. 🌻 مسلمان شدن يك قريه بودايى يكى از تجار آفريقا كه اكنون مردى دانشمند است به نام (محمد شريف ديوجى) برنامه‌اش اين است كه هر سال دهه (عاشورا) به طور رايگان براى تبليغ و برگزارى مراسم عزاداران امام حسين عليه السلام به يكى از قريه هاى آفريقا مى رود، او تعريف كرد: وقتى در آفريقا به يكى از قريه‌ها وارد شدم كه واعظ و خطيب نداشت من آمادگى خود را براى سخنرانى اعلام كردم، اهل قريه هم خيلى خوشحال شدند. وقت نماز رسيد اما هر چه گوش دادم صداى اذان نشنيدم بعد به خانه‌اى كه سياه پوش بود و جمعيت زيادى براى عزاداران موج مى‌زد وارد شدم و به يكى از افراد مجلس گفتم: چرا در محل شما صداى اذان شنيده نمى‌شود؟ جواب داد اذان چيست؟ گفتم: اذان براى نماز. گفت: نماز چيست؟ گفتم: شما چه مذهبى داريد؟ جواب داد ما بودائى هستيم. گفتم: پس چرا براى امام حسين عزادارى مى كنيد؟ گفتند: ما از گذشتگان خود پيروى مى كنيم چون آنها هميشه عزادارى امام حسين را بر پا مى كردند. پس من بالاى منبر رفتم و گفتم: اى مردم! امام حسين به قريه شما آمده ولى جد حسين و پدر حسين و دين حيسن به قريه شما نيامده است، پس بياييد حسين عليه السلام را واسطه قرار بدهيم تا دين و جدّ او هم بيايند. از آن روز مشغول بيان احكام و عقايد حقه اسلام و هدف مقدس حسين عليه السلام شدم و اسلام را به آنها معرفى كردم، هنوز دهه عاشورا تمام نشده بود كه همه اهل قريه از كوچك و بزرگ و فقير و غنى مسلمان و شيعه شدند. 📔 داستانهايی از آثار و بركات علماء: ص۳۰ #داستان_کوتاه 🔰 @DastanShia

. 🔹 جواب شیخ بهائی به قیصر روم شیخ صمد برادر مرحوم شیخ بها نقل کرده: روزی برادرم شیخ بها به مجلس شاه عباس وارد شد. پس شاه عباس گفت: ای شیخ گوش بده ببین سفیر روم چه می‏ گوید؟ سفیر روم هم در مجلس نشسته بود و برای شاه و سایرین تعریف می‏ کرد که در کشور ما علمائی هستند که به علوم غریبه عارفند و اعمال عجیبه از آنها صادر می‏ شود و چنین و چنان می‏ کنند. ولی در میان شما چنین کسانی یافت نمی‏ شود. شیخ دید این حرفها به شاه اثر کرده و شاه تحت تاثیر حرفهای سفیر خارجی قرار گرفته است و گویا ناراحت به نظر می‏ رسد. پس شیخ به شاه گفت: این گونه علوم در نظر اهل کمال و علم چندان ارزشی ندارد. علمای ما به اینگونه امور اهمیت نمی ‏دهند و اینها را جزء علم نمی ‏دانند. در همین حالی که این حرفها را می‏ زد، پای خود را هم دراز کرده بود و ساق بند خود را باز می‏ کرد. و ما از این حرکت او در این مجلس و در حضور شاه ناراحت بودیم. بعد از لحظه‌ای یک مرتبه در حالی که سر آن را در دست داشت آن را به صورت سفیر روم انداخت. پس آن پارچه مانند ماری شروع به حرکت کردن و گردش کردن در مجلس نمود. سفیر و همه اهل مجلس وحشت زیادی کردند. پس شیخ سر آن را به طرف خودش کشید، دوباره به حال اول برگشت. آن وقت شیخ به شاه گفت: این کارها چیزی نیست و در نزد اولوا الابصار اعتباری ندارد. من این علم را در اوائل جوانی در اصفهان از معرکه گیرهای میدان اصفهان یاد گرفته‌ام و این از حرکات دست و چشم بندی است که معرکه گیرها برای گرفتن پول از مردم انجام می‏ دهند. پس سفیر شرمنده از حرف خودش و از ایراد گرفتن از علماء به این خرافات خجل و پشیمان شد. 📔 فوائد الرضویه، ص ۵۱۳ #داستان_کوتاه 🔰 @DastanShia

