🍃 یک نفرشان #تسلیم مادر و خواهرش شد و زن دیگری گرفت. ولی هرگز آن زن را رها نکرد و تا آخر عمر آن زن با او بود. جالب است که سه نفر از این زنها هر کدام چند سالی از شوهرانشان بزرگتر بودند. آنها مردهایِ #وفاداری بودند و تا آخر عمر به زنهایشان وفادار ماندند. من سه نفر از آن #زنها را از نزدیک می شناختم آنها هم وفادار، خانه دار و بسیار #بانزاکت بودند. دو نفر از این مردان #بچه_دار نشدند، ولی سه نفر بچه دار شدند. گاهی آن #بچه_ها نیز مورد عتاب و خطاب، حرفهای #زشت این و آن واقع می شدند. یکی از همین بچّه ها در سن بیست و چند سالگی شهر را به خاطر همین حرف ها #ترک کرد.
🍂 من با عباس آقا بیشتر آشنا و #رفیق بودم. وقتی سی و پنج ساله بودم از او پرسیدم چرا بچّه دار نشدی؟ او گفت: راستش خیلی دلم بچّه می خواست ولی در دروازه را می شود بست در دهان مردم را نمی شود بست. دیدم آن بچّه از دستِ #زبان این مردم #عذاب خواهد کشید، از #خیر بچّه دار شدن #گذشتم.
🍃 من که نمی توانم این مردان را توصیف کنم، #شما خودتان کار بزرگ آنها را توصیف کنید #ازدواج آنها در مقطعی کوتاه تحت تاثیر احساسات یا عشق یا رحم و شفقت یا هر چیز دیگری انجام شده بود یک #بحث است، ولی آن مقاومت جانانه در طول نزدیک به نیم قرن #حرف_دیگری است کار در حد شاهکارِ #شاهکار است. آری در #گاراژ اگر کسانی بودند که زن و بچّه ی مردم را منحرف می کردند، اشخاصی هم بودند که #آب_توبه بر سر #منحرفین می ریختند و تا آخر عمر با آنها زندگی می کردند. آنها همه رقم متلک و #ناسزا را شنیدند ولی لحظه ای در کار خود #تردید نکردند.
🍂 بالاخره ماشین و گارژداری و مشاغل وابسته، شغل های جدیدی است که در مملکت پیدا شده است. اینها مشاغل سنتی هزار ساله نیستند. این مشاغل ریشه در تحولات تکنولوژیکی دارند و نوعی نو آوری اند و باید منشاء #تحولات فکری و اداری می بودند. ولی ما ماشین را گرفتیم و نوعی #فرهنگ خاص بر آن حاکم کردیم. فرهنگی که نه ایرانی و نه اسلامی و نه اروپایی است. گاراژ داری و ماشین داری نشانه ی آن است که ما در زمینه ی کسب تکنولوژی پیشرفت داشتیم ولی در زمینه ی فرهنگی دچار مشکل شدیم. همراه ماشین #فرهنگی پیدا شد که #زادگاهش ناکجا آباد است.
📚 شازده حمام/ ج ۱/دکتر محمد حسین پاپلی یزدی
📩 سمیّه خیرزاده اردکان.
📌 #دکترپاپلی با گفتن بعضی از قصّه ها در کتاب شازده ی حمام که البته همه ی این قصّه ها واقعی و حاصل حضور ایشان در لایه های مختلف اجتماع بوده است؛ فکر مخاطب را به #چالش می کشد؛ و لایه هایی را در مقابل دیدگانِ او به تصویر می کشد که عده ای از ترس بدنام شدن حتی از #ورود به این حوزه ها خودداری کرده و واهمه دارند و متاسفانه مشکلات به قوت خود همچنان باقی است.
@zarrhbin
🔘 اولین بار در کتابخانه....⁉️
🍃 ماجرای کتابخانه رفتن در اوایل شهریور بعد از ماجرای آقارضا اتفاق افتاد. من به مغازه ای نمی رفتم و باید در کوچه ها با بچه های همسایه بازی می کردم. بازی هم سرشکستنک دارد روز بعد از ماجرای تریاک، #مادرم گفت: تا باز شدن مدرسه یک ماه مانده است؛ من باید با تو چه کنم؟ توی #خانه نمی مانی؛ توی کوچه هم درست نیست ولو باشی. گفتم: من به #کتابخانه می روم. مادرم گفت: کدام کتابخانه؟ گفتم: #کتابخانه_مسجد_جامع. مادرم گفت: بچه، خانه ی ما این طرف شهر است و مسجد جامع آن طرف شهر، تو #چطور به مسجد می روی؟ تازه #معلوم نیست تو را راه بدهند. گفتم: من به کتابخانه می روم؛ مادرم گفت: #خدا عاقبتت را بخیر کند.
🍂 فردا صبح بلند شدم و #پیاده راه افتادم. از خانه ی ما تا مسجد جامع #یک_ساعت پیاده روی بود. البته اگر به جای خیابان از کوچه پس کوچه ها می رفتم راه کمتر می شد، ولی من هنوز راه مسجد جامع را از طریق کوچه پس کوچه ها و بازار #خوب نمی شناختم و لاجرم از خیابان رفتم. بالاخره وارد مسجد جامع شدم و به #کتابخانه_وزیری که هنوز در ابتدای کارش بود، رفتم. #ساختمان کتابخانه #قدیمی بود و هنوز ساختمان مجزایی که با کمک مرحوم مغفور آقای #هراتی ساخته شده را نداشت.
