🎥 عاقبت منتظرانی که بدون توبه از گناه ، زندگی می کنند 👤 استاد احسان عبادی @tark_gonah_1

🎥 موانع ظهور ⭕️ به کجا داریم می ریم؟ 👤 استاد علی اکبر رائفی پور #ظهور @tark_gonah_1

دعای روز بیست و یکم ماه مبارک رمضان 🆔 @tark_gonah_1

#جزء_خوانی (ویژه رمضان) ⭕️ جزء بیست و یکم 👤 استاد معتز آقائی 🆔 @tark_gonah_1

🎥 ما فقط یک حاجت داریم (ویژه شب های قدر) 👤 استاد علی اکبر رائفی پور ☑️ @tark_gonah_1

🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_صد_و_سوم #بخش_سوم بے حوصلہ شبڪہ هاے تلویزیون را زیر و رو میڪنم،یاسین ڪنارم نشستہ و با تبلتش بازے میڪند. پنج ماہ گذشت! پنج ماهِ سخت! سومین سالگرد هادے هم گذشت. در این پنج ماہ،روزبہ مدام سر زدہ دم درمان مے آمد یا بہ محل ڪار پدرم میرفت‌. سمانہ قدمے بر نمے داشت اما محسن،پدر روزبہ تقریبا پا بہ پاے روزبہ سعے در راضے ڪردن پدرم داشت! فرزاد چند پیغام نامفهوم رساند ڪہ چیز زیادے سر در نیاوردم. مهدے هم با پدرم بارها صحبت ڪردہ بود،اما بے فایدہ بود!راضے ڪردن پدرم ڪار هرڪسے نبود! در این مدت ڪمے با آرزو ارتباط برقرار ڪردہ بودم،بیشتر تلفنے! دختر آرام و مهربانے بہ نظر مے رسد،اگر بہ برادرش نرفتہ باشد! چندبارے بہ دیدن یاس رفتم،پسرش بے نهایت بانمڪ و تو دل بروست! سید هادے! یاس مے گفت اول با مهدے و فرزانہ صحبت ڪردند و سپس بہ درخواست مهدے و علیرضا از من هم اجازہ گرفتند! بیشتر با مطهرہ در ارتباطم،سعے میڪنم احتیاط ڪنم اما مطهرہ اجازہ نمیدهد! یا بہ خانہ ے مان مے آید،یا بہ خانہ اش دعوتم میڪند! نفس عمیقے میڪشم و موهایم را بہ بازے مے گیرم،وارد بیست و یڪمین سالِ زندگے ام شدہ ام! برایم این سن ڪمے عجیب و غریب است! احساس میڪنم میتواند سرنوشت ساز ترین سال زندگے ام باشد! شانہ اے بالا مے اندازم،بہ روزبہ فڪر میڪنم‌. بہ مردے ڪہ از سال قبل تا الان شاید ماهے یڪ بار بہ زور دورا دور دیدہ باشمش! یادم نمے آید ڪے صدایش را چہ از نزدیڪ چہ از پشت تلفن شنیدم! هر چہ مدت دورے مان بیشتر میشود،علاقہ ے من هم عمیق تر میشود! خودم هم باورم نمیشود،بتوان یڪ نفر را اینطور دوست داشت! باورم نمیشود وجودِ یڪ نفر انقدر حالم را خوب ڪردہ باشد! خصوصا با وجود این فاصلہ و ارتباط نداشتن! خیالش برایم تسڪین بخش است! تلاشے ڪہ براے بہ دست آوردنم مے ڪند قلبم را آرام مے ڪند! اگر بگویند بیست سال دیگر هم از روزبہ دور باش ولے علاقہ و تلاشش براے بہ هم رسیدن را دارے،با جان و دل قبول میڪنم! گاهے شیرینے عشق،در بہ هم رسیدن خلاصہ نمیشود! در معشوق خلاصہ میشود! معشوقِ خودِ عشق است! بودنش براے عاشقے ڪافیست! هر چند حضور فیزیڪے اش را نداشتہ باشے! لبخند ڪم رنگے میزنم،با صداے زنگ تلفن بہ خودم مے آیم‌. سریع بلند میشوم و بہ سمت تلفن میروم. جواب میدهم:بلہ؟! صداے عصبے پدرم مے پیچد:گوشیو بدہ مامانت! آرام مے گویم:سلام! مامان خونہ نیست! _علیڪ سلام! ڪجاست! سرم را تڪان میدهم:رفتہ خرید! نفس عمیقے میڪشد و با حرص اما آرام مے گوید:بهش بگو آخر هفتہ براے گل دخترش دارہ خواستگار میاد! قلبم مے ریزد! نڪند مثل چهار سال قبل برایم لقمہ گرفتہ باشد؟! بے اختیار مے پرسم:خواستگار؟! بلند مے گوید:بعلہ! بہ مرادت رسیدے! ولے دور منو خط بڪش دخترہ ے... حرفش را ادامہ نمیدهد! گیج میشوم،میخواهم دهان باز ڪنم ڪہ صداے بوق اشغال در گوشم مے پیچد! جملہ ے آخرش در سرم مے پیچد: "بہ مرادت رسیدے!" قلبم با هیجان مے تپد،زمزمہ وار میگویم:یعنے روزبہ! نفسم بند آمدہ! حالم را نمیفهمم! صداے زنگ پیام موبایلم باعث میشود بہ سمت اتاقم پرواز ڪنم! سریع وارد اتاق میشوم و موبایلم را برمیدارم،شمارہ ے روزبہ است! سریع پیامش را باز میڪنم! "چنان مُشتاقم اے دلبر بہ دیدارت ڪہ از دورے برآید از دلم آهے، بسوزد هفت دریا را... دارہ تموم میشہ فاصلہ مون..." بے اختیار مے خندم،تند تند مے گویم:باورم نمیشہ خدا! چطورے بابا راضے شدہ؟! پیام بعدے اش مے آید! "تو فقط بخند!" چشم هایم را مے بندم. زمزمہ وار میگویم:خدایا شڪرت! خدایا شڪرت! سپس نیشگونے از گونہ ام مے گیرم،نہ خواب نیست! نہ! نزدیڪ شدن بہ وصال،خیال نیست...! عشق باز معجزہ ڪردہ... زین پس فقط باید،آیہ آیہ #عشق خواند... ❤️جهانم پر از حس و حال ِتوئہ همہ خندہ ها دلفریبن ولے... فقط بهترین خندہ مالِ توئه❤️ پ.ن:شعرے ڪہ پایان این قسمت روزبہ فرستادہ بود،از عالیجناب سعدے هست. ادامه دارد... 🍃🍃🍃🍃 ✍نویسنده: #لیلی_سلطانی Instagram:Leilysoltanii

🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_صد_و_چهارم #سوره_ی_نهم #بخش_اول مضطرب بہ خودم در آینہ خیرہ شدہ ام،باورم نمیشود امروز روزبہ و خانوادہ اش بہ طور رسمے براے خواستگارے ام مے آیند! پدرم از آن روزے ڪہ تماس گرفت و گفت ڪہ روزبہ و خانوادہ اش براے خواستگارے خواهند آمد،با من سر سنگین شدہ! مادرم واڪنش خاصے نشان نداد و گفت تنها خوشبختے و خوشحالے ام برایش اهمیت دارد! اگر بہ این نتیجہ رسیدہ ام ڪہ ڪنار روزبہ خوشبختم،دیگر حرفے ندارد و همہ جورہ باید پاے انتخابم بمانم! نفسم را با شدت بیرون میدهم و زمزمہ میڪنم: اللّهُم غَیِّر سوءَ حالِنا بِحُسْنِ حالِڪْ! خدایا حال بدِ ما را بہ حال خوبِ خودت تغییر بدہ...! از آینہ دل میڪنم و آب را باز میڪنم،مشتے آب روے صورتم مے پاشم. سپس شیر آب را مے بندم و از سرویس بهداشتے خارج میشوم. یاسین روے زمین نشستہ و بے حوصلہ بہ نقطہ اے چشم دوختہ. مثلا قهر ڪردہ! نہ بخاطرہ خواستگارے! براے اینڪہ پدر و مادرم در مدرسہ ے فوتبال ثبت نامش نڪردہ اند! مادرم در آشپزخانہ مشغول چیدن میوہ ها و شیرینے هاست،از پدرم هم خبرے نیست! نگاهے بہ ساعت مے اندازم،عقربہ ها روے ساعت پنج توقف ڪردہ اند. هنوز تا آمدنشان خیلے ماندہ! وارد اتاقم میشوم،لباس هایے ڪہ چند روز پیش براے امشب خریدم،روے تخت جا خوش ڪردہ اند! شومیز سادہ ے سفید رنگے بہ همراہ سارافون و دامنے نیلے رنگ. یڪ لحظہ دلم مے گیرد! هیچ خبرے از شور و حال براے امشب در خانہ نیست! نہ غرغرهاے یاسین! نہ خندہ ها و شوخے هاے نورا! نہ تحڪم هاے پدرم و لبخندهاے ڪم رنگش! نہ توصیہ ها و دستور دادن هاے مادرم! پوزخند میزنم و زمزمہ میڪنم:چہ غریب دارے عروس میشے! تنها ڪسانے ڪہ ذوق داشتند مهدے و همتا و یڪتا بودند! از دیروز چندبار تماس گرفتند و گفتند اگر ڪارے دارم تعارف نڪنم و بگویم! ڪاش میشد براے مراسم امشب دعوتشان ڪرد! روے تخت مے نشینم و زانوهایم را بغل مے گیرم،چشم هایم را مے بندم و لبخند ڪم رنگے میزنم. هیچگاہ مثل امروز تا این حد از این خانہ خستہ نشدہ بودم! همہ ے ناراحتے ها را میگذارم ڪنار،مهم از این بہ بعد است! از این بہ بعد ڪہ #او را دارم! از این بہ بعد ڪہ طعم خوشبختے و آرامش را خواهم چشید... 💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕 شانہ را میان موهاے بلندم میڪشم