. 💠 شفای نابینا عالم متقی جناب حاج سید محمد جعفر سبحانی فرمود: در خواب محل اجابت دعا را در قبه حسینیه علیه السّلام به من نشان دادند و آن قسمت بالای سر مقدس تا حدی که محاذی قبر جناب حبیب بود، و در سفری که با مرحوم والد مشرف شدیم پدرم ناگهان چشم درد گرفت و از هر دو چشم نابینا شد و من سخت ناراحت و در زحمت بودم؛ زیرا باید دائما مراقبش باشم و دستش را بگیرم و حوایجش را انجام دهم. بالجمله حرم مطهر مشرف شدم و در همان محل اجابت دعا عرض کردم چشم پدرم را از شما می‌خواهم، شب در خواب دیدم بزرگواری به بالین پدرم آمد دست مبارک را بر چشمش کشید و به من فرمود: این چشم، ولی اصل خرابست. چون بیدار شدم دیدم هر دو چشم پدرم خوب و بینا شده است ولی معنای کلمه «اصل خرابست» را ندانستم، تا سه روز که از این قضیه گذشته، پدرم از دنیا رفت آنگاه معنای کلمه واضح شد. 📔 داستان‌های شگفت (شهید دستغیب)، ص۱۵۹ #داستان_کوتاه 🔰 @DastanShia

. 🌱 دست‌گیری مستمند مرحوم حاج شیخ عبدالکریم حائری مرجع تقلید و مؤسس حوزه علمیه قم خادمی داشت بنام شیخ علی. می‌گوید شبی در ایام زمستان در بیرونی منزل آقا خوابیده بودم، صدای در بلند شد بلند شدم در را باز کردم، دیدم زن فقیری است. اظهار کرد شوهرم مریض است نه دوا دارم نه غذا و نه ذغال دارم که اقلاً کرسی را گرم کنم. من جواب دادم خانم این موقع شب که کاری نمی شود کرد، آقا هم می‌دانم الآن چیزی ندارد که کمک کند. زن ناامید برگشت ولی دیدم آقا که حرفهای ما را گوش می‌داده مرا صدا کرد من رفتم به اطاق آقا فرمود: شیخ علی اگر روز قیامت خداوند از من و از تو باز خواست کند که در این ساعت شب بنده من به در خانه شما آمد چرا او را ناامید کردید، ماچه جوابی داریم؟ عرض کردم آقا ما الآن چه کاری می‌توانیم برای او انجام بدهیم؟ فرمود: تو منزل او را بلد شدی عرض کردم: بلی می‌دانم ولی رفتن در میان آن کوچه‌ها با این گل و برف مشکل است. فرمود: بلند شو برویم. وقتی که آمدیم مریض را دیدیم و منزل را هم ملاحظه کردیم صحت اظهارات آن خانم معلوم شد. آن وقت آقا به من فرمود برو از قول من به صدر الحکماء بگو همین الآن بیاید این مریض را معاینه کند. من رفتم دکتر را آوردم دکتر پس از معاینه نسخه‌ای نوشت و به من داد و رفت. آقا به من فرمود: برو به دواخانه فلان، بگو به حساب من دوای این نسخه را بدهند. من رفتم دوا را گرفته آوردم. بعد فرمود برو به منزل فلان علاف بگو به حساب من یک گونی ذغال بدهد. من رفتم ذغال را گرفته با مقداری غذا آوردم. خلاصه آن شب آن خانواده فقیر از هر جهت راحت شدند، هم بیمار با خوردن دوا حالش خوب شد، هم غذا خوردند و هم کرسی‌شان گرم شد. بعد فرمود: روزی چقدر گوشت برای منزل ما می‌گیری؟ عرض کردم: هفت سیر. فرمود: نصف آن گوشت را هر روز به این خانه بده آن نصف دیگر هم برای ما فعلا بس است. آن وقت فرمود حالا بلند شو برویم بخوابیم. 📔 مردان علم در میدان عمل، ص۲۳۴ #داستان_بلند 🔰 @DastanShia

