eitaa logo
آیات و روایات اجتماعی
1.9هزار دنبال‌کننده
123 عکس
38 ویدیو
0 فایل
نقدها + پیشنهادات + ارسال آیات و روایات اجتماعی جالب + تحلیل های اجتماعی شما: @yahadi71 شیوه کار: https://eitaa.com/AyatRevayatEjtemai/3 فهرست مطالب: https://eitaa.com/AyatRevayatEjtemai/4 سایر فیش های مطالعاتی پراکنده: @Fishha
مشاهده در ایتا
دانلود
آیات و روایات اجتماعی
💠 مومن گنهکار را دوست بدار اما از عملش تبری بجو 🔸راوی به #امام_کاظم(ع) میگه: من یکی از #دوستان و مح
💠 یکی از دوستان گفتن مرز این مسئله کجاست؟ 💠 به نظرم شاخص، این فراز از زیارت عاشوراست: «إِنِّي‏ سِلْمٌ‏ لِمَنْ‏ سَالَمَكُمْ‏ / وَ حَرْبٌ لِمَنْ حَارَبَكُمْ / وَ وَلِيُّ لِمَنْ وَالاكُمْ / وَ عَدُوٌّ لِمَنْ عَادَاكُم» ➖ یعنی خود اهل بیت به ما یاد دادن، این رو ملاک و شاخص قرار بدید: با کسانی که دوست دار حسین هستند، دوست باشیم و با کسانی که دشمن حسین هستند دشمن باشیم. هر کس وارد این دایره شد، باید با او همانگونه تعامل کنیم که در روایات بالا ذکر شد، باید آنها رو حقیقتا دوست داشته باشیم، هرچند اهل خطا و گناه باشند، البته نسبت به عمل و کار خطایشان تذکر می دهیم، 🔺 اساسا دقیقا همینجا معنا پیدا میکند، یعنی به دنبال از او هستیم، چون محب حسین است، نه اینکه دنبال و طرد او باشیم 🔺 باید با این طیف گسترده از (ع)، هرچند اهل خطاهایی باشند، با محبت رفتار کرد، اهل ، گذشت، ، و همدردی بود. قطعا این دوستداران حسین، مراتبی دارند، خطاهایی دارند اما نباید این رشته دوستی را با آنها قطع کرد. باید با جامعه خود در تعامل سالم بود و در هر سطحی که هستند، بر محور شعار، «» جمع شد. ➕ نکته مهم این است که ما به دنبال شکل گیری این بستر هستیم تا به مرور و کم کم، دستگیری کنیم و را تبدیل به کنیم. در این نوع نگاه، صف بندی و روابط بر محور سلم و حرب با امام شکل میگیرد. ✳️ در این نوع نگاه، نباید ایجاد کرد، نباید را تبدیل به کرد، دوگانه و ، دوگانه های و ، ماجرای در دهه پنجاه، ماجرای کتاب یا ماجرای انگشتر دادن آیت الله به فرح یا ماجرای همه اینها مصادیقی از دوگانه های کاذب اند، نه به این معنا که مهم نیستند، بلکه قطعا مهم هستند اما پررنگ کردن آنها، متن کردن آنها، اصلی دانستن آنها، موجب تخریب و ایجاد دوقطبی های کاذب است. 📍آیات و روایات اجتماعی | عضو شوید📍
💠 ضرورت توجه به امیال و دوست داشتنی های همسر 🔺(ع): شوهر، در رابطۀ با همسرش، از سه چيز، بى‌نياز نيست: (لا غِنىٰ بِالزَّوجِ عَن ثَلاثَةِ أشياءَ فيما بَينَهُ و بَينَ زَوجَتِهِ‌) 1️⃣ با همسر، تا بدين وسيله، سازگارى و و او را به خود جلب كند. (و هِيَ المُوافَقَةُ لِيَجتَلِبَ بِها مُوافَقَتَها و مَحَبَّتَها و هَواها) 2️⃣ با همسر و دلبرى از او، با آراستن خود در چشم وى. (و حُسنُ خُلُقِهِ مَعَها، وَ استِعمالُهُ استِمالَةَ قَلبِها بِالهَيئَةِ الحَسَنَةِ في عَينِها) 3️⃣ فراهم آوردن همسر. (و تَوسِعَتُهُ عَلَيها) 🔻حضرت در نکته اول تاکید میکنند: مرد باید نسبت به همسرش، مشی موافقت گونه در پیش گیرد و با او ، و داشته باشد، تا بتواند موافقت، محبت و علاقه های همسرش را به خود جلب کند. 