و با اضطراب لبم را مے جوم،ساعت هفت و نیم است. پدرم تازہ بہ خانہ آمدہ و با چهرہ اے عبوس در پذیرایے نشستہ. ڪش سرم را برمیدارم و موهایم را دم اسبے مے بندم،شومیز و سارافون و دامن مرتب در تنم نشستہ اند. با وسواس مقدارے ڪرم برمیدارم و روے صورتم مے مالم،روسرے سادہ ے نیلے رنگم را هم برمیدارم و مدل لبنانے مے بندم. چند تقہ بہ در میخورد،بلند مے گویم:بفرمایید! در باز میشود و مادرم در چهارچوب در پیدا،نگاهے بہ سر تا پایم مے اندازد. _آمادہ اے؟! سرم را تڪان میدهم:بعلہ! سرے تڪان میدهد:چادرتم بردار بیا تو آشپزخونہ ڪمڪم! لبخند ڪم رنگے میزنم:چشم! چادرم را از روے تخت برمیدارم و از اتاق بہ همراہ مادرم خارج میشوم،یاسین را نمے بینم‌. رو بہ مادرم مے پرسم:پس یاسین ڪو؟! مادرم وارد آشپزخانہ میشود:تو اتاقشہ! قهر ڪردہ! پدرم مشغول خواندن مجلہ است و توجهے بہ ما ندارد،وارد آشپزخانہ میشوم و چادرم را روے صندلے میگذارم. مادرم سینے نقرہ اے رنگے روے ڪابینت میگذارد و فنجان ها و نعلبڪے هاے شیشہ اے را مرتب داخل سینے مے چیند. آرام مے پرسد:مطمئنے دیگہ؟! روے صندلے مے نشینم و انگشت هایم را در هم قفل میڪنم:مطمئنم! نگاهے بہ صورتم مے اندازد:من ڪہ از خدامہ با دل خوش برے و خوشبخت بشے! هرچے ام ڪہ باید میگفتمو گفتم! امیدوارم از انتخابت پشیمون نشے! چیزے نمے گویم،چند دقیقہ بعد یاسین وارد آشپزخانہ میشود و با اخم مے گوید:من گشنمہ! مادرم جدے مے گوید:سرت سلامت ڪہ گشنتہ! خب چے ڪار ڪنم؟! میخواستے بیاے سر میز شامتو بخورے! یاسین نگاهے بہ من مے اندازد و مے پرسد:غذا موندہ؟! نگاهے بہ قابلمہ مے اندازم:آرہ! برات بڪشم؟! سرش را بہ نشانہ ے منفے تڪان میدهد:خودم میڪشم! بشقاب و قاشقے برمیدارد و براے خودش غذا میڪشد،سپس بشقاب غذا بہ دست بہ سمت اتاقش میرود. از روے صندلے بلند میشوم،میخواهم ظرف شیرینے را ڪنار سینے بگذارم ڪہ صداے زنگ در بلند میشود. در دلم غوغا بہ پا میشود! پدرم نفس عمیقے میڪشد و بہ سمت آیفون میرود. سریع چادرم را برمیدارم و روے سرم مے اندازم،چند ثانیہ بعد در باز میشود. پدرم براے استقبال بہ حیاط مے رود،مادرم با سر اشارہ میڪند:بیا! مضطرب و خجول دنبالش راہ مے افتم،ڪمے بعد پدرم بہ همراہ محسن و پیرمردے وارد میشود. ادامه دارد... 🍃🍃🍃🍃 ✍نویسنده: #لیلی_سلطانی Instagram:Leilysoltani