. 🤲 دعاى مادر اجابت شد آية اللّه حسينى تهرانى در كتاب معادشناسى از قول يكى از اقوام كه از اهل علم سامرّاء بوده و مدّتى نيز در كاظمين ساكن بوده و اكنون در تهران مقيم است نقل مى كند: هنگامى كه در سامرّا بودم مبتلا به مرض حصبه شدم. بيماری‌ام شديد شد و هر چه اطبّاء آنجا مداوا نمودند مفيد واقع نشد. مادرم و برادرانم مرا از سامرّاء به كاظمين براى معالجه آوردند و در آن شهر نزديك صحن مطهّر يك اطاق در مسافرخانه‌اى تهيّه كرديم. آنجا نير معالجات مؤثر واقع نشد و من بى‌حال در بستر افتاده بودم. طبيبى از بغداد به كاظمين آوردند ولى معالجه وى نيز سودى نبخشيد. تا آنجا كه ديدم حضرت عزرائيل وارد شد با لباس سفيد و چهره‌اى بسيار زيبا و خوشرو و بعد از آن پنج تن آل عبا: حضرت رسول اكرم صلى الله عليه و آله و حضرت اميرالمؤ منين عليه السلام و حضرت فاطمه زهرا عليها السلام و حضرت امام حسن عليه السلام و حضرت امام حسين عليه السلام، به ترتيب وارد شدند و همه نشستند و به من تسكين دادند و من مشغول صحبت كردن با انها شدم و آنها نيز با هم مشغول گفتگو بودند. در اين حال كه من به صورت ظاهر بیهوش افتاده بودم، ديدم مادرم پريشان است و از پلّه‌هاى مسافرخانه بالا رفت و روى بام قرار گرفت و به گنبدهاى مطهّر موسى بن جعفر عليه السلام و حضرت جوادالائمه عليه السلام نگاهى نمود و عرض كرد: يا موسى بن جعفر عليه السلام! يا جوادالائمه عليه السلام! من بخاطر شما فرزندم را اينجا آوردم شما راضى هستيد بچّه‌ام را اينجا دفن كنند و من تنها برگردم؟ حاشا و كلاّ (البته اين مناظر را اين آقاى مريض با چشم ملكوتى خود مى ديده است نه با چشم سر. زيرا چشم سر بسته و بدن افتاده و عازم ارتحال بود) همينكه مادرم با آن بزرگواران كه هر دو باب الحوائج‌اند مشغول تكلّم بود ديدم آن حضرات به اطاق ما تشريف آوردند و به حضرت رسول اللّه صلى الله عليه و آله عرض كردند: خواهش مى كنيم تقاضاى مادر اين سيّد را بپذيريد! حضرت رسول اكرم صلى الله عليه و آله رو كردند به ملك الموت و فرمودند: برو تا زمانى كه پروردگار مقرّر فرمايد، پروردگار به واسطه توسّل مادرش عمر او را تمديد كرده است! ما هم مى رويم. انشاءاللّه براى موقع ديگر. مادرم از پله‌ها پايين آمد و من نشستم و آنقدر از دست مادر عصبانى بودم كه حد نداشت و به مادر مى گفتم: چرا اين كار را كردى، من داشتم با اميرالمؤمنين عليه السلام مى رفتم. با پيغمبر صلى الله عليه و آله مى رفتم! با حضرت فاطمه عليها السلام و آقا اباعبداللّه عليه السلام و آقا امام مجتبى عليه السلام مى رفتم. تو آمدى جلوى ما را گرفتى و نگذاشتى كه ما حركت كنيم! 📔 داستان‌هایی از علماء، ص۱۴ #داستان_بلند 🔰 @DastanShia

