eitaa logo
ذره‌بین درشهر
17.3هزار دنبال‌کننده
60.2هزار عکس
9.3هزار ویدیو
187 فایل
آیدی جهت هماهنگی درج تبلیغات @Tablighat_zarrhbin شامدسایت‌‌‌‌:1-1-743924-64-0-4
مشاهده در ایتا
دانلود
🔘 نذر توسط بی بی صغری... ▫️قصّه ی هفته ی گذشته را اگر دنبال کرده باشید محلّه بالای منبر رفت و گفت: ایّها الناس! ای پول دارهای محلّه، بی بی صغری نذری کرده، ، و در آن شریک شده اند. زن های فقیر محلّه قند و چای می دهند. شما که ی علی(ع) و ابوالفضل العبّاس (ع) هستید چه کار کرده اید؟ ⬅️ حال بخوانیم بقیه ی داستان را از زبان خود ▪️ لازم است که فقط یک خاطره از محله ی ما که اجازه داد همه ی مردم از ادیان و مذاهب مختلف در سفره ی شرکت کنند و حتی یکبار نگفت چرا سفره ی ابوالفضل را در خانه زرتشتی پهن کرده اید و در حسینیه محله نینداخته اید، بگویم. ▫️حدود یکی دوسال قبل از نذر بی بی صغری، عده ای در محوطه ی بازی که بعدها اولین هنرستان یزد روی زمین آن ساخته شد، چادر زده بودند و گوسفندهایشان هم در زمین های درو شده اطراف شهر چرا می کردند. ▪️بعد از نماز صبح آقای محل در مسجد مسئله می گفت و بعد از مسئله می گفت: ای ، ای کاسب کارها، ای مسگرها، ای قلعگرها، مواظب باشید این چادرنشین ها سرشما نگذارند. دیگر نمی گفت و از پایین می آمد و به خانه می رفت؛ این مطالب را چند روزی کرد. ▫️اُستاد قاسم سفید گر که شاگرد قلعگری(قلنگری) بود و مرد ساده دل و رکی بود بلند گفت: معلوم است که چی می خواهی بگویی؟ چند روز است به این می گویی که این ، کلاه سرتان نگذارند. این کاسب کارهای محلّه ی ما از همه و حقه بازتر هستند. آقا مهدی بقال آن ها را که می خرد، می کند و که به آنها می فروشد می کند. آقا رضا عطار، تریاک به آنها می فروشد. (تریاک از سال ۱۳۳۴ قدغن شد و تا چند سال بعد از این از طرف ماموران برخورد جدی با آن نمی شد. اکثر ماموران شهربانی خود تریاکی شیره ای خراب بودند.) استاد قاسم ادامه داد: استادکار من گفته است دیگ هایشان را که سفید می کنی زیاد به کار نبر. حاجی سیف الله دوتا از گوسفندهایشان را داده و مریض کرده و بعد از آنها خریده است. دارند سر این بیچاره ها می گذارند؛ تو آشیخ چند روز صبح هی می گویی این چادرنشین ها سر کاسب کارها کلاه نگذارند. ▫️آشیخ گفت: استاد قاسم خدا بدهد که همیشه مایه ی خیری. من هم این حرف ها که تو زدی و درباره ی کاسب کارها گفتی از بعضی شنیدم و می دانم. به همین خاطر برای دوستانم شدم. خواستم بگویم که ای مردم خودتان را به یک من روغن و یک من آرد و ۲ مثقال تریاک و ۲ تا گوسفند به این نفروشید. آن ها سر جلو شما را می گیرند. آن جا متوجه می شوید که این، آنها هستند که برنده اند نه شما. عملا آنها با خود دارند سر شما کلک ها، می گذارند. استاد قاسم خواست حرفی بزند؛ آقای گفت: اگر در