🔻البته که این نکته به معنای شوهر از همسر نیست بلکه تکنیکی است تا برای یک تعامل صحیح بنیان بشود. 🔺البته که در این بستر، اگر مرد چنین مشی ای را دنبال کند، آنگاه این همسر است که تابع محض او خواهد شد. و توجه به این نکته بسیار اساسی است لذا اسم این مشی مرد را نباید نامید. 🔻گاهی شنیده میشود که زن باید تابع محض شوهر باشد، اما فهم غلطی از این نکته وجود دارد؛ که توجیه کننده رفتار در خانه است و انگار این زن است که همیشه باید تابع مرد باشد، 🔻درحالیکه اولا باید یک در خانه ایجاد بشود تا در این بستر سالم، موافقت کلیه همسر نسبت به شوهر ایجاد بشود؛ که مسیر ایجاد این بستر سالم، همین موافقت شوهر با علاقه های همسر است. ▪️دو روایت شاهد مثال در ادامه خواهد آمد:👇👇 💢 آیات‌ و‌ روایات‌ اجتماعی | 👇 https://eitaa.com/joinchat/269877266Cf07fc0f3c9
آیات و روایات اجتماعی
💠 وقتی خرج کردن های باطل، درِ «توبه» و بازگشت اجتماعی را می‌بندد! 🔺امام باقر(ع) دربارۀ آيۀ شریفه «يَقُولُ: أَهْلَكْتُ مالًا لُبَداً؛ مى‌گويد: مال فراوانى را تباه كردم»(بلد:6)، فرمودند: مراد این آیه شریفه، است كه امیرالمومنین(ع) در روز ، پذيرفتن اسلام را به او پيشنهاد كرد اما او گفت: ➕ پس آن همه و ثروتی كه در راه با شما خرج كردم چه مى‌شود؟ او براى مبارزه با راه خدا، مال بسیاری را خرج كرده بود. در اين هنگام حضرت امیر او را كشت. (قالَ‌: فَأينَ ما أنفَقتُ فيكُم مالاً لُبَداً؟! و كانَ أنفَقَ مالاً في‌ الصَّدِّ عن سبيلِ اللّٰه) 📌پ.ن: ▫️این روایت، تصویر دقیقی از مکانیسم‌های «روانی–اجتماعیِ» مقاومت در برابر اصلاح را ارائه می‌دهد. آنچه در ظاهر و دشمنی است، اما در واقع می‌تواند محصول پیچیده‌ای از «ترس از ، خودفریبی، وابستگی به منافع و دارایی ها و...» باشد. ▫️در این ماجرا، وقتی عمرو بن عبدود میبیند پس از یک مبارزه طولانی با اسلام، با آن همه هزینه هایی که کرده است، اگر بخواهد مسلمان بشود، این در نگاه او و جامعه آن روز یعنی . لذا او اجازه نمیدهد مسیر حق را انتخاب کند، هرچند نسبت به مسیرِ غلطِ گذشته اش علم پیدا کرده باشد. ▫️لذا گاهی اوقات، افرادی که سرمایه‌ های خود را در مسیر غلط صرف کرده‌اند(چه سرمایه های مادی و چه هویتی و غیرمادی)، پذیرش خطا را نوعی و وجهه اجتماعی خود تلقی می‌کنند. در نتیجه از ، فرار می‌کنند، حتی اگر هزینه‌ی آن، نابودی شان باشد. این همان قدرت عجیب است. ▫️امروز نیز این مسئله صادق است، چه بسیار افرادی که عُمری در مسلکی به سر کرده اند، عمری خود را یا دانسته اند، عمری در مسیر یک مسلک