💠اگر بخش پنجمِ (انسانی) وجودت، به بلوغِ لازم نرسیده باشه؛ شب قدرِ امسال هم مثل هر سال، برات یه شب معمولیه! 👈بجنب، داره دیر میشه! @tark_gonah_1

#تقدیر_در_شب_قدر 6⃣ 👤استاد محمد شجاعی #رمضان 🆔 @tark_gonah_1

دعای روز بیست و دوم ماه مبارک رمضان 🆔 @tark_gonah_1

#جزء_خوانی (ویژه رمضان) ⭕️ جزء بیست و دوم 👤 استاد معتز آقائی 🆔 @tark_gonah_1

📌 #طرح_مهدوی 📝 #رمضان ( #دعای_افتتاح ) 🔆 خداوندا با ظهور امام زمان، تعداد اندک ما را زیاد گردان... ✅ @tatk_gonah_1

🎥 مهم نزدیک شدن به امام زمانه نه دیدن ایشان 👤 استاد احسان عبادی 🆔 @tark_gonah_1

✅قَـــدْر = اندازه شبِ قــدر = شب اندازه 👈اندازه ی خودت رو بسنج! 👈اندازه ی خودت رو افزایش بده! @tark_gonah_1

#تقدیر_در_شب_قدر 7⃣ شب قدر میتوتی اندازه ی خودت رو محک بزنی! 👤استاد محمد شجاعی #رمضان @tark_gonah_1

🎥 امشب غوغا کنید! همیشه کنار گُود بودی، ایندفعه وسط گُودی! 📌 #انتشار_حداکثری 👤 استاد #پناهیان 🆔 @tark_gonah_1

❤️ یا رَبّـــــ ... #سحر_بیست‌و_سوم بنویس امضا ڪن اربعیـن پـاے پیـاده حـرم #ثارالله گریہ ڪن‌هاے حسین،من همہ ‌را بخشیدم بہ ترڪ هاے لـب خشڪ #اباعبدالله #بحق_حسیـن_ابن_علے_ع🌷 #الهــے_العفـو💚 @tark_gonah_1

🌙دعای روز بیست و سوم ماه مبارک رمضان 🆔 @tark_gonah_1

#جزء_خوانی (ویژه رمضان) ⭕️ جزء بیست و سوم 👤 استاد معتز آقائی 🆔 @tark_gonah_1

📌 #طرح_مهدوی 📝 #رمضان ( #دعای_افتتاح ) 🔆 خداوندا با ظهور امام زمان، خواری ما را به عزّت تبدیل کن... @tark_gonah_1

🎥 روایت فوق العاده ناب امام باقر (ع) درباره زمان ظهور امام زمان (عج) 👤 استاد احسان عبادی 🆔 @tark_gonah_1

🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_صد_و_چهارم #سوره_ی_نهم #بخش_دوم پشت سرشان هم سمانہ و فرزاد مے آیند،محسن با من و مادرم سلام و احوال پرسے مے ڪند. سپس بہ پیرمردے ڪہ ڪنارش ایستادہ اشارہ مے ڪند و مے گوید:آقاجون،پدرم هستن. گفتیم چون مراسم رسمیہ،بزرگتر هم با خودمون بیاریم! آقاجون گرم با با من و مادرم احوال پرسے میڪند،قد متوسطے دارد و چهار شانہ است،ڪت و شلوار خوش دوخت مشڪے رنگے همراہ با پیراهنے قهوہ اے رنگ بہ تن ڪردہ. همہ ے موها و ریش هایش یڪ دست سفید شدہ اند،چهرہ ے مهربان و نگاہ نافذے دارد. جعبہ ے شیرینے را بہ دستم مادرم میدهد و نگاهے بہ اطراف مے اندازد،مے گوید:انگار من مزاحم شدم! نباید بدون هماهنگے مے اومدم! مادرم سریع مے گوید:این چہ حرفیہ؟! مراحمید! والا پدر و مادرِ من خیلے سال پیش فوت شدن،اقوام همسرم هم اڪثرا یزد هستن. ان شاء اللہ براے بلہ برون و مراسما دعوتشون میڪنیم. آقاجون سرے تڪان میدهد:خدا رحمتشون ڪنہ! مادرم تشڪر مے ڪند و تعارف مے ڪند بنشینند،سمانہ بہ سمتمان مے آید. لبخندے مهربان روے لبش نشستہ،مانتوے بلند فیروزہ اے رنگے همراہ با روسرے آبے روشن بہ تن ڪردہ. با مادرم روبوسے میڪند و بہ سمت من مے آید،دستم را آرام مے گیرد و مے فشارد. سریع سلام میدهم و خوش آمد مے گویم،گونہ هایم را مے بوسد و آرام مے گوید:امیدوارم ما بزرگترا اشتباہ ڪردہ باشیم! خوشبخت بشید عزیزم! محڪم مے گویم:ممنون! لبخندش پر رنگ تر میشود و بہ سمت مبل ها مے رود و ڪنار فرزاد ڪہ ساڪت و جدے نشستہ،مے نشیند. نگاهم را بہ در مے دوزم،خبرے از روزبہ نیست! محسن سریع مے گوید:تو ڪوچہ جا نبود،روزبہ رفت ماشینو تو خیابون پارڪ ڪنه‌. چند لحظہ بعد روزبہ وارد خانہ میشود،ڪت و شلوار سورمہ اے سادہ اے همراہ با پیراهن شیرے رنگ بہ تن ڪردہ. موهایش را مرتب و سادہ آراستہ و صورتش را شش تیغہ زدہ! چشم هاے مشڪے رنگش برق مے زنند! سبدے از گل هاے رز منیاتورے سفید و قرمز،در دست دارد! بلند مے گوید:سلام! پدر و مادرم جوابش را مے دهند،نگاهش ڪہ بہ من مے افتد لبخندش پر رنگ تر میشود و گرم تر! زمزمہ وار مے گوید:سلام! حالتون خوبہ؟! خجول نگاهم را از صورتش مے گیرم و جواب میدهم:سلام خوش اومدید! آرام بہ سمتم مے آید و سبد گل را بہ سمتم مے گیرد،همانطور ڪہ سبد را از دستش مے گیرم مے گویم:خیلے ممنون! سنگینے نگاهش را احساس میڪنم! آرام مے گوید:خوبے؟ سرم را بہ نشانہ ے مثبت تڪان میدهم و چند قدم بہ سمت عقب برمیدارم‌. بہ سمت پدرم مے رود و دستش را دراز مے ڪند،پدرم بے میل دستش را مے فشارد و خوش آمد مے گوید. با اشارہ ے مادرم بہ سمت آشپزخانہ میروم،چند لحظہ بعد یاسین هم بہ جمع مے پیوندد. سبد گل را روے میز میگذارم،صداے آقاجون بلند میشود:خب! بدون مقدمہ و ڪش دادنِ مجلس بریم سر اصل مطلب! محسن بهم گفت این دوتا جوون بہ تفاهم رسیدن و همدیگہ رو میخوان. اگہ میشہ بہ آیہ خانم بگید بیان تو جمع،صحبت هاے اصلے رو شروع ڪنیم! پدرم سرفہ اے مے ڪند:بلہ این دوتا جوون همدیگہ رو میخوان! ولے ما هیچ تمایلے نداریم! نہ خانوادہ ے ما نہ خانوادہ ے شما! محسن مے خندد:این چہ حرفیہ جناب نیازے؟! ما ڪہ گفتیم بہ انتخاب روزبہ احترام میذاریم و با این ازدواج موافقیم! ڪے بهتر از آیہ جان؟! پدرم جدے مے گوید:شاید شما راضے شدہ باشید ولے ما نہ! سمانہ سریع مے گوید:همہ ے ما آرزوے خوشبختے بچہ هامونو داریم،نزدیڪ یڪ سال هرڪارے ڪردیم و هرچے گفتیم نتیجہ اے نداشت! بهتر نیست بہ جاے ابراز ناراحتے و مخالفت براشون دعاے خیر ڪنیم و خوشبختے شونو بخوایم؟! مادرم بلند مے گوید:درست مے فرمایین! بہ قولے میگن هرچے قسمتہ! حالا ما هے نخوایم و نذاریم اگہ خدا بخواد میشہ! نخواستن ما دیگہ اهمیتے ندارہ! آقاجون مهربان مے گوید:دقیقا! هر چے خدا بخواد همون میشہ و بندہ هاش ڪارہ اے نیستن! دیگہ از این بحث بگذریم! مادرم بلند مے گوید:آیہ جان! چایے رو بیار! محتاط قورے چاے را برمیدارم و یڪے یڪے فنجان ها را با وسواس پر میڪنم. یاسین وارد آشپزخانہ میشود و ظرف شیرینے را برمیدارد،نگاهے بہ صورتم مے اندازد و چشمڪ میزند:چہ خوشگل شدے! لبخند پر رنگے میزنم:برو بچہ جون! سینے را برمیدارم و بہ سمت پذیرایے راہ مے افتم،یاسین هم پشت سرم مے آید. همہ ے نگاہ ها بہ من دوختہ میشود،تنها فرزاد نگاهش را بہ فرش دوختہ. رنگ پریدہ و بد حال بہ نظر مے رسد! سردتر از همیشہ! ادامه دارد... 🍃🍃🍃🍃 ✍نویسنده: #لیلی_سلطانی Instagram:Leilysoltan

🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_صد_و_چهار #بخش_سوم بہ سمت آقاجون مے روم و سینے را مقابلش مے گیرم،مے گویم:بفرمایید! آقاجون همانطور ڪہ فنجان چایے را برمیدارد مے گوید:دستت درد نڪنہ! خدا حفظت ڪنہ دخترم! دست دیگرش را داخل جیب ڪتش مے برد و مشتے نقل معطر بہ جاے فنجانش مے گذارد! لبخند مهربانے تحویلم میدهد:سوغات مشهدہ! تبرڪہ! یڪے از خادماے حرم بهم داد.شیرینے زندگے تون باشہ! لبخند گرمے میزنم و بہ چشم هایش خیرہ میشوم:بهترین هدیہ اے بود ڪہ امروز میتونستم بگیرم! ممنونم! سرش را تڪان میدهد،سینے را مقابل محسن و سمانہ مے گیرم و سپس مقابل فرزاد! بدون اینڪہ نگاهم ڪند فنجان چاے را برمیدارد و زیر لب تشڪر میڪند. مقابل روزبہ مے رسم،همانطور ڪہ فنجان چایش را برمیدارد نقلے هم برمیدارد و تشڪر مے ڪند! بہ پدر و مادرم هم تعارف میڪنم و ڪنار مادرم مے نشینم. یاسین هم ڪنارم مے نشیند و نگاهش را میان اعضاے خانوادہ ے ساجدے مے چرخاند! محسن نگاهے بہ جمع مے اندازد و سرفہ اے مے ڪند،سپس رو بہ پدرم مے گوید:شما از شرایط تون بفرمایید! شرط هایے ڪہ دارید! مهریہ و شیربها و رسم و رسومات! پدرم جرعہ اے از چایش را مینوشد و میگوید:حق طلاق باید با آیہ باشہ! تنم یخ میزند! در روز خواستگارے چہ حرف و خواستہ ے خوبے! روزبہ جدے میگوید:مشڪلے نیست! محسن ابروهایش را بالا میدهد:دیگہ؟! پدرم فنجان چایش را روے میز مے گذارد:نباید آیہ رو مجبور بہ ڪارے یا تغییر ڪنہ! نگاهش را بہ من مے دوزد و دستش را بہ سمتم مے گیرد:یعنے این دخترے ڪہ این جا نشستہ چند صباح دیگہ ڪہ رفت خونہ ے گل پسرتون همین شڪلے باشہ! نہ یہ عروسڪ بزڪ ڪردہ و تغییر ڪردہ! سمانہ لبخند گرمے میزند و با تاڪید مے گوید:نہ روزبہ قرارہ آیہ رو تغییر بدہ! نہ آیہ روزبہ رو! قرارہ باهم سازش ڪنن! ازدواج ڪہ تعمیرگاہ نیست! پدرم نگاهش را بہ روزبہ مے دوزد و انگشت اشارہ اش را بالا مے گیرد،با تحڪم مے گوید:چند روز پیش اومدے پیشم قول دادے خوشبختش ڪنے! قول دادے از اون چیزے ڪہ من در نظر داشتم و دامادے ڪہ میخواستم با وجود معتقد نبودنت بهتر باشے! تو آیہ رو چند وقت پیش بہ من دوبارہ بخشیدے! سرِ اون تصادف! ولے من بہ تو نمے بخشمش! راضے نیستم از انتخابش! تا الان اونطور ڪہ میخواستم نبودہ ولے! ولے فقط بہ تو امانت میدمش! یادت باشہ قبل