خانه کس است یک حرف بس است. والسلام و از منبر پایین آمد. ✅ و در ادامه دکتر اینگونه قصه را به پایان می برد.... در هر صورت آنچه در آن سالها می گذشت با آن چه امروز در جریان است حداقل ۴۰۰۰ سال فاصله زمانی دارد. خیلی از عصر کشاورزی وارد عصر صنعتی و فراصنعتی شدیم، عصر و صمیمیت های ساده، عصر قول و قرار به چک و سفته، عصر به عجله و شتاب، عصر و تسامح و زندگی مسالمت آمیزِ یهود، نصارا، سنی و شیعه، زرتشتی، کولی، کُرد و بلوچ حول محور و ، عصر سفره ی نذری ابوالفضل توسط بی بی صغری همه گذشت. ما در عصری شدیم که در مدرسه ها ، از عشق به و علی و فاطمه و امامان، از زورخانه ها و رشادت، و پایبندی به اصول را از و آموختیم. ی من از چه می آموزد؟! باید از بپرسیم. 📚 شازده حمام/ دکتر محمد حسین پاپلی یزدی 📩 سمیّه خیرزاده اردکان @zarrhbin
🔹 سال ۱۳۸۳ برای خرید به صرافی حاج سید اصغر مراجعه کردم، پسرش رضا در مغازه بود. او پس از حال و احوال گفت: در هم چند داریم، در دبی، لندن، مونیخ، هامبورگ، پاریس، لوس آنجلس و شیکاگو، اگر در این کاری داشتی به مراجعه کن. از رضا پرسیدم حاجی کجاست؟ گفت پدرم کمی بود به رفته هم به سر بزند هم به کتاب ها رسیدگی کند و هم برود و کند. 🔹 سال ۱۳۸۷ به حاج سید اصغر رفتم. طبقه بالای مغازه اش را خریده بود و مبلمان مفصلی کرده بودو در کنار کارهای صرافی دیگر هم می کرد به گفتم: می خواهم حاج اصغر آقا را ببینم از من پرسید وقت قبلی گرفته اید؟ گفتم: به حاج اصغر آقا بگویید است. خود حاج اصغر آمد و مرا داخل برد. 🔹 در ضمن صحبت گفتم: حاجی چند سال داری؟ گفت: ۷۶ سال. سر صحبت را باز کردیم ، پرسیدم: از رفقای قدیم یزدی ات خبر داری، گفت: تقریباََ همه اشان مرده اند، حتی آنها که ۱۶_۱۵ سال از من کوچکتر بودند، مرده اند. برادرهایم هم جز جوادمان که بیست سال از من جوان تر است، مرده اند. گفتم: جواد چه می کند؟ گفت: سال هاست را رها کرده و با یکی شده و در یزد دارد وضعش خیلی است. 🔹 قصه را با این اینگونه به پایان می برد. اگر حاج اصغر گدایی نکرده بود در سن ۷۶ سالگی سالم و توی دفتر اش روزانه جابجا می کرد و در نمایندگی داشت؟ یا او هم مثل حسن مقدس، عباس حمال، رجب، محمود حمال در سن ۶۰_۵۰ سالگی مرده بود؟ 📚 شازده ی حمام/ جلد ۱/ دکتر محمد حسین پاپلی یزدی 📩 سمیّه خیرزاده اردکان @zarrhbin
🍃 یک نفرشان مادر و خواهرش شد و زن دیگری گرفت. ولی هرگز آن زن را رها نکرد و تا آخر عمر آن زن با او بود. جالب است که سه نفر از این زنها هر کدام چند سالی از شوهرانشان بزرگتر بودند. آنها مردهایِ بودند و تا آخر عمر به زنهایشان وفادار ماندند. من سه نفر از آن را از نزدیک می شناختم آنها هم وفادار، خانه دار و بسیار بودند. دو نفر از این مردان نشدند، ولی سه نفر بچه دار شدند. گاهی آن نیز مورد عتاب و خطاب، حرفهای این و آن واقع می شدند. یکی از همین بچّه ها در سن بیست و چند سالگی شهر را به خاطر همین حرف ها کرد. 