فکری یا سیاسی یا فرهنگی، خود را هزینه کرده اند، عمری یا بوده اند یا... اما با اینکه امروز به اشتباه و خطاهای گذشته خود معترفند، ولی به خاطر همین ترس از زیان های روانی و اجتماعی، گزینه را کنار گذاشته و سعی میکنند بدون دردسر، همان مسیر غلط خود را ادامه بدهند یا صرفا به نحو شخصی، توبه کنند، نه علنی. ▫️شاید ماجرای ، مثال خوبی باشد، برای کسی که مقابل این فشار سنگین اجتماعی ایستاد و هزینه های آن را پرداخت اما نسبت به مسیر غلط گذشته اش، توبه اجتماعی کرد. ▫️فهم این مسئله که بسیاری از رفتارهای ضدحق گرایانه، نه از سر جهل، بلکه از سر نسبت به عواقب بازگشت به حق است، خود میتواند در مواجهه با حداقل برخی مخالفان، بسیار برای ما کمک کننده باشد، اینکه با رفتارها و کنش های خود مانند برخوردهای تند یا برچسب زنی و...، کاری نکنیم که مخالفین، در مسیر غلط خود، به بیافتند بلکه با و همراهی، مسیر بازگشت آنها به حق را هموار کنیم. ▫️البته که این چشم پوشی از حقیقت و اصرار بر خطاهای گذشته، خود جرمی بسیار بزرگتر از حرکت در مسیر غلط گذشته است. ▫️این مسئله حتی در زندگی ساده و روزمره خود ما نیز صادق است، فقط کافی است کمی در آن تأمل کنیم... 💢 آیات‌ و‌ روایات‌ اجتماعی|👇 https://eitaa.com/joinchat/269877266Cf07fc0f3c9
💠 از «فردی‌ترین کنش‌های انسانی» تا «عمیق‌ترین پیوندهای اجتماعی» 📝 تأملی در گزارشی از روز 🔺 میگوید را در عرفه دیدم، درحالی که زیاد درحال راز و نیاز بود. به او گفتم خداوند تلاش امروزت را دید. عبدالله گفت: به خدا قسم در اینجا حتی یک دعا برای خود نکردم و تماما دعایم برای بود. چرا که از (ع) شنیدم که میفرمود: ▪️هر کس براى خود، پشت سرشان دعا کند، از عرش ندا مى رسد که آن، براى خود تو خواهد بود، (يَقُولُ: الدَّاعِي لِأَخِيهِ الْمُؤْمِنِ بِظَهْرِ الْغَيْبِ يُنَادَى مِنْ أَعْنَانِ السَّمَاءِ، لَكَ بِكُلِّ وَاحِدَةٍ مِائَةُ أَلْفٍ) ▪️و من نخواستم از صد هزار برابر دعاى فرشتگان [که یقیناً است] دست بردارم! و براى خودم دعا کنم که نمى دانم مستجاب خواهد شد یا خیر! (فَكَرِهْتُ أَنْ أَدَعَ مِائَةَ أَلْفٍ مَضْمُونَةً لِوَاحِدَةٍ لَا أَدْرِي أَجَابَ إِلَيْهَا أَمْ لَا) 📚 رجال الكشي، ص586. 📌پ.ن: ▫️، نماد عارفانه ترین روزِ مناجات و نیایش با خداست. این روز در ظاهر، صحنه‌ی خلوت فرد با معبود، و لحظه‌ای است که دل از همه بریده و با زمزمه‌ای بی‌واسطه، به آسمان پیوند می‌خورد. ▫️اما در طراحی شورانگیز الهی، همین لحظه‌ی به‌ظاهر فردی، به گونه‌ای سامان می‌یابد که عمیق‌ترین وجوه نیز در آن متجلی شود. ▫️اساسا طراحی های الهی اینگونه است، در فردی ترین مصادیق نیز، حاوی عمیق ترین جلوه های اجتماعی است. ▫️گویی خداوند، حتی در خصوصی‌ترین خلوت‌ها، نگاهی اجتماعی دارد؛ حتی آن‌گاه که انسان در اوج خلوت با ربّ خویش است، باز مأمور به