🍃 در آن زمان کتابخانه در قسمتی از دنباله ی #شبستان مسجد قرار داشت. من تا آن روز به هیچ کتابخانه ای نرفته بودم، #آداب کتاب گرفتن را نمی دانستم و حتی #اسم کتابی هم در #ذهنم نبود و کسی هم اسم کتابی را به من نگفته بود. تنها کتاب هایی را که نامشان را می دانستم؛ مختارنامه، اسکندرنامه، امیرارسلان نامدار، و حسین کرد شبستری بود. این کتابها را شب ها به طور دوره ای، با پسران آقای دبیری همسایه مان می خواندیم. من داستان آن کتابها را برای بچه های کلاس و زن های محله بازگو کرده بودم. خودم هم مقداری از آن کتابها را #بخصوص امیرارسلان و حسین کرد شبستری را خوانده بودم.
🍂 بالاخره وارد راهرو تنگ #کتابخانه شدم؛ #قلبم تاپ تاپ می تپید یازده دوازده سال بیشتر نداشتم #نگران این بودم که به من کتاب ندهند. اول راهرو، دم در کتابخانه یک قفسه ی شیشه ای بود و #کتابهایی داخل آن چیده شده بود من کتاب کوچکی دیدم با جلد چرمی، با رنگ سفید در عطف آن نوشته شده بود #حکمت_افلاطون؛ فکر کردم این هم کتابی است مثل کتاب حسین کُرد شبستری. به علاوه چون کتاب کوچکی (قطع جیبی) بود #فکر کردم برای من که #کوچک هستم خوب است. وارد سالن کتابخانه شدم، چند نفری مشغول #مطالعه بودند. #کتابدار پشت پیشخوان نشسته بود. مردی با #لباس_روحانی بود. سلام کردم. مرد گفت: #بچه اینجا چه می خواهی؟ گفتم: #کتاب. او پرسید: چه کتابی می خواهی؟ جواب دادم حکمت افلاطون. به محض شنیدن این #نام، مرد نعره ای زد که: بچه برو #گردوبازی کن، کتاب حکمت افلاطون می خواهی؟ برو #بیرون.
🍃 من می خواستم #گریه کنم و از #کتابخانه بروم. آخر من #کتاب_خواندن را دوست داشتم هم به مادرم #قول داده بودم که #روزها به کتابخانه می روم. بیش از یک ساعت پیاده روی کرده بودم و حالا این #آشیخ این طور با من #برخورد می کرد. صدای بلند کتابدار در همه #سالن پیچید. #مرد ۵۵_۵۰ ساله ای با کت و شلوار منظم و ریش جوگندمی از #خواندن دست کشید. او بلند شد و با صدای #ملایمی پرسید پسرجان چه می خواهی؟ به طرف من حرکت کرد و ضمن حرکت گفت: #آشیخ_محمدباقر با بچه ها #ملایمتر باشید. من گفتم: کتاب می خواهم، آن مرد پرسید: کدام کتاب را می خواهی؟ گفتم: کتاب حکمت افلاطون.
🍂 آن مرد به آشیخ محمدباقر گفت، لطفاً حکمت افلاطون را بدهید. آشیخ گفت: چشم حاجی آقا. کتاب حکمت افلاطون را به حاجی آقا داد. #حاجی دست مرا گرفت و با هم به حیاط کوچک کتابخانه رفتیم. حیاطی کوچک با چند درخت #انار که یکی دو میز و چند صندلی در آن چیده بودند در کنار اتاق کتابخانه بود( محل کتابخانه به قدری کوچک بود که نمی شد با آن سالن اطلاق کرد.) هیچ کس آنجا نبود. حاجی به من گفت: بنشین. از من پرسید، اصلاً می دانی افلاطون کیست؟ من که تا آن روز اسم افلاطون را نشنیده بودم، گفتم نه. حاجی درباره ی زندگی سقراط، ارسطو و یونان و فلاسفه ی بزرگ سخن گفت. بعد تا اذان ظهر یعنی حدود، ۳/۵ ساعت وقت گذاشت و چند صفحه ای از کتاب حکمت افلاطون را به من یاد داد. او درباره ی مُثُل افلاطونی #بحث کرد و چندین مثال زد.
🍃 صدای اذان که بلند شد حاجی گفت: پسرجان اسمت چیست؟ من اسمم را گفتم. حاجی #پدرم را شناخت و گفت خدا بیامرزدش با هم آشنا و دوست بودیم. اسم من هم #افشار است. بعد گفت: من به نماز می روم هر وقت خواستی بروی، کتاب را به آشیخ محمدباقر بده، ولی این دفعه که به کتابخانه آمدی کتاب #داستان بگیر و بخوان. من هم به آشیخ محمدباقر می گویم یک کتاب داستان به تو بدهد. اگر هم خواستی کتاب را ببری من #ضامن تو هستم.
@zarrhbin
👇👇👇👇