تنوع فرهنگی گسترده دیده شوند ۰ 🔵تنوع فرهنگی در ظهور و بروز اجتماعی و آئینی عاشورا در زبانها و ملیتهای مختلف معرف و موید "زیست تمدنی" گسترده ای در جغرافیای جهان اسلام می باشد ؛ گستره ای که یکی از مصادیق آن را می توان در راه پیمایی اربعین شاهد بود ۰ اینکه ما می توانیم از هنر عاشورایی و ادبیات عاشورایی و مناسک و فرهنگ عاشورایی در کنار سیاست عاشورایی و ملت عاشورایی سخن بگوئیم یعنی یک کلان روایت به نام "تمدن عاشورایی " در افق دید ما وجود دارد. ✅آفاق عاشورایی انقلاب اسلامی ایران - شهریور ۹۸ 🔴 دکتر موسی نجفی : اگر عاشورا بالاترین علت و نماد "هویت یابی شیعه " است و انقلاب اسلامی نیز متاثر از فرهنگ و ارزشهای عاشورایی است ، می توان این نتیجه را به وضوح ادراک نمود که انقلاب اسلامی مهمترین ماهیت وجودیش هویت بخشی و هویت یابی شیعی در سطح ملی و بین المللی و تمدنی می باشد۰ http://eitaa.com/joinchat/2809069591C5d884e4f60
🔹شب عاشورا شب اتمام حجت امام حسین(ع) با یاران و شب غَربال آنها!👇 ✅امام حسین(ع) در شب عاشورا یاران را درون خیمه ای بزرگ جمع نمود تا آنهایی که آمده اند برای پست و مقام، برای مال و غنیمت و برای دنیا، آنها را مرخّص کند وغربال نماید و دانه درشت ها را برچیند. پس در خطاب به یارانش فرمود : 《اَلا و انّی لا اظُنُّ یَومَاً لَنا مِن هولاء، الا و انّی قَد اَذَنتُ لَکُم فَانطَلَقُوا جَمیعَاً فی حِلِّ لَیسَ عَلیکُم مِنّی ذَمامُ!》 ♦️آگاه باشيد که يک روز بیشتر از عمر ما نمانده است. من امشب شما را مرخص کردم و بيعت خود را از گردن شما برداشتم بر شما حرجی نيست و شما را به اختیار خودتان گذاشتم. 《تَفَرَّقُوا في سَوادِ هذا اللَيلِ، وَ ذَروُني و هؤلاء القومَ، فانَّهُم لا يُريدُون غَيری!》 ♦️اينک ظلمت شب را غنيمت دانسته و هر يک به طرفی برويد. و مرا بگذاريد با اين گروه ستمکاری که آنان همه به جهت کشتن من جمع شدند، چرا که آنان غير از مرا نمی خواهند. کلام امام تمام شد و حضرت(ع) مشاهده کرد که کسی حضرت(ع) را تنها نگذاشت و حتی همگی تا پای جان ایستاده اند، و یک به یک وفاداری خود را به حضرت(ع) اعلام می کنند. اولین آنها حضرت عباس(ع) و بعد از ایشان امثال زهیر و حبیب و مسلم بن عوسجه و.. پس امام(ع) خطاب به آنان فرمود : 《فانّي لا أَعلَمُ أصحابَنا أَوفي و لا خيراً مِن أصحابي، و لا أهلِ بيتِ أبّرُ و أوصَلُ مِن أهلِ بَيتي؛ فَجَزاکُم اللهُ خَيراً》 ♦️به راستي که من اصحابي را بهتر و باوفاتر از اصحاب خود نمی دانم و اهل بيتي نيکوتر و صله کننده تر از اهل بيت خود نمي دانم، پس خدای متعال شما را جزای خير دهد. حضرت(ع) بعد از این جریان با خواهرش زینب کبری(س) دیدار کرد تا دل نگرانی ایشان را تسکین بخشد. حضرت زینب(س) فرمود : 《برادر! آیا یاران خود را خوب آزموده اى؟ و به پایدارى آنها پى برده اى؟ مبادا هنگام دشوارى دست از تو بردارند و تو را تنها بگذارند؟ امام (ع) در پاسخ فرمود : 《آرى به خدا سوگند آنها را آزموده ام. آنها را مردانى دلاور و غرنّده و سینه سپر یافتم، به كشته شدن در پیش روى من، بیش از علاقه طفل به پستان مادر، مشتاقند.》 📚منبع : ۱)الارشاد شیخ مفید، ص ۴۴۲ ۲)الدمعه الساكیه بهبهانی، ص۳۲۵ (ع) http://eitaa.com/joinchat/2809069591C5d884e4f60
📌 عبیدالله بن زیاد 🔰ابو حفص عبیدالله بن زیاد بن ابیه، از کنیزی به نام مرجانه زاده شد. برخی ابن زیاد را به طعنه به مادرش منسوب کرده و «ابن مرجانه» خوانده‌اند که اشاره به اتهام ناپاکی تولد عبیدالله دارد و در برخی منابع، به بدنام و زناکار بودن مادر او تصریح شده است. 🔰در نسب زیاد بن ابیه نیز اختلاف است و مشخص نیست پدر او کیست. از این رو،‌ وی را ابن ابیه (یعنی پسرِ پدرش) خوانده‌اند. گفته‌ شده ، زیاد را حاصل زنای خود با سمیه، مادر زیاد می‌دانست و بدین رو، ، زیاد را برادر خویش می‌خواند. 🔰ابن زیاد، بسیار خشن، بی‌رحم و بی پروا بوده و برخی از زندگی‌نامه‌نویسان از او با عنوان «جبّار» یاد کرده‌اند. 🔰معاویه پس از مرگ زیاد، عبیدالله را به حکومت خراسان منصوب کرد و در سال ۵۵، ۵۶ یا ۵۷ق او را از ولایت خراسان برداشت و به امارت بصره منصوب کرد. 🔰با آغاز قیام علیه السلام و اعزام نماینده او بن عقیل به کوفه، عبیدالله که خشونت وی و پدرش در سرکوب شورش‌ها و جنبش‌ها مشهور بود، در سال ۶۰ق با حفظ سمت به ولایت منصوب گشت. 🔰یکی از بزرگترین جنایات عبیدالله بن زیاد، به رساندن امام حسین علیه‌السّلام و یاران ایشان و به اسارت گرفتن حرم رسول خداست. او در سال ۶۵ق نیز قیام توابین را سرکوب کرد. 🔰مختار در پی هلاک ابن زیاد و کسان دیگری بود که در واقعه دست داشتند، ابراهیم بن را با سپاه به مقابله فرستاد. ابراهیم که می‌خواست قبل از ورود ابن زیاد به سرزمین عراق، به وی برسد، در ساحل رود خازر نزدیک روستایی به نام باربیثا در ۵ فرسخی موصل به لشکر شام رسید. در جنگ شدیدی که میان عراقیان و شامیان آغاز شد، ابن زیاد شکست خورد ( ۶۷) و همراه با یارانش به قتل رسید. براساس روایتی از ابومخنف، گویا ابراهیم بن اشتر خود در جنگ تن به تن، ابن زیاد را به قتل رسانید. 🔰 مختار سر ابن زیاد را به محضر محمد حنفیه و علیه السلام فرستاد، سر عبیدالله را وقتی محضر آوردند كه طعام میل می‏فرمود. 🔰امام فرمود: وقتی كه مرا در كوفه به مجلس ابن زیاد آوردند او طعام می‏خورد و سر بریده پدرم در كنار او بود. 💠 گفتم: خدایا! مرا نمیران تا سر ابن زیاد را به وقت طعام خوردن پیش من آورند، خدا را حمد می‏كنم كه دعای مرا اجابت فرمود. 