است، دعا برای مومنین، همدلی و همراهی با برادران ایمانی است. در این طراحی، فرد و جمع از هم گسسته نیستند؛ بلکه عجین و درهم تنیده‌اند. ▫️پس نیایش، صرفاً ابزار خواستن نیست؛ بلکه زبان تربیت اجتماعی است، لذا عرفه تنها میدان اشک و آمرزش فردی نیست؛ عرصه‌ای است که در آن، انسانِ مؤمن می‌آموزد برای خود، جز از طریق دیگری نخواهد. اینجاست که راز استجابت دعا از زبانی که گناه نکرده ای آشکار میشود. ▫️خداوند به (ع) وحى کرد که: مرا با زبانى بخوان كه با آن نكرده‌اى. (ادعُني علىٰ لسانٍ لم تَعصِني به) موسى گفت: چنين زبانى را از كجا بياورم‌؟ خداوند فرمود: مرا از زبان بخوان. (ادعُني عَلى لِسانِ غَيرِك) [عدة الداعي و نجاح الساعي، ص131] ▫️یکی از آثار این طراحی، و اجتماعی است. طراحی ای که بذر ، و پیوندهای ناپیدا را میان افراد می‌کارد. وقتی انسان، نه تنها برای خود، بلکه برای برادر دینی‌اش دعا می‌کند، آن‌ هم در غیاب او، در حقیقت در حال فراتر رفتن از «مرزهای فردی» و ورود به قلمرو «حیات اجتماعی» است. ▫️این کار، تمرینی است برای رهایی از ، و منفعت طلبی که جزو مولفه های ذاتی است. وقتی کسی برای رهایی دیگران از رنج، برای موفقیتشان، برای خوشبختی‌شان، دست به دعا برمی‌دارد، ناخودآگاه درون خود را با نوعی مهر اجتماعی و دغدغه‌ی جمعی شکل می‌دهد. در این لحظات، فرد می‌فهمد که حالِ او به حال دیگران گره خورده و شکوفایی شخصی‌اش، جدا از سعادت جمعی نیست. ▫️چنین ساختاری، به شبکه‌ای از دل‌های متصل و هم دل تبدیل می‌شود. هر کس، بی‌آن‌که وظیفه‌ای قانونی بر دوشش باشد، خود را در برابر دیگری مسؤول می‌بیند. این ، «جوهره‌ی اخلاق اجتماعی» در نظام دینی است. اعضای چنین جامعه ای، نه‌فقط کنار هم، بلکه برای هم زنده‌اند. ▫️البته که حبّ ذات و نفس، ذاتی ِهمه انسان هاست لذا خداوند با طراحی پاداشی عظیم برای چنین کاری، بستر حرکت اجتماعی برای رسیدن به آن قله را آماده کرده است. یعنی این نسبت خیره‌کننده پاداش، فراتر از یک وعده پاداش فردی است؛ بلکه نشان از یک الگوی تربیتی و شبکه‌محوری است که میخواهد انسان ها را به سمت هدفی خاص سوق داده و جامعه را براساس آن تنظیم کند. ▫️در واقع، در جامعه‌ای که همه فقط برای خود بخواهند، حس رقابت، انزوا، و فردیت رشد می‌کند. اما اگر ساختار پاداش‌ها به‌گونه‌ای طراحی شود که «»، از مسیر «» عبور کند، درچنین جامعه ای، اعضای آن، نه در تقابل با یکدیگر، بلکه در نوعی هم‌افزایی پنهان، برای هم برکت می‌آورند. ▫️سوالی مهم: حال چگونه با زبانی که گناه نکرده ایم یعنی همان زبان دیگران، برای خود دعا کنیم؟ سطح نازل آن این است که به دیگران بگوییم، تا برای ما دعا کنند اما سطح بالاترش این است که به نحوی در ، زیبا برخورد کنیم و کمک کار دیگران باشیم، که هرگاه دیگران به یاد ما می افتند، بگویند خدا اجرش دهد، . 💢 آیات‌ و‌ روایات‌ اجتماعی|👇 https://eitaa.com/joinchat/269877266Cf07fc0f3c9