🍂 من با عباس آقا بیشتر آشنا و بودم. وقتی سی و پنج ساله بودم از او پرسیدم چرا بچّه دار نشدی؟ او گفت: راستش خیلی دلم بچّه می خواست ولی در دروازه را می شود بست در دهان مردم را نمی شود بست. دیدم آن بچّه از دستِ این مردم خواهد کشید، از بچّه دار شدن . 🍃 من که نمی توانم این مردان را توصیف کنم، خودتان کار بزرگ آنها را توصیف کنید آنها در مقطعی کوتاه تحت تاثیر احساسات یا عشق یا رحم و شفقت یا هر چیز دیگری انجام شده بود یک است، ولی آن مقاومت جانانه در طول نزدیک به نیم قرن است کار در حد شاهکارِ است. آری در اگر کسانی بودند که زن و بچّه ی مردم را منحرف می کردند، اشخاصی هم بودند که بر سر می ریختند و تا آخر عمر با آنها زندگی می کردند. آنها همه رقم متلک و را شنیدند ولی لحظه ای در کار خود نکردند. 🍂 بالاخره ماشین و گارژداری و مشاغل وابسته، شغل های جدیدی است که در مملکت پیدا شده است. اینها مشاغل سنتی هزار ساله نیستند. این مشاغل ریشه در تحولات تکنولوژیکی دارند و نوعی نو آوری اند و باید منشاء فکری و اداری می بودند. ولی ما ماشین را گرفتیم و نوعی خاص بر آن حاکم کردیم. فرهنگی که نه ایرانی و نه اسلامی و نه اروپایی است‌. گاراژ داری و ماشین داری نشانه ی آن است که ما در زمینه ی کسب تکنولوژی پیشرفت داشتیم ولی در زمینه ی فرهنگی دچار مشکل شدیم. همراه ماشین پیدا شد که ناکجا آباد است. 📚 شازده حمام/ ج ۱/دکتر محمد حسین پاپلی یزدی 📩 سمیّه خیرزاده اردکان. 📌 با گفتن بعضی از قصّه ها در کتاب شازده ی حمام که البته همه ی این قصّه ها واقعی و حاصل حضور ایشان در لایه های مختلف اجتماع بوده است؛ فکر مخاطب را به می کشد؛ و لایه هایی را در مقابل دیدگانِ او به تصویر می کشد که عده ای از ترس بدنام شدن حتی از به این حوزه ها خودداری کرده و واهمه دارند و متاسفانه مشکلات به قوت خود همچنان باقی است. @zarrhbin
🔘 ترس...‼️ 📌این قصه یکی از قصه های طولانی است که در ابتدای جلّد سوم کتاب شازده ی حمام آمده است که واقعاً حیف است اگر بخواهم آن را خلاصه کنم، چون ممکن است حق مطلب ادا نشود. بنابراین تمام و کمال برایتان می نویسم؛ فقط خواهشاً هرگونه قضاوت و نتیجه گیری را بگذارید برای پایان قصه که شاید بعد از چند هفته به اتمام برسد. 🍂 در سال ۱۳۹۱ مادرم ۸۸ سال دارد. البته وقتی پای سن و سال به میان می آید، مادرم طوری صحبت می کند که انگار ۵ سال قبل از من به دنیا آمده است. خودش می گوید موقع ازدواج ۱۶_۱۵ سال داشته است. ۸ سال بعد از مرا به دنیا آورده است، را شکر در ۸۸ سالگی روحیه اش خیلی خوب است. مادر هر روز بعدازظهر از به من تلفن می کند، اصرار دارد خودش به من تلفن کند. 