🌷بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌷 #راه_روشنایی : #دوری از #دشمنان اهل #بیت علیهم السلام ✨✨🌺 موضوع: #تولی_و_تبری🍃 #قسمت_بیست_و_ششم #برترین_عمل 🍃✨✨ شماره: ۱ من در کوفه هستم. در خانه شیخ احمد بَزَنطی! او یکی از یاران امام رضا علیه السلام می‌باشد و مردم به او علاقه زیادی دارند و به او احترام می‌گذارند. خانه شیخ احمد، محل رفت و آمد شیعیان است. من هم مهمان او هستم. آنجا را نگاه کن! گروهی از جوانان وارد خانه می‌شوند، آنان به دیدار شیخ احمد آمده اند، چه ادب و شکوهی دارند! همه دو زانو در برابر شیخ نشسته اند و منتظر هستند تا او برایشان سخنی بگوید و موعظه ای نماید. این جوانان می‌دانند که باید اعتقادات خود را فقط از اهل بیت علیهم السلام بگیرند و مسیر زندگی خود را با سخنان آنان تنظیم کنند. لحظاتی با سکوت می‌گذرد، تو به من نگاهی می‌کنی، گویا می‌خواهی بدانی چرا شیخ سخنی نمی گوید؟ شیخ به آنان همچنان نگاه پدرانه می‌نماید، او می‌خواهد تشنگی آنان به شنیدن سخن امام رضا علیه السلام بیشتر شود. اکنون شیخ از جا برمی خیزد، همه به احترام شیخ از جا برمی خیزند، شیخ چند قدم جلو می‌رود، از کنار تاقچه، صندوقچه کوچکی را برمی دارد و برمی گردد و سرجای خود می‌نشیند. او صندوقچه را باز می‌کند، نامه ای را از آن بیرون می‌آورد، آن را می‌بوسد و روی چشم می‌گذارد و آن را باز می‌کند و چنین می‌گوید: این نامه ای است که امام رضا علیه السلام برای من نوشته و در آن حدیثی از امام باقر علیه السلام را برای من بیان کرده است. نفس‌ها در سینه حبس شده است، سکوت است و سکوت. همه مشتاقند سخن امامِ خود را بشنوند، آنان می‌دانند که پیروی از سخن امام معصوم، تنها راه سعادت است. شیخ نامه را می‌خواند: «هر کس دوست دارد که بین او و خدا، هیچ حجاب و مانعی نباشد، هر کس دوست دارد خدا به او با مهربانی نظر کند، باید آل محمّد علیهم السلام را دوست بدارد و از دشمنان آنان بیزاری بجوید. به امامت امام زمانش اعتقاد داشته باشد، آگاه باشید هر کس چنین باشد خدا به او نظر مهربانی می‌کند و او هم به اوج معرفت می‌رسد». [۱] * * * همه شیعیان باید فکر کنند، آیا این سه ویژگی در آنان هست یا نه؟ همه ما آل محمّد علیهم السلام را دوست داریم، اگر چه اکنون امام زمان از دیده‌ها پنهان است، ولی ما به امامت او اعتقاد داریم و برای ظهورش، دعا می‌کنیم، خدا را شکر می‌کنیم که از این دو ویژگی، بی بهره نمانده ایم، امّا همه سخن در ویژگی دوم است! «دشمنی با دشمنان آل محمّد». آیا واقعا من این گونه هستم؟ آیا از دشمنان اهل بیت علیهم السلام بیزاری می‌جویم؟ باید فکر کنم! نکند که من هم مثل عدّه ای شده باشم که محبتِ دشمنان اهل بیت علیهم السلام در دلم جای کرده باشد؟ نکند من هم مثل عدّه ای به مذهبِ عشق، ایمان آورده باشم، همان مذهبی که می‌گوید من نباید با هیچ کس (حتّی با ستمکاران) دشمنی کنم! من نیاز به خلوت دارم، مرا تنها بگذار! هیاهوی زندگی کاری با من کرد که من فرصت نکردم با سخنان امامان معصوم آشنا شوم و به همین سادگی، نزدیک بود که راه را گم کنم! خدایا! مرا ببخش! ---------- 📚منابع: [۱]: . ابن عیسی عن البزنطی قال: کتب إلی الرضا علیه السلام: قال أبو جعفر علیه السلام: من سره أن لا یکون بینه وبین الله حجاب حتی ینظر إلی الله وینظر الله إلیه فلیتول آل محمّد ویبرأ من عدوهم ویأتم بالامام منهم، فإنه إذا کان کذلک نظر الله إلیه ونظر إلی الله: قرب الاسناد ص ۳۱۵، بحار الانوار ج ۲۷ ص ۵۱. ❌ #کپی فقط با ذکر #صلوات به نیت #فرج امام #زمان عج ❌ ~~~~⚜🔸💠🔸⚜~~~~~~~~ کانال نشر فضایل امیر المؤمنین علی علیه السلام 🔹⚡️🔸⚡️🔹 💫 @ya_amiralmomenin110 💫

🌹بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌹 #شيعه_و_پاسخ_به_چند_پرسش✨🍂🍂 #قسمت_بیست_و_ششم #شفاعت در #روايات 🔹🍃 گذشته از قرآن، در كتب حديث نيز روايات بسياري درباره شفاعت پيامبر اكرم (صلي الله عليه وآله وسلم) نقل شده است كه به برخي از آنها اشاره مي‌كنيم: ۱ پيامبر مي‌فرمايد: «إنّما شفاعتي لأهل الكبائر من أُمّتي» [۲]: شفاعت من مخصوص مرتكبان گناهان كبيره از امتم مي‌باشد. ظاهراً علت اينكه شفاعت را مخصوص مرتكبان كباير دانسته اين است كه خداوند در قرآن وعده داده كه هرگاه انسانها از گناهان كبيره اجتناب ورزند، آنها را خواهد بخشيد (نساء: ۳۱) و ديگر نيازي به شفاعت نيست. ۲ نيز مي‌فرمايد: «أُعطيتُ خمساً... و اُعطيتُ الشّفاعة، فادّخَرْتها لأُمّتي فهي لمن لا يُشرِك بالله» [۱]: از جانب خداوند پنج موهبت به من اعطا شده، و (از آن جمله) به من شفاعت داده شده، كه آن را براي امتم ذخيره كرده ام. شفاعت من در حقّ كساني خواهد بود كه به خداوند شرك نميورزند. براي آگاهي از شافعان روز محشر غير از پيامبر (مانند ائمه معصومين (عليهم السلام) و دانشمندان و شهداء) و نيز شفاعت شوندگان آنها به كتابهاي عقايد و كلام و حديث رجوع كنيد. ضمناً، بايد توجه داشت كه اعتقاد به شفاعت همچون اعتقاد به قبولي توبه نبايد مايه تجرّي افراد بر گناه شود، بلكه بايد آن را روزنه اميدي شمرده به اميد بخشودگي، به راه صحيح باز گردند، و بسان نوميدان نباشند كه به اصطلاح، آب را از سر گذشته مي‌پندارند و در نتيجه هيچگاه به فكر بازگشت به طريق صحيح نمي افتند. همان طور كه يادآور شديم اعتقاد به «اصل شفاعت در آخرت در چارچوب اذن الهي» از عقايد مسلّم اسلامي بوده و كسي نمي تواند در آن خدشه كند. حال بايد ديد كه آيا مي‌توان در اين دنيا نيز، از شافعاني چون پيامبر اكرم (صلي الله عليه وآله وسلم) طلب شفاعت نمود، و به تعبير ديگر، آيا درست است كه انسان بگويد: اي رسول گرامي، نزد خدا در حق من شفاعت كن (يا وجيهاً عندالله إشفع لنا عندالله)؟ در پاسخ بايد گفت: مشروعيت اين امر، تا قرن هشتم مورد اتفاق همه مسلمانان قرار داشته است و تنها از نيمه قرن هشتم به بعد برخي از اهل تسنن با آن به مخالفت برخاستند و آن را جايز ندانستند، در حالي كه آيات قرآني و احاديث معتبر نبوي و سيره مستمره مسلمين بر جواز آن گواهي مي‌دهد. زيرا شفاعت شافعان، در معني، همان دعاي آنان در حقّ افراد است، و درخواست دعا از فرد مؤمن چه رسد به پيامبر (صلي الله عليه وآله وسلم) بدون شك امري جايز و مستحسن است. از حديث زير كه ابن عباس از پيامبر (صلي الله عليه وآله وسلم) نقل مي‌كند به روشني استفاده مي‌شود كه شفاعت مؤمن، دعاي او در حق ديگران است: «هرگاه مسلماني بميرد و چهل مؤمن موحّد بر جنازه او نماز بگزارند خدا شفاعت آنان را در حق او مي‌پذيرد» [۱] . چه، مسلّم است كه شفاعت چهل مؤمن به هنگام اقامه نماز بر ميّت، جز دعاي آنان در حق او چيزي نيست. با مروري به اوراق تاريخ، مي‌بينيم كه صحابه پيامبر از آن حضرت در زمان حيات ايشان درخواست شفاعت مي‌كردند. ترمذي از انس بن مالك نقل مي‌كند كه مي‌گويد: از پيامبر درخواست كردم در روز قيامت شفاعتم كند. پيامبر فرمود: چنين خواهم كرد. به او گفتم: كجا شما را پيدا كنم؟ فرمود: در كنار صراط. [۱] . با توجه به اينكه واقعيت استشفاع، چيزي جز درخواست دعا از شفيع نيست، وقوع نمونه‌هايي از اين امر در عصر انبيا را مي‌تون از خود قرآن به دست آورد: ۱ فرزندان يعقوب، پس از فاش شدن گناهشان، از پدر خواستند از خداوند براي آنان طلب آمرزش كند. حضرت يعقوب نيز درخواست آنان را پذيرفت و به وعده خود در موعد مقرّر عمل كرد. [۲] . ۲ قرآن كريم مي‌فرمايد: هرگاه افرادي از امت اسلامي كه در حق خود ستم كرده اند، نزد پيامبر آمده و از او بخواهند براي آنان از خدا طلب آمرزش كند، آن گاه خود آنان استغفار كرده....... #ادامه_دارد ---------- 📚منابع: [۲]: من لا يحضره الفقيه، ۳: ۳۷۶. [۱]: خصال شيخ صدوق، ابواب پنجگانه، صحيح بخاري، ۱: ۴۲؛ مسند احمد، ۱: ۳۰۱. [۱]: ما من رجل مسلم يموت فيقوم علي جنازته أربعون رجلا لا يشركون بالله شيئاً، إلاّ شفّعهم الله فيه صحيح مسلم، ۳: ۵۴. [۱]: سألتُ النّبي أن يشفع لي يوم القيامة فقال أنا فاعل، قلت فأين أطلبك؟ فقال علي الصراط سنن ترمذي، ۴: ۴۲، باب ما جاء في شأن الصراط. [۲]: يوسف: ۹۷: قالُوا يا أَبانَا اسْتَغْفِرْ لَنا ذُنُوبَنا إِنّا كُنّا خاطِئينَ قالَ سَوْفَ أَسْتَغْفِرُ لَكُمْ رَبّي. ❌ #کپی فقط با ذکر #صلوات به نیت #فرج امام #زمان عج ❌ ⚜🔸💠🔸⚜ کانال نشر فضایل امیر المؤمنین علی علیه السلام 🔹⚡️🔸⚡️🔹 💫 @ya_amiralmomenin110 💫