💠 سپس امام فرمود: سر ابن زیاد را بدور اندازند و در ابن نما آمده كه امام سجده شكر كرد و گفت: 💠 «الحمد لله الذی اَدركَ لی ثاری من عدوّی و جزی اللّه المختار خیراً»؛ خدا را شكر می كنم كه انتقام خون مرا از دشمنم گرفت و خداوند به مختار جزای خیر عنایت كند. 📚 مفید، الاختصاص، ۱۳۷۹ق، ص۷۳. 📚 زرکلی، الأعلام، ۲۰۰۲م، ج۴، ص۱۹۳. 📚 طبری، تاریخ، ۱۳۸۷ق، ج۸، ص۶۴۳، ۶۴۹، ۶۴۶ و ۷۰۷-۷۱۳. (ع) http://eitaa.com/joinchat/2809069591C5d884e4f60
📝ج. ر . التون(نویسنده کتاب شیوه تاریخ نگاری ): ⭐️تاریخ " "هنر "است. به میزانی که جریان تحقیق، علمی باشد ، ارائه آن نیاز به نمایش و توصیف دارد تا از طریق واژگان صحیح ادا شود و خواننده را متقاعد کند.⭐️ @salehi6 http://eitaa.com/joinchat/2809069591C5d884e4f60
📌شمربن ذی ا لجوشن_ لعنه الله علیه_ 🔶کنیه اش ابوسابغه، از تابعین و رؤسای قبیلۀ هَوازِن و از تیره ضِباب بن کلاب بود و ازاین رو، او را کلابی یاد کرده‌اند. 🔸در مورد تاریخ ولادت شمر اطلاع درستی در دست نیست. 🔸وی را مردی ابرص و زشت روی توصیف کرده‌اند. 🔸امام حسین(ع) در روز عاشورا به شمر گفت : «رسول خدا(ع) راست گفت که گویا سگ سیاه و سفیدی را می‌بینم که خون اهل بیتم را می‌آشامد». 🔸پدرش ذوالجوشن به خواسته پیامبراکرم(ص) برای پذیرش اسلام اهمیتی نداد، اما پس از فتح مکه، چون مسلمانان بر مشرکان پیروز شدند، اسلام آورد. 🔸درباره مادر شمر نیز اطلاع چندانی در دسترس نیست. 🔸در واقعه کربلا، امام حسین(ع) پس از اهانت شمر، وی را پسر زن بُزچران خطاب کرده است. 🔸در زیارت عاشورا از شمر با لعن و نفرین یاد شده است. 🔷شمر در زمان امام علی(ع) : 🔸شمر بن ذی الجوشن در ابتدا از یاران امیرالمؤمنین امام علی(ع) بود. 🔸وی در جنگ صفّین، آن حضرت(ع) را یاری کرد و در مبارزه با اَدهم بن مُحرِز از ناحیه صورت به شدت مجروح گشت. 🔸اما بعدها از امام علی(ع) روی گرداند و جزء خوارج شد واز دشمنان پر کینۀ امام علی(ع) و خاندانش گشت. 🔷شمر در زمان امام حسن(ع) : 🔸شمر از مخالفین شدید امام حسن(ع) بود و در کوفه آشوب به راه انداخت و مردم را علیه امام حسن(ع) شوراند و از جمله کسانی بود که صلح را بر امام(ع) تحمیل کرد و سپس به معاویه پیوست. 🔸وی هنگام دستگیری حُجر بن عدی در سال ۵۱، جزء کسانی بود که نزد زیاد بن ابیه به دروغ شهادت داد که حجر مرتد شده و شهر را به آشوب کشیده است. 🔷شمر در زمان امام حسین(ع) : 🔸وقتی مسلم بن عقیل در سال ۶۰ قمری از سوی امام حسین(ع) به کوفه رفت، شمر از جمله افرادی بود که از طرف عُبیدالله بن زیاد، حاکم کوفه، مأمور شد مردم را از اطراف مسلم پراکنده سازد. وی در سخنانی مسلم را فتنه‌گر نامید و کوفیان را از سپاه شام ترساند. 🔸پس از آنکه امام حسین(ع) به کربلا رسید، عمر بن سعد، فرمانده لشکر کوفه، قصد جلوگیری از جنگ و خون ریزی داشت و به دنبال راه حل مسالمت آمیز بود، اما شمر، ابن  زیاد را که به نظر می‌رسید با قصد عمر بن سعد موافق است، به جنگ با امام تشویق کرد. 