🖋تقریباً هر روز خورد و خوراک من هست. هر روز می گوید نخور؛ کاهو، کلم، ماست و به خصوص گوشت گاو نخور. است سردی برای من سم است. مدام می گوید تو بچه ی هستی؛ پدرت تریاکی بوده است. آدمی که ی تریاک است سردی، بخصوص گوشت گاو نباید بخورد، من هم گاهی سربه سرش می گذارم، می گویم امروز گوشت گاو همراه با ماست و سالاد کاهو، کلم و خیارسبز خوردم. 🍂 او می گوید مادر "نا، نا" این ها را نخور، سردیت می کند، می شوی، از دستت در می رود تو هم نیستی؛ را بر می داری و روی کاغذ هر چه می خواهد، . مادرم راست می گوید، اگر من توی این جلد نوشتم که عده ای خوششان نیامد، سردی است؛ هر چه نوشتم مربوط به سردی است. زیر سر خیارسبز، ماست و گوشت گاو است، البته سعی می کنم آن قدر سردی نخورم که شوم. خودتان بهتر می دانید برای رفع سردی باید خورد نبات یزد هم یکی از بهترین نبات های دنیا است. 🖋 مادرم هر روز می گوید ، یزدی ها خیلی آدم های خوبی هستند، خیلی خیّرند. ۵۰ سال قبل آقای هراتی، رسولیان، صراف زاده در سرمای به مردم لحاف و تشک و ذغال می دادند. مادرم می گوید ، آقای حاج محمدحسین برخوردار، به آن خوبی ساخت. ، آقای رسولیان در تهران برای دانشجویان خوابگاه ساخت. حاج محمد صفار، روضه خوانی ها می کرد. آسیدمحمدآقا آب شرب شهر را مجانی می داد، بعد هم حسینیه ای عالی ساخت. ، آقای کراوغلی رئیس کارخانه ی اقبال بود و به می رسید. 🍂 آقای مسعودی آب انبار ساخت. آقای سید محمود عاشق مدینه هم بانی شد و آب انباری ساخت‌. ، خان بهادر چه کارهای خوبی کرد. خانواده های امین و گرامی و آگاه چه خدمات مهمی به یزد و کرمان و رفسنجان کردند. او به من می گوید مگر خودت نمی گویی آقای مهندس سید حمید گرامی به کارهای تو کمک می کند. مگر نمی گویی ۲ سال آزگار حقوق ۶ نفر کارمند تو را داد. کارمندانی که در به تو کمک می کردند. خوب این کارهای خوب را . 🖋مادرم می گوید عمو میرزا علی اکبر مقتدری کارهای خوب می کرد. آقای عباس استادان به و پاسبان ها عیدی می داد و کارهای خوب می کرد. ، زرتشتی ها چندتا ساختند و خیلی خوبی هستند. یهودی های بازار خان چقدر مردمِ بودند. همسایه های ما همه آدم های پول دار و ثروتمندی بودند. حاج محمد وزیری چقدر زحمت کشید تا ی وزیری را ساخت. ما پول دار بودیم، هیچ کم و کسری نداشتیم. ، یزدی ها خیلی مومن و بودند و هستند و خواهند بود. ، یزد شهر عالم بوده، هست و خواهد بود. 👇👇👇👇