. ♦️ طاوس يمانى با عبدالملك آورده‌اند كه هشام بن عبدالملک براى انجام مناسك حج روانه مكه شد امر كرد: يكى از صحابه را پيش من بياوريد. گفتند: از صحابه كسى زنده نمانده است. گفت: از تابعين و پيروان آنها اگر كسى هست بياوريد، طاوس يمانى را خبر كردند. وقتى طاووس به حضور رسيد كفش خود را در كنار بساط خليفه كند و به امارت به او سلام نكرد، و به كنيه و القاب او را خطاب نكرد و روبروى او نشست و بطور عادى گفت: هشام حالت چطور است؟ هشام از رفتار او بسيار خشمناك شد و گفت: به چه جرأت با من چنين رفتار كردى؟ طاووس گفت: مگر چه كردم؟ هشام گفت: كفشت را در كنار بساط من كندى و مرا اميرالمؤ منين نگفتى و به كنيه خطاب نكردى و بطور عادى روبروى من نشسته احوال پرسى كردى. طاووس گفت: در هر روزى چند مرتبه در پيشگاه خداوند كفش مى كنم به من خشم نمى كند. اما ترا اميرالمؤمنين خطاب نكردم چون نخواستم دروغ بگويم چون همه مؤمنين به امير بودن تو راضى نيستند كه من تو را اميرالمؤمنين گويم، اما به كنيه نام بردن، چون ديدم خداوند در قرآن دوستانش را با نام خوانده چون داود، موسى، عيسى، ابراهيم، محمد... ولى دشمنش را با كنيه نام برده چون (تبّت يدا ابى لهب)، اما اينكه من در مقابل تو نشستم و نايستادم چون از اميرالمؤمنين على عليه السلام روايت كرده‌اند كه: هرگاه بخواهى بدانى كه اهل دوزخ كيانند نگاه كن به اشخاصى كه خود نشسته‌اند و گروهى در اطراف ايشان ايستاده‌اند. هشام گفت: مرا موعظه كن. گفت: در دوزخ مارها و عقربهائى ميباشند مانند كوه. اميرى را كه با رعيت به عدالت رفتار نكند مى‌گزند. طاووس بعد از اين سخنان پندآميز برخاست و رفت. 📔 داستان‌هایی از آثار و برکات علماء، ص۴۱ #داستان_بلند 🔰 @DastanShia

. 🕯️ روشنایی شمع دوام می‌یابد ثقه با فضیلت و مخلص اهل بیت عصمت و طهارت علیه السلام جناب آقای حاج شیخ محمد حسن مولوی قندهاری که سالها در افغانستان و هندوستان به خطابه و ارشاد خلق اشتغال داشتند و قریب ده سال است که در نجف اشرف مقیم و نزد عموم اهل علم موثق و محترم می‌باشند نقل فرمود: مادرم به تلاوت قرآن مجید علاقه زیادی داشت و غالبا در شبانه روز هفت جزو تلاوت می‌نمود وشبهای ماه رمضان را نمی خوابید و مشغول تلاوت قرآن و دعا و نماز بود. شبی در شمعدان به مقدار یک بند انگشت شمع باقیمانده بود و ما می‌توانستیم در خارج از منزل شمع تدارک کنیم، لکن چون از طرف حکومت قدغن شده بود که کسی نباید از خانه اش خارج شود و اگر کسی را در کوچه و بازار می‌دیدند او را به زندان می‌بردند و جریمه می‌کردند، مادرم به روشنائی همان مقدار از شمع مشغول تلاوت قرآن مجید شد. به خدا سوگند! که تا آخر شب که مادرم قرآن و دعا می‌خواند شمع تمام نشد و از نمازش که فارغ شد مشغول سحری خوردن شدیم باز تمام نشد، همینکه صدای اذان صبح بلند گردید رو به خاموشی رفت و تمام شد و خلاصه یک بند انگشت شمع به مقدار نه ساعت برای ما به برکت مادرم روشنایی داد. 📔 داستان‌های شگفت (شهید دستغیب)، ص۱٩٨ #داستان_کوتاه 🔰 @DastanShia

. ⭕ سفارش علاّمه امينى مرحوم حجة الاسلام دكتر امينى چنين مى‌نويسد: پس از گذشت چهار سال از فوت مرحوم پدر بزرگوارم آية اللّه علاّمه امينى نجفى يعنى سال يكهزار و سيصد و نود و چهار هجرى قمرى، شب جمعه اى قبل از اذان فجر ايشان را در خواب ديدم. او را شاداب و خرسند يافتم. جلو رفته و پس از سلام و دست بوسى عرض كردم: پدر جان! در آنجا چه علمى باعث سعادت و نجات شما گرديد؟ گفتند: چه مى گويى؟ مجدّداً عرض كردم: آقاجان! در آنجا كه اقامت داريد، كدام عمل موجب نجات شما شد؟ كتاب الغدير... يا ساير تأليفات... يا تأسيس و بنياد كتابخانه اميرالمؤمنين عليه السلام؟ پاسخ دادند: نمى دانم چه مى گويى. قدرى واضح تر و روشن تر بگو! گفتم: آقاجان! شما اكنون از ميان ما رخت بر بسته ايد و به جهان ديگر منتقل شده ايد. در آنجا كه هستيد كدامين عمل باعث نجات شما گرديد از ميان صدها خدمت و كارهاى بزرگ علمى و دينى و مذهبى؟ مرحوم علاّمه امينى درنگ و تأمّلى نمودند. سپس فرمودند: فقط زيارت ابى عبداللّه الحسين عليه السلام. عرض كردم: شما مى دانيد اكنون روابط بين ايران و عراق تيره و تار است و راه كربلا بسته؛ چه كنم؟ فرمود: در مجالس و محافلى كه جهت عزادارى امام حسين عليه السلام برپا مى شود شركت كن. ثواب زيارت امام حسين عليه السلام را به تو مى دهند. سپس فرمودند: پسرجان! در گذشته بارها تو را يادآور شدم و اكنون به تو توصيه مى كنم كه زيارت عاشورا را هيچ وقت و به هيچ عنوان ترك و فراموش نكن. مرتباً زيارت عاشورا را بخوان و بر خودت وظيفه بدان. اين زيارت داراى آثار و بركات و فوائد بسيارى است كه موجب نجات و سعادتمندى در دنيا و آخرت تو مى باشد... و اميد دعا دارم. 📔 داستان‌هایی از علماء، ص٢٠ #داستان_کوتاه 🔰 @DastanShia

. ❎ منع شرابخواری به دستور منصور، صندوق بیت المال را باز کرده بودند، و به هرکس از آن چیزی می‌دادند. شقرانی، یکی از کسانی بود که برای دریافت سهمی از بیت المال آمده بود، ولی چون کسی او را نمی‌شناخت، وسیله‌ای پیدا نمی‌کرد تا سهمی برای خود بگیرد. شقرانی را به اعتبار اینکه یکی از اجدادش برده بوده و رسول خدا او را آزاد کرده بود، و قهرا شقرانی هم‌ آزادی را از او به ارث می‌برد، " مولی رسول الله " می‌گفتند یعنی آزاد شده رسول خدا . و این به نوبه خود افتخار و انتسابی برای شقرانی محسوب‌ می‌شد، و از این نظر خود را وابسته به خاندان رسالت می‌دانست. در این بین که چشمهای شقرانی نگران آشنا و وسیله‌ای بود تا سهمی برای خودش از بیت‌المال بگیرد، امام صادق‌ عليه‌السلام را دید، رفت جلو و حاجت خویش را گفت. امام رفت و طولی‌ نکشید که سهمی برای شقرانی گرفته و با خود آورد. همینکه آن را به دست‌ شقرانی داد، با لحنی ملاطفت آمیز این جمله را به وی فرمود: کار خوب‌ از هر کسی خوب است، ولی از تو به واسطه انتسابی که با ما داری، و تو را وابسته به خاندان رسالت می‌دانند، خوبتر و زیباتر است. و کار بد از هرکس بد است، ولی از تو به خاطر همین انتساب زشتتر و قبیحتر است. امام صادق عليه السلام این جمله را فرمود و گذشت. شقرانی با شنیدن این جمله دانست که امام از سِرّ او، یعنی شرابخواری او، آگاه است. و از اینکه امام با اینکه می‌دانست او شرابخوار است، به‌ او محبت کرد، و در ضمن محبت او را متوجه عیبش نمود، خیلی پیش وجدان‌ خویش شرمسار گشت و خود را ملامت کرد. 📔 الأنوار البهیة محدث قمی: ص٧۶ #امام_صادق #داستان_کوتاه 🔰 @DastanShia