🌹بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌹 #شيعه_و_پاسخ_به_چند_پرسش✨🍂🍂 #قسمت_بیست_و_ششم #شفاعت در #روايات 🔹🍃 ۲ قرآن كريم مي‌فرمايد: هرگاه افرادي از امت اسلامي كه در حق خود ستم كرده اند، نزد پيامبر آمده و از او بخواهند براي آنان از خدا طلب آمرزش كند، آن گاه خود آنان استغفار كرده و پيامبر نيز براي آنان از درگاه الهي آمرزش خواهد، خداوند توبه شان را مي پذيرد و رحمت خود را شامل آنان مي‌كند. [۱] . ۳ همچنين درباره منافقين مي‌فرمايد: هرگاه به آنان گفته مي‌شود بياييد و از پيامبر بخواهيد تا در حق شما استغفار كند، سرپيچي مي‌كنند و استكبار ميورزند. [۲] بديهي است چنانچه روگرداني از طلب استغفار از پيامبر، كه ماهيّتاً با طلب شفاعت يكسان است، نشانه نفاق و استكبار باشد، طبعاً انجام دادن آن نيز نشانه ايمان و خضوع در پيشگاه الهي خواهد بود. ضمناً از آنجا كه مقصود ما در بحث حاضر، اثبات جواز و مشروعيت درخواست شفاعت است، زنده بودن شخص شفيع در اين آيات، ضرري به مقصد نمي زند. زيرا اگر درخواست شفاعت از زندگان شرك نباشد، طبعاً درخواست آن از ميّت نيز شرك نخواهد بود، چون حيات و موت شفيع، ملاك توحيد و شرك نبوده و تنها چيزي كه هنگام درخواست شفاعت از ارواح مقدسه ضروري است شنوايي آنها مي‌باشد، كه در مبحث توسل، وجود ارتباط مزبور و سودمندي آن ثابت شده است. در اينجا بايد توجه نمود كه شفاعت خواستن مؤمنان و موحدان از پيامبران و اولياي الهي، با شفاعت خواستن بت پرستان از بتهاي خويش، تفاوت بنيادين دارد. زيرا موحّدان، با اذعان به دو مطلب اساسي، از اولياي الهي درخواست شفاعت مي‌كنند: ۱ مقام شفاعت، مقامي است مخصوص خدا و در اختيار او، چنانكه مي‌فرمايد: (قُلْ للهِِ الشَّفاعَةُ جَميعاً) (زمر: ۴۴): بگو شفاعت، تماماً از آنِ خداست، و: (مَنْ ذَا الَّذي يَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلاّ بِإِذْنِهِ (بقره: ۲۵۵): كيست كه بدون اذن وي حقّ شفاعت داشته و شفاعتش مقبول و مؤثر باشد؟ ۲ شفيعاني كه موحّدان دست التجا به سوي آنان دراز مي‌كنند، بندگان مخلص خدا هستند كه به پاس تقرب در درگاه الهي، دعايشان به هدف اجابت مي‌رسد. با توجه به اين دو شرط، تفاوت اساسي موحّدان با مشركان عصر بعثت در امر شفاعت روشن مي‌گردد: اولا: مشركان براي شفاعت آنها هيچ نوع قيد و شرطي قائل نبودند؛ تو گويي خدا حق خود را به بتهاي كور و كر تفويض كرده است! در حالي كه موحّدان، به رهنمود قرآن، مقام شفاعت را يكسره از آنِ خدا دانسته و پذيرش شفاعت شافعين را، منوط به اذن و رضاي الهي مي‌دانند. ثانياً: مشركان عصر پيامبر بت‌ها را عبادت مي‌كردند و مي‌گفتند «لا نعبدهم الا ليقربونا الي الله» و اعتقاد داشتند اين موجودات بي جان، سهمي از ربوبيت و الوهيت هستي را بر عهده دارند! حال آنكه موحدان، پيامبران و امامان را بندگان وارسته خدا شمرده و پيوسته به اين كلام مترنّمند كه: «... عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ» و «... عِبادِ اللهِ الصّالِحين» و هيچ گاه شفيعان خود را معبود خود نمي دانند. ببين تفاوت ره از كجا است تا كجا؟! بنابراين، استدلال به آياتي كه