چند کلامی از نگارنده ی .....🍃 با تیم مشغول هم فکری برای برگزاری هر چه بهتر ایام الله دهه ی فجر در چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی برای کانال بودیم. که هرکسی ایده و نظری قابل تامل و شایسته ای می داد که در این بین مدیر محترم کانال ذره بین در شهر به من پیشنهاد داد تا پای خاطرات پدرم از آن روزها بنشینم. و از خدا پنهان نیست از شما هم پنهان نباشد؛ که پدر قفلی روی خاطراتش از آن روزها زده بود که به روی هیچکس حتی منِ هم باز نمی کرد بنابراین بهترین فرصت دانستم تا پیشنهاد آقای طاهری را به ایشان منتقل کنم، شاید حاصل شود. که بعد از دادن این پیشنهاد به ، او نیز از آن استقبال نمود و من شدم نگارنده ی خاطرات بابا، که بازهم از خدا پنهان نیست و از شما هم پنهان نباشد من که عمری، عقده ها برایم تلنبار شده بود؛ فرصت را غنیمت شمردم. و علت تلنبار شدن عقده ها هم این بود که در جامعه و شهر کوچکی مثل شاهد حذفِ نام و عکس پدرم از گنجینه ها و کتاب ها بودم! که دلیلش را هم نمی فهمیدم و با خود می گفتم: "پس جای پدر من، کجای قصّه ی این است؟!" تا اینکه بزرگ شدم علت حذف نام او را در دانستم. راستی در کتاب شازده ی حمام اینچنین به می گویند: "که عقده های شما سبب نگارش کتاب شازده ی حمام شده است." که دکتر پاپلی در ادامه ی جمله ی دکتر مجیبیان در پاورقی کتاب اینگونه می نویسند:"که ای کاش تمام عقده ها منجر به نوشتن می شد." و جالب است بدانید که من را می پرستم زیرا در باز گویی خاطرات نه اسمی را حذف کردند و نه عکسی را، و او به من داد که اگر آدم ها، تو را گُم کردند تو هرگز آدم های قصّه ی زندگیت را گُم نکن؛ که این امر، بزرگترین، زیباترین و مفهومی ترین درس زندگی من بود. بازهم از آقای طاهری هم از جانب پدر و هم از جانب خودم نهایت تشکر و سپاس را دارم و از خداوند بزرگ توفیقات روزافزون ایشان را در تمام مراحل زندگی به خصوص عرصه ی را خواهانم. ✍سمیّه خیرزاده اردکان @zarrhbin
🔘 دلگرمی دل‌های یخ‌زده 🍃 📌 رسیدیم به پرده‌ی آخر از قصه‌ی عروسی مهری، بخوانیم ادامه‌ی داستان را از زبانِ تا پِی ببریم به واقعیت‌های جامعه‌ی ایرانی.... 🍂 البته همه خوب بلد بودند چه کنند تا رازی از پرده برون نیفتد. ولی در هر مرحله‌ای راز چند نفری بیرون می‌افتاد. وای به زمانی که پرده‌های قدیم برافتد! خوب، ما مردم طرفدار حرمت و پنهانکاری و و پوشیدگی بودیم و هستیم، شاید هم بهتر باشد چنین باشیم وگرنه سنگ روی سنگ بند نمی‌شود. چرا باید مردم خبر همه‌چیزمان داشته باشند؟ من می‌توانم قسم بخورم اوضاع قدیم اگر بدتر از حالا نبود، بهتر هم نبود ولی نمود ظاهری نداشت. خیلی گرفتاری‌ها را گردنِ نیندازید. فرهنگ ما و فرهنگ بشریت از دوره‌ی قوم لوط و سقراط، بیژن و منیژه همین طور بوده است که خوانده‌اید و می‌دانید‌ و ‌خودتان زندگی کرده‌اید. اگر واقعیت‌ها را نپذیرید، نمی‌توانید برنامه‌ریزی و کنید. 🍃 میلیاردها دلار پول خرج می‌کنید، آخرش بر می‌گردید سر خانه‌ی اول، حتی ، بعد می‌گویید همه‌اش تقصیر دیگران بوده است. "من نبودم دستم بود، تقصیرِ آستینم بود" همین است که هست. مگر پسرِ آدم (ع) برادرش را نکشت؟ من که فکر می‌کنم بچه‌ها و جوان‌های امروز از بچه‌ها و جوان‌های قدیم . 