💠 «همدلی و اتحاد ملی»، گوهری نایاب که با پول نمیتوان خرید!! 🔸خداوند چگونه نصرت خود را بواسطه مردم، بسط میدهد؟ 🔺انفال: آیه 62 ▫️«فَإِنَّ حَسْبَكَ اللَّهُ هُوَ الَّذِي أَيَّدَكَ بِنَصْرِهِ وَ بِالْمُؤْمِنِينَ» ▫️خدا براى تو بس است، چون اوست كه با خودش و كمك و توده های ، از تو پشتيبانى كرده و نصرت میدهد. 🔺انفال: آیه 63 ▫️«وَ أَلَّفَ بَيْنَ قُلُوبِهِمْ لَوْ أَنفَقْتَ مَا فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا مَا أَلَّفْتَ بَيْنَ قُلُوبِهِمْ وَ لٰكِنَّ اللَّهَ أَلَّفَ بَيْنَهُمْ إِنَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ» ▫️خداوند دل‌هاى مسلمانان را به یکدیگر زده و و مهربانی ای میان آنها ایجاد کرد؛ كه اگر تمام دارايى‌هاى روى زمين را خرج مى‌كردى، باز هم نمى‌توانستى چنین ، و همدلی ای ایجاد کنی؛ ولى خداوند این اتحاد و را ایجاد کرد؛ چون او شكست‌ناپذيرِ حکیم است. 🔺انفال: آیه 64 ▫️«يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ حَسْبُكَ اللَّهُ وَ مَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ» ▫️پيامبر! و مومنانی که پیروِ تو هستند، تو را بس است. 📌پ.ن: ▫️خداوند در اینجا تاکید میکند که پیامبر و امام جامعه را به دو طریق نصرت و تأیید میکند: 1. نصرت به طریق و غیبی 2. نصرت به طریق و مومنین ▫️در ادامه خداوند طریقه نصرت بواسطه مردم را بدین صورت توضیح میدهند که خداوند میان دل های مومنین، ، و مهربانی ایجاد میکند. همین الفت، اتحاد و «» که میان مردم و محبتی که بین مردم و امام جامعه شکل میگیرد، باعث پیروزی بر دشمن میشود. ▫️اگر امروز ملت ایران بر دشمن صهیونی پیروز میشود، نباید نقش برجسته «همدلی و » را نادیده گرفت، انسجامی که خدا آن را به ما هدیه داده و ایجاد میکند. ▫️جالب اینکه قرآن تاکید میکند، این همدلی و انسجام، گوهری است که اگر همه دارایی های مادی خود را هزینه میکردید، نمیتوانستید آن را ایجاد کنید، اما خداوند آن را به شما هدیه داد و همین عامل منجر به پیروزی شما شد. ▫️شاید بتوان مهمترین عاملی که رژیم صهیونی را بر حمله به ایران اسلامی تحریک کرد، همین عامل دانست، اینکه تصور میکرد مردم دیگر پشتیبان حکومت دینی نیستند، اینکه میان خود مردم به شدت و افتاده است، میان مردم و حکومت شکرآب شده است. البته شواهدی هم برای خودش دست و پا کرده بود: از گرفته تا اعتراضات خیابانی، از تا و و... ▫️اما همه دیدیم که دشمن تصور خام و غلطی داشت. مردم همه متحد شدند، یک همدلی و انسجام عجیبی شکل گرفت و این چیزی نبود جز . 📚 رک: کتاب انقلاب اسلامی و ریشه های آن، نوشته آیت الله مصباح، ص126. ➕مطالعه برخی از کلمات آیت الله خامنه ای ذیل آیه شریفه. 💢 آیات‌ و‌ روایات‌ اجتماعی|👇 https://eitaa.com/joinchat/269877266Cf07fc0f3c9