شفاعت خواهي مشركان از بتها را نفي مي‌كند بر نفي طلب شفاعت از اولياء الهي، كلامي كاملا بي پايه و قياسي نابجا خواهد بود. ---------- 📚منابع: [۱]: نساء: ۶۴: وَ لَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جاؤُكَ فَاسْتَغْفَرُوا اللهَ وَ اسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللهَ تَوّاباً رَحيماً. [۲]: منافقين: ۵: وَ إِذا قيلَ لَهُمْ تَعالَوْا يَسْتَغْفِرْ لَكُمْ رَسُولُ اللهِ لَوَّوْا رُؤُسَهُمْ وَ رَأَيْتَهُمْ يَصُدُّونَ وَ هُمْ مُسْتَكْبِرُونَ. ❌کپی فقط با ذکر #صلوات به نیت #فرج امام #زمان عج ❌ ⚜🔸💠🔸⚜ کانال نشر فضایل امیر المؤمنین علی علیه السلام 🔹⚡️🔸⚡️🔹 💫 @ya_amiralmomenin110💫

🌹بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌹 #فضایل_و_صفات_شیعیان_و_دوستان_ائمه_اطهار_علیهم‌_السلام 🌸🍂🍂 #قسمت_بیست_و_ششم #فصل_دوم: #فضائل شیعیان و #دوستان اهل #بیت علیهم السلام در #دنیا 🍂🌼 #محبين ائمه عَلَیهِم ُالسَّلام با #ایشان همراهند🔹🌸 أمَا واللَّهِ ما بَيْنَ الرَّجُلِ مِنكُم وبَيْنَ أَنْ يُقِرَّ اَللَّهُ عَيْنَهُ اِلاّ أَنْ تَبْلُغَ نَفْسُهُ هذا اَلمَكانَ« وَ أَوْمَأَ إِلَى حَلْقِهِ فَمَدَّ اَلْجِلْدَةَ »ثُمَّ أَعَادَ ذَلِكَ فَوَ اَللَّهِ مَا رَضِيَ حتي حَلَفَ فَقَالَ: وَاللَّهِ اَلَّذِي لاالَّه الاهوَ لَحَدَّثَنِي ابِي مُحَمَّدُ بْنُ عَلِىَّ بِذَلِكَ إنَّ النَّاسَ اَخْذُوا هَهْنَا وَ هَهنَا وأَنَّكُمْ أَخَذْتُمْ حَيثُ اخذَ اَللَّهَ انَّ اللَّهَ اِخْتارَ مِنْ عِبادِهِ مُحَمَّداً صَلَّي الله وَعليهِ وَ آلِهِ وَ اِخْتَرْتُمْ خِيَرَةَ اَللَّهِ فَاتَّقُوا اَللَّهَ وَ اوالأماناتِ اِلى الْأَسْوَدِ وَ الأَبْيَضِ وَ اِنْ كانَ حَروريّاً وانِ كانَ شَامِيّا [۳] ۱۰- امام کاظم عَلَیهِ السَّلام فرمودند: هر که نمی تواند به ما صله کند و چیزی ببخشد، پس به شیعیان فقير ما صله نماید و هر که نمی تواند قبرهای ما را زیارت کند پس قبرهای برادران صالح ما (شیعیان درستکار) را زیارت کند. ۱۱- رسول خدا فرمودند: هر که خوش دارد همچون من زندگی کند و همچون من بمیرد و در بهشت عدن ساکن شود باید پس از من ولایت علی را بپذیرد و به اهل بیت من اقتدا کند چرا که ایشان خاندان و عترت من هستند و از طینت من آفریده شده اند و از فهم و علم من بهره مند شده اند. پس وای بر کسانی از امت من که فضل و برتری آنها را تکذیب کنند و از ایشان ببُرند، خداوند ایشان را به شفاعت من نرساند. ۱۲- امام صادق عَلَیهِ السَّلام خطاب به اصحاب خود چنین آغاز سخن کردند: شما ما را دوست میدارید ولی مردم (غیر شیعه) نفرت مارا در دل دارند، شما ما را تصدیق کردید ولی مردم ما را انکار کردند، شما به ما وصل شدید ولی مردم به ما جفا کردند پس خداوند زندگانی شما را زندگانی ما، و مرگ شما را مرگ ما قرار داد، آگاه باشید قسم بخداوند بین