🍂 بچه‌های من که از خودِ من بهتر هستند. خدا را شکر! بچه‌های این دور و زمانه نمی‌توانند کار خلافی بکنند. اگر هم کاری بکنند، همه . حالا هم که قابلِ کنترل است. آخر آن تلفن‌های اولیه که قابلِ کنترل نبود، فقط اگر تلفنچی روی خط می‌رفت از رازِ آدم، باخبر می‌شد. 🍃 حالا سر چهارراه‌ها زیاد شده است. آدم‌ها احساس می‌کنند دائم تحتِ کنترل هستند. وقتی نزدِ مردم حاضر نیست، وقتی ، خدا را فراموش کرده‌اند، البته که باید زیاد شود. اول خدا و و انصاف را از مردم بگیرید، بعد دوربین مداربسته بفروشید. حالا که را فراموش کرده‌ایم، چرا خودمان نشده‌ایم؟ این هم جایِ سئوال است؟ 🍂 بالاخره رقیه و اکرم هر روز برای خواستگار پیدا می‌کردند. مهری می‌گفت می‌خواهد درس بخواند. سر و صدا می‌کرد. او می‌گفت: "مهری باید درس بخواند، باید شود. تا من زنده هستم، اجازه نمی‌دهم قبل از دیپلم عروسش کنید!" 🍃 در آن عصر و زمانه مردم هیچ تفریح و سرگرمی نداشتند. بزرگ‌ترین تفریح مردم تماشایِ دعوایِ دیگران بود. هنوز هم وقتی می‌شود، صدها نفر برای تماشا می‌آیند. وقتی می‌شود، ملت جمع می شوند. یکی از معظلاتِ نیروهای امدادی و انتظامی، تجمع بی‌جهت مردم است. البته، عدّه‌ای هم وسطِ تجمّع، جیبِ مردم را می‌زنند. مردم ندارند. "کمک کردن" بحث دیگری است، "تماشا کردن" بحثی دیگر. 🍂 در آن زمان تا در خانه‌ای صدا بلند می‌شد، زن‌های همسایه وارد آن خانه می‌شدند. تماشا می‌کردند. وساطت می‌کردند. خبر می‌بردند و خبر می‌آوردند. دلسوزی و دو به هم زنی می‌کردند. آشتی می‌دادند. فرهنگ ما، بلکه فرهنگ همه‌ی بشریت، است. وقتی می‌شود، عده‌ی زیادی کمک می‌کنند. عدّه‌ای هم می‌آیند اموالِ زلزله‌زدگان را می‌کنند. وقتی توی خیابان دعوا می‌شود، عدّه‌ای می‌آیند دعوا را ختم به خیر کنند. عدّه‌ای هم می‌آیند جیب تماشاگران را بزنند. در همه‌ی دنیا است. 🍃 تا صدا از خانه‌ی خلیفه محمدعلی بلند می‌شد، بمانجان، سکینه طزرجانی، زن اکبر آبکش، فاطمه قصابها، معصومه زن احمدآقا کلاه‌مال و صغری ورپریده و زهرا زردنبو و...‌ آن‌جا جمع می‌شدند. هر کدام هم با چندتا بچه. دعوای رقیه با مادرشوهرش و دخترش، تماشایی بود. دیگر نیازی به تئاتر و سینما نبود. هیچ هنرپیشه‌ای نمی‌تواند نقشِ آن‌ها را بازی کند. 🍂 البته شهربانو معمولاً بود و جوابِ عروسش را نمی‌داد. اگر خیلی عصبانی می‌شد، بر وصفِ حال می‌خواند. شعری که تا اعماقِ استخوانِ رقیه را می‌سوزاند. مادرم (خدیجه بیده) هزاران بیت شعر بلد است. می‌پرسم این شعرها را از که یاد گرفته‌ای؟ می‌گوید بیشترِ آن‌ها را از . ✅ پایان 📚 شازده حمام، جلد ۴ ✍ @zarrhbin