🔸در عصر روز نهم محرّم سال ۶۱، شمر با چهار هزار جنگجو و نامۀ تهدیدآمیزی از سوی ابن زیاد، برای عمر بن سعد به کربلا رسید. ابن سعد با دیدن نامه، خطاب به شمر گفت : کاری را که در آن امید صلاح بود تباه کردی. با این حال، عمر بن سعد دستور ابن زیاد مبنی بر اخذ بیعت از امام حسین(ع) یا جنگ با او را پذیرفت و شمر سردار سپاه او گردید. 🔸شمر از آنجا که با‌ ام البنین، مادر حضرت عباس(ع)، هم قبیله بود، در عصر تاسوعا عباس(ع) و برادرانش را خواهر زاده‌ خود صدا کرده و خواست تا امان نامه‌ای از ابن زیاد برای آنان بگیرد، اما آنها نپذیرفته و خود و امان نامه اش را لعن کردند و در کنار امام حسین(ع) ماندند. 🔸صبح روز عاشورا، شمر فرماندهی سمت چپ سپاه ابن سعد را برعهده گرفت و هنگامی که با خندق و هیزم  مشتعل در اطراف خیمه‌های امام(ع) و یارانش روبه رو شد، با امام(ع) گستاخانه سخن گفت. 🔷شمر در به شهادت رساندن امام حسین(ع) : 🔸شمر به تیراندازان دستور داد تا بدن امام را هدف قرار دهند. 🔸سپس با فرمان وی، همه به سوی امام(ع) حمله بردند و کسانی از جمله سِنان بن اَنَس و زُرْعَة بن شریک ضربه‌های نهایی را بر امام(ع) وارد کردند. 🔸دربارۀ کسی که سر امام حسین(ع) را از تن جدا کرد، روایات گوناگونی وجود دارد که در برخی از آنها از شمر نام برده شده است. به گفتۀ واقدی، شمر امام حسین(ع) را کشت و بر سینۀ امام حسین(ع) نشست و سر او را از قفا جدا کرد. 🔸وی اولین کسی بود که در روز عاشورا بر بدن امام حسین(ع) اسب تاخت. 🔸شمر بعد از شهادت امام حسین(ع) دستور غارت و آتش زدن خیمه ها را داد. 🔸شمر قصد داشت امام سجاد(ع) را که در بستر بیماری بود به قتل رساند، اما عده‌ای از جمله حضرت زینب(س) مانع او شدند. 🔸در پی قیام مختار ثقفی در سال ۶۶، شمر در جنگ علیه او  شرکت کرد، اما مختار، وی و دیگر امرای اموی را در جنگ شکست داد و شمر از کوفه گریخت. مختار جمعی را به همراه غلام خود (زِربی) در پی او فرستاد. شمر غلام مختار را کشت و به قریه‌ای گریخت و در آنجا پناه گرفت که برخی از سپاهیان مختار، شمر را محاصره کردند و در حالی که یارانش گریخته بودند، او را کشتند و سرش را نزد مختار فرستادند و بدنش را پیش سگان انداختند. مختار نیز سر شمر را برای محمد بن حنفیه و به نقلی برای امام سجاد(ع) به مکه فرستاد. 📚منابع : ۱)تاریخ مدینه دمشق ابن عساکر،ج۲۳،ص۱۸۶ ۲)انساب الاشراف بلاذری،ج۲، ص۴۸۲ ۳)طبقات ابن سعد، ج۶، ص۲۴ ۴)الارشاد شیخ مفید،ج۲، ص۹۶ ۵)وقعة صفین بن مزاحم، ص۲۶۷ـ۲۶۸ ۶)تاریخ طبری،ج ۵،ص۲۷۰ ۷)وقعة الطف ابومخفف،ص۱۲۳ـ۱۲۴ ۸)الارشاد شیخ مفید،ج۲، ص۸۷ـ۸۸ http://eitaa.com/joinchat/2809069591C5d884e4f60