مردی از شما و بین اینکه خداوند چشم او را روشن کند (عاقبت بخیر شود)، جز رسیدن جانش به این مکان نیست و با اشاره به حلق مبارکشان پوست آن را کشیدند (کنایه از مرگ) سپس آن را تکرار کردند و راضی نشدند مگر اینکه بر این مطلب قسم یاد نمودند، پس فرمودند: سوگند به خدایی که هیچ معبودی جز او نیست پدرم امام باقر عَلَیهِ السَّلام به من فرمودند: همانا مردم از اینجا و آنجا (دین خود را) اخذ می‌کنند و شما از جایی دریافت می‌کنید که خداوند به آن امر کرده، همانا خداوند از میان بندگانش محمد را برگزیده است و شما نیز برگزیده ی خداوند را برگزیده اید پس تقوا پیشه کنید و امانتها را به صاحبش برگردانید چه سیاه باشد چه سفید، از خوارج باشد و یا اهل شام. ۵- حب الأئمة عَلَیهِم ُالسَّلام لِمُحبِّيهم وَ أشياعِهِم ۱-عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ اَلصَّادِقِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قالَ: دَخَلَ أَبِي اَلْمَسْجِدَ فَاِذا هُوَ بِأُنَاسٍ مِنْ شِيعَتِنَا فَدَنَا مِنْهُمْ فَسَلَّمَ عَلَيْهِمْ ثُمَّ قَالَ لَهُمْ: واللَّهِ انِّي لَأُحِبُّ رِيحَكُمْ وَ أَرْوَاحَكُمْ وَ أنَّكُم لَعَليُّ دِينُ اللَّهِ ومَا بَيْنَ أَحَدِكُمْ وبَيْنَ أن يَغْتَبِطَ بِمَا هُوَ فِيهِ اِلاّ أَنْ يَبْلُغَ نَفْسُهُ هَاهُنَا- وَ أَشَارَ بِيَدِهِ الى حَنْجَرَتِهِ -فَاعِينُونا بِوَرَعٍ وَ اِجْتِهَادٍ وَ مَنْ يَأْتِمَّ مِنْكُمْ بِامامٍ فَلْيَعْمَلْ بِعَمَلِهِ أَنْتُمْ شُرَطُ اَللَّهِ وَ أَنْتُمْ أَعْوَانُ اَللَّهِ وَ اَنْتُمْ أَنْصَارُ اَللَّهِ وَ أَنْتُمُ اَلسَّابِقُونَ اَلاَوِلُونَ وَ أَنْتُمُ السَّابِقُونَ اَلاَخِرُونَ وَ أَنْتُمُ اَلسَّابِقُونَ الى اَلْجَنَّةِ قَدْ ضَمِنَّا لَكُم اَلْجِنَانِ بِأَمْرِ اَللَّهِ وَ رَسُولِهِ كَانَكُمْ فِي الْجَنَّةِ تَتَنَافَسُونَ في فَضائِلِ الدَّرَجاتِ كُلُّ مُؤْمِنٍ مِنْكُمْ صِدِيقٌ وَ كُلُّ مُؤْمِنَةٍ مِنْكُمْ حَوْرَاءُ قَالَ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَا قَنبَرُ! قُمْ فَاسْتَبْشِرْ فَاللَّهُ سَاخِطٌ عَلَى اَلْأُمَّةِ مَا خَلَا شِيعَتَنَا أَلاَ وَانِ لِكُلِّ شَيءٍ شَرَفاً وَ شَرَفُ الدِّينِ اَلشِّيعَةُ أَلاَ وَانِ لِكُلِّ شَيْءٍ عِمَاداً وَ عِمَادُ اَلدِّينِ اَلشَّيعَهُ أَلاَ وَانٍ لِكُلِّ شَيْءسِيداً وَ سَيِّدُ اَلْمَجَالِسِ مَجْلِسُ شِيعَتِنا ألا وانٍ لِكُلِّ شَيْءٍ شُهُوداً وَ شُهُودُ اَلْأَرْضِ سُكَّانُ شِيعَتِنَا فِيهَا أَلاَ وَانِ مَنْ خَالَفَكُمْ مَنْسُوبٌ إِلَى هَذِه الآية: «وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ خَاشِعَةٌ*عَامِلَةٌ نَاصِبَةٌ*تَصْلَى نَارًا حَامِيَةً» [۱] أَلاَ وَانٍ مَنْ دَعَا مِنْكُمْ فَدُعَاؤُهُ مُسْتَجَابٌ أَلاَ وَانِ مَنْ سَأَلَ مَنْ مِنْكُمْ حَاجَّهُ فَلَهُ بِهَا مِائَةٌ يَا