📌 🤝دیدار با امید ✅بخوانید ادامه‌ی ماجرای سفر به بلژیک و نظر ایشان در مورد جنگ و جنگ افروزی 🍀دخترم هما را دیدم . شاد شدم‌ .شادی پدری که یک سال است دخترش را ندیده است . هما هم شادمان شد‌. با وجود گلایه های بحقّی که از من دارد، با دیدنم خوشحال شد. محمد نگران بود . یک مرتبه گفت : 《آنجا هستند!》 به جای یکی دو نفر ، بیش از بیست نفر به استقبالش آمده بودند. گرم در آغوشش گرفتند. فکر کنم نگرانی‌اش برای تمام دوران تحصیلش از بین رفت. یکی از بهترین صفات ما شرقی‌ها ، و رفتار گرممان است. قدرش را بدانیم‌. رفته رفته ما هم داریم سرد می‌شویم. 🌿آیا آن جوان را بار دیگر خواهم دید؟ این کره‌ی خاکی کوچکتر از آن است که فکر می‌کنیم. عمری باشد، شاید روزی با هواپیمایی که او خلبانش است ، مسافرت کنم . مسافرتی با هدف ، این جنگ‌ها خودش بین آدم‌ها شکاف می‌اندازد. عده‌ای را جنگجو بار می‌آورد . عده‌ای فقط به فکر انتقام هستند . سال‌ها به تمرین نظامی می‌روند . می‌شوند که به دشمن لطمه‌ی جانی و مالی بزنند. تا خود در کدام نقطه و چگونه لطمه ببینند. عده ای از جنگ متنفر می‌شوند. می‌روند در جهت گسترش صلح کاری بکنند . در این جهان حفظ صلح صدها برابر از جنگ‌افروزی دشوارتر است. جنگ‌افروزی سودآور است . کارخانه های زیادی به کار می‌افتد . جنگ‌افزارها تولید می‌شود. کارخانه‌های داروسازی و وسایل پزشکی به کار می‌افتند . هتل‌های زیادی کسب درآمد می‌کنند . سیاستمداران برای مذاکرات مسافرت می‌کنند. صلح هم خرج دارد. 🍀اما جنگ مصرف کننده است. مصرفی که تولیدش در نقطه‌ی دیگری از جهان است. سرمایه‌داری تولیدکننده‌ی جنگ است . تولید‌کننده‌ی علم جنگ و جنگ‌افروزی است. بسیاری ، بلکه بیشتر مردم هم طرفدار هستند ‌. شعار 《زنده‌باد》 غریب مانده است. من در جایی دیگر هم گفته‌ام . هر ابزاری را که دانایی بیاورد منع می‌کنند و غیرقانونی می‌دانند و هر وسیله ای را که نادانی و خرافات بیاورد، تولید و دیگران را به استفاده از آن تشویق می‌کنند. 🌿 . حکام مستبّد می‌دانند بدون جنگ ،قدرت آن‌ها دوام نمی‌آورد. هرچند همه مستبدان جنگ افروز سرانجام نابود می‌شوند. اما اگر جنگ نباشد مستبدان همان چند صباح هم دوام نمی‌آورند. 🍀هوای استکهلم سرد و برفی بود. پارسال نوروز که به دیدن دخترم آمده بودم ، اول دو روز به خانه‌ی همکار و دوست‌قدیمی خانم حمیده نژادی و همسرش آقای جواد ثابت‌قدم رفتم. 🌿 دخترم بلیت اتوبوس استکهلم به اوپسالا را تهیه کرد. راهی اوپسالا پایتخت سابق سوئد می‌شویم. جایی که هما در دانشگاهش درس می‌خواند. دخترم دانشجوی است. در رشته‌ی ژنتیک درس می‌خواند. 🍀《لینه》دانشمند مشهور هم از این شهر و دانش آموخته‌ی همین دانشگاه است. پارسال دوست مراکشی‌ام دکار علی بن صالح نجیب، استاد همین دانشگاه ، مرا به آرامگاه لینه در کلیسای اعظم شهر برد. زندگی دکتر علی بن‌ صالح‌ نجیب‌ را پیش از این جداگانه نوشته‌ام. خانه‌ی هما حدود سه کیلومتر با شهر فاصله دارد 👇👇👇