. 💠 سرگذشت حضرت شعیب عليه السلام و قوم او در قرآن: حضرت شعيب عليه السلام سومين پيغمبر عرب است كه نام آنها در قرآن برده شده و آنان عبارتند از : هود و صالح و شعيب و محمّد عليهم السلام. خداوند متعال گوشه‌اى از ماجراهاى او را در سوره‌هاى اعراف و هود و شعراء و قصص و عنكبوت ذكر كرده است. آن حضرت از مردم مدين (شهرى بر سر راه شام و جزيره العرب) و هم روزگار موسى عليه السلام بود و يكى از دو دختر خود را به ازدواج موسى عليه السلام در آورد به اين شرط كه هشت سال براى او كار كند و اگر هم بخواهد ده سال كار كند اختيار با اوست (قصص: ٢٧). موسى ده سال شعيب را خدمت كرد و آن گاه با او خداحافظى نمود و با خانواده‌اش به مصر رفت. قوم مدينى شعيب بت مى پرستيدند. اين قوم از نعمت امنيت و رفاه و فراوانى و ارزانى برخوردار بودند. امّا فساد و تباهى و كم فروشى و كاستن از پيمانه و ترازو در ميان آنان شيوع يافت (هود: ٨۴ و سوره‌هاى ديگر). لذا خداوند شعيب را به سوى ايشان فرستاد و به او دستور داد مردم را از بت پرستى و فساد انگيزى در جامعه و كم كردن پيمانه و ترازو نهى كند. حضرت شعيب قوم خود را به آنچه مأمور بود دعوت كرد و از طريق بيم و نويد دادن موعظه شان كرد و عذاب و بلايى را كه به سر قوم نوح و هود و صالح و لوط آمده بود، به آنان گوشزد فرمود. وى در ارشاد و نصيحت آنان كوشش فراوان به خرج داد. امّا جز بر طغيان و كفر و نافرمانى آنان نيفزود (اعراف و هود و ديگر سوره‌ها) و تنها شمارى اندك به او ايمان آوردند. امّا مردم شروع به آزار رسانى و تمسخر آنان كردند و تهديدشان مى كردند تا دست از پيروى شعيب بردارند. آنان بر سر هر گذرگاهى مى نشستند، تا كسانى را كه به خدا ايمان آورده بودند بترسانند و از راه خدا بازشان دارند و به انحرافشان كشانند (اعراف: ٨۶). آنان شعيب عليه السلام را متهم مى كردند كه افسون شده و دروغگوست (شعراء: ١٨۵ - ١٨۶) و او را از سنگسار شدن ترساندند و تهديد كردند كه وى و كسانى را كه به او ايمان آورده اند از شهرشان بيرون مى كنند، مگر اينكه به آيين آنها بازگردند (اعراف: ٨٨). آنها همچنان به مخالفت خود با شعيب ادامه دادند تا جايى كه آن بزرگوار از ايمان آوردن ايشان نوميد شد و آنها را به حال خودشان وا گذاشت (هود: ٩٣) و از خداوند طلب فتح و گشايش كرد و گفت: «بار پروردگارا! ميان ما و قوم ما به حق داورى كن كه تو بهترين داورانى». اين جا بود كه خداوند عذاب روز ابر آلود را بر آنان فرستاد (شعراء: ١٨٩) و در حالى كه شعيب را مسخره مى كردند كه اگر راست مى گويى تكّه ابرى از آسمان بر ما فرو افكن، صيحه (هود: ٩۴) و زمين لرزه (اعراف: ٩١؛ عنكبوت: ٣٧) آنان را فرو گرفت و در خانه هاى خود از پا در آمدند. خداوند شعيب و كسانى را كه به او ايمان آورده بودند، نجات داد (هود: ٩۴) و آن حضرت از آنان روى گرداند و فرمود : اى قوم من! هر آينه من پيام هاى پروردگارم را به شما ابلاغ كردم و شما را نصيحت نمودم. پس چگونه بر مردمى كافر تأسف خورم؟ (اعراف: ٩٣). 📔 میزان الحکمة، ج۱۱، ص۳٩٨ #داستان_انبیاء #حضرت_شعیب 🔰 @DastanShia