از اینڪہ زنِ تو بخواد باشہ،بیشتر از این ڪہ محرم و همدم تو باشہ دخترِ منہ! اگہ بیاد و بگہ پشیمونہ فرصت جبران ندارے! امانتمو ازت مے گیرم آقا روزبہ! حواست باشہ خیانت در امانت نڪنے! روزبہ بہ چشم هاے پدرم خیرہ میشود و محڪم مے گوید:تمام سعے مو میڪنم امانت دار خوبے باشم! هرچند ارزش خانم نیازے براے من خیلے بالاتر از این حرفاست! پدرم سرش را تڪان میدهد:هر چے خیرہ! سمانہ نگاهش را بہ پدرم مے دوزد:تصمیم تون براے شیربها و مهریہ چیہ؟! پدرم بہ مادرم اشارہ مے ڪند:شیربها با پروانہ خانمہ و مهریہ با خودِ آیہ! مادرم گلویش را صاف میڪند و لبخند میزند،ڪمے چادرش را جلو مے ڪشد. _طبق رسم و رسوم خانوادگے مون،آقا روزبہ باید چند تیڪہ از جهاز آیہ رو بخرن. پول شیربها رو براے زندگے خودشون هزینہ ڪنن! چند ثانیہ بعد همہ ے نگاہ ها روے من ثابت میشود،البتہ بہ جز نگاہ فرزاد! آقاجون لبخند بہ لب مے پرسد:مهریہ تو چے در نظر دارے؟! معذب نگاهم را بہ میز مے دوزم و بعد از ڪمے مڪث مے گویم:خب...! چهاردہ تا سڪہ! محسن مے پرسد:همین؟! سرم را تڪان میدهم:بلہ! آقاجون رو بہ پدرم مے گوید:شیرینے رو بخوریم آقاے نیازے؟! پدرم نفس عمیقے مے ڪشد:بفرمایید! محسن با خندہ مے گوید:پس مبارڪہ! گونہ هایم گل مے اندازند،خودم را روے مبل جمع میڪنم. سمانہ زیپ ڪیفش را مے ڪشد و جعبہ ے ڪوچڪ ربان پیچ شدہ اے بیرون مے آورد. بلند میشود و بہ سمتم مے آید،جعبہ را بہ دستم مے دهد و مے گوید:ناقابلہ آیہ جان! لبخند خجولے میزنم:چرا زحمت ڪشیدید؟! لبخندے تحویلم میدهد:چیز قابل دارے نیست! آقاجون،جعبہ ے انگشترے از داخل جیب ڪتش در مے آورد و دستش را بہ سمت سمانہ دراز میڪند. _سمانہ جان! بابا! اینم از طرف من بنداز دست عروسمون! سمانہ جعبہ را از دست آقاجون مے گیرد و باز مے ڪند،چند لحظہ بعد انگشترے با سنگ درہ نجف مقابلم مے گیرد. رڪاب ظریفے سنگ را در برگرفتہ و دور تا دور سنگ را نگین هایے بہ شڪل اشڪ در بر گرفتہ اند. روے سنگین حڪ شده:"یا زهرا (س)" سمانہ نگاهے بہ پدر و مادرم مے اندازد و مے پرسد:اجازہ هست؟! مادرم سرش را تڪان میدهد:صاحب اختیارید! سمانہ دست راستم را مے گیرد و انگشتر را داخل انگشتِ انگشترے ام مے اندازد. رو بہ آقاجون گرم مے گویم:خیلے قشنگہ! لطف ڪردید! ادامه دارد... 🍃🍃🍃🍃 ✍نویسنده: #لیلی_سلطانی Instagram:Leilysoltani