٢. 🏴 وفات حضرت خديجه (س) در اين روز حضرت خديجه كبرى سلام اللَّه عليها از دنيا رحلت فرمودند. آن حضرت نخستين همسر پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله بود، و تا خديجه سلام اللَّه عليها زنده بود نبى گرامى اسلام صلّى اللَّه عليه و آله همسرى اختيار نفرمود. سبقت به اسلام و خدمات او به پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله زياده از آن است كه ذكر شود. در فضيلت آن حضرت همين بس كه والده مكرمه حضرت صديقه طاهره سلام اللَّه عليها است، و همه ذرارى پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله به ايشان منتهى مى‌شوند. آن حضرت هنگام رحلت چند وصيت به پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله نمودند، و با آن همه فداكارى و انفاق مال، به پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله عرض كردند: «يارسول اللَّه، مراببخشيد كه در حق شما كوتاهى كردم». پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله فرمودند: «حاشا و كلاّ! من از شما تقصيرى نديدم، بلكه منتهاى سعى و كوشش خود را در حق من نمودى. شما در خانه من زحمات زيادى را متحمل شدى. اموالت را در راه خدا بذل و بخشش نمودى». آنگاه خديجه سلام اللَّه عليها عرض كرد: يا رسول اللَّه، شما را وصيت مى‌كنم به اين دختر، و به حضرت فاطمه سلام اللَّه عليها اشاره نمود. اين دختر بعد از من يتيم و غريب است. كسى از زنهاى قريش او را اذيت نكند. كسى به صورت او لطمه‌اى نزند، به روى او داد نزند و مكروهى نبيند. آن حضرت اولين زنى است كه پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله را تصديق نمود، و اول زنى است كه در مكه با رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله نماز جماعت خواند، و اول زنى است كه ايمان خود را در مكه در ميان مشركين اظهار نمود، و اول زنى است كه در مقابل دشمن از رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله دفاع نمود و تمام اموال خود را به پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله بخشيد، و اول زنى است كه ايمانش با قبول ولايت أميرالمؤمنين عليه السّلام به درجه كمال رسيد. روزى پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله خديجه سلام اللَّه عليها را خواست و در كنار خود نشانيد و فرمود: اين جبرئيل است و مى‌گويد: براى اسلام شروطى است كه عبارتند از: اقرار به يگانگى خداوند متعال، اقرار به رسالت رسولان، اقرار به معاد و اصول اين شريعت و احكام آن، اطاعت از اولى الامر و ائمه طاهرين از فرزندان او يكى بعد از ديگرى با برائت از دشمنان ايشان. خديجه سلام اللَّه عليها به همه آنها اقرار نمود و ائمه طاهرين به خصوص أميرالمؤمنين عليه السّلام را تصديق كرد. پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله فرمود: «هو مولاك و مولى المؤمنين و امامهم بعدى». يعنى «على مولاى تو و مولاى مؤمنان بعد از من و امام ايشان است ». آنگاه از خديجه سلام اللَّه عليها در قبول ولايت اميرالمؤمنين عليه السّلام عهد مؤكد گرفت. سپس رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله يك يك از اصول و فروع دين حتى آداب وضو و نماز و روزه و حج و جهاد و صله رحم و واجبات و محرمات را بيان فرمود. سپس پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله دست خود را بالاى دست أميرالمؤمنين عليه السّلام نهاد و خديجه سلام اللَّه عليها دست خود را بالاى دست رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله نهاد و به اين ترتيب با امير المؤمنين عليه السّلام بيعت نمود. 📚 بحار الأنوار: ج۱۸، ص۲۳۲، ج۶۵، ص۳۹۲؛ فيض العلام: ص۲۷ #ماه_رمضان #حضرت_خدیجه 🆔 @TaghvimShia1

. 🔸 سخنان بهلول به هارون الرشيد بهلول كنيه‌اش ابوذهب بود، از اخبار چنين بر مى آيد كه او عالم و فاضل و عاقل و امامى المذهب بوده و علت اينكه خود را به ديوانگى زده اين است كه: هارون الرشيد از او خواست كه قضاوت بغداد را قبول كند و چون او نخواست اين مسئوليت را در دولت و حكومت هارون قبول كند، به جهت خلاصى خود از اين بن بست خود را به ديوانگى زد، چنانچه وقتى به هارون گفتند: بهلول ديوانه شده است، هارون گفت: او ديوانه نيست، بلكه به اين وسيله دينش را برداشته و فرار كرده است. و از بهلول كلمات و سخنان پرفائده‌اى نقل شده است كه بعضى از آنها را براى استفاده نقل مى كنيم. روزى هارون به بهلول گفت: دوست دارى خليفه باشى؟ بهلول گفت: نه به جهت اينكه من مرگ سه خليفه را ديده‌ام ولى يك خليفه مرگ دو بهلول را نديده است. هنگامى كه هارون از حج بيت الله الحرام برمى گشت در بين راه سه مرتبه بهلول او را با صداى بلند به اسم صدا زد و گفت: يا هارون يا هارون يا هارون. هارون پرسيد اين صداى كيست؟ گفتند: بهلول است، هارون برگشت و خطاب به بهلول كرده گفت: هيچ مى دانى من كيستم؟ بهلول گفت: بلى مى دانم تو آن كسى هستى كه اگر در مشرق به كسى ظلم و ستمى شده باشد و تو در مغرب باشى روز قيامت خداوند از تو مؤ اخذه و سؤال خواهد كرد و تو بايد جوابگويش باشى هارون از شنيدن اين كلام گريه كرد. آنگاه از او پرسيد: آيا حاجتى دارى كه برآورم، بهلول گفت: آرى مى خواهم گناهان مرا بيامرزى و مرا وارد بهشت كنى. هارون گفت: اين كار در اختيار من نيست ولى من مى توانم دين تو را ادا كنم. بهلول گفت: دين با دين ادا نگردد تو آنچه دارى مال مردم است آيا خيال كردى خدا مرا فراموش مى كند و روزی‌ام را نمى دهد كه تو به من بدهى؟! روزى بهلول وارد قصر هارون شد و يكسره رفت روى مسند و متكائى كه مخصوص هارون بود نشست غلامها و خدمتگزاران چون اين را ديدند به او حمله كرده و كشيدند و از آن مكان خارج نمودند، چون هارون از اندرون خارج شده و به قصر وارد شد ديد بهلول در گوشه‌اى نشسته و گريه مى كند چون علت گريه او را پرسيد: گفتند: چون در جاى مخصوص خليفه نشسته بود ما او را از آنجا بيرون كرديم. هارون خطاب به بهلول كرده و گفت: گريه مكن، بهلول گفت: اى هارون من به حال خود گريه نمى كنم كه مرا اذيت كرده‌اند بلكه به حال تو گريه مى كنم چون ديدم من يك لحظه نشستم در جائى كه جاى من نبود اينگونه مورد غضب و تنبيه و توهين قرار گرفته‌ام، پس تو كه يك عمرى در اين مكان كه جاى تو نيست و حق ديگرى است و جاى كسانى است كه بايد با عدل و انصاف با رعيت رفتار كنند و حق سايرين را بالسويه تقسيم كنند كه تو چنين نيستى پس با تو چه خواهند كرد در روز دادخواهى و روز حساب. 📔 شجره طوبى: ص ۵۰ #داستان_بلند 🔰 @DastanShia